KOBI SEBASTIAN POV KANINA pa ako hindi mapakali! Paano ba naman kasi, wala pa ang bride ko! Kanina pa ako tensiyunado at sumabay pa talaga sa nararamdaman ko ang init ng panahon. Tagaktak na ang pawis sa aking noo dahi sa sobrang init! Maliit lang ang simabahan sa lugar na ito at hindi kinaya ng
KOBI SEBASTIAN POV HINDI ko na namalayan pa ang pagpatak ng luha sa king mga mata habang nakatitig ako sa naglalakad palapit sa akin na si Nichole! Sa wakas, dumating na din siya! Sulit ang kaba at takot na nararamdaman ko kanina pa dahil nandito na siya! Napakaganda niyang tingnan sa suot niyan
NICHOLE AMERIE POV Hindi maalis-alis ang ngiti sa labi ko habang pinagmamasdan ang mga bisita namin ni Kobi na masayang masaya na pinagsasaluhan ang mga pagkain na nakahanda sa mahabang buffet table! Maliban sa mga kamag anak ni Kobi, imbetado din ang buong barangay dito sa lugar namin kaya ang en
BRYAN'S POV "CHEERS!" narinig kong sigaw ng kaibigan kong si Harry habang nakataas ang hawak niyang kopita na may lamang alak! Nandito kami ngayun sa isang kilalang bar sa Quezon City! Kasama namin dito sa loob ng VIP room ang dalawa pa naming kaibigan na si Rohann at Franco! Friday night at nag
BRYAN ADAM POV "GOOD EVENING Mom!" mahina kong sambit! Naabutan ko dito sa loob ng living room si Mommy Trexie habang halata na sa mukha ang pakainip! "Mabuti naman at naisipan mo pang umuwi Bryan! Anong oras na? Wala ka ba talagang balak na ayusin iyang buhay mo at kalimutan na ang nararamdaman
Bryan Adam POV "Ayaw ko na pong bumalik sa impyernong lugar na iyun kaya maawa na po kayo sa akin! Maawa na po kayo sa akin!" umiiyak na muling bigkas ng kasama ni Manang Alda na Angela daw ang pangalan kaya hindi ko mapigilan ang mapalunok ng sarili kong laway. Akmang luluhod pa sana ito sa harap
BRYAN'S POV PAGDATING ng hospital kaagad namang inasikaso si Angela ng mga Doctor! Mabilis siyang ipinasok sa loob ng emergency room para tingnan ang kondisyon. "Manang huwag niyo po akong iiwan ha?" nakikiusap pa ngang bigkas ni Angela kay Manang Alda habang inaalalayan siya ng mga nurse patung
BRYAN'S POV KAKAIDLIP ko lang yata nang magising na lang ako sa malakas na boses ng kapatid kong si Fiona! Umaga na kami nakauwi kanina at heto ako, antok na antok pa at wala pa sanang balak na bumangon. "Kuya....Kuya Bryan! Gising na!" narinig kong tawag ni Fiona sa pangalan ko at sinabayan niy
ANGELA POV HINDI KO alam kung ilang minuto akong nakayapos lang kay Sir Bryan habang umiiyak! SA sobrang sama ng loob na nararamdaman ko nakalimutan ko na nga na nasa restaurant kami at kung hindi ko pa naramdaman ang pag-served ng mga pagkain na inorder ko kanina hindi pa ako nahimasmasan at nahi
ANGELA'S POV Para akong hapong-hapo na napaupo sa upuan pagkaalis ni Tiya Mayet! Pakiramdam ko, hindi kayang iproseso ng utak ko ang mga impormasyon na nalaman ko ngayun lang! Ang inaakala kong taong nagluwal sa akin dito sa mundo ay hindi ko naman pala totoong Ina? Kaya ba hindi ko naramdaman s
ANGELA'S POV KASALUKUYAN naming hinihintay ni Sir Bryan na mai-served sa amin ang inorder kong mga pagkain nang mula sa pintuan, napansin kong pumasok ang ilan sa mga kalalakihan! Kung titingnan, mukhang mga dayo din sila sa lugar na ito na siyang labis kong ipinagtaka! Ang mas lalo ko pang ipinag
ANGELA POV DAHIL nag-insist talaga si Sir Bryan na samahan ako pauwi ng probensya, wla na akong nagawa pa kundi ang pumayag na! Lalo na at noong ipinaalam din namin kay Mam Trexie ang plano kong pag-uwi, walang pag-aalinlangan na pumayag din naman kaagad ito sa konsdisyon na bumalik daw kaagad kam
ANGELA'S POV "SO, ano na! Sasabihin mo ba sa akin ang problema or kailangan pa kitang pilitan para magkwento ka?" nakangiting bigkas ni Sir Bryan sa akin nang mapansin niya marahil na bigla akong nanahimik! "Eh, nakakahiya po kasi Sir eh! Dami niyo na po kasing naitulong sa akin!" nahihiya kong
ANGELA POV KANINA pa ako tulala na nakatitig sa kawalan at hindi ko na din namalayan kung ilang beses na akong nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga! Hindi ko maintindihan ang sarili ko! Sinabi ko na sa sarili ko kanina na hindi ako malulungkot sa pagkakakulong ni Nanay pero bakit ganoon
ANGELA POV '"Angela, gising! Gumising ka muna!" naalimpungatan ako sa malakas na boses ni Manang kaya wala sa sariling mabilis kong naimulat ang aking mga mata! Simula noong nagkaroon ako ng sarili kong cellphone bihira na lang din akong sumasabay sa pagising niya sa umaga! Napupuyat kasi ako s
BRYAN'S POV "FUCK!" galit kong sigaw kasabay ng pagtama ng kamao ko sa bibig ng lalaking sumabat! Sa lahat ng ayaw ko ay ang marinig ko kahit kanino ang pangalan ni Angela at makarinig ng hindi kanais-nais na bagay! Ang lakas ng loob niya para bangitin ang salitang iyun ng harap-harapan! Hindi
BRYAN'S POV AYAW ko pa sanang tapusin ang oras na kasama ko si Angela pero kailangan! Hindi ko pwedeng ipagpaliban ang pagbisita ko sa probensya kung saan siya lumaki dahil nandoon na ang mga taong inutusan ko! Nakaantabay na sila sa pagdating ko at ako na lang ang hinihintay nila para tuluyang ma