NICHOLE AMERIE POV "Aalis na ba tayo Boss?" nakangiti kong tanong kay Boss Kobi nang maabutan ko siya dito sa living room na halatang hinihintay ako! Napansin ko ang kaagad na pagkunot ng noo niya habang nakatitig sa akin. "Bakit iyan ang suot mo? Nasaan na iyung mga damit na binili ko sa iyo no
NICHOLE AMERIE POV "Ano po ang masasabi niyo Boss? Bagay po ba?" kinakabahan kong tanong sa kanya! Ayos naman ang kasuotan ko kaya lang para akong hindi mapalagay! Lalo na at exposed talaga ang aking legs eh! Hindi ako sanay sa ganitong kasuotan! "Of course, perfect!" mahina niyang bigkas at mab
NICHOLE AMERIE POV "We're here!" nakangiting bigkas ni Boss Kobi pagkapasok namin sa isang mataas na gate! Kaagad na bumulaga sa akin ang magandang bahay at ang malawak ng kapaligiran! Katulad sa mansion ng Lolo at Lola niya sobrang lawak din ng buong paligid na akala mo wala kami sa Metro Manila!
NICHOLE AMERIE POV "ANO pa ang hinihintay niyo diyan? Pumasok na kayo loob at nang makakain na!" sabay-sabay kaming napalingon nang marinig namin ang seryosong boses na biglang nagsalita sa hindi kalayuan sa amin. Ang Mommy ni Kobi na kitang kita ko ang pagiging seryoso niya habang naglalakad p
NICHOLE AMERIE POV ''WELL, mukhang nakahanap na ang anak ko ng tunay na pag-ibig! Isang babaeng alam kong hindi niya na paglalaruan at mamahalin habang buhay!" nakangiting muling bigkas ni Madam Francine! Para naman akong tanga na nakatitig lang sa kanya! Hindi ko din kasi gets kung ano ang ibig n
NICHOLE AMERIE POV '"TEKA! Anong Madam? Mommy, you can call me Mommy na tutal naman simula ngayung gabi magiging bahagi ka na ng pamiya namin!" nakangiti niyang sagot sa akin. ' "PO? Okay lang po ba talaga sa inyo Madam....este Mommy ang itawag ko sa inyo! Talaga po bang boto na po kayo sa akin?
NICHOLE AMERIE POV KAPANSIN -PANSIN ang mainit na pagtangap akin ni Madam...este Mommy Francine! Habang kumakain kasi kami ng dinner hindi ito nauubusan ng kwento! Kulang na nga lang pati love story nilang dalawa ni Daddy Charles, ikikwento niya na din eh! "Mom, kanina pa tayo tapos kumain! Pwed
NICHOLE AMERIE "Ikuha mo na lang ako ng damit na pwede kong maisuot! Papasok na ako sa banyo!"" parang wala lang na bigkas ko sa kanya at mabilis nang naglakad patungo sa banyo. Simula nang nakausap ko si Mommy Francine nagkaroon na ako ng confident sa sarili ko na ipaglaban kung ano man ang nar
ANGELA POV HINDI KO alam kung ilang minuto akong nakayapos lang kay Sir Bryan habang umiiyak! SA sobrang sama ng loob na nararamdaman ko nakalimutan ko na nga na nasa restaurant kami at kung hindi ko pa naramdaman ang pag-served ng mga pagkain na inorder ko kanina hindi pa ako nahimasmasan at nahi
ANGELA'S POV Para akong hapong-hapo na napaupo sa upuan pagkaalis ni Tiya Mayet! Pakiramdam ko, hindi kayang iproseso ng utak ko ang mga impormasyon na nalaman ko ngayun lang! Ang inaakala kong taong nagluwal sa akin dito sa mundo ay hindi ko naman pala totoong Ina? Kaya ba hindi ko naramdaman s
ANGELA'S POV KASALUKUYAN naming hinihintay ni Sir Bryan na mai-served sa amin ang inorder kong mga pagkain nang mula sa pintuan, napansin kong pumasok ang ilan sa mga kalalakihan! Kung titingnan, mukhang mga dayo din sila sa lugar na ito na siyang labis kong ipinagtaka! Ang mas lalo ko pang ipinag
ANGELA POV DAHIL nag-insist talaga si Sir Bryan na samahan ako pauwi ng probensya, wla na akong nagawa pa kundi ang pumayag na! Lalo na at noong ipinaalam din namin kay Mam Trexie ang plano kong pag-uwi, walang pag-aalinlangan na pumayag din naman kaagad ito sa konsdisyon na bumalik daw kaagad kam
ANGELA'S POV "SO, ano na! Sasabihin mo ba sa akin ang problema or kailangan pa kitang pilitan para magkwento ka?" nakangiting bigkas ni Sir Bryan sa akin nang mapansin niya marahil na bigla akong nanahimik! "Eh, nakakahiya po kasi Sir eh! Dami niyo na po kasing naitulong sa akin!" nahihiya kong
ANGELA POV KANINA pa ako tulala na nakatitig sa kawalan at hindi ko na din namalayan kung ilang beses na akong nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga! Hindi ko maintindihan ang sarili ko! Sinabi ko na sa sarili ko kanina na hindi ako malulungkot sa pagkakakulong ni Nanay pero bakit ganoon
ANGELA POV '"Angela, gising! Gumising ka muna!" naalimpungatan ako sa malakas na boses ni Manang kaya wala sa sariling mabilis kong naimulat ang aking mga mata! Simula noong nagkaroon ako ng sarili kong cellphone bihira na lang din akong sumasabay sa pagising niya sa umaga! Napupuyat kasi ako s
BRYAN'S POV "FUCK!" galit kong sigaw kasabay ng pagtama ng kamao ko sa bibig ng lalaking sumabat! Sa lahat ng ayaw ko ay ang marinig ko kahit kanino ang pangalan ni Angela at makarinig ng hindi kanais-nais na bagay! Ang lakas ng loob niya para bangitin ang salitang iyun ng harap-harapan! Hindi
BRYAN'S POV AYAW ko pa sanang tapusin ang oras na kasama ko si Angela pero kailangan! Hindi ko pwedeng ipagpaliban ang pagbisita ko sa probensya kung saan siya lumaki dahil nandoon na ang mga taong inutusan ko! Nakaantabay na sila sa pagdating ko at ako na lang ang hinihintay nila para tuluyang ma