Third person*
Agad na kinatuk ni Marcos Jax ang pinto sa opisina ng tinatawag nilang Don Vasco. Pangatlong beses niya itong kinatuk bago bumukas ang pinto. Napa-atras siya nang makita ang hindi katandaang-lalaki na may balbas.Sinuri nito ang kaniyang mukha at tinitigan siya ng matalim. "Who are you?!" Wika nito.Lumingon siya sa mga lalaking sinamahan niya kanina. Walang imik ang mga kalalakihan at parang naghihintay lamang ito kung tatanungin ng kanilang boss."Bogart, Welmar, Tarek?" Wika nito. "Sino itong lalaking ito?" Dugtong pa ng lalaki.Nagturuan na naman ang tatlong lalaki ngunit sa hindi kalauna'y sumagot si Welmar. "Boss, naghahanap daw siya ng trabaho. Sakto namang inutusan mo kami para maghanap ng taga-bantay kay senyorita Euka. Siya ang sinasabi namin kanina no'ng tinawagan ka namin." Seryosong saad nito.Tumango-tango si Don Vasco at sinuri na naman ang kabuuan ni Marcos. "How old are you?" Tanong nito sa binata."Beyente-kwatro, sir." Pormal na tugon ni Marcos.Bumuntong-hininga ang Don at bumalik sa kaniyang upuan bago niya pina-upo si Marcos. Pinag-uusapan nila ang magiging trabaho niya. Wala namang ibang ginawa si Marcos kundi tumango lamang at nakinig.Maya-maya't inutusan ng Don ang kaniyang mga body guard at pinasundo si Euka sa kaniyang kwarto. Ilang sandali pa'y bumalik ang mga lalaki kasama ang mestisang dalaga. Napatingin si Marcos sa dalaga at hindi mai-alis ang kaniyang paningin dito. Samantalang ang dalaga naman ay walang imik na umupo sa harap niya."He will be your body guard, for the meantime." Biglang saad ng Don habang kausap ang dalagang anak.Humarap ang dalaga kay Marcos at walang emosyon ang mga mata nitong nakatingin sa binata. "Dad, I told you that I don't want a body guard. Malaki na ako daddy," reklamo ng dalaga ngunit hindi nakinig ang Don. Walang nagawa ang dalaga at umayon na lamang sa kagustuhan ng ama.Nang umalis si Euka sa opisina ng ama ay pinaperma na si Marcos ng kontrata. At pagkatapos ay inihatid na siya sa kaniyang magiging silid."Bukas na magsisimula ang trabaho mo, kaya umayos ka." Biglang sabi ni Tarek kay Marcos. "At paalala lang, don't get too close with her." Dugtong nito at tuluyan ng sinara ang pinto.Inilibot ni Marcos ang kaniyang paningin sa kabuuan ng silid. Kulay puti at abo ang pintura ng silid. Humanga siya sa kagandahan ng silid na ito. Mayaman nga talaga ang mga Knewtleg.Pagkatapos niyang pagmasdan ang silid na iyon ay inayos na niya ang kaniyang mga damit at inilagay ito sa munting closet na kulay abo na may halong kulay ginto. Inayos na rin niya ang kama at pagkatapos ay humiga siya roon.Nakatulala lamang siya sa kisame habang iniisip ang pumanaw niyang ina at ang mga kaibigan niya.Hindi namalayan ni Marcos na nakatulog pala siya. Nagising na lamang siya nang may kumatok sa pinto. Bumalikwas siya ng bangon at agad na binuksan iyon.Bumungad sa kaniya ang babaeng nakasu-ot ng apron. "Sir, agahan niyo po. Pinapahatid ni Don Vasco." Saad ng babae. Tinanggap naman niya agad iyon at nagpasalamat. Umalis ang babae at sinara niya ang pinto.Pinagmasdan niya ang pagkain na hinatid kanina no'ng babae. Napangiti siya habang nakatingin sa mga masasarap na pagkain.Hindi nagtagal ay nagsimula na siyang kumain at pagkatapos ay naligo na siya't nagbihis. Maya-maya pa'y may kumatok na naman sa pinto ng kaniyang kwarto kaya't binuksan agad niya ito."Oh, Bogart?" Mahinahong usal niya."Ngayon ang alis namin kasama si boss. Ikaw na ang bahala kay miss Euka at huwag mo siyang hayaang makalabas dito sa mansyon dahil 'yon ang utos ni boss." Walang ibang tugon si Marcos kundi tumango na lamang. Umalis naman kaagad si Bogart. Nang makita niyang may tatlong itim na sasakyan na lumabas mula sa gate ay agad siyang umakyat sa taas ng mansyon kung saan naroon ang malaking lobby.Nadatnan niya si Euka na naka-upo at nagbabasa ng nobela. Nilapitan niya ito ngunit hindi siya nito pinansin."Miss, a-ako pala si Mar--" hindi niya natapos ang kaniyang pagpapakilala dahil tumayo si Euka at umalis sa harapan niya saka pumwesto sa sofa na malayo sa kaniya. Napasapo na lamang siya sa kaniyang noo at hindi na sinubukang kausapin ang dalaga.Ilang minuto silang nanatiling gano'n. Nagbabasa ng nobela si Euka habang nakamasid lang si Marcos sa dalaga.Lumipas ang dalawang oras na hindi nila namalayan. Linapitan na naman ni Marcos si Euka. "Miss," pukaw ni Marcos sa atensiyon ng dalaga."Help me," nabigla siya nang marinig ang boses ng dalaga."A-ano po?" Mahinang tanong niya.Umangat ang tingin ng dalaga at pinagmasdan siya. "I wanna enjoy myself, I wanna go out. Please help me," nagmamakaawang saad ng dalaga.May kung anong hindi maipaliwanag na naramdaman si Marcos ngunit mas pinagtuunan niya ng pansin ang sinasabi ng dalaga."Miss, bilin ng iyong ama na hindi ka pwedeng lumabas. Nasa kontrata ko rin iyon kaya wala akong magagawa." Seryosong saad ng binata.Biglang tumayo si Euka at hinila siya papasok sa kwarto nito."M-miss, b-bakit mo ako dinala rito sa kwarto mo?" Nag-alalang tanong niya sa dalaga.Ngumiti lang si Euka at binalewala ang tanong niya. Dahan-dahan siya nitong tinulak sa kama kaya napa-upo siya. Kumandong naman ang dalaga sa kaniya kaya bigla siyang nanginginig at nagsimulang uminit ang kaniyang katawan. Pinipigilan niya ang kaniyang sarili dahil baka ano pa ang magawa niya rito.Habang nakakandong sa kaniya ang dalaga ay inilapit nito sa kaniya ang mala-dyosa nitong mukha. "Tell me what you want," panimula ng dalaga. "Gagawin ko, basta tulungan mo lang akong makalabas, kahit ngayon lang."Malambing na dugtong nito.Napapikit siya nang ma-amoy ang mabangong hininga ng dalaga. Kunting-kunti na lang ay hindi na niya mapipigilan ang kaniyang sarili kaya dahan-dahan niyang hinawakan ang mga balikat ng dalaga."Okay! Okay! Sasamahan na kita, basta siguraduhin mong huwag tayong mahuli ng daddy mo." Wika niya.Tumalon sa sobrang tuwa ang dalaga at napayakap pa ito sa kaniya. "Thank you, handsome!" Masayang saad nito at hinalikan pa siya sa pisngi. Para siyang na-istatuwa ng dumampi sa pisngi niya ang mga labi ni Euka."Isa pa miss, kakalimutan ko na talagang amo kita."Chapter 5 Third person pov* Gaya ng kagustuhan ni Euka, tinuloy nga nila ang balak ng dalaga na gumala. Dumaan sila sa fire exit ng mansyon dahil hindi sila pwedeng dumaan sa harapan at baka makita sila ng ibang guard sa labas. Ayaw man sa kalooban ni Marcos na sumuway sa utos ng kaniyang boss ngunit wala na siyang magagawa dahil pumayag na siya sa gusto ni Euka.Lakad-takbo ang ginawa nilang dalawa hangga't sa tuluyan na silang makalabas sa gate sa likuran ng mansyon. Naglalakad lang din sila papunta sa kalsada dahil wala silang sasakyan. Magco-commute lang sila, 'yon din ang gusto ni Euka. Gusto niyang maranasan ang simpleng buhay. "Mi lady, sure ka na ba talagang magco-commute tayo?" Tanong ni Marcos sa dalaga."Mukha ba akong nagbibiro?" Singhal nito.Tumahimik lamang siya at hinayaan ang dalaga na pumara ng jeep. Nang makasakay na sila ay kitang-kita ang tuwa sa mukha ng dalaga. Kumikinang ang kagandahan nito dahilan ng hindi pag-alis ng kaniyang paningin sa dalaga. Napasingha
Kumatok si Marcos Jax sa pinto ng kwarto ni Euka at kaagad naman siyang binuksan ng dalaga. Matamis itong ngumiti sa kaniya nang masilayan nito ang dala niyang pagkain.Bahagyang ngumiti si Marcos Jax. "Mi lady, agahan mo raw pinapahatid ng kasambahay niyo." Wika niya."Sumabay ka ng kumain sa akin, kasi may gagawin tayo mamaya." Masiglang saad ng dalaga.Napakunot naman ang noo ng binata. "Mi lady, ano na naman iyang naisip mo? 'Wag mong sabihing tatakas na naman tayo?" Sunod-sunod na tanong ni Marcos sa dalaga. "Naku! Huwag mo talagang subukang tumakas ulit, mi lady. At baka tayo'y tuluyang mahuli." Pa-iling-iling na dugtong niya.Hindi kumibo si Euka at nagsimula itong kumain. Dumating na rin ang isang kasambahay na naghatid din ng pagkain para kay Marcos kaya nagsabay na silang kumain upang maubos na ito. Walang nagsasalita sa kanilang dalawa habang nilalantakan nila ang pagkain.Ngunit dahil sa nakakabinging katahimikan, nagsalita si Marcos upang tanungin ang dalaga tungkol sa sin
Huminto ang paghinga ni Jax nang marinig ang sinabi ng dalaga. Lumubo ang kaniyang mga mata at para bang biglang naging blangko ang kaniyang pag-iisip."I said, kiss me." Pag-uulit ng dalaga. Kumurap-kurap siya at biglang inilayo ang kaniyang mukha kay Euka ngunit bigla siyang hinila sa kwelyo at hinalikan nang walang pag-alinlangan. Hindi niya napigilan ang tukso. Sinabayan niya ang dalaga hangga't sa kinapos sila ng hininga kaya napabitaw sila sa isa't-isa.Biglang tumahimik ang paligid at parang walang gustong magsalita sa pagitan nilang dalawa. Umayos na rin sila mula sa kanilang posisyon kanina. Nang wala paring kumibo ay na-una nang bumaba si Jax mula sa puno at nang nasa baba na siya ay inilahad niya ang kaniyang kamay upang alalayan si Euka na makababa. Agad naman itong tinanggap ng dalaga at dahan-dahang bumaba."Thanks," maikling saad ni Euka nang makababa na siya."Sa...saan na tayo Mi lady?" Utal na tanong ni Jax sa dalaga.Tumahimik saglit ang dalaga na para bang nag-ii
Balisa at di maka-isip nang kung ano ang dapat gawin, si Jax, nang marinig ang inusal ng dalaga. Natutuliro siya at nagpipigil sa kaniyang sarili upang hindi mapagbigyan ang gusto ng dalaga subalit tinutukso siya nito kaya kahit anong pigil niya, bumigay siya at tinupad ang gusto ng dalaga.Marahan siyang gumagalaw sa ibabaw ng dalaga habang pinapasaya niya ito samantalang ang dalaga nama'y mala-apoy na nagliliyab sa init dahil sa ginagawa niya rito. Alam ni Jax na mali ang ginawa niya ngunit lalaki lang siya at hindi siya banal para umayaw sa gusto ng dalaga. Mas lalo lang siyang natutukso sa tuwing umuungol ito at kinakalmot pa ang kaniyang likod. Hindi na niya kayang pigilan ang sarili at tuluyan na niyang tinahak ang landas patungo sa perlas ng dalaga. Habang ginagawa niya iyon ay napakagat si Euka sa kaniyang labi dahil sa hindi niya maipaliwanag na pakiramdam. It's her first time. Nasaktan siya ng kunti ngunit habang gumagalaw si Jax ay unti-unti itong napapalitan ng kakaibang
Umalingawngaw sa buong terrace ang putok ng baril. Wala talagang pasensya ang Don. Gagawin at gagawin talaga nito ang gusto kapag ito'y galit. Mabuti't hindi niya tinamaan si Jax. Agad na bumitaw si Jax at si Euka sa isa't-isa habang gulat na napalingon sa pinanggalingan ng putok."Daddy...""Boss...""What are you doing?!" Pasigaw na tanong ng Don."Daddy, calm down okay?" Agad na lumapit si Euka sa ama. "Nagkakamali ka ng inakala mo. Pinaihipan ko lang ang mata ko dahil napuwing ako, daddy naman e." Dugtong ni Euka. "At bakit magkayakap kayo?" Galit pa ring tanong ng Don."Humawak ako sa kaniya daddy kasi natatakot siyang lumapit sa'kin. Kapag kasi hindi ko siya hawakan ay hindi rin niya magawa ang inutos ko sa kaniya." Pagsisinungaling ulit ni Euka. "At hinding-hindi mangyayari 'yang iniisip mo daddy. Hindi ko magugustuhan 'yang bodyguard ko na 'yan. Daddy naman hindi ako makikipaghalikan sa kaniya, kadiri kaya." Kumbinsi ni Euka sa ama. Alam niyang hindi mabuti ang kaniyang sina
CHAPTER 1Marcos Jax's point of view*" Sigurado ka na ba talaga, brad?" Tanong sa'kin ng kaibigan kong si Jomar." Oo, brad. Gusto ko munang lumayo eh," tugon ko sa kaniya." Pero brad, wala kang kakilala roon. Baka may mangyari sayo eh. Wala kami roon, wala kang back up." Saad ng isang kaibigan kong si Jake." Ano ba kayo, ayos nga lang ako. Gusto ko talagang maka-move on sa pagkamatay ni mama." Sabi ko sa kanila. Namatay ang ina ko dahil sa leukemia. Palagi lang kasi siyang nagmukhang malusog sa paningin ko kaya hindi ko namalayang may sakit na pala siyang dinadala. Masakit para sa akin pero wala na akong magagawa. Tingin ko sa sarili ko ay isa akong walang kwentang anak. Pero alam kong hindi matutuwa si mama kapag sisihin ko ang sarili ko. Kaya ngayon, gusto ko munang lumayo rito sa Davao at pupunta akong Maynila, o kung saan man ako dadalhin ng tadhana." Mangako ka sa amin na tatawagan mo kami, ha?" Singit naman ng kaibigan kong si Baron.Ganito sila sa akin at ganoon rin ako s
CHAPTER 2Marcos Jax's point of view*Dahan-dahan kong minulat ang aking mga mata dahil parang may nakamasid sa akin. At hindi nga ako nagkamali--nang minulat ko ang aking mga mata ay nakita ko ang tatlong kaibigan ko na nakatayo habang nakatingin sa akin." Good morning," sabay nilang bati sa akin." Bumangon ka na, mahal na hari." Pagbibiro ni Jomar." B-bakit kayo narito?" Tanong ko sa kanila." Ihahatid ka namin sa pier," saad ni Baron. Nanlaki ang mga mata ko sa narinig ko. Ihahatid nila ako sa pier? Ito talagang mga kumag na ito." Malapit lang iyong daungan, brad. Bakit naisipan niyong ihatid ako?" Seryosong usal ko." Dahil pogi ako," mahinang saad ni Jake." Anong connect?" Asik ni Jomar at binatukan si Jake. " Bumangon ka na riyan, brad. Baka maiwan ka ng barko," saad naman ni Baron.Bumangon ako at diretsong tumakbo sa banyo upang maligo. Nang matapos akong maligo ay dali-dali akong nagbihis at lumabas na ng banyo." Ito, agahan mo. Binaunan ka ni nanay," sabi ni Jomar at
CHAPTER 3Third person point of view*" Euka, where the hell do you think you're going?" Inis na tanong ni Don Vasco sa anak niyang kakalabas lang ng kwarto nito." Mall, dad." Mahinang tugon ni Euka." No! Just stay on your fucking room." Usal ni Don Vasco." But dad, I'm staying in my room for so long. I wanna go out, please let me!" Inis na asik ni Euka." Shut up!" Galit na saad ni Don Vasco at hinila si Euka papasok sa kwarto nito.Nang makapasok na si Euka sa kwarto niya ay lumabas na rin si Don Vasco at tinawag ang mga tauhan niya." Boss, ano pong kailangan mo?" Tanong ng matabang lalaki." How's the transaction? Naayos niyo na ba?" Sunod-sunod na tanong ni Don Vasco." Yes boss. Successful," tugon naman ng lalaking naka-shade." Okay. May lakad tayo bukas at walang maiiwan dito sa bahay. Baka may kakilala kayong pwede nating gawing bodyguard."" Bakit boss? May guard naman na kayo rito ah," saad ng matabang lalaki." No, I mean--guard para kay Euka. Ayukong lumabas ng bahay a
Umalingawngaw sa buong terrace ang putok ng baril. Wala talagang pasensya ang Don. Gagawin at gagawin talaga nito ang gusto kapag ito'y galit. Mabuti't hindi niya tinamaan si Jax. Agad na bumitaw si Jax at si Euka sa isa't-isa habang gulat na napalingon sa pinanggalingan ng putok."Daddy...""Boss...""What are you doing?!" Pasigaw na tanong ng Don."Daddy, calm down okay?" Agad na lumapit si Euka sa ama. "Nagkakamali ka ng inakala mo. Pinaihipan ko lang ang mata ko dahil napuwing ako, daddy naman e." Dugtong ni Euka. "At bakit magkayakap kayo?" Galit pa ring tanong ng Don."Humawak ako sa kaniya daddy kasi natatakot siyang lumapit sa'kin. Kapag kasi hindi ko siya hawakan ay hindi rin niya magawa ang inutos ko sa kaniya." Pagsisinungaling ulit ni Euka. "At hinding-hindi mangyayari 'yang iniisip mo daddy. Hindi ko magugustuhan 'yang bodyguard ko na 'yan. Daddy naman hindi ako makikipaghalikan sa kaniya, kadiri kaya." Kumbinsi ni Euka sa ama. Alam niyang hindi mabuti ang kaniyang sina
Balisa at di maka-isip nang kung ano ang dapat gawin, si Jax, nang marinig ang inusal ng dalaga. Natutuliro siya at nagpipigil sa kaniyang sarili upang hindi mapagbigyan ang gusto ng dalaga subalit tinutukso siya nito kaya kahit anong pigil niya, bumigay siya at tinupad ang gusto ng dalaga.Marahan siyang gumagalaw sa ibabaw ng dalaga habang pinapasaya niya ito samantalang ang dalaga nama'y mala-apoy na nagliliyab sa init dahil sa ginagawa niya rito. Alam ni Jax na mali ang ginawa niya ngunit lalaki lang siya at hindi siya banal para umayaw sa gusto ng dalaga. Mas lalo lang siyang natutukso sa tuwing umuungol ito at kinakalmot pa ang kaniyang likod. Hindi na niya kayang pigilan ang sarili at tuluyan na niyang tinahak ang landas patungo sa perlas ng dalaga. Habang ginagawa niya iyon ay napakagat si Euka sa kaniyang labi dahil sa hindi niya maipaliwanag na pakiramdam. It's her first time. Nasaktan siya ng kunti ngunit habang gumagalaw si Jax ay unti-unti itong napapalitan ng kakaibang
Huminto ang paghinga ni Jax nang marinig ang sinabi ng dalaga. Lumubo ang kaniyang mga mata at para bang biglang naging blangko ang kaniyang pag-iisip."I said, kiss me." Pag-uulit ng dalaga. Kumurap-kurap siya at biglang inilayo ang kaniyang mukha kay Euka ngunit bigla siyang hinila sa kwelyo at hinalikan nang walang pag-alinlangan. Hindi niya napigilan ang tukso. Sinabayan niya ang dalaga hangga't sa kinapos sila ng hininga kaya napabitaw sila sa isa't-isa.Biglang tumahimik ang paligid at parang walang gustong magsalita sa pagitan nilang dalawa. Umayos na rin sila mula sa kanilang posisyon kanina. Nang wala paring kumibo ay na-una nang bumaba si Jax mula sa puno at nang nasa baba na siya ay inilahad niya ang kaniyang kamay upang alalayan si Euka na makababa. Agad naman itong tinanggap ng dalaga at dahan-dahang bumaba."Thanks," maikling saad ni Euka nang makababa na siya."Sa...saan na tayo Mi lady?" Utal na tanong ni Jax sa dalaga.Tumahimik saglit ang dalaga na para bang nag-ii
Kumatok si Marcos Jax sa pinto ng kwarto ni Euka at kaagad naman siyang binuksan ng dalaga. Matamis itong ngumiti sa kaniya nang masilayan nito ang dala niyang pagkain.Bahagyang ngumiti si Marcos Jax. "Mi lady, agahan mo raw pinapahatid ng kasambahay niyo." Wika niya."Sumabay ka ng kumain sa akin, kasi may gagawin tayo mamaya." Masiglang saad ng dalaga.Napakunot naman ang noo ng binata. "Mi lady, ano na naman iyang naisip mo? 'Wag mong sabihing tatakas na naman tayo?" Sunod-sunod na tanong ni Marcos sa dalaga. "Naku! Huwag mo talagang subukang tumakas ulit, mi lady. At baka tayo'y tuluyang mahuli." Pa-iling-iling na dugtong niya.Hindi kumibo si Euka at nagsimula itong kumain. Dumating na rin ang isang kasambahay na naghatid din ng pagkain para kay Marcos kaya nagsabay na silang kumain upang maubos na ito. Walang nagsasalita sa kanilang dalawa habang nilalantakan nila ang pagkain.Ngunit dahil sa nakakabinging katahimikan, nagsalita si Marcos upang tanungin ang dalaga tungkol sa sin
Chapter 5 Third person pov* Gaya ng kagustuhan ni Euka, tinuloy nga nila ang balak ng dalaga na gumala. Dumaan sila sa fire exit ng mansyon dahil hindi sila pwedeng dumaan sa harapan at baka makita sila ng ibang guard sa labas. Ayaw man sa kalooban ni Marcos na sumuway sa utos ng kaniyang boss ngunit wala na siyang magagawa dahil pumayag na siya sa gusto ni Euka.Lakad-takbo ang ginawa nilang dalawa hangga't sa tuluyan na silang makalabas sa gate sa likuran ng mansyon. Naglalakad lang din sila papunta sa kalsada dahil wala silang sasakyan. Magco-commute lang sila, 'yon din ang gusto ni Euka. Gusto niyang maranasan ang simpleng buhay. "Mi lady, sure ka na ba talagang magco-commute tayo?" Tanong ni Marcos sa dalaga."Mukha ba akong nagbibiro?" Singhal nito.Tumahimik lamang siya at hinayaan ang dalaga na pumara ng jeep. Nang makasakay na sila ay kitang-kita ang tuwa sa mukha ng dalaga. Kumikinang ang kagandahan nito dahilan ng hindi pag-alis ng kaniyang paningin sa dalaga. Napasingha
Third person* Agad na kinatuk ni Marcos Jax ang pinto sa opisina ng tinatawag nilang Don Vasco. Pangatlong beses niya itong kinatuk bago bumukas ang pinto. Napa-atras siya nang makita ang hindi katandaang-lalaki na may balbas.Sinuri nito ang kaniyang mukha at tinitigan siya ng matalim. "Who are you?!" Wika nito. Lumingon siya sa mga lalaking sinamahan niya kanina. Walang imik ang mga kalalakihan at parang naghihintay lamang ito kung tatanungin ng kanilang boss."Bogart, Welmar, Tarek?" Wika nito. "Sino itong lalaking ito?" Dugtong pa ng lalaki.Nagturuan na naman ang tatlong lalaki ngunit sa hindi kalauna'y sumagot si Welmar. "Boss, naghahanap daw siya ng trabaho. Sakto namang inutusan mo kami para maghanap ng taga-bantay kay senyorita Euka. Siya ang sinasabi namin kanina no'ng tinawagan ka namin." Seryosong saad nito.Tumango-tango si Don Vasco at sinuri na naman ang kabuuan ni Marcos. "How old are you?" Tanong nito sa binata."Beyente-kwatro, sir." Pormal na tugon ni Marcos.Bumu
CHAPTER 3Third person point of view*" Euka, where the hell do you think you're going?" Inis na tanong ni Don Vasco sa anak niyang kakalabas lang ng kwarto nito." Mall, dad." Mahinang tugon ni Euka." No! Just stay on your fucking room." Usal ni Don Vasco." But dad, I'm staying in my room for so long. I wanna go out, please let me!" Inis na asik ni Euka." Shut up!" Galit na saad ni Don Vasco at hinila si Euka papasok sa kwarto nito.Nang makapasok na si Euka sa kwarto niya ay lumabas na rin si Don Vasco at tinawag ang mga tauhan niya." Boss, ano pong kailangan mo?" Tanong ng matabang lalaki." How's the transaction? Naayos niyo na ba?" Sunod-sunod na tanong ni Don Vasco." Yes boss. Successful," tugon naman ng lalaking naka-shade." Okay. May lakad tayo bukas at walang maiiwan dito sa bahay. Baka may kakilala kayong pwede nating gawing bodyguard."" Bakit boss? May guard naman na kayo rito ah," saad ng matabang lalaki." No, I mean--guard para kay Euka. Ayukong lumabas ng bahay a
CHAPTER 2Marcos Jax's point of view*Dahan-dahan kong minulat ang aking mga mata dahil parang may nakamasid sa akin. At hindi nga ako nagkamali--nang minulat ko ang aking mga mata ay nakita ko ang tatlong kaibigan ko na nakatayo habang nakatingin sa akin." Good morning," sabay nilang bati sa akin." Bumangon ka na, mahal na hari." Pagbibiro ni Jomar." B-bakit kayo narito?" Tanong ko sa kanila." Ihahatid ka namin sa pier," saad ni Baron. Nanlaki ang mga mata ko sa narinig ko. Ihahatid nila ako sa pier? Ito talagang mga kumag na ito." Malapit lang iyong daungan, brad. Bakit naisipan niyong ihatid ako?" Seryosong usal ko." Dahil pogi ako," mahinang saad ni Jake." Anong connect?" Asik ni Jomar at binatukan si Jake. " Bumangon ka na riyan, brad. Baka maiwan ka ng barko," saad naman ni Baron.Bumangon ako at diretsong tumakbo sa banyo upang maligo. Nang matapos akong maligo ay dali-dali akong nagbihis at lumabas na ng banyo." Ito, agahan mo. Binaunan ka ni nanay," sabi ni Jomar at
CHAPTER 1Marcos Jax's point of view*" Sigurado ka na ba talaga, brad?" Tanong sa'kin ng kaibigan kong si Jomar." Oo, brad. Gusto ko munang lumayo eh," tugon ko sa kaniya." Pero brad, wala kang kakilala roon. Baka may mangyari sayo eh. Wala kami roon, wala kang back up." Saad ng isang kaibigan kong si Jake." Ano ba kayo, ayos nga lang ako. Gusto ko talagang maka-move on sa pagkamatay ni mama." Sabi ko sa kanila. Namatay ang ina ko dahil sa leukemia. Palagi lang kasi siyang nagmukhang malusog sa paningin ko kaya hindi ko namalayang may sakit na pala siyang dinadala. Masakit para sa akin pero wala na akong magagawa. Tingin ko sa sarili ko ay isa akong walang kwentang anak. Pero alam kong hindi matutuwa si mama kapag sisihin ko ang sarili ko. Kaya ngayon, gusto ko munang lumayo rito sa Davao at pupunta akong Maynila, o kung saan man ako dadalhin ng tadhana." Mangako ka sa amin na tatawagan mo kami, ha?" Singit naman ng kaibigan kong si Baron.Ganito sila sa akin at ganoon rin ako s