Mag-log inShare
Chapter 24
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56“You actually look like my fiance.” Professor Rafael said while looking at me intently.
Hindi ko alam kung anong isasagot ko sa sinabi niya, o dapat bang may maisagot ako doon? Pake ko naman kung kamukha ko fiance niya? Kamukha ko rin si Audrey Hepburn at si Sanari pero hindi naman ako na bother. Ibig sabihin lang nito, ang swerte ng fiance ni Sir Rafael kasi kamukha ko siya.
I unconsciously flipped my hair and rolled my eyes. My handsome professor chuckled while his fingers are playing with his lower lip.
“Dapat ang tinitignan niyo ng ganyan, Sir ay yung fiance mo. Hindi sa ibang babae.” Hindi ko na napigilan ang sawayin siya sa inaakto niya.
If he already have a fiance, he should focus his attention to her, not to anyone else. Iniisip ko kung alam kaya ng fiance niya na ganito siya kalandi?
“I used to look at her like this but then she left.” Hindi ko alam kung guni-guni ko lang iyon o talagang may bahid ng sak
Kaugnay na kabanata
My Pet Wolf Chapter 25
“Here drink this.” Iniabot sa akin ni Rafael ang bottled water na kinuha niya sa pantry ng faculty office. Nandito pa rin kami sa opisina ngunit kalmado na ako at nakaupo na ulit sa one-seater couch na inuupuan ko kanina bago ko maalala ang lahat at magdilim ang paningin ko at muntik nang patayin si Rafael.Tinanggap ko ang iniabot niya at uminom doon. Rafael sat on his swivel chair but he is now in front of me. Ipinaliwanag niya na sa akin kung bakit niya ginawa iyon. Mali pala ang akala ko na pinapatay niya ang anak ko kay Desmond. Speaking of Desmond, I wonder why he kept this as a secret. Also my parents.Hindi patay ang anak namin at inilipat pala siya ni Rafael sa isang laboratory kung saan magagawa pa ring lumaki ang embryo kahit wala ito sa sinapupunan ng ina. Ginawa raw iyon ni Rafael dahil sinabi sa kaniya ng doctor na unti-unting papatayin ng katawan ko ang bata. Doon nalaman ni Rafael na isa akong daemon. Isa sa mga ipinagbawal ni Sanari noon ay
My Pet Wolf Chapter 26
“Hanggang kailan siya doon?” tanong ko kay Rafael habang nakatingin sa labas ng bintana sa tabi ng passenger seat. He is driving the car; I am on the passenger seat. Nanggaling kami sa laboratory kung nasaan ang anak namin. Kahapon lang ay nalaman ko ang tungkol sa lahat ng nangyari. Lahat ng nakalimutan ko at lahat ng hindi ko alam ay ipinaalala at sinabi sa akin ni Rafael.“Until she is fully developed. It is taking long for her development because she’s outside your body but at least she is still doing well.” Nilingon niya ako saglit at muli nang nag focus sa daan. “And now I can clearly see that she looks more and more like you.” There was a hint of smile in his voice.He was right. I look like her. Pero kahit hindi pa siya gising ay parang nakakunot na kaagad ang noo niya. I bet she will also take after my temper. Pero ang kunot ng noo niya parang kagaya sa ama niya. She has pale skin, but she looks healthy. I wish I can h
My Pet Wolf Chapter 27
“Are you sure okay ka lang mag isa rito?” Desmond asked me for the nth time.Nandito siya ngayon sa labas ng unit ko habang ako ay nakatayo sa may pintuan. He is ready to go to the mountains to perform his ritual alone. Vampires pray and apologizes to Sanari every full moon. Just like how the werewolves apologizes to Apolaki every full moon. Kung maaalala niyo ay ikinuwento ko sa previous chapters kung bakit naging werewolf sila at kung bakit sila humihingi ng tawad tuwing kabilugan ng buwan.Ang mga bampira naman ay humihingi ng tawad kay Sanari tuwing kabilugan ng buwan dahil isang bampira ang pumatay kay Sanari. Ngunit bumalik si Sanari bilang isang Diyosa at pinakita niya ang galit at kapangyarihan niyang dapat katakutan at igalang.“Pang ilang beses mo nang tinanong sa akin yan. Oo nga, kaya ko na mag isa. Pangako hindi ako lalabas ng unit ko kahit anong mangyari. Ingat ka sa byahe.” I rolled my eyes at him.“Call me if
My Pet Wolf Chapter 28
I don’t know if it was because I got scared or is it because of what I have been holding back since the day I remembered him again. I saw him bloody in my dream. It does not matter if it is Datu Makisig or Rafael. It all seemed so real to me. If that really happened in the past, I have a bad feeling that it might happen again in the future.I was catching my breath when we stopped kissing. Magkadikit ang mga noo namin habang kapwa hinahabol ang hininga. He was about to lean in for another kiss when I pushed him.No.This is not right.Tumayo ako at naglakad patungo sa kusina. I can feel his burning stare at me. Binuksan ko ang ref at kumuha ng isang pitsel ng malamig na tubig. As if the cold water will calm my wanton desire. Tinungga ko ang tubig na isinalin ko sa baso.Nilingon ko ang glass window sa may veranda at nakitang malapit nang mag takipsilim. Kaya siguro ganito na ang nararamdaman ko. Parang ang init ng katawan ko at gusto kong sun
My Pet Wolf Chapter 29
Nagising ako dahil sa sinag ng araw na tumatama sa mukha ko. Saglit lang iyon dahil nawala rin naman ang sinag na iyon. Nang magmulat ako ng aking mga mata ay nakasarado na ang drape curtains ng kwarto ko. I saw Rafael standing beside it. SIguro ay isinara niya ang kurtina dahil nasisinagan ang mukha ko o baka ayaw niya lang ng masyadong maliwanag.Napabalikwas ako ng bangon ng mag sink in sa akin ang sitwasyon. Hubad-baro siyang nakatayo sa may bintana sa loob ng kwarto ko! Ilang segundo pa yata ang lumipas bago ko na realize kung bakit siya nandito. He looked after me yesterday. Kinailangan niyang bantayan ako dahil baka ano ang magawa ko kapag naging werewolf form ako at wala sa wisyo. Hindi naman ako naging kagaya nila talaga, may mga parte lang ng katawan ko na nagbago at nagkaroon lang ako ng buntot. Siguro ay dahil daemon ako kaya hindi ako fully naging werewolf. I remember I that I felt like I was burning last night. TIngin ko ay nahimatay pa ako sa sobrang init na na
My Pet Wolf Chapter 30
Hindi ko alam kung sino ang mga tinutukoy ni Desmond na naghahanap sa akin. I am still contemplating if I will go to school now. Pero absent na kasi ako kahapon at ayaw na ayaw kong lumiliban sa klase.“Nah, I’ll go to school.” Wika ko sa aking sarili at tumayo na sa kama. Maliligo ako, mag aayos at mag hahanda na para makaalis na ako papunta sa school.I took my time on the bath and wore comfortable clothes that allows me to move comfortably. I wore high waisted jeans, sneakers, and a loose shirt tucked-in. I managed to put my long curly hair in a messy bun. Nag pulbo at lip balm lang ako and I am good to go.Paalis na ako ng unit ko ng maisipan kong tawagan si Desmond.“Sinong naghahanap sa akin?” bungad ko sa kaniya ng sagutin niya ang tawag ko.“Some student journalists. Look at the university forum. You better sneakily enter the university kung ayaw mong ma-harass ka ng mga students na yun.”Kum
My Pet Wolf Chapter 31
“What?” tanong ko kay Rafael nang makarating ako sa faculty office. Pinatawag niya ako dito, hindi ko alam kung bakit. Prente siyang nakaupo sa kaniyang swivel chair at nakatingin kaagad sa akin ng papasok pa lang ako ng opisina. Wala ang ibang professor dito at hindi ko alam kung bakit parang tuwing nandito ako ay natataon na kaming dalawa lang.Pauwi na sana ako kanina ng sabihin sa akin ng isa kong kaklase na ipinapatawag nga raw ako ni Professor Callejo sa faclty office. And here I am standing in front of him while he looks at me like I did something wrong.“So, Desmond is courting you?” he spat like it was burning in his mouth.“Ha?” maang na tanong ko hindi dahil sa hindi ko alam kung ano ang tinutukoy niya kung hindi dahil hindi ko alam kung bakit pa siya nagtatanong ng ganiyang bagay. He should stop acting like we are still together. I know I am his mate but that does not need to be implemented.“I heard h
My Pet Wolf Chapter 32
“Wow, you two talked for hours and you don’t seem to mind.”Rafael is frowning at me when I looked at him. Hindi pa kami nakakalabas ng campus kaya huminto ako sa mas madilim na parte ng covered path walk. Pagod na tinignan ko siya ng masama and he just sarcastically rolled his eyes at me.“Ngayon lang kayo nagkakilala pero kung maka tawa ka kanina, wagas.” Komento niya pa.This man is unbelievable. What is he a highschooler?“You know what? Whatever.” Inirapan ko siya at nagpatuloy na sa paglalakad. Kaya lang ang damuho na ito ay nakasunod pala sakin. I stopped again and faced him. Napahinto siya sa paglalakad at nakayuko sa akin ngayon.“Stop following me. People might get the wrong idea. I don’t want to be associated to you in any way.” Singhal ko sa kaniya.He sighed and raised his both hands like he is giving up. “Fine.”Bumalik na siya patungo sa parking lot
Pinakabagong kabanata
My Pet Wolf Chapter 40
“You Are My Sunshine, my only sunshine You make me happy when skies are gray You'll never know dear, how much I love you Please don't take my sunshine away. The other night dear, as I lay sleeping I dreamed I held you in my arms But when I awoke, dear, I was mistaken So I hung my head and I cried. You Are My Sunshine, my only sunshine You make me happy when skies are gray You'll never know dear, how much I love you Please don't take my sunshine away.” Kinakanta ko ang paboritong kanta ni mama at papa habang pinapaliguan ko si Daniel. He seem to love this song too because whenever I sense that he is anxious or scared, I just sing this song and he calms down in an instant. He is such a good boy. He is one month old now. So far, ay hindi pa kami masyadong nahihirapan sa pag aalaga sa k
My Pet Wolf Chapter 39
Nagising ako na sakay ng isang bangka na nasa gitna ng kadiliman. Tanging liwanag na nagmumula sa dalawang sulo na nakatayo sa magkabilang dulo ng bangka ang nagbibigay ng liwanag sa paligid kaya ko natanto na nasa gitna kami ng isang lawa o ilog. O baka naman dagat? Hindi ko sigurado kung anong anyong tubig ang kinaroroonan ng bangka.Kasama ko sa bangka ang walang malay na si Desmond. Nakasuot siya ng kulay itim na long sleeves at itim na pantalon, wala siyang suot sa paa. Napatingin ako sa suot ko. Kahit ako ay iba na rin ang suot. Isang puting bestida at wala ring sapin sa paa. Ito na ba ang kabilang buhay? I rested my elbows on my thighs and my chin rested on my hands. Hihintayin ko na lang sigurong magising si Desmond. Hindi tulad ko ay nakatali ang kaniyang mga kamay.Maya maya lang ay unti unti nang nagising si Desmond. Pabalikwas siyang bumangon at nang makita ako ay natigilan.“Hi, welcome sa kabilang buhay.” I smiled sarcastically. Gulat l
My Pet Wolf Chapter 38
Nagising ako na nasa gitna ako ng kakahuyan. Big trees with wide trunks. Pakiramdam ko ay napakaliit ko sa gitna ng mga naglalakihang puno sa madilim na gubat na ito. Nakaupo ako at nakasandal sa isang malaking punoTeka...Gubat? Bakit ako nasa gubat? At bakit ako nakatali?May matibay na lubid na ilang beses na pinaikot sa akin kaya hindi na ako makagalaw.“Thank god you’re finally awake.” Boses iyon ni Rafael mula sa gilid ko. Paglingon ko ay nakaupo rin siya at nakasandal sa puno na gaya ko at nakatali rin.“Nasaan tayo? Bakit tayo nakatali?” tanong ko sa kaniya.Hindi pa siya nagsasalita ng may bigla nang sumagot para sa kaniya.“Nandito kayo kung saan kayo mamamatay.” Si Desmond iyon na may dalang maliit na bote. Sa likod niya ay nakasunod si Miguel na may dalang sulo. He smirked at us.“Yup! Ako nga. Ako nga ang pumatay sa mga magulang mo, Audrey. Ako ang hinahanap niyong k
My Pet Wolf Chapter 37
Maalinsangan at maalikabok ang ihip ng hangin sa katanghalian dito sa Cubao. Suot ko ang kulay puting tshirt ni Rafael na malaki sa akin at tinuck-in ko sa jeans na suot ko. Naka running shoes din ako at may hawak na softdrinks na nasa plastic. Nakatali ang mahaba at kulot kong buhok. Nandito ako ngayon sa labas ng isang Ukay-Ukay shop. Sa di kalayuan ay naka tambay si Rafael sa isang coffee shop, naka kulay itim na tshirt siya at jeans. May suot din siyang cap pero kitang kita naman ang mukha niya kaya hindi ko alam kung for disguise purpose niya ba yun. He looks really casual, but he is still attracting attention. Napapalingon sa kaniya ang lahat ng dumadaan lalo na ang mga babae.“I told you, you should have stayed in the car. You’re getting too much attention.” I talked to him through telepathy.“Says the girl who will make every item in that store sold out.” Pikon na sagot niya.Napatingin tuloy ako sa kung an
My Pet Wolf Chapter 36
Nagkakagulong mga tauhan ng mansion ang naabutan ko ng makarating ako doon at pag babang pag baba ko ng kotse.“Miss Audrey!” tawag sa akin ng mayordoma na si Nelia. Umiiyak siya at humahangos na sumalubong sa akin.“Ate Nelia, ano pong nangyayari dito?” nagpa-panic na tanong ko. Balisa at aligaga silang lahat at hindi iyon magandang senyales.“Ang Mama at Papa niyo po, Miss Audrey...” she could not even finish her words because she started crying uncontrollably.“Anong nangyari kay mama at papa? Nasaan sila?” tanong ko sa nanginginig na boses.“Main hall.” Parang nanlamig ang mga kalamnan ko ng marinig ang sinabi niyang lugar kung nasaan ang mga magulang ko. Agad akong tumakbo papasok ng mansiyon at diretso sa main hall.Nilagpasan ko ang mga nag iiyakang kasambahay at dumiretso ako sa gitna ng kumpulan. Tila itinulos ako sa aking kinatatayuan ng makita ko kung ano ang nangyari.
My Pet Wolf Chapter 35
“Wag mo na masyadong kapalan ang makeup niya, di niya na kailangan ng makapal. Maganda na siya.” ani Joy sa make-up artist na inarkila nila para sa akin. Nandito kami ngayon sa tent na nagsisilbing dressing room ko.Oo, pumayag ako na sumali sa pageant at ngayon na ang gabi ng coronation. Noong una ay ayaw ko naman talaga dahil tingin ko nga ay sayang lang sa oras at pagod pero dahil kailangan ito ng mga kaibigan ko ay napapayag na ako. Isa pa ay gusto ko lang din manalo para mainis ko lalo si Marie. Inis naman siya sa akin kahit wala akong ginagawa sa kaniya edi bibigyan ko pa siya lalo ng dahilan para mainis sa akin.“Oo dai di ko talaga kakapalan, nakakahiya naman kasi sa mga make up ko hindi naman pala sila kailangan dito, dinala ko pa. Ganda nitong si Audrey ano? Baka interisado ka mag modeling pwede kita hanapan ng gigs, ako na manager mo.” Ani Mavy, ang bading na makeup artist na kakilala ni Joy.“Naku wag mo na tangkaing i-s
My Pet Wolf Chapter 34
“Audrey? Anak, gising!” Nagising ako sa mahinang pagyugyog sa akin. Pagmulat ko ay ang nag aalalang mukha ni mama ang bumungad sa akin. Nakalugay ang buhok niya at halatang kagigising lang. She is still in her night dress.Napabalikwas ako ng bangon. Agad ko siyang niyakap ng mahigpit ng marealize ko na buhay siya. Panaginip lang ang lahat. Niyakap niya rin ako at hinaplos ang buhok ko. Mabilis pa rin ang paghinga ko at ramdam kong pawis na pawis ako.“You had a bad dream?” malumanay niyang tanong habang yakap pa rin ako.I nodded and hugged her tighter.“Eto tubig.” I heard papa entered my room and handed a glass of water to mama. Binigay iyon sa akin ni mama at pinainom ako ng tubig.I looked at both of them and was relieved that it was only a dream. Pinalis ni papa ang luha sa pisngi ko at hinalikan ang tuktok ng ulo ko.“You want me to sleep here with you?” tanong ni mama ng kalmado na ako.
My Pet Wolf Chapter 33
“Rafael?” gulat na bulalas ko ng siya ang bumungad sa akin ng buksan ko ang pintuan. Hindi ko man lang sinilip sa peephole dahil akala ko ay si Desmond ang nag doorbell. Lumagpas ang tingin niya sa akin at sigurado akong nakita niya si Miguel sa sala at malamang ay nakita rin siya ni Miguel.“Anong ginagawa mo dito?” bulong ko sa kaniya.“I left my wallet here.” Aniya at muling bumaling sa loob ng unit ko.Lumingon din ako sa loob at tinignan si Miguel na takang nakatingin sa amin. I smiled at him and faced Rafael. Niluwagan ko ang pinto at binigyan siya ng nagbababalang tingin.“Pasok ka.” Anyaya ko kahit labag sa loob ko. Agad namang pumasok si Rafael at dumiretso sa sala.“Good evening po, Professor Callejo.” Pagbati ni Miguel kay Rafael at tumayo pa ito. I guess he knows him because Rafael has instantly became a very popular professor. Kahit sa ibang department ay kilala siya. Miguel s
My Pet Wolf Chapter 32
“Wow, you two talked for hours and you don’t seem to mind.”Rafael is frowning at me when I looked at him. Hindi pa kami nakakalabas ng campus kaya huminto ako sa mas madilim na parte ng covered path walk. Pagod na tinignan ko siya ng masama and he just sarcastically rolled his eyes at me.“Ngayon lang kayo nagkakilala pero kung maka tawa ka kanina, wagas.” Komento niya pa.This man is unbelievable. What is he a highschooler?“You know what? Whatever.” Inirapan ko siya at nagpatuloy na sa paglalakad. Kaya lang ang damuho na ito ay nakasunod pala sakin. I stopped again and faced him. Napahinto siya sa paglalakad at nakayuko sa akin ngayon.“Stop following me. People might get the wrong idea. I don’t want to be associated to you in any way.” Singhal ko sa kaniya.He sighed and raised his both hands like he is giving up. “Fine.”Bumalik na siya patungo sa parking lot
