Lisa POV Kinabahan ako nang tumingin siya sa akin. Kumunot at ‘di makapaniwala ang mga mata niyang tinitigan ako. Ayaw kong isipin na. . .basta! Ayaw ko isipin. “A-ano?” nauutal niyang tanong sa akin. Hindi ako kumilos, kinagat ko ang labi ko, sinubukan ilayo ang katawan ko sa kanya at ang mukha ko. Dahil nahihiya akong ulitin, nahihiya din ako sa sinabi ko. . . tsk! Bakit kasi ang bingi niya? O, ‘di siya makapaniwala sa sinabi ko? "P-paki ulit nga. Gusto kong marinig.” Hinawakan niya ang baba ko, bumaba sa mga tingin niya sa mga labi ko. Pinakawalan ito sa pagitan ng mga ipin ko. Wala naman sa sariling, dinilaan ko ang labing bagong kawala sa sarili kong mga labi. Pinadaan ko ang ibabang labi ko ng aking dila. Binasa ito dahil sa pakiramdam ko--- natuyot na ito sa sinabi ko. Lumunok siya, “D-don’t,” bulong niya na hindi man lang bumubuka ang kanyang bibig. Nakita kong umalon ang kanyang adams apple sa kanyang leeg. Ilang beses. ‘Di ko mabilang. Sa huli, bahagya na lang ak
Lisa POV Lahat kami napalingon sa kanya. Ako naman, nag-aalala sa nakikitang susunod na pagtatalo. May pagbabantang tingin si Daddy kay Fier. Si Mommy naman agad na kinastigo ang anak. “Son, we have a lot of rooms here. And isa pa, gabi na rin. Matulog na lang kayo ni Lisa sa kwarto niyo. Sige na, panira ka nang saya.” Inirapan niya ang anak na hindi na lang kumibo sa sinabi ng ina sa tabi ko. Iniikot niya ang isang braso sa likuran ng upuan ko. “Ipapaakyat ko na lang sa maid ang mga luggage mo, Philip. Sure ako na pagod na pagod ka sa biyahe.” Isang ngiti ang ibinigay niya dito sa bisita namin bago tinawag ang isa sa mga kasambahay na mula sa kusina. Nagtawag siya ng mga kasamahan para ma-iakyat ang mga gamit. Nginitian ko siya. Ngiting humihingi ng tawad sa ginawa ng katabi kong paiba-iba ang mood. Narinig ko naman ang palatak ni Fier, umiling ito, nagpapahalata na ‘di gusto ang balak na mangyari nila Mommy. “Sorry po sa abala and thank you na rin,” hinging paumanhin ni Philip
Lisa POV "Good morning, babe!” “Hmm,” pagtutol na ungol ko, tumagilid ako sa kabilang side ng kama. Narinig ko ang mga tawa niya. Naramdaman kong niyakap niya ako mula sa likod. Inihila palapit sa kanyang mainit na katawan. “Babe,” tawag niyang muli sa akin na nilalabanan ko ang panggugulo niya sa pagtulog ko. Gusto ko pang matulog. “Wake up na, babe,” malambing niyang paggising sa akin. Humigpit ang yakap niya sa aking tagiliran. Bahagya niyang natamaan ang parte ng katawan ko na may pinakamalakas na kiliti sa aking katawan. Napaigtad ako dahil doon. Isang bungisngis ang lumabas sa aking bibig. “Antok pa ako. Mamaya pa kaunti,” pagtutol ko sa kanya. Inilayo ang sarili ko sa kanya ngunit ayaw niya ako bitawan. “Gising ka na, babe. It’s Saturday. May pupuntahan pa tayo.” Pag-aya niya sa akin na may mababakas na mga ngiti sa kanyang mga labi. Dahan-dahan kong inimulat ang mga mata ko. Nilingon ko siya sa bandang kaliwa ko na nakasuksok sa batok ko ang ulo niya. Ang isang kamay ni
Lisa POV “Opps! At saan ka pupunta?” Itinaas ko ang isang kamay ko sa may tapat ng dibdib niya. Pinipigilan siyang maglakad. Sabay kaming nagtungo papasok dito sa may closet ng kwarto niya. Akala ko nagkataon lang at may kukunin siya dito, kaya laking pagtataka ko nang pumasok din ito sa loob ng banyo kung saan ang tungo ko. Nakangisi siyang umiling sa akin. Nagkibit balikat sa tanong ko sa kanya. “Wala. Sasamahan lang kita.” aniya na sa tonong obvious naman na sagot sa tanong ko. “Bakit? Mawawala ba ako dito para samahan mo pa?” Tinaasan ko siya ng isang kilay. Hindi kumbinsido sa isinagot niya sa akin. “H-hindi naman. Bakit? Gusto ko lang naman sumama sa ‘yo.” saad niyang naka-nguso sa akin kapagkuwan ay itinuro ang loob ng shower room na nandito sa loob ng banyo niya. Itinulak ko siyang muli sa kanyang matigas na dibdib. Hanggang sa makalabas siya ng pintuan ng banyo. Humawak siya sa magkabilang amba ng pintuan para mapigilan ang paglagpas niya doon. “W-wala naman masama kung
Lisa POV Pinagbuksan niya ako ng pintuan ng kanyang sasakyan. Bumuntong hininga muna siya bago ito sinara. Umiwas ako ng tingin nang umikot siya papunta sa driver seat. Hindi ko siya pinapansin hanggang sa mag-simula na kami sa aming biyahe. Isang beses niya ako nilingon bago kami makalagpas sa malaking gate ng mansyon. Sinipat niya ang seatbelt ko kung nakalagay ba ito nang maayos. Inirapan ko ito nang palihim. Nilagay ko na ang seatbeat ko bago pa man siya makapasok dito sa kanyang kotse. Kung dati ay siya ang nagkakabit nito sa akin kung nakakalimutan ko, ngayon, ako na. Ayaw kong lumalapit siya sa akin. Naiinis ako. Walang imikan sa aming dalawa hanggang sa makarating kami sa hospital kung nasaan ang nanay. Naka-sunod sa amin ang sasakyan ni Mommy. Hindi siya sa amin sumakay dahil maghihiwalay na kami ng mga lakad matapos naming bisitahin si Nanay. Pupunta siya sa isang branch nila sa Taguig. Surprise visit daw ito sa restaurant nila doon. Kami naman ni Fier, ewan ko kung tuloy
Lisa POV “Ano sa tingin mo, Nanay?” tanong ko sa kanya na busy sa pagbuklat-buklat ng may kakapalang brochure na dinala ni Mommy. Hindi ko alam na may dala pala siyang brochure ng mga desenyo ng mga damit pang-kasal mula sa gown ng bride, groom, mga abay, mga secondary sponsors, at iba pang mga kakailanganin pagpipilian sa aming kasal. Ang alam ko lang, dadalaw lang kami kay Nanay ngayon. At s’yempre ang ipamalita sa kanya ang mga magagandang ganap nitong mga nakaraan pero. . . ‘di ko inaasahan na may pagpa-plano na palang magaganap dito. Ang balak namin na kakain sa labas ay ‘di na natupad. Maging ang lakad sana ni Mommy ay ipinagpaliban niya para lang sa mga maliliit na detalyeng kailangan nang ayusin ika nga niya, o, excited lang silang masyado mag-plano? “Magaganda lahat. Hindi ako makakabili nito. Sigurado ako na mahal ang mga ganitong klaseng desenyo. Sa tabas lang. . . magpapabili na lang ako kay Lisa sa. . . saan na nga ba iyong laging sinasabi ni Marie sa iyo na murang bili
Lisa POV Naging mabilis ang mga araw sa pag-aasikaso ng aming kasal. Isang linggo na lang ang hihintayin namin. Nakakapagod man sa parte ko, sa aming lahat, kay Mommy na isa rin sa mga nag-aasikaso at todo rescue kapag walang Fier na pupunta para samahan ako sa mga dapat ayusin namin na mag-kasama. Ewan ba, kung kailan na akala ko okay na ang lahat saka pa may mga ganitong problema. Lagi niyang sinasabi na okay lang ang lahat na wala ako dapat ipag-alala ngunit. . . namimiss ko na ang asawa ko. Isang linggo ko na siyang halos ‘di nakakasama. Matutulog ako na wala pa rin siya, gi-gising ako na wala na siya. Umuuwi naman siya, ‘di ko na nga lang namamalayan. Makikita ko na lang kinabukasan ang mga pinagbihisan niya, maging ang mga gamit niyang na bago na sa ayos. Naaawa ako sa kanya, sobrang pagod na siya. Pagod na pagod. Minsan pinuntahan ko siya sa kanyang opisina, saktong nasaksihan ko kung paano siya magalit sa mga empleyado niya. Pinatalsik niya ang iba sa mga ito. Naaawa man ako
Lisa POV Hindi naging madali ang mga sumunod na araw para sa aming lahat. Sunod-sunod na mga kaso ang kinaharap nila Fier. Ang iba ay na ayos din ang iba naman ay naka-sampa pa. Ilan sa mga kasosyo nila sa kanilang iba’t -ibang negosyo ang umatras. Ang iba naman ay nag-withdraw ng kanilang shares. Ramdam ko ang sakit ng ulo nilang lahat. Wala akong magawa kung hindi ang maging isang maintindihing asawa. Lahat ng alam kong pwede kong maitulong ginagawa ko. Hindi man ganoon kalaki, pero kahit papaano napapasaya ko sila sa maliit na bagay. Hinahatiran ko sila sa opisina nila ng lunch. Tumutulong din ako sa pag-file ng mga ilang documents. Nagpaturo ako kay Alexa sa ilang mga trabaho sa opisina para mapabilis kahit konti ang kanilang mga inaayos. Tuluyan na niyang sinibak sa trabaho ang mga taong may pagkukulang sa kanilang ginagawang trabaho. Nakakaawa man, pero ito ang nararapat sa kanila. Ang hindi ko alam, paano biglang lumaki ang problema. Mabusisi si Daddy sa trabaho nito bilang C
Special Chapter 2 Lisa POV Mula sa pagkakasandal sa dibdib niya umayos ako ng pagkakaupo, tiningnan ang mukha niyang proud sa kanyang mga ginawang kalokohan. “Ang sama-sama mo nga noon! Takot na takot ako sa drone na pinapalipad niyo. . .” Maktol ko. “Ang cute mo kasi inisin. Akalain mo, hindi mo alam ang drone.” Umiiling-iling siya, sinuklay ang buhok niya patalikod. “Akala ko talaga kung ano na iyon. Eroplano na maliit na may mga paa. Nakakatakot kaya tunog niya! Tapos may matang patay-sindi. Red pa nga. . .” “That’s a recording light.” Aniya. “May green pa sa gilid. Wala sa amin ng ganoon.” “Pini-picture-an ka namin ni John. He was taking a shot of you. Nasa akin pa ‘yata mga pictures and videos mo.” Pinalo ko nang malakas ang dibdib niya. Tawa lang siya nang tawa sa tabi ko. Hinuhuli ang kamay kong pinapalo siya sa kanyang kalokohan. Naglalako ako nang time na iyon, oras na rin iyon para pumasok ako sa kanila bilang isang katulong. Part time job ko iyon sa hapon
Special Chapter 1 Fier POV I had just ended my Zoom meeting when my sexy secretary entered the room with my 6th cup of ordered coffee for the morning. I opened my email and found the hundred unread emails waiting to be read. I looked up at her and smiled. She put the steaming hot coffee before me and sat on my lap. “You know I can’t finish what I needed to do when you’re tempting me like this.” She snuggled in me, and I was willing to encircle my hands in her waist. Pinching her a little makes her giggle. “What? Hinatid ko lang naman pinatimpla mo.” She said in an innocent tone. God! I know myself, I can’t control my inner clinginess na nakuha ko sa kanya. My hands are itching to feel her and to touch every inch of her whole being. I never complained though, I like the ways every time she does that. Since she got pregnant, naging mas malambing siya at mahilig sa lambingan. Sa tingin ko that her hormones getting on her nerves. Natawa ako, habang tumatagal, mas nagiging moody siya
Fier POV “Dude, she’s stunning!” Niyugyog ni John ang balikat ko, pilit pinapalingon sa babaeng nagpadala ng drinks sa table namin. Nginisihan ko siya, dahan-dahan nilingon ang babae. I drink up her gift, bottoms up. She smiled, and even with the loud music from the background, I could hear their giggles with her friends. “Not bad,” sagot ko kay John. She’s the type of woman I would love to bed. From her snowy-white skin, curvy body . . . oh men, I picture her moaning under me. Her little skirt caught my attention. “Kung ayaw mo sa akin na lang,” Hindi pa man ako nakakasagot, inabot na niya ang isang basong whisky, dinala iyon kung nasaan ang mga babae. Ngumingisi ako. Okay! I let my man do his thing. But I doubt he can. I always win, you know. Pinanood ko siyang naglakad hanggang sa kausapin ang mga babae. Tinuro nila ako, isa-isa silang tumayo para lumapit sa table namin. Napataas ang kilay ko nang akbayan ni John ang babaeng nagpadala ng madaming drinks. Try hard, bro. “Hi!
Fier POV “Your insane, Sabrina!” I shouted, greeting my teeth. “I’ve warned you enough and asked you to leave everything behind. But— you, you killed my wife!” Hinampas ko sa galit ang mahabang lamesa. Sinipa ko ang plastic na upusan sa harap niya causing her to cry loud. Even louder, that makes me more furious. “Fier. . .” Tangka niyang hahawakan ang kamay ko. Iniwas ko iyon at tinalikuran siya. Nagpipigil ilabas sa kanya ang galit ko. “I-I. . . I swear to God, hindi ko sinasadya.” Para akong lion na humarap sa kanya. Taas baba ang dibdib ko sa galit. God knows how I am hurt right now at the highest level I ever been mad. “Hindi sinasadya? The bullshit, Sabrina. Pumunta ka sa bahay para maghigante sa asawa kong wala namang ginawa sa ‘yo!” “Inagaw ka niya sa akin. Kinuha niya lahat ng dapat para sa akin!” Hysterical niyang saad. Humawak siya sa kanyang ulo. Murmuring words, I didn’t want to pay attention. “Wala siyang inaagaw, Sabrina. Ginawa mo—” “Sa akin ka una pa lang. Ta-ta
Sabrina POV Nakangiting nakaharap ako sa salamin ng aming kwarto. Ang ganda talaga dito! Umikot ako, I slide the curtains para pumasok ang natural na liwanag, binuksan ko din ang salaming sliding door. The fresh air smell like freshly newly leaves. Ang daming stars! “What is this furniture?” I cringed, asking myself. So like promdi ng design. Out of trend na. Papatanggal ko kay Manang ‘to mamaya. I tossed my hair, and I remembered— Shss! Tulog pa pala siya! Well! Ano ba aasahan mo, tumatanda na. . . . Bumalik ako sa banyo para maligo, mamaya lang darating na si Fier ko. Ipagluluto ko siya ng paborito niyang sinigang na hipon. Oh, Em! May hipon kaya? Sitaw? Or tomatoes? Natatarantang nagpabalik-balik ako ng lakad. “What the hell! Bakit ang kalat? My Gad! Itong is Fier talaga, ang kalat, tsk!” Pinulot ko ang mga nahulog sa sahig, bottled of shampoos, bath salt and his razor. Even the towel. Tsk! Naligo ako sa aming bathtub na puno ng memories namin together. Kapag lasing kami at
Fier POV Mula sa likod ng puno, tinanaw ko ang itim na kotse-ng kanina pa namin minamanmanan. Inayos ko ang suot na cap. Kanina pa kami dito, mainit at talaga namang nakakainit ng ulo. I need water but I didn’t have any. Nilingon ko ang nagtitinda sa kabilang side ng kalsada at nakita is Anton na umiinom. “The jerk!” I hiss. Naka-disguise siya as Grab driver. Ako, isang street sweeper, nakasuot ng green long sleeves mula sa municipality ng Manila and black jogging pants. That asshole, provide everything we needed. And I almost, almost give him a punch for these yellow boots na suot ko. Masikip pa ito at hindi kumportable isulot sa ganitong sitwasyon. What most annoying is, the May Mickey Mouse sa magkabilang gilid. Palihim niya akong nilitratuhan at sinend sa e-mail ko with a caption, “Nice one, dude! What a great fashion trend! Need an advertisement; I knew someone named Fiero Madrigal. Just shoot me a mail.” With an emoji wink at the end. So, I sent him my grudgeful reply, “I’ll d
Lisa POV “Gising na mahal na prinsesa,” “Haah!” Mabilis akong napadilat ng mabuhusan ng tubig. Napapasinghap ako. Hinilamos ko ang mukha at nagulat sa ibinato niyang bidet. Tumama ito sa pader. Sa uluhan ko. “Sarap ng buhay! Hindi ka pwedeng matulog, mag-uusap pa tayo.” Hinila niyang muli ang hose ng bidet at pinusitsitan ako ng tubig sa mukha, sa katawan. Iniharang ko ang dalawang kamay ko. “A-anong ginagawa mo d-dito? Paa-no ka nakapasok?” Nalulunod sa tubig na tumatama sa akin. “I am welcome here, dear. Remember?” Sarkastiko niyang sagot. “I missed this place. Ang panget na nga lang dahil nandito ka. Nangangamoy tuloy isda kahit na naliligo ka na nang mga mamahaling shower gels. But still from the fishpond ka pa rin.” Maarteng turo niya sa mga toiletries na nakita niya. Hinawakan niya ang bagong bukas na Chanel6 na regalo sa akin ni Mommy. Tamad niya itong binitawan sa lababo, agad itong nangamoy sa loob ng banyo. “Walang fishpond sa amin, dagat lang.” Umusog ako sa kabilang s
Lisa POV “Pang-ilang bago na ba tayo ng plano?” Irap ni Dad. Ibinaba ang eyeglasses niya sa lamesa. “Easy, tito. I just found this dog Philip, a clever one. Sa dami nang nahawakan kong case, sa kanya ako nagka-interesado kung hanggang saan ang kaya niya.” Ngumuso siyang inikot-ikot ang ballpen sa gitna nang kanyang mga daliri. “Gusto ko na siyang ibaon sa lupa.” Naiinis na saad ni Fier sa tabi ko. Hinawakan ang kamay ko sa ibabaw ng lamesa. “Sinaktan niya ang asawa ko. Ang nanay— naaksidente siya na plinano nila. For Goddamn sake, I want him to rot in jail! Habang nasa labas siya, hindi ako mapapanatag.” “Man, he will. I will sure you that.” Assurance ni Anton, sabay tingin sa akin. Alanganin siyang ngumiti. “Lisa, ilan beses na ako humingi ng sorry sa nangyari. Sa lahat sa atin, ako ang may kasalanan. I let my guard down and that’s the fruit of it. Minaliit ko ang kakayahan ng dog-tagged na iyon.” Hinging paumanhin niya. “I’m sorry.” Lumunok ako, tama siya, ilan beses na siyang
Lisa POV “Mom, aalis po kayo?” “Ah, yes, hija. May kailangan ka ba?” “Wala naman po. A-akala ko po kasi hindi kayo aalis. Nagluto po ako ng meryenda. Aayain ko po sana kayo.” “Aww, sweetheart. Miss ko na luto mo, pero may lakad kasi kami. Mago-over all damage control kami ng Daddy mo at ni Fier sa Company. Aayusin ang dapat ayusin at i-let go ang dapat i-let go. Kung gusto mo sumama ka na lang sa akin sa office, dalhin na ‘tin ‘yang niluto mo.” “Ah, hindi na po. Makakaabala pa po ako doon. Uuwi naman po si Fier ng maaga ngayon.” “Kung ‘yon ang gusto mo, okay. Paano, I’ll go ahead na. Male-late na kasi ako. Manang, patawag naman ang driver. Bye, hija.” Tumango ako nang halikan niya ako sa pisngi ko. Pinagmasdan ko siyang sumakay ng kanyang magarang sasakyan. Naiwan ako sa bukana ng pintuan na nakatulala. Simula nang mawala ang Nanay, ito ang unang beses na iniwan ako ni Fier dito sa bahay. I sounded like a selfish, pero nakakalungkot. Nakakapanibago. Ang lungkot lang. “Manang, t