Karina’s POV“Why would we?” Pinagtaasan ko pa siya ng kilay bago ngumisi. “You really want to waste gas, huh? Fine. Let tje earth burn from being polluted,” aniya na napailing pa sa akin.“We’re not together so why would we go there as if we’re couple?” tanong ko pa na inirapan siya. I just put a lipstick on my lips before looking at him. He was just fixing his longsleeve. “Why? Scared that people will think that we are together?” he asked bago niya ako pinagtaasan ng kilay. I smirk at him before nodding. “Yup, I don’t want to link with you. Paano na lang ako magkakaroon ng manliligaw at ng magiging asawa kung sa palagay nila ay tayong dalawa?” nakangisi kong tanong kaya unti-unting nagsalubong ang kilay niya. Bago pa siya makapagsalita’y tumayo na ako before tapping his shoulder. “Time to boys hunt,” I said at lalagpasan na sana siya but he immediately reach my waist and smirk at me. “Hmm, let see if you can really find someone tonight. Tignan natin kung hindi ka pa sa akin bab
Karina’s POVI was randomly talking with some of my batchmate about our businesses and random stuffs nang magawi ang tingin ko sa grupo nina Adi na siyang abala rin sa pag-uusap. Well, as usual nakikinig at patango-tango lang ‘to. Nakikitawa kapag may usapan silang nakakatawa. Bahagya akong napakurap nang magkasalubong ang mga mata namin subalit bandang huli’y agad ko siyang pinagtaasan ng kilay. He just smirk before sipping on his drink. Agad naman akong nag-iwas ng tingin dahil parang high school student na naman na nahuli ng crush na sumusulyap. “What about you, Karina? Kwentuhan mo naman kami tungkol sa baby mo. Bali-balita na inlove na inlove ka raw kay Adi na ipinangalan mo pa sa kaniya ang anak,” ani Wendy. Ang gaga talagang ‘to’y walang preno ang bibig. Halos masamid ako sa kaniyang sinabi kaya napatawa siya nang mahina. “At kanino niyo naman ‘yan nakuha? Hindi, ‘no. Fake news ‘yan,” sambit ko na lang. Mabuti na lang din ay business woman ako kaya agad ko ring naiba ang us
Karina’s POV“So what’s the truth and what’s the lie?” pang-uusisa ni Wendy sa akin. Napatawa ako rito. Kahit lasing na’y nagagawa pa rin ang mangulit. “Truth, I hate him,” I said before shrugging my shoulders. Kita ko ang paniningkit ng mga mata niya habang nakatingin sa akin ngayon pero bandang huli’y pinainom na lang din niya ako. Adi’s already back on his friend too. The truth is I don’t really know what’s the lie and what’s the truth. Maski ako’y hindi sigurado roon. Looks like wala lang din naman ‘yon kay Adi. Mukha namang hindi siya kuryoso roon.Balik na ulit sa paglalaro ang mga kaklase ko noong highschool. Nakikinood na lang ako ngayon dahil pinagbawalan na ako ng presidente namin na sumali sapagkat halos ako nga lang ang naglaro kanina. Ilang oras ang lumipas, ilang laro ang natapos, ilang bote ng alak ang naubos, mas lalo pa silang naging wild. May mga kaibigan na nasa dance floor na at nilapitan na ang ilang mga type nila noong highschool. Tila ngayon lang ulit nagkaka
Karina’s POVOur batchmates are already wild while going to the dance floor. Inaaya pa kami ng ilan but some of us just prefer to chill now dahil napagod din sa paglalaro kanina. Hindi ko man gusto, madalas na bumabalik-balik na ang mga mata ko kay Adi. Hindi niya na ako binabalingan ng tingin ngayon. Mukhang napagod na kakamasid but his face is still look so dark. Wala pa rin ang ngiti sa kaniyang mga labi kahit na mukhang nagkakatuwaan din ang mga close friend niya.Hinihintay kong tumingin ito but he’s not looking at me anymore, hindi katulad kanina na kulang na lang ay bantayan niya ang mga kilos ko. “How about you, Karina?” Bahagyang napabaling ang atensiyon ko sa mga kaibigan na nasa akin na pala ang mga mata. “What about me?” nagtataka kong tanong. “Nakikinig ka ba, Rin? Mukha kang distracted,” natatawang saad ni Wendy sa akin kaya bahagya lang din akong napailing. “How’s holdind JLC so far, Karina? Mukhang hiyang mo ang pagha-handle ng kompanya niyo, huh?” nakangiting saa
Karina’s POV“Why do you care, Karina? I thought the two of you are not even together?” Agad akong napatikhim nang makita ko si Janina. Mukhang kararating lang din. Napataas ang kilay ko nang mapatingin sa kaniya. Bahagya rin akong natigilan nang makitang nakatingin na halos ang lahat sa akin. Mariin kong kinagat ang aking labi dahil hinayaan ko na naman na ang intrusive thoughts ko ang magwagi. “I don’t really care about him. I’m just worried how will I tell my son so please lang tigilan mo rin ang pangingialam,” ani ko na inirapan pa ito. Agad ko lang nakita ang pag-irap ni Janina sa akin. “Alam mo, magpakamatay ka na nga lang kung magpapakamatay ka. I don’t even care,” ani ko na inirapan pa si Adi na hanggang ngayon ay may simangot pa rin sa mukha. Dire-diretso na ako sa pag-alis at wala na ring narinig mula sa kaniya. Bumalik lang ako sa table namin kaya agad naningkit ang mga mata ng kaibigan sa akin.“What was that, Karina? What did you just do?” tanong ni Kiana sa akin na h
Karina’s POV“Uuwi na ako. Not with him,” I said before smiling with them. Napatikhim sila kaya napatingin ako kay Adi na hindi nagsalita subalit nanatili pa ring nakasimangot sa tabi ko. Hindi ito nagsalita but he still wait for me to go out. May mga sumusubok pang huwag kaming pauwiin agad subalit parehong desidido nang umalis dahil pareho na ring wala sa mood. Bago pa nga lang kami tuluyan makalabas ay hinabol na siya ni Janina. “Uuwi ka na, Adi? Kararating ko pa lang,” nakanguso niyang saad. Sarap hilain ng kaniyang nguso. Hindi ko mapigilan ang mapairap doon at hindi na siya pinansin pa. Dire-diretso lang ako sa pag-alis. Subalit bago nga lang ako makasakay sa aking kotse ay agad na akong nahabol ni Adi. “You are already drunk. I’ll drive,” he said. Mukhang natakasan na nito ang kaniyang kaibigan. As if naman marami ang nainom ko. Hindi ko ugaling umuwi ng lasing. “Sigurado akong mas kaya ko pang magmaneho kaysa sa ‘yo lalo na’t ang dami mong nainom,” ani ko na napairap pa
Karina’s POV“Did you sleep Adi’s room?” Napatalon ako sa gulat nang may magsalita after kong lumabas ng kwarto ni Adi. Unti-unting napaawang ang labi ko nang makita ang Mommy ni Adi na nasa harap ng pinto. She coldly look at me too kaya mariin kong kinagat ang aking labi. “Ah, not really, Ma’am. May kinuha lang po,” ani ko dahil kita ko ang talim ng mga mata nito. Makikitaan pa ng disgusto ang kaniyang mukha habang nakatingin sa akin na para bang napakababa kong babae. “And what is it?” she asked, raising an eyebrow at me. I sigh before taking a ballpen from my pocket. The truth is Adi and I stayed up all night working together. Hindi ko naman pupuwedeng sabihin ‘yon kay Mrs. Cuizon dahil paniguradong iba ang iisipin nito. Baka isipin niya pang nag-eespiya ako. Hindi ko naman gusto ang ganoon. “Baby, who’s that?” Adi asked teasingly inside. Parang biglang gusto ko siyang kotongan. Wow, parang bigla kang nainis ngayon, Karina, when in fact lagi mong hinahayaang tawagin kang ganoon
Karina’s POV“That’s not needed at all. I’ll be staying with the two of you,” Adi said. “You’re not sure about that, Hijo. Baka mamaya’y bigla ka na lang maiwan ulit sa ere. Javier ang kausap mo ngayon.” Napatingin kami sa pintuan. Agad naming nakita ang Mommy ni Adi na mukhang kukuha rin ng inumin. “Right, Adi. Both of us knew that once we decides to date someone else, this set up will be revoke so please refrain on promising Eli too,” ani ko na ngumiti lang din kay Adi na hindi na napigilan ang mapasimangot nang mapatingin sa akin. Lumabas na rin naman ako agad sa kusina habang si Adi at Mrs. Cuizon looks like they had a talk once again. Hindi rin naman napansin ni Eli na matagal sila kaya ayos lang din. Bumalik na rin naman sila kalaunan. Seryoso pareho ang mukha subalit nang makita si Eli’y agad ding nawala ang mga ‘yon. We silently eat until Eli look at his grandma. “Where are we going today, Grandma? Can’t we go with Mommy po? She also have a day off today,” Eli said befor