Chapter 5

@KGeyser: Still awake?

Hindi ako nag-reply sa tanong niyang iyon sa akin. Kakahiga ko lang sa aking kama at binuksan ko agad ang aking i*******m account na dapat ay hindi ko na lamang ginawa.

Nagtingin-tingin lang ako ng stories ng ibang kaibigan ko pero nagpop-up na naman sa aking notification si Kashmiere. Binuksan ko ang mensaheng pinadala niya.

@KGeyser: I'm your crush, right? You said that the other night hindi ko lang pinansin.

Muling reply nito. 

Naitapon ko ang aking selpon nang mabasa ang mensahe niyang iyon. Sabi ko nga, mali na sinabi ko iyon sa kaniya. Anong idadahilan ko ngayon? Pinulot ko ang aking selpon at nag-type doon.

@BellaAmore: ...

@BellaAmore: Wrong send lang. Hindi ikaw iyon!

After sending that, kumuha ako ng tubig sa aking bedside table at mabilis na ininom iyon. Ramdam kong nag-vibrate ang aking selpon at tinignan ang mensahe mula kay Kashmiere.

@KGeyser: Don't deny it, Bella. It's obvious the way you act earlier in the club.

Naghaharumentado ang aking puso hindi dahil sa kilig o ano kung hindi sa inis sa kaniya. Bakit kailangan pa niyang i-open up iyon ngayon? Nakakainis lang dahil alam kong inaasar ako ng lintek.

@BellaAmore: Kulang ka lang sa tulog.

Instead na magreply siya ay bigla na lamang itong tumawag. Napapitlag ako dahil doon. Ayaw ko sanang sagutin ngunit alam kong iinisin niya lang ako lalo kaya sinagot ko na ito.

" Excuse me, wrong send lang iyon noong isang gabi! Hindi kita crush!" inis kong sagot sa kabilang linya.

Rinig ko ang mahinang pagtawa niya. ' Defensive much?'

" Tangina, hindi ako defensive! Tumigil ka na nga dahil hindi naman kita crush. Tsk!" sagot ko.

' Hindi mo na ako crush kasi mahal mo na ako?' he teased.

This jerk! Sobrang yabang ng gago. Akala mo naman sobra na siyang gwapo ngunit hindi naman. Natahimik ako. Naghahanap ng pwedeng ma-isagot.

" M-mahal? S-sino ka ba sa akala mo? A-artista?" nauutal kong tanong sa kaniya ngunit may bakas ng sarkasmo sa aking boses.

Bumunghalit siya ng tawa sa kabilang linya. " Lintek ka! Sana mawalan ka ng hininga!" inis kong usal sa kaniya.

Dapat pinatay ko na ang tawag at mali na sinagot ko ang pagtawag niya. Ayaw ko nang patagalin pa ang pag-uusap na ito dahil naiirita at naiilang ako. Hindi ako komportable.

' Soon. You'll be mine, Bella.' he said seriously before ending the call.

Natulala ako sa kaniyang sinabi. Soon? Hindi niya ako mapapaamin at hindi ko siya dapat mahalin. Hindi pwede dahil wala akong nakikitang rason para mahalin ko siya.

Ibinagsak ko ang aking selpon sa kama nang mag-vibrate na naman ito. Tinignan ko ang mensahe at mula na naman kay Kashmiere iyon.

@KGeyser: Sleep, Bella. It's already 2am in the morning.

Umirap na lang ako at nag-log out sa i*******m. I tried to play games in my phone para makatulog ngunit hindi pa rin ako makatulog. Tumayo ako sa aking higaan at nagtungo sa may bintana.

Tiningala ko ang buwan na maliwanag sa kalangitan. Mga bituin na nagniningning sa kalawakan. I yawned nang maramdaman ko na aking antok. Tumingin ako sa buong kabahayan sa loob ng village namin. Ngunit dumako ang tingin ko sa isang kotse malapit sa gate ng bahay namin.

Inaninag ko ang kotse at may lumabas na lalaki roon at napaatras ako nang bigla siyang tumingin sa aking gawi na may ngisi sa kaniyang labi. I can't see the face of that person pero hindi ko maitatanggi ang tindig ng kaniyang katawan. A perfect built of a man.

It felt familiar.

I reached for my phone at nag-online muli. Tila nawala ang aking antok dahil sa kaba at takot. Tinignan ko kung online pa si Kashmiere at mabuti na lang online pa siya. I message him directly para mawala ang kaba at takot na aking nararamdaman.

Maraming tanong sa aking isipan. Baka magnanakaw? Mamamatay tao? Whatsoever na may kinalaman sa crimes this days.

@BellaAmore: Still awake?

Ilang minuto akong naghintay ng kaniyang mensahe at natanggap ko iyon.

KGeyser: Busy. Bakit gising ka pa? May gusto ka bang sabihin? Miss mo na ako?

I want to tell him about that person earlier. It frightens the hell out of me. Hindi ko maipaliwanag.

Nagreply ako sa kaniya.

@BellaAmore: Can't sleep, tho. I felt creepy all of a sudden.

Mukhang busy nga siya dahil matagal siyang magreply. Busy sa babae sa kama? I don't know. Maybe.

I waited for a minute for his reply but it didn't came. I checked my windows if it is locked and closed my curtain. 

It is really creepy.

I closed my eyes at sinubukan kong huwag alalahanin ang ngising iyon ng lalaki kanina. Pabaling-baling ako sa aking kama hanggang sa makatulog ako upang limutin ang parteng iyon hanggang sa ako'y makatulog.

Nagising si Bella sa tunog ng kaniyang alarm clock. Malakas niya itong dinampot at ibinato na lang bigla.

" Hmm..." she hummed. " ...fucking early,"

Niyakap niya ang kaniyang unan bago kusutin ang kaniyang mata. Ang munting sinag ng araw mula sa hindi natatakpang bahagi ng kaniyang kurtina ay tumatama sa loob ng kaniyang kwarto.

Sumandal siya sa headboard ng kaniyang kama bago kapain ang selpon niya. She opened her social media accounts most especially her f******k. Bumungad sa kaniya ang isang nakakapanindig-balahibong balita. She felt goosebumps all of a sudden.

" Oh my Gosh!" malakas nitong tili.

Nabitawan pa niya ang kaniyang selpon dahil sa panginginig at takot na nararamdaman. Mabilis siyang tumayo at nagtungo sa kaniyang banyo para maghilamos bago nagmadaling bumaba.

Naabutan niya ang kaniyang ama na may kausap sa telepono ngunit nawala rin iyon ng ibaba na ng kaniyang ama ang tawag.

" What happened to you, Bella?" malambing na tanong ng kaniyang ama.

She walked like a freaking zombie. " D-dad..." she said. She lost words actually. " About the news..."

" Hey, Princess? Are you alright? Huwag ka munang lumabas, okay? Someone in our neighbor just died kaninang madaling araw," his father said na sinaluboong siya.

Tama nga ang balita. Hindi siya namamalikmata roon. May kung anong tumatakbo na katanungan sa kaniyang isipan na hindi niya mahanapan ng sagot.

" D-dad... I-I think..."

Kumunot ang noo ng kaniyang ama. " You think what, Bella?"

" I... kaninang madaling araw, D-dad..." nauutal niyang simula nang mai-upo siya ng kaniyang ama sa upuan. " I saw someone..."

May halong pagtataka sa mukha ng kaniyang ama. " Someone what? Is their something wrong, hija?"

" Dad... I think it was a murder. I think someone murdered our neighbor."

Binigyan siya ng kaniyang ama ng tubig upang siya'y kumalma. " You think so? Paano mo nasabi, hija?"

She looked at her father na may bahid ng takot. " Dad... I saw a man in a hood. Tumingin pa siya sa aking bintana dahil hindi ako makatulog ay napagpasyahan kong tanawin ang buong village natin," she explained. " and there I saw a man wearing a hood jacket tapos nakangisi siya. Hindi ko na nakita kung saan siya nagtungo dahil kinabahan na ako at humiga na lang sa kama." kwento niya.

Her father seems convinced that it was a murder. " Hija, don't go out today. I'll just talk to the police outside. Eat your breakfast, alright?" her father said before walking out the dining table.

Uminom siya ng malamig na tubig para mahimasmasan. Pinakuha niya sa kanilang katulong ang selpon sa kaniyang kwarto.

Nang maibigay ang selpon sa kaniya ay maraming mensahe roon. Isa na si Kashmiere at ang mga kaibigan nito.

@KGeyser: Hey, I heard the news about your neighbor. Are you alright?

@Kara: Sis, okay ka lang ba? How's your sleep? I heard what happened.

@Achi: Hoy bruha! Buhay ka pa? Akala ko ikaw na iyong namatay. Joke lang! Are you okay?

Maraming nagsend sa kaniya ng mga mensahe ngunit hindi niya nireplyan ang iba. She replied to Kashmiere and to her friends telling them she's okay but a little scared.

@KGeyser: Fine? Are you sure? I am sorry at hindi na kita na-replyan. Is this all about what you said?

She replied to him. @BellaAmore: Yes. Shit! It scared me when that person smirked at me glancing in my direction.

Matapos niya itong replyan ay nireplyan niya naman ang pinsan na si Achi na hindi na nag-reply muli sa kaniya. She doesn't know baka lumipat na rin sila ng village or hihigpitan nila ang seguridad ng village ng naturang lugar nila.

Should I request a condo? She thought in mind.

Ipinagsawalang bahala niya na lamang iyon at walang ganang kumain. Nagtungo siya sa may sala upang manood ng TV. Dakong alas otso ng umaga ngunit wala pa rin ang kaniyang ama. Nangangamba na tuloy ito at baka may nangyari nang masama rito.

Nakatutok lamang ang kaniyang mga mata sa telebisyon nang mai-balita ang isang karumal-dumal na krimen sa kanilang village. Napatakip siya sa kaniyang bibig nang makita ang katawan ng tao.

Puno ito ng saksak sa katawan at walang awa itong ginilitan sa leeg. Nanlalaki ang kaniyang mga mata at nanginginig siya sa takot. She turned off the TV and dialed her father's number.

Nagri-ring lang ang telepono ng ama at kalaunan ay nasagot rin ito. Doon lamang siya nakahinga ng maayos.

" D-dad? Can you come home... please," she said almost crying.

' Okay, princess. I'm coming home,'

The call ended. Nakapagdesisyon na ito. Sa labis na takot at pangamba, kailangan na niyang lumipat sa isang secure na condo unit. Naisip niyang mas maganda kung lilipat na rin ang ama sa ibang bahay nito para masiguro ang kaniyang kaligtasan.

Hindi naglaon, dumating ang ama at mabilis na yumakap si Bella rito. Mahigpit na yakap.

" Dad, I'm begging you... let's get out of here," she plead. " Lumipat ka sa ibang mansyon at hahanap rin ako ng condo na malilipatan ko, Dad."

Huminga ng malalim ang kaniyang ama. " No, Bella. Hindi ka aalis sa poder ko lalo na at may banta na sa buhay natin. That happened in our neighbor hood has something to do with our family. It's a murder yet a warning, darling." her father explained. " Pack-up your things and let's move in our mansion in Cavite." pinalidad na sambit ng ama bago ito tumungo sa silid-aklatan nito.

Hindi na siya nakasagot. Wala siyang magagawa kung hindi kumbinsihin ang kaniyang ama. She knows how to protect herself because she was trained to fight. Her father taught him to fight because he wants her to be safe.

She's crying. " I'm scared, Mommy. I hope you're here... with me hugging me tightly." she mumbled as she packed her things up.

Dumako ang ilang oras na pag-aayos ng mahahalagang gamit. Dalawang maleta lang ang kaniyang dala. Nilisan nila ang naturang lugar. Lugar na kailanman ay hindi niya kayang kalimutan. Kung saan hindi niya kayang ibaon sa limot ang mga ala-ala sa mansyon nilang iyon.

" Simula ngayon, hindi ka maaaring lumabas ng walang kasamang bantay Bella. It's more important. I will hire bodyguards for you and for me, for the sake of our safety." sambit ng ama habang binabaybay nila ang daan patungo sa kanilang mansyon.

" Yes, Dad." tanging sagot na lamang nito.

I will protect myself. No one will muddle with the sole heiress of De Marco. I'm not trained just to be a loser. I am trained for myself to fight. She thought in mind.

To be continued...