CHAPTER 2 - Home

ZIK'S POV

I woke up in a white room and I saw someone standing right next to me. 

"Hi Son, how's your sleep?" *smile*

"Asshole! What did you do?! Where am I?!" 

He just ignore my questions and he gave me a paper, I read it and I am not surprise of what this sheet is all about.

"Now that you have read it, I want you to sign it son." 

"What ?! Are you crazy?"

"Damn it! Zik, so you really want to try me? Huh?" *Evil smile*

Right after he said that, he throw something in front of me and I was surprise because It's a picture, I can still remember those times when I'm having dinner with Yumi in the states, other than that I saw more pictures with me and Yumi.

I clench my fist.

"So you have an eye? Stalking me wherever I go?"

*death glare*

"So what do you want!? Why you're doing this to me? and why you're showing these to me?!"

"You know that her father is not rich, their business is sinking and if I will withdraw our investment, you know what will happen." he said with a threatening look.

*Evil smile*

"I know your weakness son, so don't try me. " He added.

"Bastard! Leave her alone and I will sign this bullsh*t."

"Good! That's all I want." *Chuckles*

"I hate you, you're never a father to me." I said in anger but he just laugh.

"Happy Birthday! Son, Someday you'll thank me for this." he said and then he left me.

"F*ck!"

QUINLEE'S POV

I woke up. 

Idinilat ko ang mga mata ko at naalala ko ang masama kong panaginip kagabi, laking pasasalamat ko dahil ang lahat ng 'yon ay isang napakasamang panaginip lamang, ngunit nang inilibot ko ang aking paningin sa lugar kung nasaan ako ngayon ay napasigaw ako ng napakalakas.

"Kyaahhhhhhhhhhhhh!!!!! Nasaan ako ?!"

"F*ck! Don't shout!" rinig kong boses ng isang lalaki.

>||<

Nanlaki ang mata ko sa gulat nang makita ko ang isang lalaking nagsalita at hindi ko kilala. 

O_____O

"Sino ka?! Nasaan ako!? ano'ng nangyari?! Isusumbong kita sa daddy ko!"

?____? reaction ng lalaki.

"What!? Are you crazy? Will you shut-up!?"

"Wow! Kung makashut-up ka akala mo naman kung sino ka! Bakit?! Sino ka ba ha!?"

Teka...

at nang matitigan ko ang mukha niya ng mabuti ay narealize ko na parang nakita ko na siya. 

"Teka... Wait? Parang nakita na kita." 

>.< reaction niya.

Loading...

Nakatingin lang siya sa akin ng masama at hinihintay ang susunod kong sasabihin. 

Tiningnan ko siyang mabuti at bigla na lang nagflashback sa utak ko ang nangyari, no'ng first day sa school kahapon merong lalaking pabida sa school at nakidnap ako at saka pumerma ng kalokohang papel na 'yon at speaking of pabida, 'yong pabidang 'to?! Bakit nandito siya!? 

Nanlaki ang aking mata nang marealize ko ang lahat.

Hindi...

Hindi... 'wag mong sabihin---'wag mong sabihing? "IKAW ?????!!!!!!!!!!!"

kumunot lang ang noo niya at tiningnan niya lang ako ng masama at parang wala siyang pakialam look, Gano'n lang ang reaction niya. 

"Hoy!? Sagutin mo ako! Ano'ng nangyari?! Bakit ka nandito?! at bakit ako nandito?! Bakit nandito tayo sa iisang kwarto?! Ha?!" sunod-sunod at walang preno kong tanong. 

Tumalikod lang siya at may kinuhang papel saka binigay niya ito sa akin. 

"Read it."

at nang mabasa ko ang nakasulat sa papel ay para akong binuhusan ng napakalamig na tubig. 

"So ikaw pala!!!??? Ikaw pala si Zik Ford ???!!! ang napangasawa ko!!!!???"

"Yeah." Tipid niyang sagot.

"Kyaaaaaaaahhhhhhhh!!!!!!!"

ZIK'S POV

"Happy Birthday Son! Someday you'll thank me for this." he said and then he left me.

I remember what that bastard said to me before he left, Is he insane?! Thank him for what?! Thank him for making my life miserable? Idiot.

After that f*cking conversation, someone drag me into this room and I found a girl, She's sleeping like she don't know what's going on in this house, Tsk.

When I look at her, she's very familiar, she has angelic face, and she's beautiful.

I know that I have seen her before.

It took 3 seconds for me to remember that she's my classmate and my seatmate as well and now she's my wife ? 

That fast huh? Tss.

QUINLEE'S POV

Hindi ako makapaniwala. Iyak lang ako ng iyak, bakit ba ang malas-malas ko? Huhu!

hindi ko na pinansin itong kasama ko dito sa kwarto. 

Hindi naman siya tumitingin sa'kin, wala naman siyang pakialam, Hinayaan niya lang ako at alam ko na rin na napilitan lang din naman siya sa arrange marriage na ito.

Oo, Nagkausap na kami kanina pero hindi ko talaga maisip na asawa ko na ang taong 'to. kaklase ko lang siya kahapon at ngayon ay asawa ko na siya? sana panaginip na lang ang lahat. Pero hindi. 

"We're Married."

I am now Mrs. Quinlee Velez Ford and he is now my husband.

Great...

"Just great." sarcastic kong bulong sa sarili.

CODY'S POV

***FLASHBACK***

Naiwan akong hindi mapakali at nag-aalala sa nasaksihan kong pagdampot ng mga nakaitim na lalaki sa aking pinakamatalik na kaibigang si Quinlee, hindi maalis sa aking isip at ako'y natatakot at nangangamba para sa kaligtasan niya, pagkatapos ng nangyaring insidente ay agad akong tumawag sa daddy niya at pumunta sa bahay ni Quinlee at pagkatapos kong sabihin ang lahat ng nangyaring insidente kay Mr. Yu Velez (Daddy ni Quinlee) sinabihan niya lang ako na huwag mag-alala at siya na daw ang bahalang maghanap sa nawawalang anak at sa mga lalaking dumampot nito.

Pagkauwi ko ng bahay ay agad akong dumiretso sa kwarto ko at umupo sa kama at e-denial ang phone number ni Quinlee, ako'y nagbabakasakaling sagutin niya ang kanyang phone pero hanggang ngayon ay hindi ko pa rin siya macontact. Tsk!

Padabog kong nilagay ang aking cell phone sa aking kama at saka humiga.

"Nasaan ka na ba Quinlee? alalang-alala na ako sa'yo, sana ligtas ka."

***END OF FLASHBACK***

Tulala pa rin ako at hindi mapakali, isang araw na ang nakalipas ngunit wala pa rin akong naririnig na balita tungkol kay Quinlee. 

Nakakalungkot isipin na sa isang special na araw na ito ay hindi ko nakausap at nakasama ang bestfriend ko.

Pinulot ko ang teddy bear na binigay ng isang babae kanina at binasa ang nakasulat sa note nito. 

"Happy Valentines day! Idol ko! Cody huston mahal kita<3 fan girl-Trexy."

Napangiti ako ng mapait sa nabasa ko.

Oo, masaya sana ako kung nandito ka lang Quin.

Sana nandito ka.

**KINABUKASAN**

QUINLEE'S POV

Nang marealize ko ang lahat ng bangungot na nangyayari ngayon sa buhay ko ay para akong pinagsakluban ng langit at lupa.

***FLASHBACK***

Habang ako'y umiiyak at hindi pa rin makapaniwala sa nangyayari ay bigla na lang bumukas ang pintuan at iniluwa nito si daddy at ang demonyong lalaking nakausap ko kagabi, magkasama silang nakatingin at nakangiti sa aming dalawa ni Zik.

"Good morning ! How was your first night of being together Son?" Nakangiting tanong ng lalaking demonyo kay Zik.

"It's none of your business." sagot niya.

Hindi ko na napigilan ang bibig ko na gusto ng sumabat, Inis kong tinitigan ang demonyong lalake saka ako nagsalita.

"Mawalang galang na po? Ano'ng pinagsasabi mo?! ha? May nalalaman ka pang 'how was your first night of being together ?!' Eh? hindi ko nga alam na may kasama na pala ako dito sa kwartong 'to! dahil pagkagising na pagkagising ko sa umaga ay mukha na ng lalaking 'to ang agad kong nakita! Nagpapatawa ka ba?! Hello? Joke?! " inis kong sabi sa demonyong lalaki.

"Haha! You're so entertaining, I'm starting to like you iha. " sagot ng demonyong lalaki.

Hindi ko na pinansin ang kabaliwan niya at pagkatapos ko siyang samaan ng tingin ay agad kong tiningnan si daddy na may halong sakit, galit, at pagtatanong na tingin.

"Bakit daddy? Bakit mo ginagawa sa akin 'to?! Bakit mo ako ipinaubaya sa ibang tao?! Bakit basta-basta mo na lang akong tinatakwil na parang aso?!"

Agad na namang umagos ang mga luhang akala ko ubos na pero meron pa palang natira, Tahimik lang na nakatingin si daddy sa'kin habang hinihintay ang iba ko pang' sasabihin.

Napangiti ako ng mapait at saka sinabing "Masaya ka na? Ito ang gusto mo 'di ba!? Gusto mo lang naman akong pahirapan 'di ba!? Kahit kailan hindi mo ako itinuring na anak! dahil galit na galit ka sa'kin 'di ba!? ako ang sinisisi mo sa pagkawala ni mommy 'di ba!? Tanggap ko naman eh! Alam na alam ko na hindi mo ako mahal! dahil kahit kailan ay hindi ko naramdaman ang pagmamahal ng isang amang' katulad mo! Sana masaya ka! Sana maging masaya ka na nakikita mo ang buhay kong miserable!------ *PAK!*

Naramdaman ko ang sakit at pangmamanhid ng pisngi ko dahil sa malakas na sampal na dumapo sa mukha ko.

"How dare you?! You don't know what you're saying Quinlee! Know your limits! Don't act like you know everything! so, shut the f*ck-up! Anyway, I am here to congratulate you and your husband but you disappoint me, Be mature! You're not a kid anymore." sagot ni daddy.

Hindi na ako sumagot sa mga masasakit na salitang binitawan ni daddy, Iyak lang ako ng iyak at saka ikinuyom ang aking kamao.

"And before I forgot I'm also here to tell you that you're not going home anymore Quinlee, starting today you'll be staying here with your husband. This is your new home, Mr.Ford and I have prepared this for the both of you so welcome to your new home and we wish that you two will try to like and love each other for your own good." dagdag niyang sabi. 

Napanganga ako sa sinabi ni daddy at napaiyak ng sobra sa narinig ko. Ang sakit, parang hindi ko kakayanin 'to.

"To my Son-in-law you're very welcome to my family *smile* Please take care and love my daughter as your wife, I Hope you two will stand firm and get along with each other." *Smile* 

Rinig kong sabi ni daddy kay Zik, tiningnan lang siya ni Zik ng blangkong tingin at pagkatapos no'n ay inakbayan ako ng pabidang lalaki, Ngumiti siya kay daddy at saka sinabing "Okay sir, I will cherish your daughter and Love her, more than myself." *Smile*

Nanlaki ang aking mga mata sa gulat at ako'y napanganga sa sinabi ni Zik slash pabidang lalake kay Daddy.

O________O

"All right then, that's good to hear." Napangiti si daddy at tumingin siya sa akin.

"Regarding about your studies don't worry, you two can still go to school, We'll take care about it but for today just stay here in the house and have some time together Okay? did you understand? Is there any question? If none then we're leaving." *Wink* rinig kong sabi ni Mr.Ford slash demonyong lalaki at tumalikod na silang dalawa ni daddy.

Naiwan kaming dalawa ni Zik slash pabidang lalake na titig na titig sa isat-isa pero wala ni-isa sa amin ang gustong magsalita. 

***END OF FLASHBACK***

Nandito na kami ngayon ni Zik slash pabidang lalake sa parking lot ng school.

Baka nagtataka kayo?

Oo, buong araw kaming na stock sa bahay kahapon nitong pabidang 'to dahil gaya nga ng sabi ni Mr.Ford slash demonyong lalaki (daddy ni Zik) ay pinilit niya talagang mag "have some time together" kami ng pabidang lalaking 'to, isang sapat na dahilan para utusan niya ang mga nakaitim na lalaki na mukhang goons na magbantay sa gate ng bahay buong araw kaya hindi namin nagawang tumakas at lumabas ng bahay at Oo, hindi ako nakatulog kagabi, kaya zombie mode ang dyosa n'yo.

Tanong ko lang, makakatulog ka ba sa tuwing maiisip mo na kasama mo ang lalaking isang araw mo pa lang nakita at nakilala?! At worst instant husband mo na?! No way!

Kaya gano'n na nga ang nangyari.

Sumabay na ako sa kanya dahil wala naman akong choice, 'yong subdivision kasi na pinagbilhan ni daddy ng bagong bahay ay wala gaanong taxi ang bumabyahi so, no choice kun'di sumabay na lang ako sa pabidang lalaking 'to.

Pinapark na niya ang kotse niya habang ako ay nakatingin lang sa kawalan at parang masisiraan na ng bait. -_-

"Lee? We're here."

Sinamaan ko siya ng tingin at tinanong,

"Bakit 'Lee' ang tawag mo sa'kin?"

"Why not? You're Quinlee right? So what's wrong if I would like to call you using the last three letters of your name?" *Chuckles*

"Lee, talaga? Wala pang sinuman ang tumawag sa'kin n'yan!" Inis kong sagot sa kanya.

"You don't want me to call you 'Lee'? so, what do you want me to call you then?"

Tiningnan ko lang siya ng masama.

"Tawagin mo na lang akong Quin." Bagot ko siyang sinagot.

*Chuckles* "Nope, I would prefer to call you 'Lee' miss." 

>||<

"Iwan ko sa'yo!" sagot ko at tinalikuran ko na siya at bumaba na ng kotse, dali-dali kong tinahak ang daan papuntang classroom ng hindi siya nililingon.