Third Person's POV:
"Devin! Tingin dito please!""Devin, dito! dito!""Devin, isang ngiti naman diyan oh!""Tingin ka dito banda Devin!"May malapad na ngiti na kumakaway si Charlotte sa buong media. Pinapasadahan niya ng tingin ang buot sulok ng venue kung saan ginaganap ang VIP Premiere ng kanyang bagong pelikula.Mabilisan siyang napatingin sa suot na relo sa kanang pulsuan at agad rin ibinalik sa harap ang tanaw nito.Charlotte can't believe that after her downfall years ago ay magagawa niya pang makabangon ulit, hindi lang simpleng pagbangon, but she has risen massively in just a short period of time.Charlotte now goes with the stage name Devin. Big names in the industry aren't just offering her roles in movies or series, a lot has also offered to write a song for her to sing and release. She's currently focusing on acting as of the moment while preparing for an album at the same time. She's busy, and booked left and right."Hey, you should thank me, how does that even makes sense na wala ang bida sa sariling congratulatory dinner ng movie niya, huh?", sabay lakad ni Valerie sa nagmamadaling kaibigan habang nagtatanggal ng hikaw patungong dressing room."Yeah, I know. Thank you, alam mo naman na I'm happy to have this opportunity, but my husband will always be my priority, right?", may saglit na tingin kay Valerie nitong sabi."Wala pa rin bang improvement? Magwa-one year na kayong kasal, is he still being distant? Why would he even propose to you kung magiging ganyan siya?", Valerie grumbled with a hint of distaste.Napahinto si Charlotte sa paglalakad, dahilan para mapahinto rin si Valerie. Hinarap ng dalaga ang kaibigan, at saka inabot 'yong hinubad na pares ng hikaw kay Valerie. Napabuntong hininga ito."He said, I'm on my peak, I can't get pregnant and ruin my figure. He wants me to enjoy the spotlight for now.", Charlotte whispered wearing a face of dismay.Napailing naman si Valerie."That kinda makes sense... you waited for this, and kakasimula mo pa lang ulit. If you get pregnant, you'll be facing a lot of consequences too.", nakataas na tingin ni Valerie na sambit na tila ba ay iniisip ang maaaring mangyari sa oras na mabuntis si Charlotte.Napakamot si Charlotte sa sariling batok at nagsimulang maglakad ulit, sinabayan siya ni Valerie."I know, but I'm not getting young.", bulong ulit ni Charlotte na hindi narinig ni Valerie.Simula nang magising si Zach, everyone was left in distress knowing that Zach lost his memories. Charlotte never left his side, he helped him in so many ways.The man that she loves so much, seems to be a stranger, the feeling was different but she removed the negative thoughts out of her mind and chose to live positively. She was there hanggang sa makalakad na ulit si Zach, hanggang sa makabalik ito sa trabaho... hanggang sa kung ano sila ngayon kahit na hindi pa rin bumabalik ang memorya nito. She's not rushing things, she just wants him to heal completely, she will wait no matter how long it takes.When Zach asked for her hand for marriage, it was all too sudden, she doesn't want to get married kung hindi pa naibabalik ang mga alaala ni Zach, ngunit kailan pa? Hanggang kailan siya mag-aantay? Naniniwala siyang the heart remembers, what the mind forgets, kung kaya't umoo siya ng mag-propose ang nobyo sa kanya, thinking that maaaring hindi maalala ni Zach ang mga alaala nilang magkasama noon ngunit nasa puro pa rin nito ang pagmamahal para sa kanya kasi why would he even propose kung hindi gano'n ang nararamdaman niya? The past doesn't matter anymore, when the present now holds everything.But, even with that, kahit na kasal siya sa lalaking mahal niya... She feels empty inside. She feels so wrong, parang may mali because it feels like the spark that she have felt for him before is no longer there. That's why she's trying hard to fix it, pero hindi tumutulong si Zach.But, even with that, kahit na kasal siya sa lalaking mahal niya... She feels empty inside. She feels so wrong, parang may mali because it feels like the spark that she have felt for him before is no longer there. That's why she's trying hard to fix it, pero hindi tumutulong si Zach.She thought na pag nagkaanak na sila baka maging tulay ito na bumalik 'yong siklab ng apoy nila sa isa't-isa na ngayon ay unti-unting nahihipan ng hangin. But, Zach, after the marriage seems to be distant. Parang nagpakasal lang sila just for the sake of being married, but not actually being husband and wife. Charlotte doesn't feel like she's someone's wife at all. Ang lapit ni Zach sa kanya physically pero ang layo ng nararamdaman nito.Despite the unfamiliarity, Charlotte didn't mind at all. The depth of her patience to understand her husband is unreachable, pinaghihirapan niyang ibalik sa dati ang lahat thinking na naninibago lang si Zach, na kaya gano'n na lamang ang trato nito sa kanya ay dahil wala itong maalala."Here's your keys, your car is ready in the parking lot.", hagis ni Valerie ng susi ni Charlotte sa kotse nito. Palagi itong nami-misplaced ng dilag, kung kaya't ang manager slash kaibigan nito na si Valerie ang palaging may dala."Thank you, I'll update you.", salo ni Charlotte sa susi at nagmamadaling lumabas ng dressing room bago pa siya hanapin ng direktor at hindi makaalis ng tuluyan.Sinundan naman siya ng tingin ng kaibigan nito na si Valerie."Good luck friend.", mahinang sabi nito sa sarili.Charlotte's POV:"Daks?", silip ko sa master's bedroom, naabutan kong may kausap si Zach sa cellphone, na agd niyang pinatay at binaba nang marinig ako.Nagtataka akong pumasok ng kwarto, I hid the bottle of wine that I got as a gift from Althea. Ever since gumising si Zach, one thing na nakakapanibago sa kanya ay naging mahilig siya sa wine.Kanina ko pa siya tinatawag mula nang makarating ako, ngunit wala siya sa baba.Napalingon siya sa akin, saka niya ibinulsa ang cellphone niya."Sino kausap mo?", tanong ko sa kanya. His reaction was just weird, bigla ba namang patayin 'yong tawag ng marinig ako. May tinatago ba siya?Napatayo siya mula sa pagkakaupo niya sa gilid ng kama."Someone from work.", maikli niyang sagot at naglakad patungo sa akin.Someone from work? Eh ba't parang gulat na gulat siya nang marinig ako?Zach... he's not cheating... right? Zach wouldn't do that.While I'm drowned with my own thoughts, as I am starting to overthink... I felt his presence in front of me.Overthinking? That word never existed no'ng hindi pa nangyari 'yong aksidente. Zach gave me more than assurance, I was never worried about a single thing noon maliban kay Kye."What are you hiding?", tanong niya sabay turo sa likuran ko.Ikaw, Zach? What are you hiding?I shook the thoughts away, I showed him the bottle of wine.Napatingin siya dito."Wanna drink with me?", I tilted my head a bit to the right with a fainted smile while waiting for his response.Inilipat nito ang tingin niya mula sa hawak kong bote ng alak, papunta sa aking mukha."Di ba dapat kasama mo ngayon ang crew ng latest movie mo to celebrate its premiere?", tanong niya sabay kuha sa akin no'ng bote ng wine, buti kinuha niya nangangalay na kamay ko actually.I smiled slightly."I wanted to celebrate with you.", sagot ko.Pinanliitan niya ako ng mga mata, may kasamang pagdududa ang tingin niya. Ayaw pang maniwala, 'yon naman talaga ang totoo.Kinuha ko ang isa niyang kamay na walang hawak na bote ng wine, napayuko siya ng tingin dito.I was about to tell him na I think we should consider na bumuo na ng pamilya, ngunit inagaw niya ang kamay niya mula sa pagkakahawak ko at saka ito inilagay sa ibabaw ng aking ulo."Get changed first and come down after. I'll have the wine ready by then.", iwas niya sa akin. Ginulo niya ang buhok ko ng mahina, bago ako lagpasan upang makalabas sa kwarto.Naiwan ako doon sa kinatatayuan kong nakayuko.Napahawak ako sa sariling kamay. I... feel so empty right now. Pa'no ko ba maibabalik sa dati ang lahat? Ano ba gagawin ko upang maibalik na ang mga alaala niya? I can feel him changing every single day, araw-araw akong natatakot na baka maagaw siya sa akin. He's been acting suspicious, and I've been turning a blind eye, giving him all the trust that I could give kasi kahit nawala ang mga alaala niya, alam kong hinding-hindi ako magagawang lokohin ni Zach. That's just not him.Napaupo ako sa malamig na sahig, kasing lamig nito ang palad niya nang hawakan ko ito kanina. Kasing lamig ng pagsasama namin.I covered my whole face with my hands as I heaved a sigh. I can't even cry kasi mamumula ang mga mata ko, at agad na mamamaga ito. He'll see through me, ayokong isipin niyang nahihirapan ako.Hinding-hindi ako mapapagod pero nasasaktan na ako.Third Person's POV:Sa kabilang dako ng mundo ay ang malapad na likuran ng isang makisig na lalaki na animo'y nagtatago sa likuran ng isang istatwa na kasing tangkad lamang nito.Maingat nitong nililibot ng tingin ang bawat sulok ng paligid;"If you're going to hide, at least hide at a better place.", litaw ng isang boses mula sa likuran nito, dahilan nang pagkagulat ng ginoo. Sa sobrang gulat niya ay muntik nang matumba ang pinagtataguan na istatwa, mabuti na lamang ay nahawakan niya ito ng mahigpit.Nakahawak sa kaliwang dibdib nito na napalingon ang ginoo."Hey, that almost killed the sht of me! My soul almost left my body, the h*ck is wrong with you.", hingal nitong reklamo.Masama siyang tinignan ng kaharap na binibini."This feels like an insult, you hiding and at an obvious spot, that is.", may kasamang irap nitong pagtataray.Naibaba ng ginoo ang kamay mula sa kaliwang dibdib, saka napatikhim."I told you to stop following me, I already ended the engagement almost a year now.", deretsahan na ani nito.Napanguso ang dalaga sa narinig nito, she obviously didn't like what she heard."At least give me a reason for breaking off our engagement, how can you be so cold-hearted?", pagmamaktol ng dalaga na parang nakikipaglaro ng habul-habulan ng kamay sa kausap na ginoo, sapagkat nais nitong hawakan ang kamay ng kausap ngunit inilalayo nito ng binata."I've told you the reason million times already, Louise. Come on! Stop acting deaf.", may iling nitong sabi habang inaabot ang nangngati na likuran."Zethus, I love you."Ngumiti ang binata sa sinabi ng binibini, he tapped the lady's right shoulder."And I don't.", walang pagdadalawang isip nitong sambit."Alfonso!", lagpas nito sa dalaga sabay taas ng kamay upang makuha ang atensyon ni Alfonso, ang kinikilala niyang kanang kamay.Napahinto ang medyo may edad na ginoo, at inantay na makalapit sa kanya si Zethus."Any update with my brother?", may kasamang akbay kay Alfonso nitong tanong."Yeah, I'm gathering information about your brother. I'll give it to you once I'm done, so that you can get ready before we meet him. Remember, we cannot screw this up. No one knows that you can't remember anything after the accident. People will use it as as threat or as an opportunity to destroy you, and take credit of what you've worked hard on all these years, and that includes your brother. You've met him a couple of times before, you can't act that you don't remember anything once you meet him. Let's be patient.", mahabang pangangaral na kasamang banta na sabi nito sa binata, na may mapaglarong ngiti naman na pinakikinggan ni Zethus."D*mn, I feel like a ticking bomb waiting to explode, huh?", kampante at natatanging sagot sa mahabang sinabi ni Alfonso na sagot ni Zethus.Tinanggal ni Alfonso ang pagkakaakbay ng binata sa balikat niya."You've played around enough, get ready, we're visiting your father.", seryosong ani nito.Zethus shrugged his shoulder. Nakapamulsa itong lumingon sa istatwang pinagtataguan kanina sa loob ng mansyon na tinutuluyan nito upang tignan kung andoon pa rin si Louise."Jeez, she's tough.", mahinang reaksyon nito na nakangiwi nang makitang andoon pa rin ang dalaga."Handle her for me.", utos nito kay Alfonso, bago tumalikod upang umakyat patungo sa kwarto niya.Alfonso gave one of the men in black hovering around the mansion a quick look, and it immediately understood what to do. Nilapitan nito ang ang dalagang hindi pa rin makaalis sa pwesto, tulala na tila ba ay hindi matanggap ang huling narinig mula kay Zethus.Ibinalik ni Alfonso ang tingin sa paakyat na binata, may kinuha ito sa bulsa niya. It's his phone.Alfonso dialed a number on his phone. Itinapat niya ito sa tainga at inantay itong mag-ring.Alfonso dialed a number on his phone. Itinapat niya ito sa tainga at inantay itong mag-ring. It took 2 rings bago may sumagot.[Hmm?], agad na bungad na tanong ng numerong tinawagan ng ginoo."Everything is under control. He's rushing to meet you. He doesn't seem to notice anything at all.", pagbibigay impormasyon ni Alfonso sa kausap.[Don't let your guard down. He might seem to be just playful, and carefree after the accident but that guy is smart. He catches onto things quickly, so don't even leave a single clue that might trigger his curiosity that will ruin our plans.], the guy on the other line reminded Alfonso in a low tone of voice, almost whispering."I understand, I'll take care of that. It already took us a year to get our hands on what we want, we can't delay it any longer.", paalala nito sa kausap.[We're almost there. Hang on.]Biglang may sumagi sa utak ni Alfonso, matagal na niya itong gustong itanong sa kausap ngunit hindi siya nagkakaroon ng pagkakataon."Anyway, ab
Charlotte's POV:"TOLOGO?! THAT DUMBAS* TALAGA! Do you want me ba to pokpok my heels on his head like malay niyo 'di ba? 'Yon lang pala need niya to bring his memories back.", reaksyon ni Althea nang magkwento ako sa kanya tungkol sa nangyayari sa amin ni Zach. Take note, hinubad niya heels niya para ipokpok sa ibabaw ng mesa as demonstration. "Di kaya lumala beb?", agaw ni Bleu sa heels ni Althea upang ibaba ito mula sa lamesa. Stress na stress na napahawi ng buhok si Theang, mas stressed pa siya sa akin eh. "I mean, we know that he lost his memories but how can he change that drastically? How can he treat our Charlotte that badly? 'Pag talaga nakasalubong ko sa daan husband mo beb, kahit kaibigan ko rin 'yon, I'll throw my heels to his head and I'll make sure it's sapul.", inis na inis na bulyaw nito, namumula pa nga buong mukha niya. We are actually outside, eating our lunch together. We spend time na magkakasama if nagma-match schedule namin. We're all married, we all have o
"Yeah.", maikli niyang sagot."Anyway, I'll prepare something. Come down when you're dressed.", pag-iwas niya na naman sa akin at akmang iiwan ako, kung kaya't agad ko siyang hinabol saka hinawakan ang kanyang braso."I really can't understand why you're avoiding me, may nagawa ba ako? Allergic ka ba sa akin? Hindi mo na ba ako mahal? Or are you just uncomfortable with me kasi wala kang maalala tungkol sa atin? Ang dami kong tanong, you're not helping with the answers, you're just making me confused.", mahigpit kong hawak sa braso niya na sabi.Hinarap niya ako, tinanggal niya ang kamay kong nakahawak sa braso niya. Deretso siyang nakatingin sa mukha ko."Someday, you'll thank me for doing this. This is for your own good.", nagdadalawang isip niya pa ngang hawak sa magkabilang balikat ko."Is this about me being a public figure again? I told you, I don't care about it.", I frustratedly said."Just... Just don't give yourself to me. Not now, not me.", iwas niya ng tingin sa akin.Nagug
Zachs' POV:"Here.", abot sa akin ni Alfonso nga isang folder.Kinuha ko ito at binuksan."What is this?", tingin ko sa nilalaman nitong folder."We're leaving for Philippines in a week. That will serve as an alibi.", sagot nito sa akin.I gave him a quick look, bago ko ibinalik ang tingin sa loob ng folder. So, we're finally meeting my twin brother?"An alibi?", ulit ko kay Alfonso. I read what's in the folder, and I guess this is not my forte at all, may naiintindihan ako but not entirely. Trabaho ko ba talaga 'to noong hindi pa nawala mga memorya ko?"We can't just go in the Philippines without an alibi. No one knows here other than me that you have a twin brother, that'll be dangerous for you and for your position. Imagine yourself as a prey trapped inside a cage full of tigers, the moment these tigers find out about your twin brother, they'll take it as an opportunity to bring you down.", paliwanag sa akin ni Alfonso.What a competitive and scary world I live in; where I need to
Napangiwi ako bago tignan ulit si Louise sa labas. "No, thank you.", sagot ko kay Alfonso sabay napailing.Kinuha ko 'yong folder na ibinigay ni Alfonso sa akin last week about that actress, hindi ko tinapos basahin ang nilalaman kasi sumakit ulo ko. Binuksan ko ito at binasa ulit, sumakit na naman ulo kaya 'wag nalang natin pilitin intindihin, okay? Binuklat ko nalang lahat ng pahina nito at nagulat na may nahulog na litrato mula dito.Lines appeared on my forehead as I look at the picture. It's my twin brother with a woman."Forgot to tell you... ", imik ni Alfonso. Napaangat ako ng tingin sa kanya."The actress is your twin brother's wife, by the way.", dagdag ni Alfonso.His wife? Alfonso never mentioned that my twin brother is married.Ibinalik ko ang tingin sa litrato. My gaze fixed at the woman's face.His wife... Charlotte's POV:"Maraming mixed feedback sa bago mong movie, anong masasabi mo dito?", tanong ng interviewer sa akin. "Well, I kinda expected it to be that way? Si
Chapter 4:Charlotte's POV:"Zach!", takbo ko papalapit sa kanya nang makita siyang basang-basa sa ulan. It has been raining a lot lately, may lagnat nga ako kasi if you remember last time nagpaulan ako doon sa harap ng waiting shed. Because of my fever postponed muna ang mga schedules upang makapagpahinga ako."Teka.", I excused myself as I run somewhere here in the house to look for a towel. "Babe, don't run! Baka madulas ka, may lagnat ka pa 'di ba?", rinig kong sigaw ni Zach.Nang makahanap ako ng towel ay agad ko siyang binalikan. Pinunasan ko ang buhok niya at habang ginagawa ko 'yon ay bigla niya itong inagaw sa akin. "Ako na.", he mindlessly said.Napatitig ako sa aking mga kamay na hawak-hawak pa 'yong towel kanina bago niya pa agawin sa akin. My gaze fixed at my wedding ring.Ibinaba ko rin kalaunan ang aking mga kamay. Pinanood ko siyang pinupunasan ang kanyang sarili. Sinusundan ko ng tingin ang kaliwang kamay niya... He's not wearing our wedding ring.I'm trying so hard
Nakaupo ako sa isang high chair habang inaayusan ako ng make up artist ko. Today is friday, ngayon ang araw na hiniling ko kay Zach na sunduin ako upang sabay kaming umuwi at mag-dinner.This is my last schedule for today, YT content lang siya na will be uploaded sa official YT account ng mga artists nitong company namin. I've been focusing sa acting 'di ba? But I promised my fans na I will be releasing a song na palaging nade-delay kaya palaging hinahanap ng fans ko kung asan na o kailan. So, this content is to make up with that habang wala pa. Nag-post ako sa IG ko asking my fans any song recommendations, pumili lang kami ng mga sampung kanta and I'll be singing it here. Not the entire song, but some parts of it. I already sang half of the song, we're taking a breathe to retouch my makeup, at nag-aalala rin sila para sa akin since kaka-recover ko lang from lagnat.Saktong alis nang make up artist ko after ng retouch ay lumapit sa akin si Val na dala-dala 'yong iPad niya. Inayos niya
Charlotte's POV:"So, what you're trying to say is that kakambal mo ang lalaking 'yon?", lutang na lutang na tanong ko kay Zach habang magkaharap kaming nag-uusap ngayon sa loob ng aking dressing room."Hon... ", napakamot sa batok niyang reaksyon ni Zach. Kasi naman paulit-ulit niya ng sinasabi sa akin na kakambal niya nga 'yong ninakawan ko ng halik kanina ngunit ayaw pa rin maproseso ng utak ko.Like how can I accept that? I kissed that guy and even told him some mortifying things, kasi akala ko siya si Zach. That was so embarrassing. How would I even know if that was Zach or not when he exactly looks like my husband? Kung alam ko lang na may kakambal asawa ko, I would've known pero 'yon nga! Hindi ko alam na may kakambal siya. Kaya aakalain ko talaga agad na he was Zach!Napatampal ako sa aking noo."You okay? Ano bang nangyari?", nagtataka niyang tanong. Napaangat ako ng tingin sa mukha niya. No, walang nangyari. Let's erase that memory!"W-wala, I just can't believe it.", rason
Binuksan niya sa kanyang laptop habang pinapatuyo ang basa niyang buhok. "I've watched some of your latest works. Let's watch your previous ones." aniya.Previous ones? Movies ko ba noon?"I literally have a compilation of all of your movies right here because I'd like to watch them all." dagdag niya.Teka. Hindi pwede! Hindi ako masyadong confident sa mga movies ko noon, isa pa they're all romance genre kasi wala akong magawang ibang genre noon dahil sa company na under ako that time. It's just work pero madami akong intimate at kissing scenes sa mga movies ko noon. Nahihiya akong ipanood sa kanya ang mga 'yon jusko."Why don't we watch a different one?" awkward kong tawa. Napatingin siya sa akin sabay suot ng glasses niya. "Why?" he simply asked at ibinalik ang tingin sa screen ng laptop niya."Medyo awkward lang para sa akin na panoorin ang sarili kong movie." my excuse at nakita kong napatango siya."Let's watch one movie of yours then. Tapos a different film that you're not in af
Zach's POV:"Didn't I tell you to keep an eye on him?" tayo ko sa aking upuan nang marinig ang balitang ibinahagi sa akin ni Alfonso. "He just disappeared without a clue—""What do you mean, 'without a clue'? You're not messing this up on purpose, aren't you?" I cut Alfonso off. Anong pinagsasabi niyang without a clue? That's only possible kung hindi niya isinagawa ng maayos ang binigay ko sa kanyang trabaho."Alfonso, you might have forgotten something. And I think I've reminded you countless times already that you'll rot somewhere worse than jail if you fail to do what I'm asking." paalala ko sa kanya. "My boys are looking for him right now. Rest assured that we will find him in no time—""You better should. Don't let him out of the country, or you'll face the consequences. I am not communicating with you right now; this is a warning." I cut him off again. "Update me within the day," I added, then hung up the phone.Me and my brother Zane captured Zethus right away nang malaman n
Natawa siya bigla. He stopped acting na may iniisip siya at ibinaling ang tingin sa akin mula sa bubong nitong kitchen."Selos ba 'yan?" may panunukso niyang tanong."I was just wondering. Na kung kinikilig ka rin ba sa kanila." iwas kong tingin na sambit. Dami ko namang pinagseselosan 'pag nagkataon."Sa kanila? Sa'yo lang, you mean. Isa lang naman asawa ko, at ikaw 'yon. Ba't ako kikiligin sa iba?"Tinignan ko siya ulit nakapamewang pa rin siya."You feel butterflies with me? Though you lost your memories of me? Us?"Huminga siya ng malalim at binigyan ako ng tingin na parang walang sense ang tinanong ko sa kanya."I only lost my memories, not my feelings for you."Muntik ko ng makagat ang ibabang labi ko dahil sa sinabi niya. Ngingiti na mga labi ko ngunit pinipigilan ko lang."Sa tuwing kailan ka kinikilig sa akin? Like... Give me an example." medyo nahihiya kong tanong. Naninigurado ako, bakit ba? Hahahah."There's no specific time, place, or situation, Kaps. You give me butterfli
Zach's POV:(2 MONTHS AGO)Kanina pa ring ng ring ang cellphone ko. Alfonso's bombing me with calls right now, and it's irritating, so I put it on silent. Male-late na ako sa flight ko, but that's not what's important right now. I must follow my twin and Charlotte home and clear the misunderstanding. Isa pa, inis na inis ako kung pa'no iya hilahin si Charlotte. He grabbed her arm too tight; I saw it getting red."Zach?" Pasakay na ako sa kotse ko when someone tapped my shoulder. Magkasalubong na kilay ko siyang nilingon. Napatitig ako sa mukha niya ng maiigi. He seems familiar, but I don't know him."You got the wrong person." maikli kong sagot at tinalikuran siya nang hawakan niya ang pulsuan ko upang pigilan akong umalis. Mabilis kong inalis ang pagkakahawak niya sa akin at naiiritang nilingon siya ulit. I don't have time for this."What's your problem?" irita kong tanong. He checked me from head to toe."I can't be wrong. You're Zach." sigurado niyang sabi."Look. You got the wro
Third Person's POV: Pinapanood ni Valerie si Charlotte na may masusing mga mata habang nagpapasalamat at nagpapaalam ito sa lahat ng crew matapos e-shoot ang eksena nito sa isang movie na gaganap siya bilang guest appearance.Parang noong mga nakaraang araw lang ay nangingitim ang ilalim ng mga mata nito dahil sa puyat. Kung kaya't nagtataka si Valerie kung bakit lumiliwanag ang kaibigan na tila ba ay wala na itong prinoproblema."She's scaring me." awkward na ngiti ni Valerie sabay kaway pabalik nang makita siya ni Charlotte at kinawayan nito."I heard na nasa third-floor si Direk Jed at ang crew niya? Shooting his upcoming work?" tanong ni Charlotte kay Valerie nang makalapit ito."Yes, at nasa third floor din si Jamie 'yong umagaw ng bridal photoshoot mo dapat with Zach. Siya 'yong bida ng nilulutong bagong movie ni Direk Jed." may irap na sagot nu Valerie sa kaibigan.Tinawanan lamang ni Charlotte ang kaibigan."Hindi niya naman inagaw. Zach left the country two months ago and ne
Charlotte's POV:"Zethus?" I confusedly blurted out. Bumitaw siya sa yakap at hinawakan ang magkabilaang balikat ko saka ako tinignan. "What?" tanong niya na nakakunot ang noo. The cold breeze snapped me back to reality. Right... Why did I call him Zethus? I want to fix us, and the moment he returned ay sinisira ko na agad ang hindi ko pa naaayos. I need to remove Zethus from my memory. Pilit akong ngumiti. "I bet you're tired. Let's go inside." awkward kong hawak sa kamay niya. Napayuko siya ng tingin sa mga kamay namin at mas lalo akong na-awkward. Ano ba 'to? We're not teenagers anymore, at mas lalong hindi kami mag-jowang kaka-monthsary lang. We're married! What's with me acting all shy sa harap ng asawa ko? But then... I did him wrong, at least mahiya naman ako 'no? I wasn't expecting it, but he held my hand back. It's warm— his hand. Without noticing it, I smiled. When was the last time that he held my hand? This is just a small thing, but it makes me so happy. "Kumai
Zethus POV:"Let's think about what we should do about not getting the contract with Charlotte later. We can handle that after the matter with Zach. We've waited for this to happen for a long time; I want everything to be good. So, do your job properly." paalala ko kay Alfonso.It's finally the day that I'm waiting for. Everything will be mine. We are in front of my Dad's room at the hospital right now. Zach is inside talking to my father, naiwan kami ni Alfonso sa labas with some bodyguards because we want extra security. Ayokong may makaalam na ibang tao ang tungkol sa kakambal ko.Biglang bumukas ang pintuan at iniluwa doon si Zach. Sumandal siya doon na naka dekwatro ang mga braso at tinignan ako."I talked to my father. Oh, I mean, OUR father. We almost killed him by the fact that I found you. He couldn't believe it." nakangisi nitong sabi. The fck he's grinning about? Talking that way about my father as if it were a joke."He can't wait to see you. Why don't you go in so he can
Charlotte's POV:"Ano ba Zach! Let me go! Zach ano ba!" pagpupumilit kong hila sa aking braso mula sa mahigpit na pagkakahawak ni Zach habang hinihila niya ako papasok ng bahay."Zach, you're hurting me! Let me go!" Biglaan niya akong binitawan nang makarating kami sa sala, muntik pa akong matumba. Agad akong napahawak sa braso ko at napatingin dito. Namumula ito sa higpit nang hawak niya kanina pa."What was that?" I heard him ask. Napaangat ako ng tingin sa kanya."Did you lie to me? Akala ko ba trabaho pinunta mo? Why were you with my brother?" tapon niya sa akin ng maraming tanong. He looks mad and frustrated; I feel so guilty right now that I can't bring myself to answer."What? Hindi ka ba sasagot? Are you expecting me to figure it out myself? Charlotte, you're acting sneaky behind my back, and to make it worse, you're doing it with my brother!"I was about to open my mouth to answer him when he cut me off. "Ilang ulit ko ba sinabi sa'yo? Never get close to my brother, to stay
Third Person's POV:Awkward na nakasunod si Charlotte kay Zethus. She told him na she was fine killing time while waiting for his flight, kaya pumasok sila ng Mall to roam around. Hinahayaan lang ni Zethus kung saan komportable si Charlotte pero 'pag napapansin niyang masyado na itong nalalayo sa kanya ay binabalikan niya ito upang hilahin ang suot-suot na coat patabi sa kanya."Gusto mo ba kumain?" silip ni Zethus sa mukha ni Charlotte kasi nakababa masyado ang suot nitong sumbrero. Napaatras naman sa gulat si Charlotte dahil sa ginawa ni Zethus, hindi niya ito inaasahan. This man can make her blush effortlessly."I'm fine. 'Di ko pwede tanggalin sumbrero ko in public. Isa pa, I'm not wearing any make up." mahinang sagot nito. "You don't need it." maikling sagot ni Zethus at nagpatuloy sa paglalakad at hindi na binatawan ang braso ng coat na suot ni Charlotte upang hindi na ito malayo pa sa kanya lalo."I can find a way so that you can eat comfortably." tingin ni Zethus sa paligid.