WHEN HER mother left them, she thought that she couldn’t continue moving forward. It was hard living each day knowing that the love of her life wasn’t there and wouldn’t come back though she needed her the most. She was at the point of giving up, but her siblings reminded her to keep moving forward and that she was not alone and she was not the only one in pain. They gave her the strength to wake up each day and motivated her to try the best that she could and keep on fighting no matter how tough life was.
She thought that there was no greater pain than losing her mother to death. But here she was now, mourning for her lost love. Only this time, he was not taken from her because of death but of his own will. Perhaps he fell out of love, or he didn’t love her at all, to begin with.
Nick had done an excellent job of breaking her heart. Despite that, she still finds herself wanting his presence as days pass by. She wanted to see him, to hold him, to beg him never leave
MOVING ON was harder when you were still in the denial stage. When you learn to accept things the way they should be, it would be easier and less painful. She couldn’t say that she totally moved on, but she’s getting there. Kaunting-kaunti na lang ay mawawala na ang pagmamahal na mayroon siya para kay Nick, matitira na lang ang galit para rito. He was the reason why she almost lost her babies, she would never forgive him for that. “And here I thought I could cook today.” Mula sa niluluto ay binalingan ni Magenta si Ashton na hindi niya namalayang naroon na pala at nakasandal sa hamba ng kusina. “Good morning, malapit na ‘tong maluto. You can prepare the table if you want,” aniya pagkatapos ay binalikan ang ginagawa. Lumapit si Ashton sa kapatid at hinalikan ang ulo, kapagkuwan ay kumuha ng mga plato’t kutsara at inihanda ang lamesa kagaya ng sinabi ng dalaga. Pinatay ni Alessandra ang kalan at tinitigan ang kapatid. Araw-araw ay roon i
YEARS LATER"IT'LL be a big opportunity for us if we win this project, Ally.""But, there are five participants in this project. We might not win it, some of them came from bigger firms," she commented with a shrug."We will win this!" Ashton declared with confidence. He was always confident and optimistic and she admired that."By the way, where's your secretary? Bakit ako na naman ang hinila mo rito? May trabaho pa akong naiwan.""I fired her, Ally. She tried to flirt with me in any possible way, besides, I need you there. You could be an eye candy to please the clients," he answered while grinning playfully. "You might meet a man that you like, maybe some handsome businessman," Ashton teased."Or maybe some old fart," Alessandra, then rolled her eyes. "Anyways, Why? Don't you want that? I mean an instant fuck?" She winced at her choice of words.
"MOMMY, mommy, can we sleep beside you?" it was Niccola from outside with a high-pitched voice. She was about to sleep when the twins knocked at the door."Of course," nakangiting sagot ni Alessandra sa kambal nang mapagbuksan ang mga ito ng pinto. Patalon-talon na tinungo ng dalawa ang malaking kama. They were so cute in their pj's and warmth spreads at Alessandra's core in content.Inayos niya ang dalawang bata sa kama at nahiga katabi ni Niccola. Kambal ang naging anak nila ni Nick. Nang sabihin nang doctor sa kaniya na kambal ang kanyang pinagbubuntis ay gulat, tuwa at lungkot ang namayani sa kanyang pagkatao.Nick did not only left her a part of him, but he gave her two adorable children who remind her that once in her life she had loved Nick but he left and hurt her at the end. Nonetheless, the twins saved her from drowning in the sea of loneliness and grief.Naging mahirap ang pagbubuntis niya. Sa m
Nanghihinang napasandal siya sa pinto pagkapasok sa loob ng banyo. Kumakabog ng malakas ang kanyang dibdib dahil sa kaba, kinakabahan siya sa hindi mawaring dahilan.Tiningnan ni Alessandra ang repleksiyon sa salamin. Hindi malaman ang dahilan kung bakit nagtagal siya kanina sa pag-aayos sa sarili at pagpili ng damit na isusuot.Maybe because you want to look beautiful in front of Nicholas Villarama? tudyo ng isang bahagi ng kanyang isipan.No! I just wanted to show him what he lost! And that I am not the old naïve Alessandra, she reasoned out.Inayos niya ang sarili at lumabas ng banyo kapagkuwan. Gulat ang lumarawan sa mukha ni Alessandra nang makita ang isang pamilyar na bulto na nakasandal sa dingding at tila ba may inaabangan. Bumuntung-hininga siya upang kalmahin ang sarili, hindi niya gustong mapahiya sa harapan ng isang Nicholas Villarama. Hindi na siya kagaya ng dati na gina
Nanlaki ang kanyang mga mata at tila siya binagsakan ng sangkaterbang bigat ng semento nang marinig ang tinig ng kanyang anak."Mommy, you're already here, we are waiting for you. Bakit ang tagal niyo po?" Niccola complained then pouted."Who is he, Mommy? Nasaan si Papa Ash? I want to play with him po," tanong naman ni Lucas ng masulyapan nito si Nick.Natulos sa kinatatayuan si Alessandra at naumid ang kanyang dila. This is not happening! Pinalangin niyang bumuka ang lupa at lamunin siya ng buong buo.Dahil hindi siya agad nakasagot ay nilapitan ng dalawang bata si Nick at kinilatis."Are you my Mommy's friend? Are you friend with my Papa Ash too?" tanong ni Niccola na nakataas ang kilay at nakahalukipkip habang hinahagod ng tingin si Nick.Tumalungko ang binata para makapantay ang mga bata. "Yes, I am your Mommy's friend..." sagot ni Nick na may matabang na ngi
BINIGYAN niya ng huling sulyap ang sarili sa salamin bago lumabas ng kanyang silid at bumaba. "Wow, ang ganda mo, Ate!" puri ni Adeline sa kanya sa nagniningning na mga mata. "Thank you." Ngunit pinutol ni Niccola ang kasiyahan ng magkapatid. "Mommy, you look so pale in red! And look at that dress, it's so maikli. You should change, or much better, do not come nalang kaya sa dinner date mo with your friend." "Niko, we've talked about this already. I'm just going to have dinner with a... friend." "But I didn't allow you to have dinner with him!" She blew a deep sigh. "Baby, you don't understand." "No! You don't understand me!" iyon lang at umiiyak na pumanhik ang bata sa apat na baitang na hagdan at pumasok sa silid nito. "Ako na, ate. Enjoy your date with Mark," agap ni Adeline nang akma niyang susundan ang anak. "Go."
MAGULO ang kanyang isipan habang nakaupo sa swing. Hindi niya alam kung ano ang uunahing isipin sa sitwasyon niya ngayon. Kinakain siya ng kanyang konsensiya, hindi lang dahil sa pagpapaiyak sa anak kung 'di dahil narin sa paglilihim niya tungkol sa ama ng mga ito. Hindi niya alam kung papaano itatama ang mga kasinungalingang tinahi niya. Hindi niya alam kung papaano sasabihin sa mga bata na hindi naman talaga umalis ang ama ng mga ito para magtrabaho. That their father abandoned them. Bakit nandoon si Nick at ginugulo ang pamilya niya? Dapat ay ituon nito ang pansin sa pamilya nito, sinisira siya ni Nick sa pinanggagawa nito. Ganoon nalang ba ito kawalang puso upang gawin iyon sa kanya? Napatingala si Alessandra sa langit at napapikit dahil sa sinag ng araw, na para bang masasagot ng araw ang kanyang mga katanungan. Hinayaan niyang tumulo ang luha sa kanyang mga mata, kung ilang minuto siya sa ganoong kalagayan ay hindi niya alam. Naram
"YOUR daughter is recovering fast. Mabuti at nadala niyo agad siya sa hospital. Dengue is lethal if detected late, the fatality rate of dengue these days is increasing. It was good that you brought her here to the hospital quickly.""Thank you, Doc."Nang makaalis ang doctor ay napatingin si Alessandra sa anak na nakahiga sa kama. "You heard that, my brave sweetheart? You'll be okay soon. And when you are fully recovered, we will do anything that you want to do.""I—I want to go to the beach, mommy," sagot ng bata sa mahinang boses."You will go to beach when you recover," sabat ng isang boses. Napatingin sa Alessandra sa nagsalitang iyon, si Nick! Kakapasok lang nito sa loob ng hospital room ng anak nila at narinig ang kanilang pinag-uusapan."T-thank you, Mr Nick," sagot ng bata sabay gawad ng ngiti sa binata. Napatingin si Alessandra sa kanyang anak na puno ng katuwaan ang maputlang mukha."No worries, sweetheart. I have a summerhou
SPECIAL CHAPTERNAGISING siya sa madaling araw na humihilab ang tiyan. Noong una ay hindi niya iyon gaanong pinagtuunan ng pasin. Akala niya'y simpleng paghilab lang iyon.Subalit hindi katagalan, the pain was becoming unbearable."Nick…" tawag niya sa asawa na natutulog sa kanyang tabi. Umungol ito bago iminulat ang mga mata."What happened? Are you okay?" she asked raspily."M-Manganganak na yata ako."Nanlaki ang mga mata ni Nick na biglang napabangon sa pagkakahiga at tiningnan ang kanyang tiyan. Napansin din niya ang bahagyang panginginig ng kamay at mga labi nito. Kung wala lang masakit sa kanyang katawan ay natawa na siya sa reaksiyon ng kanyang asawa.
SHE looked at herself in the mirror and her eyes got misty. Matagal na niyang hinihiling na dumating ang araw na iyon, now it was happening.She sighed shakily and smiled at herself. Hindi niya hinayaang bumagsak ang luha mula sa kanyang mga mata dahil sa labis na kaligayahan. It would ruin her makeup na ilang oras ginawa ng makeup artist niya. Her hair was tied in a bun, strands of it were draping on the side of her face. She felt so beautiful, it must be the effect of happiness. Pati ang mga nakikita niya sa kanyang paligid ay gumaganda sa kanyang paningin.Napatingin siya sa pinto nang bumukas iyon at nginitian ang ama. Humahangang nakatingin ito sa kanya habang namamasa ang mga mata. Tumatanda na nga si Alessandro Sanford, nagiging emosiyonal na."You're so beautiful, darling. The most beautiful bride I have eve
KATAHIMIKAN ang sumalubong sa kanya pagkauwi niya galing sa opisina. Nagpasa siya ng indefinite leave kanina, nakipaghuntahan muna siya sa mga kasamahan kaya napatagal ang kanyang pag-uwi. "This is the worst day ever," bulong niya.Wala man lang nakaalala sa pamilya niya kung ano ang meron sa araw na iyon.It was her twenty-ninth birthday. Mula nang magising siya kanina ay wala man lang bumati sa kanya kahit isang kapamilya. Even Nick. Buti pa nga ang ibang kakilalang empleyado sa ASCF ay binati siya.Kanina pa masama ang araw niya at ngayon namang pag-uwi niya ay wala siyang nadatnan kahit isang tao man lang sa bahay nila.Baka nasa mansiyon ang mga bata, she thought. Marahil ay hindi pa nakakauwi si Adeline mula sa paaralan.Mabigat ang loob na nagtungo siya sa kuwarto at naglinis ng katawan. Nang makapagbihis ay lumabas siya ng bahay at naglakad patungo sa mansiyon. Naraan niya
HINDI na mawala-wala ang ngiti sa kanyang mga labi habang nakatingin sa mag-a-ama na naglalaro sa playground na nasa likod lang ng bahay nila. AC was playing with them too.Dalawang linggo na ang nakakalipas mula nang magkaayos sila ni Nick. Dalawang linggo naring ganoon ang set-up nila. Pumupunta ang binata roon para makasama ang mga bata, minsan naman ay roon ito natutulog. Mas gusto niyang makasama ito sa iisang bahay, pero masaya narin siya sa ganito. Masaya siya na narito ang binata, sobrang saya.Paunti-unti ay nakukuha na ni Nick ang tiwala ng kanyang ama maging ng kanyang mga kapatid. She saw how he worked hard to gain his family's trust and respect."Hey." Agad na napabaling ang kanyang paningin sa nagsalitang iyon."Ash," she said. Acknowledging his brother's presence."You're happy." It was not a question. But a confirmation. "You are happy with him.""I am, Ash
“Shh. I’m okay,” he hushed her up and smiled, he was trying to hide the grimace on his face because of his bruises. Pinahiran nito ang mga luha na tumulo mula sa kanyang mga mata.“L-let’s get out of here,” hihilahin na sana niya ito para umalis doon ngunit pinigilan siya nito.“No. We need to talk to them.” Puno ng determinasyon ang tinig nito.“But—““It’s okay. I’m okay. We’re gonna be okay. Trust me.”Tinitigan niya sa mga mata si Nick at tumango, pagkatapos ay hinila niya ito paupo sa pangdalawahang sofa.
SA LOOB ng bahay ay maririnig ang pagparada ng sasakyan sa labas na siyang ikinakabog ng dibdib ni Alessandra.Naroroon sila sa sala at hinihintay ang pagdating ng inaasahan nilang panauhin. She was nervous. Hindi niya alam kung ano ang magiging reaksiyon ng kanyang pamilya. Noong huling nagpang-abot ang mga ito at si Nick ay halos patayin ng mga ito ang binata sa galit. Naiintindihan naman niya kung bakit galit ang mga ito, but it was all in the past now. They should live in the present enable for them to be happy.Naroon silang lahat ng gabing iyon. Her four brothers, her father, Ady, the twins and Alexander’s pregnant wife and their kids.“Daddy.” Tumakbo palapit ang kambal at sinalubong ang ama.Hinila ng mga ito si Nick palapit sa kinar
KAHIT mag-uumaga na sila nakatulog nang nagdaang gabi ay maaga paring nagising ang binata para asikasuhin ang mga anak.Hindi na ito namulatan ni Alessandra dahil tanghali siya ng gising. She was aching everywhere. Nakakaramdam din siya ng kirot sa kanyang tiyan. "I'm sorry, baby." Hinimas niya ang kanyang tiyan at nakaramdam ng guilt dahil nakalimutan niyang nagdadalang-tao siya kagabi. How can she forget that?! Ni hindi pa niya nasasabi kay Nick ang tungkol sa pagdadalang-tao niya.Dahan-dahan siyang tumayo sa kama at naglakad patungo sa banyo. Napangiwi ang dalaga ng matingnan ang hubad na katawan sa salamin. Her skin was filled with kiss mark.She took a shower and went downstairs to find the three. They were playing in the sand again like yesterday and wearing the same smile on their faces. Lumapit siya sa kinaroroonan ng tatlo. She blushed when she met his eyes and smiled when he smiled at her.Nang tuluyan siyang makalapit ay hinila siya ni Nick at
"Hey," he whispered huskily in her ear.Nararamdaman niya ang katawan nitong nakalapat sa kanya sa ilalim ng rumaragasang tubig. He was naked! Nanlaki ang kanyang mga mata nang madama ang matigas na bagay na iyon na nakalapat sa kanyang likod.Nilabanan niya ang sensasyong lumukob sa kanyang katawan at binaklas ang mga braso nitong nakapulupot sa kanya. Hinarap niya ang binata. She was taken aback when she saw the fire in his eyes. It was too intense that it burnt her."W-what are you doing here? T-this is an invasion of privacy," she stammered and faked the annoyance in her voice.Hindi niya maiwasang pasadahan ng tingin si Nick mula ulo pababa. Her eyes lingered at that pulsing thing in between his thighs, so hard and erect. Napalunok si Alessandra ng makita ang kabuuan nito. Nick was a sin, his wet body was glistening.Nang muli niyang ibalik ang mga mata sa mukha nito ay nalaman niyang nakatingin rin sa kanya ang binata. He was examining her fr
"Regrets?" Nick asked her.Napatingala siya rito na puno nang pagsuyong nakatunghay sa kanya. He planted a brief kiss on her lips.Regrets? Nagsisisi ba siya na nagpatangay siya sa pagkasabik niya rito? No, she didn't regret what happened between them, and she felt bad about it. May asawa itong tao. The evidence was right in front of her. He was wearing a necklace with two rings as a pendant, an engagement ring and a wedding band.Tinulak niya ito at umupo sa gilid ng kama patalikod dito. Hindi niya mapigilan ang pag-alpas ng mga luha sa kanyang mga mata. Forgive me father, for I have sinned. Nagkasala siya sa mata ng tao at sa mata ng diyos. How could she had sex with a married man, again?Naramdaman niya ang pagpulupot ng mga braso ni Nick sa kanyang hubad na katawan mula sa likuran. Hinayaan niya ang binata, kahit sa huling pagkakataon ay maramdaman niya ang init ng katawan nito. She will never