Third Person's Point of ViewGalit na galit si Vera nang umalis si Logan. Kahit anong pagmamakaawa niya dito na huwag siyang iwanan ay hindi pa rin niya ito napigilan.Bago umalis ang lalaki ay may kausap ito sa cellphone. Sigurado siyang si Rhian ang kausap nito. Nagngitngit na naman ang kanyang kalooban. Naisahan na naman siya ng babaeng iyon. Hindi siya makapapayag na maging masaya sila.Marahas niyang pinagtatapon ang mga gamit na mahawakan niya sa loob kwarto. Nasa ospital pa rin siya ngayon, kailangan pa ng ilang pagsusuri sa kanyang ipinagbubuntis.Maya-maya pa'y may kumatok sa pintuan ng kwarto ni Vera. Agad niyang inayos ang kanyang sarili sa pag-aakalang bumalik si Logan para sa kanya."Anong ginagawa mo dito?" Galit na tanong ni Vera sa bagong dating. Dismayado siya dahil hindi si Logan ang dumating kung 'di si Ryan Sandoval."Masama bang dalawin ko ang aking mag-ina?" Nakangising saad ni Ryan. May dala-dala siyang mga bulaklak para kay Vera."Hindi mo siya anak, Ryan. Si L
Third Person's Point of View"Pagsisisihan mo ito, Logan!" Galit na usal ni Vera. Ngayon ay nakaramdam siya nang matinding galit para sa lalaki. Napaismid lamang si Logan sa sinabing iyon ni Vera. Tahimik lamang niyang pinanuod si Mr. Mondragon habang dinadakip ito ng mga pulis.Nagpaiwan naman sa ospital si Logan, nais niyang kausapin ang dalaga tungkol sa bata. "Mommy, gumawa ka nang paraan para hindi makulong si daddy!" Umiiyak na usal ni Vera. Nawalan na siya ng anak at hindi niya makakaya pa kung makukulong ang kanyang daddy. "Logan, honey. Please! Huwag mong ipakulong ang daddy ko." "Iho, baka naman pwede natin itong pag-usapan, alang-alang sa aking anak. Nawala na ang anak ninyo ni Vera baka hindi niya makayanan pati ang makulong ang kanyang ama." Nakikiusap na usal ni Divina kay Logan. Nangunot naman ang noo ni Logan sa sinabi ng ginang. Tumingin siya kay Vera, halo-halo na ang emosyon nito."Ano ho ang ibig ninyong sabihin?""Mabuti pa ay kayo na lamang ang mag-usap ng a
Rhian's Point of View"Mommy, hindi pa ba uuwi si daddy?" Maya-maya pa'y tanong ni Zane sa akin.Sinamahan ko muna siya sa kanyang kwarto at kanina pa siya naghihitay sa pagbalik ni Logan. Nakasuot na ito ng damit na pantulog ngunit ayaw pa nitong matulog dahil hinihintay niya ang pagbalik ng kanyang daddy.Napangiti ako sa aking anak. Kahit antok na antok na ito ay pinilit pa rin na iminumulat ang kanyang mga mata. "Matulog ka na, anak. Siguradong pauwi na rin naman ang daddy mo." Nakangiting saad ko habang inaayos ko ang kanyang kumot. "Sabi ni daddy babalik siya agad, pero hanggang ngayon wala pa rin siya." Malungkot na usal ni Zane. Umayos na ito sa kanyang paghiga. Marahil ay hindi na nito makayanan ang antok."May mahalagang inaasikaso kasi ang daddy mo, anak. Intindihin mo na lamang siya."Marahan naman tumango sa akin si Zane."Okay po, mommy. Matutulog na po ako." Malumanay na saad ni Zane at saka unti-unti niyang ipinikit ang kanyang mga mata."Good night, sweety." Bulong k
Rhian's Point of ViewPagkatapos kumain ng mag-ama ay nagtungo ang mga ito sa salas. Samantalang ako ay naiwan sa kusina upang magligpit ng aming pinagkainan.Sinilip ko ang mag-ama, seryoso ang mga ito habang nanunuod. Hindi ko maiwasan ang mapangiti habang pinagmamasdan sila. Ipinagpatuloy ko ang aking ginagawa. Nang malapit na akong matapos ay nakita ko si Logan na papalapit sa akin.Niyakap niya ako mula sa aking likuran at marahan na inamoy-amoy niya ang aking batok. Hinawi niys ang aking buhok na tumatabon sa aking leeg at saka hinalik-halikan niya iyon."Mmm.. nakakaadik ang amoy mo, Sweetheart." Bulong ni Logan."L-Logan.. baka makita tayo ng anak mo." Saway ko sa kanya nang magsimulang maglikot ang mga kamay nito.Pinihit niya ako paharap sa kanya at saka kinulong sa kanyang mga bisig."Mhmm.. Ano kaya kong ipadala muna natin ang ating anak sa Mansyon. Siguradong matutuwa ang mga kumag kapag nandoon ang ating anak. Para naman masolo kita." Pilyong saad ni Logan.Kinurot ko n
Rhian's Point of ViewKasalukuyang pinagsasaluhan namin ni Logan ang isang maalab na halik. Pawang ayaw namin bumitaw sa isa't isa. Ang bawat halik ay naghahatid nang matinding pagnanasa sa aming katawan, ngunit ang maalab at mapusok naming mga halik na iyon ay sandaling naputol nang may marinig kaming malalakas na katok.Sandaling naghiwalay ang aming mga labi saka marahan kong itinulak si Logan. Tila wala itong balak na pagbuksan ang kumakatok."M-may kumakatok, Logan. Hindi mo ba papapasukin?" Ani ko sa lalaki. "Hayaan mo sila, Sweetheart." Nakangising usal ni Logan at saka muli niya akong hinalikan. Walang pakialam ang lalaki sa kung sinomang kumakatok doon.Muli ko na naman siyang naitulak dahil sunod-sunod na ang naging pagkatok. Baka may hindi inaasahang nangyari o may mahalagang sasabihin ang kumakatok kaya hindi ito tumitigil."Baka importante iyon, Logan. Labasin mo muna." Kumalas ako mula sa kanyang pagkakayakap. "At saka, nasa trabaho tayo. Pwede naman natin gawin ito pag
Rhian's Point of ViewPagpasok ko ng bahay ay agad kong hinanap si Zane. Tanging si Rose lamang ang nasa sala at abala ito sa panunuod. "Rose, nasaan si Zane?" Agad kong tanong dito."Ate, nakarating na pala kayo. Si Zane ho ay nasa kanyang kwarto." Sagot naman ni Rose."Salamat." Agad kong pinuntahan ang aking anak. Si Logan naman ay nagderetso sa aming kwarto.Kumatok muna ako sa kwarto ng aking anak bago ako pumasok. Nakita ko itong abala sa paglalaro. Kunot-noo naman akong lumapit sa aking anak."Zane, saan galing ang laruan na iyan?" Nagtataka kong tanong dito. Wala akong maalala na binilhan ko ito ng gano'ng laruan."Mommy!" Masayang saad ni Zane habang hawak-hawak nito ang isang laruan na Cozmo Robot."Sino ang nagbigay sa iyo niyan, Zane?" Mariin kong tanong dito.Hindi ko tinuruan si Zane na kumuha ng hindi sa kanyang gamit at lagi kong pinapaalala sa kanya na masamang kumuha ng hindi sa kanyang gamit. Imposibleng kinuha niya iyon sa kanyang kaklase. "Bigay po ito ni kuya R
Rhian's Point of ViewTulala pa rin ako hanggang sa makasakay ng sasakyan. Si Brooks ang nagmamaneho ngayon ng sasakyan dahil wala akong lakas para makapagmaneho. Hindi naman ako masusundo ni Logan at hindi ko alam kung nasaan ito ngayon. Hindi rin ito sumasagot sa aking mga tawag.Mariin akong pumikit at saka pinakawalan ang isang malalim na buntong hininga. Pilit kong pinapakalma ang aking sarili. "Hindi ka pa ba tinatawagan ng boss mo?" Pagkaraa'y tanong ko kay Brooks habang seryoso itong nagmamaneho. Ang ibang kasamahan niya ay nasa isang sasakyan at naka sunod lamang sa amin."Hindi pa ho, Ms. Rhian. Sabihan na lamang po kita kung tumawag na si boss Logan. Huwag ho kayong mag-alala, nagpadala na ako ng mensahe kay boss tungkol sa nangyari sa inyo. Siguradong pauwi na rin iyon." Ani naman ni Brooks.Seryoso naman ito habang nagmamaneho. Ni hindi manlang niya magawang tumingin sa akin.Matipid naman akong ngumiti kay Brooks. Nais ko pa sanang tanungin ito kung alam ba niya kung n
Rhian's Point of ViewNapagpasiyahan kong itigil muna ang aking ginagawa. Kailangan kong kumain upang magkalaman ang aking tiyan.Wala pa rin si Logan kaya ako lang mag-isa ngayon ang kakain sa labas. Palabas na ako ng aking opisina at nakita ko si Alex na palabas din ng kanyang opisina."Oh! Saan ka pupunta, Rhian?" Kunot-noong tanong naman ni Alex."Ahm.. kakain lang ako sa labas. Hindi ko kasi namalayan ang oras." Tugon ko naman dito. Mukhang ngayon pa lamang din kakain ang binata. "Ikaw saan ka pupunta?""Uhmm.. kakain din. Katulad mo, naging abala din ako sa trabaho kaya hindi ko rin namalayan ang oras." Nakangiting saad naman ni Alex. Napatango-tango naman ako dito. "Ahmm.. pwede bang sabay na tayo maglunch, Rhian? Don't worry, my treat."Saglit ko munang pinag-isipan ang alok ni Alex, ngunit sa huli ay pumayag na rin ako.Tutal mag-isa lamang naman ako at nagmagandang loob naman ang lalaki. Wala naman siguro siyang masamang hangarin sa pagyaya niya sa akin.Sabay kaming lumab
Logan Montereal's Point of ViewFvck! Malulunod siya kung mapupunta siya sa mamalim na iyon. Hindi ba siya nag-iisip?" Galit kong usal. Nilingon ko sila Drew kung nasaan sila at hindi manlang nila napapansin ang babae.Mabilis kong pinuntahan si Rhian. Sakay ng bangka ay unti-unti akong lumapit sa kanya. "Oh, holy shit! Nalulunod na siya." Agad akong tumalon sa bangka upang sagipin siya. Dali-dali kong hinila ang babae sa mababaw na parte ng dagat."Oh my God! Anong nangyari sa kanya?" Gulat na tanong ni Alisha nang makita niyang buhat-buhat ko si Rhian habang walang malay."Muntik na siyang malunod. Nakainom na rin siya ng maraming tubig." Malamig ang boses kong usal. Lahat naman ay natulala. Wala silang kaalam-alam na nalulunod pala ito.Agad kong nilapatan nang paunang lunas ang babae ngunit hindi pa rin ito nagigising."Bitawan mo ang mommy ko!" Galit na usal ni Zane.Halos hindi naman ako makakibo nang marinig ko ang malamig na boses ng aking anak. Hindi ko kayang salubungin an
Logan Montereal's Point of ViewParahes kaming nakahiga ngayon ni Rhian sa malambot na kama at kapwa wala kaming saplot sa katawan. Matapos ng ilang beses namin pagniniig ay para kaming mga lantang gulay na nakabalot sa makapal na kumot. Naka-unan siya sa aking mga braso, samantalang ang kanyang mga braso at binti ay nakadantay naman sa akin.Marahan kong hinalikan ang kanyang noo at niyakap siya nang mahigpit. Hindi ako makapaniwalang asawa ko na siya ngayon."Kung hindi mo sana ako nilapitan noong gabing iyon, hindi sana kita nakilala." Ani ni Rhian na bahagyang tumingala pa sa akin.Matamis akong napangiti sa kanya at muling binalikan ang mga sandali kung saan kami unang nagkita.***Flashback***Habang nag-iinom kaming magpipinsan sa kabilang cottage ng gabing kasal ni Cedrick ay napansin ko ang isang babae na nagpunta sa tabing dagat kung saan madilim sa gawing iyon. Marami na rin ang mga lasing sa paligid.Pag-aari ko ang resort kung saan ginanap ang kasal ng aking pinsan at aya
Rhian's Point of View"Saan ninyo dadalhin ang anak ko? Bitawan ninyo siya!" Malakas na sigaw ko sa mga lalaking naka-itim. Hawak-hawak nila si Zane habang wala itong malay.Halos kapusin ako nang hininga dahil sa takot na nararamdaman ko.Napagawi ang aking tingin sa kabilang dako. Hawak-hawak din nila si Logan. Sugatan ang katawan nito at may tali ang kanyang mga kamay at paa."Anong kailangan n'yo sa amin? Pakawalan ninyo ang aking mag-ama. Paki-usap." Humagulgol kong usal sa mga ito."Sino ang pipiliin mo sa kanilang dalawa, namimili ka!" Matigas ang boses na usal ng lalaki. Hindi ko makita ang mukha nito dahil nakatakip ang kanilang mga mukha. Ipinilig ko ang aking ulo. Hindi ko kayang mamimili. "No! Parahes ko silang pipiliin. Ako na lang. Ako na lang kunin ninyo. Huwag ang aking mag-ama." Nagmamakaawa kong usal sa mga ito.Ngunit ilang sandali lang ang lumipas ay may narinig akong sunod-sunod na mga putok."Logaaan!" Isang malakas na sigaw ang aking pinakawalan nang makita ko
Rhian's Point of ViewIsang linggo na ang nakalipas at ngayong araw lalabas ng ospital si Logan. Pinayagan naman siya ng doktor sa bahay na lamang siya magpagaling.Nandito pa ako ngayon sa condo niya at maya-maya lamang ay pupunta na rin ako ng ospital para sunduin sila.Masaya kong pinagmasdan ang aking sarili sa harap ng malaking salamin.Nagsuot lamang ako ng simpleng bestida na medyo maluwang sa akin dahil lumalaki na ang aking tiyan. Marahan kong hinimas-himas iyon habang nakangiti. Hindi na ako makapaghintay na lumabas ito."Ms. Rhian, handa na po ang sasakyan." Ani Brooks na kararating lamang.Tumango lamang ako dito at saka sumunod na rin sa kanya. Simula noong nangyari ang pangingidnap sa amin ni Vera ay mas naging alerto na si Brooks. Bantay sarado na rin ako dito at hindi ako basta-basta nakaka-alis ng hindi ito kasama.Mas naging mahigpit na rin ang seguridad na pinatupad ni Logan sa kanyang mga tauhan."Sa prisinto muna tayo, Brooks." Naghihintay na sa akin ang mag-ama
Rhian's Point Of View"Sa simbahan na tayo tumuloy, Brooks." Napalingon naman ako kay Elijah. Akala ko ba ayaw nilang doon kami magtuloy?"Sigurado ka ba, Elijah? Delikado doon kapag nagkasagupa ang mga tauhan ni Logan at Vera." Seryosong usal naman ni Brooks.Mas nadagdagan naman ang pag-aalala ko para sa lalaki. Paano kung may masamang mangyari dito?"Sa ospital tayo." Malamig ang boses na usal ni Zane.Napatingin naman kaming lahat dito. Mas lalo akong kinabahan nang makita ko ang mukha ng aking anak na punong-puno nang pag-aalala."A-anong gagawin natin sa ospital, anak?" Kinakabahan kong usal dito. Ayaw kong isipin na may masamang nangyari sa ama nito. "M-may nangyari bang masama sa daddy mo?" "I don't know, mommy. Pero wala na sa simbahan si daddy. Nasa ospital siya ngayon base sa tracking na nakasaad sa kanyang cellphone."Narinig ko naman na napamura si Drew. Kinuha nito ang kanyang cellphone at ilang saglit lang ay may kausap na ito. "Anong nangyari kay Logan?" "Boss, naba
Third Person's Point of ViewPagkadating pa lamang ni Logan ng Spain ay agad siyang bumyahe pabalik ng Pilipinas. Masama ang kutob niyang may hindi magandang nangyayari.Lalo pang nadagdagan ang kanyang pagdududa nang makatanggap siya ng mensahe galing kay Rhian. Tinawagan niya ito ngunit hindi na niya makontak."Sir, nawawala po ang iyong mag-ina." Ani Brooks nang sagutin nito ang tawag ni Logan.Napamura naman si Logan. Hindi siya mapakali habang nasa byahe. Tiningnan niya ang lokasyon kung nasaan si Zane. Marahil ay magkasama ang kanyang mag-ina.Agad naman niyang nakita kung nasaan ang kanyang mag-ina. Tinawagan niya sina Drew at Elijah. Ngunit bago pa man niya sabihin dito ang tungkol sa pagkawala ng kanyang mag-ina ay alam na pala ng mga ito dahil nag-text na sa kanila si Rhian.Hindi niya maiwasan magtampo kay Rhian dahil tila may tiwala pa ang babae sa kanyang mga pinsan kaysa sa kanya. Hindi rin agad makakarating ang kanyang mga pinsan dahil nasa ibang bansa ang mga ito. Ha
Rhian's Point of ViewPagkatapos kong makausap si Logan ay mabilis na inagaw sa akin ni Vera ang telepono."Kung gusto mo pang makita ang mag-ina mo, gagawin mo ang gusto ko." Nakangising usal ni Vera."Hindi mo na ako kailangan pang pilitin, Vera. Pakakasalan kita at ibibigay ko sa'yo lahat ng mga ari-arian ko. Pakawalan mo lamang ang mag-ina ko. Ako ang may kasalanan sa iyo, Vera." Paos na usal ni Logan sa kabilang linya.Parang dinudurog naman ang aking puso sa sinabing iyon ni Logan. Gusto kong tumutol sa pagpapakasal nito kay Vera ngunit wala akong magagawa dahil bihag ako ng babae."So, kailan mo ako pakakasalan, Logan? Baka mainip ako at pasabugin ko na lamang itong mag-ina mo." Naiinip na tanong ni Vera. Hindi na siya makapagpahintay na pakasalan siya ng lalaki."Bukas na bukas rin ay pakakasalan kita, Vera. Ngunit kailangan ko munang makasiguradong nasa maayos na kalagayan ang aking mag-ina." Ani Logan."Huwag kang mag-alala, babe. Magpapadala ako ng kanilang larawan. At paka
Rhian's Point of ViewIlang oras na kaming naghihintay ni Rose ngunit hindi pa rin dumarating si Zane. Hindi ko na maiwasan mag-alala para sa aking anak.Nagdadalawang isip naman ako kung sasabihin ko ba iyon kay Logan ngunit ayaw kong mag-alala pa ito habang nasa byahe."Huwag kang mag-alala, ate. Hinahanap na ng matauhan ni sir, si Zane." Pagpapakalma naman ni Rose.Pilit ko naman pinakalma ang aking sarili habang naghihintay sa update nila Brooks. Ilang saglit pa ang dumaan nang may natanggap akong mensahe sa hindi ko kilalang numero.Nanginginig kong binasa iyon, pagkatapos ay namumutla kong nabitawan ang aking cellphone. Muntik na rin akong matumba, mabuti na lamang at nasalo agad ako ni Rose."Anong nangyari sa iyo, ate? Bakit namumutla ho kayo?" Nag-aalalang tanong ni Rose.Marahan niya akong inalalayan na maka-upo. "Si Zane. May dumukot sa kanya, Rose." Nanginginig na saad ko habang nakatitig sa kawalan."Susmaryosep! S-sino naman ang dudukot sa kanya at anong dahilan niya?"
Third Person's Point of View"Whaat? Si Logan ang bagong may-ari ng ating mansyon?" Gulat na tanong ni Vera sa kanyang ina. "Paano nangyari iyon? Akala ko ba sa pinagkaka-utangan ni daddy mapupunta iyon?""Kay Logan Montereal may malaking pagkaka-utang ang daddy mo, Vera. Inamin sa akin ni Alberto. Kaya nga nagawang pagtangkaan ng daddy mo ang buhay ni Logan dahil wala na siyang pambayad dito." Nanlulumong saad ni Divina. Maging ang kanilang kompanya ay pagmamay-ari na rin ng lalaki."Kailangan natin gumawa ng paraan para mabawi natin ang mansyon at kompanya kay Logan, anak. Hindi ko kayang maghirap tayo." Umiiyak na usal ni Divina. Nawala na ang lahat sa kanila."Ngunit paano, mommy? Ginawa ko nang lahat para bumalik sa akin si Logan ngunit hindi nagtagumpay. Iniiwasan na din niya ako. Isang paraan na lamang ang naiisip ko."Nag-aalala naman na tumingin si Divina sa kanyang anak. Tila may hindi magandang tumakbo sa utak nito. Pero kung ano man ang plano nito ay kailangan niya itong s