Stay tuned!!! 🥂💎
DaddyI have to go." Dirediretso si Roxy sa paglabas ng silid nito ng matapos niyang isuot ang damit na inihanda ni Marcus para sa kanya."I'll drive you home, Barbara." Marcus follows her."No need." Pagtanggi nito.Bumuntong hininga si Marcus at sumunod siya rito sa sala. "Let's talk for a while."Roxy shut her eyes a bit and blew a deep breath when Marcus stopped her arms. "May pupuntahan pa ako, importante.""Then ano 'tong nangyari sa atin sa buong magdamag! Hindi importante? Hindi importante sa'yo?" May diin nitong pagkakatanong sa kanya.She sighed. His words jabbed her chest. "Kailangan ako at ng anak ni Lia sa mga oras na ito, so please lang kailangan ko silang puntahan agad."Napaawang ang bibig nito ng malingunan niya ito. "Lia's daughter?"Tumango siya. "Anak nila ni Ethan." Pasimple niyang binawi rito ang kamay niya. "I really have to go, Marcus.""Ihahatid kita.""Hindi na nga. Magtataxi na lang ako.""Whether you like it or not, ihahatid pa rin kita." Nasa boses nito an
Phone CallShe and her two friends reached the hospital where Lia's daughter was confined due to asthma and fever. Nagmamadali silang tunguhin ang private ward ng bata, but when they get inside nagulat sila na nandoon rin pala si Ethan.Agad nilang inawat na tatlo ang dalawa dahil sa naabutan nila itong nagtatalo.After an hour of stay, ay umuwi na agad sila dahil sa napagkasundoan nilang tatlo na hayaan muna nilang magkaroon ng oras ang maganak para sa isa't isa. Also they want the couple to have time to talk seriously about their family and about their daughter's existence.Silang tatlo ay umuwi na lang sa kanikanilang mga tahanan."Barbara."Kakapasok palang niya ng main door ng bahay nila nang hinarang agad siya ng ina niya."Ma, Good morning." She kissed her mom's cheeks, and then she proceeded to the living area at Naupo sa sofa."Bakit ngayon ka lang nakauwi, hina? Saan ka galing sa buong magdamag?" her mom follows her in the living room."Ma—""Nagalala ako sa'yo. Halos hindi
Family ReunionThe cold breeze kissed her skin while she was strolling under the white sand with her bare foot. Huminto siya sa paglalakad at humarap sa araw na papalubog sa dulo ng dagat. Niyakap niya ang kanyang sarili at huminga siya ng malalim.Fresh air, solemn surroundings, and beautiful scenery. All of it is all she needs while having a hard time.Yes, hard time, dahil sa sitwasyon at nararamdaman niya ay kailangan niya ang tahimik na lugar para makapagisip-isip at para takasan muna niya ang isang tao sa magulong mundo. Magiipon muna siya ng tamang lakas sa muling paghaharap nila. At magiipon rin siya ng lakas nang loob para maamin na niya sa kanyang mga kaibigan ang matagal na matagal na niyang tinatagong sikreto.Alam niyang masusumbatan siya at magtatampo rin sa kanya ang kanyang mga kaibigan. Ngunit ganoon pa man, alam niyang maiintindihan siya ng mga ito, katulad ng pagiintindi nila sa sitwasyon ngayon ni Lia at ang relasyon nito ngayon sa asawa.Sometimes, tama ang kasabi
Meeting With Bullying"Oh, eh, magtatapos na si Angela ah. Nako Amelia, huwag mong hayaan na hindi magpapamilya iyang anak mo. Mas masarap paring may katuwang sa buhay haggang sa pagtanda. At ayaw mo pa bang magkaroon ng apo?""Gusto ko narin naman ho magkaroon ng apo sa batang iyan, pero na'kay Barbara parin kung kailan niya gustong magkapamilya at bumukod na." Sagot ng ina niya rito.Napahinga si Roxy rito dahil mabuti't hindi inilahad ng ina niya ang tungkol sa pagsasama nila noon ni Marcus. Isa pa namang relihiyoso ang mga matatanda pagdating sa isang sagradong kasal. Kung malalaman man ng mga ito ang pekeng kasal-kasalan niya sa isang lalaki noon, tiyak na madidismaya ang mga ito sa kanya."Hayaan n'yo Lolo, Lola, magkakaroon din si ate niyan ngayong taon na ito." Angela winked."Sana naman pamangkin. Kung nagkataon man luluwas kaming lahat nila Nanay, Tatay at nang pamilya ko para sa pamamanghikang gagawin ng mapapangasawa mo at hanggang kasalan ay nandoon rin kami." Segunda aga
FeverThey leave the conference area before 04:30 PM at nag kanya-kanya na sila sa pagtungo sa kanilang mga opisina.'Back to basics again and back to work.' Sabi niya sa sarili habang tinutungo ang kanyang opisina. Pero bago paman niya tinunton ang opisina ay binisita muna niya ang sewing department. Isang linggo rin kasi siyang nawala sa Malditah.She only stayed for almost 30 minutes. Pinulong at kinausap pa kasi niya ang supervisors para ipagalam rito na may bago silang projects na dapat paghandaan. Iyon ay tungkol sa napag meetingan nilang apat sa conference room kanina.After the short meeting ay tumungo na agad siya sa kanyang opisina."Gandang hapon, Madam."She raised her eyebrows nang makita niya ang kasiglahan ni Anne habang binabati siya."What's for the big smile, Anne? May ginawa ka na naman bang kalokohan?" Sabi niya rito."Hala. Grabe s'ya oh. Ma'am naman masyadong mainit agad ang ulo mo sa akin."Umiling siya rito. "I'm not. But I just smell something illegal from you
HospitalYumakap ito sa kanya ng mahigpit. "P-pwede ba akong makiusap? Pwede bang magpahinga muna sa sofa mo kahit sandali lang?""No. Dadalhin kita sa hospital. Look, inaapoy kana sa lagnat at nilalamig ka pa. Come on Marcus, kayanin mo dahil kinaya mo nga ang pumunta rito sa akin kahit ganyan na ang nararamdaman mo." Nakaramdam siya ng pagkainis sa ginawa nitong pagpapabaya sa sarili, ngunit nakaramdam rin siya ng tuluyang awa para rito."D-dalhin mo na lang ako sa condo ko o iuwi mo na lang ako sa bahay n'yo, kesa sa hospital.""Hindi, sa hospital pa rin kita dadalhin para matingnan ka at nang gumaling ka kaagad."Marcus obediently nodded."Are you okay? Kaya mo pa bang maglakad?"Tumingin ito sa kanya ng puno nang kasiyan sa mga mata. "I feel okay now, that's because you are finally here. And I finally reached you. Thank you.""Nagkakasakit kana at lahat lahat, may gana kapang magsabi niyan." Singhal niya ngunit ang totoo ay para siyang nakokonsenya dahil sa pangit pa rin ng pakik
I Love You"I'm slightly fine right now, doc. Pwede na ba agad akong lumabas?" Marcus asked the doctor."Marcus!" Roxy warned him at tumigil naman ito.Ngumiti ng bahagya ang doctor. Habang ang dalawang nurse naman ay kinuhanan siya ng BP at Temperature."It's okay, Ms. Ventura. Anyway, I just came here to read his Lab results." Tumango siya. "The result shows he's negative about the dengue test." Sabi nito na ikinahinga na niya ng tuluyan. Tumingin ito kay Marcus. "You are in the stage of over fatigue, Mr. Castillo. It is because of the lack of food nutrients to your body, rest and sleep. Pakiiwasan muna ang magpagod ng sobra dahil sa humihina ang immune system mo at ugaliin ang kumain ng maayos at masusustansiyang pagkain. And please drink some vitamins to boost your immune system at damihan ang paginom ng tubig para hindi ka ma-dehydrate."Tumango naman ito ng bahagya sa doctor. "So... again, doc, pwede na ba akong ma discharge ngayong gabi ring ito?""Pwede naman, Mr. Castillo, si
Warning LetterAfter their serious talk that night, hindi nga siya pinauwi nito sa bahay nila dahil todo itong naka pigil sa kanya.Dahil na rin sa naaawa siya rito ay pinagbigyan niya ito. She stayed there not just because Marcus didn't want him to go home, but she stayed because she wanted to take care of him while he was still sick at that moment.Sa pag gising niya sa umaga ay pinagluto pa niya ito ng almusal bago ito iniwan. She left some note na nagsasaad na kumain ito at inumin ang mga niresetang gamot ng doctor para gumaling agad ito. She also hardly instructed him not to go to his office at magpahinga muna ng kahit isa o dalawang araw man lang.Habang nasa office naman siya ng umagang iyon at nagtatrabaho ay hindi niya maiwasang isipin si Marcus kung ano na ang lagay nito. Nakausap niya ito ng pagdating niya sa bahay nila. Kung hindi pa niya ito pinigilan. Baka sumugod na naman ito sa kanya sa office niya.'Tawagan ko kaya siya? Hayz, huwag na nga. Malaki na siya at alam na n