Kenny POV
"Hmm, ang laki rin pala ng construction firm nila saka infairnes maganda ang design ng building pang world class ang dating. Kung sino man ang Architect nito ay isa siyang napakagaling na Architect. Hindi na masama, malaki na ang maitutulong nito sa construction firm namin at sa kompanya," sabi ko habang tinitingnan ang kabuuan nang building.
"Viera Construction Firm and Company," basa ko sa kanilang billboard.
Mas maganda sana kung lalagyan nang Mendoza, Mendoza-Viera Construction Firm Inc. Napangiti ako sa mga naisip ko ngunit agad din itong napawi nang maalala ko kung bakit ako nandito ngayon sa Viera Construction Firm. Dumeritso na ako sa opisina ng CEO at may-ari ng Construction firm na ito.
"Good morning Sir, Engineer Mendoza," bati sa akin nang isang babae na sa palagay ko ay Secretary ito ni, Mr. Viera.
"Good morning too, Miss Beautiful, si Mr. Viera, nandito ba?" tanong ko dito.
"Yes! Sir, Please come with me.
Alexes POV "Na saan ba si Engineer Mr. Hurtman, bakit iniba ang paggawa nang terraces place ng building. Bakit hindi sinunod ang blueprints ko. Hindi ba sabi ko is kalahati lang sa sukat ng buong building ang sukat nito, bakit ito isinunod sa laki ng building!" galit na galit kong sabi sa isang foreman. Sino ba naman ang hindi magagalit na ang mga plano mo na pinagpuyatan at pinaghirapang isipin upang gawing maganda ang gawa mo ay bigla nalang hindi sundin at ibahin. "Ma'am, sorry po iyan kasi ang sabi ni, Engineer Mr. Hurtman. Mahirap na po itong ulitin kasi kapag ipapaulit n'yo po, buong pundasyon nito sa ibaba ang apektado!" paliwanag nito. Galit na galit ko na kinuha ang cellphone ko and I'll dialed a number of Mr. Hurtman. "Mr. Hurtman, bakit n'yo iniba ang design at skitchplan ko. Bakit hindi nasunod ang sukat nang isang part ng building lalo na ang nasa teracce. Hindi ba sabi ko dapat kung ano ang nasa blueprint ko ay iyon ang masusunod
Kenny POV (Now Playing: Malayo ka man by, Jhay) Narinig ko ang pagtunog ng ringtone ng cellphone ko. Nagsisipilyo ako sa lababo nang tumunog ito. Dinukot ko ito sa bulsa ng jeans ko at pinindot ang answer key box, ngunit hindi ako makapagsalita dahil na sa bunganga ko pa ang toothbrush. Tiningnan ko ang screen kung sino ang tumatawag. It's Alexes. Inaasahan ko na ang gawing pagtawag nito sa akin. "Ah! 'yon... sa wakas napansin mo rin," sambit ko sa sarili habang nakangiti. Galit na galit itong nagsasalita at natatawa na lamang ako habang nakikinig sa kanyang mga sinasabi mula sa kabilang linya ng telepono. Aray! ang sakit sa tainga nang boses n'ya kapag galit pero bakit ang cute nang dating nito sa akin Magsasalita na sana ako ng bigla n'ya nalang pinutol ang tawag. Napabuntung-hininga na lamang ako at tinapos ko na ang pagsisipilyo. Sinimulan ko na ang aking morning routine. Pagkatapos kong mali
Alexes POV Nandito ako ngayon sa loob ng kwarto ko sa mansion namin nakahiga. Dito ako dumiretso nang umuwi ako galing sa construction site kanina dahil gusto ko na may makausap ako. Gusto ko may mapagsabihan ako nang nararamdaman ko ngayon. Gusto ko mayakap ang mga magulang ko para humugot at kumuha nang lakas ng loob. Gusto ko at kailangan ko na may masasandalan ako ngayon. May mapagsabihan nang sama ng loob. Pero pagdating ko wala sila. Wala ang mga magulang ko. Na sa out of town daw sila at mga 3 days pa makakabalik ang mga ito sabi sa akin ni Manang Linda ang mayordoma namin dito sa mansion. Tinatawagan ko naman si Mitch pero hindi niya sinasagot ang mga tawag ko. Busy na iyon siguro sa boyfriend niya... eh di sana all na lang kay Mitch. Naiinis akong isipin na kung saan pa iyong kailangan ko nang kausap wala siya. Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala na nagkita kami ni Kenny. Dapat mas
Alexes POV Kanina pa ako sa aking kuwarto paikot-ikot. Hindi ko alam ang gagawin ko kung lalabas ba ako papuntang office o magkukulong na lang ako dito maghapon. Nahihiya akong lumabas kasi iniisip ko na baka na sa ibaba pa si Kenny. "Ano ka ba self, kahit kailan careless ka talaga hindi ka nag-iingat. Akalain mo ba namang lalabas ka ng silid mo na naka bra at panty lang ang suot. Nakakahiya ka talaga." Naiiyak ko na sabi sa sarili sapagkat, hindi ko inaasahan na sa ganoong pagkakataon makikita ni Kenny ang aking tinatagong katawan Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Kailangan kong pumunta ng opisina. Humiga muna ako sa aking kama at nag-isip kung ano ang maganda kong gagawin. "Isip, Alexes... Isip... matalino ka di ba Magna-Comlaude ka pa nga eh!" paalala ko sa aking sarili. Kinalma ko ang aking sarili saka nag-isip nang gagawin ko. Isip! Isip! Mag-isip-isip isa, dalawa, tatlo, aha! Napabangon ako sa aking naisipang
Alexes POV "Hi! Daddy, Mommy, good morning po sa inyong dalawa," bati ko sa mga magulang ko nang bumaba ako ng kitchen. "Good morning too, Anak," sabay nilang bati sa akin. "Come on! Join us," paanyaya ni, Daddy sa akin. Naabutan ko silang dalawa na nag-aalmusal sa hapag-kainan. Lumapit ako sa kanila at hinagkan ko silang pareho sa noo. "Dalawa lang yata kayo ah. Saan na iyong kasama n'yo kahapon?" Hindi ko alam kung ano ang reason behind that question basta ko na lang nasabi iyon. Natampal ko ang aking forehead for that stupid question. At nagpalinga-linga ako sa paligid. Hinahanap ko si Kenny. I don't know basta gusto ko lang siyang makita o nag-aasume lang ako na nandito pa rin siya sa loob ng mansion. "What do you mean Iha, si Kenny, ba ang hinahanap mo?" nangingiting tanong ni, Mommy. "No! Mom," mabilis kong pagtangi sa tanong nito. "Eh! Sino?" naguguluhan na tanong ni, Mommy. "Ahm, nothing
Alexes POV Masakit ang ulo ko kaya naisipan kong dumaan sa isang clinic upang magpatingin dahil mga tatlong araw ko na itong nararamdaman. Nang papasok na ako sa Entrance door ng clinic na iyon ay may natanaw akong isang buntis na babae na pasakay ng Escalator pataas at inaalalayan ito nang isang lalaki habang nakakapit sa mga braso nito. Kung titingnan mo ito mula sa malayo ay masasabi mo na parang magkasintahan o mag-asawa ang mga ito. Kahit nakatalikod ang babae ay masasabi mo na sophisticated ito ayon sa mga paggalaw at paglakad nito. Blandina ang maikli nitong buhok. "Ahh! Siguro balikbayan. Ang ganda siguro nang babaing 'yon," sambit ko sa sarili habang tinitingnan sila na nakasakay ng escalator pataas. Teka lang bakit parang familiar sa akin ang hubog at tindig ng lalaking iyon. Parang katulad ni... Kenny, ang pigura niya. Tama si Kenny ang nakita ko. Hindi ako maaring nagkakamali lang.
Alexes POV "Dad, ano po ang pag-uusapan natin?" tanong ko pagbukas ko ng pinto ng kanyang opisina. Nandito ako ngayon sa kan'yang office. Pumunta ako dahil may pag-uusapan na naman daw kami. "Oh! Iha, nandito ka na pala maupo ka," seryosong sabi ni, Daddy. "Thank you! Daddy," sabi ko at umupo sa upuan malapit sa kanyang harapan. "I know na nasa tamang edad ka na upang magdesisyon para sa sarili mo but, sa sasabihin ko sayo ngayon kailangang sundin mo ako para sa ikabubuti mo at ng kompanya," malungkot na sabi ni Daddy. "Daddy, ano po ba ang pag-uusapan natin? Kinakabahan tuloy ako sa gusto mong mangyari. Ano po ba 'yon?" Kinakabahan na tanong ko. "Kailangan mong magpakasal sa anak ng kaibigan ko na kapartner natin sa negosyo," sabi nito. "Daddy kailangan po ba talaga?" Marahan kong tanong ulit. Tiningnan n'ya lang ako at pinaikot-ikot ang hawak nitong fountain pen ng kompanya. "Bakit kailangan ko pang ma
Alexes POV Nagising ako na may naaamoy na... "Uhmm... ang sarap naman nang amoy na 'yan," sambit ko. Parang may nagluluto sa kitchen dito sa condo unit ko. Amoy na amoy ko ang bango nang niluluto nito hanggang dito sa loob ng silid ko. "Pero bakit may nagluluto eh wala naman akong kasama rito sa unit ko?" tanong ko sa sarili. "Ah! baka si Mommy, pumunta siya rito," sagot ko na rin sa tanong ko. Nagsuot muna ako ng oversized t-shirt na kulay white. Maninipis lang ito, 'di na ako nagsuot ng short kasi maliligo na rin ako pupuntahan ko lang si Mommy sa kitchen. Lumabas na ako sa kwarto ko. Sinusuklay suklay ko ng kamay ang aking mahabang buhok habang naglalakad patungong kitchen. Pagdating ko ng kitchen ay... "Hmm! Mommy, ang bango naman niyang niluluto mo mukhang masarap ah," sabi ko na hindi tumitingin dito habang kumukuha ng baso at nagsalin ng tubig mula sa water despenser. Tinungo ko ang lababo
Alexes POV Lumipas ang oras na puno nang kasayahan ang buong paligid ng masion. Masayang-masaya ako dahil hindi ko akalain na darating pa ang mga oras at pagkakataon na ito sa amin ni Kenny. Nakaramdam ako ng pagod kaya nagpasya akong pumasok sa loob ng mansion at puntahan ang mga anak ko. Hinanap ko ng aking paningin si Kenny. Nagpaalam kasi ito na may pupuntahan lang at kakausapin na kan'yang kamag-anak. Nakita ko itong masayang nakikipag-usap kina Zion, Xander at sa isa pang lalaki na nakatalikod sa akin. Sa tingin ko ay magkasing-edad lang sila ni Kenny. Tumingin sa akin si Kenny. Suminyas ako na papasok muna sa loob ng mansion. "Excuse me mga Bro, sasamahan ko muna ang Babyhoney ko baka inaantok na 'to!" malakas nitong sabi sa kasamahan at lumapit sa akin. "Oh bakit mo naman sila iniwan. Okay lang naman sa akin kung sasamahan mo sila. Magpapahinga lang ako sandali kaya papasok ako sa loob," sabi ko na nakak
Alexes POV Abala ang lahat sa paghahanda para sa binyag ng dalawa kong anak na kambal. They are almost One month old na at naging masaya ang buong mansion dahil sa kanilang pagdating sa buhay namin. At ngayon ay ang araw ng kanilang paghahandog/binyag. Kakarating lang namin mula sa simbahan at napagpas'yahan ko na ipaakyat muna ang kambal sa kanilang nursary room. "Yaya Marie, at Yaya Lyn, iakyat n'yo muna sina Kenjie at Kurt sa taas para makapagpahinga sila ng maayos," sabi ko sa mga tagapag-alaga ng kambal. Tulog na tulog kasi ang mga ito dahil siguro sa pagod kaya nakatulog ang dalawa mula pa kanina sa simbahan. Tiningnan ko muna ang dalawang kambal at hindi ko mapigilan ang aking sarili na halikan ang mga ito sa noo. Bigla namang umiyak si Kenjie nagising ko yata sa paghalik ko ngunit si Kurt naman ay mahimbing pa rin sa pagtulog na para bang nananaginip pa ito dahil sa parang masaya itong napapangiti sa kan'yang pagtulog.
Alexes POV "Mommy Isabel, salamat at nahanap at nagkatagpo na tayo. Alam mo ba na nang malaman ko na ampon ako nila Mommy Ellen at Daddy Albert ay naisip ko na ayaw mo sa akin. Na ayaw sa akin ng totoo kong mga magulang dahil akala ko si Yaya Mercy ang Ina ko. Nagalit ako dahil nais akong patayin ng totoong magulang ko sa pagkaka-akala ko na siya ang totoo kong Ina," nalulungkot kong sabi. "Alisa anak, hindi ka gustong patayin ng Yaya Mercy mo. Siguro may dahilan siya kung bakit niya ginawa iyon. Pero alam ko na hindi niya iyon gagawin sa iyo. Kitang-kita ko kung gaano ka niya alagaan at mahalin bilang isang totoong kapatid o anak man. Napakabait niyang tao siguro may dahilan siya pero maniwala ka mahal na mahal ka ng Yaya Mercy mo," pagpapaliwanag ni Mommy Isabel. I nooded my head at nagpatuloy sa pagsasalita. "Opo! Siguro po! Mommy, tama po kayo. Pero ngayong alam ko na ang lahat, nagpapasalamat ako at ikaw ang naging Ina ko. Naging kayo ang totoong
Doc. Isabel POV Hindi ko akalain na sa silid kami ni Sandy hahantong. Ang Alexes na anak na hinahanap nila Mr. Albert ay si Sandy pala. Hindi ko alam ang gagawin ko nang mga oras na iyon. Si Sandy at Alisa ay iisa. Matagal ko na palang natagpuan ang anak kong matagal ko nang hinahanap. Kasa-kasama ko na pala siya. Kaya pala ang gaan-gaan ng loob ko sa kan'ya ay siya pala ang hinahanap kong anak na nawawala sa akin noon. Salamat at ligtas siya. Salamat at napunta siya sa mga mabubuting tao. Umiiyak ako habang nakatingin kay Alisa na niyayakap nito ang kinikilalang mga magulang. Nakita ko kung gaano nila kamahal ang anak ko. At mas lalo akong nagdamdam nang marinig ko ang sinabi nito na hindi niya kailangan pang hanapin o makita ang kanyang totoong mga magulang dahil sapat na sa kan'ya ang mga magulang na kanyang kinamulatan. Masakit iyon sa aking pandinig, ngunit tama siya. Sapat na ang kan'yang mga kinikilal
Alexes POV Walang tigil sa pag-agos ang mga luha ko habang nagpapaliwanag si Kenny hanggang sa matapos nitong sabihin ang lahat-lahat sa akin. Hindi ko inakala na gano'n pala ang nangyari. Kung sana hindi ako nagpadala sa aking emosyon at hindi ako umalis ng mansion. Hindi na sana ako nahiwalay sa mga magulang ko. "I'm so sorry Kenny, nagkamali ako ng inisip at inakala. Hindi na sana umabot sa ganito ang lahat kung noong una palang ay nakinig na ako sa'yo. Noong gusto mong magpaliwanag sa akin sa loob ng kotse bago mo ako dalhin sa mansion n'yo sa Isla. Wala na sanang nasaktan at nadamay na mga tao," sabi ko habang nakayakap ako dito. "Honey, makinig ka. Wala kang kasalanan. Maraming magagandang dahilan kung bakit itinulot ito ng Dios na mangyari ang lahat ng ito at isa sa magandang dahilan na iyon ay ang tungkol sa iyong totoong mga magulang," sabi ni Kenny sa akin. "Huh! Totoo kong magulang?" nagtatakang tanong ko. "Yes! Gusto mong m
Alexes POV "Ano? Ano 'yong sinabi mo? Totoo ba 'yang sinasabi mo? Tama ba yong naririnig ko?" hindi makapaniwalang tanong ko. "Yes! Honey, tama ang narinig mo," sabi nito at kumalas ito sa pagkakayakap sa akin. May dinukot ito sa bulsa ng pantalon n'ya. Isang maliit na box ang nakikita ko na hawak niya at hinila ako nito sa harapan ng crib ng kambal. Nagulat ako nang lumuhod ito sa aking harapan at binuksan ang box na kulay pula at nagsalita. "Architect Alexes Sandria Viera, Will you marry me," naiiyak na sabi nito. Tumambad sa akin ang isang pamilyar na singsing. Napahagulgol ako nang makita ko ito dahil hindi ako makapaniwala na nasa kan'ya ito. Ang singsing na iningatan ko sa loob nang mahigit 11 years na itinapon ko na, ay heto na ngayon ibinibigay muli sa akin ng lalaki na s'ya ring nagbigay sa akin noon. "Kenny, sambit ko sa pangalan nito kasi wala akong masabing salita sa kasiyahan na nadarama ko.
Alexes POV "Oo nga pala Iha, bakit naging instant mommy ka? Sino ba ang ama ng mga apo kong ito?" tanong naman ni Daddy na ngayon ay nakahawak sa magkabilang kamay nito ang mga maliliit na daliri ng kambal. "Alam ko na hindi kayo makapaniwala na anak ko talaga sila. At ang kanilang ama ay si—" Tiningnan ko muna si Zion. Nakita ko ang kalungkutan nito sa mga mata n'ya ngunit nakangiti ito sa akin. "Zion," sabi ko at lumipat ang tingin ko kay Kenny. Nakita kong nalukot ang mukha ni Kenny nang sambitin ko ang pangalan ni Zion. Akala siguro nito si Zion na ang ama ng mga kambal dahil Zion ang sinambit kong pangalan. "Teka lang hindi pa ako tapos magsalita." sabi ko saka lumapit nang bahagya kay Zion. "Zion, I'm sorry. Alam ko na gusto mong maging ama sa kanila pero hindi natin mababago ang katotohanan na si Kenny ang kanilang ama," sabi ko. "Ako! Talaga, yes! Totoo ba ang narinig ko, ako ang kanilang ama
Alexes POV "Zion, sino ang—" Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko nang makita kung sino ang kumakatok sa pinto ng silid ko sa hospital. "Kenny!" sambit ko kasabay ng kan'yang pag sambit ng "Babyhoney." Hindi ako makapaniwala nang baksan ni Zion ang pinto ay bumungad ang kani-kanina lang na pinag-uusapan naming si Kenny. Nagtataka ako kung papaano siya nakapunta rito at papaano niya nalaman na nandito ako. Tulala ako na nakatitig lang kay Kenny. Gusto kong tumakbo papunta sa kan'ya pero hindi ko magawa dahil iniisip ko na baka panaginip lang ang lahat. Nakita ko itong dahan-dahang lumalakad papunta sa akin. Habang papunta ito sa akin ay ang lakas-lakas nang kaba ng dibdib ko. Ang bilis nang tibok ng puso ko. "Oh em ji! Hindi na ito panaginip! Totoong nangyayari na ba ito?" tanong ko sa sarili. Naramdaman ko na lang na nakayakap na ako sa kan'ya. Nakatingin ito nang diretso sa mga ma
Kenny POV Nandito na ako ngayon sa labas ng isang silid na sinabi ng Nurse kung saan ang silid ni Alexes. Halos hindi ko maiangat ang aking mga kamay upang kumatok sa pinto ng room 101. Ang lakas nang kabog ng dibdib ko. Ano ang gagawin ko? 'Di ko alam kung ano ang magiging reactions ko kapag nakaharap ko na si Alexes. Siguro... A. iiyak B. magmamakaawa na ako nalang ulit kahit sila na ni Zion. C. luluhod at hihingi ng tawad dahil sa mga nagawa ko. D. magagalit pero 'di ko alam ang dahilan kung bakit ako magagalit. Kung alin man dito sa mga naisip ko ay bahala na. "Tok! Tok! Tok!" katok ko sa pintuan at bumukas naman ito. Nagulantang ako nang may nag-iiyakan at may nakita akong isang babae na nakahiga sa isang strecher bed na parang wala ng buhay at may nakapalibot na kapwa umiiyak. "Yes po, sino po kayo?" tanong sa akin ng isang binatilyo. "Oppss! I'm sorry, wrong d