Chapter 6

ARIANNE

Naiwan akong muli doon sa bahay ni Kuya Josh dahil umalis siya matapos na kumain ng lunch para asikasuhin ang ibang mga negosyo niya. Nagpaalaman naman siya sa akin bago siya umalis. Mahigpit na bilin niya sa akin na huwag raw ako na magpapasok ng hindi ko mga kakilala at kahit raw sinasabi na kaibigan niya o ano pa. Tawagan ko raw siya para masigurado. Huwag raw akong magtitiwala.

Nangako naman nga ako sa kanya na 'yon ang gagawin ko kung sakali nga na ganoon ang mangyari bago siya umalis kanina. Kung ano ang iba pa niyang binilin sa akin ay hindi ko naman susuwayin. Susundin ko naman lahat 'yon. Tama naman ang mga binilin niya sa akin kanina na nararapat ko naman talagang gawin dahil mahirap na magtiwala pa lalo na sa panahon ngayon.

Tinatanong rin niya ako kanina kung ano raw ang gusto ko na pasalubong mula sa kanya. Ang sagot ko naman sa kanya ay wala at ang naging paliwanag ko sa kanya kung bakit wala ay dahil hindi naman kailangan na bigyan niya ako ng pasalubong.

Nagpasya akong matulog sa loob ng kuwarto ko. Inaantok kasi ako. Wala naman akong gagawin na iba maliban sa magkalikot ng aking cell phone. Tinatamad naman akong gawin 'yon dahil kanina pa ako kakalikot. Wala naman akong ka-chat na iba.

Malapit na sumapit ang alas singko ng hapon ng magising ako. Hindi muna ako lumabas sa kuwarto na tinutulugan ko. Ilang minuto muna ang lumipas simula nang magising ako bago ako nagpasya na lumabas. Wala akong ideya kung dumating na nga si Kuya Josh dito sa bahay niya ngunit malakas ang kutob ko na wala pa siya.

Wala pa nga siya sa bahay niya nang lumabas ako mula sa kuwarto na tinutulugan ko. Ang tahi-tahimik pa rin doon sa loob. Bumaba ako sa kusina para tumingin ng puwede ko na makain doon. Gusto ko na uminom ng kape kaya ay nagtimpla ako. Naghanap ako ng makakain doon sa loob ng fridge. May chocolate cake doon na may bawas na kaya kumuha ako ng kaunti. Ibinalik ko naman kaagad 'yon sa loob matapos na mag-slice ako ng kaunti.

Habang kumakain nga ako ay biglang tumunog ang cell phone ko. Someone's calling me. Kaagad ko naman ngang tiningnan kung sino ang tumatawag sa akin at nakita ko na si Kuya Josh 'yon. My eyes got bigger when I saw his name on the screen of my phone. Napatanong na lang ako sa sarili ko kung bakit siya tumatawag sa akin. Sinagot ko naman nga ang tawag niya sa akin.

"Hello po, Kuya Josh. Napatawag ka po sa akin," sabi ko kaagad sa kanya pagkasagot ko sa tawag niya.

Narinig ko siya na humugot muna nang malalim na buntong-hininga bago sumagot sa akin.

"Oo, Arianne. Kaya ako tumawag sa 'yo para sabihin na baka mamaya pa ako makauwi d'yan sa bahay. Aabutin na ako ng gabi, eh," imporma niya sa akin sa kabilang linya.

"A, ganoon po ba, Kuya Josh?" Mabilis naman siyang sumagot sa akin.

"Oo. Tinawagan kita ngayon para sabihin 'yon sa 'yo baka kasi mag-aalala ka sa akin o ano pa kung wala pa ako mamaya n'yan lalo na kung gabi na. Ngayon na alam mo na mamaya pa ako uuwi d'yan sa bahay ko. Gusto ko rin sabihin sa 'yo na—"

"Na ano po?" tanong ko sa kanya kung ano pa nga ang sasabihin niya sa akin.

He sighed again.

"Gusto ko sabihin pa sa 'yo na kung magluluto ka ng dinner natin ay huwag mo nang gawin pa 'yon, Arianne," sabi niya sa akin at medyo nagtaka ako kung bakit ganoon ang sinasabi niya na kung magluluto raw ako ng dinner namin ay huwag na raw ako magluto.

Ibinuka ko kaagad ang mga labi ko at nagtanong, "Bakit po, Kuya Josh? Ayaw mo na po ba ako na magluto ng dinner natin? 'Di ba ang sabi mo po ay masarap ang mga luto ko? Bakit ngayon ay para bang ayaw mo na akong magluto? Nagsasawa ka na po ba?"

Natawa siya sa naging mga katanungan ko sa kanya.

"Of course not, Arianne. Kaya kita sinasabihan na huwag na magluto ng dinner natin kung magluluto ka ay dahil magte-take na lang ako ng kakainin natin mamaya. Iyon ang ibig kong sabihin sa 'yo, okay? Mag-o-order na lang ako sa labas ng kakainin natin mamaya. D'yan ako kakain ng dinner sa bahay. May ginagawa pa kasi ako dito sa opisina kaya mamaya na ako uuwi. Maliwanag ba sa 'yo ang sinabi ko, huh?" sagot niya sa akin na may kasamang paliwanag kung bakit ganoon ang pagkakasabi niya sa akin.

Saka nga lang ako naliwanagan matapos niyang sabihin 'yon sa akin. Napantango-tango ako habang hawak-hawak ang cell phone ko at kausap ko siya.

"A, kaya po pala ganoon ang pagkasabi mo sa akin. Iyon po pala ang ibig mong sabihin sa akin, Kuya Josh. Sorry po," sabi ko sa kanya na medyo nahihiya dahil sa mga naging katanungan ko sa kanya na ang layo naman sa ibig niyang sabihin sa akin.

Wala naman kasi akong ideya tungkol sa sasabihin niya kaya ganoon ang naiisip ko kanina no'ng hindi pa niya sinasabi ang ibig niyang sabihin sa akin. Ngayon talaga ay alam ko na kaya humihingi ako sa kanya ng sorry.

"It's okay, Arianne. You don't have to say sorry. Wala namang problema 'yon, eh," sagot niya sa akin matapos ko na humingi ng sorry sa kanya. "I'm telling you that you don't have to cook for our dinner, okay? Mag-o-order na lang ako ng dinner natin mamaya bago ako umuwi d'yan para wala ka nang gagawin pa. Tayong dalawa lang naman ang magkasama d'yan sa bahay, eh. Wala naman ang girlfriend ko na si Lira. Is that clear to you?"

"O-Opo, Kuya Josh. Maliwanag na po sa akin ang sinabi mo pero sorry talaga. Hindi ko naman po kasi alam kung ano ang sasabihin. I have no idea po," sabi ko pa sa kanya. Narinig ko muli ang pagbuntong-hininga niya bago nagsalita muli sa akin.

"Okay lang 'yon, Arianne. 'Wag mo nang isipin pa, okay lang talaga 'yon sa akin. Anyway, ano pala ang ginagawa mo d'yan ngayon sa bahay?" sabi niya na tinatanong niya ako kung ano ang ginagawa ko sa bahay niya ngayong oras na 'to. I licked my lips first and sighed deeply before I answer him.

"Nagka-kape po ako ngayon, Kuya Josh," dahan-dahan na sabi ko sa kanya.

"O, talaga ba? Ano ang kinakain mo? Nagka-kape ka lang ba, huh?" tanong niya sa akin.

"Kumuha po pala ako ng kaunting chocolate cake na nasa loob po ng fridge. Nag-slice lang po ako ng kaunti, Kuya Josh. Iyon po ang kinakain ko," sagot ko sa kanya.

"Dinamihan mo na sana ang kinuha mo, Arianne. Ba't kaunti lang ang kinuha mo? Wala namang ibang kakain n'yan kundi tayo lang naman, eh. Kumuha ka pa kung gusto mo, Arianne. Huwag kang mahiya please. Kahit nga ay ano ang kainin mo ay walang problema. Marami pang puwedeng makain d'yan sa fridge. You can eat anything you want. Huwag kang mahiya, sinabihan na kita, 'di ba?" sabi niya sa akin na huwag raw akong mahiya. I grimaced after he said that.

"Kaunti lang naman po ang kinakain ko, Kuya Josh. Kukuha na lang po ako kung gusto ko pa po," sabi ko pa nga sa kanya sa malumanay na pagsasalita. "Ayaw ko naman po kumain ng marami dahil kakain naman po ng dinner mamaya. Baka hindi na ako makakain nito ng dinner kapag dinamihan ko ang pagkain ko ngayon. Kaya tama na muna po itong kinuha ko na kaunting slice ng chocolate cake."