Kabanata 3: The Intersecting Fates

Kinabukasan ay alas kwatro pa lang ng hapon ay nakahanda na si Catherine para sa magiging blind date niya. Kahit na mamaya pang alas 6 ng gabi ang mismong takdang oras ng blind date ay maaga na siyang ipinagbihis ng kanyang ama. Nakasuot siya ngayon ng isang kulay pink na above the knee na simple dress habang maayos na nakasuklay ang kanyang bangs at maalon alon na buhok.

Hindi pa man sumasapit ang takdang oras ay halos abot abot na ang pagtahip ng kanyang dibdib. Ito ang kauna-unahang pagkakataon na gagawin niya ang ganitong klase ng bagay. Buong buhay niya ay siya mismo ang nagrereject at umaayaw sa mga lalaking nagkakagusto sa kanya ngunit ngayon ay siya na ang nangangailangan ng kadate para lang maisalba ang nalulugi nilang kompanya.

"D-dad, tama po ba talaga itong ginagawa ko? Please tell me that I am not doing this for the sake of money. Paano na lamang ang dignidad ko na matagal ko nang inaalagaan?" kinakabahang utal niya sa kanyang ama na siyang kapapasok lamang sa kanyang silid.

Mariin nitong hinawakan ang kanyang dalawang kamay at tsaka siya nito mariing tinitigan sa kanyang mga mata.

"Alam ko na kasalanan ko ang lahat ng ito at dapat lang na ako mismo ang humanap ng paraan para ma solusyonan ito. Huwag kang mag-aalala hija, hahanap rin ako ng ibang paraan para makalikom ako ng sapat na pera. Pero sa ngayon ay tulungan mo na muna ako huh? Sana ay maintindihan mo ako anak," mahabang bigkas ng kanyang ama sa kanya na ikinalunok niya nang marahas.

Muling bumukas ang pintuan ng kanyang silid at sa pagkakataong ito ay nakita niya na ang kanyang mismong ina ang pumasok.

"Anong balita Romulo? Nakontak mo na ba iyong kakilala mo na sinasabi mo na makikipagblind date sa anak natin? Baka masamang tao iyan at mapahamak lang si Catherine," nag-aalalang tanong ng kanyang ina sa kanyang ama.

Ayaw na sana niyang makabahan pa pero sa pananahimik ng kanyang ama ay hindi ulit niya maiwasang makaramdam ng kaba.

"Dad? M-may problema ba?" hindi na niya napigilang itanong iyon sa kanyang ama.

Agad na napatitig ang kanyang ina sa kanyang ama. Pareho silang naghihintay sa maaaring sagot nito.

"A-ano...o-oo naman. Nakontak ko na ang pinakamatalik kong kaibigan sa casino na siyang nagsabi sa akin na may kakilala raw siyang naghahanap ng maibliblind date. Huwag kang mag-alala at mabuting tao iyon anak."

"Sa madaling salita ay hindi niyo po talaga kilala ang maibliblind date ko dad?!" hindi na niya naiwasang magtaas ng boses sa kanyang ama.

Ang akala pa naman kasi niya ay amg mismong kakilala ng kanyang ama ang mabliblind date niya. Iyon pala ay ibang tao na hindi manlang nito kahit kailan na nakita at nalaman lang nito sa pamamagitan ng kakilala nito ang tungkol sa taong naghahanap nang maibliblind date. Papaano kung masamang tao ang taong iyon? Papaano kung isang drug addict? O hindi kaya ay isang sindikato? Nalilito na tuloy siya kung itutuloy pa ba niya ito o hindi na.

"Hindi mo kilala ang taong mabliblind date ng anak mo Romulo?!" medyo may halong kaba at galit na anas ng kanyang ina sa kanyang ama.

"Masyado kasing pribado ang taong iyon sabi ng kakilala ko. At lihim lang na naghahanap ng maibliblind date Cassandra. Pero base sa mga narinig ko ay sobrang yaman daw non at malaki ang maibabayad kapag nagustuhan niya ang anak natin," paliwanag ng kanyang ama.

Isang hindi makapaniwalang buntung hininga lang ang kanyang pinakawalan sa tinurang iyon ng kanyang ama.

Bandang alas 5 y medya ay tumulak na siya paalis ng kanilang bahay. Lulan siya ng isang mamahaling sasakyan na sa pagkakaalam niya ay isa sa mga kotse ng hindi niya kilalang tao na maidadate niya ngayong gabi.

Ang sabi ng kanyang ama ay sa isang pribadong hotel daw ang magiging venue ng date niya. Pero ganoon na lamang ang gulat niya nang inihatid siya ng sasakyan sa entrada ng pinakatanyag at nangungunang restaurant hotel dito sa buong bansa. Alam niya ang tungkol sa hotel na ito dahil sa marami na rin siyang naririnig at nababasa galing sa mga kilalang tanyag at nangungunang mga businessman sa mundo mula sa social media tungkol sa magarbong hotel na ito.

Huminto ang sinasakyan niya sa entrada ng nasabing hotel at nagulat pa siya nang may isang bodyguard ang agad na nagbukas ng pintuan para sa kanya. Oo mayaman sila pero hindi naman umabot sa punto na katulad nito.

Agad siyang bumaba sa sasakyan at nang nakababa ay mabilis naman na umalis na ang kotseng sinasakyan niya dahilan para mapalingon siya dito.

"Hai Ma'am, are you Miss Lewis?"

Nilingon niya ang nagtanong non at nakita niya ang isang magandang hotel staff na magalang na nakatayo sa kanyang tabi.

'At kailan pa nakalapit ang babaeng ito sa tabi niya?' nagtatakang tanong niya sa kanyang isipan.

Marahan siyang tumango sa babaeng naghihintay sa sagot niya. Agad namang mas lumaki ang ngiti nito sa naging pagtango niyang iyon.

"I will lead you to your room Ma'am. Please follow me," nakangiti pa ring bigkas nito at agad siyang iginiya papasok sa loob ng hotel.

Unang apak niya pa lang sa nasabing hotel ay agad nang bumungad sa kanya ang napakalaki at napakaengrandeng mamahaling chandelier sa main hall ng nasabing hotel. Sobrang kintab rin ng sahig nito na halos pati ang suot niyang sandal ay mahihiyang apakan ito. Bawat designs at mga antiques na nakadisplay sa bawat sulok ng hotel ay alam niyang original at mamahalin talaga.

Tahimik lamang siyang nakasunod sa babaeng hotel staff's na naglalakad ngayon sa kanyang unahan. Habang hindi makapaniwala niya pa ring nililiwaliw ang kanyang mga mata. Ngunit natigilan lamang siya sa kakalingon sa paligid nang huminto sila sa isang kulay gintong elevator.

Bumukas ito at tahimik lamang siyang sumunod sa babae. Hindi naman nagtagal at bumukas ito sa ninth floor. Wala siyang ibang nakikita sa floor na iyon kundi ang nag-iisang kulay gintong pintuan na nakasarado.

"We are here Ma'am. I hope you like and enjoy our services here in our hotel Ma'am," anas ng babaeng hotel staff sa kanya habang nakayuko sa kanya.

'Hindi ba siya nito ihahatid manlang sa loob ng pintuang iyon?' takang isip niya at nang mapansin na wala na talaga itong balak pang lumabas ng elevator para ihatid siya ay lumakad na siya palapit sa may pintuan.

Nilingon pa niya ulit ang babae na ngayon ay nakayuko pa rin sa kanya hanggang sa sumara at bumaba na ang elevator na sinasakyan nito.

Sa pagkakataong ito ay siya na lamang ang tanging nag-iisa sa malaki at tahimik na palapag na ito. Mas lalo lamang tuloy siyang kinabahan. Ipinikit niya ang kanyang mga mata at mariing huminga ng malalim.

'Kaya mo ito Catherine! Kaya mo ito!' pagchecheer niya sa kanyang sarili bago tuluyang binuksan ang nakasarang pintuan.