It's been three hours already but I'm still thinking about what Vina told me. She was so good at messing with my mood. I don't know if she was telling the truth, but those fucking papers that are still on the floor made it clear. Idagdag pa is Jeth na anak nila...nila ni Lucas.
"Lucas," I whispered, naiiyak na naman ako. Nakakaramdam na naman ng kirot sa dibdib ko. I guess I had to give up what I was feeling for him. Wala naman ng patutunguhan ang lahat ng 'to. Isa pa, hindi na maitatama pa ang pagkakamali ng isa pang pagkakamali ulit.
Umpisa pa lang mali na ang lahat sa amin. Simula pa lang wala na talagang 'love' na namamagitan sa relasyong mayroon kami, ako nga lang yata ang may alam na may relasyon kami. Do my parents know about our fake marriage? Do his parents know it too? O baka naman siya lang at si Vina ang nakakaalam? But why?
"What happened between you and Lucas? Did you two fight?" Steve asks me as we rode to his car.Hindi ko pa alam kung saan ako uuwi kaya naman nagdesisyon na akong kumuha na muna ng unit sa Steve's Hotel. Tutal siya rin naman ang may-ari no'n kaya kaagad din akong na grant, subukan niya akong tanggihan kakalbuhin ko talaga siya!"Walang mabuting maidudulot ang pagiging tsismoso Steve, so you better leave that way," I told him. He smirks but remains silent, till I heard my stomach. Nagwawala na ang alaga ko sa tiyan, and worst my baby might feel hungry too.Napapaisip ako kung ano ba dapat ang pagkaing dapat kong kaini. Dapat 'yong masustansya, para healthy si baby. Kaya lang iba ang gusto ko...I want halo-halo."Steve..
I woke up feeling dizzy and hungry. Medyo hindi rin maganda ang gising ko dahil hindi ko pa rin nakalimutan ang ginawa ni Steve kagabi. Hindi ko nakain ang gusto kong pagkain, but when I think about the halo-halo again I went to the kitchen hurriedly, then vomit."Shit! Is it really hard to be pregnant?!" Yamot kong tanong sa aking sarili, habang paminsan-minsan na sumusuka sa lababo. Dama ko ang paghilab ng tiyan ko ngunit wala naman akong halos maisuka kun'di laway na lang. Pakiramdam ko tuloy ay lambot na lambot ang mga tuhod ko matapos kong sumuka. Sumandal lang ako sandali sa counter top para bawiin ang lakas ko, but the doorbell rings. Kumunot ang noo ko kung bakit 'yon tumutunog. Malamang may tao! Pero sino naman ang pupunta rito ng ganito kaaga? It's nearly seven in the morning.
"I already told you kasi na umalis ka na right?! Bakit ba ang kulit mo?!" Galit kong tanong sa kaniya. Hindi naman kasi ako masusuka kung hindi lang talaga dahil sa pabango niya letche!"Hindi mo ba talaga papakinggan ang mga sasabihin ko sa'yo?" He said in his low voice. Pakiramdam ko tuloy ay naumid ang dila ko. Idagdag pa ang nagsusumamo niyang mukha, baka hindi ako makapag pigil mayakap ko siya bigla."Not now, Lucas. Give me some time. I need time and space to think. Hindi naman ganoon kadali para sa akin na tanggapin ang lahat ng nangyari. Kung sa tingin mo okay lang sa akin na may anak kayo ni, Vina-"Lilac, hindi mo naiintindihan...""Don't cut me in when I'm talking!" Sigaw ko sa kaniya
"Saan tayo madam?" Nang-aasar na naman na tanong sa akin ni Steve ng pagbuksan niya ako ng pinto ng sasakyan niya.Mabuti pa itong tukmol na ito'y pinagbubuksan ako ng pinto. Samantalang si Lucas ni minsan yata ay hindi ginawa sa akin 'to. Hindi man lang ako pinagbuksan ng pinto kahit isang beses. Napaka-ungentleman! Buti na lang talaga gwapo siya!"Can we buy fries first? Tapos dumiretso na tayo sa kompanya ni Lucas...nandon naman siya diba?" Sunod-sunod kong tanong sa kaniya."Malay ko, ikaw ang asawa dapat alam mo. Kasi kung alam ko...magtaka ka na, baka ako na pala ang asawa niya," nakangisi namang sagot niya."Ha ha ha! Funny!" Inirapan ko siya at bumaling na lang sa bintana upang tignan ang labas. Kaysa ang pagmumukha ni Steve ang makita ko
"What's our problem, love?"The moment he asked me that and calls me love, I got stunned. I was surprised. I feel the butterflies on my stomach that was flying inside, causing me to hold on to my tummy. I didn't know if I overheard him or he did call me love? If he did, then that was two times already.I clear my throat and push him a little to give some space between us. "K-kuya," I stuttered."I'm not your brother Lilac," napairap ako. Hindi naman kasi 'yon ang ibig kong sabihin, nagkamali lang ng pagkakasabi."I mean...my brother, Azul.""What about him?" Kunot ang noong tanong niya. Ni hindi muna kasi ako patapusin! Nakiki-una hindi naman alam
Did I hear him right? Does he feel jealous? Nagseselos siya sa kaibigan niyang bukod sa may asawa na ay halos kasama niya na buong buhay niya? Shocks! Kikiligin na ba ako?"You're jealous?" Tanong ko. Hindi pa rin ako makapaniwala sa sinabi niya. Hindi naman kasi siya ganyan. He's not vocal about what he was feeling or being felt. Hindi niya sinasabi, at hindi rin talaga siya nagsasabi.He breathes in and out then holds my wrist again. "Yes, I 'am," he said then started to walk again. "Now let's go, let's eat first before we buy you a smoothie."Halos lumabas na ang puso ko sa dibdib ko dahil sa mabilis at malakas na pagkabog no'n. Kinikilig ako na hindi ko maintindihan. Pero para saan pa ang kilig na 'to kung wala naman talagang kami?! Nagsinungaling pa rin siya sa akin at niloko niya pa r
The moment that Steve and Lilac went inside my conference room in the middle of a very important meeting, I feel mad. Hindi kay Lilac kun'di sa tukmol kong kaibigan na si Steve. At hindi rin ako nagagalit sa biglaang pagpasok nila, kun'di sa nakita kong kamay ni Steve na nakaakbay sa balikat ni Lilac! Gusto ko na ngang putulin ang braso niyang nakaakbay kay Lilac kanina! But when he said that my wife is looking for me, hindi ko maiwasang mapangiti. Nawala bigla ang inis ko. Pinipilit ko lang itago dahil nakakahiyang makita ng mga investors ko na kinikilig ko. Damn! Tunog katchupoy amp!I thought we were okay already. I thought Lilac was looking for me because she miss me. Iyon pala ay dahil sa siraulong kapatid niya! Tinawag pa nga akong kuya, do I even look like his kuya?! Di hamak na mas gwapo naman ako sa ungas na Blue na 'yon, kaya naman hindi ko matanggap na pinagkamalan niya akong kapatid niya. And when she tells me about the situation that's why she's here...nakabuo ako ng ma
When I came home I found Lilac sleeping like a baby on the couch. Kaya lang ay mukhang hindi siya komportable sa ayos niya."Tignan mo talaga ang isang 'to, nagpakahirap akong maghanap ng isaw mo tapos tutulugan mo lang pala ako," pabulong kong sabi habang napapailing na nakatitig sa kaniya.Baliwalang inilapag ko ang mga isaw na pinamili ko na sabi niya ay gusto niya, bago ko siya binuhat upang dalhin sa kwarto ko. Kawawa naman baka mangalay tapos pag gising niya kasalanan ko pa! Medyo nahirapan pa ako dahil parang bumigat siya. Tumaba ba siya? O baka dahil tulog lang?Matapos ko siyang maihiga ng maayos at makumutan ay pinasadahan ko pa muna siya ng tingin ng matagal. Kailan nga ba nagsimula na makaramdam ako sa kaniya ng kakaiba? Kailan ko ba nasabi sa sarili ko na..."I love you, wife," I whispered.I gently caress her peacefully sleeping face, remove the strands of her hair that falls to her cheek, then kiss her forehead.Kinumutan ko rin siya bago bumalik sa sala para ilagay sa
My Cheating Wife has officially ended. Thank you for being with me all throughout the chapters. It has been a great story with all of you. I hope you learn a lesson or two from this story and I hope that lesson will stay with you forever. I would like to thank Melanie Ramos, Joan Ramos, Rovelyn Elerio, Kristinna Ian Vergara and Marilou Aparri for being a great supporters. Maraming salamat din po sa inyong lahat na sumubaybay sa istoryang ito at sumuporta sa akin hanggang sa dulo. Sana po ay suportahan nyo rin ang iba ko pang istorya at mabasa nyo haggang wakas tulad ng pagsuporta nyo rito. Again, maraming salamat po sa inyong lahat. I love you and god bless mga ka- PauWerful ❤ _PAUPAU_
It had been a wild and upside-down journey between me and Lucas. Pero sino ang makapagsasabi na heto kami ngayon at sa simbahan din pala ang tuloy.Hinawakan ni Lucas ang daliri ko at dahan-dahang isinuot sa akin ang sing-sing na siyang simbulo ng aming pagmamahalan at pag-iisang dibdib. "I give you this ring as a symbol of my love and faithfulness. As I place it on your finger, I commit my heart and soul to you. I ask you to wear this ring as a reminder of the vows we have spoken today, our wedding day. This ring is a token of my love, and promise to hold your hands forever."Madamdamin niyang saad na nagpa-init ng sulok ng mga mata ko. Sa lahat ng nangyari at pinagdaanan naming lahat... lalo na kami ni Lucas, I can say that it was all worth it."I love you," I mouthed him which causes him to smile from ear to ear. Nakita ko rin ang dahan-dahang pag-agos ng luha sa mga mata niya na talaga namang nagpa-iyak na sa akin ng tuluyan.Sa pagkakataong ito'y ako naman ang humawak sa kamay
Months had gone fast and my wife Lilac is now inside the delivery room, giving birth to our first baby."Fuck! Marshal pa ba?!" Nag-aalalang taking ko sa mga baliw kong kaibigan na ngayon ay nakasalampak lang sa hallway ng ospital.They were busy eating chips and drinking soda while I was nervous as hell. Alam kong katulad din nila ako dati noong manganganak na ang mga may asawa sa kanila. Hindi ko naman aakalain na mangyayari rin sa akin ang ganitong klasi ng kaba."Bro, walang mangyayari kung magpapaikot-ikot ka riyan na parang ikaw ang dapat na manganak! Nakakahilo, sa totoo lang," singhal sa akin ni Steve."Mabuti pa umupo ka na lang at kumain na rin muna, ang dami pa namang binili ni Matteo na chips," sabat naman ni Daryl."Trust me, napagdaanan ko na rin yan. Mamaya lang, hihimatayin ka na rin," ani Justine na talaga nga namang kinakunot ng noo ko.As far as I remember, walang araw na hindi siya hinimatay noong nanganak ang asawa niyang si Zafira. Kung sa akin mangyayari 'yon ng
Akala ko, noong hinawakan niya ang kamay ko at sumama siya sa akin ay hindi na siya mawawala. But when that fucking scandal happened, our life become miserable. Bumitaw siya. Nawala siya sa akin. Iniwan niya ako.But after three years of waiting, she's back again. I don't know what's her plan. What she was trying to prove, but she said something that caught me off-guard."I need you, Lucas."How I wish that's true because, to be honest... I need her too. After three years of waiting and not sure kung babalik pa nga ba siya or hindi na, but still... siya pa rin talaga. "Puwede bang magmahalan na muna tayo kahit joke lang?" She asked me, pero bakit naman 'joke' lang? Hindi ba puwedeng totohanin na lang? Hindi ba puwedeng mahalin niya na lang ako ng tunay, dahil 'yon din naman ang gagawin ko."Hay buhay!" pabulong kong sabi.I was in the middle of a very important meeting when Steve came together with my wife. But what surprised me more was when Lilac wanted me to buy her food. Nakapagt
_Lucas POV_[Teen-age days]It was Monday morning, at wala sana akong balak na pumasok. Sa totoo lang tinatamad ako! Wala naman kasi talaga sa plano ko ang kursong ipinilit sa akin na ipakuha ng nga magulang ko. Ngunit ganoon pa man... sumunod pa rin ako."Bro, what if mag escape na lang tayo?" Seryosong tanong sa akin ni Steve, ang matalik kong kaibigan na handa akong damayan sa kahit na ano. Kaya nga pati ang kursong kinuha ko ay kinuha niya rin para BFF goals daw! Bahagya ko lang siyang binatukan at akmang lalakad na ulit ng may makabangga sa akin. At dahil mas malaking tao ako kaysa sa kaniya... sa lapag ang bagsak niya."Tumingin ka kasi sa daraanan mo," baliwalang saad ko pero sa totoo lang, I was shocked. She looks like an angel to me!With her blue eyes, pointed nose, curly eyelashes, and kissable lips... damn, ang ganda niya naman! Bakit ngayon ko lang nakita ang babaeng ito rito sa university?"Magagalit ba ang panatang makabayan kung ang iniibig ko ay ikaw?" Wala sa loob n
"L-Lucas..." Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata, ngunit napapikit lang ulit ng masilaw mula sa liwanag ng ilaw. "Where am I?" I asked myself.I can hear some machines and smell medicine. Naririnig ko rin ang halos pabalik-balak na yabag ng mga paa at ang pagsara at bukas ng pinto. Muli kong idinilat ang mata ko at marahang pinagmasdan ang puting kisame at dingding. "Gising na si Lyka!"Dinig king sigaw ng kung sino man, pamilyar ang boses niya pero dahil sa bahagyang hilo na nadarama ko'y wala akong lakas para isipin pa kung sino man siya. Nang ibaling ko ang mukha ko sa kaliwang bahagi kung saan ako nakahiga... nakita ko ang nakayukong ulo ni Lucas sa hinihigaan ko.I was about to touch his hair and comb it using my fingers, ngunit ang kamay kong naka-akma pa lang na itataas ko ay hinawakan kaagad ng babae... a nurse. "Where am I?" I asked again, but this time sa babaeng nasagilid ko na at nakangiti sa akin."Montalban Hospital po Mrs. Moris," sagot niya naman bago may i-nin-je
I trust Lilac, hindi niya magagawa ang mga sinabi ni Vina. At naniniwala akong hindi siya ang nasa video na pinakita niya sa akin. "Definitely not my Lilac... hindi ganoon ang asawa ko," tiim bagang kong sambit pagkapasok sa unit ko.Kaagad kong kinuha ang cellphone ko at tinawagan si Lilac. I was just asking her if I'm going to fetch her or kung doon siya matutulog? But she said, uuwi siya. Ngunit makalipas ang tatlong beses na ring lang ng ring ang cellphone niya ng tinatawagan ko'y bigla akong nakadama ng kakaiba.Sa huling pagkakataon ay tinawagan ko ulit, pero ganoon na lang ang gulat ko ng may madinig akong boses ng lalaki sa kabilang linya.[Ang sarap mo... alam kong magugustuhan mo ang gagawin natin.] Parang may kung anong galit ang dumaloy sa bawat himay-may ng katawan ko."Whose that fucker?!" Galit kong tanong sa aking sarili bago nagmamadaling lumabas ulit ng unit. I had to go to my wife's unit.Hindi ako naniniwala sa mga pinagsasabi ni Vina dahil higit kanino pa man...
Habang pauwi kami sa unit ko ay tahimik lang kami ni Lilac. She didn't want to talk to me, and I don't know what should I say to her. Is she mad? Alam kong hindi ganoon kaagad mawawala ang galit niya kay Vina, but Vina came to me and asked me if we can talk. Hindi ko naman alam kung ano ang pag-uusapan namin, but I still said 'okay' which made Lilac feel mad."Where's your car, Vi?" I asked Vina whose comfortably sitting in the backseat. Katabi ko naman si Lilac dito sa harapan habang nagmamaneho ako.I hold her hand and squiz it gently, but when I look at her... she's looking at the road seriously. Hindi ko Alan king and ang iniisip niya, pero can't at hindi siya galit, 'di kaya'y masyadong nag iisip. Makakasama kasi 'yon sa baby namin."I left my car in my boyfriend's unit," baliwalang sagot niya. Mukha rin siyang seryoso ngunit kapag napapatingin kay Lilac ay nagtatagis ang bagang niya.Masyadong halata ang ipinapakita niyang pagka-inis, o galit kay Lilac. But whatever it is that m
"The baby is fine and healthy. Kailangan mo lang ng vitamins at seyempre bawal ang ma-stress," sunod-sunod na sabi ni doktora Pacheqo sa amin.Nakahiga ako sa hindi ganoon kalaki ngunit hindi rin naman maliit na hospital bed. Her clinic was small but clean at kumpleto naman sa mga kagamitan.Nang itinapat niya sa tiyan ko ang device kung saan maririnig ang heartbeat ng baby ay halos sabay pa kami ni Lucas na tumingin sa isa pang device na parang t.v. Makikita roon ang paggalaw ng baby sa tiyan ko habang pinapakinggan ang tibok ng puso niya.I was so happy that I didn't help but to cry with so much happiness that I felt right now. Kaagad namang lumapit sa akin si Lucas at hinawakan ang kamay ko."Why? What happens? Masakit ba?" Sunod-sunod at nag-aalalang tanong niya. Umiling naman ako bago muling bumaling sa parang t.v na nasa gilid ko."I'm just happy. See that?" Tinuro ko sa kaniya ang parang anino lang sa monitor ngunit gumagalaw. "That's my baby," maluha-luha pa ring saad ko sa ka