"Yow! Long time no look ah! How's buhay? Life pa rin ba?!"
Napairap na lang ako kay Steve ng pagkapasok namin sa condo niya ay iyon kaagad ang bungad niya sa akin. Until now, I just can't believe na napilit ako ni Lucas na pumunta sa pambatang party ni, Steve!
Why do I always call it a pambatang party? Well, sa mga nagdaang birthday ng baliw na yan, laging present ang clown! There were lots of balloons too, red hats and confetti! As if naman ang dadalo sa kaarawan niya ay mga pitong taong gulang na bata!
"Sorry I don't have a gift for you, I'm poor! Happy birthday na lang!" mataray kong bati sa kaniya. Lahat yata ng kaibigan nila ay nandito, pwera lang kay kuya na hanggang ngayon ay nasa honeymoon pa yata.
"Oh, it's okay! Thank you na lang sa everyth
My head hurts so bad, and I still feel dizzy. But I manage to open my eyes even if I feel like my world was spinning. "I'm so thirsty, fuck!" I cuss in so much irritation.It seems like my throat was dry and I badly need a drink... Water to be exact! Fucking liquor! Wala talagang magandang naidudulot sa katawang lupa ko! "I'm not gonna drink again, swear!" giit ko pa.I was about to move my legs but I felt something gripping my waist. Bigla akong nakaramdam ng kaba at tila nanigas sa kinahihigaan ko. Pati ang inaantok kong diwa ay tuluyan ng nagising... But wait, anong oras na ba?"Hey, go back to sleep... It's nearly dawn."Tila nasagot ng boses na iyon ang katanungan sa isip ko. Magmamadaling-araw na pala?! Ibig sabihin tapos na ang pambatang birthday ni, St
R-18'Please continue my dear hubby'I don't know why did I say that, and urge him to go on. Parang ang landi pa ng boses ko lintek! Since when did I become 'maharot'?He positions himself on my top while continuing to kiss my neck. I felt him gently biting my neck while his one hand roamed on my breast. I moan as he pinches my nip*le and kisses my lips. Pakiramdam ko'y nilalagnat na ako ng dahil sa init ng katawan niya. Sa kaniya nga ba galing ang init na nadarama ko, o baka naman sa akin?"Open your mouth," he commands, almost whispered. Pero bakit ko naman gagawin 'yon?! What am I? Tanga? Of course not!My brows furrowed and keep on staring at him curiously. He just keeps
I feel someone tapping my shoulder causing me to cover my face with the pillow that I was hugging. Anton na a ton pa ako at wala pa talagang balak bumangon. Kaya kung sino man ang lapastangang nag-iistorbo sa beauty sleep ko... "Go to hell!" I shout, still half-asleep."It's almost dinner time, wala ka bang balak kumain?"Dumapa ako at muli sanang babalik sa pagtulog ng maramdaman ko ulit ang tapik sa likod ko. Sa totoo lang hindi na nakakatuwa! Tipong antok na antok ka pa, pero may bwisit na hindi man lang makahalata at patuloy na sinisira ang pahinga mo.Bumalikwas ako ng bangon at walang pakialam na sininghalan siya. Kesehodang President pa siya ng Pilipinas, I don't care! "What is your fucking problem huh?! Do you even know the word 'sleep' and 'rest'?" I shout as I feel annoyed, but he just stared at me with
Nang iwan ko si Lucas sa kwarto niya ay kaagad akong nag tungo sa silid na inuukopa ko. Kumuha lang ako ng simpleng sando at white short sa maleta ko at tinuyo na rin ang buhok. Kung hindi rin naman ako matutulungan ni Lucas, at kung wala naman talaga siyang planong i-hired ako sa kumpanya niya, edi 'wag! Hindi ko na ipipilit pa!I get my phone and immediately call my Father, malamang na ayos na siya at makakausap na ng matino. I'm running out of time, kailangan ko ng kumilos bago ako bumalik ulit sa America. And yes! Balak ko talagang bumalik ulit doon. Wala namang rason para manirahan ako ng matagal dito. Makabangon lang ang Dela Vega's Land Corp ay aalis na ako kaagad. My brother Azul have his own company now, at may asawa't anak na rin siya, kaya naman nakakahiyang gambalain pa siya. "Dad?" bungad ko ng sagutin niya ang tawag.[Lilac?
Ilang minuto na simula ng pumasok si Lucas sa condo niya ay narito pa rin ako, tahimik at bakatulala sa labas ng pinto ng condo niya.Napakahirap niya talagang paliwanagan. He'll never listen! Sarili niya lang ang pinaniniwalaan niya, sarili niya lang ang pinakikinggan niya! Dahan-dahan akong umupo sa gilid ng pinto at isinandal ang likod sa pader ng condo niya. I don't care if someone will see me here! And I don't even care about what are they thinking about me!Iniyuko ko ang ulo ko sa tuhod ko at impit na umiyak. I was so damn tired of this fucking situation! Bakit ba hindi sa ibang tao napunta ang problemang mayroon ako? I just wanted to live a normal life, ngunit pati 'yon at hindi ko man lang maranasan dahil sa kamalasang nangyayari sa akin, sa amin!
"Lyka was just seventeen Dad! Seventeen for goodness sake! Bubot pa nga yan sa totoo lang!"Galit na galit na sigaw ni kuya pagkarating namin sa bahay. He was fuming mad while walking back and forth in front of our parents."Hindi n'yo man lang inisip ang kalalabasan ng ginawa n'yo. Now tell me, may naitulong ba 'yong pamilyang 'yon sa kumpanya?!" giit niya pa. Nanatili lang akong nakayuko habang nakaupo sa tapat ni Mama. Tanging si kuya lang ang nakatayo at boses niya lang din ang maririnig.Ngayon na lang ako ulit nakadalaw dito sa bahay simula ng ikasal kay Lucas, para tuloy nakakapanibago. Napansin ko rin na wala na ang iba naming gamit. Pati ang iba naming kasambahay ay wala na rin, maging si Mang Carlos ay hindi ko na nakikita. Tanging si Nay Hilda na lang yata ang nakita ko nang dumating kam
Kung kanina ay iniiwas iwasan kong umiyak, ngayon ay hindi ko na talaga napigilan pa. Remembering those memories about how Lucas let me go without looking at me, without saying goodbye, and without holding on to my hand, was still painful. I let my tears fall but I still wipe it, ayaw kong may makakita sa akin na umiiyak. I have everything that any woman wanted to have. I can buy all things with my own money. Pero tatlong bagay lang ang hindi ko makuha. First is my parents, I wnated them to see me as their daughter, not a price possession. The second was my friend, I only have three-way back high school per nawala pa. And lastly... Lucas."Ang hirap hirap mo naman passing abutin," I whispered.Muli kong iniyuko ang ulo ko sa tuhod ko at impit na umiyak. Hindi naman sana ganito ka kumplikado ang lahat kung hinayaan na lang
"Siya ba?" I look at Lucas when suddenly he asks that. Halos kapapasok lang namin dito sa unit niya at dumiretso sa kusina upang kumain na. Hindi pa kami nananghalian at ngayon ay hapon na."What do you mean?" I ask back. Hindi ko alam kung ano ang ibig niyang sabihin.I heard him sigh before he looks at me. "Arthur, is he the one you're talking about?" He asked curiously. "Do you love him?" giit niya pa.Kumunot ang noo ko ng mapagtanto kung ano ang pinupunto niya. Kung hindi lang sing lamig ng Alaska ang atmosphere sa pagitan naming dalawa malamang na humagalpak na ako ng tawa. The hell! Hindi ako pumapatol sa bakla! May tiwala pa naman ako sa karisma ko at marami pang lalaki riyan para patulan ko si Art, gosh!"Of course not!
My Cheating Wife has officially ended. Thank you for being with me all throughout the chapters. It has been a great story with all of you. I hope you learn a lesson or two from this story and I hope that lesson will stay with you forever. I would like to thank Melanie Ramos, Joan Ramos, Rovelyn Elerio, Kristinna Ian Vergara and Marilou Aparri for being a great supporters. Maraming salamat din po sa inyong lahat na sumubaybay sa istoryang ito at sumuporta sa akin hanggang sa dulo. Sana po ay suportahan nyo rin ang iba ko pang istorya at mabasa nyo haggang wakas tulad ng pagsuporta nyo rito. Again, maraming salamat po sa inyong lahat. I love you and god bless mga ka- PauWerful ❤ _PAUPAU_
It had been a wild and upside-down journey between me and Lucas. Pero sino ang makapagsasabi na heto kami ngayon at sa simbahan din pala ang tuloy.Hinawakan ni Lucas ang daliri ko at dahan-dahang isinuot sa akin ang sing-sing na siyang simbulo ng aming pagmamahalan at pag-iisang dibdib. "I give you this ring as a symbol of my love and faithfulness. As I place it on your finger, I commit my heart and soul to you. I ask you to wear this ring as a reminder of the vows we have spoken today, our wedding day. This ring is a token of my love, and promise to hold your hands forever."Madamdamin niyang saad na nagpa-init ng sulok ng mga mata ko. Sa lahat ng nangyari at pinagdaanan naming lahat... lalo na kami ni Lucas, I can say that it was all worth it."I love you," I mouthed him which causes him to smile from ear to ear. Nakita ko rin ang dahan-dahang pag-agos ng luha sa mga mata niya na talaga namang nagpa-iyak na sa akin ng tuluyan.Sa pagkakataong ito'y ako naman ang humawak sa kamay
Months had gone fast and my wife Lilac is now inside the delivery room, giving birth to our first baby."Fuck! Marshal pa ba?!" Nag-aalalang taking ko sa mga baliw kong kaibigan na ngayon ay nakasalampak lang sa hallway ng ospital.They were busy eating chips and drinking soda while I was nervous as hell. Alam kong katulad din nila ako dati noong manganganak na ang mga may asawa sa kanila. Hindi ko naman aakalain na mangyayari rin sa akin ang ganitong klasi ng kaba."Bro, walang mangyayari kung magpapaikot-ikot ka riyan na parang ikaw ang dapat na manganak! Nakakahilo, sa totoo lang," singhal sa akin ni Steve."Mabuti pa umupo ka na lang at kumain na rin muna, ang dami pa namang binili ni Matteo na chips," sabat naman ni Daryl."Trust me, napagdaanan ko na rin yan. Mamaya lang, hihimatayin ka na rin," ani Justine na talaga nga namang kinakunot ng noo ko.As far as I remember, walang araw na hindi siya hinimatay noong nanganak ang asawa niyang si Zafira. Kung sa akin mangyayari 'yon ng
Akala ko, noong hinawakan niya ang kamay ko at sumama siya sa akin ay hindi na siya mawawala. But when that fucking scandal happened, our life become miserable. Bumitaw siya. Nawala siya sa akin. Iniwan niya ako.But after three years of waiting, she's back again. I don't know what's her plan. What she was trying to prove, but she said something that caught me off-guard."I need you, Lucas."How I wish that's true because, to be honest... I need her too. After three years of waiting and not sure kung babalik pa nga ba siya or hindi na, but still... siya pa rin talaga. "Puwede bang magmahalan na muna tayo kahit joke lang?" She asked me, pero bakit naman 'joke' lang? Hindi ba puwedeng totohanin na lang? Hindi ba puwedeng mahalin niya na lang ako ng tunay, dahil 'yon din naman ang gagawin ko."Hay buhay!" pabulong kong sabi.I was in the middle of a very important meeting when Steve came together with my wife. But what surprised me more was when Lilac wanted me to buy her food. Nakapagt
_Lucas POV_[Teen-age days]It was Monday morning, at wala sana akong balak na pumasok. Sa totoo lang tinatamad ako! Wala naman kasi talaga sa plano ko ang kursong ipinilit sa akin na ipakuha ng nga magulang ko. Ngunit ganoon pa man... sumunod pa rin ako."Bro, what if mag escape na lang tayo?" Seryosong tanong sa akin ni Steve, ang matalik kong kaibigan na handa akong damayan sa kahit na ano. Kaya nga pati ang kursong kinuha ko ay kinuha niya rin para BFF goals daw! Bahagya ko lang siyang binatukan at akmang lalakad na ulit ng may makabangga sa akin. At dahil mas malaking tao ako kaysa sa kaniya... sa lapag ang bagsak niya."Tumingin ka kasi sa daraanan mo," baliwalang saad ko pero sa totoo lang, I was shocked. She looks like an angel to me!With her blue eyes, pointed nose, curly eyelashes, and kissable lips... damn, ang ganda niya naman! Bakit ngayon ko lang nakita ang babaeng ito rito sa university?"Magagalit ba ang panatang makabayan kung ang iniibig ko ay ikaw?" Wala sa loob n
"L-Lucas..." Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata, ngunit napapikit lang ulit ng masilaw mula sa liwanag ng ilaw. "Where am I?" I asked myself.I can hear some machines and smell medicine. Naririnig ko rin ang halos pabalik-balak na yabag ng mga paa at ang pagsara at bukas ng pinto. Muli kong idinilat ang mata ko at marahang pinagmasdan ang puting kisame at dingding. "Gising na si Lyka!"Dinig king sigaw ng kung sino man, pamilyar ang boses niya pero dahil sa bahagyang hilo na nadarama ko'y wala akong lakas para isipin pa kung sino man siya. Nang ibaling ko ang mukha ko sa kaliwang bahagi kung saan ako nakahiga... nakita ko ang nakayukong ulo ni Lucas sa hinihigaan ko.I was about to touch his hair and comb it using my fingers, ngunit ang kamay kong naka-akma pa lang na itataas ko ay hinawakan kaagad ng babae... a nurse. "Where am I?" I asked again, but this time sa babaeng nasagilid ko na at nakangiti sa akin."Montalban Hospital po Mrs. Moris," sagot niya naman bago may i-nin-je
I trust Lilac, hindi niya magagawa ang mga sinabi ni Vina. At naniniwala akong hindi siya ang nasa video na pinakita niya sa akin. "Definitely not my Lilac... hindi ganoon ang asawa ko," tiim bagang kong sambit pagkapasok sa unit ko.Kaagad kong kinuha ang cellphone ko at tinawagan si Lilac. I was just asking her if I'm going to fetch her or kung doon siya matutulog? But she said, uuwi siya. Ngunit makalipas ang tatlong beses na ring lang ng ring ang cellphone niya ng tinatawagan ko'y bigla akong nakadama ng kakaiba.Sa huling pagkakataon ay tinawagan ko ulit, pero ganoon na lang ang gulat ko ng may madinig akong boses ng lalaki sa kabilang linya.[Ang sarap mo... alam kong magugustuhan mo ang gagawin natin.] Parang may kung anong galit ang dumaloy sa bawat himay-may ng katawan ko."Whose that fucker?!" Galit kong tanong sa aking sarili bago nagmamadaling lumabas ulit ng unit. I had to go to my wife's unit.Hindi ako naniniwala sa mga pinagsasabi ni Vina dahil higit kanino pa man...
Habang pauwi kami sa unit ko ay tahimik lang kami ni Lilac. She didn't want to talk to me, and I don't know what should I say to her. Is she mad? Alam kong hindi ganoon kaagad mawawala ang galit niya kay Vina, but Vina came to me and asked me if we can talk. Hindi ko naman alam kung ano ang pag-uusapan namin, but I still said 'okay' which made Lilac feel mad."Where's your car, Vi?" I asked Vina whose comfortably sitting in the backseat. Katabi ko naman si Lilac dito sa harapan habang nagmamaneho ako.I hold her hand and squiz it gently, but when I look at her... she's looking at the road seriously. Hindi ko Alan king and ang iniisip niya, pero can't at hindi siya galit, 'di kaya'y masyadong nag iisip. Makakasama kasi 'yon sa baby namin."I left my car in my boyfriend's unit," baliwalang sagot niya. Mukha rin siyang seryoso ngunit kapag napapatingin kay Lilac ay nagtatagis ang bagang niya.Masyadong halata ang ipinapakita niyang pagka-inis, o galit kay Lilac. But whatever it is that m
"The baby is fine and healthy. Kailangan mo lang ng vitamins at seyempre bawal ang ma-stress," sunod-sunod na sabi ni doktora Pacheqo sa amin.Nakahiga ako sa hindi ganoon kalaki ngunit hindi rin naman maliit na hospital bed. Her clinic was small but clean at kumpleto naman sa mga kagamitan.Nang itinapat niya sa tiyan ko ang device kung saan maririnig ang heartbeat ng baby ay halos sabay pa kami ni Lucas na tumingin sa isa pang device na parang t.v. Makikita roon ang paggalaw ng baby sa tiyan ko habang pinapakinggan ang tibok ng puso niya.I was so happy that I didn't help but to cry with so much happiness that I felt right now. Kaagad namang lumapit sa akin si Lucas at hinawakan ang kamay ko."Why? What happens? Masakit ba?" Sunod-sunod at nag-aalalang tanong niya. Umiling naman ako bago muling bumaling sa parang t.v na nasa gilid ko."I'm just happy. See that?" Tinuro ko sa kaniya ang parang anino lang sa monitor ngunit gumagalaw. "That's my baby," maluha-luha pa ring saad ko sa ka