Please also try my other completed story "All About Her" Salamat!
Alexandra's POVDinala ako ni Stan sa hindi ko alam na lugar."Nandito na tayo." Sabi nya. Sya na ang nagtanggal ng seatbelt ko."Buti naman. Feeling ko nakadikit na yung katawan ko sa upuan.""Ang hirap kasing maghanap ng walang tao na lugar."Hinawakan nya yung kamay ko habang naglalakad kami."Ano ba 'to? Gubat?"Actually, hindi naman talaga sya gubat. Mukha lang.May mga puno sa magkabilang gilid, tapos may kalsado naman na pwedeng lakaran.Nakakarelax ang paligid. Makakalanghap ka talaga ng sariwang hangin. Green na green ang kulay ng puno.Narating namin ang dulo, may nakahanda na table for two.Overlooking ang pwesto namin. May mga puno, bundok, at sa dulo ay ang malawak na dagat.Malapit na mag gabi kaya kulay orange na ang paligid."Ang galing kong pumili ng lugar 'no?"Nginitian ko lang si Stan.Maya-maya lang ay may nagserve na sa amin. May maliit na kubo pala sa gilid.Habang kumakain kami ni Stan ay mag tumutugtog sa gilid. A thousand years na instrumental.Ang romantic n
Alexandra's POVMasasabi ko na talagang mabilis dumaan ang araw, sinong mag aakala na graduation na namin ngayon."Larciso, Nicole M." (Clap. Clap)Maraming nangyari nung mga nakaraang araw.May panahon na nagkakaaway pa rin kami. Hindi naman nawawala 'yun sa isang relasyon, alam naming pagsubok lang 'yun para sa pagsasama namin. Syempre hindi kami sumusuko. Pilit naming iniintindi ang isa't-isa."Lopez, Marie S."(Clap. Clap)May mga araw na nawawalan kami ng time sa isa't-isa, nagiging busy sa pag-aaral. Pareho kasi kami na maraming inaasikaso. Lalo na ako, nag-aaral pa lang ako ay inaasikaso ko na ang pag-enroll ko para sa criminology. Habang sya naman ay busy sa ojt nya at pagtulong sa kompanya namin."Martin, Alexandra E."(Clap. Clap)At ngayon, ito na kami. Graduate na!...Pagkatapos kaming batiin nila Daddy ay umalis din sila."Wooh~! Sa wakas! Graduate na rin tayo!" Masiglang sigaw ni Jc."Yeah! Ngayon naman magiging busy na tayo sa kanya-kanyang trabaho." Hindi ko alam k
WAKASAlexandra's POVNgayon na. Ngayon na ang araw ng pag-alis nya."Alex naman! Pagod na ako!" Iritadong sabi ni Stan."Ehh~" Angal ko.Kanina nya pa kasi nilalagay sa maleta yung damit nya, kaso pinipigilan ko sya. Hinahawakan ko yung kamay nya."Tatapusin ko muna 'to tapos mag-uusap tayo. Ok?" Malumanay na sabi nya."Ayoko!" Pagmamatigas ko ulit."Alex naman. 8am na, 11am yung flight ko.""Eh mahaba pa naman oras mo eh." Sabi ko at pilit syang niyayakap."Hayy~ Oo na! Oo na!" Tumayo na sya at pumunta na kami sa garden."Ready?" Sabi ng photographer."Ready!" Sigaw ko.Gusto ko kasing magpapicture ng marami bago sya umalis. Kahit ayaw ni Stan, wala na syang magagawa."Sweet pose." Utos ng photographer.Umangkla ako sa braso ni Stan at ngumiti ng bongga."Mr., smile naman dyan." Napatingin ako kay Stan, nakasimangot ang loko!Humarap ako sa kanya at nagpameywang."Ano ba?! Kanina pa ako naiinis ah! Picture na nga lang nagdadamot ka pa! Ngingiti na lang kahit pilit ayaw pa? Sayo na ya
5 years. 5 years ang lumipas.Hindi naging madali sa aming dalawa ang apat na taong magkahiwalay.Hindi naiwasan ang selos, na baka may kasamang iba ang kung sino man sa aming dalawa.Marami syang naging kasalanan sa akin. Napakarami.Nung unang buwan ng pag-alis nya ay madalas pa ang tawagan namin. Naiintindihan ko kung minsan ay hindi sya nakakatawag dahil alam kong busy rin sya, ganun din naman ako.Pero pagkalipas ng limang buwan. Halos isang beses sa isang linggo na lang sya kung tumawag. Sinubukan kong tawagan sya nun pero operator lang ang sumasagot sa akin. Naiinis na ako. Gasino man lang kung magtext sya na busy sya, para hindi ako umasa. Kaso wala!Gusto ko sana syang sundan at pagbubugbugin kaso hindi ako basta-basta makaalis dahil hindi biro ang pagpupulis. Lagi pa kaming nasa biladan.Kahit si daddy ay hindi rin macontact...."Hayaan mo na princess. Baka maraming ginagawa." Laging sinasabi sa akin ni Kuya Alfred."Who knows? Baka may kasama ng iba." Pahaging naman lag
"Ugh!! Ramirez! Bakit mo ako tinapunan ng kape?" Pagmamaktol ko! Kasi naman naka uniform pa man din ako."Hindi ko naman sinasadya! Hindi ko naman alam na kukuha ka rin ng kape eh!" "Ehh! Nakakainis ka!" "Wag ka ng magalit! Tara! Ililibre na lang kita ng lunch!" Para pa akong inuuto nito."Talaga? Matakaw ako." Binantaan ko na sya. "Alam ko na 'yun. Tara na.""Ako mamimili ng pagkakainan natin ah?" Dapat manigurado muna ako."Oo na!"Winner! Yari sa akin 'tong mokong na 'to. Naka duty kasi kami ngayon sa police station, lunch naman kaya okay lang na umalis muna kami. Nung makarating na kami sa parking lot ay pinigilan ko muna syang pumasok sa kotse."Dyan ka lang. Magbibihis muna ako.""Oo na!"Regalo sa akin 'tong kotse ni Stan. Inartihan ko pa 'yun para lang bigyan ako. Kaya ko namang bumili, eh kung hindi nya ako papayagan mag drive, masasayang lang. Kaya mabuti na yung malalaman nya. Heavilyy tinted naman 'to kaya hindi ako makikita sa loob. Buti na lang lagi akong may dala na
Nagising ako ng makaramdam ng pangingirot sa kanang hita ko. Babangon sana ako ng bigla akong pigilan ni Ramirez."Magpahinga ka muna Martin." Halata sa boses nya na talagang nag-aalala sya."A-Anong nangyari?""'Yun isa sa mga holdaper, pinatamaan ka ng baril sa hita. Pero okay naman ang lahat." Natuwa naman ako sa sinabi nya, atleast walang ibang nasaktan."Galing nga pala 'yung kuya mo dito." Bigla akong naalerto sa sinabi ni Ramirez."Si Kuya Alfred? O Kuya John?" Patay na!"Alfred daw." Hoo~ Nakahinga ako ng maluwag."Nasaan na si Kuya?""Kausap 'yung doctor." Maiksing paliwanag ni Ramirez. Parang may kakaiba sa kanya."Hoy! May problema ka ba?" Tanong ko."Tsk." 'Yun lang at inirapan nya na ako."Anong problema mo? Iirap-irap ka pa dyan, para kang bakla." Natawa nalang ako sa kinilos nya. Tinignan nya naman ako ng masama na syang ikinatigil ko."Dahil kasi sa akin kaya k
Two days akong nagstay sa hospital, at pag uwi ay hindi muna ako pumasok. Nakatengga ako sa bahay."Hija, gusto mo ba ng makakakain?" Napatingin ako kay Manang."Hindi po. Manunuod na lang muna ako." Tumango lang si Manang at umalis na.Boring. Anong gagawin ko dito? Wala namang magandang palabas.Napatingin ako sa phone ko na kanina pa pala nag rring. Napakakulit talaga.Inisnob ko lang 'yun.(BEEP BEEP) Ano ba? Hindi ba matatahimik ang buhay ko?Tatayo na sana ako ng magsalita si Manang."Ako na, Alex." Sabi nya at lumabas na ng bahay.Maya-maya lang ay pumasok na ang magugulo kong pamangkin."Titaa~~" Sigaw ni Pia sabay kiss sa pisngi ko."Tita Alex!" Ganun' din ang ginawa ni Alfie.Mga anak ni kuya Alfred. Nakipag beso ako sa asawa nya na si Ate Perry."Kumusta ka na?" Sabi ni Kuya Alfred."Ok naman na ako." Sagot ko habang kayakap si Pia."Tita,
Stan's POV"Mr. Martin, I already check her background. Here's the folder." My secretary said, then he leave.Ang sakit sa ulo! Bakit ngayon pa sya bumalik kung kailan maayos na ang lahat? Kinuha ko ang folder at binuksan.Napasapo na lang ako sa noo nang makita ang nilalaman noon."Stella.." Paano ko sya haharapin? Wait-- Sinong may sabing gusto ko syang harapin.Dalawang babae pa ang pinoproblema ko ngayon.Malapit na naman akong umuwi dahil ang Daddy na ni Alex ang mag te-take over ng company dito sa U.S.I already spend 5 years of my life for this company. Hindi nasayang ang limang taon dahil talagang lumago ang hotel na pinamunuan ko.Dapat sana'y wala na akong poproblemahin pa, kung hindi lang sa Stella na 'yun. Tatawagan ko muna si Alex. Dalawang ring bago nya sagutin."Hello.. Alex." May pag-aalinlangan pa ang boses ko.[Ang dami monh arte, bakit kami pa ang kinuha mong escort
Salamat po sa lahat ng umabot dito at sa walang sawang pagsuporta. Sana ay suportahan nyo din ang isa ko pang story, Title: All About Her"Sorry na Jared! Hindi ko naman sinasadyang mahawakan ang cellphone mo eh!" Pagmamakaawa ko pero mukhang hindi nya ako naririnig dahil kinaladkad nya ako papasok sa kwarto namin. Napaupo na lang ako sa sahig."Sorry? Ilang beses ko ng naririnig sayo 'yan! Putangina mo kang babae ka!" Hinaklit nito ang buhok ko kaya napatingala ako sa kanya. Nasalubong ko ang namumulang mukha nya, marahil sa galit."I-Inilipat ko lang kasi nilinis ko 'yung lamesa." Pagpapaliwanag ko. Isa kasi sa pinaka ayaw nya ay ang pakialaman ang gamit nya."Tanga ka ba o ano? Malinaw na sinabi ko sayo, umpisa pa lang na wag na wag mong papakialaman ang gamit ko! Lalo na ang cellphone ko!" Sigaw nya sa mukha ko kasunod ng isang malutong na sampal.Para akong nabingi sa impact ng sampal nya. Kusang tumigil ang luha ko, napatitig ako sa kanya. Bumubuka ang bibig nya pero wala akong
"Jb! Oh my--" Hindi ko na natapos ang dapat na sasabihin ko ng bigla syang tumakbo sa tatay nya. Napaka sutil talaga."O Alex, ba't ka sumisigaw?" Salubong sa akin ni Stan habang hawak sa kamay si Jb."Yang bata na 'yan talaga! Iniwan na naman ang t.v na bukas, ilang beses ko na 'yan pinagsabihan na patayin ang t.v after manuod." Sumasakit ang ulo ko sa anak ko. He's only five years old."I forgot. Sorry nanay." Malambing na sabi nito."Jb, you're a big boy now. Listen to your nanay." Sabi naman ni Stan habang inaayos ang magulong buhok ni Jb.Tumango naman ang bata. "Pumunta ka muna sa kwarto mo, susunod ako doon." Utos ni Stan kay Jb."Opo." Kiniss pa ako nito bago umalis."Babe, I think we need a nanny for Jb." Tinignan ko ng masama si Stan."What do you mean? Na hindi ko kayang alagaan ang anak ko?!" "N-No! Syempre sobrang likot na ni Jb, hindi na sya pwedeng magstay mag isa sa bakeshop kapag busy
Alex's POVIt's been 8 months. Eight months ng paghihirap sa pagpapalaki kay Jb, pero sulit dahil sa konting ngiti lang ng anak namin ay napapawi lahat ng pagod namin.Abala ako sa pagluluto habang sya naman ay pinapatulog si Jb.Everything seems so perfect when our baby was born. Lalo kaming naganahan gumising sa umaga dahil alam namin na may magpapasaya sa amin.Ngayon ang iisipin namin ay palakihin ng mabuti si Jb. Minsan nga ay nagtatalo kami ni Stan kung anong kurso ang ipapakuha namin, hanggang sa marealize namin na malayo pa pala 'yun."Anong iniisip mo?" Nagulat ako ng bigla akong yakapin ni Stan."Wala. Nakatulog na ba si Jb?" Hinarap ko sya at niyakap na rin."Oo, pinaakyat ko na kay Manang. Babe? Gawa na tayo ng kalaro ni Jb." Ngali-ngali kong batukan si Stan sa sinabi nya."Ano ka? Sinuswerte? Kung gusto mo, ikaw manganak!" Sabi ko."Biro lang naman. Ayoko nang makita na nahihirapan ka
Alex's POVHindi naging madali ang mga sunod na buwan para sa akin. Naging sensitive ako, at moody.Laking pasasalamat ko at naiintindihan ako ng mga tao sa paligid ko. Grabeng pagpapasensya ang ginagawa nila, lalo na ang asawa ko.Nakaharap ako ngayon sa salamin at pinagmamasdan ang sarili ko. Napakalaki na ng tyan ko, di ko alam kung nakakahinga nga ba talaga ang baby ko sa loob."A-Aray." Napahawak ako sa tyan ko. Omg! Manganganak na ata ako!"Stan!!" Sigaw ko.Tarantang lumabas naman si Stanley sa C.R na nahihirapang itapis sa katawan ang towel."What happen?" Hindi magkandaugagang tanong nito."Aray! Manganganak na ata ako!" Halos mapaupo na ako sa kama sa sobrang sakit."Really?" Excited na tanong nito at kinuha ang cellphone."Hey! Anong ginagawa mo?!" "Itetext ko sila John." Nakangiting sabi nito.Kung hindi lang masakit ang balakang ko, baka naupakan ko na sya!"Uunahin mo pa ba yan kesa sa panganganak ko?!" Sigaw ko.Natigilan naman sya. "Ay oo!" Agad nitong kinuha ang mga
Merry Christmas!---Stan's POV"Ok na naman ako eh. Bakit nyo pa kasi ako dinala dito?" Sabi ko habang nakahiga sa hospital bed."Aba! Eh alangan naman na pabayaan ka namin na mamatay sa labas ng bahay nila Alex!" Sabi ni James."Mas mabuti pa nga siguro 'yun. Hindi na nga ako matanggap ng asawa ko eh." Naalala ko na naman si Alex. Hindi nya na siguro ako mapapatawad pa."Ikaw naman kasi eh. Gagawa ka lang ng kasalanan, magpapahuli ka pa!" Pang aasar nito.Tinignan ko lang sya ng masama."I was shocked pare. Hindi ko alam na magagawa 'yun ng secretary ko. Bata pa 'yun at alam kong family nya ang priority nya." Paliwanag ko. "Hindi ko inaasahan na ganun' ang gagawin nya.""Sabi nga nila, expect the unexpected.""Stan!" Halos lumundag ang puso ko ng biglang pumasok si Alex at yakapin ako kahit pa na nakahiga ako."S-Stan. Sorry." Sabi nito at halatang umiiyak na.Bumangon ako pero nakayakap pa rin sya."Hey, stop crying." Sabi ko.Humiwalay sya sa yakap at pinunasan ang luha nya."I'
Wag tayong magalit kay Stanley. Lahat po ng pogi, nagkakamali :)---Stan's POVThree days. Three days ang lumipas simula ng umalis sa bahay si Alex.Three days na parang three years na. I know it's my fault. I didn't expect that Karen, my secretary would do that. Nagresign na sya after that incident.Galit na galit ako sa sarili ko. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may masamang nangyari sa mag ina ko. I always bring fruits at Alex's house, hindi nga lang ako nagpapakita sa kanya. Wala akong lakas ng loob na humarap sa kanya.(KRING. KRING)Naputol ang pag-iisip ko ng biglang mag ring ang cellphone ko. It's John.[Stan.]"Yeah?"[Are you free? Let's meet at my resto.]"After my work. Marami pa akong hindi natatapos." Sagot ko.[Okay, just text me kung on the way ka na.] Then he hung up.Napahawak ako sa sentido ko, wala akong gana magtrabaho. Ang dami nang nakatambak na papeles. Hindi na rin ako minsan umuuwi sa bahay, dito na ako natutulog sa office.(Tok. Tok)"Come in." Sab
"Mga walang hiya." Mahinang sabi ko.Halos umakyat lahat ng dugo ko sa ulo at nahirapan akong huminga. Napahawak ako sa tyan ko.Tinignan ko ng masama ang babae na kanina lang ay nakakandong sa asawa ko. Mukhang gulat na gulat sya."Lumabas ka na Miss at mamaya tayo magtutuos." Gigil na sabi ko.Dali-dali naman 'tong umalis.Lumakad si Stan papalapit sa akin at akmang hahawakan ako. Umiwas ako at umupo sa sofa. Kailangan kong kumalma dahil talagang nanggigil ako."Babe." Pagmamakaawa nito."Sa bahay lang ako nila mommy hanggang sa manganak ako. Ipapakuha ko ang mga gamit ko mamaya kay Kuya John. Wag na wag kang magtatangka na pumunta doon. Mag-usap na lang tayo after kong manganak." I came up to that decision.Alam ko na hindi dapat nagpapadalos-dalos lalo na kapag galit. Kaso di ko maiwasan."Babe wag ka namang ganyan. Let me expla--""Magpapaliwanag ka? Una Stanley, bakit hindi mo sinabi na babae pala ang secretay mo? Pangalawa, 'yung babae na 'yun pa talaga? Alam mo bang napakalaki
"Ingat ka lang sa pagbaba!" Narinig kong sigaw ni Stan habang pababa ako sa hagdanan.Hindi pa naman masyadong malaki ang tiyan ko pero mahahalata na buntis na ako."Over acting lang?" Natatawa kong sabi. Lalo pa akong natawa ng makita ko syang naka apron at nagluluto. "Anong niluluto mo?""Pancit." Nagningning ang mata ko sa sinabi nya.It's been a month simula ng ibalita namin sa lahat ang pagdadalang tao ko. And they we're all happy for us."Matatapos na ba? Natakam ako." Sabi ko sabay upo."Malapit na." Sagot nya.Paghain nya sa akin ng pancit ay kaagad akong sumandok at nilagyan ng 'yun ng suka. Ang sarap talaga!"Gusto sana kitang samahan dito maghapon kaso kailangan kong bumalik sa office." Sabi nya habang nagtatanggal ng apron."I can handle myself. Tatawagan ko na lang sila kuya kapag may kailangan ko." Simula kasi ng sinabi ko sa kanilang buntis ako ay kaagad nilang sinabi na kapag may kailangan ako ay tawagan ko lang sila."It's good to hear. Maliligo lang ako saglit." Isan
It's been 3 days simula ng nalaman kong buntis ako, syempre nakapag pa check up na rin ako and it's positive!Kakagaling ko lang sa OB gyne ko at dumiretso na ako sa grocery store para mamili ng ipanghahanda mamaya sa surprise dinner ko kay Stan.I'm busy picking some item ng may bumangga sa akin."Oh shoot." Bulong ko. Napaatras ako sa pagbangga nya."Paharang harang kasi." Sabi nung nakabangga sa akin."Excuse me?" "Paharang harang ka sa kukunin ko!" Sigaw nito."Aba miss, customer din ako dito. Pati ang dami-daming coffee oh! Kaya hindi mo na kailangang manulak!" Ganting sigaw ko."Eh sa gusto ko dito eh, pakialam mo ba?" Muling pagtataray nya sa akin.Inirapan ko na lang ito at umalis na. Pasalamat sya at medyo good mood ako at ayoko ng gulo.Agad na akong pumila sa counter, at kung minamalas nga naman ako, nasa likod ko kasi yung babae na nakaaway ko kanina."Miss baka naman pwedeng paunahin mo na lang ako. Isa lang naman ang sa akin, sayo ay napaka rami." Sabi nito sa akin. Hin