ฉันไม่ได้ฝันไปใช่ไหม! อีกิ่งจริง ๆ ฉันรีบโบกมือให้ แต่กิ่งกลับมองไม่เห็นฉัน มันก้มมองแต่โทรศัพท์และพิมพ์ไม่หยุด จนฉันรีบเดินอ้อมราวกั้น ไปดักรอกิ่งที่ทางออกแทน กิ่งก้มหน้าเดินมาเร็ว ๆ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นดูทางออก และบังเอิญหันมาสบตากับฉันพอดี “สวย!” กิ่งเบิกตาก
กิ่งแพ้ฉันราบคาบ มันตัวเล็กกว่าฉัน มันไม่มีทางสู้แรงวัวฉันได้หรอก ฉันรีบเดินมั่นหน้า เข้าร้าน Sex Shop ไม่อายใคร ส่วนกิ่งน่ะเหรอ มันจะร้องไห้แล้ว! แต่ฉันไม่สนใจมันหรอก ให้มันร้องไป เพราะตาฉันกำลังลุกวาว ในร้านมีหนังโป๊เต็มไปหมด แต่เป้าหมายฉัน มันไม่ใช่หนังโป๊ไง!
อิอิ ฉันเดินชิล ๆ เลือกซื้อของต่อ ส่วนกิ่งมันก็เดินตามต้อย ๆ ก้มกดโทรศัพท์ เพราะมันอายคนอื่นที่เดินผ่านไปมาจนไม่กล้าสบตาใคร สรุปฉันได้ ดิลโด้ ไข่สั่น กุญแจมือ ชุดคอสเพลย์สาวใช้ แส้ หูกระต่าย ถุงน่องตาข่าย เอ่อ... อันหลัง ๆ เห็นมันน่ารักดีเลยอยากซื้อเก็บไว้เล่น ๆ
วันสุดท้ายของทริปเจแปน มันไม่มีอะไรเลยจริง ๆ เราใช้บัตรเบ่งของกิ่งไม่คุ้ม เพราะตื่นสาย! เลยนอนยาว ๆ จนถึงเวลาเช็คเอ้าท์กันเลย ตอนนี้กิ่งมันจัดกระเป๋าเสร็จเรียบร้อย สักพักมันก็ออกไปวีดีโอคอลกับผัวที่ระเบียง ฉันนั่งจัดกระเป๋าไป รอจนมันเผลอ แล้วรีบเปิดซิปกระเป๋ามัน ยัดไข่สั่นเข้าไปทันที
“อยากทำงานก็ไปโรงพยาบาลดิหมอ” ช่วยลุกออกไปได้ไหม ก่อนที่ฉันจะเริ่มอยากไปด้วย “ไปญี่ปุ่นทำไม คิดถึงฉันล่ะสิ” หลงตัวเอง! “ป่าว แค่เงี่-ยน” ฉันตอบไปตรง ๆ บอกคิดถึงเดี๋ยวก็ได้ใจไปอีก “เอาเลยมั้ยล่ะ เอาที่นี่หรือบนห้อง” เราตรง ๆ กันแบบนี้ล่ะ ไม่ต้องตกใจ แต่ฉันควร
“ก็เล่นสิ ของแก ซื้อเองทำเป็นจำไม่ได้ บ้าจริง… ฉันจะไปซื้อของอย่างงั้นได้ไง” (สวย!) ฉันรีบดันโทรศัพท์มือถือเขาออกห่าง ไม่อยากคุยกับอีกิ่งแล้ว เดี๋ยวความแตก (สวย! แกเอาของแกคืนไปด้วยนะ!) ฉันไม่เคยเห็นกิ่ง มันโวยวายขนาดนี้เลย สงสัยผัวมันกวนหนักมาก ฉันไม่ตอบ
ความเหนื่อยล้าที่อดหลับอดนอนมาทั้งคืน ทำฉันลืมตาตื่นอีกที บ่ายสอง! ตายแล้วอีสวย ไม่มีมือถือแค่เนี้ย! ตัดขาดจากโลกภายนอกไปเลย เฮ้อ! มีใครลงอะไรในเฟซบุ๊กไหมนะ มีใครทักแชทมาจีบบ้างรึป่าว โอ๊ย~ เพิ่งรู้ว่ามือถือคือทุกอย่าง ตอนนอนโง่ ๆ อยู่บนเตียงนี่ล่ะ! วันนี้ฉันต้องถอยใหม่
อิหมอ กับของเล่นช้านนน! ของเล่นฉัน มันตั้งเรียงรายอยู่บนเตียง ทั้งไข่สั่น กระจู้ปลอม โซ่ แซ่ ชุด กุญแจมือ โอ๊ย~ ทุกอย่างเลย! พอเขาเห็นฉันเขาก็นอนยิ้ม เอาศอกค้ำเตียง กระดิกเท้ามองมา ฉันได้แต่ยืนอึ้ง ถือถุงเซเว่นที่มีแต่ถ่าน ครบเลย! ทำไงดีวะ หรือจะเป็นบาปกร
หลังจากกินข้าวและเหน็บแนมกันเสร็จ ก็กลับมาคอนโดใช้ชีวิตปกติ มันจะไม่ปกติเพราะลูกนี่ล่ะ อีสวยเหนื่อยมาก ตอนลูกทารก คิดว่าลูกจะเรียบร้อยเลี้ยงง่าย นี่ไม่ใช่เลย! ซนมาก มันดีที่เขาซนแต่ที่บ้านไม่ซนข้างนอก ไม่งั้นฉันปวดหัวกว่านี้อีก! ฉันนั่งทำงาน นั่งพับผ้า ลูกชายรื้อซะเละ กูจะบ่นจะด่าหน่อย อิพ่อก็โอ๋ล
ถึงคุณหมอสูติเขาจะออกเวรมาเช้าตรู่ บ่ายนี้เขาก็เข้าเวรต่อ นั่นล่ะอีสวยฝากท้องกับเขา ต้องรอไปพร้อมกันตอนบ่าย “ลูกคนที่สองแล้ว... ยังตื่นเต้นอีกเหรอหมอ” ฉันกอดลูกไปถามคุณผัวไป เพราะตั้งแต่ลงมาจากคอนโด นางยังไม่หุบยิ้มเลย “ตื่นเต้น และดีใจมาก... ไคล์ดีใจไหมครับ จะมีน้องแล้
ฉันรีบดึงมือกลับทันที จนอิหมอตกใจอีกรอบ “ให้ฉันจับสักนาทีสิ ไม่สบายรึป่าว” ฉันจะทำยังไงดีวะ ถ้าโกหกว่าเป็นเมนส์ อิหมอนางก็จะจับดูเลย! “วันหลังนะ เมื่อกี้สวยขอโทษ มันเหนื่อยเลยหงุดหงิด” เขาถอยหลัง แล้วพยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะถอดเสื้อผ้า และเดินเข้าห้องน้ำไป กู
และแล้วก็ถึงเวลาที่ฉันต้องโยนช่อดอกไม้! บ้าจริง อีสวยไม่อยากยกแขนขึ้นสูงเลย กลัวชุดแต่งงานปริ แม่งบวมทุกอย่างเลยตอนนี้ พุง นม แขน ขา หอยก็ด้วย! พิธีกร: สาวโสด หนุ่มโสด ใครโสดมารอกันเลยค่ะ เจ้าสาวพร้อมแล้ว ยัง… กูยังไม่พร้อมโว้ย ขอฮึบก่อน! พิธีกร: หนึ่ง สอ
แต่นางไม่ระแคะระคายอะไรเลยนะ ฉันไม่ค่อยแพ้ท้องด้วย เตรียมงานแต่งได้สบาย ส่วนเพื่อนเจ้าสาวฉันจะมีใครล่ะ ก็กิ่งไง กิ่ง กิ่ง และก็กิ่ง! เออ มีใบไม้อีกคน! เกือบลืมหลานสาวหน้านิ่งไปแล้ว แล้วตอนนี้ใบไม้ก็เดินหน้านิ่งใส่ชุดไทย จับมือกับกิ่งเข้ามาหาฉัน ต้ายตาย เห็นหน้าใบไม้ แล้
สักพักเขาก็ลุกขึ้นยืน โค้งเคารพอีกครั้ง ฉันเองก็พยายามทำตามเขาทุกอย่าง จนเราออกมาจากสุสานไปเที่ยวป่าไผ่กันต่อ ต้นไผ่เรียงกันเป็นทางยาว ฉันนั่งรถลาก สไตล์ญี่ปุ่นชมวิวตลอดทาง ส่วนอิหมอเริ่มหายซึมแล้ว ฉันจับมือเขาตลอด พยายามพูด พยายามคุยกับเขา “หมอ ทำไมพูดญี่ปุ่นเก่งจัง” อ
พร้อมกับมองหน้าอก มองไล่ไปตามตัวฉัน ด้วยสายตาที่หื่นกระหาย... “เร็วสิพ่อ เดี๋ยวไคล์ตื่น...” เอาล่ะตรงนี้ก็ได้! ฉันเผยยิ้มยั่วสวาทใส่หมอสูติลูกครึ่งญี่ปุ่นทันที จนเขารีบดึงสติตัวเองกลับมา แล้วดันหลังฉันชิดหน้าอกตัวเอง ฉันรีบกระชากคอเสื้อเขาลงมาจูบอย่างกระหาย... พร้อมมือเ
เรานั่งเครื่องหกชั่วโมง มาลงท่าอากาศยานคันไซเหมือนเดิม บรรยากาศเดิม ๆ มันยังตามหลอกหลอนอีสวยอยู่เลย ทั้งนอนสนามบิน ทั้งมือถือหาย ฉันเล่าให้อิหมอฟังบนเครื่อง นางขำแล้วขำอีก! โถ่เอ้ย เพราะแกป่ะ! หลังจาก ผ่านทุกอย่างออกมาเรียบร้อย เราก็นั่งรถไฟออกจากสนามบินต่อ รอบนี้ไม่เร่งรีบเท่าไหร่ เร
“ทำอะไรครับ คุณแม่คุณลูก ว้าวกินนม!” หมอเคนรีบวางของตรงดิ่งมาหาเราสองคน ก่อนจะใช้มือค้ำเตียง ทำตื่นเต้นไปกับลูก จนไคล์หันไปมองพ่อ แล้วยิ้มออกมา… “ยิ้มแฉ่งเลย ตัวแสบ นมแม่อร่อยล่ะสิ” แล้วอิหมอก็เอานิ้วมาจิ้มนมฉัน จนลูกมองตามนิ้วนาง “พอเลยพ่อ กินข้าวยัง เหน