"New Boss"Pakanta kanta kong inayos ang sarili sa harapan ng salamin.Sobrang saya ko sa araw na ito, dahil natanggap ako bilang office staff sa isang malaking Company. Isang Advertising Company and it's my first day.Malaki ang pagkakangisi ko sa harapan ng salamin.Naglagay ako ng konting powder sa aking mukha, inayos ko ang aking nakapusod na buhok at isinuot ang malaking salamin ko sa mata. I put a light lipstick on my lips.I wore a white loose long sleeved blouse , an office black high waist pencil cut skirt with black stocking underneath, paired with red highheels.Napangiwi ako, I am so sexy and I knew it, minus points lang itong suot kong malaking salamin sa mata nagmukha tuloy akong kwarenta anyos.It doesn't matter as long as it's my first day.I painted a smile on my lips while staring my own reflection on the mirror."Perfect!" bulalas ko sa pitik ng aking mga daliri.Mabilis kong hinagilap ang aking bag na nakapatong sa ibabaw ng kama at tuluyang lumabas sa kwarto.Bum
"Annoying Travis"Napalunok ako nang makita ko ang iniluwa mula sa pintuan. Hindi ako makapaniwala." Is he my new boss?" tanong ko sa loob loob habang titig na titig sa lalaking pumasok.No! It cannot be!Napakagat ako sa aking pang ibabang labi. It's the same guy from the elevator. The rugged man. Oh come on is this some kind of joke? Hello? Is somebody can explain this? Wait hahagilapin ko muna ang sarili ko, dahil pati ako ay nagulat.Kaya pala kung makahingi ng dispensa ang babae kanina sa elevator scene ay parang takot mawawalan ng trabaho. Iyon pala anak ito ng Boss namin.Tango tango ako sa na isip, animo'y nasagot ang isang mesteryo.Pumasok ng tuluyan ang rugged man sa silid. Bumaling si Sir Travio na parang nagtagis ng bagang, o tama nga talaga nagtagis nga ng bagang ang Boss ko.Malaking katanungan iyon sa utak ko, hindi ko mapuzzle kung ano ang nangyari sa eksinang ito?"Travis what are you doing here?" tigas na tanong ni Sir Travio sa lalaking kaharap.Travis pala ang p
"Welcome Boss"Kinabukasan maaga akong pumasok sa office. Dahil nga second day ko palang dapat magpapakitang gilas muna ako.Dumaan ako sa isang exclusive coffee shop sa ibaba ng building. Kasunod ay pumanhik na ako sa itaas upang sisimulan ang aking trabaho.Hindi ako mapakali dahil ito ang araw na unang papasok ang bagong boss ko.Lahat ng kasamahan kong mga babae ay sabik sa bagong boss namin, ano naman kayang klaseng lalaki ito at bakit lahat ng nasa opisina ay parang sabik itong makita.Nakanguso akong nakamasid sa mga kasamahan ko, parang mga bagong nagdadalaga. Animo'y kilig na kilig na naghihintay sa bagong CEO.Baka nga gwapo pareho sa kapatid nitong si Travis. Hindi ko naman maitatangging malakas ang appeal ni Travis at sobrang gwapo din. "Ayyyy!Pamila huwag mo na ngang ikumpara ang dalawang iyon dahil alam mo naman na trabaho ang pinunta mo dito hindi kalandian eh ano naman kung gwapo ang mga ito ang tanong lilingonin ka ba ng mga ito? Tingnan mo muna ang sarili mo salamin
"YearBook"Hindi ko pinansin ang sasakyan sa likuran at pinagpatuloy ko ang malalaking hakbang.Unti unti nang nababasa ang aking suot, bahagyang kong tinakpan ang aking ulo sa dala kong bag. Lakad takbo kong tinungo ang waiting shed upang makasilong, mahirap na baka magkasinat ako.Hindi pa rin tumigil ang sasakyan at muli na namang bumusina sa likuran ko habang pinagpatuloy ko ang aking hakbang patungo sa shed.Napilitan akong alamin kung ano ang sadya nito .Kaya itinigil ko ang aking paglalakad. Huminto ang sasakyan sa tapat ko at bumukas ang bintana niyon.Nagsalubong ang aking kilay, nakukuryuso ako kung sino ang lulan ng kotse. Yumuko ako ng bahagya upang malaya kong makita ang panauhin sa loob.Laking gulat ko na ang bumungad sa akin ay ang Boss kong suplado. "Ano na naman ang problema ng lalaking ito?" nakalukot ang noo kong nag-iisip.Huh?ano na naman ang sadya nito sa akin, don't tell me may hindi pa ako natapos na pinagagawa nito. Lord naman eh! pwedeng ipabukas na lang."H
"Acceptance"I can't believe it, my Boss was my classmate way back then? not just that, but I used to hate him with his geek, nerdy looks.Paano ko haharapin ito ngayon na alam ko na ito ang lalaking pinaka-ayaw ko dati.Ahhhhhh! Hindi ako mapakali, hindi ako makapag-isip ng tama.Nahihiya akong aminin sa sarili ko na bumaliktad ata ang panahon at ako na ngayon ang nerd.Isang malalim na hininga ang aking pinakawalan. Nagmukmok ako sa aking silid. Hindi ko alam kung may mukha pa ba akong ihaharap sa Boss ko bukas. Ayaw ko nang pumasok pa.Bahala na hahanap nalang ako ng panibagong trabaho kung kinakailangan. Ayokong makilala ako nito at pagtatawanan.Gulong gulo na ang utak ko! Hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko.Tamad na bumangon ako mula sa pagkakahiga at gumawi sa harap ng mesa.I will going to tender a resignation period no more no less!Kinuha ko ang ballpen sa harapan at nagsimulang magsulat. Isang malalim na hininga ang aking pinakawalan. Sigurado ba ako sa gagawin ko? N
"Jealousy"Nagulat ako nang may tumakip sa aking mga mata mula sa likuran."At sino naman kaya ito?" napaisip ako."Betty!" bulalas ng taong nagmumula sa aking likuran.Nagsalubong ang aking kilay. Gumawi ito sa harapan niya.Binalik ko sa pagkakasuot ang salamin upang mas maaninag ko kung sino ito."Sir Travis?" gulat na bulalas ko nang mapagtanto kung sino, isang ngiti ang binigay ko kay Travis."What are you doing here Betty?" tanong nito na maagap at umupo sa kabilang upuan sa tapat ko."Isa na namang asungot ang dumating," reklamo ko sa utak. Pero mabuti pa ito mabait at hindi suplado. Napakasalungat ng dalawang magkapatid."I bought something," sagut ko sabay turo sa paper bag na nasa ibabaw ng mesa.Tumango lang ito. Umu-order din ito ng makakain."Go get some food to eat, I'll treat you," alok nito sabay kuha sa menu na nasa harapan."Really? I won't say no," malapad na pagkangisi sabay basa ng menu lists.Nang dumating ang order namin ay nagsimula na kamimg kumain."Anyway Si
"Rough to Passionate"Pabalikwas na tumayo si Tristan mula sa pagkakaupo sa sahig. Sapo ang noo'y mabibigat ang hakbang na tinalunton nito ang telephone sa ibabaw ng desk nito.Tahimik lang akong nakamasid dito. Hindi ko mawari kung bakit nanginginig pa rin ang aking mga tuhod. Hindi ko alam kung ano ang dahilan nito kung bakit nito iyon ginawa. Nalilito ako, litong lito. Malaking palaisipan sa akin ang mga kilos ng binata.Nanatiling nakamasid lang ako dito. Hindi rin ako pwedeng lumabas ng ganito ang ayos ko. Dahil siguro akong may mga matang nakaabang sa akin.Punit ang aking damit, ang bra ko ay nasa sahig nakakalat.Isang malalim na hininga ang aking pinakawalan nang nahimasmasan.Ano ang gagawin ko, paano ako uuwi? hindi pwedeng ganito ang ayos ko. Siguradong hindi ako lulubayan ni Jocel."Yes hello Mr. Frank can we set our appointment on the next day?" dinig kong ani ni Tristan sa kausap sa telepono."Yes Sir I can't make it today, some emergency came up," dahilan nito sa kausa
"How nerd turned to Playboy"Mahigpit ang pagkakahawak ni Tristan sa manibela. Seryoso ang mga matang niyang nakatuon sa kalsada.Hindi siya makapaniwalang Pamela Ramirez had changed a lot.She was beautiful way back then, yet she's getting more beautiful now. She is so simple and that's make her more beautiful.He used to love her before pero siya lang ang nakakaalam noon, dahil palagi siya nitong iniiwasan sa tuwing magkasalubong sila sa hallway o saan mang gawi ng University. Nasasaktan siya dahil hindi man lang nito kayang suklian ang nararamdaman niya, Pamela was her first love, yes she was. Pero siguro nga'y dahil pangit siya kaya hindi man lang siya nito nilingon kahit bilang kaibigan lamang. He used to participate in every class activities in their school just to catch her attention, pero wala hindi man lang siya nito napapansin.He changed his image after all, and used to hate beautiful girls, kaya he used to play with women, and sleep with women with no string attached. Nasa
"Hidden Proposal"Walang patid ang mga luhang dumadaloy sa pisngi ko. Humihikbi ako na animo'y walang kataposan. Hindi ko gustong umiyak pero kusang tumutulo ang luha ko ng hindi ko namamalayan.Nanatili pa rin ako sa silid ng hospital na ito nang mag-isa.Nakatungo kong pinahid ang mga luha ko sabay kuyom ng mga palad ko sa ibabaw ng aking magkabilang hita.Masaya ako sa balitang natanggap ko pero may kalakip iyong takot at pangamba. Hindi ko masisi ang sarili kong matakot dahil ako lang mag-isa ang humaharap sa dayog ng buhay ko, wala akong kapamilya na malapit sa akin bukod kay Jocel. Hindi ko alam kong saan ako magsisimula, saan ako o kami ng batang ito dalhin ng unos ng buhay, pero alam ko at maipapangako ko sa sarili kong hindi ko pababayaan ang magiging anak ko.Nanatiling nakayuko ako nang mapansin ko ang isang kumikinang na bagay sa aking daliri. Nagsalubong ang aking kilay, bakas sa mukha ko ang pagkalito. Wala sa sariling napasuyod ako ng tingin sa bagay sa aking daliri.
"Blessing in Disguise""OKAY Miss Ramirez, just wait for our call, thank you," sabi ng isang babaeng nag interview sa akin. Napakabugnutin naman ng pagmumukha ng nag-interview sa akin na akala ko tuloy nakapasan sa buong mundo.Tumango lang ako bilang sagut dito, maingat akong lumabas mula sa silid kung saan ginanap ang interview sa bago kong inaaplyan.Isang buntong hininga ang aking pinakawalan nang maglakad ako sa hallway. Dalawang linggo na akong pagala-gala pero wala pa rin akong nakuhang bagong trabaho.Laglag balikat na lumabas ako sa malaking building. Nagsisimula muli ako sa una. Apply dito, apply doon hanggang sa makahanap ng panibago.Eh bahala na kaysa manitili ako doon, puso ko lang ang mahihirapan. Bahala na walang sisihan."Go go go lang Pamela!" Pinalakas ko ang aking sarili.Pang limang kompanya ko na kaya iyon, pero palagi lang sinabing maghihintay ng tawag, hanggang kailan pa ba ako maghihintay, isang linggo, dalawa,tatlo? Sadsad ang takong ng sapatos kong naglaka
"Distance is the Key"GABI na pero gising na gising pa rin ang diwa ko. Hindi man lang ako dinalaw ng antok. Kanina pa ako pabaling baling sa ibabaw ng kama pero wala eh, mulat na mulat pa rin ang aking mga mata.Lintik itong matang to oo. Lagyan ko kaya to vicks ano para kusang pumikit ito?Mariin kong ipinikit ito, pero palaging nag pa-flashback ang mga sinasabi ni Tristan sa aking isipan. Para atang nakaukit iyon sa utak ko. Palagi nalang lumilitaw ang gwapong mukha nito sa kukuti ko.Ibig ko na sanang paniwalaan lahat nang iyon pero natatakot ako baka sa bandang huli ay ako rin ang magdurusa at magsisisi.Kaya mas mabuti at maaga pa ay iiwas na ako para hindi na tuluyang mahulog pa ang loob ko. Itigil na niya ang kahibangan niya.Pabalikwas akong bumangon mula sa pagkakahiga, sinuot ko ang salamin sa aking mga mata.Naupo ako sa harapan ng maliit na mesa ng aking silid, kinuha ko ang ballpen sa harapan at isang malinis na papel.Magpa-file ako ng resignation hangga't maaga pa. Aya
"Shoulder to cry on"Nang makilala ko kung sino ang bumungad sa aking harapan ay hindi ako nagdalawang isip. Lakad takbo ko itong sinalubong, pangahas ko itong hinarap. I knew I need him right now. I really do.When I reached him, I automatically leaned my head on his right chest without asking his permission and my tears bursted. I started to cry as much as could. Nilabas ko ang mga luha ko na kanina pa ko pa tinitimpi.Humagulhol at humihikbi ako na parang wala ng kataposan, nayugyog ko ang aking balikat dahil sa pag-iyak, hindi ko na napigilan ang sarili na umiyak ng umiyak sa harapan ni Travis.Wala na akong pakialam kung nagmukha akong tanga at kaawa awa sa mga mata nito sa sandaling iyon, gusto ko lang umiyak at ilabas ang sakit at sikip ng aking dibdib. At ito lang ang pwede kong takbuhan sa oras na iyon."I am sorry for grabbing your shoulder without your consent, b-but I really need this now," humahagulhol na sabi ko, hindi ko na naikulbli ang gumaralgal kong boses. Hindi it
"Denial"Nagising akong mabibigat at masakit ang aking katawan. Nakahiga ako sa ibabaw ng malambot na kama. Mabibigat ang aking talukap pero pinilit kong idilat ito. Pinilit kong hagilapin ang aking diwa.Kinapa ko ang aking sarili, wala akong saplot sa ilalim ng puting kumot. Napahigpit ko ang pagkakahawak ko sa kumot.Hindi ko natatandaan ang mga pangyayari pagkatapos ng lahat. Ang huling natatandaan ko lang ay kasama ko ang lalaking mahalaga sa akin. Basta ang alam ko lang na napaligaya ko ito sapat na iyon para sa akin. Kusa kong binigay ang tanging bagay na pinagka-iningatan ko nang dalawang po't anim na taon sa lalaking may malaking puwang sa puso ko. Sapat na iyon para humakbang ako pasulong.Hinanap ko ang aking salamin, nakapa ko iyon sa ibabaw ng maliit na side table dali ko itong sinuot sa aking mga mata. Matamlay akong bumangon mula sa kama. Nahagip ng aking mga mata ang orasan na nakasabit sa dingding.Ala una na pala ng hapon.Nagulat ako, ganun na ba ako katagal nakatu
"Unstoppable Desire"Isang bundol ng kaba ang aking nadarama dahil may mga bisig na yumakap sa akin mula sa likuran.Hindi ko magawang igalaw ang aking katawan dahil sa higpit ng mga bisig nitong nakapulupot sa aking beywang.Hinalikan nito ang batok ko pababa sa balikat ko."Damn it! I want you, I really want you Pamela," anas na bulong nito sa gawing batok ko.Nanindig lahat ng balahibo ko ng marinig ko ang baritono nitong boses. Alam ko agad kung sino. Si Tristan ito at hindi ako maaaring magkakamali.Dama ko ang maiinit nitong pagnanasa nang sumayad ang mainit nitong mga labi sa balat ko. Bahagya kong naipikit ang aking mga mata dahil sa malakuryenteng dumaloy sa aking mga ugat.Pinagkagat kagat nito ang puno ng tainga ko, nakikiliti ako sa ginagawa nito.Kahit kaunting pagtutol man lang ay hindi ko magawa dahil gusto ko ang ginawa nito sa aking katawan.Ibig tumutol ang kabilang panig ng aking utak, pero paano? naliliyo na ang diwa at puso ko dahil sa init na sensasyong hatid nit
"Travis to the Rescue""What the hell," balikwas kong bangon mula sa buhanginan. "Sir Travis what are you doing here?" tanong ko sabay salubong ang kilay agad kong pinalitan ang salamin ko sa mata, tiningala ko ito mula sa pagkaka-upo."Grabe ka na naman Betty para ka naman nakakita ng multo," asik ni Travis sabay upo sa tabi ko.Nakangusong pinandilatan ko ito. Pero lihim kong sinuyod ang tingin dito kunwa'y inis inisan."Hmmmmm! Anak ng tukwa he is pretty damn hot. A broad shoulder at naku girl malalaman ang dibdib at may anim na pandesal sa tiyan, my God ang magkakapatid na ito ay parang machete, napakagandang mga lalaki."Nakasuot ito ng summer shorts at lantad ang mamasel nitong hmmm katawan nga! gwapo pareho ang magkakapatid! Ay diyos ko! kung pinagpala nga naman."Opppps! Naging malandi ka ata pamela huh!" saway ng isang bahagi ng utak ko.Kurap kurap na binaling ko ang paningin sa maasul na karagatan. "Bakit ka ba nandito ha?" hindi ko pa rin ito tinigilan hanggang hindi nito
"The Secret Moves"Nang biglang may nagbukas ng ilaw sa living room.Parang binuhusan ako ng isang malamig na tubig.Para kaming napaso at kumalas sa isa't isa. Kumalas si Tristan mula sa pagkakayapos nito sa akin at tumayo ito ng tuwid."Stay here," utos nito sa akin at dagling tumalikod.Pinamulahan ako, nag-iinit ang pisngi ko dahil sa hiya. Ibig ko nalang maglaho na parang bula."Oh God bakit ba kasi ako nagpapadala sa init ng katawan ko." Marahas kong natampal ang sariling hita. Napasapo ako sa aking noo.Maingat na bumaba ako sa pagkaka-upo sa ibabaw ng mesa at isa-isa kong hinagilap ang mga saplot ko sa sahig na nagkalat. Kahit medyo, madilim sa gawing iyon pinilit kong ayosin ang sarili, pigil hiningang sinikap kong hindi man lang makagawa kahit kaunting kaluslos at ingay.At sino naman kaya ang bumisita sa Villa ng ganitong oras?Matamlay na napaupo ako sa sahig. Pasandal ko pinilig ang aking ulo sa dingding sabay pikit ng aking mga mata.Hanggang kailan ba ako mananatili s
"A Ghost with Desire"Alas dose na ng hating gabi.Pero nanatiling mulat ang mga mata ni Tristan. Nasa labas siya sa malaking bahay at kanina pa siya nagbabad sa pool.Kanina pa niya pinagod ang sarili sa kalalangoy sa pool, paroon at parito. Gusto niya mapagod ng mapagod hanggang sa makalimutan niya si Pamela.Mahigit isang oras na siyang nanatili sa ibabaw ng tubig, pero nanatiling presko sa diwa niya ang mukha ni Pamela. Ginugulo nito ang diwa ng binata. Para siyang baliw at aligaga nang dahil lang sa isang babae.Sinapo niya ang ilang hibla ng buhok na tumaping sa kanyang noo. Isang buntong hininga ang kanyang pinakawalan. Kailangan niyang mahimasmasan sa pagnanasang sumakop sa kanyang pagkatao.Hindi niya napigilan ang sariling maapektohan nang nakita niya ang dalaga na walang halos saplot maliban sa tuwalyang nakatupi sa balingkinitan nitong katawan.She made him on fire and he desire her. He wants her so badly, na halos hindi niya mapigilan ang sariling pagnanasa. She keep appe