He immediately struck my shoulder. “Mas proud kami sa ‘yo! Anyway, gusto ko sana mag-usap-usap muna tayo. Tagal nating ‘di nag-usap, eh. Balitaan na lang namin si Kael na nakita ka namin.” “Sure. Do you have a reserved table?” I peek at the whole venue. “Yes. Kami lang dalawa ni Drev. Alam mo naman ‘yon, layo ang loob sa mga tao,” he said, giggling. “I’ll invite Xino, my friend, to come with us. Just give me a moment,” I excused. “Sure, will wait for you there.” Lumapit ako sa kinaroroonan nina Xino at Faye. Nang mapansin ako, tumigil sila sa pag-uusap at umayos ng pag-upo. “Sino ‘yung kausap mo?” Tanong ni Xino, tinuro si Emman gamit ng kanyang nguso. “You’ll know. Go to the table, second to the last located to the right. They are my friends and you’ll get to know them,” I commanded while staring at Faye blankly. “Alright! Enjoy chitchat with Faye-uh!” Umalis si Xino sa table. Sinundan ko siya ng tingin at iniwas ko lang ang tingin ko sa kanya nang maupo siya kaharap ni Drev
Humigpit ang hawak ko sa palda ng dress ko. Hindi ko na rin mapigilan ang pamamasa sa mukha ko sa mga luhang naipon kaagad pagkakita kong magkadikit ang labi nila. Parang binuhusan ako ng malamig na tubig. Nanginig kaagad ang labi ko kaya kaagad kong kinagat ‘yon para pigilan. Pinunasan ko ang mata ko gamit ng likod ng kamay ko at tumayo para dumiretso sa restroom. Nanlalabo ang paningin ko at kahit na medyo marami akong natamaan na tao, pinagpatuloy ko pa rin ang pagtakbo papuntang restroom. Tumititig lang ako sa sarili ko sa salamin habang tahimik na humihikbi dahil sa selos. Ang pangit-pangit ko! Bakit nga naman ipagpapalit ni Rome ‘yung si Kayne sa akin? Bakit nga ba niya ako pipiliin? Kung alam ko lang na ganito ang mangyayari sana hindi ko na lang sinamahan si Rome. Ang akala ko kakain lang kami at mag-oobserba. Ang akala ko ba ayaw niya kay Kayne? Nagkakamali pala ako. Masyado lang talaga akong feeling na sa akin na lang umiikot ang affection ni Rome. Hindi nga siguro ako na
Umangat ang tingin ko sa itinuro niyang lalaki. Bahagya lang nakabukas ang mga mata ko at saktong-sakto lang para masilayan ko siya. “I know you’ll come.” “You both son of a b*tch! Faye was innocent and she was just my assistant! I don’t have any relationship with her! Dick head!” Sa narinig ko, alam kong nagpipigil ng galit si Rome. Natatakot ako kapag ganyan siya. ‘Yan ang galit na ipinakita niya sa ‘kin n’ong una kaming magkita. “Oh? We don’t believe you! You are just a bit of touchy with her a while back. If you think you can make us fool, well you were just inside the world of fantasy so if I were you I’d do what I want for your girl.” Huminga ng malalim si Rome at bumaling sa akin. Nakita ko bigla ang concern niya sa mga mata niya at parang gusto na niyang tanggalin ang nakatali sa ‘kin. “Then what do you fvcking need? Money? Money for abducting a person? What an unprofessional behavior of yours. Do you think you can bury me down in hell because of that? Because of being na
Hinila ko ang sarili ko mula sa mga kamay niya at inayos ang suot ko. “Sorry. Nalalamon lang ako ng selos,” garalgal kong paliwanag at umalis sa kama niya para pulutin ang robe na suot ko. Hinarap ko siya ng dahan-dahan. Malamig niya lang akong tinitigan nang walang ibang sinasabi. “K-Kung ano man ang nagawa ko ngayon, pagpasensyahan mo na ako. Tama nga ang sinabi mo, desperada lang ako. Sorry talaga,” isinarado ko ang mga labi ko para pigilan ang pagdaloy ng iyak ko. Humakbang na ako papuntang pintuan. Siguro sumusobra na ako. Hindi na tama ang ginagawa ko. Alam kong nagsasawa na siya at kung sigurong wala nga siyang awa sa nanay ko, panigurado pinalayas na niya ako sa bahay niya. “Faye.” Natigil ako sa pagpihit ng doorknob. “Stay still. Come here and sit.” Maotoridad niyang utos. Kaagad ko siyang sinunod at umupo sa tabi niya. Huminga siya ng mabigat. Ilang minuto kaming tahimik, as in walang nagsasalita. Aircon lang ang gumagawa ng mahinang ingay. Napapatingin ako sa kanya pero
ROME “Uuwi sina tita, ‘di ba?” Xino just arrived in my mansion straight to my room. Mabuti na lang at umalis na si Faye dito kundi mang-aasar na naman ‘to. “Ang gulo ng kwarto mo,” he noticed when he looked around. “Ang daming tissue. Ang daming kalat!” His voice echoed in my whole room. “Can you just shut up whatever you notice in my room? This is mine, I can do whatever I want!” Balik na asik ko. “Alam ko! Sama ako sa ‘yo mamaya ah,” natutuwang sabi niya. He threw himself on my bed, the whole bed bounced everything on it moved, including me. “Tangina mo, amoy babae!” He raised his voice as he sniffed the pillow which he was using. Patago kong inamoy ang unan ko. Amoy Faye Reagon, tsk! But in my thoughts, I couldn’t notice that my lips rose. Her fragrance could be permanently scent on my pillow. “Alangang lalaki ang ihiga ko sa kama ko. Tanga ka ba?” I pushed my both hands underneath my head and darted my eyes at the ceiling. “May point ka! Bakit nga naman hindi babae ang ihig
Napanguso ako at nagtagal ng ilang minuto bago ulit pumasok sa mansyon. Mukhang inihanda na nila ang mga pagkain na kahapon pa nila niluluto. Dumating na rin pala ang lechon na inorder ni Nanay Sonya. Naglaway yata ako bigla. Dalawang beses pa lang yata akong nakatikim ng lechong baboy, nakikikurot pa! “This is a wonderful celebration and surprise, everyone! I would like to express my gratitude. Kaya gustong-gusto kong umuuwi dahil sa inyo. You all have been faithful with us and bear to my son if he is sometimes grumpy,” wika ni Mrs. Wilson na hindi mawala-wala ang kanyang ngiti. “Mom!” Reklamo ni Rome. Tinawanan naman siya ni Xino. Napangiti ako sa reaksyon niya. Cute talaga mainis ni Rome, lalo akong naiinlove. “Tita, ipapaalam ko sa mama ko na dumating kayo para mabisita ka niya,” sambit ni Xino. “That’s a good idea, Iho.” “You should invite your father too,” sabat naman ng tatay ni Rome. “Inom kami.” “Opo, Tito.” “Anyway, Xino, gumwapo ka ah. Mayroon na sigurong nag-aalaga
Natahimik kaming dalawa sa loob ng ilang minuto at tanging mga hayop lang ang naririnig namin. Bigla siyang tumayo kaya’t umangat ang tingin ko sa kanya. “Pumasok ka na at ayokong magtanong-tanong pa ang mga magulang ko dahil diyan sa kaartehan mo. Huwag kang pa-importante,” huling sambit niya at naglakad palayo sa akin. Hindi pa siya nakakalayo nang tumayo ako. “Rome!” Mukhang narinig niya ako kaya’t tumigil siya. “Hangga’t kaya ko, mamahalin kita. Mahal na mahal na mahal kita, mahal ko.” Itinuloy niya ang paglalakad niya palayo sa akin at hindi man lang binigyang pansin ang sinabi ko. “Hindi ako susuko sa ‘yo! Babawi ako sa ‘to! Ikaw lang ang love ko!” pahabol ko pa sa kanya. Tumigil ako sa paghakbang nang may maamoy akong kakaiba na hindi kaaya-aya sa ilong ko. Lumapit ako sa isang gilid at sinusundan ang direksyon ng amoy. Hindi pa ako nakakalapit nang lumabas lahat ng kinain ko dahil sa pagbaliktad ng sikmura ko. Napatakbo ako sa isang faucet na malapit sa mga hut ng gardener
Hindi ko pa itinanong sa kanya ang tungkol sa pagkawala ko. Nilapitan niya ako at kumapit sa braso ko. “Nasa stroller ka anak. Ugali ko kasi dati ay sobrang tiwala ako. Sorry talaga. N’ong nakapunta tayo sa park, nauhaw ako eh ang lapit-lapit lang ng tindahan. Hindi kita pwedeng dalhin anak kasi ayoko namang masagasaan tayo. Kaya ayun pagbalik ko ‘yung stroller mo wala na sa dating pwesto at nandoon na sa may dulo ng park, may mga puno at masukal doon tapos nakatumba ang stroller mo pero wala ka. Doon sa tapat ng stroller mo, anak, merong parang bangin…” Bumaling siya kay dad. “Akala namin ng daddy mo nahulog ka roon kaya kahit na nakababa kami sa bangin na ‘yon wala ka kahit ‘yung damit mo lang kaya nagkaroon kami ng chance na mag-isip na baka buhay ka pa anak.” “Matagal ka rin naming hinahanap,” sabat ni Dad. “We always cry, anak. Mababaliw na kami ng dad mo. Halos halughugin na namin ang buong mundo, nagpa-TV pa kami para itanong ka lang pero walang nag-approach sa amin. Nagbayad
ROME “Cheers sa 7th anniversary ng mag-asawang Wilson!” itinaas ni Xino ang baso na may lamang alak. I, Emman, Kael and Drev cheers our glasses at Xino’s glass. “Happy 35th birthday na rin p’re! Gurang na tayong lahat, bwahaha!” “Thank you so much, mga pare ko. Walang araw na hindi masaya ang birthday ko dahil sa inyo,” I said. Minsan walang okasyon ay bigla na lang silang nang-aayang inumin para mas lalo raw kaming mapalapit sa isa’t isa, which is good. “Ako naman ang ikakasal this year,” sabi ni Drev. “At ninong kayong lahat,” he added. “Two weeks pregnant.” Humiyaw kaming lahat at kanya-kanya namin siyang binati. “Sure, dadalo kami riyan! Congrats pare. Akala namin nabubulok na titi mo e,” malaswang sambit ni Xino. Nakatanggap lamang siya ng isang pukpok sa amin. “Hindi ibig-sabihin na nabuntis lang siya ngayon e hindi ko na ginagamit ito?” Drev pointed his manhood as he smirk. Pare-parehas kaming natawa sa kanyang sinabi. “How about si Emman?” mapaglarong boses
(Final Chapter)Niyakap niya ako ng mahigpit at ganun din ako. Nagpalakpakan naman ang nakikinig.Naglakad naman ang pamangkin ko dala-dala ang mga singsing. Pero ang mga mata ko ay naka’y Rome, punong-puno ng luha at hindi makapaniwala na pagmamahal na ulit ang tingin ni Rome sa akin.“Bless, O Lord, these rings which we bless in your name. So that those who wear them may remain entirely faithful to each other, abide in peace and your will, and live always in mutual charity. Through Christ our Lord.”“Amen.” Sinabuyan ng pari ng holy water ang mga singsing.Kinuha ni Rome ang isa at hinawakan ang kamay ko. Nginitian niya ako ng matamis.“Faye, this ring I give you, in token and pledge of our constant faith and abiding love. In the name of the Father, the Son, and the Holy Spirit.”Ako ang susunod na kumuha at napakagat ang labi.“Rome, take and wear this ring as a sign of my love and faithfulness. In the name of the Father, the Son, and the Holy Spirit.”“In the sight of God and the
I climbed back into his embrace and kissed him passionately once again. Niyakap ko ang buong ulo niya. I tilted my head and played with his mouth. Nakikigalaw na rin siya sa kung paano ko siya halikan. I felt his hands massaging my breasts. Hinawakan ko ang magkabilang kamay niya. I sucked his lower lip. He laid me down on the bed and traced his fingers up my thighs, all the way to my chest.“Your body is familiar.”“We always do this here,” sagot ko at hinila ang tie niya para mahalikan ako.Suddenly, he stood up and started to undress himself. He pulled me towards him and positioned himself in the middle. He licked his fingers and slid them in between my thighs. I let out a soft moan. Slowly, he inserted his length inside me. Napatakip ako ng bibig habang hinahaplos ang kanyang matitigas na dibdib.“Namiss kita, Rome.”I was the one who started moving to attract him even more. I closed my eyes tightly when he pressed my head against the bed as he choked me.He suddenly quickened hi
ROMEI stopped rummaging through the cluttered cabinet of my table when suddenly there was a knock. I fixed my hair and smiled sweetly. I knew Claudia was behind my door.When I opened the door, she was indeed standing there. I grabbed her hand and wrapped my arms around her waist.“Claudia! I missed you!” I kissed her temple, “why did you only visit me now? Don’t you miss me?” I think I look stupid now because I was pouting my lips. It’s okay, it’s just for her anyway.“Hey! What are you doing?” She slightly pushed me away. She was full of wonder. I was also puzzled by her behavior, “why are you hugging me?! You can’t do that!”“I’m hugging you because I missed you. Hindi ba pwede?” I grabbed her chin and I was about to smack her when she avoided her lips, “Claudia! I want to kiss you!”“What are you doing?” Inilayo niya ang mga braso kong nakakapit sa baywang niya.“Claudia? Why are you acting like that? Hindi nga kita nakita sa hospital. You don’t care for me?” I said softly, “I ju
“Welcome back home, son.”The woman—my mother—guided me inside the huge mansion. Sinabi nila na I am belong to this house. Akin ‘to? So I am wealthy? Wow, that was cool. Naniwala lang ako nang may portrait akong nakita sa sala.“Sir Rome!” A maid is crying when she runs toward me and hugged me tight. Nagulat ako kaya’t nanlaki ang mga mata ko habang papalapit siya. Nakataas ang mga kamay ko sa ere habang nakatitig sa ulo niya.“Hey! Take it easy, ha-ha! He is not yet healed. Baka masakit pa ang katawan niya,” father said. Bumitaw naman ‘yung maid. Mukhang ayaw pa akong bitawan. Tumagal pa kasi siya ng ilang segundo. “I know you missed him but he needs some rest.”Ginagawa ba talaga ng mga maid ang mga ganitong bagay sa kanilang mga amo? She smelled detergent. Halatang kakalaba lang niya. “Magpapahinga muna siya, Seb. May sasabihin ako mamaya sa inyo but I need to guide Rome to his room,” father exclaimed and he wrapped his arms to me. “Let’s go, son. Excuse us. Makipag-bonding na lan
2 DAYS AFTER and they are still in Palawan. Faye still doesn’t know what happened to her fiancè. Maging sina Manang Sonya ay walang kaalam-alam sa nangyari sa kanilang alaga. Mr. and Mrs. Wilson is not ready to tell everything about what happened to Rome. “It’s supposedly their marriage now. But what just happened…” Hindi sinisisi ni Mrs. Wilson si Faye dahil wala naman talagang kasalanan si Faye ever since. Nangyayari ang mga bagay na ‘to sa hindi inaasahang lugar at panahon. Ang kailangan lang nilang gawin ngayon ay manalangin para sa anak nila.Madalang na nga lang silang magkita tapos kapahamakan pa ang madadatnan nila kay Rome.Gusto mang sisihin ni Mrs. Wilson ang sarili kung bakit nararanasan ni Rome ang kasakitan ngunit hindi niya magawa dahil panghihinaan lang siya ng loob at wala na rin mangyayari kung sisisihin niya ang sarili niya. Nangyari na e, kung maibabalik lang sana ang nakaraan.Nagpapasalamat siya dahil nasa tabi niya palagi ang asawa niya para suportahan ang nar
Nagpaalam si Mr. Wilson sa kanyang pamangkin na si Bruno at hinabilinan na bantayan muna ang kanilang Tita Cora and quickly rushed to their rented car. Ipinatakbo niyang mabilis ang kanilang sasakyan papunta sa hospital where Rome was admitted. Nangangatog ang kanyang mga kamay at tuhod dahil sa takot habang tumatakbo na para bang hinahabol siya ng malaking leon.“Hello, nurse. Ano ng nangyare sa anak ko?” Hingal na hingal nitong tanong nang matuntong niya ang nurse station.Medyo may kalayuan ang tinakbuhan niya dahil malawak ang hospital.“Can I have the name of the patient po?” Magalang na tanong ng nurse habang nag-i-stapler ng mga medical certificates.“Rome Wilson,” karipas niyang sagot at huminga muli ng malalim. Napagod siya dahil sa kanyang pagtakbo. Mula kanina ay tumatakbo na siya. May edad na si Mr. Wilson at madali na lang din sa kanya ang makaramdam ng pagod ng madalian.“Rome Wilson?” The nurse tried to search for his name but no one appeared at the monitor. “Sir, wala
Sumakay kaagad ako sa kotse para handa ng umuwi. I missed my fiancé already and I am hungry. Wala pa akong kain magmula kaninang umaga.I thrust my hand into my pocket to get my phone and compose a message to my dear love.To: Faye—Pauwi na ako. Magprepare ka na ng food.I can’t help but smile. I didn’t wait for her response. I started the engine as I shaped my lips into an ‘o’ to whistle while driving. My forehead furrowed and I turned on the wipers of my car because the raindrops were heavy.My cellphone rang but I didn’t bother to check it. It was probably just a reply from Faye.When I arrived in front of my mansion, the gate, which was incredibly tall, opened. I rolled down my window to talk to the guard who was getting wet in the rain.“Kuya, pasok ka muna sa loob at magkape.”“Sige, sir!”I closed the window and put my car in the garage. Inihagis ko pataas ang susi ko at sinalo ulit. Umiikot-ikot pa ako sa pwesto ko. Kahit pagod ako araw-araw sulit naman kung nakakasama ko an
Lahat ng agenda namin ngayong araw ay natapos na. Hindi na namin nagawang pasyalan ang parents ni Rome at mga pinsan niya dahil pagod na pagod kami. Mabuti na lang at nakapag-dala kami ng mga gamit namin nang pumunta kami sa El Nido para sa photoshoot. Nag-book kami sa Hotel for one night. Pagkatapos naming maligo ni Rome ay kaagad na kaming natulog. Wala na kaming time para maglandian pa. Mula kaninang umaga gumagalaw na kami sa wedding namin.3RD PERSONLumipas ang tatlong gabi, ang pamilya ni Rome sa Palawan ay binalak na nang umuwi bukas pagkatapos ng kanilang pamimili. Nakapalibot sila sa dining area habang may kanya-kanya silang usapan.“Kumusta daw sina Ate Faye at Kuya Rome?” Tanong ni Nicole na sarap na sarap kumain sa inuulam nilang kalderetang baka.“Busy sila hindi rin namin sila macontact. Kailangan na nating umuwi para tulungan natin sila. Masyado nilang nirarush ‘yung wedding kasi iniisip kami ni Rome,” sagot ng tatay ni Rome.“Is that so, Tito?” Tumango si Mr. Wilson k