Sineryoso ni Alaric ang ice cream kaya't kagat ni Yvonne ang labi sa bawat lamig na dumadapo sa katawan niya. Hindi rin nakatutulong ang aircon na naka-full volume na naman yata.Mahigpit siyang kumapit sa bedsheet. Kanina pa nga mabigat ang paghinga niya. Ni hindi niya alam kung ilang beses na ba niyang nasabi sa utak niya na ibang klase si Alaric pagdating sa kama."Hmm," mahina niyang d*ing matapos nitong lagyan ng ice cream ang pagitan ng d*bdib niya. Daliri nga lang nito ang ginamit na pangkuha ng ice cream.Napasinghap siya sa lamig at sa d*la nito pero mas napasinghap siya noong pati ang puson niya ay lagyan nito ng ice cream. Unti-unting bumaba ang mga labi nito roon. Literal na napaliyad siya noong gumalaw ang d*la nito para kainin ang ice cream sa puson niya."Sh*t, Alaric!" mabigat niyang usal.Mahina itong humalakhak. Nag-e-enjoy pa yata sa reaksyon niya."Where did you buy this ice cream? Vanilla tatses good," pang-aasar pa nito bago muling lagyan ang puson niya."Sh*t! I
"Bakit may singsing?" tarantang tanong ni Yvonne matapos pakawalan ni Alaric ang kamay niya."Of course we're married, we need rings," nalilitong sagot nito.Nagsalubong ang kilay niya. Parang hindi iyon ang gusto niyang marinig mula rito. Alam naman niyang kinasal silang walang singsing. Siguro noong una ay gusto niyang magkaroon ng singsing pero ngayon? Hindi na. Hindi naman kasi niya pwedeng isuot lalo na sa mata ng publiko."Para saan pa 'to? Hindi ko naman' to pwedeng isuot—" Akmang aalisin niya ang singsing ngunit pinigilan nito ang kamay niya."What are you doing?" malamig na tanong nito.Napairap siya, "Mag-aalis ng singsing? Hindi ko naman ibabalik sa'yo, itatago ko lang—""Don't, Missy. Isuot mo lang. Let them know we're married," malakas ang loob na utos nito."Ano? Ayoko nga! Hindi pa pwede. Hindi pa ngayon," kontra niya.Hindi pa dahil siguradong magwawala si Margarita.Pero mukhang hindi nito nagustuhan ang sagot niya. Pagsulyap niya rito ay madilim ang tingin nito at na
Siguradong pulampula ang mga pisngi ni Yvonne dahil sa sinabi ni Alaric. Ang walang hiya ay talagang balak pa siyang hilahin pahiga sa puting kama. Pilit niya lang binawi ang kamay niya kaya't natigilan ito at nilingon siya."H-uwag na. Mukha namang matatag iyan," mahinang usal niya."At paano kung hindi? Paano kung hindi tayo kayanin?" balik na bulong nito.Mas lalong nag-init ang mga pisngi niya, "Pwede na iyan," pamimilit niya para lang bilhin na nito at umalis na sila doon."Tss. Paano nga kung bumagsak iyan sa gitna ng gabi at matulog na naman tayo sa sahig?" makulit na tanong nito at dumukwang pa ito sa bandang tainga niya, "You know me, Missy. I move with full force," senswal nitong bulong.Gusto na talaga niyang itago ang mukha. Hindi niya alam kung saan ba pinaglihi si Alaric at ganito ito, walang preno ang bibig at nilulumot ang utak.Tumikhim siya upang mawala ang hiya niya, "Pwede na iyan! Kapag nasira ulit, bumili ka na lang ulit," pinatatag niya ang boses para hindi siya
Mabilis pa sa alas kwatrong tinago ni Yvonne ang kamay niya, "Huh? Peke lang iyon. Sinuot ko lang para hindi pangit tingnan ang mga daliri ko."Kita niyang napataas ng kilay si Nina. Kinakabahan siya bigla. Hindi niya balak na sabihin dito ang sa kanila ni Alaric. Hangga't kaya niyang itago, itatago niya."Yvonne hindi ako pinanganak kahapon. Akin na, kagatin ko lang iyong singsing para malaman kung totoo iyan—""Ano? G*ga, fake nga lang," pagrarason niya, "Sino ba iyong nang-ghost sa'yo? Napakag*go naman. I-shot puno natin mamaya," pag-iiba niya sa usapan para makalimutan nito ang singsing.Pahamak na singsing! Akala pa naman niya ay nah*bad niya iyon kaninang umaga pero hindi pala!Bigla ay ngumawa na naman si Nina, " Wala talaga akong chance sa mga dating app na iyan! Pati afam ayaw sa akin!" histerya nito.Nangiwi siya pero sinakyan na lang ang lungkot nito. Buong araw yata itong nakasimangot. Akala nga niya ay ligtas na siya sa pangako niyang shot puno pero ito mismo ang nagpaala
Hindi makasagot si Yvonne sa tanong ni Nina. Ang ending, pareho silang nakaupo ni Alaric, sa harap nila si Nina na palipat-lipat ang tingin sa kanilang dalawa. Hindi pa nga yata ito naligo at basta lang sumunod aa coffee shop. Tumbler nito kanina ang bumagsak sa sahig."Huwag niyo kong gawing bulag ah? Nakita kong naglalaplapan—""H*likan, Nina," pagtatama niya."Iyon din 'yon. Huwag niyong sabihing magjowa kayo kasi hindi ako maniniwala. Ikakasal na sa iba si Sir Alaric, Yvonne!" may gigil na baling nito sa kaniya na tila pinapagalitan siya at pinapapaalala iyon.Nasapo niya ang noo. Heto na nga ba ang sinasabi niya. Mahabang paliwanagan pa yata kay Nina nito. Natigilan siya noong pagsalikupin ni Alaric ang mga kamay nila. Pagkaraan ay hinarap iyon kay Nina na nanlaki muli ang mga mata."We're married," proud na sagot nito sa kaibigan niya.Malamang na masaya ito! Natupad ang pangarap nitong ipaalam kay Nina ang ugnayan nilang dalawa."Ibig mong sabihin kasal kayong dalawa, Sir Alari
Halos matulala roon si Yvonne at parang tangang nakatitig sa sanitary napkin. Ang lakas ng kabog ng d*bdib niya. Para na iyong mawawasak sa pinaghalong takot at kaba.Possible bang buntis siya?Nakagat niya ang labi. Hindi pa siya handa!"Yvonne, namumutla ka," biglang puna sa kanya ni Nina.Mas lalo siyang nanlamig. Namuo ang pawis sa noo niya."May lagnat ka ba?" nag-aalalang tanong pa nito.Noong akmang hahawakan nito ang noo niya ay agad siyang umiwas. Huminga siya nang malalim at pilit na ngumiti."Ayos lang ako pero bukas okay lang ba na mag-absent ako? May aasikasuhin lang," pagpapaalam niya.Kailangan niyang magpatingin kahit mag-pregnancy test kit lang. Hindi pa pwedeng mamuhay ang alagad ni Alaric sa sinapupunan niya. Ayaw pa niyang madagdagan ang kampon ng kah*rutan.Mabuti na lang at tumango si Nina pero siya, nanlalamig pa rin. Ni hindi siya nakapagtrabaho ng maayos. Minsan natutulala. Hindi na nga niya kilala ang sarili sa oras na iyon. Para siyang binusalan sa bibig at
Kagat kagat ni Yvonne ang ibabang labi habang nakatitig sa mga puting stick. Malinaw niyang nakikita ang resulta doon. Hindi niya maintindihan kung kinikiliti ba ang tiyan niya o pinipilipit.Napahalukipkip siya at napasandal sa pader ng banyo. Bigla ay naisip niya ang magiging reaksyon ni Alaric. Unti-unti ay napangisi siya at nakahinga nang maluwag sa resulta."How you wish, Alaric," bulong niya bago sinipat na mabuti ang mga stick.Tig-iisang pulang linya lang ang meron sa mga iyon. Ibig sabihin ay hindi siya buntis. Hindi nagwagi ang kampon ni Alaric.Pero gusto niyang makasigurado kaya't nagpunta siya kinabukasan sa doktor. Base sa mga test nito ay hindi nga siya buntis. Nagtanong na rin siya ng pwedeng contraceptives at paano iyon gamitin. Mas mabuti ng sigurado kaysa mapahamak pa at biglang lumobo ng siyam na buwan ang tiyan niya. Kaya lang, kailangan niya pang ilihim kay Alaric na iinom siya ng pills. Sigurado kasing kokontra ito.Pagkatapos sa doktor ay dumiretso siya sa drug
Sinundan lang ni Yvonne si Margarita. Nanahimik nga ito sa sasasakyan. Naniniwala yata talagang babae o kabit siya ng sarili nilang ama. Kung alam lang nito ay magkapatid sila.Huminga siya nang malalim matapos maisip na baka ipapakilala na siya. Pero dahil si Michael Montenegro iyon, mag-iisip siya ng malala. Sa ugali ng ama niya ay hindi ito lalambot dahil lang sa napatunayan nitong anak siya nito.Pagdating at pagbaba ng sasakyan ay hinarang pa siya ni Margarita sa pinto ng mansyon."Don't say that my Daddy invited you, magagalit si Mommy. Sabihin na lang natin na ako ang nag-imbita sa'yo," bulong nito sa kanya.Napataas ang kilay niya at hindi niya mapigilang sarkastikong mangisi, "Ibig mong sabihin kahit kabit ako ng tatay mo, okay lang sa'yo? At itatago mo iyon sa Mommy mo? Kukunsintihin mo kami ng Daddy mo?"Natahimik ito at napaiwas ng tingin. Ang tagal bago ito sumagot. Ayos lang dito na mangaliwa ang Daddy niya? Sabagay, mukhang gawain naman ng ama nila mangaliwa, wala siya
"Alec Yvo Castellanos! Don't run, Buddy!" hinihingal na sigaw ni Alaric sa anak niyang two years old.Kanina pa ito takbo nang takbo sa sementeryo. Ubos na yata ang energy niya mahabol lang ito."Yvo! Come here to Mommy!" malambing na sigaw ni Yvonne.Nagsalubong ang mga kilay niya noong agad na lumapit ang anak kay Yvonne. Dinig niyang mahinang tumawa ang asawa niya at agad na binuhat si Yvo. Nginisihan pa siya nito bago tinalikuran."F*ck! Ako dapat ang kakampi mo, Yvo," bulong-bulong niya sa hangin."That's alright, Daddy. I am here," si Chelsea na humawak sa kamay niya.Kahit pagod ay binuhat niya ito."Daddy, I'm too old! Put me down! I'm already seven years old!" reklamo nito pero hindi siya nakinig."You're still my princess, hm."Ayaw na nga niya itong tumanda o maging dalaga. Ngayong tatay na siya, kinakabahan na siya na baka mapahamak ang mga anak niya.Lumapit sila kay Yvonne. Nakaupo na ito sa harap ng puntod at sinindihan ang kandila. Umupo siya sa tabi nito at binaba rin
"I'm excited! Ano na, Yvonne?" Kinikilig na bigkas ni Mayu mula sa labas ng banyo.Tuwang-tuwa ito habang siya ay kinakabahan. Pinagamit kasi siya nito ng pregnancy test kit kaninang nagduwal siya. Ngayon ay hinihintay niya na lang ang resulta.Kagat-kagat niya ang hinlalaking daliri habang naka-abang ngunit kusa siyang natigilan at namilog ang mga mata matapos makita ang pagpula ng dalawang linya."Oh my God," hindi niya mapigilang bulalas."Uy, ano na? Baka himatayin na sa sala si Alaric kakahintay," pang-aasar pa ni Mayu.Huminga siya nang malalim ngunit nanginginig pa ang kamay noong kuhanin ang kit. Ilang beses siyang lumunok upang pigilan ang pagbagsak ng luha niya. Agad din siyang lumabas, agad na napatayo ng tuwid si Mayu."Ano? I'm sure it's positive." Ngumiti ito at hinawakan ang balikat niya.Kinagat niya ang ibabang labi at marahang tumango. Namilog ang mga mata nito at gusto yatang sumigaw sa tuwa pero ito mismo ang nagtakip sa sariling bibig."Uhm, nasaan si Alaric?"Bin
"Shh, maririnig ka nila," mahinang bulong niya kay Alaric.Ngumisi ito at mahinang dum*ing habang patuloy sa paggalaw sa ibabaw niya.Umawang ang mga labi niya at kumapit sa braso nito."Pasaway ka talaga, gabi-gabi ka na lang nandito," paos niyang sermon.Walang mintis kasi itong nagpupunta sa kwarto niya simula noong umuwi sila sa mansyon. Buong isang buwan itong laging umaakyat sa bintana. Saktong papadilim pa lang yata ay naroon na ito tapos aalis na bago pa man sumikat ang araw. Siya nga ang kinakabahan at baka mahuli sila ng Daddy niya.Diniin niya ang hawak sa braso nito noong bumilis ang galaw nito. Sabay silang napaungol pagkatapos. Binagsak nito ang ulo sa leeg niya. Dinig niya ang mahinang hingal nito kasabay ng sa kanya."Umuwi ka na. Maliwanag na sa labas," mahinang utos niya."Tss. Mamaya na, I still want to cuddle you." Nag-iwan ito ng mumunting h*lik sa leeg niya.Mabigat siyang huminga at pumikit."Susunduin ko na kayo mamaya."Napamulat siya roon, "Naayos mo na ang k
Wala yatang gustong magsalita sa mga naroon. Maging ang ama niya ay umiwas ng tingin. Napalunok tuloy siya."Don't be rude to my wife, Lo."Napalingon siya kay Alaric na mula sa kusina. Buhat-buhat nito si Chelsea."Your wife? Kasal pa kayong dalawa?" malamig na turan ng matanda.Siya na mismo ang napakapit kay Alaric. Umikot naman agad ang braso nito sa bewang niya."Carry Chelsea first," bulong nito kaya't kinuha niya si Chelsea."Just put me down, Mommy. I'm heavy, the baby might not breathe."Narinig niya ang mga singhapan dahil doon."Buntis ka, Yvonne?" si Margarita na namilog ang mga mata."Ah? H-indi—""She will, but soon. This is the reason why I invited all of you here—""Hindi mo pa ako sinasagot, Alaric. Huwag kang magmadali," putol ng Lolo nito.Kita niyang umigting ang panga ni Alaric bago huminga nang malalim at nilingon ang Lolo niya."Give her back to her father.""Lo, we're still married—""Wala akong pakialam kahit kasal kayo. Bakit? Sinabi mo na ba sa kanilang ikaw
"G*go ka ba? Bakit mo sinabi iyon kay Connor?!" naiinis niyang singhal kay Alaric.Tumiim-bagang lang ito at binalik ang cellphone niya kay Fufu. Ngumisi pa si Fufu."Bagay lang iyon sa kanya. Pero di nga, kasal pa kayong dalawa?" Tinaasan pa sila ng kilay ni Fufu.Naningkit ang mga mata niya at hindi sumagot."I'll ask for extra securities. I'll be back here later," pagpapaalam ni Alaric.Akmang paalis na 'to pero hinila ni Chelsea ang longsleeve nito."Thank you, Uncle Gwapo," mahinang bigkas nito.Bumuntong hininga si Alaric at humarap muli sa kanilang dalawa. Sumilay ang ngiti nito at marahang ginulo ang buhok ni Chelsea."Shh, call me Daddy, Princess, and you're always welcome, hm."Nagulat siya noong humikbi si Chelsea, "I have a daddy now? You love me even if you told me before that Mommy doesn't love me?"Namilog ang mga mata niya sa narinig habang si Alaric ay natigilan. Naningkit ang mga mata niya rito at mahinang kinurot sa tagiliran."Ikaw pala ang salarin kung bakit nagta
Nanlabo ang paningin niya dahil sa luha. Nabitiwan niya si Yaya Melly at halos matumba siya sa panghihina pero naramdaman niya ang matipunong katawan ni Alaric na sumalo sa kanya."Don't cry. I will help you find her," bulong nito.Napasinghap siya at tuluyang napaiyak, "Kasalanan mo 'to. Kapag may nangyaring masama kay Chelsea, hindi kita mapapatawad, Alaric," mahina ngunit madiin niyang banta.Hindi naman ito kumibo. May tinawagan lang ito at hindi niya maintindihan kung sino.Nasapo niya ang mukha at napahagulhol. Wala na siyang pakialam kahit na niyakap pa siya ni Alaric. Sobrang sikip ng d*bdib niya."Tumawag ka na ba ng pulis, Miss Melly?" dinig niyang tanong ni Alaric."Opo, Sir. Kaso wala pa raw pong 24 hours na nawawala kaya baka hindi pa nila hinahanap.""F*ck. Fine. Ako na ang maghahanap. Paki bantayan po si Yvonne."Hinatid pa siya nito papasok sa loob ng condo niya at iniwan kay Yaya Melly. Hindi niya nga alam na umalis na ito kung hindi pa siya inabutan ng baso ng tubig
"A-no bang pinagsasabi mo, Alaric? P-aanong kasal pa tayo?"Kanina niya pa ito kinukulit ngunit ayaw na nitong sumagot. Pilit siya nitong pinapatulog. Paano naman siya makatutulog kung ganoon ang sinabi nito kanina?"Just sleep, Yvonne—""The f*ck, Alaric? Tingin mo ba makatutulog ako ngayon?!"Hinila niya ang buong kumot para ibalot sa katawan niya. Walang pakialam kahit pa mangisay sa lamig ng aircon si Alaric."Hind ako nakikipagbiruan, Alaric. Ji-no-joke time mo ba ako?""Just don't marry that Connor guy."Napatawa siya nang mapakla. Gusto niyang maiyak bigla. Sayang lang ang pag-alis niya at pagpaparaya kung kasal pa rin naman pala siya rito."Connor is my fiance, pakakasalan ko siya no matter what," pagdidiin niya.Bigla itong humarap sa kanya at kitang-kita niya ang gigil sa panga nito. Naningkit ang mga mata nito at bigla na lang hinawakan ang braso niya."I'm still your husband, Aber—""Don't call me that! Hiwalay na tayo! Dapat pinroseso mo ang annulment papers natin! May pi
Buong araw siyang tinuruan ni Alaric. Kinabukasan naman ay ilang meetings din ang dinaluan nila maghapon. Lahat iyon medyo nakaka-frustrate lalo pa't ayaw na talaga ng ilang investors. Ma-i-stress siguro siya ng sobra kung hindi nila napapayag ang huling investors. Dahil doon ay nakangiti pa naman siyang naka-uwi."Mommy, you became so busy," si Chelsea na agad yumakap sa bewang niya noong makapasok siya sa condo."I'm sorry, Baby. I'm helping your grandfather, hm. After this problem is solved, we can go on vacation. Alright?"Napalabi ito pero tumango rin, "Am I being a burden to you, Mommy?"Napaawang ang mga labi niya sa tanong nito. Nagkatinginan pa sila ni Yaya Melly dahil doon."Ma'am, kahapon pa iyan ganyan. Sabi ko mahal mo siya ng sobra kaya huwag niyang isipin iyon," kwento ni Yaya Melly.Napatango siya. Lumuhod at pinantayan ang tangkad ni Chelsea, "Baby, nope, you are not. You are my happiness and strength. Remember that, hm.""But, Mommy, someone told me that you might no
"Dad, hindi naman na kailangan. Hindi naman ako obligasyon ni Alaric," pangungumbinsi ni Yvonne sa ama nito.Kahapon kasi ay sa mansyon siya nito umuwi sa sobrang sakit ng damdamin niya. Naikwento niya ang nangyari dito, maging ang paghingi niya ng tulong kay Alaric. Ngayon naman ay basta na lang siya nitong niyaya sa kumpanya ni Alaric."Look at him now? He is beyond successful. Noon ay allergic iyan sa salitang kumpanya," komento nito habang naghihintay sila sa opisina ni Alaric.Napalabi siya. Himala ngang nagpatayo ito ng kumpanya gayong puro dagat ang hilig nito."This only means he didn't love you at all. Kung mahal ka talaga niyan dati, siya mismo ang magkukusang tumulong sa kumpanya noon pa!" mahina ngunit gigil nitong bigkas.Nanlaki ang butas ng ilong niya. Ayaw na nga niyang magbalik tanaw pero pinipilit talaga nitong hindi siya mahal ni Alaric."I know, Dad," labas sa ilong na sagot niya.Natatandaan pa naman niya ang pagsabi sa kanya ni Alaric ng I love you, maging paglab