AMBER KHELLYKinabukasan ay hindi ako pumasok. Masama ang pakiramdam ko at inaapoy pa ako ng lagnat. Panay ang tawag sa akin ni Iana at Caitlin. Hindi ako makabangon dahil sa bigat ng pakiramdam ko. Isama mo pang nilalamig ako. Nakasweater na ako at lahat lahat ngunit pakiramdam ko tumatagos parin ang lamig sa balat ko. Nakapatay na ang aircon ngunit nanginginig parin ako sa lamig. Ito ang mahirap kapag wala ka nang nanay. Walang mag aalaga at magpapakain sayo na gaya ng kung paano ako alagaan ni mommy noon.Nangilid ang luha ko sa muling paglitaw ni mommy sa ala ala ko. Sa kung paano siya mataranta every time i get sick. Hindi iyon aalis sa tabi ko hanggat hindi bumababa ang lagnat ko. Hindi iyon matutulog nang hindi ako napapakain at napapainom ng gamot.Bumalong ang luha ko. I miss my mom. I wish she was here. If only I could bring back that day. I'd rather catch the bullet for her. Losing a mother at an early age is not easy. It's not that easy. Mahirap. Masakit. Bumaluktot ako at
Kinabukasan nang magising ako ay wala na si Caitlin sa tabi ko. Maayos narin ang pakiramdam ko. Sabado ngayon at wala naman akong lakad kung kaya naghilamos at nag toothbrush na lamang muna ako bago lumabas ng kwarto. And as usual naabutan ko si Caitlin sa kusina na nagluluto. Amoy na amoy ko ang sinangag niya sa bungad palang ng pinto ng kwarto. Awtomatik na ang pagsilay ng malawak na ngiti sa labi ko. Sumisipol sipol pa siya habang abala sa harap ng kalan. Hawak hawak niya ang sense at nakapameywang. Lumapit ako. May namumuo nang pawis sa kanyang batok. Pinulupot ko ang mga braso ko sa maliit niyang beywang. Ohh gosh why so bango babe. Pinagpapawisan na siya sa lagay na yan pero ang bango parin."hey good morning sleepy head. Hungry already? just sit there, am almost done here" napasimangot ako sa sleepy head. Grabe siya. Napasarap lang ako ng tulog, paano ba naman kasi katabi ko ang pinakamabango at pinakamalambot na unan sa tabi ko. Ang sarap kaya niyang yakapin sa gabi. hayys. Tu
AMBER KHELLYMy birthday came. Tulad ng pangako ko kay daddy ay sa bahay namin ako magsecelebrate ng birthday ko. Nasa condo ako nang tumawag siya na sa bahay ako magdinner kasama sila ng bago niyang asawa at ang kinakapatid ko daw na hindi ko pa kailanman nakikita. Ito ang unang beses na makakaharap ko si tita Keanna. Nung kasal nila ay hindi ako pumunta. Kaya ngayong gabi ang unang pagkikita namin. Though nakita ko na siya minsan sa picture.Ayon kay daddy ay nagluto raw si tita. They even asked me kung gusto ko daw ng party but god, i am not into parties so i declined it."babe ano na, will you come with me? It's just a family dinner. I want to introduce you to daddy." nag aayos na ako. I just wore my hoody and a ripped jeans since magmomotor ako. I called her once again. Trying to convince her to come with me. "sorry babe bawi nalang ako bukas. I have something very important to do tonight eh. Matutulog nalang ako sa condo mo later" wala akong nagawa kung hindi ang hayaan na lama
CaitlinSobrang mapaglaro ng tadhana. Sa isang iglap lang biglang gumuho ang lahat. Sa isang gabi binawi niya ang masasayang araw na nakasama ko ang babaeng ilang taon kong pinangarap na makasama. Ang mga masasayang sandaling nagkasama kami ay katakot takot na sakit naman pala ang kapalit. Ang lahat ng pangarap ko kasama ang babaeng mahal ko ay bigla na lamang naglaho na parang bula sa biglaan niyang pagkawalan ng alaala.At ang malala pa, nakikipagmabutihan pa siya sa iba sa mismong harapan ko pa. Para akong dinudurog sa tuwing nakikita ko siyang lumalabas kasama ang taong nagiging dahilan na ngayon ng tawa at ngiti niya.Hindi ko na napigilan ang sarili ko at marahas na akong tumayo. Hindi na kaya ng mga mata ko ang nakikitang pag akbay akbay ng lalaking iyon kay Amber. Nakakairita at masakit sa mata.I could feel my heart aching when i walked passed them. Napapadalas na ang pagdalaw ng lalaking iyon dito. Sino naman ba ang mag aakala na ang lalaking naging dahilan ng away namin noo
CAITLINLove includes pain. They say, you don't love if you don't feel pain. That's right, how do you know you're in love if you don't hurt? But sometimes I can't help but ask god, why does it seem so painful? Doesn't it seem too much? Sa isang taong nakalipas na nakaratay si Amber sa hospital pakiramdam ko noon guguho ang mundo ko kapag hindi siya nagising. Kapag tuloyan niya akong iniwan.Yes after a year of being in coma, she wakes up but what the hell, she forgot me. Her mind chose to forget my existence. Noong araw na nagmulat siya ng mata akala ko noon maayos ang lahat dahil sa matamis niyang ngiti na unang sumilay sa magaganda niyang mga mata at mapupulang labi when i was the first to see her eyes.Pero akala ko lang pala iyon dahil sa mga unang salitang lumabas sa mga bibig niya. Aminado akong nagulat ako at hindi makapaniwala sa tanong niya. Ang "SINO KA?" na madalas linya sa mga drama at pelikula. Akalain niyo iyon, ang napapanuod ko lamang sa drama noon ay nangyayari na nga
CAITLINKinabukasan nang magising ako ay ang tila binibiyak na ulo ko ang bumungad sa akin. Sapo sapo ko ang ulo nang bumangon ako at nagtungong banyo. I took a quick warm shower. I wore my floral shift v-neck dress and paired it with my white sketcher rubber shoes since papasok ako ng hospital. Ang hospital na iniwan sa akin ng daddy.Pagbaba ko ay natigilan ako nang maabutan ko si Aira na tila masinsinang kausap si Amber sa sala. I couldn't help my self but to watched Amber back facing me. My favorite place. I used to hugged her from behind but now i can not even touch her. Not even the strands of her hair. And i'm missing her terribly. I heaved a sigh at naglakad na palapit sa kanila. Ngayong papalapit na naman ako sa kanya nagsisimula na namang magrigudon ang puso ko. Lagi na lang. Sabay pa silang nag angat ng tingin nang pababa na ako ng stairs. Iniwasan ko ang mapatingin kay Amber. Ang lakas kasi ng tibok ng puso ko. Pakiramdam ko lalabas na ito sa loob ko. Her stares makes me
CAITLINKinabukasan ay hindi ako pumasok ng hospital. Late na ako gumising dahil naging abala ang utak ko kagabi kakaisip ng mga bagay bagay. Hindi ko namalayang inabot na ako ng madaling araw. When I got down, I went straight to the kitchen. Mommy and Uncle Bren are coming back tomorrow from Maldives. I can also go home to my condo narin. Naabutan ko si Amber sa kusina na nag aayos ng pagkain sa may tray. Kakain marahil siya sa kwarto niya. Nagulat pa yata siya nang makita ako. Dumiretso ako sa fridge at kinuha ang freshmilk at nagsalin sa baso. I didn't looked at her. Tumikhim siya dahilan upang dumapo sa kanya ang mga mata ko. Nagkaroon yata ng himala at nginitian niya ako ngayong araw. Pakiramdam ko tumigil yata ang oras sa pagngiti niya. At ang puso ko naman nagpipiyesta na yata sa loob ko sa labis na saya. Kung sana araw araw siyang ganito eh di sana masaya ang puso ko somehow. Sinapian lamang siguro siya ngayong araw. Hindi kaya?."good morning. I was about to bring you this
CAITLINNang makarating kami sa supermarket ay dumiretso kaagad kami ni Amber sa meat section. Si Amber ang may hawak sa listahan na binigay ni nanay Selma. Ako ang nagtutulak sa cart habang si Amber naman ang kumukuha ng mga kailangan naming bilhin.Hindi ko maiwasan mapangiti habang pinagmamasdan ko siyang seryoso sa pagpili ng karne ng manok. Panay ang sipat niya sa karne. Kung hindi kaya siya nawalan ng ala ala magiging ganito rin kaya kami? Sa pagkakatanda ko ay hindi pa namin ito ginawa noon. Ang lumabas at maggrocery ng magkasama. But nevertheless, i was happy with her. "why are you smiling?" hindi ko namalayang nakaharap na pala siya sa akin. Umayos ako ng tayo at binura ang ngiti sa labi ko. Tumikhim ako."Ahmm nothing i just remember something. Are you done here?" she nodded her head. She helped me pushed the cart. Sunod naming pinuntahan ang sea foods. Hindi ko maiwasan mapatingin sa naglalakihang crabs. My favorite. I was waiting for Amber to check the crabs but she see
CAITLINMy eyes never left her. Sobrang napakamaasikaso niya sa anak namin. Todo bantay siya kay Errol sa paglalaro sa hardin. Ni ayaw na yata niyang malayo sa anak namin. Hindi ko mapigilan ang mapangiti habang pinapanuod ko sila sa hardin. Binaba ko ang hawak na tasa sa bakal na lamesa. Napakaganda ng asawa ko. Having her and Errol are the best thing that ever happened in my entire life. I couldn't even ask for more. They made me complete."errol baby careful" sigaw ng asawa ko nang habulin ang anak namin ang bola. Marahas siyang tumayo at dinaluhan ang anak namin dahil sa pagkakadapa nito.Napatakbo narin ako sa kinaroroonan ng mag ina ko. Errol didn't cry but my wife is worrying too much. Sabagay siya ang nagluwal at nagdala ng siyam na buwan. Buwis buhay niyang iniluwal ang anak namin kaya naman naiintindihan ko kung saan nanggagaling ang pagkaoverprotective niya sa anak namin."mom i'm fine....see i don't have any bruises" buong tapang na pinakita ang tuhod at braso sa ina. Ma
AMBER KHELLY "Babe we are here" yugyog sa balikat ang gumising sa akin. Sa hinaba haba ng binyahe namin ay nakatulog na ako. Ilang beses pa akong kumurap kurap bago ko nakuha ang linaw ng paningin ko. Ang magandang mukha ng mahal ko ang una kong nasilayan. What a beautiful creature my wife is. Gumuhit ang matamis na ngiti sa labi ko. Umayos ako sa pagkakaupo at sinulyapan ang himbing parin na si Jill sa backseat ng sasakyan. "we are here babe... welcome to our home wife" she announced. Tumagos sa gilid ko ang mga mata niya. Sinundan ko iyon ng tingin. And i got speechless. I can't formed any words to say as my eyes were widely opened. I didn't expected this. I was expecting a huge house since Caitlin is damn billionaire but what i am seeing right now made me out of words. Yes the house i am seeing right now is huge. Malaki ang bahay at maluwang ngunit ang pagkakayari niya ay sadyang naagaw nito ang atensyon ko. Ang kalahati kasi nito ay konkreto. Ang parteng itaas naman ay gawa
AMBER KHELLYNasa mahimbing akong pagkakatulog nang maalimpungatan ako sa mahinang boses na tila may kausap di kalayuan sa akin. Kinapa ko ang katabi ko ngunit hindi siya maramdaman ng kamay ko. Dahan dahan minulat ko ang mga mata ko. I checked Caitlin beside me. Iginala ko ang mga mata ko nang hindi siya mahanap ng paningin ko. And there she was. Nakatayo si Caitlin sa may sliding door ng balkonahe. Nakapatong ang isang kamay sa kaliwang beywang habang ang isang kamay naman ay nakahawak ng cellphone sa ibabaw ng kanyang tainga.Mahina ang boses niya ngunit malinaw kong naririnig ang mga salitang lumalabas sa kanyang bibig. Nilipat ko ang mga mata ko sa wall clock na nasa itaas ng pintuan. Kumunot ang noo ko. Madaling araw pa lamang. Inayos ko ang kumot na tumatakip sa hubad kong katawan dahil sa lamig na biglang humaplos sa aking balat."yes thank you ninong, i owe you one..... yes po i love her so much" tumango tango siya. "you have no idea how much you've made me happy ninong..yes
AMBRR KHELLYMabilis dumaan ang araw. Ang bangungot na iyon ay hindi na kailanman nabura pa sa isip at puso ko. Kaya naman sa tuwing aalis at lalabas ng bahay si Caitlin ay todo ang bantay ko. Ewan ko ba parang napaparanoid na ako sa tuwing wala siya sa tabi ko.Gaya nalang ngayon nagbibihis na siya papasok sa hospital na pagmamay ari niya. Hindi na rin siya nagtatrabaho pa sa organisasyon na napag alaman kong pagmamay ari nga talaga ng tatay niya.Tuloyan niya na itong binitawan. Si daddy ang sumalo at nagpapatakbo ng organisasyon ngayon. Kahit papaano gumaan ang pakiramdam ko dahil maaga na siyang umuuwi ng bahay."sama ako babe." i requested. She fast glance at me and smiled. Binubotones niya na ang suot na puting blusa. Pinaresan niya ito ng itim na trouser and black rubber shoes. Hindi ko tuloy maiwasang pagmasdan ang asawa ko. Ang ganda ganda niya and i don't think walang humahanga sa kanya sa hospital na pagmamay ari niya. Baka nga pinagpapantasyahan pa siya ng mga kalalakihan
AMBER KHELLYDumaan at natapos ang gabi nang mulat ang mga mata ko. Hindi ako makatulog dahil sa bigat at sakit na nararamdaman ko. Kinasal ako noong isang araw. I was happy then. I was the happiest woman then and now here i am, crying and slowly dying. Makakaya ko ba talagang harapin ang umaga? Makakaya ko ba talagang ipagpatuloy ang buhay gayong tuloyan na nga akong iniwan ng babaeng dahilan ng bawat tibok ng puso ko.?Nakahilata at mulat na mulat ang mga matang nakatitig lamang ako sa kisame. Tahimik na lumuluha sa ibabaw ng kama.Grabe, dalawang araw lang ang binigay niya para maging masaya ako sa piling ng asawa ko. Dalawang gabi lamang na nakasama ko siya bilang aking kabiyak.Sapat na ba iyon.?Sa lahat ng mga pinagdaanan namin sasapat na ba iyon? Ang dami niyang binigay na pagsubok sa relasyon namin at kung kailan nalampasan na namin ang lahat ng iyon, heto naman ang susunod? Ang maiwang mag isa at tuloyang bawiin sa akin ang taong pinakamamahal ko. Talaga ba? Akala ko ba mab
AMBER KHELLYMagdadapit hapon na ngunit wala parin ni anino ng asawa ko. I called dad and asked him if he's with my wife but he said no and he doesn't know where my wife is.Halos maikot ko na ang kabuoan ng penthouse upang tambayan. Nakapagbake na ako ng cookies at nakapagluto na ng hapunan ngunit wala parin ang asawa ko. Ang isang oras ay umabot na ng limang oras at ngayon ay alas otso na ng gabi ngunit wala parin siya at maging ang mga tawag at text ko ay hindi rin niya sinasagot.Kung kanina kampante pa ako at hindi pa inaatake ng kaba ngayon ay bumabaha na ang samot saring emosyon sa akin. Naglalaro na ang kung anu anong imahe sa utak ko.Bagot akong bumangon at tinungo ang sala. Hawak hawak ko parin ang phone kong kanina pa dial ng dial sa numero ni Caitlin. Pabagsak kong itinapon ang katawan ko sa ibabaw ng mahabang sofa. Dinampot ko ang remote ng flat screen tv niya na nasa aking harapan. Siguro mas magandang i-divert ko na muna ang kung anumang emosyon ang namumuo sa aking
AMBER KHELLYLahat tayo may kanya kanyang pangarap. May matayog at may simple lang. Pero kadalasan ang simpleng pangarap ang mas higit na nakakapagbigay ng saya sa taong naghangad nito. Happiness and contentment na ninanais ng lahat makamit. Pangarap ko noon tumira sa simple at tahimik na lugar kasama sina mommy at daddy. Ang inakala kong mga magulang ko. Ang mga kinagisnan ko. Ngunit ang pangarap na iyon ay hindi ko kailanman nakuha.Simple lamang iyon ngunit hindi ako binigyan ng pagkakataong makamit iyon kasama sina mommyLa at daddyLo. Ang manirahan sa probinsya ay hindi naman ganuon kataas hindi ba? But god didn't give me what i have been dreaming for. But i never stop on dreaming. Nang makilala ko at minahal si Caitlin muling namuo at nabuhay ang pangarap na iyon sa puso ko. Ang makasama siyang mamuhay sa probinsya ng masaya sa simpleng pamumuhay kasama ang mga batang mini me and mini her. Ang sarap isipin na matutupad na ang pangarap na iyon sa wakas.Nag uumapaw na saya ang bu
AMBER KHELLYPagdating namin sa arrival area ng airport ay sinalubong kami ng mga lalaking naka all black suits. Nagulat pa ako dahil umabot pa rito ang mga tauhan ni Caitlin.Sakay ang dalawang itim na van ay dinala nila kami sa isang sikat na hotel rito sa Bangkok. Gusto ko sanang tanongin ang mga lalaking sumundo sa amin kung nasaan si Caitlin ngunit hindi na ako nabigyan pa ng pagkakataon dahil pagkahatid nila sa amin sa lobby ng hotel ay umalis na sila agad na para bang may hinahabol pang giyera.Hindi ko rin maikakailang gulat na gulat talaga ako sa mga nangyayari lalo na nang malaman kong pagmamay ari pala ng pamilya Canter ang hotel na kinaroroonan ko.Kung hindi pa sinabi sa akin ni tita Keanna ay hindi ko pa malalaman. Kailan ko ba malalaman ang lahat ng tinatago sa akin ni Caitlin? Wala ba siyang tiwala sa akin at kinailangan niya pang itago ang lahat ng ito mula sa akin? I am her fiance for god sake.Pagod akong humilata sa kama. Nasa penthouse ak0 ng hotel. Mag isa. Dala n
AMBER KHELLYAng isang araw na paalam niya ay umabot na ngayon ng tatlong araw. At wala ni isa sa mga tawag at messages ko ang sinagot niya which is very rare lang niyang gawin.Hindi na nga yata ako makapagtrabaho ng maayos dahil sila nalang ni daddy ang laman ng isip at utak ko. Hindi ko alam pero natatakot ako. Kinakabahan sa biglaan niyang hindi pagpaparamdam.Mapait akong napangiti habang pinapanuod ang nagsasayawang mga rosas sa hardin. Nandito ako ngayon sa bahay nila daddylo. They invited me for dinner. Halos maghating gabi na ngunit ayaw parin akong dalawin ng antok.Sinasabayan ng mga puting rosas ang bawat ritmo ng hangin. Marahas akong bumuntong hininga sabay lapag ng hawak kong mug sa ibabaw ng lamesa sa aking harapan."can't sleep?" it was titta Keanna. Nakasuot na siya ng itim na silk sleeping dress na pinatungan niya ng roba. Marahan siyang lumapit sa kinaroroonan ko nang may maliit na ngiti sa labi.I shook my head. Nangalumbaba ako sa lamesa at muling binalik ang mga