AMBER KHELLYSa buhay maraming mga pangyayari ang nagbigay aral sa atin. Aral na nadadala natin sa kasalukuyan na nagbibigay ng lakas sa bawat isa sa atin. Ako kung mayroon man akong natutunan sa mga nakalipas na taon, iyon ay ang hindi dapat ako matakot sa isang bagay. Hindi ako dapat matakot magdesisyon lalo na tungkol ito sa sarili kong kaligayahan.Ika nga nila, huwag matakot sumugal dahil hindi mo malalaman ang magiging resulta kung hindi ka naman tataya. At higit sa lahat huwag padalos dalos lalo na kung sa umpisa palang ay alam mong ikaw ang matatalo at masasaktan sa desisyon na papasukin mo. You have to be wise enough for your own sake and happiness. Hanggang ngayon pinagsisisihan ko parin ang pagpapanggap na ginawa ko noon matakasan ko lamang ang sakit ng katotohanan sa pagitan namin noon ni Caitlin. Nang malaman kong anak siya ni tita Keana ay aminado akong hindi ko alam kung paano ito ihandle. Ngunit ang akala kong matatakasan ko ay hindi nangyari bagkus lalo ko lamang s
AMBER KHELLYKinabukasan pagmulat ko ng mga mata ko ay si Caitlin agad ang hinanap ng paningin ko. Ngunit gayun na lamang ang pagkadismaya ko nang mapansin ang malinis at walang kagusot gusot na bed sheet sa aking tabi kung saan ang puwesto ni Caitlin.Mabigat akong napabuntong hininga at tamad na tamad na bumangon. Parang ang bigat bigat ng katawan ko isama mo pa ang puso kong nagririgudon ng ganito kaaga. Ang bilis bilis ng bawat tibok na animoy nakikipagkarerahan sa loob ko. Mabigat akong napabuntong hininga at bagsak balikat na pumasok ng banyo at naligo. Masarap sa pakiramdam ang paghaplos ng tubig sa aking balat ngunit sa kabila nito ay hindi kayang burahin ang takot na lumulukob sa buong pagkatao ko.Pakiramdam na madalas ko nang maramdaman simula nung malaman kong ang babaeng pinakamamahal ko ay buwis buhay kung magtrabaho. Na madalas hindi ko na nakakasabay sa hapunan at agahan. At ang pangakong oras ng pag uwi ay madalas napapako. She promised me to go home before i wake
AMBER KHELLYAng isang araw na paalam niya ay umabot na ngayon ng tatlong araw. At wala ni isa sa mga tawag at messages ko ang sinagot niya which is very rare lang niyang gawin.Hindi na nga yata ako makapagtrabaho ng maayos dahil sila nalang ni daddy ang laman ng isip at utak ko. Hindi ko alam pero natatakot ako. Kinakabahan sa biglaan niyang hindi pagpaparamdam.Mapait akong napangiti habang pinapanuod ang nagsasayawang mga rosas sa hardin. Nandito ako ngayon sa bahay nila daddylo. They invited me for dinner. Halos maghating gabi na ngunit ayaw parin akong dalawin ng antok.Sinasabayan ng mga puting rosas ang bawat ritmo ng hangin. Marahas akong bumuntong hininga sabay lapag ng hawak kong mug sa ibabaw ng lamesa sa aking harapan."can't sleep?" it was titta Keanna. Nakasuot na siya ng itim na silk sleeping dress na pinatungan niya ng roba. Marahan siyang lumapit sa kinaroroonan ko nang may maliit na ngiti sa labi.I shook my head. Nangalumbaba ako sa lamesa at muling binalik ang mga
AMBER KHELLYPagdating namin sa arrival area ng airport ay sinalubong kami ng mga lalaking naka all black suits. Nagulat pa ako dahil umabot pa rito ang mga tauhan ni Caitlin.Sakay ang dalawang itim na van ay dinala nila kami sa isang sikat na hotel rito sa Bangkok. Gusto ko sanang tanongin ang mga lalaking sumundo sa amin kung nasaan si Caitlin ngunit hindi na ako nabigyan pa ng pagkakataon dahil pagkahatid nila sa amin sa lobby ng hotel ay umalis na sila agad na para bang may hinahabol pang giyera.Hindi ko rin maikakailang gulat na gulat talaga ako sa mga nangyayari lalo na nang malaman kong pagmamay ari pala ng pamilya Canter ang hotel na kinaroroonan ko.Kung hindi pa sinabi sa akin ni tita Keanna ay hindi ko pa malalaman. Kailan ko ba malalaman ang lahat ng tinatago sa akin ni Caitlin? Wala ba siyang tiwala sa akin at kinailangan niya pang itago ang lahat ng ito mula sa akin? I am her fiance for god sake.Pagod akong humilata sa kama. Nasa penthouse ak0 ng hotel. Mag isa. Dala n
AMBER KHELLYLahat tayo may kanya kanyang pangarap. May matayog at may simple lang. Pero kadalasan ang simpleng pangarap ang mas higit na nakakapagbigay ng saya sa taong naghangad nito. Happiness and contentment na ninanais ng lahat makamit. Pangarap ko noon tumira sa simple at tahimik na lugar kasama sina mommy at daddy. Ang inakala kong mga magulang ko. Ang mga kinagisnan ko. Ngunit ang pangarap na iyon ay hindi ko kailanman nakuha.Simple lamang iyon ngunit hindi ako binigyan ng pagkakataong makamit iyon kasama sina mommyLa at daddyLo. Ang manirahan sa probinsya ay hindi naman ganuon kataas hindi ba? But god didn't give me what i have been dreaming for. But i never stop on dreaming. Nang makilala ko at minahal si Caitlin muling namuo at nabuhay ang pangarap na iyon sa puso ko. Ang makasama siyang mamuhay sa probinsya ng masaya sa simpleng pamumuhay kasama ang mga batang mini me and mini her. Ang sarap isipin na matutupad na ang pangarap na iyon sa wakas.Nag uumapaw na saya ang bu
AMBER KHELLYMagdadapit hapon na ngunit wala parin ni anino ng asawa ko. I called dad and asked him if he's with my wife but he said no and he doesn't know where my wife is.Halos maikot ko na ang kabuoan ng penthouse upang tambayan. Nakapagbake na ako ng cookies at nakapagluto na ng hapunan ngunit wala parin ang asawa ko. Ang isang oras ay umabot na ng limang oras at ngayon ay alas otso na ng gabi ngunit wala parin siya at maging ang mga tawag at text ko ay hindi rin niya sinasagot.Kung kanina kampante pa ako at hindi pa inaatake ng kaba ngayon ay bumabaha na ang samot saring emosyon sa akin. Naglalaro na ang kung anu anong imahe sa utak ko.Bagot akong bumangon at tinungo ang sala. Hawak hawak ko parin ang phone kong kanina pa dial ng dial sa numero ni Caitlin. Pabagsak kong itinapon ang katawan ko sa ibabaw ng mahabang sofa. Dinampot ko ang remote ng flat screen tv niya na nasa aking harapan. Siguro mas magandang i-divert ko na muna ang kung anumang emosyon ang namumuo sa aking
AMBER KHELLYDumaan at natapos ang gabi nang mulat ang mga mata ko. Hindi ako makatulog dahil sa bigat at sakit na nararamdaman ko. Kinasal ako noong isang araw. I was happy then. I was the happiest woman then and now here i am, crying and slowly dying. Makakaya ko ba talagang harapin ang umaga? Makakaya ko ba talagang ipagpatuloy ang buhay gayong tuloyan na nga akong iniwan ng babaeng dahilan ng bawat tibok ng puso ko.?Nakahilata at mulat na mulat ang mga matang nakatitig lamang ako sa kisame. Tahimik na lumuluha sa ibabaw ng kama.Grabe, dalawang araw lang ang binigay niya para maging masaya ako sa piling ng asawa ko. Dalawang gabi lamang na nakasama ko siya bilang aking kabiyak.Sapat na ba iyon.?Sa lahat ng mga pinagdaanan namin sasapat na ba iyon? Ang dami niyang binigay na pagsubok sa relasyon namin at kung kailan nalampasan na namin ang lahat ng iyon, heto naman ang susunod? Ang maiwang mag isa at tuloyang bawiin sa akin ang taong pinakamamahal ko. Talaga ba? Akala ko ba mab
AMBRR KHELLYMabilis dumaan ang araw. Ang bangungot na iyon ay hindi na kailanman nabura pa sa isip at puso ko. Kaya naman sa tuwing aalis at lalabas ng bahay si Caitlin ay todo ang bantay ko. Ewan ko ba parang napaparanoid na ako sa tuwing wala siya sa tabi ko.Gaya nalang ngayon nagbibihis na siya papasok sa hospital na pagmamay ari niya. Hindi na rin siya nagtatrabaho pa sa organisasyon na napag alaman kong pagmamay ari nga talaga ng tatay niya.Tuloyan niya na itong binitawan. Si daddy ang sumalo at nagpapatakbo ng organisasyon ngayon. Kahit papaano gumaan ang pakiramdam ko dahil maaga na siyang umuuwi ng bahay."sama ako babe." i requested. She fast glance at me and smiled. Binubotones niya na ang suot na puting blusa. Pinaresan niya ito ng itim na trouser and black rubber shoes. Hindi ko tuloy maiwasang pagmasdan ang asawa ko. Ang ganda ganda niya and i don't think walang humahanga sa kanya sa hospital na pagmamay ari niya. Baka nga pinagpapantasyahan pa siya ng mga kalalakihan
CAITLINMy eyes never left her. Sobrang napakamaasikaso niya sa anak namin. Todo bantay siya kay Errol sa paglalaro sa hardin. Ni ayaw na yata niyang malayo sa anak namin. Hindi ko mapigilan ang mapangiti habang pinapanuod ko sila sa hardin. Binaba ko ang hawak na tasa sa bakal na lamesa. Napakaganda ng asawa ko. Having her and Errol are the best thing that ever happened in my entire life. I couldn't even ask for more. They made me complete."errol baby careful" sigaw ng asawa ko nang habulin ang anak namin ang bola. Marahas siyang tumayo at dinaluhan ang anak namin dahil sa pagkakadapa nito.Napatakbo narin ako sa kinaroroonan ng mag ina ko. Errol didn't cry but my wife is worrying too much. Sabagay siya ang nagluwal at nagdala ng siyam na buwan. Buwis buhay niyang iniluwal ang anak namin kaya naman naiintindihan ko kung saan nanggagaling ang pagkaoverprotective niya sa anak namin."mom i'm fine....see i don't have any bruises" buong tapang na pinakita ang tuhod at braso sa ina. Ma
AMBER KHELLY "Babe we are here" yugyog sa balikat ang gumising sa akin. Sa hinaba haba ng binyahe namin ay nakatulog na ako. Ilang beses pa akong kumurap kurap bago ko nakuha ang linaw ng paningin ko. Ang magandang mukha ng mahal ko ang una kong nasilayan. What a beautiful creature my wife is. Gumuhit ang matamis na ngiti sa labi ko. Umayos ako sa pagkakaupo at sinulyapan ang himbing parin na si Jill sa backseat ng sasakyan. "we are here babe... welcome to our home wife" she announced. Tumagos sa gilid ko ang mga mata niya. Sinundan ko iyon ng tingin. And i got speechless. I can't formed any words to say as my eyes were widely opened. I didn't expected this. I was expecting a huge house since Caitlin is damn billionaire but what i am seeing right now made me out of words. Yes the house i am seeing right now is huge. Malaki ang bahay at maluwang ngunit ang pagkakayari niya ay sadyang naagaw nito ang atensyon ko. Ang kalahati kasi nito ay konkreto. Ang parteng itaas naman ay gawa
AMBER KHELLYNasa mahimbing akong pagkakatulog nang maalimpungatan ako sa mahinang boses na tila may kausap di kalayuan sa akin. Kinapa ko ang katabi ko ngunit hindi siya maramdaman ng kamay ko. Dahan dahan minulat ko ang mga mata ko. I checked Caitlin beside me. Iginala ko ang mga mata ko nang hindi siya mahanap ng paningin ko. And there she was. Nakatayo si Caitlin sa may sliding door ng balkonahe. Nakapatong ang isang kamay sa kaliwang beywang habang ang isang kamay naman ay nakahawak ng cellphone sa ibabaw ng kanyang tainga.Mahina ang boses niya ngunit malinaw kong naririnig ang mga salitang lumalabas sa kanyang bibig. Nilipat ko ang mga mata ko sa wall clock na nasa itaas ng pintuan. Kumunot ang noo ko. Madaling araw pa lamang. Inayos ko ang kumot na tumatakip sa hubad kong katawan dahil sa lamig na biglang humaplos sa aking balat."yes thank you ninong, i owe you one..... yes po i love her so much" tumango tango siya. "you have no idea how much you've made me happy ninong..yes
AMBRR KHELLYMabilis dumaan ang araw. Ang bangungot na iyon ay hindi na kailanman nabura pa sa isip at puso ko. Kaya naman sa tuwing aalis at lalabas ng bahay si Caitlin ay todo ang bantay ko. Ewan ko ba parang napaparanoid na ako sa tuwing wala siya sa tabi ko.Gaya nalang ngayon nagbibihis na siya papasok sa hospital na pagmamay ari niya. Hindi na rin siya nagtatrabaho pa sa organisasyon na napag alaman kong pagmamay ari nga talaga ng tatay niya.Tuloyan niya na itong binitawan. Si daddy ang sumalo at nagpapatakbo ng organisasyon ngayon. Kahit papaano gumaan ang pakiramdam ko dahil maaga na siyang umuuwi ng bahay."sama ako babe." i requested. She fast glance at me and smiled. Binubotones niya na ang suot na puting blusa. Pinaresan niya ito ng itim na trouser and black rubber shoes. Hindi ko tuloy maiwasang pagmasdan ang asawa ko. Ang ganda ganda niya and i don't think walang humahanga sa kanya sa hospital na pagmamay ari niya. Baka nga pinagpapantasyahan pa siya ng mga kalalakihan
AMBER KHELLYDumaan at natapos ang gabi nang mulat ang mga mata ko. Hindi ako makatulog dahil sa bigat at sakit na nararamdaman ko. Kinasal ako noong isang araw. I was happy then. I was the happiest woman then and now here i am, crying and slowly dying. Makakaya ko ba talagang harapin ang umaga? Makakaya ko ba talagang ipagpatuloy ang buhay gayong tuloyan na nga akong iniwan ng babaeng dahilan ng bawat tibok ng puso ko.?Nakahilata at mulat na mulat ang mga matang nakatitig lamang ako sa kisame. Tahimik na lumuluha sa ibabaw ng kama.Grabe, dalawang araw lang ang binigay niya para maging masaya ako sa piling ng asawa ko. Dalawang gabi lamang na nakasama ko siya bilang aking kabiyak.Sapat na ba iyon.?Sa lahat ng mga pinagdaanan namin sasapat na ba iyon? Ang dami niyang binigay na pagsubok sa relasyon namin at kung kailan nalampasan na namin ang lahat ng iyon, heto naman ang susunod? Ang maiwang mag isa at tuloyang bawiin sa akin ang taong pinakamamahal ko. Talaga ba? Akala ko ba mab
AMBER KHELLYMagdadapit hapon na ngunit wala parin ni anino ng asawa ko. I called dad and asked him if he's with my wife but he said no and he doesn't know where my wife is.Halos maikot ko na ang kabuoan ng penthouse upang tambayan. Nakapagbake na ako ng cookies at nakapagluto na ng hapunan ngunit wala parin ang asawa ko. Ang isang oras ay umabot na ng limang oras at ngayon ay alas otso na ng gabi ngunit wala parin siya at maging ang mga tawag at text ko ay hindi rin niya sinasagot.Kung kanina kampante pa ako at hindi pa inaatake ng kaba ngayon ay bumabaha na ang samot saring emosyon sa akin. Naglalaro na ang kung anu anong imahe sa utak ko.Bagot akong bumangon at tinungo ang sala. Hawak hawak ko parin ang phone kong kanina pa dial ng dial sa numero ni Caitlin. Pabagsak kong itinapon ang katawan ko sa ibabaw ng mahabang sofa. Dinampot ko ang remote ng flat screen tv niya na nasa aking harapan. Siguro mas magandang i-divert ko na muna ang kung anumang emosyon ang namumuo sa aking
AMBER KHELLYLahat tayo may kanya kanyang pangarap. May matayog at may simple lang. Pero kadalasan ang simpleng pangarap ang mas higit na nakakapagbigay ng saya sa taong naghangad nito. Happiness and contentment na ninanais ng lahat makamit. Pangarap ko noon tumira sa simple at tahimik na lugar kasama sina mommy at daddy. Ang inakala kong mga magulang ko. Ang mga kinagisnan ko. Ngunit ang pangarap na iyon ay hindi ko kailanman nakuha.Simple lamang iyon ngunit hindi ako binigyan ng pagkakataong makamit iyon kasama sina mommyLa at daddyLo. Ang manirahan sa probinsya ay hindi naman ganuon kataas hindi ba? But god didn't give me what i have been dreaming for. But i never stop on dreaming. Nang makilala ko at minahal si Caitlin muling namuo at nabuhay ang pangarap na iyon sa puso ko. Ang makasama siyang mamuhay sa probinsya ng masaya sa simpleng pamumuhay kasama ang mga batang mini me and mini her. Ang sarap isipin na matutupad na ang pangarap na iyon sa wakas.Nag uumapaw na saya ang bu
AMBER KHELLYPagdating namin sa arrival area ng airport ay sinalubong kami ng mga lalaking naka all black suits. Nagulat pa ako dahil umabot pa rito ang mga tauhan ni Caitlin.Sakay ang dalawang itim na van ay dinala nila kami sa isang sikat na hotel rito sa Bangkok. Gusto ko sanang tanongin ang mga lalaking sumundo sa amin kung nasaan si Caitlin ngunit hindi na ako nabigyan pa ng pagkakataon dahil pagkahatid nila sa amin sa lobby ng hotel ay umalis na sila agad na para bang may hinahabol pang giyera.Hindi ko rin maikakailang gulat na gulat talaga ako sa mga nangyayari lalo na nang malaman kong pagmamay ari pala ng pamilya Canter ang hotel na kinaroroonan ko.Kung hindi pa sinabi sa akin ni tita Keanna ay hindi ko pa malalaman. Kailan ko ba malalaman ang lahat ng tinatago sa akin ni Caitlin? Wala ba siyang tiwala sa akin at kinailangan niya pang itago ang lahat ng ito mula sa akin? I am her fiance for god sake.Pagod akong humilata sa kama. Nasa penthouse ak0 ng hotel. Mag isa. Dala n
AMBER KHELLYAng isang araw na paalam niya ay umabot na ngayon ng tatlong araw. At wala ni isa sa mga tawag at messages ko ang sinagot niya which is very rare lang niyang gawin.Hindi na nga yata ako makapagtrabaho ng maayos dahil sila nalang ni daddy ang laman ng isip at utak ko. Hindi ko alam pero natatakot ako. Kinakabahan sa biglaan niyang hindi pagpaparamdam.Mapait akong napangiti habang pinapanuod ang nagsasayawang mga rosas sa hardin. Nandito ako ngayon sa bahay nila daddylo. They invited me for dinner. Halos maghating gabi na ngunit ayaw parin akong dalawin ng antok.Sinasabayan ng mga puting rosas ang bawat ritmo ng hangin. Marahas akong bumuntong hininga sabay lapag ng hawak kong mug sa ibabaw ng lamesa sa aking harapan."can't sleep?" it was titta Keanna. Nakasuot na siya ng itim na silk sleeping dress na pinatungan niya ng roba. Marahan siyang lumapit sa kinaroroonan ko nang may maliit na ngiti sa labi.I shook my head. Nangalumbaba ako sa lamesa at muling binalik ang mga