Please feel free to comment down your opinion and suggestions my dear readers... Please bare with my grammatical errors🤭🤭
Kaluskos at kalansing sa kusina ang gumising sa aking pagkakahimbing. Without opening my eyes, i tried to reached Iana beside me. Dahan dahan, minulat ko ang mga mata ko. I looked for her. Hindi ko siya makapa sa tabi ko and i was right, she's no longer in bed. Kinurap kurap ko ang mata ko hanggang sa luminaw na ang paningin ko. I roamed my eyes trying to find Iana. Nanlaki ang mga mata ko nang dumapo ang aking paningin sa wall clock na nakasabit sa mismong harapan ng quen size kong bed. What the heck, it was already 12 noon. Nagmadali akong bumangon at tinungo ang banyo. I took a quick shower. Lahat ng kilos ko ay minadali ko. I did not bother to dry my hair. Hinayaan ko na lamang itong nakalugay. Wearing only my louse shirt and short shorts i opened the door and there,i saw Iana standing with crossed arms infront of Adrianne. Naniningkit ang mga mata at mariing nakatutok kay Adrianne na nakaupo sa maliit kong dining habang ang mga mata ay titig na titig sa maliit na tasa na nasa k
Amber KhellyThe engagement party came. It was held at one of the 5 star hotel here in Makati na pagmamay ari mismo ni Iana. She inherited it from her late father. Nakailang tanggi pa kami nang araw na pinag usapan ang party na ito but then, sina tita at daddy parin ang nasunod. Dapat daw na malaman ng lahat na ikakasal na ang nag iisang prinsesa ng mga Yu's. Yes tulad ko Iana is the only heiress of Yu's. Nang malaman ng lolo at lola niya ang tungkol sa proposal ng apo nila ay sila na raw ang nagsuggest ng party na ito para sa amin. They shouldered everything but dad has pride kaya naman nag ambag parin siya. Iana is a multibillionaire. More than 30 branches of hotels ang pagmamay ari niya. Hindi pa kasama ang ilang malls na nakapangalan narin sa kanya. Kung tutuosin i am nothing compared to her. Mayaman rin naman sila daddy ngunit walang wala iyon sa yaman na mayroon ang mga Yu's. Iyon narin siguro marahil ang dahilan kung bakit nanganganib ang buhay ni Iana these past few months.
Amber KhellyMadalas sa buhay natin maraming mga pangyayari ang hindi natin inaakalang mangyayari. At magugulat na lamang tayo sa mga araw na inaakala nating magiging perpekto at masaya. Just like now, i just can't believe Caitlin came back and the worst was that my anger towards her slowly arising for a reason i don't even know. And she kept messing with my mind. My heart was beating loudly and wild. Hindi ko maunawaan ang nararamdaman ko. Naiinis na ako sa walang pakundangang pagwawala ng puso ko. The fact is, i don't have the right to feel mad at her. Ako ang naging duwag noon. Ako ang nagtago at tumakbo sa sitwasyong dapat ay naging matapang ako.Iginala ko ang mga mata ko. Maganda ang pagkakadecor ng hall. Nababalutan ng puting tela ang mga bilog na lamesa. Samantalang itim naman ang mga upuan. Black and white ang tanging makikitang kulay sa paligid. Elegance were screaming everywhere. Lahat ng bisita ay makikita ang kapangyarihan. Maganda rin ang mga nakadisplay sa bawat lamesa
Amber KhellyMy eyes were nailed at the ceiling. It's been hours since Aira left the room but my mind can't stop from thinking about her,........Caitlin. Kamusta na kaya siya? Para bang hindi na mabura bura sa isip ko ang nakita kong hitsura niya kagabi.Bakit puno ng pasa ang mukha niya? What really happened to her? Fuck it, she keeps running in my head and it's not good at all. Masiyado na niyang inuukupa ang isip ko na dapat ay kay Iana na dapat nakatuon. damn it!I closed my eyes tightly and held my breath. Pinailalim ko ang braso ko sa ulunan ko at bumuntong hininga. Gulong gulo na ako sa maraming katanongang nagsisibuo sa utak ko. Isama mo pa ang pangingidnap ni Aira sa amin ni Iana. What the hell is going on to her? Why does she have to abduct us? Ano bang kailangan niya sa amin.?"where is my daughter?" nanlaki ang mga mata ko at napabalikwas ng bangon. It was my dad's voice. Nagrigudon ang puso ko. Kinabahan ako. Natatakot sa maaring mangyari sa ama ko. Bakit pa siya nagpunta
Amber KhellyWalang patid ang mga luha ko habang pinagmamasdan ko ang namumutlang si Caitlin. Basang basa na ng dugo ang suot niyang shirt. Nakatakip ang kamay ng doktor sa dibdib niya kung saan siya tinamaan. Pressing her gunshot to stop from bleeding. We are now heading to the hospital she owned and i can not take my hands off of her. Even my eyes were glued on her. Pagkatapos siyang irevive kanina ay muling bumalik ang vitals niya. Hanggang ngayon hindi parin ako makapaniwala. She almost died. Infront of me.I bit my lower lip. Hard. Tanging hikbi ko na lamang ang tanging naririnig dito sa loob ng ambulansya. Yumuko ako at hinaplos ang maganda niyang mukha. She's pretty. Indeed."please don't die yet. I'm begging you Caitlin, don't you dare leave me again... babe" wala na akong pakialam sa doktor at nurse na nasa harapan ko. Nawala na siya sa akin noon and i won't let her leave me again. Never. I thought my love for her was already long gone but i am wrong.Pagkatigil ng ambulansya
CaitlinGinawa ko ang lahat para lang makabalik sa piling ng babaeng pinakamamahal ko. I did everything i can to escaped dahil alam kong naghihintay siya sa akin. Na kapag bumalik ang ala ala niya ako ang una niyang hahanapin.Kung sana mas maaga kong nalaman ang tunay na pagkatao ni Aira hindi na sana aabot pa sa ganito. Hindi sana niya ako naikulong sa islang iyon ng ilang buwan. Yes ang bakasyon na akala ko ay makakatulong sa paglimot ko ay isa palang bangungot. Isa palang bangungot na hanggang ngayon hindi na mabubura pa sa ala ala ko.I am agent blue. One of the best agent of Black Stone Organization. Rank 2 but was only manipulated by a woman. And now i started questioning my ability. I can't help but to doubt my abilities after everything that had happened. Can I still protect the one I love?But after everything i have been through, hindi ko akalaing mapupunta rin pala sa wala ang lahat. Hindi ko mapigilan ang tuloy tuloy na pagtulo ng mga luha ko. Ang dibdib ko na panay ang pa
CAITLINDahil sa hindi pa lubosang bumalik ang lakas ko ay nakatulog rin agad ako ilang oras matapos ang iyakang namayani sa pagitan namin ni Amber. Laking pasalamat ko na hindi siya nasaktan. Handa akong itaya ang buhay ko huwag lamang siya masaktan ng kahit na sino man.Sa muling paggising ko ay kumunot ang noo ko. Pilit hinanap ng mga mata ko ang babaeng gustong gustong masilayan ng mga mata ko. Dumapo na yata ang paningin ko sa bawat sulok ng kwartong kinaroroonan ko ngunit hindi mahanap ng mga mata ko si Amber at tanging puting pader lamang ang nasisilayan ng mga mata ko. Panaginip lang ba ang lahat? Sinubukan kong bumangon ngunit napangiwi ako sa hapdi na nagmumula sa dibdib ko.Sapo sapo ko ang kumikirot kong dibdib nang bumukas ang pinto at iniluwa roon si mommy. Nanlaki ang mga mata niya at malalaki ang hakbang niyang nilapitan ako at inalalayan sa pagbangon. She even adjusted my bed upang hindi ko na kailangang pwersahin pa ang sarili ko sa pag upo. Matapos masigurong kumport
Sa pangalawang araw ko dito sa school ay napuno ng pagtataka ang utak ko. Lahat kasi ng nadadaanan ko ay napapatingin sa akin. Titingin sila at saka bubulong sa mga kasama that obviously they were talking to me. Tumaas ang kilay ko sa babaeng makakasalubong ko. May dumi ba ako sa mukha at kung makatitig siya ay tila ba may nakikita siyang kung ano sa mukha ko?Pasimple kong iginala ang mga mata ko. What is wrong with them? They are all looking at me like there is something weird in my face. Slowly, i lifted my hand and brought it to my face. Bahagya kong dinama ang mukha ko ngunit wala naman akong makapang mali. Napailing iling ako. I was looking at my every steps when i suddenly bumped into someone. Nahulog ang hawak kong libro.It was a book from my favorite Author. Isa itong libro about assasin who fell in love with his enemy. Yumuko ako at salubong ang kilay na dinampot ang pinakamamahal kong libro. I didn’t pay attention to the person i have bumped with. Tinalikuran ko siya nang
CAITLINMy eyes never left her. Sobrang napakamaasikaso niya sa anak namin. Todo bantay siya kay Errol sa paglalaro sa hardin. Ni ayaw na yata niyang malayo sa anak namin. Hindi ko mapigilan ang mapangiti habang pinapanuod ko sila sa hardin. Binaba ko ang hawak na tasa sa bakal na lamesa. Napakaganda ng asawa ko. Having her and Errol are the best thing that ever happened in my entire life. I couldn't even ask for more. They made me complete."errol baby careful" sigaw ng asawa ko nang habulin ang anak namin ang bola. Marahas siyang tumayo at dinaluhan ang anak namin dahil sa pagkakadapa nito.Napatakbo narin ako sa kinaroroonan ng mag ina ko. Errol didn't cry but my wife is worrying too much. Sabagay siya ang nagluwal at nagdala ng siyam na buwan. Buwis buhay niyang iniluwal ang anak namin kaya naman naiintindihan ko kung saan nanggagaling ang pagkaoverprotective niya sa anak namin."mom i'm fine....see i don't have any bruises" buong tapang na pinakita ang tuhod at braso sa ina. Ma
AMBER KHELLY "Babe we are here" yugyog sa balikat ang gumising sa akin. Sa hinaba haba ng binyahe namin ay nakatulog na ako. Ilang beses pa akong kumurap kurap bago ko nakuha ang linaw ng paningin ko. Ang magandang mukha ng mahal ko ang una kong nasilayan. What a beautiful creature my wife is. Gumuhit ang matamis na ngiti sa labi ko. Umayos ako sa pagkakaupo at sinulyapan ang himbing parin na si Jill sa backseat ng sasakyan. "we are here babe... welcome to our home wife" she announced. Tumagos sa gilid ko ang mga mata niya. Sinundan ko iyon ng tingin. And i got speechless. I can't formed any words to say as my eyes were widely opened. I didn't expected this. I was expecting a huge house since Caitlin is damn billionaire but what i am seeing right now made me out of words. Yes the house i am seeing right now is huge. Malaki ang bahay at maluwang ngunit ang pagkakayari niya ay sadyang naagaw nito ang atensyon ko. Ang kalahati kasi nito ay konkreto. Ang parteng itaas naman ay gawa
AMBER KHELLYNasa mahimbing akong pagkakatulog nang maalimpungatan ako sa mahinang boses na tila may kausap di kalayuan sa akin. Kinapa ko ang katabi ko ngunit hindi siya maramdaman ng kamay ko. Dahan dahan minulat ko ang mga mata ko. I checked Caitlin beside me. Iginala ko ang mga mata ko nang hindi siya mahanap ng paningin ko. And there she was. Nakatayo si Caitlin sa may sliding door ng balkonahe. Nakapatong ang isang kamay sa kaliwang beywang habang ang isang kamay naman ay nakahawak ng cellphone sa ibabaw ng kanyang tainga.Mahina ang boses niya ngunit malinaw kong naririnig ang mga salitang lumalabas sa kanyang bibig. Nilipat ko ang mga mata ko sa wall clock na nasa itaas ng pintuan. Kumunot ang noo ko. Madaling araw pa lamang. Inayos ko ang kumot na tumatakip sa hubad kong katawan dahil sa lamig na biglang humaplos sa aking balat."yes thank you ninong, i owe you one..... yes po i love her so much" tumango tango siya. "you have no idea how much you've made me happy ninong..yes
AMBRR KHELLYMabilis dumaan ang araw. Ang bangungot na iyon ay hindi na kailanman nabura pa sa isip at puso ko. Kaya naman sa tuwing aalis at lalabas ng bahay si Caitlin ay todo ang bantay ko. Ewan ko ba parang napaparanoid na ako sa tuwing wala siya sa tabi ko.Gaya nalang ngayon nagbibihis na siya papasok sa hospital na pagmamay ari niya. Hindi na rin siya nagtatrabaho pa sa organisasyon na napag alaman kong pagmamay ari nga talaga ng tatay niya.Tuloyan niya na itong binitawan. Si daddy ang sumalo at nagpapatakbo ng organisasyon ngayon. Kahit papaano gumaan ang pakiramdam ko dahil maaga na siyang umuuwi ng bahay."sama ako babe." i requested. She fast glance at me and smiled. Binubotones niya na ang suot na puting blusa. Pinaresan niya ito ng itim na trouser and black rubber shoes. Hindi ko tuloy maiwasang pagmasdan ang asawa ko. Ang ganda ganda niya and i don't think walang humahanga sa kanya sa hospital na pagmamay ari niya. Baka nga pinagpapantasyahan pa siya ng mga kalalakihan
AMBER KHELLYDumaan at natapos ang gabi nang mulat ang mga mata ko. Hindi ako makatulog dahil sa bigat at sakit na nararamdaman ko. Kinasal ako noong isang araw. I was happy then. I was the happiest woman then and now here i am, crying and slowly dying. Makakaya ko ba talagang harapin ang umaga? Makakaya ko ba talagang ipagpatuloy ang buhay gayong tuloyan na nga akong iniwan ng babaeng dahilan ng bawat tibok ng puso ko.?Nakahilata at mulat na mulat ang mga matang nakatitig lamang ako sa kisame. Tahimik na lumuluha sa ibabaw ng kama.Grabe, dalawang araw lang ang binigay niya para maging masaya ako sa piling ng asawa ko. Dalawang gabi lamang na nakasama ko siya bilang aking kabiyak.Sapat na ba iyon.?Sa lahat ng mga pinagdaanan namin sasapat na ba iyon? Ang dami niyang binigay na pagsubok sa relasyon namin at kung kailan nalampasan na namin ang lahat ng iyon, heto naman ang susunod? Ang maiwang mag isa at tuloyang bawiin sa akin ang taong pinakamamahal ko. Talaga ba? Akala ko ba mab
AMBER KHELLYMagdadapit hapon na ngunit wala parin ni anino ng asawa ko. I called dad and asked him if he's with my wife but he said no and he doesn't know where my wife is.Halos maikot ko na ang kabuoan ng penthouse upang tambayan. Nakapagbake na ako ng cookies at nakapagluto na ng hapunan ngunit wala parin ang asawa ko. Ang isang oras ay umabot na ng limang oras at ngayon ay alas otso na ng gabi ngunit wala parin siya at maging ang mga tawag at text ko ay hindi rin niya sinasagot.Kung kanina kampante pa ako at hindi pa inaatake ng kaba ngayon ay bumabaha na ang samot saring emosyon sa akin. Naglalaro na ang kung anu anong imahe sa utak ko.Bagot akong bumangon at tinungo ang sala. Hawak hawak ko parin ang phone kong kanina pa dial ng dial sa numero ni Caitlin. Pabagsak kong itinapon ang katawan ko sa ibabaw ng mahabang sofa. Dinampot ko ang remote ng flat screen tv niya na nasa aking harapan. Siguro mas magandang i-divert ko na muna ang kung anumang emosyon ang namumuo sa aking
AMBER KHELLYLahat tayo may kanya kanyang pangarap. May matayog at may simple lang. Pero kadalasan ang simpleng pangarap ang mas higit na nakakapagbigay ng saya sa taong naghangad nito. Happiness and contentment na ninanais ng lahat makamit. Pangarap ko noon tumira sa simple at tahimik na lugar kasama sina mommy at daddy. Ang inakala kong mga magulang ko. Ang mga kinagisnan ko. Ngunit ang pangarap na iyon ay hindi ko kailanman nakuha.Simple lamang iyon ngunit hindi ako binigyan ng pagkakataong makamit iyon kasama sina mommyLa at daddyLo. Ang manirahan sa probinsya ay hindi naman ganuon kataas hindi ba? But god didn't give me what i have been dreaming for. But i never stop on dreaming. Nang makilala ko at minahal si Caitlin muling namuo at nabuhay ang pangarap na iyon sa puso ko. Ang makasama siyang mamuhay sa probinsya ng masaya sa simpleng pamumuhay kasama ang mga batang mini me and mini her. Ang sarap isipin na matutupad na ang pangarap na iyon sa wakas.Nag uumapaw na saya ang bu
AMBER KHELLYPagdating namin sa arrival area ng airport ay sinalubong kami ng mga lalaking naka all black suits. Nagulat pa ako dahil umabot pa rito ang mga tauhan ni Caitlin.Sakay ang dalawang itim na van ay dinala nila kami sa isang sikat na hotel rito sa Bangkok. Gusto ko sanang tanongin ang mga lalaking sumundo sa amin kung nasaan si Caitlin ngunit hindi na ako nabigyan pa ng pagkakataon dahil pagkahatid nila sa amin sa lobby ng hotel ay umalis na sila agad na para bang may hinahabol pang giyera.Hindi ko rin maikakailang gulat na gulat talaga ako sa mga nangyayari lalo na nang malaman kong pagmamay ari pala ng pamilya Canter ang hotel na kinaroroonan ko.Kung hindi pa sinabi sa akin ni tita Keanna ay hindi ko pa malalaman. Kailan ko ba malalaman ang lahat ng tinatago sa akin ni Caitlin? Wala ba siyang tiwala sa akin at kinailangan niya pang itago ang lahat ng ito mula sa akin? I am her fiance for god sake.Pagod akong humilata sa kama. Nasa penthouse ak0 ng hotel. Mag isa. Dala n
AMBER KHELLYAng isang araw na paalam niya ay umabot na ngayon ng tatlong araw. At wala ni isa sa mga tawag at messages ko ang sinagot niya which is very rare lang niyang gawin.Hindi na nga yata ako makapagtrabaho ng maayos dahil sila nalang ni daddy ang laman ng isip at utak ko. Hindi ko alam pero natatakot ako. Kinakabahan sa biglaan niyang hindi pagpaparamdam.Mapait akong napangiti habang pinapanuod ang nagsasayawang mga rosas sa hardin. Nandito ako ngayon sa bahay nila daddylo. They invited me for dinner. Halos maghating gabi na ngunit ayaw parin akong dalawin ng antok.Sinasabayan ng mga puting rosas ang bawat ritmo ng hangin. Marahas akong bumuntong hininga sabay lapag ng hawak kong mug sa ibabaw ng lamesa sa aking harapan."can't sleep?" it was titta Keanna. Nakasuot na siya ng itim na silk sleeping dress na pinatungan niya ng roba. Marahan siyang lumapit sa kinaroroonan ko nang may maliit na ngiti sa labi.I shook my head. Nangalumbaba ako sa lamesa at muling binalik ang mga