Continuation...
Oo, aaminin kong naipapalabas na ako sa mga telebisyon at komersyal dahil sikat ang pamilya ko. But that was before. Matagal na iyon at hininto ko na dahil buntis ako kay Zid. My parents were famous because of our car and jewelry business worldwide. Kaya kahit ayaw ko man sa mga ganoong pagkilala, nakasanayan na rin dahil naisasama ang panggalan ko sa karangalang nakukuha ng aking mga magulang. Pero sila iyon at hindi ako.
Kaya nga nang mawala si Dwane at nariyan na ang anak ko ay napagdesisyunan kong lumayo at palakihin si Zid sa pamamagitan ng pagsisikap ko, at hindi ng pera ng aking mga magulang. Nariyan ang café na itinaguyod ko sa pamamagitan ng sarili kong pera. Unti-unti na ring nakikilala iyon sa ngayon. And that is what I want. Na magtagumpay at makilala dahil sa aking galing at husay. Sa aking sariling panggalan.
CHAPTER 8 Face With Addie, tahimik naming binabagtas ang madilim at payapang pasilyo papunta sa kwarto kung nasaan ang taong gusto kong makita at makausap bago mangyari ang kasal. Kasal na mangyayari dalawang oras nalang magmula ngayon. Curious, I bit my lips while thinking. Sino kaya siya? Mayaman? Mukhang hindi na dapat pag-isipan pa kung gaano siya kayaman. Ebidensiya pa lang itong mansiyon niya at mga tauhan. He's a filthy rich crazy man. Gustuhin ko mang mag-isip na lamang ng mga pupwede kong itanong at mga plano ay pilit nawawala iyon dahil sa aking kuryosidad. I want to know him. More than Addie's description about him. Is he a retarded business man? Old man? Maniac?! Nakakatakot! Parang sirang plaka iyon na paulit-ulit
Continuation... "Dwane..." Inuulit-ulit ko sa aking isipan iyon. Dwane... Dwane... narito siya! He's alive! HE IS DAMN ALIVE, PEOPLE! Inuulit ko ang panggqlan niya hanggang sa makalapit na ako. 'Di ako natinag sa paraan niya ng paninitig sa akin. Nothing can stop me now. Nothing and no one! "Dwane–" hindi ko pa naitatapos ay nagsalita na siya. "I guess that is your husband's name, right?" may lamig sa kaniyang boses na hindi ko maintindihan kung saan nanggaling. Napakurap-kurap ako. Trying to ensemble all the words he said. "Dwane..."
CHAPTER 9 Choice "Are you ready?" wika ni Addie. Gusto ko siyang harapin at iripan ngunit 'di ko magawa dahil naiipon ng luha ang mga mata ko. I'm losing my temper and energy. At habang tumatakbo ang bawat segundo, pahina ako nang pahina. Sa tanang buhay ko, ngayon lang ako natakot sa kasal. Dapat ito ay sagrado at pinag-aaksayahan talaga ng panahon at atensyon. Pinagkakaisa kasi nito ang dalawang taong lubos na nagmamahalan. Pinagtitibay ng kasal ang pagmamahal ng dalawang tao sa isa't isa habang nilalakbay na nila ang panibagong yugto ng kanilang mga buhay. Pagmamahal... gusto kong matawa at maglumpasay na rin sa kakaiyak habang ginagawa iyon. Nakakatanga! Pagmamahal? Alam
Continuation... "Kamusta ka sa loob ng anim na taon? Ako? Kinamusta mo ba? Tinanong mo man lang ba muna ako kung ilang balde na ang naiyak ko kasi naniwala ako sa ideyang patay ka na? Tinanong mo ba ako kung sino ang mga nandiyan para saakin? Sinong umalalay sa akin? Kung may bago akong kasintahan?" "Wala kang boyfriend noon pa man at kahit ngayon! Iyon lang ang dapat kong alamin ngayon–" "Ofcourse you will know that! Pinapa-imbestigahan mo nga pala ako diba?" I spat sarcastically. "Dapat lang na subaybayan kita dahil akin ka! At magiging akin ka ulit ngayon! They are so many fucking boys around you, Arra!" naramdaman ko na ang pagkawala ng kaniyang pasensya, "At wala kang ginagawang hakbang para mailayo ang mga lalaki mo sa iyo! Puro ka lang
CHAPTER 10 Utusan "Oh, Ma'am Arra, tapos na po ba kayo?" agad na bungad ng isang 'di ko kilalang katulong matapos kong magpakita sa likod ng padabog na pagbukas ng pinto. Mabilis akong umiling at tumakbo palayo sa mga nang-uusisang tauhan. Binuhat ko ang aking malaking gown at tinahak ang mahabang hagdan sa likod ng isang batalyong katulong. Dahil sa magulong isipan at sa umuulap na mga mata, hindi ko namalayan ang isang katulong na may dalang mga inumin sa isang tray. Nasagi ko iyon at agad na bumuhos ang makukulay na alak sa aking balikat at damit. Napahiyaw ang iba. Mas lalo akong nanghina. "M-Madam! P-Pasensiya na po–" nagmamadali sanang pinunasan ng babae ang aking balikat ng malakas ko siyang hinawi na ikinatumba niya.
CHAPTER 11 Please That simple breakfast can kill me. Nahugot ko ang aking hininga at ibinuga ito ng malakas para mapansin ni Dwane ang pagkakabagot ko. He's driving. Papunta kami sa kaniyang 'friend' daw na lawyer. Habang mabilis na lumalampas ang mga kabahayan at puno ay siya ring kaybilis ng pagpasok ng eksena kaninang umaga, sa amin ni Dwane sa aking isipan. Muntik na akong masamid sa aking sariling laway! Aba't kay bastos talaga! Nakakatanga talaga ang pagkakataon. Kung ano pa ang ayaw mo nang balikan, ay siya pang pilit niyang pinapaulit sa iyo! Pagkatapos ng pagtatanong ko tungkol kay Addie ay hindi na kami nag-usap pa. It's nonsense anyway. Kaya't ipagpatuloy ko nalam
Continuation... "Paano ako makakapagbihis kung narito kayo? Malamang ay umalis ka muna rito!" sigaw ko rin pabalik. Napatingin ako sa dalawang lalaki na unipormado. Mabilis silang nagliligpit ng mga paper bags pero nahabol ko ang kaunting mga pagsulyap sa aking katawan. Naramdaman ko ang pagkawala ng kulay sa aking mukha. Pagbibihisin niya ako habang narito sila?! Hindi ko na pinansin pa o ni pinasadahan ng tingin muli si Dwane. I want to change the topic. Kaya nama'y minabuti ko na lamang na lakarin papunta sa aking kama kahit pumapatak pa ang iilang butil ng tubig galing sa buhok ko. Isang sulyap muli sa dalawang lalaki na abala na sa pagtitiklop ng hinigaan ko ay ibinunton ko na ang titig sa mga pinamili nila.
Continuation... "Anong sabi mo?" nang sa wakas ay nagkaroon ng lakas ng loob na magtaray ay sinubukan ko na. "Linawin mo!" sigaw ko. Ibinalik niya ulit sa akin ang kaniyang titig. This time, i can see fire in his eyes! He's really mad! Very, very mad! "Ang hirap... hirap mong kunin, Arra! Napaka-hirap! And fuck, i did reach you again!" marahan siyang nagmura at binalingan uli ako, "And this time, for real!" My heart aches, hard. Pero mas pinagtuunan parin ng pansin ang mga sasabihin niya. "Hindi na sa malayo lang. Hindi na puro plano na lang..." he whispered. "But baby, I still can't rea
Epilogue “We’re like a picture of a happy family, isn’t it?” Tito Wesker said. Umihip ang panggabing hangin. Magmula pa nang makarating kami rito, at pagmulat ko ng mga mata, ibang pakiramdam na ang dala-dala ko – and I don’t know If it’s because of the person I’m with. “I don’t think so,” Dwane hissed, still holding his gun firmly, while his other hand is holding my hand. Nagising ako na kasama na sa isang sasakyan si Amber at si Tito Wesker. Mukhang dinala nila ako rito sa cliff habang walang malay. At nang magmulat ako ng mga mata, nakikita ko ng nakikipaglaban si Dwane at Reech para sa sariling mga buhay nila. Parang lalabas ang puso ko sa kaba, at sa sobrang takot nang makita siyang nakikipaglaban sa mga tauhan ni Tito Wesker. I saw him got beaten up, then rose and kill the enemies. Hindi ko alam kung kailan ba ako masasanay na makita siyang ganoon. Hindi ko alam. Hindi kailanman. Pero kung ano man
Continuation…Karhiza’s POV“Hindi pa ba matatapos ‘to? They’re so many!” si Ace, matapos paulanan ng bala ang isang batalyong Vipers na sumalubong sa amin.Ngumisi ako, bago sinapak ang isang bitbit ko pa na Viper. He’s right and they’re so many of them. Mukhang marami talagang pera si Wesker Cruz at maraming ipinambayad sa mga ito.“Kaunti na lang ito,” si Sky. “Kanina ay halos hindi ko sila mabilang sa dami. But now, marami naman na tayong nalinis kaya malapit na ito.”“Nakita niyo na ba si Boss?” si Kisha na inilingan namin ang tanong.Hanggang ngayon ay hindi pa namin alam kung nasaan siya at si Arra. Maybe, he’s now talking to the leader – Wesker Cruz and Amber. Maging si Reech ay hindi rin namin nakita kaya marahil ay magkakasama ang tatlo.May tiwala kami kay Reech. She
Continuation…Hindi matapos-tapos ang pagpapaulan ng bala sa anumang dako ng building.“Luke, support Ace! Kami na ang bahala rito ni Kisha at si Ace lang ang mag-isa roon na kinakalaban si Gravo at Hernaz!” sigaw ni Sky at mabilis na lumapit sa aking likod para magkatalikuran kaming bumaril.Nagkasama-sama na kaming lahat at sa hindi inaasahan, natunugan na pala kanina pa ng Viper Society ang pakay namin sa isla. Dwane is nowhere to be found, gayon din sina Reech, Amber, Wesker Cruz – maging si Arra na hindi ko pa alam kung nagkamalay na bas a mga oras na ito. Successful naman ang pagliligtas nina Sky at Luke kay Zid at nasa ligtas na lugar na ito kasama ng mag-asawang Alex at Gabriella. Kasama nila ngayon ang iba pang sugatan na tauhan ng kampo namin doon at nagpapagaling. Samanatalang si Kurt anamn ay bumaba na sa yate dahil hindi na raw masikmura na… well… nakikipaglaban ako.&ldquo
Continuation..."Now, this is war."Hindi na ako nag-aksaya pa ng oras at nang matapos iyong banggitin ni Gravo, I started firing at him."Kisha, damn it! On my back now!" Sigaw sa akin ni Ace at agad na pinaputukan din ang grupo ni Gravo.Two vs. two. That's the score between us right now. Patuloy lang ako sa pagpapaputok at agad na nagtatago sa likod ng mesa kapag sila naman ang nagpapaulan ng bala. Ace are doing the same thing but he's more determine to kill the two that's why siya ang mas lumalabas sa likod ng sofa na ginagawa niyang pang harang. Pero alam ko na hindi siya magtatagal doon dahil hindi naman matigas iyon gaya ng lamesa ko! At kitang kita ko mismo kung papaano nagsisilabasan ang mga bulak sa sofa nang paulanan ito ng mga bala ni Gravo at Damon!"Hey there kitten," dinig kong tawag ni Damon sa akin at agad na pinaulanan din ako ng bala.Agad akong nagtago. Hinihingal pa ako pero tumitingin din ako sa gawi ni Ace dahil magkat
Continuation…. Kisha’s POV Argh! Wala na bang ika-bo-boring ang araw na ito? “Matagal ka pa diyan?” iritang tanong ko kay Ace. Nakaupo ito sa harapan ko, at nasa loob kami ng napasukan naming office. It looks like an office of the executive. Hindi ko nga lang alam kung kanino sa anim. Nasabi ko na ganoon nga dahil sac tv, nakita namin kung kanino ang room para kay Wesker Cruz. Nakita rin naman na naroon si Arra at mukhang wala pang malay sa mga oras na ito. And since looks like everyone is in chaos, may mga nagkalat na tauhan na sa paligid at may nakabakbakan na rin kami kanina ni Ace. “Manahimik ka nga muna, Kisha!” asik sa akin ni Ace. Lumabi ako at ipinilig ang ulo. “Nag-co-concentrate ako rito!” Nagtaas ang kilay ko. “Nag-co-concentrate na ano? Pagurin ako kasi ako lang ang kanina pa nakikipagbakbakan sa mga tauhan na nakikita na tayo?” Like I said, we’re on a executive floor
Continuation…Sky’s POVBakit ba sa dinarami rami ng pupwede kong makasama, ang taong ito pa ang makakapartner ko?Inis kong binalingan ng tingin ang malapad na likod ni Luke, my assigned partner for today. Patungo na kami ngayon sa bandang kaliwa ng building, kung saan hinihinala naming nakakulong si Zid. Kurt hacked the cctv on the whole building and we saw that Zid was held on a separate floor from Arra. Kawawang mag-ina at ganito pa ang sinapit gayong kamakailan lang naman sila muling nabuong pamilya.Kami ang nautusan na kunin ang anak niya, ni Dwane at ang tumapos sa ibang Vipers executives. Sila ang samahan ng mga matataas ang ranggo sa kampo at hindi sila basta-basta sa galing at husay sa pakikipaglaban. Some of them were an exconvict, and some were still hiding from the police fr years. Hindi ko alam kung dapat ba akong matakot na kami ni
CHAPTER 46 War Karhiza’s POV Present time Ito na ang wakas. At dito na ito magsisimula ngayon, sa islang ito. Isang talon ang ginawa ko mula sa speed boat na pinaandar ni Carl. Kaming dalawa ang magkasama ngayon dahil ang pwesto namin ay papunta sa likuran ng buiding kung nasaan ang vipers Society – ang kampo na kinakalaban namin ngayon. The other agents were assigned on a different location and I know that like us, they’re on their rightful places. “Narito na kami,” si Sky ang narinig ko sa radio ng earphone ko. Tumango ako at binalingan ng tingin si Carl na inaayos ng tali sa isang maliit na bato ang speedboat. Alam ko na narinig niya rin sa kaniyang earphone ang sinabi ni Sky. Nilingon niya ako at tinanguan na para bang may lihim kaming pag-uusap sa mga iyon. Iyon pa ang gagamitin namin mamaya pag-alis sa islang ito kung kaya’t marapat lang na i
Continuation...Hindi naman ganoon kalakihan ang room na kung nasasaan ako. Hindi rin naman ganoon katahimik sa loob ng kwartong iyon dahil sa malalakas na lagslas pa rin ng tubig alat na nanggagaling sa likuran ng building. The sea salt air mixed on the heavy clouds that surrounds on the whole room. Madilim, hindi dahil sa mumunting ilaw sa maliit na chandelier at sa kulay kahel nitong liwanag, kun’di dahil sa mga taong nakapaligid sa akin. At sa mga intention nilang alam ko, hindi ko magugustuhan – anuman ang rason na marinig sa mga bibig nila.“So, saan nga ba tayo magsisimula sa pagbabalik tanaw?” hidni ko pa rin mapigilan ang tumitinding galit at poot kay Tito Wesker, at sa kaniyang mga halakhak na hindi ko alam kung saan niya napupulot. Lalo na sa ganitong sitwasyon.Oh, well. Ako lang naman ang nahihirapan dito, dahil patuloy pa rin naman nila akong hawak sa kanilang mga puder. Kinidnap ka nila, Arra,
CHAPTER 45TruthNo. Hindi totoo ang lahat ng ito.Sabihin niyo na nananaginip lang ako at nasa iisa akong bangungot!Please, someone wake me up from dreaming!“Miss me, hija… Arra?” ani Tito Weskey Rey Cruz sa akin, ang isa sa mga matalik na kaibigan ni Papa at ang isa rin sa mga ninong sa kasal ko at ni Dwane noon.Hindi ko mapigilan ang mapaawang ang labi at hindi magawang hindi magulat sa mga nasasaksihan. Bakit siya narito? Bakit siya ang niluluguran ngayon ng mga tauhang nasa paligid niya. Nakayuko sina Delton at ang dalawa pa niyang kasamahan sa harapan ni Tito Wesker. Na animo’y isa isang hari o kung sino mang nakakataas sa kanila.And slowly, an idea crashed on my mind. Realization hit me hard that made my mind spin like a wheel!Ako ang naliliyo sa dami ng mga reyalisasyon na sumasabog sa utak ko.Ano ba talaga ang tunay na totoo sa mga ito? Gulon