Continuation...
Hindi na kami nag-abalang magbihis. I was still on my uniform when my parents introduced me to their business partners and friends. Ang iba sa kanila ay kilala ko na noon pang bata pa ako dahil kasa-kasama na rin ako nina Mom and Dad sa gatherings sa company. Ipinakilala rin ako sa kanilang mga anak, especially sa mga anak na lalaki ng ibang mararangya rin na pamilya.
"This is my son, Herald. Sa wakas ay nakilala ka na namin dahil ikaw ang madalas kinukwento ng Daddy mo, hija. And he's right that you're pretty!" ani ng isang ginang na ipinakilala sa'kin bilang Mrs. Sanders.
I smiled at Mrs. Sanders. Pekeng umubo naman ang binatilyong nasa edad ko rin na nasa likod ni Mrs. Sanders. Lumapit siya sa akin at gaya ng kaniyang ina ay inilahad ang kamay sa harap ko.
Continuation..."I-I don't get you. A-Ano ba ang ibig mong sabihin..."Hindi man exact memory ang naalala ko, alam ko na sa iisang kaganapan lang nangyari ang sinabi niyang iyon!"Linawin mo ang sinasabi mo!" I shouted."Your goddamn father killed my parents, Arra! Sila ang dahilan kung bakit ako lumaki na walang mga magulang at naghirap sa impyernong ampunan na iyon!" he shouted that words at the top of his lungs and grabbed my neck to choke me.Gulat na gulat at hindi na halos mahagilap ang hininga na unti-unting nawawala sa akin, hindi dahil sa mahigpit na pananakal sa'kin ni Duke kung hindi dahil sa rebelasyon niyang narinig ko ngayon!"Pinat
CHAPTER 27DivorceI had no idea that this day would come into my life.Tutok na tutok ang nanlalabo ko ng mga mata sa talim ng kutsilyong ako mismo ang may hawak. My eyes were blurred with tears, but I could still see how my hands trembled beneath Duke's strong and cold palms. Takot na takot, hindi ko alam ang gagawin ko.Wala na akong lakas. Kahit ang natitirang puwersa na lamang na pumipigil sa talim ng kutsilyong hawak ko para tuluyang tumarak sa'king lalamunan ay unti-unti ko ng nararamdaman na nawawala na sa akin. Pagod na pagod na ang katawan ko.Nanghihina na ako.
Continuation... "What? Iyon lang 'yon? He's already dead after just one kick? Fuck it." Hindi ko na nakita pang gumalaw si Duke. Dahil nakadapang nakahiga malayo sa'kin, hindi ko rin pansin kung humihinga pa ba o... talagang patay na ayon kay Zachary. I swallowed hard at the thought of it. Parang kanina lang kasi ay halos dalhin ko sa kamatayan ang galit at hinagpis ni Duke pero ngayon, hindi na siya gumagalaw. Hindi na siya gumagalaw. Si Duke... Gabriella's boyfriend. Ang naibigan ng kaibigan ko... hindi ko na masiguro kung maayos pa ba. I coughed harshly. Nang nakakita ng dugo sa palad na nakatakip sa bibig ko, because of tears, my vision became blurry in an instant. Takot, kaba, at awa sa
Continuation... Mas lumapit pa si Mom sa aking kama, kasunod si Dad sa kaniyang likod at si Doc. Si Mom ay may luha na rin sa gilid ng kaniyang mga mata habang may ngiti sa kaniyang labi para sa akin. Dad, on the other hand, is as stiff and hard as a rock. Nakatayo lang siya sa tabi ni Mommy, nakatanaw sa akin at halos hindi ko maunawaan ang ibinibigay na ekspresyon. "H-Hija..." Ang lumalapit na si Mom. Tears run down on her face. "I'm so glad that you're o-okay now. Ricardo..." "Yes, Bethina. I'll call our other doctors too. Excuse me," si Dad na hindi manlang ako magawang tingnan. "May nararamdaman ka bang iba? May masakit ba sa'yo? Ano ang nararamdaman mo?" sunod-sunod na tanong ni Mommy.
Continuation..."Yes, I'm one of them."And hearing them now is like going back in time.Dumiin ang pagkakapikit ko, humahalo ang pawis at luha sa aking mukha. Tila kay bilis nang pagsariwa ko sa nakaraan at sinampal ako ng katotohanan na galing kay Dad kaya napabalik ngayon sa kasalukuyan.Yes, I'm one of them.One of them.Them.I swallowed hard as I slowly embrace the truths."S-So... that day... Mom was wrong," I said to myself."Hija..."
CHAPTER 28Hide"Mom? Where are we going?"Inilagay ko ang kanang palad sa tapat ng bibig ko upang hindi marinig ni Zid ang hikbi ko, nasa likuran lamang siya ng passenger seat at alam ko na nakatingin sa'kin. He's only a kid, but I know he has his father's instincts. Matalino ang batang ipinalaki ko, kaya alam ko."Home, baby... We're going home now," tanging nasabi ko, pahirapan pa.Actually, I don't know where to go. Masyadong malabo ang utak ko at ayoko ng isipin pa ang lahat ng mga bagay na magpapabalik sa'kin sa nakaraan. Kung may isang bagay man akong hindi gagawin ngayon, iyon ay ang bumalik.I love him. I always say that to him.I love him. Na kahit sa mga panalangin ko, kasama siya roon.I love him. Na kahit ano pa man ang mga nalaman ko noon, at hanggang ngayon, iisa lang ang tunay na alam ko sa sarili ko.Mahal ko siya.Mahal ko si Dwane.At kahit na ganit
CHAPTER 29 Opinion Hingal na hingal ako nang nakapasok sa suite. Itinakbo ko ang mula sa tiangge hanggang sa hotel na medyo may kalayuan sa hotel kung lalakarin. I even spotted several men in black suits in front of the hotel, so I had to walk to the back and go by the stairs. Kabadong kabado ako. Hindi ko alam ang gagawin ko kung sakali mang mahuli. Wala man akong ebidensya na ako nga ang ipinaghahanap ng mga iyon o kung mga tauhan iyon ni Dwane pero napakibilis ng tibok ng puso ko. I run to the stairs and immediately used the elevator nang wala namang nakita na tauhan sa isang empty hallway. If this continues, I believe we will never be at peace! "Mom? Are you okay?" Nakita kong sumilip si Zid mula sa sala sa'kin dito sa kitchen. I was drinking water and trying to catch my breath. Hindi ko na alam ang gagawin ko at kung ano ba ang susunod kong hakbang. I was preoccupied with it while a
CHAPTER 30 Kill Dwane's POV "Boss..." I ignored Ace's voices. Dama ko ang presensya niya sa malayong likuran ko, probably staring at me out of curiousity. Mabagal kong inangat ang hawak na baso at sinimsiman ang alak na naroon. "We couldn't find her. Iniwan niya ang phone niya sa mansyon ng parents niya kaya hindi rin siya ma-trace ni Luke, Kurt at Kisha." "Shut up, Ace," sabi ko at saka itinungga ang lahat ng laman sa basong hawak. Matalim ang tingin ko sa matayog na mga gusaling nasa harapan. My head was fogged up, and all I could think about was her. Her whereabouts, her safety, her thoughts, her emotions, her and my son with her... I'm fucked up. Totally fucked up! "Eh, boss, hindi na natin hahanapin si Queen? Alam mo naman ang kabila at baka alam na rin nito ang nangyayari sa mag-ina-" "I said, shut the fuck up, Ace! I know what I'm doing!" I
Epilogue “We’re like a picture of a happy family, isn’t it?” Tito Wesker said. Umihip ang panggabing hangin. Magmula pa nang makarating kami rito, at pagmulat ko ng mga mata, ibang pakiramdam na ang dala-dala ko – and I don’t know If it’s because of the person I’m with. “I don’t think so,” Dwane hissed, still holding his gun firmly, while his other hand is holding my hand. Nagising ako na kasama na sa isang sasakyan si Amber at si Tito Wesker. Mukhang dinala nila ako rito sa cliff habang walang malay. At nang magmulat ako ng mga mata, nakikita ko ng nakikipaglaban si Dwane at Reech para sa sariling mga buhay nila. Parang lalabas ang puso ko sa kaba, at sa sobrang takot nang makita siyang nakikipaglaban sa mga tauhan ni Tito Wesker. I saw him got beaten up, then rose and kill the enemies. Hindi ko alam kung kailan ba ako masasanay na makita siyang ganoon. Hindi ko alam. Hindi kailanman. Pero kung ano man
Continuation…Karhiza’s POV“Hindi pa ba matatapos ‘to? They’re so many!” si Ace, matapos paulanan ng bala ang isang batalyong Vipers na sumalubong sa amin.Ngumisi ako, bago sinapak ang isang bitbit ko pa na Viper. He’s right and they’re so many of them. Mukhang marami talagang pera si Wesker Cruz at maraming ipinambayad sa mga ito.“Kaunti na lang ito,” si Sky. “Kanina ay halos hindi ko sila mabilang sa dami. But now, marami naman na tayong nalinis kaya malapit na ito.”“Nakita niyo na ba si Boss?” si Kisha na inilingan namin ang tanong.Hanggang ngayon ay hindi pa namin alam kung nasaan siya at si Arra. Maybe, he’s now talking to the leader – Wesker Cruz and Amber. Maging si Reech ay hindi rin namin nakita kaya marahil ay magkakasama ang tatlo.May tiwala kami kay Reech. She
Continuation…Hindi matapos-tapos ang pagpapaulan ng bala sa anumang dako ng building.“Luke, support Ace! Kami na ang bahala rito ni Kisha at si Ace lang ang mag-isa roon na kinakalaban si Gravo at Hernaz!” sigaw ni Sky at mabilis na lumapit sa aking likod para magkatalikuran kaming bumaril.Nagkasama-sama na kaming lahat at sa hindi inaasahan, natunugan na pala kanina pa ng Viper Society ang pakay namin sa isla. Dwane is nowhere to be found, gayon din sina Reech, Amber, Wesker Cruz – maging si Arra na hindi ko pa alam kung nagkamalay na bas a mga oras na ito. Successful naman ang pagliligtas nina Sky at Luke kay Zid at nasa ligtas na lugar na ito kasama ng mag-asawang Alex at Gabriella. Kasama nila ngayon ang iba pang sugatan na tauhan ng kampo namin doon at nagpapagaling. Samanatalang si Kurt anamn ay bumaba na sa yate dahil hindi na raw masikmura na… well… nakikipaglaban ako.&ldquo
Continuation..."Now, this is war."Hindi na ako nag-aksaya pa ng oras at nang matapos iyong banggitin ni Gravo, I started firing at him."Kisha, damn it! On my back now!" Sigaw sa akin ni Ace at agad na pinaputukan din ang grupo ni Gravo.Two vs. two. That's the score between us right now. Patuloy lang ako sa pagpapaputok at agad na nagtatago sa likod ng mesa kapag sila naman ang nagpapaulan ng bala. Ace are doing the same thing but he's more determine to kill the two that's why siya ang mas lumalabas sa likod ng sofa na ginagawa niyang pang harang. Pero alam ko na hindi siya magtatagal doon dahil hindi naman matigas iyon gaya ng lamesa ko! At kitang kita ko mismo kung papaano nagsisilabasan ang mga bulak sa sofa nang paulanan ito ng mga bala ni Gravo at Damon!"Hey there kitten," dinig kong tawag ni Damon sa akin at agad na pinaulanan din ako ng bala.Agad akong nagtago. Hinihingal pa ako pero tumitingin din ako sa gawi ni Ace dahil magkat
Continuation…. Kisha’s POV Argh! Wala na bang ika-bo-boring ang araw na ito? “Matagal ka pa diyan?” iritang tanong ko kay Ace. Nakaupo ito sa harapan ko, at nasa loob kami ng napasukan naming office. It looks like an office of the executive. Hindi ko nga lang alam kung kanino sa anim. Nasabi ko na ganoon nga dahil sac tv, nakita namin kung kanino ang room para kay Wesker Cruz. Nakita rin naman na naroon si Arra at mukhang wala pang malay sa mga oras na ito. And since looks like everyone is in chaos, may mga nagkalat na tauhan na sa paligid at may nakabakbakan na rin kami kanina ni Ace. “Manahimik ka nga muna, Kisha!” asik sa akin ni Ace. Lumabi ako at ipinilig ang ulo. “Nag-co-concentrate ako rito!” Nagtaas ang kilay ko. “Nag-co-concentrate na ano? Pagurin ako kasi ako lang ang kanina pa nakikipagbakbakan sa mga tauhan na nakikita na tayo?” Like I said, we’re on a executive floor
Continuation…Sky’s POVBakit ba sa dinarami rami ng pupwede kong makasama, ang taong ito pa ang makakapartner ko?Inis kong binalingan ng tingin ang malapad na likod ni Luke, my assigned partner for today. Patungo na kami ngayon sa bandang kaliwa ng building, kung saan hinihinala naming nakakulong si Zid. Kurt hacked the cctv on the whole building and we saw that Zid was held on a separate floor from Arra. Kawawang mag-ina at ganito pa ang sinapit gayong kamakailan lang naman sila muling nabuong pamilya.Kami ang nautusan na kunin ang anak niya, ni Dwane at ang tumapos sa ibang Vipers executives. Sila ang samahan ng mga matataas ang ranggo sa kampo at hindi sila basta-basta sa galing at husay sa pakikipaglaban. Some of them were an exconvict, and some were still hiding from the police fr years. Hindi ko alam kung dapat ba akong matakot na kami ni
CHAPTER 46 War Karhiza’s POV Present time Ito na ang wakas. At dito na ito magsisimula ngayon, sa islang ito. Isang talon ang ginawa ko mula sa speed boat na pinaandar ni Carl. Kaming dalawa ang magkasama ngayon dahil ang pwesto namin ay papunta sa likuran ng buiding kung nasaan ang vipers Society – ang kampo na kinakalaban namin ngayon. The other agents were assigned on a different location and I know that like us, they’re on their rightful places. “Narito na kami,” si Sky ang narinig ko sa radio ng earphone ko. Tumango ako at binalingan ng tingin si Carl na inaayos ng tali sa isang maliit na bato ang speedboat. Alam ko na narinig niya rin sa kaniyang earphone ang sinabi ni Sky. Nilingon niya ako at tinanguan na para bang may lihim kaming pag-uusap sa mga iyon. Iyon pa ang gagamitin namin mamaya pag-alis sa islang ito kung kaya’t marapat lang na i
Continuation...Hindi naman ganoon kalakihan ang room na kung nasasaan ako. Hindi rin naman ganoon katahimik sa loob ng kwartong iyon dahil sa malalakas na lagslas pa rin ng tubig alat na nanggagaling sa likuran ng building. The sea salt air mixed on the heavy clouds that surrounds on the whole room. Madilim, hindi dahil sa mumunting ilaw sa maliit na chandelier at sa kulay kahel nitong liwanag, kun’di dahil sa mga taong nakapaligid sa akin. At sa mga intention nilang alam ko, hindi ko magugustuhan – anuman ang rason na marinig sa mga bibig nila.“So, saan nga ba tayo magsisimula sa pagbabalik tanaw?” hidni ko pa rin mapigilan ang tumitinding galit at poot kay Tito Wesker, at sa kaniyang mga halakhak na hindi ko alam kung saan niya napupulot. Lalo na sa ganitong sitwasyon.Oh, well. Ako lang naman ang nahihirapan dito, dahil patuloy pa rin naman nila akong hawak sa kanilang mga puder. Kinidnap ka nila, Arra,
CHAPTER 45TruthNo. Hindi totoo ang lahat ng ito.Sabihin niyo na nananaginip lang ako at nasa iisa akong bangungot!Please, someone wake me up from dreaming!“Miss me, hija… Arra?” ani Tito Weskey Rey Cruz sa akin, ang isa sa mga matalik na kaibigan ni Papa at ang isa rin sa mga ninong sa kasal ko at ni Dwane noon.Hindi ko mapigilan ang mapaawang ang labi at hindi magawang hindi magulat sa mga nasasaksihan. Bakit siya narito? Bakit siya ang niluluguran ngayon ng mga tauhang nasa paligid niya. Nakayuko sina Delton at ang dalawa pa niyang kasamahan sa harapan ni Tito Wesker. Na animo’y isa isang hari o kung sino mang nakakataas sa kanila.And slowly, an idea crashed on my mind. Realization hit me hard that made my mind spin like a wheel!Ako ang naliliyo sa dami ng mga reyalisasyon na sumasabog sa utak ko.Ano ba talaga ang tunay na totoo sa mga ito? Gulon