Mr Playboy Hot Wife 4

SAMANTHA GABRIELLE

“PASENSYA NA SAMANTHA, dahil sa akin nag-away pa kayo ng boyfriend mo,” Nagsisising ani ni Lieven.

Boyfriend? Ezekiel is not my boyfriend! 'Yan gusto kong sabihin kay Lieven pero hindi ko na lang sinabi. Anong problema niya?

Iniwan ba naman ako ng Ezekiel na 'yon. Hindi bale na, kakausapin ko na lang siya mamaya! Ano bang problema niya? Nakita niya lang si Lieven bumalik na naman ang dark side niya.

“It's okay Lieven, papasok ka?” Alok ko sa kaniya pero mabilis rin siyang umiling. Isa pa ‘to, anong problema?

“Pasensya ka nga pala kay Aliza,” Sabi ko sa kaniya.

“Okay lang. Ako naman ang may kasalanan kong bakit siya sumigaw,” Napakamot pa siya sa ulo niya.

It's cute. Gwapo rin naman si Lieven, madaming nagkaka-gusto sa kaniya sa school at hindi na iyon bago.

“Sige una na ko, good night,” Ngumiti siya sa 'kin bago pumasok sa sasakyan niya.

“Good night. Ingat!” Sagot ko at kumaway sa kaniya ngumiti naman siya sa 'kin at tuluyan ng umalis.

Pumasok na rin ako sa loob at dumiretso ako sa kusina para kumuha ng tubig.

Nakita ko sila Aliza, Ate Helen, and Venice.

“Ma'am sorry po... Hindi ko po alam na asawa 'yong kasama mo sa itaas sorry po talaga ma'am,” Mangiyak-iyak na sabi ni Aliza.

Pero wala naman siyang kasalanan, kasi naman hindi pa nila nakikita si Ezekiel and this is the first time na nagka-abot sila. Kasi no'ng una hapon na ko pinuntahan rito ni Ezekiel at sila umagang umalis dahil day off nila.

“It's my fault. Hindi ko siya pinakilala sa inyo...” I said.

“Pasensya na po ma'am,” Sabi naman ni Venice.

“Sorry na rin ma'am.” Ate Helen.

“Wag po kayong mag sorry, okay lang po,” Ngumiti ako sa kanila para hindi na sila mag-worry.

“Nagalit ko si Sir kaya umalis,” Yumuko si Aliza.

“Okay lang 'yon ano ka ba wag mo ng isipin sige po matutulog na ko good night sainyo.” Then nag Goodnight rin sila sa 'kin.

Umakyat na ko sa taas para matulog na! Bukas ko na lang siya kausapin. Mag-so-sorry na lang ako sa kaniya total I didn't know na pupunta si Lieven sa bahay.

Maaga akong nagising at maaga rin akong pumasok sa school naglakad lang ako dahil biglang nahilo si Manong driver kaya hindi ako maihahatid. Okay lang exercise na rin siguro mga 30 minutes rin ang nilakad ko medyo distance naman kasi sa bahay.

Pagkarating ko ng school dumiretso ako sa building nila pero wala pa siya kaya bumaba ako at hinintay ko siya sa parking.

10 minutes na lang mag sisimula na class ko. Na saan na ba 'yon hindi ba papasok?

Haytt! Siguro mamaya pa 'yon mamaya pa naman ang class niya.

Aalis na sana ko pero nakita kong dumating ang car niya. Kaya lumapit ako sa kinaroroonan niya.

“Ahhh!! Rem ang gwapo mo!”

“Gwapo mo talaga I love you Rem!”

“So hot! Rem pa-kiss!”

“Anakan mo na ko Rem!”

Nagsi-ingayan sa parking dumating si Ezekiel. Ano ba naman 'yan ngayon pang may sasabihin ako saka naman nagkaroon ng ganitong eksena.

“Ezekiel!”

I call him pero tiningnan niya lang ako tapos binuksan niya ang passenger side. Impossible naman na napagkamalan niya kong isa sa mga fans niya e hindi ko naman siya tinatawag na Rem e.

Pagbukas niya ng pinto lumabas ang babae tapos hinalikan siya sa labi. Biglang nag-ingay ang buong paligid dahil sa ginawa nila.

“Wahh!! Ang sweet!”

“Bagay talaga silang dalawa! Perfect couple!”

“Sila ba? Ahh! Love it,”

Para akong napako sa kinatatayuan ko sa nakita ko at hindi maalis ang tingin sa kanila.

Ang sakit.

Parang gusto kong umiyak pero bakit naman? Anong reason?

Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko parang mawawalan ako ng lakas. Nakita ko na silang naglakad kapit na kapit sa braso niya si Bianca.

Yes! He's with Bianca and I know it his ex-fiancee. Akala ko papansinin niya ko pero nilampasan niya lang ako.

Ang sakit.

'Yong parang hindi niya ko kilala sa inakto niya 'yong parang hindi niya ko asawa. Hindi ko mapigilan na maiyak...

Sa lahat ba naman ng isasabay niya papunta sa school 'yong pang ex-fiancee niya? Samantalang ako nag lakad. Ni hindi niya ako masundo sa bahay at isabay papunta sa school.

Ngayon ko lang naramdaman 'yong pagod.

“Baby? Umiiyak ka ba?”

Pinunas ko luha ko ng marinig ko boses ni Andrea.

“Ah? Nandiyan ka na pala kanina pa kita hinihintay e...” Pagsisinungaling ko.

“Wag ka na ngang mag sinungaling, look oh bakas pa 'yong luha sa pisngi mo,” Saway ni Andrea at sumimangot sa akin.

Naiyak na naman ako kaya niyakap ko siya niyakap niya rin ako pabalik.

“Ano bang nangyari?” Nag-aalala niyang tanong. Umiling ako between our hug.

And I heard the bell rang.

”Mamaya mo na sa 'kin ikwento ha? Makakalbol ko ang Rem-monster na ‘yan! Pasok na late na tayo.” Tumango naman ako at naglakad na kami papunta sa room namin.

Maaga akong gumising kahit antok na antok pa ko pinilit ko ang sarili ko para makapag explain kahit wala naman talaga akong I explained sa kaniya.

Wala pa akong driver kaya nag lakad ako papunta sa school dumiretso sa building niya kong saan ang room niya kahit pagod na ko I walk towards the carpark kasi gusto kong maka-usap siya ni hindi ako pinansin. Ano bang kasalanan ko?

Kung alam ko lang na may kasabay siya ide sana hindi na ko pumunta do'n na pagod lang ako ng sobra!

Ano ka ba Samantha! Kilangan mo siyang makausap baka ano isipin niya tungkol sa kagabi. Tama mamayang break time susubukan ko ulit siyang kausapin.

“Baby... Nakikita mo ba nakikita ko?”

Huh? Napatingin ako kay Andrea at tiningnan ko kong saan siya nakatingin nakita kong nasa room namin si Ezekiel hinatid niya si Bianca. Yeah I know her classmates namin siya.

“Ezekiel!”

Papaalis na siya pero tinawag ko siya. Huminto siya at tiningnan ako.

“Wait lang! Eze –” Hindi niya ako pinatapos sa pagsasalita ng naglakad na siya papalayo.

Hinawakan ako sa kamay ni Andrea.

“Late na tayo,” Hinila na ako ni Andrea papasok sa room.

Hindi rin kami seat mate ni Andrea pero nasa harap ko lang siya then ang katabi ko si Lieven kararating niya lang halos kasabay niya ang prof. Kaya hindi kami makapag-usap.

Siya pa may ganang magalit? Siya nga 'tong mang iiwan ng basta-basta at hindi ako pinapansin. Ano bang kasalanan ko?

Hindi ako makafucos sa lecture siya ang iniisip ko paano ko mag-so-sorry?

“Baby? Cafeteria tayo,” Huh? Nagle-lecture pa si prof ah?

“Let's go... Baby!” ani ni Andrea.

Tumingin ako sa paligid god! Break time na pala?

Baby tawagan namin ni Andrea, matagal na rin naman kaming magkaibigan and she's the best even if she is crazy sometimes.

Kinuha ko ang bag ko at palabas na kami ng makita ko na naman sila na mag kasama. Parang may kunirot sa puso. May luhang gustong kumawala sa mata ko.

Hindi naman siya kumakain sa cafeteria pero nandito siya kasama si Bianca?

“Baby... Tell me what happened?”

Nandito na kami ni baby sa cafeteria. Naglu-lunch kami. Dahil hindi rin ako titigilan ni Andrea kaya kinuwento ko ang lahat sa kaniya.

“Wala ka na mang dapat ihingi ng sorry nuh! Sadyang babaero lang talaga ang isa diyan! Hindi makuntento sa isa! Nakakainis.” Malakas na sabi ni Andrea dahilan para mapatingin sa 'min ang mga tao sa kalapit na table.

“Ang kapal ng mukha!” She added.

“Ano ka ba baby... Hinaan mo nga boses mo,” Saway ko sa kaniya.

'Yan tuloy napatingin sa 'min ang mga student sa loob ng cafeteria pati na rin sina Bianca and Ezekiel. Ito namang bff ko masyadong pa halata e. Umirap pa siya sa direction nina Ezekiel.

“Totoo naman kasi tsaka tayong tatlo dapat mag di-diner kahapon pero may lakad ako kaya sabi ko kay Lieven kayo na lang malay ko bang nando'n siya sa inyo? Tinulungan ko pa naman siya sayo tapos ganu'n siya, ang sarap niyang kalbuhin nakakapang-init ng ulo!”

“Nakakahiya ka na baby ah..” Saway ko.

Daig pa si Mom kong mainis makasigaw akala mo kaming dalawa lang ang tao rito sa cafeteria.

Buti na lang at nag bell na kaya natigil na si Andrea sa kakaingay niya.

Pumasok na ko sa next subject sympre ko ang nakakahiya kong best friend. Pero love ko 'yan sympre hindi pa rin tumitigil daig pa ako.

“Hi Sam,” Sabi ni Lieven ng makaupo ako sa tabihan niya.

“Hello.” Tipid kong sabi at nginitian siya.

“Bati na kayo ng boyfriend mo?” Tanong niya.

“Correction lang Lieven ah? Hindi niya 'yon boyfriend ang makapal na mukha na lalaking 'yon. Asawa iyon ni Sam!”

May god!! Andrea. Ang daldal talaga lalo na kapag galit parang nanay kong umasta e. Nailalabas lahat.

“Andrea... Ano ka ba?” Napagtitinginan na kami ng classmates namin. Ano bang ka tangahan ‘yan Andrea? Bakit mo sinabi?

“Ay... Sorry! Hehe na aasar lang ako,” Nag piece sign siya sa 'kin at ngumiti ng pilit.

Naiintindihan ko siya kasa si Andrea nagkakaganiyan. She just being a protective friend pero hindi niya kailangang ipagsigawan.

“Asawa mo pala siya?”

Hindi makapaniwalang tanong ni Lieven sa 'kin. Hindi na ko samagot dahil dumating na ang prof namin.

Pagkatapos ng lecture uwian na so umuwi na ko... Si baby hindi ako maahatid may lakad sila ng Mom niya so choice mag lalakad ako hindi naman ako marunong mag taxi.

Nasa kalagitnaan ako ng paglalakad ng may humintong kotse sa tabi ko.

Bumukas ang bintana at nakita ko si Lieven.

“Sam? Hatid na kita!” Alok ni Lieven.

“Ah? Hindi na... Okay lang ako

exercise na rin,” Nakakahiya naman kay Lieven. Ikaw lang ata ang nag-e-exsercise ng hapon!

“Halika na hatid na kita. Mag didilim na rin oh...” Pagpipilit niya.

Sumabay na lang ako kay Lieven ang sakit rin sa paa’ng maglakad makakapaghingga na ako at madami akong gagawin na school work. Wala kaming imikan sa sasakyan hanggang sa makarating kami sa bahay.

Buti pa 'tong si Lieven nag offer na ihatid ako eh si Ezekiel dinaanan lang ako.

“Salamat sa pag hatid Lieven,” Sabi ko kay Lieven ng makababa ako sa sasakyan niya hindi na rin siya bumaba.

“Wala 'yon! bye Sam,” Nakangiti niyang sabi sa 'kin kaya ngumiti rin ako sa kaiya at kumaway ako sa kaniya.

“Ingat ka. Salamat ulit,” Sabi ko.

Pumasok na ko sa kwarto ko at mag-aaral pa ako. Tiningnan ko ang phone ko wala man lang text si Ezekiel. Wala kahit isang ligaw na message. Bahala siya! Kung ayaw niya ko kausapin ide hindi.

“Hindi ka man lang ba magpapaliwanag sa 'kin?!” Nagulat ako ng marinig ko ang baritono niyang boses.

Napatingin ako sa doorway I saw him leaning on the door.

“Anong ginagawa mo dito? Paano ka nakapasok ah? Umalis ka nga! Umalis ka na!” Galit kong sabi sa kaniya.

Lumapit ako sa kaniya at hinila ko siya paalis sa nakasarang pinto at binuksan ko tinulak ko siya palabas.

I waiting for his text message but now I saw him hindi ko mapigilang hindi magalit sa kaniya dahil sa ginawa sa 'kin kanina. Ako pa talaga ang may dapat na ipaliwanag?

“Ipagtutulakan mo pa talaga ako paalis? Bakit hinihintay mo na naman ba ang Ramos na 'yon?” Galit niyang sabi kitang-kita ko sa mata niya na galit na galit siya.

“Bakit? Kapag sinabi ko na magstay ka, nag i-stay ka ba? Di 'ba hindi? Di 'ba nga iniwan mo ko? Now Leave! Dahil kung pumunta ka lang rito para mang-away mas mabuti pang umalis ka na. I don't wanna see you again entering my room without my permission, Don't be so feel at home Ezekiel!" Nanghihina kong sigaw sa kaniya.

Gusto kong umiyak pero tinitiis ko na wag ibuhos ang luha ko sa ko sa harap niya. Gusto kung ipakita sa kaniya na ayos ako at okay sa akin ang mga ginagawa niya.

I don't know but do I deserve this kind of pain I felt right now?

“Tsk... If it's this what you want,” Matalim ang tingin niya sa 'kin at mabilis na umalis sa harapan ko.

Para naman akong binuhusan ng malamig na tubig sa inakto niya, kanina parang hindi ako kilala tapos ngayon need ko mag explain? Wow! Sinara ko na 'yong pinto at umiyak ako ng umiyak!

Bat ganu'n siya sa 'kin? Ako pa ang masama? Ako pa ang may dapat na e-explain?