Jacob "Oo, tumawag na ako. Hindi namalayan ng mga bantay lalo at sa likod sila dumaan at hindi sa entrance mismo ng village," paliwanag ni Manang. "Uuwi ako diyan. Tumawag na kayo ng pulis. Tuturuan ko ng leksyon ang mga lalaking 'yan." In-off ko na kaagad ang cellphone ko at hinarap si Guia. "I need to go home first. Ibibilin ko na lang kay Cynthia ang mga gawain ko," paalam ko kay Guia. "Gusto mo samahan na kita?" offer pa ni Guia. But, I am not letting her see Jacques' chaotic family. Walang urbanidad at wala sa hulog ang mentalidad ng tatlong tiyuhin ni Jacques. "Huwag na. Kaya ko na sila. Maging mabuting empleyado ka na lang muna habang wala ang boss mo," biro ko pa. Naningkit ang mata ni Guia. I didn't bid her goodbye. Halos takbuhin ko na ang daan patungo ng parking area.Naroon pa si Michael at sinenyasan ko siya. The ride going home seems like an eternity. Kating kati na ako na bigyan ng leksyon ang mga taong puro perwisyo na la
Guia Nagpatuloy ang mga araw na tahimik. Wala pa akong balita sa kaganapan ng sinampa na kaso ni Jacob sa mga tiyuhin ni Jacques. Akala ko lang pala na tahimik pero nagulat ako isang araw nang may kumalampag sa pinto ko. "You are the reason my brother is suing my uncles." Namumula na si Jacques habang nakatingin sa akin. Kuyom ang kanyang mga kamay na nakapatong sa aking desk. Hindi naman ako kinakabahan pero nangyari pa at wala si Jacob ngayon sa opisina. Sumama siya sa kliyente para ipakita ang site kung saan mag-sho-shoot ng ad ng isang luxury brand na perfume. Si Riza naman ay nag-coffee break kaya ako lang talaga mag-isa. "Blaming me? Talaga lang Jacques ha! Kayo pa biktima sa lagay na 'yan?" patutsada ko pa. Tumayo at humalukipkip habang tinitingnan siya mula ulo hanggang paa. Nainis yata siya sa ginawa ko at pinukpok niya ang desk ko. "Kung wala ka ng sasabihin, umalis ka na!" taboy ko sa kanya. "Wow! You are not the owner of this
Guia "Ang tanong kaya mo ba ako ipaglaban sa lahat? Bakit ko papagurin ang sarili ko mag-isip sa bagay na napakatagal pa?" seryoso kong tanong. Tahimik ang lahat na tila hinihintay ang reaksyon ni Jacob. "You don't have faith in me? Hindi mo nakikita ang sarili mo na tumanda kasama ko at ang mga anak natin?" tanong pa ni Jacob. Napangiwi ako sa exaggerated na mga tanong niya. Dumating lang ang mga kamag-anak ko, naging OA na itong si Jacob. Kung hindi lang talaga nakakahiya, babatukan ko siya kahit pa sa harap nila Tita Josephine. "Wala akong sinabi na ayoko. Ang sabi ko kailangan mi ako ipaglaban sa lahat. Alam mo naman na naiinis si Jacques sa akin. Akala naman ng kapatid mong iyon ay aagawan ko siya sa share dito sa kumpanya mo." Napaismid na lang ako habang sinasabi iyon. Ayoko sana na malaman pa ni Tita Josephine ang mga nangyari kanina lang sa opisinang ito. Pero, ayoko naman na clueless sila sa kumprontasyon namin ni Jacques. Nagtatanong
Jacob Gaya ng sinabi ko kay Guia, kinausap ko si Mira pagkatapos ng hapunan. Inutusan ko si Mang Trining na tawagin ito. Nasa library kami ngayon. May ni-review ako sa recording ng CCTV para sigurado ako sa desisyon ko. "Mag-impake ka na, Mira. Manang Trining, ibigay mo na kay Mira ang huling sahod niya. Pati ang separation pay at ang bahagi ng kanyang thirteenth month pay," kaswal kong saad habang patuloy na tinitingnan ang mga footage. "Sir, may kasalanan ba ako para sisantehin ninyo ako?" naiiyak na saad ni Mira. "See to it Manang na kumpleto ang panghuli niyang bayad. Papirmahin mo na rin siya ng acknowledgement receipt," dagdag ko pa. Tiningnan ko si Mira na may luha na sa mga mata. "Matagal na kitang pinag-iingat, Mira. Akala mo hindi ko alam na ikaw ang nagsusumbong kay Jacques." "Hindi po iyon totoo, Sir, " tangi pa ni Mira. Ang kanyang mga kamay ay naka kanyang kandungan at nagkikiskisan ito. Judging from her actions, may ideya na siya na
Guia "Are you pregnant? Bakit ang sungit-sungit mo?" akusa pa ni Jacob sa akin. Hinawakan niya ang aking tiyan at kinapa iyon na parang manghihilot. "Saan mo naman nakuha ang ideyang 'yan?" balik tanong ko. Pinagpag ko ang kamay niya na nasa tiyan ko. Napailing na lang ako sa sinabi ni Jacob. Kung buntis man ko, malamang malalaman ko kaagad at hindi ko iyon itatago. "Bilisan mo na nga! Ang init dito oh" irita kong saad. "Ito na kamahalan," pagbibiro pa rin ni Jacob. Gusto ko na talaga siyang hambalusin ng handbag ko. Pero imbes na gawin 'yon, nauna na akong naglakad papunta sa entrance ng spa. "Good morning, Ma'am," masayang bati ng magandang staff. At syempre kay Jacob lang ako asar, nginitian ko siya ng ubod ng tamis. Dinig ko pa ang pagsinghap ng babae nang masilayan si Jacob. Hindi na ako nagtataka. Panay laman ng magazines at society pages lately kahit na ang mga dinaluhan na okasyon ay mga advertising summit naman at hindi s
Jacob Gusto kong suntukin si Michael. Ano ang kinain niya at panay buyo pa kay Guia? Napipikit na lang ako lalo at umuungot na naman si Guia ng ice cream! "Dalian mo nga, Jacob! Bakit ang bigat ng pwet mo para gumalaw," sikmat pa ni Guia sa akin. "Baka maubusan tayo ng ice cream ang sarap pa naman ng pistachio ice cream oh." Napailing ako sa description niya sa ice cream. Hindi naman siya mahilig sa matatamis, lalo na sa ice cream kaya naninibago talaga ako. "Ito na kamahalan," pabiro kong saad. Sa malas, isang malakas na hampas ang ginawa niya sa braso ko. "Are you one hundred percent sure you are not pregnant?" paninigurong tanong ko pa. "Bakit ang dami mong angal? Ang kulit mo pa! Sinabing hindi ako buntis eh," todo tanggi pa rin si Guia. Naka-park na kami. Walang kaabog-abog na bumaba kaagad ng sasakyan si Guia. Salubong ang kilay ko nang parang bata niyang hinawakan ang braso ni Michael at hinila ito palapit sa pinto ng ice cream shop. N
Guia Expecting? Teka lang naman, hindi ako prepared sa sinabi ni Dr. Herrera. Wala naman akong weird na nararamdaman. "Teka lang muna. Ako, buntis? bakit hindi ko alam?" naguguluhan kong tanong. "Yes, Mrs. Cordero," sagot pa ng doktora. Ang tamis pa ng kanyang ngiti habang ako hindi pa ma-absorb ang ideya na buntis nga ako. "Miss Cordero pa po ako, doc," pagtatama ko sa kanyang sinabi. "She will be Mrs. Larsen in a month, doc. Now, mas ganado na akong magtrabaho para sa mga anak namin." Hindi ko na narinig nang maayos ang ibang bagay na sinabi pa ni Jacob sa doktor. Napatayo ako at hinawakan ang tiyan kong manipis pa. "Miss Cordero, we will refer you to an Ob-Gyn to be specific with the expected date of confinement. We don't have sonogram machine here kaya mas mabuti na Ob-Gyn ang tumingin sa inyo," pahayag ng doktor. Sumang-ayon na ako sa sinabi ng doktor. Pagkatapos na lumabas ng clinic na 'yon ay pumunta lang naman kami sa i
Jacob "I'm planning on it, Tita Jo. In all honesty, I am sparing Guia from the hassle of wedding preparation. I want her to relax and just focus on her pregnancy. Gusto ko pong bumawi dahil wala ako sa tabi niya nang ipinagbubuntis niya ang kambal." I am looking at Guia's eyes as I utter each word I said. And I mean those words. Nakadagdag sa natural niyang ganda ang naghahalong kulay ng kalangitan na parang apoy. She resembles a goddess in my eyes. She is the most beautiful pregnant woman I've ever met in my life. "Daddy, you will have to ask mommy's hand from me," seryosong pagsingit ni Gio sa usapan namin. Hinawakan pa ni Gio ang kamay ko at mahinang niyugyug iyon. "Since mommy is not on good terms with her dad, I supposed I am the boy of the house." Umalingawngaw ang tawa naming lahat nang sinabi ni Gio ang mga salitang iyon. I was amazed by his seriousness. Nagtataka siya kung bakit kami natawa sa sinabi niya. Nakasimangot siya nang pati ang kakamba
Epilogue Nanganak si Guia ng isang malusog na batang lalaki at Jonas Frederic Larsen ang pangalan ng sanggol. Hango ang pangalan mula sa mga yumaong abuelo na sina Jonas at Federico. Walang pagsidlan ang tuwa ni Jacob lalo at tulad ng kambal, siya pa rin ang kamukha ng bagong silang na anak. "Malay mo, Guia sa susunod na anak natin kamukha mo na," natatawang saad ni Jacob habang kalong ang anak. Kaagad namang umasim ang mukha ni Guia sa sinabi ni Jacob. Hindi sa ayaw na niyang pagbigyan ang asawa sa hiling nito na dagdagan ang anak nila pero natatawa na lang siya sa mukha ni Jacob habang nanganganak siya. "Talaga ba? Kapapanganak ko lang tapos ngayon hihirit ka ng bagong anak? Shame on you, John Jacob Larsen! Nakakatawa kaya ang mukha mo sa delivery room." Imbes na mainis natatawa na lang si Guia sa sinabi niya lalo at ni-record pala ni Dylan ang panganganak niya . At doon nga sa recording ay kitang kita kung paano halos mawalan ng malay si Jacob dahil sa sob
Guia POV "Jacob, what's the meaning of these?" Minuwestra ko ang kamay ko paturo sa naka set up ng wedding venue. Para namang eksena sa pelikula kung lumapit sa akin si Jacob. Literal na pakiramdam kong tumigil ang ikot ng mundo. Gusto ko lang naman sanang kumain ng steak at ano itong may sorpresa pang nalalaman? Tatayo sana ako pero pinigilan ako ni Jacob. "Just stay put, Guia. Hindi ka pa pwede ma-stress. Yes, your guess is as right as it is. Ikakasal tayo ngayon. I can't wait to spend my life with you. Ayoko ng palampasin ang pagkakataon na ito. We both have peace with our past and our family issues are almost solved. Wala ng makakapigil pa sa tuluyan mong maging isang Mrs. John Jacob Larsen." Napantastikuhan ako sa sinabi ni Jacob. Why does he sound so unromantic and yet his action speaks otherwise? Lalo pang lumapit ang violinist sa amin at doon ko lang napansin na napapalibutan na pala kami ng mga tao. Hindi ko sila namalayan kanina dahil abala akong ip
MGuia POV "Mommy, is your dad dying?" tanong ni Vivienne. At dahil sa sinabi ng anak ko, pumatak ang aking luha. Hindi ko mapigil ang sarili na tingnan si Tita Jo na impit ang pag-iyak. Sinenyasan ko siya na dalhin ang mga anak ko sa labas. Tumango siya at niyakag ang kambal na lumabas. "Let's give your mom and your grandpa some privacy," saad pa ni Tita Jo. Tumalima naman ang mga anak ko. Pero, hindi ako iniwan ni Jacob. Tiningnan ko siya at saka tiningnan ang kamay ni papa na hawak niya pa rin. "Gusto kong h-humingi nang patawad sa lahat ng pagkukulang ko sa 'yo, anak." Mahina at pautal na bumigkas si papa. Lalong sumakit ang lalamunan ko sa sinabi niya. Gusto ko siyang yakapin pero puno ng mga swero at tubo ang kanyang katawan. Hirap din ako na yumuko lalo at mabigat na rin ang aking maumbok na tiyan. Ramdam ko ang paghaplos ni Jacob sa aking braso at minuwestra niya ako na ilapit ang aking tainga kay papa. "Gusto mong yumuko para marinig mo pa lalo ang
Guia POV Matapos ang komprontasyon sa living room at pagpapalayas ni Jacob kay papa, hindi na ito nagtangka pang bumalik pa. Nabalitaan ko na lang na naubos na pala ng mag-ina niya ang kanyang pera. Masyadong tinutukan ng mga ito ang pagkuha ng abogado para maabswelto lang si Melinda. But, there is nothing they can do about it. Masyadong malakas ang ebidensya laban sa kanya. Tadtad ng CCTV ang buong resort kaya talagang madidiin siya. "You can give the case a rest, Jacob," suggestion ko pa sa kanya. Isang malalim na paghinga ang narinig ko mula kay Jacob. Nasa library kami habang busy siya na tapusin ang mga gabundok na papeles na kailangan niyan pirmahan. "You are asking me as i wasted Jacques effort to save me, Guia." Hindi man lang nag-aksaya ng panahon si Jacob na tungnan ako. Nahihimigan ko ang lungkot sa boses ni Jacob. Is it regret? Regret that after all they've been through, Jacques chose to save him when in fact he could have let Jacob die. Nagsisis
Guia "Ano kayo 'yon, tita?" tanong ko pa. Nanlalamig na ang aking kamay at iniisip pa lang na baka mapahamak ang kambal ay tila gusto kong mabaliw. "Kumalma ka nga, Guia. Isipin mo na buntis ka. Magtiwala ka naman kay Jacob," sita pa ni tita sa akin. Hinuli niya ang kamay ko at kaagad na umasim ang kanyang mukha. "Malalampasan din natin ang lahat ng ito. Ikakasal ka kay Jacob bago ka manganak." Tumayo ako at nagpumilit na lumabas ng silid. "Kita mo itong buntis na ito. Ang kulit mo talaga! Mananagot ako kay Jacob 'pag may nangyaring masama sa 'yo!" yamot na saad pa ni Tita Josephine habang hinihila ako pabalik. Nakahawak na ako sa seradura ng pinto pero malakas si tita. "Puputi yata lahat ng buhok sa katawan ko sa tigas ng ulo mo!" asik na niya sa akin. "Hindi ninyo ako maintindihan eh!" naiinis ko na ring sagot. Papadyak akong humakbang pabalik sa upuan. Tumulis ang nguso ko sabay halukipkip. Hmp! "Hindi naman ako takot na hindi matuloy ang kasal nga
Jacob Mabuti na lang talaga at naisipan kong i-check si Guia sa dressing room. kinulong ko na talaga si Alberta. Nagtataka ako lalo at hindi pamilyar sa akin ang kasama niyang assistant. Tama nga ang sinabi ni Randy sa akin. Pupuslit ang kapatid ni Guia para manggulo. "Bossing, kinulong na namin si Alberta at papunta na rito ang kakilala kong pulis," pagbibigay alam sa akin ni Michael. "Hindi pa ba dumarating si Randy?" tanong ko. Kanina pa dumating sina Guia at hindi ko mahagilap ang tauhan ko. Nang tingnan ko si Michael, may gumuhit na pag-aalala sa kanyang mukha. "Bossing, nasalisihan tayo. Nasa mansyon pa si Randy at kakagising lang. May 'di kilalang tao ang tinambangan siya sa garahe at nagpanggap na siya," mahinang usal ni Michael habang binabasa ang isang text message mula sa kanyang cellphone na hawak. Dumagundong kaagad ang kaba sa aking dibdib. Sino ang pangahas na nagpanggap na si Randy? Hinamig ko ang sarili ko at kaagad na pinindot ang
Guia "No, kasalanan mo ang lahat ng mga malas sa buhay ko!" nangagalaiti ng sigaw ni Melinda sa akin. "Simula nang mapilitan ang papa na pakasalan ang malandi mong ina, nagkanda letse-letse na ang buhay naming mag-ina!" "Hindi malandi ang mama! Alam ni Gracia sa umpisa pa lang na ikakasal ang papa sa mama. Kaya kasalanan ng nanay mong haliparot kung bakit naging magulo ang buhay niya," sagot ko pa. Biglang nawala ang takot ko lalo at nanginginig na si Melinda sa harap ko. "No! Kayo talaga ni Guada ang may kasalanan! Pati si Kuya Daryl, sa inyo kumakampi. Kaya dapat lang sa walang kuwenta mong ina na namatay na!" tila nahihibang na sigaw ni Melinda. Nagpanting ang tainga ko sa mga salitang nagmumula sa bibig ni Melinda. Walang babala kong nilamukos ang bibig ni Melinda pagkatapos ay sinampal ko nang ubod ng lakas ang magkabila niyang pisngi. Pakiramdam ko umakyat na yata sa ulo ko ang dugo ko sa mga kalapastanganan na sinasabi ni Melinda patungkol kay Mama Guada
Guia "Dalian na natin, Guia. Baka mainip na si Jacob at hindi ka na pakasalan." Umasim ang itsura ko sa sinabing iyon ni Tita Josephine. Pasakay na ako ng bridal car na magdadala sa akin sa resort. Nakatunghay sa akin ang sampung bodyguard na magiging escort namin ni Tita Josephine at Tito David. Dinaig ko pa ang isang artista na may dadaluhang awards night. Nagtataka nga ako kung bakit puro mga foreigner ang mga ito, maliban lang kay Randy na nag-iisang pinoy sa lahat. Ayaw naman akong bigyan ng paliwanag ni Tita Josephine kung saang security agency nila ito kinuha ni Tito David. Kahit anong pilit ko kay Jacob na dapat tatlong bodyguard lang ay ayaw niyang pumayag. "Huwag ka ngang sumimangot, Guia. Malas sa ikakasal ang nakasimangot," dagdag pa niya. Nilingon ko si Tita Josephine at nangunot ang noo ko nang makita siyang namumula na ang kanyang mga mata. “Akala ko ba malas ang sumimangot?” tanong ko sabay dukot ng tissue na nasa tabi ko lang. “
Jacob "Makinig ka kay Tita Josephine, Guia. Why are you avoiding the wedding?" may halong iritasyon ang boses ko. I am not doubting Guia's intention. I know her well. But, I can't blame Tita Josephine's words. "Tapos ang usapan, Guia. Ikakasal ka sa nakatakdang petsa na napag-usapan na namin ni Alberta. Nakakapagod na rin ang mag-postpone ng event. I want you to hear me out. I only want the best for you. Kung ayaw mo makinig, I will take it as you being an ungrateful niece and an uncaring mother to your children." Umasim na ang mukha ni Tita Josephine sa mga sinabi niya. Tumayo na siya at hinila na si Dylan para umalis sa living room. Tikom ang bibig ni Guia. Para lang siyang isang teenager na sinermunan ng kanyang magulang dahil na rin sa katigasan ng kanyang ulo. "Please don't give me that look, Jacob. Nakakarindi ang mga sinabi ni Tita Josephine and yet you seem to enjoy every minute of it," saad pa ni Guia. "Well, I can't blame her, Guia. Pwede