What the fuck is he saying? Inignora ko ang sinabi niya. Umiwas ako ng tingin at sapilitang binaklas ang braso ko na hawak niya. Laglag ang kanyang balikat sa ginawa ko. Puno ng emosyon ang kanyang mukha, nagmamaka-awa ngunit wala siyang naring na sagot mula sa akin. Pinatili kong maging kalmado, huwag magpakita ng kahit anong emosyon kahit pakiramdam ko mahihimatay na ako sa kinatayuan ko. He tried to reach my hand pero umiwas ako. A strong emotion crossed his eyes. Agad na tinalikuran ko siya at pumasok sa loob ng banyo. Ini-lock ko kaagad iyon nang makapasok ako.Nanghihina na dumausdos ang katawan ko sa likod ng pinto. Impit akong napahikbi sa samo’t saring emosyon. Masaya, nasasaktan, nalilito ngunit lamang ang takot sa puso ko. Natatakot sa lahat na mangyari pagkatapos nito. Ito ang pangyayari na hindi ko pinaghandaan dahil hindi ko naman inakala na magkita sila ng anak ko.Tumayo ako at inayos ang sarili. SInikap kong taposin ang trabaho ko kahit gusto ko ng tumakbo palabas. N
Alas nuwebe ng umaga. Kakagising ko lang dahil napuyat ako kagabi sa kakaisip kay Ethan..I mean sa mga nangyari kahapon. Hindi ako ginising ni nanay dahil alam niyang rest day ko ngayon. Pag labas ko ng kuwarto, wala sila, siguro nagsimba. Linggo ngayon at kagawian na nilang mag lola na magsimba ako lang itong mabilang sa daliri kung ilang beses palang nakapasok sa simbahan.As usual, chopsoy na naman ang ulam. Nag timpla ako ng kape pampagising sa tulog ko pang diwa. Nag prito rin ako ng tuyong isda at talong. Habang hinihintay na maluto, gumawa ako ng sawsawan. Suka na may maraming sili. Sa sawsawan palang natatakam na ako. Kaya nang maluto na ang lahat nilantakan ko na iyon." Good morning, mamay. Kakagising niyo lang po?” ang mahinahon na boses ng anak ko ang sumalubong sa akin paglabas ko ng kusina. Nilayo ko ang kamay ko na may hawak ng kape ng yakapin niya ako at humalik sa aking pisngi. “Hala! Nanay Cel, si mamay amoy pritong tuyo at suka.”Nanakbo siya palayo sa akin ng ambah
Kontento ako ngunit may kulang sa pagkatao ko. Dala ko ang apelyedong Sandiego ng tatay ko pero hanggang doon lang, wala na akong ibang impormasyon tungkol sa kanya. Kagaya ng naramdaman ng anak ko, nahirapan din ako na lumaking walang tatay. Tinutukso ako ng mga kaklase ko. Naiinggit ako tuwing family day dahil ako lang ang hindi kompleto ang pamilya. "May kaibigan ako dati.. nag iisang kaibigan, at dito sa kina upuan natin, dito kami nakatambay. Tuwing hapon nagkikita kami dito, nag ku-kwentuhan, food trip, pero iniwan ko siya, kasi kailangan," humugot siya ng isang malalim na paghinga at nilibot ang tingin rito sa park." Kagaya mo, hindi ko rin na enjoy ang pagiging dalaga ko, hindi dahil na buntis ako ng maaga, kundi dahil sa buong maghapon ako na nagtatrabaho. Maliit palang ako namulat na ako sa pagtatrabaho upang may makain ako, para mabuhay dahil mag isa na lang ako. Kaya malaki ang pasasalamat ko sa kaibigan ko dahil nakilala namin ang isa't isa. Nang dahil sa kanya hindi
"’Bat ganyan mukha mo?” nagtataka na tanong ni nanay nang pumasok ako sa kanyang kwarto. Sumandal ako sa likod ng nakasaradong pinto. "Nagseselos ka dahil hindi na ikaw ang ginaganyan ng anak mo? O, baka nagseselos ka dahil may kaagaw ka na sa tatay niya?""Nay naman… " nakanguso na saway ko." Pinapatawa lang kita,” tumayo siya at inayos ang higaan niya. “Intindihin mo muna ang anak mo.. nasasabik pa yan sa tatay niya. "Iyon naman ang ginagawa ko. HIndi ko lang maiwasan na masaktan ng slight dahil pakiramdam ko wala na akong halaga sa kanya. Dumating lang tatay niya, wala na akong good morning, walang yakap, halik, at walang I love you. Eh, dati-rati nagtatampo pa siya kapag nakaligtaan kong gawin iyon sa kanya.I sigh. Dapat sanayin ko na ang sarili ko na hindi na sa akin umiikot ang mundo ng anak ko. KUng noon, si nanay lang ang kahati ko sa kanya, ngayon pati na ang tatay niya. Hindi ako pwede maging selfish, na ang nararamdaman ko lang ang masusunod dahil hindi lang ako ang maha
My eyes widened in shock nang makitang nasa aming dalawa ang tingin ng lahat na narito sa canteen. Agad akong nagbaba ng tingin at inignora iyon. Si Ethan sa aking tabi, prenteng naka upo na para bang walang ibang tao sa paligid na malisyosong nakatingin sa amin.Parang dinaanan ng multo ang paligid sa subrang tahimik. Parang hindi nila ako pinagtsismisan kanina nang wala pa si Ethan dito. Pinaparinggan pa ng masamang salita at walang katotoran. “May paper plate ka pa ba?” ang kanyang baritonong boses ang nagpa angat ng ulo ko.“Ha? Ah, wala na. Nakalimutan ko maglagay kanina,” humina ang boses ko nang makita si Rose na nagpipigil ng ngiti. Tinaasan ko siya ng kilay. Umiiling na umiwas siya ng tingin. Nilapag ni Ethan ang tupperware na baunan gitna namin. Binuksan niya iyon pati ang tupperware na pinaglagyan ng ulamm. “Kumain ka na,” aniya at sumandok ng ulam, inilagay niya iyon sa ibabaw ng kanin. Isubo na sana niya iyon nang mapansin niyang nakatingin ako sa kanya. Binitawan niya
I heaved a deep sigh when he gave me a warm smile. Bahagyang nagsalubong ang kanyang kilay nang tanguan ko lang siya at hindi ginantihan ang matamis niyang ngiti na nagpatunaw ng agam-agam sa puso ko."Anong gusto mong kainin?" Tanong niya sa bata nang makalapit. Tinuro ni Zaylon ang pizza. Tumingin siya sakin. "What do you want to eat?" he asked."Busog ako," mahinang usal ko. " At oras ngayon ng trabaho."Tumaas ang sulok ng labi ko nang talikuran niya ako at bumuli ng pizza. Habang naghihintay, kausap ko si Zaylon. Bigla siyang natahimik nang makita ang seryoso kong mukha."Bakit hindi ka nagsabi sa akin? Kung hindi pa ako tinawagan ng teacher mo hindi ko malaman."Napayuko siya ng ulo. Alam niyang galit ako kahit pa mahinahon ang pagsalita ko. Kanina ko lang nalaman na napa away siya kahapon nang tawagan ako ng teacher niya, kaya kanina pa mainit ang ulo ko dahil doon. Hindi siya sumagot sa akin. Nanatili lang na nakayuko ang kanyang ulo hanggang sa bumalik si Ethan sa kinatayuan
“Nag hapunan ka na ba?” Umiling ako. “Kakain ako mamaya.”“Ipaghanda kita-,”“Hindi na, Ethan.”Natigil siya sa akmang paglabas. Hilaw na tumingin siya sa akin nang makita ang seryoso kung mukha. “I…I’m..sorry. I crossed the line again,” he said in low and soft voice. “Maligo lang ako. Salamat dito sa damit.”Tinanguan ko lang siya. Napabuga ako ng hangin nang makalabas siya ng kwarto. Parang mali yata ang desisyon ko na dito siya patulugin. Pero, alangan naman na bawiin ko ang sinabi ko, pinahiram ko na nga ng damit, e.Lumabas ako at pumunta sa kwarto ni nanay pero hindi ako maka pasok dahil naka lock ang pinto. Kinakatok ko siya pero hindi sumasagot. Naka tulog na kaagad siya? Saan ako matutulog nito? Nakabusangot na bumalik ako sa kwarto. Nang makalabas si Ethan sa banyo, ako naman ang nagbanlaw ng sarili.“Hinain ko lang yung pagkain,” aniya nang makita akong pumasok sa kusina. “Hindi kasi ako makatulog ulit kaya nagtimpla ako ng gatas..at hinain ko na lang rin.”“Salamat,” gus
"Bait-baitan, nasa loob naman ang kulo," himutok ko. Masama ang tingin sa adviser ni Zaylon na nasa loob ng classroom habang nagtuturo sa mga bata.Nasa labas kami ng kanilang classroom naka upo. Ayaw ni Ethan umalis. Gusto niya raw bantayan ang anak baka tuksuhin na naman at pagtawanan. Kahit naka usap na namin ang mga teacher’s hindi parin siya kampante. Sana pumasok na lang ako sa trabaho kanina sayang ang isang araw na absent ko.Hindi ako mapakali sa kinaupuan ko. Gusto ko nang tumayo at umuwi kaysa ang manatili rito wala namang gagawin. Si Ethan, hindi mawalay ang tingin sa anak na nasa loob. Kulang nalang puntahan niya doon at tabihan. Nagpakitang gilas naman ang bata sa kanyang ama, panay ang taas ng kamay kapag nagtatanong ang haliparot niyang teacher."Liel?” nilingon ko ang pinanggalingan ng boses, napatayo sa pagkabigla nang makilala siya. “Hi. Long time no see.""Hi, Jack.” Anong ginagawa mo dito?” pinaghalong tuwa at kaba na tanong k
Sa mahigpit pitong taon na paghahanap ko sa babaeng nagpatibok ng puson ko--este ng puso ko, finally nakita ko na siya.Kagaya noong unang gabi ko siyang nakita, umaawit siya, nang paborito kong kanta. Ang tagal ko siyang hinintay. Ang tagal ko siyang hinanap. At ngayong natagpuan ko na siya, hindi ko na hahayaan na mawala pa siya sa akin muli. Ginawa ko ang lahat ng paraan para mapalapit sa kanya kahit ramdam ko na ayaw niya sa akin. Hindi ako sumuko. Kahit may ibang lalaki na naka gusto sa kanya, kahit may taga-sundo siya, ka call mate. Still, hindi ako sumuko.Pinaramdan ko sa kanya na mahal ko siya. Pinapakita ko sa kanya kung gaano ko siya ka gusto, pero wala talagang chance na makapasok ako sa buhay niya.Kahit akitin ko siya. Kahit ipamukha sa lahat ng tao kung gaano ko siya ka mahal, wala paring epekto. Lalo lang siyang nagalit sa akin. Lalo lang siyang lumayo sa akin.I love her. I want her to be mine kaya kahit anong pagtaboy niya sa akin, kahit anong pagtakbo niya palayo
“T-Teka..sandali..” he breathlessly said. Hubo’t hubad kaming dalawa sa ibabaw ng kama. He was the top on me, kissing me passiontly while his other hand massaging my breast. Ang kamay ko nasa kanyang pagkalalaki, hinihimas ko iyon pataas-baba sa mahinang retmo.“Stop m-moving, love..” aniya ngunit hindi ko siya sinunod. I claim his lips. “Ohhh!!” he groan when I suck his lower lip. Binilisan ko ang pag galaw ng kamay ko hanggang sa isang mainit na likido ang bumalot sa ibabaw ng puson ko.Huminto ako sa ginagawa ngunit naroon parin ang kamay ko. Nakaawang ang aking labi nang maramdaman ang kanyang pagkalalaki na kumikibot-kibot sa loob ng palad ko. Napakurap nalang ako na sinundan siya ng tingin nang umahon siya sa ibabaw ko.“Sabi ko naman na huwag kang gagalaw,” mahinang sabi niya nang punasan niya ang sariling dumi sa ibabaw ng puson ko. Hindi siya makatingin sa akin.“You came that fast?” hindi makapaniwalang usal ko. Mahina akong tumawa nang makita ang pamumula ng magkabilang ta
Dalawang linggo na ang nakalipas mula noong pumunta kami s a bahay nila Janice, dalawang linggo ko na rin iniiwasan si Ethan. Palagi akong nagdadahilan kapag yayain niya ako mamasyal, hindi rin ako sumasama sa kanya sa Millanic at sa ibang lakad niya. Umuuwi kaagad ako sa mansiyon nila pagkatapos kong ihatid si Zaylon sa school.Nagtataka siya kung bakit ako ganito sa kanya. Gusto niya ako kausapin pero umiiwas ako. Ang dami kong dahilan hindi lang kami magka-usap dalawa. Hindi naman siya nagpumilit pero ramdam ko na nasasaktan siya. Sa ginawa kong pag-iwas tila naputulan siya ng kasiyahan.“Love,” tawag niya sa akin, nagsusumamo ang tinig ngunit hindi ko man lang siya tinapunan ng tingin. “Sabi ni Nenita, sumakit raw ang ulo mo kahapon.”Ramdam ko ang pagsunod ng tingin niya nang tumayo ako at pumunta sa closet. I heard him sigh nang hindi ako sumagot sa kanya. Narinig ko ang mabigat niyang yabag sa paghakbang papalit sa akin kaya inabala ko ang sarili sa pagkuha ng damit na dadalhin
Narinig niya lang ang salitang 'Mahal Kita' namutla na ito at hinimatay pa.Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Kung lalapitan ko ba siya o humingi ng tulong sa labas. Sa huli, tumayo ako at tarantang binuksan ang pintuan. Nagkagulatan pa kami ni Enrico pagkabukas ko ng pinto nang mabungaran ko siya. Anong ginagawa niya rito?Nanlaki ang mata niya at umawang ang labi nang makita ang kuya niyang nakahandusay sa sahig. "What happened to him?" tanong niya nanatili paring nakatayo sa labas ng naka awang na pinto."Eh, sinabi ko lang naman na mahal ko siya—,"Enrico laughed loudly. Napangiwi ako. Pinagtawan ba naman ang kapatid. Sayang-saya sa nangyari sa kuya niya, na luha pa ang mata niya sa kakatawa. Natigil sa paghakbang papasok si Zaylon na kakarating lang nang makita ang tatay niya. Umawang ang maliit nitong labi sa gulat at takot. "DADDY KO!!!!" sigaw nito nang matauhan. " Patay na ang daddy ko!!!" atungal niya at tumakbo ito palapit sa ama.Tinapik ko ang braso ni Enrico. Tumig
“Tahan na…”Hinalikan ko ang kanyang noo. Pinatakan ko rin ng halik ang kanyang mga mata, ang dulo ng kanyang ilong pababa sa kanynag labi. Humigpit ang pagykap niya sa baywang ko. Nakalapat lang ang labi ko sa labi niya. Hindi ako gumalaw.He kissed me softly. Nanginginig pa ang labi niya dahil sa paghikbi. Marahan kong hinahaplos ang kanyang pisngi kung saan patuloy na dumadaloy ang kanyang luha.“Tahan na…” I whisper in between the kiss.Hinayaan ko siya nang isubsob niya ang mukha sa leeg ko. Tina-tap ko ang likod niya dahil ayaw parin matigil sa pag iyak. Iniyak niya lahat ang bigat sa dibdib na pasan niya sa mahabang panahon. Sinabi niya sa akin kung ano ang nasa puso at isip niya. Na Wala siyang pakialam sa iisipin ko sa pagtangis niya habang yakap ako. Kundi pinapakita niya na hindi lang ako ang nahihirapan sa loob ng pitong taon, na hindi lang ako ang nag aasama na makasama at makita namin ang isat isa. And I’m so proud of him, dahil pinakita niya sa akin ang kahinaan niya. PI
" May sakit ako… May brain tumor ako, Ethan…"My voice broke. Nanghihina na napaluhod siya sa sahig sa sinabi ko. Nanatili akong nakatayo, pilit pinatatag ang sarili na hindi manghina sa harapan niya."Anumang oras mamamatay ako… But, I will die peacefully.. dahil nandito ka na kasama ang anak natin. "Umiiling siya, paulit-ulit. Ayaw tanggapin ang mga sinabi ko." Hindi ka pwedeng mamatay…” nabasag ang tingi niya. “ Gagaling ka. Naintindihan mo?! Gagaling ka.!" Umiling ako." Wala ng kasiguraduhan na gagaling ako. Masayang lang ang pera--,"."Magpagamot tayo!" he sobbed. "Magpagamot ka! Kahit maubos ang pera ko wala akong pakialam gumaling ka lang. Huwag mo lang kami iwan, Yanie. " Nanginginig ang kamay na inabot niya ang palad ko. He hugged my legs, trembling, crying. “ Gagaling ka pa… "Marahan kong hinaplos ang kanyang pisngi nang magpantay kaming dalawa. "May tumor ako sa utak, Ethan… Tumor, Ethan.. Hayaan mo na ako. Narito ka na naman para kay Zaylon at alam na niya ang k
Pigil hininga na sinalubong ko ang nakakapaso niyang tingin sa salamin.Naka awang ang aking labi at parang tuod na nakatayo. Ang bilis ng tibok ng puso ko. Para akong kakapusin ng hangin nang maramdaman ang paggalaw niya sa likuran ko.Nanlaki ang mata ko at mariing napalunok nang maramdaman ang unti-unting paglaki niyon.Dinig ko ang kanyang paglunok habang nakatitig sa akin… Sa namumula kong mukha at naka awang na labi. Ang pareho naming kamay naka kapit sa sink. Kahit may damit akong suot ramdam ko ang init ng katawan niya. Tumaas ang lahat ng balahibo ko sa katawan nang tumama sa batok ko ang mainit niyang hininga. Sinubsob niya ang mukha doon habang abala sa pagkiskis ng kanyang sandata sa nakadikit kong mga hita.Palalim nang palalim ang paghinga niya habang nakasubsob siya sa batok ko. Lumitaw ang mga ugat sa likod ng palad niya nang humigpit ang pagkapit niya roon.Nang umangat ang kanyang mukha ay nakita ko ang pamumungay ng kanyang mata at ang mariing pagkakagat sa pang-ib
Ito ang sekreto ko na hanggang kamatayan sana ay itatago ko. Pero ika nga nila, walang usok na kinikimkim na hindi sisingaw. Walang sekreto na hindi mabubulgar."May sakit ka?! Pero hindi mo sinabi sa akin?" Nahihirapan na sambit niya. Ayaw ko siyang tingalain. Ayaw kong makita ang hitsura niya na nasasaktan. Ito ang dahilan kung bakit pilit kong nililihim sa kanya ang lahat dahil ayaw kong makita siyang nasasaktan at nahihirapan kapag nalaman niya ang sitwasyon ko.Noon pa man tinatak ko na sa isip ko na hanggat kaya kong itago, hanggat kaya kong labanan hindi ko sasabihin sa kanya. Pero may dahilan ang lahat kung bakit lahat ng sekreto ko ay nalalaman niya."Anak naman," humihikbi na sabi niya." Akala ko ba wala ng sekreto?"Nanginginig ang kamay na inabot ko ang palad niya. Luhaan ang pareho naming mata. " Hin-Hindi sa ganun, Nay. Hindi n-naman..Hindi naman ho malala ang sakit ko…” humihikbi na saad ko.“Malala o hindi dapat sinabi mo!” mariin niyang sabi kaya napahagulhol ako. “S
MAHAL NIYA AKO. Totoo nga na mahal niya ako. Na hindi lang ang anak namin ang dahilan kung bakit gusto niya ako, kundi dahil mahal niya talaga ako. Ako lang itong hindi naniniwala. Ako lang itong mali ang iniisip sa tuwing sasabihin niyang mahal niya ako.Makaraan ang ilang minuto na pagkatulala sa kisame, gumalaw ang door knob tanda na may papasok. Nagkunwari akong tulog dahil alam ko si Ethan iyon. Mula sa maliit na bukas ng aking mata, nakita ko ang pasuraysuray na paglakad ni Ethan papunta sa kama. Maingat niyang kinuha ang unan sa gilid ni Zaylon at inilagay sa uluhan. Inayos niya ang kumot ng bata at hinalikan ito sa noo.Tuluyang pumikit ang mata ko ng marahan niyang haplosin ang pisngi ko at ang pagdampi ng mainit at malambot niyang labi sa noo ko.Nang gumalaw ang kama doon lang ako nag mulat ng mata. Bahagya akong natigilan ng magsalubong ang mata naming dalawa. Nakatagilid siya paharap sa akin. Ginawa niyang unan ang kanang braso at ang isang kamay niya nakayakap sa a