Keith's POV
Napasentido ako sa ulo ko habang nilalagay sa ambulansya si Peony. Si Evie naman ay nasa isang tabi lang. Wala naman talaga siyang kasalanan dahil si Peony naman talaga ang sumugod sa kanya. Sadyang magaling lang talaga siyang umilag.Sumasakit ang ulo ko ngayon dahil usap-usapan ang nangyari kay Peony sa loob ng opisina ko. Nilapitan ko si Genevieve. Galit ito base sa nakikita kong ekspresyon sa mukha niya.“I know that look, sir Keith. Sisisihin mo na naman ako sa nangyari sa ex mo. Sisihin mo din ako dahil sa sasabihin ng ibang tao tungkol sa nangyari kay Peony sa loob ng opisina mo. That is why I need to resign. Hindi na sana nangyari pa ang mga bagay na ito.” malamig niyang saad saka tinalikuran ako.Sinundan ko lamang siya ng tingin habang papalayo siya sa akin. Now I felt empty again. Ilang beses na niya akong tinalikuran ng ganito. Dapat ay sumuko na ako. Pero hindi ko magawa!Kinuyom ko ang kamao ko. Why does my hearKeith's POVIt's been two years since Genevieve quit her job. She haven't contacted anyone yet. Even Owen and her brother. I don't know what's been going on with that pretty little head of hers. Why would she leave me without explaining everything? Hindi ko talaga alam kung ano ang naging kasalanan ko sa kanya.Simula nang umalis siya sa kumpanya hindi ko na siya nakita. Ni hindi ko makita maging ang anino niya. Should I hire a detective to find her? I wanted to see her badly. I missed her so much. Minsan nga ay namamalikmata na lamang ako. Akala ko ay nakita ko siya pero ibang tao pala iyon.I have been working day and night to keep myself busy. Nang sa ganoon hindi ko maaalala si Genevieve. Nag-aalala na nga si mommy sa akin. Alam niya kung nasaan ito pero hindi niya sinasabi sa akin dahil sa pangako nito kay Genevieve.Napabuntong-hininga ako saka napatingin ako sa kisame. Sinandal ko ang likod ko sa swivel chair ko. It's fo
Evie's POVTagaktak ang pawis ko ngayon habang maingat kong isinisilid sa basket ang mga mangga na ide-deliver ko sa palengke. Simula kasi nang mag-resign ako sa dati kong amo ay umuwi ako ng probinsiya. Gusto ko kasing makalimutan ang lalaking nagpatibok ng puso ko. Pati na din ang lahat ng tao na involve sa kanya. Para tuluyan ko na siyang makalimutan.Pero hanggang ngayon siya pa din ang hinahanap-hanap ko. Namimiss ko na nga siya ng sobra. Limang buwan ko din siyang hindi nakita. Wala na nga akong balita sa kanya. Dahil sa tuwing mag-uusap kami ni kuya ay iniiwasan ko ang topic na involve siya. “Anak, magpahinga ka muna. Bukas pa naman natin ide-deliver iyan. Huwag mong masyadong pagurin ang sarili mo.” saway sa akin ni nanay.Wala akong ginawa kundi magtrabaho ng magtrabaho simula ng dumating ako dito. Ayaw ko kasing maburo at walang ginagawa. Lalo ko lamang siyang maaalala. Kaya naman inabala ko ng husto ang sarili ko para makali
Evie's POVLiteral akong napanganga sa sinabi niya. Buhay pa ang asawa ni Peony? Pero paano nangyari iyon? Ang akala ng lahat ay patay na siya! Usap-usapan pa nga iyon sa balita, social media at radyo eh! Paano nangyari iyon? No one would survive a crash like that!Napatayo ako sa kinauupuan ko saka ako umalis doon. Nagpunta ako sa maisan. Parang hindi kayang i-absorb ng utak ko ang sinabi niya. Is he saying that Peony is his wife? Yung taong pinakasalan ni Peony at ang dahilan kung bakit iniwan niya si Keith. What a small world?! Ang harsh talaga ng tadhana! Keith almost end his life because of that break up and my family took him in.What a harsh revelation?! Para akong binuhusan ng malamig na tubig. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko. Pero may parte din ng sarili ko ang naging masaya dahil buhay pa ang asawa ni Peony. Ibig sabihin, hindi sila pwedeng magkabalikan ni Keith!Hanggang ngayon kasi nababalitaan ko kay kay
One week later…Evie's POVKararating lang namin sa Manila. Pawang naka-black kaming dalawa ni Demitri. Nasa labas kami ng kumpanya ng mga Kim. May nakapagsabi kasi sa kanya na nasa panganib ang buhay ni Keith sa araw na ito. Nakapagplano na kaming dalawa. Hindi alam ni Keith na kasama ako ni Demitri dahil sinabi ko kay Demitri na ilihim kay Keith ang pagsama ko sa kanya. Plano kong protektahan si Peony si Demitri naman ang bahala kay Keith. Baka kasi masira ang plano kapag nakita ako ni Keith doon. Binalingan namin ang isa't-isa. “Are you ready, Evie?” tanong nito sa akin.Tumango lamang ako sa kanya. Papasok na sana kami nang pigilan kami ng guard. Kakilala ko ang guard na iyon.“Sino po kayo? Ano pong kailangan niyo?” naalarmang tanong ng mga guard sa aming dalawa ni Demitri. Napangiti ako saka kinalabit si kuya. Tinanggal ko ang shades ko. Nang balingan niya ako ay bahagya itong nagulat ngunit
Keith's POVShe is now lying on a hospital bed. Wala pa din itong malay hanggang ngayon. She was badly injured when she was brought here. Marami itong mga pasa saka putok ang gilid ng labi nito. Napabuntong-hininga na lamang ako habang nakatingin sa kanya. Pwede siyang bawian ng buhay kanina! Kung hindi lamang siya naagapan ng mga paramedic. Mabuti na lamang at magagaling ang nagbigay ng first aid sa kanya.Natumba na lamang ito pagkatapos ng pag-uusap namin. Peony and Demitri is here. Pareho din kasi silang sugatan. They were here to check on Genevieve.Hindi ko alam kung paano magsisimulang manghingi ng tawad sa kanya. She was here to saved me but I was just too harsh on her! Masyado lang kasi akong nag-alala sa kanya kanina kaya naman nasabi ko ang mga iyon.Hinawakan ko ang kamay niya. Katulad ng mukha niya may pasa din iyon. Nasasaktan ako ng husto sa sinapit niya. Kung pwede lang sana makipagpalit ng sitwasyon sa kanya ay ginawa k
Keith's POVOne week later…Nagkikislapan ang camera habang nagsasalita si Demitri. Magtabi kami ngayon. Nakaharap kami sa media dahil sa nangyari.Gusto kasi nilang kunin ang panayam namin ukol sa hostage taking na nangyari sa opisina ko. Nakakuyom ngayon ang kamao ko nang marinig ko ang pangalan ni Deither. Ang kapatid ni Demitri na siyang mastermind sa tangkang pagpatay kay Demitri. Si Deither ang half brother ni Demitri sa ama. Ganid ito sa pera at kapangyarihan kaya ninais nito na angkinin ang lahat nang meron si Demitri. Bata palang daw ay halata na inggit nito kay Demitri. Nalaman kong nagkamali ang taon ng birth certificate ni Demitri. He is just 8 years older than Peony. Hindi pala ito ganoon katanda.Kasalukuyang tinutugis na ang kapatid ni Demitri ng mga alagad ng batas. Nagtatago na kasi ito ngayon dahil most wanted na ito. “Kumusta na po ang lagay ng sekretarya niyo, Mr. Kim? Ayon sa aming source ay nasa
Evie's POVKeith rush through me and hug me tight. Mukhang galing ito sa kung saan dahil humahangos pa ito. Natatandaan ko na. Galing nga pala ito sa press conference.Hindi ko naman maigalaw ang mga braso ko para sana yakapin siya pabalik. Hinang-hina pa ako. Binitiwan niya din ako saka maingat na hinaplos ang mukha ko.“How are you feeling? Masakit pa din ba yung tagiliran mo?” nag-aalala nitong tanong.Pinasadahan niya ako ng tingin. Totoo ba itong nakikita kong pag-aalala sa mukha niya? Hindi na ba siya galit sa akin? Tumikhim ang mga tao sa paligid. Napalingon naman kaming dalawa sa tatlo. Tinapik ni Genesis si Keith sa balikat. Tumango ito kay Keith saka walang sabi-sabing lumayas sa harap namin. Lumabas ito ng kwarto nang hindi man lang lumilingon.Napangiti naman ako sa inasal ni kuya. Nahihiya siguro itong magsabi kay Keith na pinapatawad na niya ito. Hinalikan naman ako ni nanay sa ulo bago ito umalis kasama si Mariana
Evie's POVHalos tatlong linggo pa akong namalagi sa ospital bago ako dinischarge ng doktor. Nasa kotse kami ngayon ni Keith. Magkatabi kami sa harap ng kotse niya. Pauwi kami galing sa ospital.Nag-insist itong ihatid ako sa dati kong inuupahan na apartment. Babalik na kasi ako sa pagtatrabaho sa kumpanya. Kailangan ko lang ng matutuluyan dahil mahal mag-stay sa hotel.Kumunot ang noo nito nang makita ang lugar. Halata ang pag-aalala sa mukha nito nang makita ang mga lasenggo sa kanto.“Are you sure you're going to stay here? Hindi ligtas ang lugar na ito para sa iyo.” nag-aalala itong bumaling sa akin.“Ano ka ba? Sanay na ako dito no! Dati naman wala kang pakialam kung saan ako nakatira. Ni hindi mo nga ako kinikibo eh!” pabiro kong saad sa kanya.Napaiwas ito ng tingin. Bumaba na lang ako ng sasakyan niya nang huminto siya. Nakita ko kaagad iyong landlady ko dati. Ngumiti ito sa akin nang makilala ako.“Napasyal ka g
Evie's POVNakapasok na ako sa floor kung saan naroon ang conference hall. They are asking for trouble. I wear my red hatler above the knee dress. Pinarisan ko iyon ng kulay pula ding killer boots. Naglakay ako ng smoky make up. Itinali ko lang ng ponytail ang mahaba kong buhok. Palaban ang aura ko ngayon. Naglalakad ako ng dahan-dahan natatakot ako na mapano si baby kapag natapilok ako. "Let's save daddy and grandpa's legacy anak." Mahina kong bulong sa baby ko.Nakasunod sa akin sina kuya Genesis at Jasper. Sila ang representative ni Chairman Kim at Keith. Wala pa din si Owen kanina ko pa ito tinatawagan. Alam na nito ang nangyayari sa kumpanya, they dare to remove Keith from his position in the company. Baka katulad ko ay na traffic lang din ito. I need to deal with this old man as soon as possible para makabalik na ako kay Keith. Hindi naman nagtagal at nasa harap na ako ng conference hall. Narinig kong pinagbobotohan na ng mga ito na patalsikin si Keith sa kompanya. Agad akong p
Evie's POV "What is it, hija?" tanong niya sa akin. Magsasalita na sana ako pero biglang bumukas ang pintuan ng operating room. Iniluwa noon ang mga nurse pati na ang mga doctor. Tulak-tulak nila ang higaan kung nasan si Keith. " I am sorry to say this, Mrs. Kim. But your son fell into coma. We need to bring him in the ICU. Let's just pray that he will wake up soon." balita sa amin ng doctor. Bumigay ang tuhod ko sa narinig. Mabuti na lang at hindi ako tuluyang nabagsak sa sahig. May malakas na bisig na umalalay sa akin. Wala sa sariling binalingan ko ito. Si Owen pala ito. "Hindi, hindi pwedeng mangyari to." nanginginig na saad ko. Lumabo ang paningin ko dahil sa luha na nangingilid sa mga mata ko. Bakit ang sakit tanggapin? Napabaling ako sa kinaroroonan ni Keith. Nakaratay ito sa higaan habang may tubo sa bunganga niya. "Hija, be strong. He will fight." Malungkot na saad ni Madame Kassandra habang hawak ang mga kamay ko. Humagulhol lamang ako ng iyak. Habang tinat
Evie's POVDumating na sina Madame Kassandra at ang Daddy ni Keith. Tulad ko ay lumuluha din ng tahimik si Madame Kassandra. Inaalo naman ito ni Sir Andrew na halatang nag-aalala din sa kanyang anak base sa ekspresyon na nababakas sa mukha nito. Gusto kong sisihin ang sarili ko sa nangyari. Kung hindi dahil sa akin hindi sana mapapahamak si Keith. Gusto kong ibalik ang oras pero alam kong di na pwede.Hindi ako makalapit kay Madame Kassandra dahil guilty ako. Nakokonsensya ako dahil sa nangyari kay Keith. Wala na akong mailuha pa. Siguro'y dehydrated na ako sa sobrang pag-iyak ko. Nag-alala tuloy ako bigla sa baby ko. Napahawak ako sa puson ko. Hang in there, baby. Daddy will wake up soon! Laking tuwa ko nang dumating sina Owen at Carla. Agad akong niyakap ni Carla. Gumanti naman ako ng yakap sa kanya. Habang si Owen naman ay malungkot lamang na nakamasid sa aming dalawa ni Carla."Kumusta ka, Evie?" Malungkot na tanong sa akin ni Carla habang nakayakap pa din ito sa akin.Bumitaw
Evie's POV Hindi ko alam kung totoo ba ang naririnig ko o nagha-hallucinate lang ako. Ngumiti ang doktor sa reaksyon ko. Siguro sanay na siya sa mga ganitong reaksyon. Sinampal ko ang sarili ko. Baka kasi panaginip lang ang lahat. Baka nananaginip lang ako. Pero hindi napa-aray ako sa sakit ng pisngi ko. Kung bakit naman kasi napalakas ko pa ang sampal ko sa sarili ko. Napansin kong pinagtitinginan ako ng mga tao dito. Iniisip siguro nila na nababaliw na ako. Sino ba naman kasi ang hindi matutuliro sa ganitong balita. May baby na sa sinapupunan ko sa loob ng isang buwan hindi ko man lang napansin! Heto pa ang malala nakaratay ngayon sa operating room ang tatay nitong baby. O di ba ang saya?! Kung bakit ba kasi active na active kami ni Keith sa jugjugan nung nakaraang buwan eh! Hindi nga ako nagkakamali ng isipin ko na baka may nabuo na sa ginagawa naming milagro. Napakamot ako sa ulo ko na hindi naman talaga makati. Trip ko lang siyang kamutin dahil stress ako! "You should start t
Evie's POVWala sa sariling humakbang ako papunta sa kanya. Parang dinudurog ang puso ko sa nakikita ko ngayon. He is unconcious right now. Awtomatiko din ang paglandas ng luha sa mga mata ko. Hindi! Hindi niya ako pwedeng iwan. Hindi ko pa nga siya sinasagot ng oo sa alok niyang pagpapakasal sa akin. Sasagutin ko na sana siya ng oo mamayang gabi.Ayaw ko na sanang isipin ang nakaraan na may kaugnayan sa mga magulang namin. To hell with the past! I just want to be with him for the rest of my life. Wala na akong pakialam kung ano ang nangyari sa nakaraan at kung ano iyon. Gusto kong harapin ang katotohanang iyon kasama siya. Pero paano mangyayari iyon? Heto siya ngayon at nakaratay sa bed ng ospital. Nag-aagaw buhay siya!"It's a cardiac arrest, doc." tugon ng isang nurse."Charge the automated external defibrillator to 200!" utos ng doktor sa isang nurse.Patuloy pa din siya sa pag-pump ng d*bdib ni Keith kung nasaan ang kanyang puso. Napansin ako ng isang nurse. Ito yung nurse na nag
Keith's POV Napatayo ako ng wala sa oras dahil sa sinabi ni Carla. I immediately get my coat. Kinuha ko sa drawer ng table ang susi ng sasakyan. Saka maglalakad na sana ako papunta sa pinto nang may maalala ako. Madami nga pala akong meetings after lunch. I immediately turn to face Owen. "Owen, can you fill in my business meetings? Please cancel my other schedule also. I really need to see my girlfriend right now. Thank you!" nagmamadali kong instruct sa kanya. "But I am not even your secretary! I am one of the directors of this company!" sigaw pa nito sa akin nang tuluyan na akong makalabas ng pinto. Agad akong nagtungo sa elevator. Pinindot ko ang down button nito. Agad namang bumukas ang elevator. This is a private elevator exclusive for me and the directors. Pumasok kaagad ako doon at pinindot ang basement kung nasaan ang sasakyan ko. Maging ang parking lot na iyon ay exclusive sa akin at sa mga directors ng kumpanya. Nang makarating ako sa floor, agad akong lumabas ng bumumk
Keith's POV Tatlong araw na simula nang dalhin ko si Genevieve sa Villa namin. Tatlong araw na din simula nang magpropose ako sa kanya. Hindi niya ako sinagot nang araw na iyon hanggang ngayon. Hindi ko alam kung bakit? Hindi ba niya ako mahal? Bakit ayaw niya akong pakasalan? Hindi pa ba siya sigurado sa akin? Iyan ang mga katanungang tumatakbo sa isipan ko.Pinagsisisihan niya ba na naging kami? Wala akong nakuhang sagot mula sa kanya. Ni hindi niya sinabi sa akin na pag-iisipan niya ang alok kong pagpapakasal sa kanya. Nasa harapan ko lamang siya ngayon. Seryoso ito sa pagsasalansan ng mga dapat kong pirmahan. Nakakunot ang noo nito habang nakatingin sa isang papeles. Tapos inilagay niya iyon sa in review ko. Hindi ko maintindihan kung bakit hindi niya sinagot ang alok ko sa kanya. Sa tuwing nagtatangka kasi akong tanungin siya ulit iniiba niya ang usapan. Ano ba kasi ang problema? Baka hindi niya nagustuhan ang proposal ko? Baka masyadong casual iyong ginawa kong pagpo-propose
Evie's POVNabibiglang nagpalipat-lipat ang tingin ko kay Keith at sa singsing na alay niya sa akin. Teka! Hindi ba ito na ang matagal kong hinihintay ang yayain niya kong magpakasal? Pero bakit ngayong nasa harapan ko na ng eksenang ito parang nag-aalangan akong tanggapin ang alok niya?Napatingin ako sa kanya. He just stared at me full of love in his eyes. He must be nervous. Namamawis na kasi ito habang hinihintay ang sagot ko. Pero hindi pa ako handang ibigay ang sagot na gusto niya. Tila yata natatakot ako na kapag tinanggap ko ang alok niya at naging mag-asawa na kami ay pagsawaan na niya ko. Natatakot ako na baka dumating ang panahon na puro na lang problema ang dumarating sa buhay namin ay bitiwan niya ako. Natatakot ako na baka kapag dumating ang araw na iyon ay iwanan niya ako."Love? Are you okay?" nag-aalala nitong tanong sa akin.Sa halip na sumagot sa tanong niya ay umalis na lamang ako sa harap niya at pinulot ang mga damit ko na nagkalat sa sahig. Nang mapulot ko iyon
Evie's POVHe kissed me once again. Malalim ang halik na iginawad niya sa akin. Gumanti naman ako ng halik sa kanya na ikinaungol niya. He immediately remove his clothes and his underwear.Kitang-kita ko ang galit na galit niyang alaga. Pumatong ulit siya sa akin saka hinalikan ako sa mga labi. Ngayon naglalakbay na kamay nito sa katawan ko.Napaungol ako nang bumaba ang halik niya sa leeg ko. Habang ang isa niyang kamay ay minamasahe ang isang d*bdib ko. Umikot ang kamay nito sa likod ko kung nasaan ang zipper ng dress ko. Ibinaba niya ang zipper niyon at hinubad ang suot. Underwear na lamang ang suot ko ngayon. Patuloy pa din siya sa paghalik sa leeg ko nang tanggalin niya na din ang hook ng bra ko. Tinanggal niya ito. Bumaba naman ang halik niya sa isa ko pang d*bdib. Napaliyad na lamang ako sa ginawa niya. Nag-iinit na ang buong katawan ko. Mukhang hinahanap din siya ng katawan ko. Matagal na din kasi nung huli kaming mag jugjugan. Nagkatampuhan kasi kami at kakaayos lang namin