Keith's POV
Evie stayed with me for 3 days straight. She is still hunting for an apartment to stay. Wala naman itong nakikita hanggang ngayon.Nasa penthouse ko pa din kaming dalawa. We made love for several times. I just can't get enough of her! Kahit pa siguro magtagal hindi ako magsasawa sa kanya!Nasa coffee table kami ngayon. Tambak lahat ng papeles na kailangan kong i-approve. Siya naman ang nagre-review ng mga iyon. Nagpatong-patong na kasi ang mga papeles sa panahong nag-leave ako.Isi-nend naman sa kanya ni Jasper ang lahat ng ukol sa trabaho niya. Kumunot ang noo nito sa nabasang papeles. Mukhang na-stress pa nga ito. Even so she is still beautiful even when she's stressed.Napabaling ito sa akin nahuli niya akong nakatingin sa kanya. Hindi ko naman iniwas ang tingin ko. Napangiti siya sa akin saka may inabot na papeles sa akin.“Sir, look at this. Sa tingin ko medyo overprice ang mga contractor na ito. Please don't siEvie's POVMatapos ang meeting nina Keith at ng dalawang detective nagpaalam kaagad ang mga ito na aalis na matapos humigop ng mga ito ng kape. Napabuntong-hininga si Keith nang makaalis na ang dalawa. He must have been under a lot of stress. Nasa loob lang pala ng kumpanya ang mga ahas. Napatingin ako sa orasan. Alas kwatro y media na ng madaling araw. Hindi ko man lang namalayan ang oras. Hindi pala kami nakatulog dalawa. Sigurado akong mabigat ang ulo ngayon ni Keith. Alam kong inaantok na ito base tamlay ng mata nito.“Matulog ka muna, love. Ako na ang bahala sa mga papeles na dapat i-review. Isasalansan ko na lang sila sa okay at kailangan mong i review.” Nakangiti kong payo sa kanya.“Thank you, love. You're an angel.” Nakangiti nitong saad sa akin.Tumayo na kaagad ito saka humiga sa kama niya. Ako na ang nagtanggal ng sapatos nito pati ng medyas. Tinanggal ko na din ang sinturon nito. Maingat nga lang ako dahil baka mas
Evie's POVIlang linggo na din nang umalis ako sa bahay ni Keith. Isang malaking “no” ang ibinigay ko sa kanya. Hindi naman pwedeng magsama kami sa iisang bahay na hindi pa kami kasal.Alangan namang sabihin ko sa kanya na pakasalan niya muna ako? Mas malala pa yata sa kalamigan ng antartika ang aabutin kong pagtrato niya sa akin. Baka din kasi nabibigla pa siya sa sitwasyon naming dalawa. Ayaw ko namang isipin niya na pinipikot ko siya! Hay naku!Nag-uusap naman kaming dalawa sa opisina pero puro trabaho lamang ang ginagawa nito. Hindi din ako iniimik. Ipinagwalang-bahala ko na lamang ang inaasal niya dahil alam ko naman ang dahilan kung bakit siya ganyan. Nagtatampo pa din siguro ito hanggang ngayon.Ni tawag at text ni hindi nga siya nagkukusa kung hindi lang tungkol sa trabaho eh! Nakakawindang naman kasi yung suggestion niya. Hindi pa nga niya ako inaalayan ng singsing tapos magsa-suggest siya na maglive-in kami. Parang ang unfair naman yata
Keith's POVShe is still quiet while waiting for me to sign the papers she had given me. Nagtatampo ako sa kanya dahil ayaw niyang maglive-in kami.Is she still hesitating about our relationship? Hindi pa ba siya sigurado sa akin? Pinagsisisihan niya ba na ako ang naging boyfriend niya?Ibinalik ko na lang ang atensyon ko sa binabasa ko. Approval iyon para sa project sa Cebu. The prices were reasonable and the labor cost too. Kikilos na sana ako para pirmahan ito nang biglang magsalita si Evie.“Let's break up.” malamig niyang saad sa akin.Awtomatikong nailapag ko ang papeles na binabasa ko. Did I hear it right? Is she breaking up with me? Iniangat ko ang paningin ko sa kanya. Nangingilid ang mga luha sa mga mata nito. Hindi ko alam kung anong naging problema sa relasyon namin. We were happy and even made love several times! Hindi ko alam kung ano ang naging mali! “What did you say love?” tanong ko dahil hindi ako mak
Evie's POVNagtataka man nagpatianod na din ako habang hila-hila ako ni Carla. Nasa ground floor na kami at nakalabas na ng elevator. Saan kaya ako dadalhin ng bruha na ito?Napansin kong papunta ito sa cafe ng kumpanya. Hila-hila pa din niya ako. Madaming tao doon tila nagsisigawan pa ang mga ito. Mukhang may celebrity yata na naligaw sa kumpanya namin. Sino kaya ito? Natigil si Carla sa paghila sa akin saka pinaupo ako sa upuan.“It is nice to finally meet you, Evie.” baritonong tinig iyon mula sa harap ko.Napanganga ako ng literal sa nakita kong tao sa harap ko. Hindi ko akalain na makikita ko siya ng personal. Sikat na sikat ito na aktor ng bansang ito.Ito ay walang iba kundi si James Lee! Sikat na aktor ng bansa. There have been many rumors that circulating around him but none of them were true.“Evie, meet James my cousin. James this is Genevieve my bestfriend.” pakilala ni Carla sa aming dalawa.Napang
Evie's POVMadilim ang anyo nito habang nakatingin kay James. Medyo kumalma naman ito nang makitang katabi nito si Rosemarie. Nakatingin din naman ito kay Keith.Kilala din ba niya ang babae? Naging kaibigan ba siya ni Keith? Ngumiti si Keith sa babae gayundin ito kay Keith. Mukhang magkakilala nga ang dalawa.“James? You must be my cousin's husband. I thought you are here to meet my girlfriend.” matigas nitong saad kay James.Cousin? Magpinsan silang dalawa ni Rosemarie at Keith? Kaya ba madalas ko siyang makita sa mga special gathering ng kumpanya.Palagi ko ding naririnig ang pangalan niya kay Owen. Nababanggit ito sa amin ni Owen kapag lasing ito. Noong una, akala namin ay naging ex ito ni Owen. Hindi pala niya ito naging ex! Pinsan niya pala ito.“Please don't be mad, love.” mahina kong saad sa kanya.Tumabi ako kay Keith at hinawakan ang braso niya. Binalingan naman niya ako. Galit pa din ang anyo nito habang nakat
Evie’s POVHe just kissed me in the lips. His hot kisses were passionate. I kissed him back. Naging mainit ang halik na pinagsaluhan naming dalawa. Wala kaming pakialam sa paligid. Hinapit niya ang bewang ko gamit ang matigas niyang braso. Inilapit niya ng husto ang katawan niya sa akin. Bumaba ang kamay niya sa butt ko. He lift me up without interrupting our kiss. Isinandal niya ako sa dingding. I wrapped my legs around his waist. We were both panting our breath when the kiss ended.“I always trust you, love. Wala lang talaga akong tiwala sa ibang lalaki na nagkakagusto sa iyo. Please don’t make me jealous anymore, love. I hate it when I lost my temper and said something bad to you. You are scary when you’re mad at me.” pabiro pa nitong saad sa akin.Tumango na lamang ako sa kanya. He kissed me once again. Ngayon magaan na lamang ang halik niya. Wala na itong halong kapusukan. He might want us to control
Evie’s POVNapanganga ako sa sinabi ni Madame Kassandra. Lumapit na ito sa akin saka niyakap ako ng mahigpit. Binalingan ko si Owen na tumatawa lamang sa kinauupuan niyang sofa. Ninerbyos ba ako sa wala? Pinag-isipan ko pa tuloy ng masama ang ina ng sinisinta ko! Nakakaloka naman kasing mag-drama itong si Madame Kassandra. Parang beteranang actress ang aura.“She must be shocked, Auntie. Iniisip siguro niya na hahadlang ka sa relasyon nila ni Keith.” Tumatawang saad ni Owen.“I am sorry if I startled you, hija. Sinisiguro ko lang kung mutual ba yung nararamdaman niyo sa isa’t-isa ng anak ko. Now that I heard that from you I feel at ease.” Nakangiti nitong saad sa akin.Niyakap nito ang anak katulad nang pagyakap niya sa akin. May ibinulong ito kay Keith pero hindi ko iyon narinig dahil masyadong mahina ang boses nito. Nagpaalam na din si Madame Kassandra. Dinala na din nito ang asungot na si
Evie’s POVNagising ako sa magaang haplos sa pisngi ko. Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko. Umaga na pala. Napansin ko ang puting kurtina. Nasaan kami? Napabaling ako kay Keith na nakangiti lamang sa akin.“Good morning, love. Did you sleep well?” malambing nitong tanong sa akin.Napangiti na lamang ako sa kanya. Topless ito at tuwalya lamang suot sa pang-ibabang bahagi ng katawan niya. Magulo ang buhok nito na mamasa-masa pa. Yung tubig niyon ay tumutulo papunta sa mga pandesal niya. Napalunok ako sa nakita. Kahit pa siguro hindi ako mag-breakfast mabubusog ako sa kagwapuhan at kakisigan ng lalaking ito.“Yes, thanks to you. Bakit hindi mo man lang ako ginising?” tanong ko sa kanya.Ang yummy niya talaga! I could live like this forever kung yung gwapong mukha at makisig na katawan niya ang makikita ko sa araw-araw. Ngumiti ito sa akin. His smile is like a ray of sunshine. Kumikinang siya sa paningin ko ngayon. Natigil lamang ako sa paglalaway—ay este pagtitig sa katawan niya n
Evie’s POVTahimik ang buong kwarto. Ang tunog ng aircon ay tila bumubulong, ngunit para sa akin, parang sigaw ito sa kawalan ng sagot mula sa kanya. Si Keith, nakahiga sa ospital bed, nakatitig sa akin nang hindi kumikibo. Hindi ko maintindihan kung bakit gano’n na lang siya tumingin—parang nagbabasa ng isang kwento na wala siyang intensyong tapusin.Ako naman, nakaupo sa maliit na upuan sa tabi ng kama niya. Pilit kong pinapakalma ang sarili. Pero sino ba naman ang kakalma sa ganitong sitwasyon? Kami lang ang narito sa kwarto. Walang ibang tao, walang ibang ingay. Nakakatakot ang ganitong klaseng katahimikan, lalo na kapag kasama mo ang taong hindi mo mabasa ang iniisip.Ang kamay niya ay nakahawak sa kamay ko. Mainit ang palad niya, ngunit nararamdaman kong nanginginig ito nang bahagya. Ang mga daliri niya, mahigpit ngunit banayad ang kapit, halos hindi umaalis sa singsing na suot ko. Ang singsing na ibinigay niya sa akin noong araw na halos hindi ko naisip na posible pa siyang maw
Evie's POVGabi na noon, tahimik ang paligid ng ospital, ngunit sa loob ng isip ko ay napakaingay. Nakatitig lamang ako sa puting kisame, naglalakbay ang mga mata sa kung ano-anong porma ng ilaw na sumasalamin doon. Nababagot ako ng husto, pero higit sa lahat, nami-miss ko si Keith. Ang bawat minuto ay parang oras, at ang bawat oras ay parang taon. Sabik na sabik na akong makita siya, marinig ang boses niya, at sabihin sa kanya ang matagal ko nang gustong sabihin—handa na akong magpakasal sa kanya.Bakit ba hindi ko kaagad tinanggap ang proposal niya? Naiinis ako sa sarili ko sa tuwing iniisip ko ang mga oras na nasayang dahil sa mga alinlangan ko. That day, I let my insecurities win. May mga taong nagsabi sa akin na hindi niya ako deserve, na hindi ko siya deserve, na hindi kami bagay. Noong una, hindi ko iyon pinansin, pero habang tumatagal, naging lason ito sa isipan ko. Lalong lumalim ang mga duda ko sa sarili ko. Sino nga ba ako para dalhin ang apelyido ng isang pamilya tulad ng K
Keith's POVThe waiting is unbearable. Every second feels like an eternity as I sit here, desperately clinging to the hope that there will be news about Evie soon. The thought of losing her... it’s a hollow, suffocating ache in my chest. My world would be nothing without her. She’s my light, my reason for living. I want to stand by her side, not just as a lover but as her husband. I want to wake up every day and see her smile, to hold her in my arms and never let go. I dream of being the father to our children, building a future together where every moment is filled with her presence. But right now, all of that feels so far away. Am I selfish for wanting all of this? Am I too greedy to wish for her to stay by my side forever?The memories won’t stop haunting me. This is my fault. If it weren’t for me, she wouldn’t be in this situation. She’s lying in critical condition because of the choices I made, the enemies I failed to stop. She saved me, not once, but over and over again. Even wh
Evie's POVNapasinghap ako nang magising, agad kong naramdaman ang kirot sa bawat bahagi ng katawan ko. Pilit kong minulat ang mga mata ko, ngunit malabo pa ang paningin. Unti-unti akong nag-angat ng ulo at tumingin sa paligid. Isa itong bahay—luma, abandona, at puno ng alikabok ang sahig at mesa. May sapot sa bawat sulok ng dingding, at ang amoy ng amag ay sumisingaw sa hangin.Hindi ko maigalaw ang katawan ko. Nakagapos ako sa isang matibay na kahoy na upuan. Ang mga lubid sa kamay ko ay masikip at mahapdi na sa balat. Pakiramdam ko'y umiikot ang mundo sa takot at kaba, lalo na't naramdaman kong kumikilos ang maliit na buhay sa loob ng sinapupunan ko.Kailangan kong protektahan ang anak ko."You're awake, Miss Montes." Isang malamig na boses ang pumuno sa katahimikan, dahilan upang mapalingon ako. Lumapit mula sa dilim ang isang pamilyar na mukha—si Mister Kim, ang adopted son ng ama ni Chairman Kim. Nakangisi siya, puno ng kumpyansa at yabang."I didn't pay attention to you very muc
Keith's POV"Everything will be fine, hijo. They will find her," malumanay na saad ni Mom, pilit na pinapakalma ang aking kalooban. Ngunit kahit ang pinaka-maamong boses niya ay hindi kayang pahupain ang alon ng pagkabalisa na bumabalot sa akin.Kanina pa ako pabiling-biling ng higa dito sa kama. Hindi mapakali, tila bawat segundo’y isang martilyo na tumatama sa aking isip. Ang pakiramdam ng kawalan ng magawa ay para bang unti-unting sinasakal ang bawat himaymay ng aking pagkatao. Damn it! Genevieve is in danger, and here I am—helpless.Sa gilid ng aking paningin, nakita ko si Mom at Dad na nakaupo sa sofa ng private room ko. Tahimik silang dalawa, pero malinaw sa kanilang mga mata ang parehong takot at pag-aalala na bumabagabag sa akin. Ang kamay ni Mom ay mahigpit na nakahawak sa braso ni Dad, na tila pilit sinusuportahan ang isa’t isa sa gitna ng aming walang katiyakang sitwasyon.Sinubukan kong kalmahin ang sarili, ngunit hindi ko mapigilan ang paglutang ng samu’t saring tanong sa
Evie's POVNakapasok na ako sa floor kung saan naroon ang conference hall. They are asking for trouble. I wear my red hatler above the knee dress. Pinarisan ko iyon ng kulay pula ding killer boots. Naglakay ako ng smoky make up. Itinali ko lang ng ponytail ang mahaba kong buhok. Palaban ang aura ko ngayon. Naglalakad ako ng dahan-dahan natatakot ako na mapano si baby kapag natapilok ako. "Let's save daddy and grandpa's legacy anak." Mahina kong bulong sa baby ko.Nakasunod sa akin sina kuya Genesis at Jasper. Sila ang representative ni Chairman Kim at Keith. Wala pa din si Owen kanina ko pa ito tinatawagan. Alam na nito ang nangyayari sa kumpanya, they dare to remove Keith from his position in the company. Baka katulad ko ay na traffic lang din ito. I need to deal with this old man as soon as possible para makabalik na ako kay Keith. Hindi naman nagtagal at nasa harap na ako ng conference hall. Narinig kong pinagbobotohan na ng mga ito na patalsikin si Keith sa kompanya. Agad akong p
Evie's POV "What is it, hija?" tanong niya sa akin. Magsasalita na sana ako pero biglang bumukas ang pintuan ng operating room. Iniluwa noon ang mga nurse pati na ang mga doctor. Tulak-tulak nila ang higaan kung nasan si Keith. " I am sorry to say this, Mrs. Kim. But your son fell into coma. We need to bring him in the ICU. Let's just pray that he will wake up soon." balita sa amin ng doctor. Bumigay ang tuhod ko sa narinig. Mabuti na lang at hindi ako tuluyang nabagsak sa sahig. May malakas na bisig na umalalay sa akin. Wala sa sariling binalingan ko ito. Si Owen pala ito. "Hindi, hindi pwedeng mangyari to." nanginginig na saad ko. Lumabo ang paningin ko dahil sa luha na nangingilid sa mga mata ko. Bakit ang sakit tanggapin? Napabaling ako sa kinaroroonan ni Keith. Nakaratay ito sa higaan habang may tubo sa bunganga niya. "Hija, be strong. He will fight." Malungkot na saad ni Madame Kassandra habang hawak ang mga kamay ko. Humagulhol lamang ako ng iyak. Habang tinat
Evie's POVDumating na sina Madame Kassandra at ang Daddy ni Keith. Tulad ko ay lumuluha din ng tahimik si Madame Kassandra. Inaalo naman ito ni Sir Andrew na halatang nag-aalala din sa kanyang anak base sa ekspresyon na nababakas sa mukha nito. Gusto kong sisihin ang sarili ko sa nangyari. Kung hindi dahil sa akin hindi sana mapapahamak si Keith. Gusto kong ibalik ang oras pero alam kong di na pwede.Hindi ako makalapit kay Madame Kassandra dahil guilty ako. Nakokonsensya ako dahil sa nangyari kay Keith. Wala na akong mailuha pa. Siguro'y dehydrated na ako sa sobrang pag-iyak ko. Nag-alala tuloy ako bigla sa baby ko. Napahawak ako sa puson ko. Hang in there, baby. Daddy will wake up soon! Laking tuwa ko nang dumating sina Owen at Carla. Agad akong niyakap ni Carla. Gumanti naman ako ng yakap sa kanya. Habang si Owen naman ay malungkot lamang na nakamasid sa aming dalawa ni Carla."Kumusta ka, Evie?" Malungkot na tanong sa akin ni Carla habang nakayakap pa din ito sa akin.Bumitaw
Evie's POV Hindi ko alam kung totoo ba ang naririnig ko o nagha-hallucinate lang ako. Ngumiti ang doktor sa reaksyon ko. Siguro sanay na siya sa mga ganitong reaksyon. Sinampal ko ang sarili ko. Baka kasi panaginip lang ang lahat. Baka nananaginip lang ako. Pero hindi napa-aray ako sa sakit ng pisngi ko. Kung bakit naman kasi napalakas ko pa ang sampal ko sa sarili ko. Napansin kong pinagtitinginan ako ng mga tao dito. Iniisip siguro nila na nababaliw na ako. Sino ba naman kasi ang hindi matutuliro sa ganitong balita. May baby na sa sinapupunan ko sa loob ng isang buwan hindi ko man lang napansin! Heto pa ang malala nakaratay ngayon sa operating room ang tatay nitong baby. O di ba ang saya?! Kung bakit ba kasi active na active kami ni Keith sa jugjugan nung nakaraang buwan eh! Hindi nga ako nagkakamali ng isipin ko na baka may nabuo na sa ginagawa naming milagro. Napakamot ako sa ulo ko na hindi naman talaga makati. Trip ko lang siyang kamutin dahil stress ako! "You should start t