Mag-log inShare
Chapter 44
Huling Na-update:
2021-12-20 07:14:02Naalimpungatan ako nang mapansin ko ang bakanteng gilid na hinihigaan ko ngayon. Maingat kong kinilos ang kamay ko habang nakapikit pa rin ang mga mata.
"Anak?" Inaantok kong wika.
Napakunot ang noo ko nang wala akong natanggap maski halinghing lang ng anak ko. Slowly, I opened my eyes, napangiwi ako nang masilaw ako sa sinag ng araw galing sa labas ng bintana.
Wala na pala sa tabi ko ang kambal. Ang aga naman nilang nagising. I glanced at the alarm clock beside our bed, it's still 5:57 AM.
"Good morning, hon.."
Biglang naalis ang antok sa sistema ko nang marinig ko ang boses na iyon. Napabalikw
Kaugnay na kabanata
Mistakes, Regrets Chapter 45
Nauna na akong natapos sa pag-kain kaya nauna na ako sa sala at doon nagpahinga. Ilang sandali pa ay sumunod na ang mga anak ko kasabay ang kanilang ama kaya isinama ko na sila papasok ng kwarto upang bihisan. Pagkatapos ay nauna na silang lumabas kaya nagbihis na rin ako.Pagkalabas ko ng kwarto ay bumungad agad sa akin ang nagtatawanang mag-ama habang nakaupo sa sopa. Mukhang nakikiliti si Feli dahil sa tuwing hahawakan ng ama niya ang paa niya upang isuot ang botas niya ay tumatawa siya samantalang ang kuya niya naman ay handang-handa sa tabi niya.Natapos ang eksenang iyon nang hindi nila ako napapansin. My son called me and so he immediately looked at me.Nag-iwas ka agad ako ng tingin dito at naglakad papalapit kay Matt, "Mukh
Huling Na-update : 2021-12-21Mistakes, Regrets Chapter 46
"Baby, slow down! You might fall there hawak-hawak mo pa ang kambal mo." suway ko sa mga anak ko nang patakbo silang lumabas ng kwarto matapos ko silang bihisan ng damit panlakad. "Sorry, mom! I am just too excited." my son apologized. Nagpakawala ako ng isang malalim na hininga bago ko ito tinanguan kaya nagpatuloy na ulit sila sa paglakad palabas ng kwarto. Pagkasarang-pagkasara ng pintuan ay mariin kong ipinikit ang mga mata ko at napahilamos ng mukha gamit ang mga palad ko. Oh gosh, am I actually doing this?! Bakit pa kasi pumayag pa ako sa mga anak ko? I cannot imagine myself entering that goddamned house! Pero wala na! Andoon na, e! Pumayag na ako at alam kong masaya sila dahil sa ginawa ko. Ayaw ko naman silang paa
Huling Na-update : 2021-12-22Mistakes, Regrets Chapter 47
Parang batang iginala ko ang mga mata ko sa kalawakan ng bahay. It is still the same, kung ano ito noong iniwan ko, ganoon pa rin hanggang ngayon. Pwera na lang sa mga kasambahay na kinuha niya na silang binati ng anak kong si Matt pagkapasok namin kanina."Lenny, can you get us some drinks? Orange juice will do. Basta huwag masyadong maalat, a, baka magka-UTI itong mga anak namin." I heard him talked from my back.A woman named Lenny nodded politely and immediately went to the kitchen. Ilang sandali pa ay narinig ko na itong kausap ang mga anak ko. Samantalang ako ay parang baliw na nakatayo rito.I can't move. Para akong tuod dito. I can't stop myself from reminiscing the past. Dito ako mismo nakatayo roon noong tawag-tawag ko siy
Huling Na-update : 2021-12-23Mistakes, Regrets Chapter 48
"Mommy? Daddy?"I automatically pushed him hard away from my when suddenly, I heard my son's voice. Mabuti na lang hindi na nanlaban itong lalaking ito kaya tuluyan na itong kumalas sa pagkakayakap niya sa akin. Mabilis akong umakyat upang salubungin ang mga anak ko roon. Pagkarating ko ay maingat kong binuhat si Feli at hinawakan ang kamay ni Matt."Mommy, are you crying po?"I forced to flash my son a smile and shook my head, "No, baby. Um-aching lang si mommy. Medyo malamig kasi aircon dito, e." palusot ko na lang na pinaniwalaan naman ka agad ng anak ko."By the way, mommy, we was about to call you to go and see our room po. Pero bakit bababa na po tayo?""We need to go home na, baby, e.""Po? Kakarating lang po natin dito, 'diba po, mommy?""Pero, baby kasi, tumawag si nanay. Kailangan na raw natin
Huling Na-update : 2021-12-24Mistakes, Regrets Chapter 49
"Good morning, baby.." Mahinang saad ko sa anak kong babae habang marahang pinaghahaplos ang pisngi nito. "Baby, nasaan ba si kuya mo?" tanong ko kahit na alam kong hindi niya ako naririnig lalo na't nakapikit pa ang mga mata nito. Napangiwi lang ang anak ko at bahagyang umungol nang siguro'y napansin niya ang magalaw kong kamay sa pisngi niya at umikot ito patalikod sa akin. Natawa nga lang ako dahil nang tumalikod siya ay hawak-hawak niya pa rin ang daliri ko. Napalingon ulit ako sa kabilang gilid ko upang hanapin si Matthew na kanina pa wala simula noong magising ako. Akala ko ay umihi lang siya o ano dahil sobrang aga pa talaga ngayon. Ibinalik ko ang mga mata ko sa anak kong babae na ngayon ay hawak-hawak pa rin ang kamay kong nakalapat sa pisngi niya. Marahan ko itong hinila paharap sa akin, hindi naman ako nahirapan dahil sumunod ka agad ito habang nakapikit pa
Huling Na-update : 2021-12-25Mistakes, Regrets Chapter 50
Pagkatapos niyun ay hindi na ako nakapagsalita pa dahil biglang pumasok si kuya Mark sa kusina ay tinanong kung ano ang ulam dahil amoy masarap daw at nakarating na sa sala ang amoy.Nag-handa na lamang ako ng mga gagamitin sa pagkain at pagkatapos ay tinawag na rin sila sa sala. Katulad nga ng kanina, iniiwasan pa rin ako ni Matt at tanging si Feli lang ang masayang tumakbo at lumapit sa akin.Wala ni-isa ang nagsubok ng magsalita, mabuti na lamang at binasag din ni kuya ang katahimikan at nagkwento tungkol sa kaniyang mga anak kaya nakisali na rin si Matthew sa usapan at sinabing gusto niyang pumunta kina kuya upang makipaglaro sa kanilang mga pinsang si Jorge at Marco.Pero sa tuwing, sumasali naman ako sa usapan ay bigla na lang tumatahimik si Matt kaya mas pinili ko na lamang na manahimik.Natapos ang aming pagkain at nagboluntaryo na akong magligpit ng mga pinagkainan dahil kinakailangan pang umalis ni nanay para buksan ang tindaha
Huling Na-update : 2021-12-26Mistakes, Regrets Chapter 51
Ilang sandali pa ay napagpasyahan ko nang bumalik sa loob ng bahay upang puntahan ang mga anak ko. Sinamahan ko na lamang sila roong maglaro dahil mamayang tanghali ay lalabas kami. Isasama ko sila sa mall upang mamili ng grocery, alam ko kasing simula noong nakabalik na sila rito ay hindi na sila nakakalabas pa ng bahay dahil sa pagbaha kaya kailangan pa silang kargahin."Where are we going, mommy?" I smiled when my princess asked.Kasalukuyan kaming nakasakay sa taxi papuntang mall kung saan mago-grocery ako, pagkatapos ay dadaan kami sa arcades para libangin ang mga anak ko."We are going to mall, princess. You want to play games there, right?" I replied that made her smile. Uh, that's the most precious thing I have ever seen. My daughter's smile.Hindi na ito nagtanong pa pagkatapos at humarap na ulit sa kaniyang kuya na nililibang ang sarili sa cellphone hawak nitong cellphone habang
Huling Na-update : 2021-12-27Mistakes, Regrets Chapter 52
"We're here!""Yeheyyy! Princess, we're finally going to live here with daddy! And lola told me that they will also come here too!"Hindi na ako nagsalita pa at tulalang nakatingin lang sa mansyong kaharap ko kung saan nakaparada ang kotseng sinakyan namin kanina. I gulped.Totoo na ba talaga ang mga pangyayaring ito?"Ako na dyan." nagbalik lang sa reyalidad ang isipan ko nang marinig ko ang baritono nitong boses sa likuran ko.Muntik ko nang makalimutan ang pakay ko. Kanina pa pala ako nakatayo rito sa likuran ng kotse upang sana ay kunin ang mga bagahe namin ng mga anak ko. Dalawa lang naman ang dala ko, laman dito ang mga damit ng kambal kasali na rin ang akin, at sa tingin ko ay hindi yata ito aabot ng limang buwan. Oo, hindi ko talaga dinala lahat upang may pandahilan akong umuwi kami sa bahay. Hindi ko yata kakayaning tumira rito ng matagal. Kasama
Huling Na-update : 2021-12-28
Pinakabagong kabanata
Mistakes, Regrets EPILOGUE
I didn't know that life would be this hard for me. That life would let me experience this all hardships. Ganoon ba talaga kalaki ng naging kasalanan ko? Pinagsisihan ko naman, e. Lahat ng iyon ay pinagsisihan ko na. Pero mukhang ipinamukha lang ng tadhana sa akin na hindi pa ako lubos na natuto at hinayaan niya pa akong makaranas ng ganito kasakit.Ito na yata ang pinakamasakit na pangyayari sa buong buhay ko. Ang makita sa ganitong kalagayan ang mag-ina ko na nag-aagaw buhay, samantalang ako itong buhay na buhay at nakatayo sa harapan nila.I stayed with them for I don't know how long. Nasa isang sulok lamang ako at nanghihinang nakaupo sa sahig habang nakasandal ang katawan ko sa pader at nakatitig lamang sa kanila. Paulit-ulit na tinutusok ang puso ko na para bang pinapatay ako na hindi naman ako namamatay.Tila ba'y nililipad ang isipan ko na parang mababaliw ako na kahit tunog ng mga taong nasa labas ay hindi ko
Mistakes, Regrets Chapter 80
"Leo!" I heard her flinched. But I can no longer control my anger. Naghalo na ang parehong inis ko sa pangbibintang ng lalaking iyon at ang problema ko sa palulugi nang kompanya. "Shut up, alright?! I know what I am doing!" I shouted. I'm so sorry, hon. Saad ng isip ko. I promise to apologize to her as soon as we got home. What I wanted now is to go home. I badly want to let go all I've been carrying. Lahat ng bigat ng loob ko gusto kong ilabas. I tightly closed my eyes. "Leo, please.." Pero tila ba'y hinimas ang puso ko nang marinig ko ang umiiyak na pagmamakaawa ni Aries na kailanma'y ayaw ko nang marinig pa ulit. Sa isang iglap ay naglaho lahat ng galit na nararamdaman ko at napalitan ng pagsisisi. Sa oras ding iyon ay alam kong pagsisisihan ko rin ang magiging resulta ng pagkakamaling nagawa ko na naman sa pamilya ko. Tila ba'y nasa isang panagi
Mistakes, Regrets Chapter 79
"Leo! Leo! Mga anak? Asan kayo?" Paulit-ulit kong sigaw hanggang sa tuluyan nang sumuko ang boses ko. Patuloy pa rin ako sa paglalakad sa kawalan. Wala akong makita niisa! Nasa kadiliman ako at tila ba'y isa akong bulag! "Matthew? Feli? Leo?" I called again for the last time until finally I felt the tears in my eyes started to roll down on my cheeks. I can't see anything! Nasaan ba ako?! "Please! Huwag niyo akong iwan!" I pleaded and then that, I lost all my strength as my body fell down. Oh God! What's happening?! I just cried my heart out. I even can hardly breathe caused by such fear I am feeling right now. "Mommy!" Naimulat ko ang mga mata ko nang marinig ko ang boses ng anak kong si Matt na nagpagising ng diwa ko. Mabilis kong naimulat ang mga mata ko at bumungad sa akin ang dalawang mga anak kong nakadungaw sa akin. Pabalikwas akong bumangon at dali-dali sila
Mistakes, Regrets Chapter 78
"Kumusta naman kayo dyan anak? Ang mga bata kumusta? Maayos ba silang nag-aaral? Iyong kapehan mo?" sunod-sunod na tanong ni nanay.Natawa ako rito. Ito namang si nanay, masyadong halatang namimiss kami e. Palihim naman akong napabuntong-hininga sa konklusyong nabuo sa isip ko. Oo nga, matagal-tagal na rin simula noong huli kaming nakabisita sa probinsya dahil sa pagkabusy naming pareho ni Leo kaya siguro ganoon na lang ang pagkamiss ni nanay nang tumawag ako."Ayos naman po, 'nay. Namiss ka po ng mga bata kaya panay kwento ito at request na tawagan kayo, e kaso si Feli lang ang kasama ko po ngayon, 'nay. Marami na rin pong mga kaibigan itong dalawa, kahit pa noong huling pumasok si Feli sa paaralan." nakangiting sagot ko rito.Mas lalo lamang napangiti si nanay, "Ganoon ba? Magandang balita iyan!" sagot niya at mayamaya'y saglit itong inilagay ang cellphone dahil may bumili sa tindahan.Kaya habang hinihintay si nanay ay sandali kong sinilip si Feli kasa
Mistakes, Regrets Chapter 77
Time flies fast and we became more close, I became more contented with my family. Ganoon lamang ang naging takbo ng buhay namin at madalas kaming namamasyal tuwing Weekends, I even started to enroll Feli to a homeschool dahil sooner ay babalik na kami sa doktor ni Feli for her operation on her Cochlear implant. I am excited yet nervous. I and Leo were even having a hard time deciding and so we ask for nanay and tatay's help and they immediately agreed as long as the doctor could assure the safety of my princess.Kaya simula noong nakaraang linggo ay si Matt na lamang ang pumapasok sa eskwelahan niya. Sinasama naman namin si Feli dahil hindi siya pwedeng iwan sa bahay lalo na't alas nwebe pa ang dating ng assigned homeschool teacher niya kaya isasama ko muna siya sa akin dito sa shop at uuwi rin kami mamaya."Take care, baby Matt ah? Be good in school." I said to my son and kissed him on his cheeks, I then faced Leo that looked preoccupied, kanina pa siya ganito.
Mistakes, Regrets Chapter 76
Naalimpungatan ako nang maramdaman ko ang paghalik-halik ni Leo sa aking noo habang magkayakap kami sa ilalim ng kumot. Mas lalo ko lang isiniksik ang sarili ko rito nang lumapat sa hubad kong balat ang malamig na hanging galing sa aircon."Nilalamig ba misis ko?" I heard his husky voice at the top of my head. I nodded my head with my eyes still closed."Oh, let me hug you even more.." And as what he said, he hugged me even tighter that I giggled.Sobra talaga akong napagod kagabi dahil dumalo kami ng selebrasyon sa Thanksgiving nina Sharon at ng asawa niya. Sinama ko na lang din ang mga anak ko pati si Leo kaya opisyal ko na itong napakilala bilang asawa ko.Pag uwi pa ay mas lalo lang yata akong napagod kasi nang-aakit na naman kasi itong damugo kong asawa dahil gusto niya akong sabayan sa pagligo. Sino ba naman ako para tumanggi kong mismong biyaya na ang nasa harap ko? Ugh! So much of that.Thankfully, kinabukasan matapos naging usapan namin no
Mistakes, Regrets Chapter 75
"Hi, lola! Hi, lolo! Hi, our beautiful titas and tito Marky!" Matthew loudly greeted as soon as he entered the gate.Napagpasyahan kasi naming bumisita rito dahil holiday naman ngayon at mukhang namimiss na nga nila ang kambal."Mga apo!" napangiti agad ako nang marinig ko ang masayang boses ni nanay.Sinalubong ka agad ito ng mga bata at nagmano bago tuluyang niyakap ang kanilang lola, "Namiss ko kayo mga apo!""Kami rin po lola!"Ah, a part of me felt was disappointed to myself. E, paano, nitong mga nagdaang linggo ay hindi ko na masyadong natatawagan sina nanay kahit na alam kong sobrang namimiss na nila ang kambal dahil simula pa noong ipinanganak ko sila ay hindi na ito malayo-layo sa kanila ni tatay.Ilang saglit pa ay nag-angat ng tingin si nanay sa amin ni Leo na ngayo'y kakalabas lang ng kotse habang bitbit ang mga pasalubong namin, "Hi, 'nay!" bati ni Leo."Mga anak! Halikayo! Naghihintay sila sa loob lalo na ang tatay ninyo
Mistakes, Regrets Chapter 74
And without warning, he kissed me on my lips.I was dumbstruck for seconds until I finally felt his lips moving, and that made my eyes closed as I followed every movement he does.Oh God, I can't deny the fact that I missed this.I was too destucted by our kisses that I didn't notice that my both hands are already travelling to his nape. The other one was busy caressing his smooth hair."Ah, I miss you so much, wife." he whispered between our kisses."I miss you too." I replied.He planted a soundful kiss on my lips before he swiftly took his eyesglasses off and threw it on the bedside table near us.Mayamaya pa ay hinarap ulit ako nito at sinunggaban ako ng isang mapusok na halik. Naramdaman ko ang marahang pagmasahe nito sa aking baywang at unti-unting paglakbay ng kaniyang kamay patungo sa aking pisngi.Hindi ko na alintana ang malapit nang matanggal na tuwalyang nakabalot sa aking katawan dahil sa sensyasyong binibigay nito
Mistakes, Regrets Chapter 73
Naalimpungatan ako nang makaramdam ako ng kamay sa bandang tiyan ko. Nang idilat ko ang mga mata ko ay ka agad akong napangiwi buhat ng pagkasilaw sa araw na nanggagaling sa bintana nitong kwarto. I again closed my eyes.Kumilos ako para humarap sa gilid, ngunit sa gulat ko ay mas lalo lamang pumulupot ang kamay sa aking baywang. Doon ko lamang napagtantong katabi ko pala si Leo at siya ang may ari nitong kamay na ito.Dinilat ko ang mga mata ko at bumungad sa akin ang tulog na tulog na si Leo habang nakaharap sa akin.It felt somehow like Deja Vu, but it actually wasn't. This is my morning routine back then. I am always the first one to wake up and then I get to spend the whole time staring at his sleeping face with his hand on my tummy. I always does that. Nothing really changed.I stared at his slightly opened mouth. Ang gwapo nga naman talaga nitong isang ito kahit na tulog. Ganoon pa rin talaga ito matulog. I silently laughed
