Mag-log inShare
Chapter 20
Huling Na-update:
2021-11-07 07:55:12"Im so sorry, Aries...forgive me."
My system stopped from working for a seconds. Para bang may biglang pumisil ng puso ko dahilan upang nahirapan akong huminga.
Why am I feeling this? Hindi ba dapat ay tumawa ako at sa wakas ay narinig ko rin ang salitang iyan sa bibig niya? Pero bakit parang mas nangingibabaw ang sakit sa nararamdaman ko?
Naninigas man ay pinilit ko pa ring ikilos ang kamay ko. Umayos ako ng pag-upo at ipinatong ang mga kamay ko sa aking hita. Kinuyom ko ang kamao ko upang labanan ang sariling mapaiyak. Nakakainis! Bakit pakiramdam ko a
Kaugnay na kabanata
Mistakes, Regrets Chapter 21
Napangiwi ako nang marinig ko ang malakas na pagtunog ng alarm clock sa gilid ng kamang hinihigaan ko. Inabot ko ito habang nanatili pa ring nakahiga at pinatay.Ah! Inaantok pa rin ako. Hatinggabi na rin kasi ako nakatulog kagabi. Hindi kasi ako dinadalaw ng antok kahit anong gawin ko. I drank milk and watched tv pero hindi talaga. Panigurado'y sa kakainom ko ito ng kape."Freaking—ugh!" I groaned.Pikit-matang bumangon ako pagkatapos ay nag-inat ng katawan. It's 3:30 AM in the morning. Kahit gusto kong humiga at matulog ulit, hindi na talaga puwede at kailangan ko pang maghanda ng aking sarili para sa trabaho.Nagpakawala ako ng buntong-hininga. It has bee
Huling Na-update : 2021-11-09Mistakes, Regrets Chapter 22
"Wait! Ari, I'm just joking!" I heard him laughed. Nagpatuloy lang ako sa paglalakad. Nakatalikod na ako rito kaya malaya na akong nakakangiti.Mayamaya pa ay mabilis kong binura ang ngiti sa mga labi ko nang maramdaman ko ang presensiya nito sa likuran ko. Mariin kong ipinagdikit ang mga labi ko nang marinig ko ang boses nito."Okay, seryoso na. I'm just thinking, how about we spend our night at my daddy's condo unit?" saad nito.Napakunot naman ang noo ko at tiningnan ito, "Ano?""H'wag ka munang umuwi sa boarding house mo." he said."Hindi puwe
Huling Na-update : 2021-11-11Mistakes, Regrets Chapter 23
Pareho kaming nakahiga ni Leo sa maliit na kama nitong kwarto ng bahay namin. Hindi kami nahihirapang humiga dahil sakto lang ito sa dalawang tao."It's so fresh in here.." he commented."Sabi ko sa'yo, e. Natural lang ang lamig dito, hindi katulad sa condo mo at bahay niyo na aircon lang." natatawang saad ko rito."Tama ka nga." pagsang-ayon nito.Nakaunan lamang ako sa braso nito at pareho kaming nakaharap sa bubong ng maliit naming bahay.Ito ang unang beses na magpunta si Leo rito sa probinsiya upang bisitahin ang pamilya ko. Ipinakilala ko lang kasi ito kina nanay bilang
Huling Na-update : 2021-11-14Mistakes, Regrets Chapter 24
My eyes widen in shock, "P—Pupunta kayo rito?" I unconsciously asked."Yes po, and I'm so very excited! Please wait us there, mommy! We're going to your building!"Natawa ako sa sinabi ng anak ko at nagsimula na ulit magmaneho, "Oh no, baby. That building isn't mommy's house. 'Diba, I told you, that's a condominium. I pay to live there." I corrected him. Still wearing my big smile.Narinig ko ang pag-ah ng anak ko sa kabilang linya. Naiisip ko pa lang ang mukha ng anak kong kinokoreksyunan ko, ang sarap pisil-pisilin ng kaniyang mga pisngi."Why don't you just buy the whole building, mom? You have a lots of money." my son innocently questioned.
Huling Na-update : 2021-11-19Mistakes, Regrets Chapter 25
"Good morning, mommy!"Pagkamulat na pagkamulat ng mga mata ko ay bumungad sa akin ang mga anak kong masayang nakangiti habang nakaupo sa magkabilang gilid ko."Good morning, mga anak!" I greeted back with my hands busy translating every words I said.Ipinatong ko ang kaliwang kamay ko sa ulo ni Matthew na samantalang ang kabila naman ay marahang hinahaplos ang balikat ng anak kong si Feli."You aren't tired anymore, princess?" I asked my daughter.She just smiled and shook her head. I smiled back and caressed her long smooth hair.
Huling Na-update : 2021-11-21Mistakes, Regrets Chapter 26
.Nakita kong humigop ng kape galing sa kaniyang tasa si Mister Rizardo, isa sa mga kasosyo ko. He owned a 2 large companies here in Philippines and in Japan and is considered as business tycoon. Hindi naman ako nagsising pinili siya bilang isa sa mga kasosyo ko dahil talagang maaasahan at mapagkakatiwalaan siyang tao. We have some similarities and one of those is being passionate to our business."Your secretary makes good coffee." he suddenly commented.I giggled, "Yes, she is." I agreed.Marami kaming pinag-usapan tungkol sa negosyo, hanggang sa dumapo tuluyan na kami sa personal naming buhay.It was Mister Martinez who s
Huling Na-update : 2021-11-23Mistakes, Regrets Chapter 27
It has been almost a week since that incident happened. I stayed inside our room whenever I got home from work.Pinilit kong kalimutan ang pangyayaring iyon. I even fired Mia because of what she did that night. Yes! I tried to get rid from everything that might involve my wife! Not because I still hate her, but because I'm afraid! I'm guilty for what I've done!Sinunod ko ang utak ko! Hindi ko man lang pinakinggan ang puso ko dahil tuluyan na akong natapakan ng mga komentong naririnig ko galing sa ibang tao!Sa loob ng mga araw na iyon ay hindi ko man lang nagawang bisitahin o hanapin ang mag-ina ko. I tried calling her family but they already blocked me.Pero hab
Huling Na-update : 2021-11-24Mistakes, Regrets Chapter 28
"I never stop loving you, Ari.." May kung anong sumipa sa puso ko nang marinig ko ang mga katagang iyon galing mismo sa kaniya. Damn, that was the exact words that I wanted to hear from him back then. That words. Pero wala. Mas pinili niyang saktan ako at iwan. Sobrang sakit niyon. A tear escaped from my eye. Mabuti na lamang at nakatalikod ako rito at hindi niya ako makikitang lumuluha. Pakiramdam ko ay paulit-ulit na pinipiga ang puso ko na nahihirapan na akong huminga ng normal. Minsan ko nang pinalanganing sabihin niya ang mga iyon sa akin noon. Akala ko ay ako bilang asawa ang nagkulang, ngunit hindi pala. Hindi ako nagkulang, siya ang hindi marunong makuntento. Natatakot na akong nagtiwala ulit. Lalong lalo na sa kaniya. Ganoon ka laki ang naging epekto ng ginawa niya sa akin noon. I almost lost my children. No, not just them, us. We almost died from the time he decided to leave us inside that ro
Huling Na-update : 2021-12-01
Pinakabagong kabanata
Mistakes, Regrets EPILOGUE
I didn't know that life would be this hard for me. That life would let me experience this all hardships. Ganoon ba talaga kalaki ng naging kasalanan ko? Pinagsisihan ko naman, e. Lahat ng iyon ay pinagsisihan ko na. Pero mukhang ipinamukha lang ng tadhana sa akin na hindi pa ako lubos na natuto at hinayaan niya pa akong makaranas ng ganito kasakit.Ito na yata ang pinakamasakit na pangyayari sa buong buhay ko. Ang makita sa ganitong kalagayan ang mag-ina ko na nag-aagaw buhay, samantalang ako itong buhay na buhay at nakatayo sa harapan nila.I stayed with them for I don't know how long. Nasa isang sulok lamang ako at nanghihinang nakaupo sa sahig habang nakasandal ang katawan ko sa pader at nakatitig lamang sa kanila. Paulit-ulit na tinutusok ang puso ko na para bang pinapatay ako na hindi naman ako namamatay.Tila ba'y nililipad ang isipan ko na parang mababaliw ako na kahit tunog ng mga taong nasa labas ay hindi ko
Mistakes, Regrets Chapter 80
"Leo!" I heard her flinched. But I can no longer control my anger. Naghalo na ang parehong inis ko sa pangbibintang ng lalaking iyon at ang problema ko sa palulugi nang kompanya. "Shut up, alright?! I know what I am doing!" I shouted. I'm so sorry, hon. Saad ng isip ko. I promise to apologize to her as soon as we got home. What I wanted now is to go home. I badly want to let go all I've been carrying. Lahat ng bigat ng loob ko gusto kong ilabas. I tightly closed my eyes. "Leo, please.." Pero tila ba'y hinimas ang puso ko nang marinig ko ang umiiyak na pagmamakaawa ni Aries na kailanma'y ayaw ko nang marinig pa ulit. Sa isang iglap ay naglaho lahat ng galit na nararamdaman ko at napalitan ng pagsisisi. Sa oras ding iyon ay alam kong pagsisisihan ko rin ang magiging resulta ng pagkakamaling nagawa ko na naman sa pamilya ko. Tila ba'y nasa isang panagi
Mistakes, Regrets Chapter 79
"Leo! Leo! Mga anak? Asan kayo?" Paulit-ulit kong sigaw hanggang sa tuluyan nang sumuko ang boses ko. Patuloy pa rin ako sa paglalakad sa kawalan. Wala akong makita niisa! Nasa kadiliman ako at tila ba'y isa akong bulag! "Matthew? Feli? Leo?" I called again for the last time until finally I felt the tears in my eyes started to roll down on my cheeks. I can't see anything! Nasaan ba ako?! "Please! Huwag niyo akong iwan!" I pleaded and then that, I lost all my strength as my body fell down. Oh God! What's happening?! I just cried my heart out. I even can hardly breathe caused by such fear I am feeling right now. "Mommy!" Naimulat ko ang mga mata ko nang marinig ko ang boses ng anak kong si Matt na nagpagising ng diwa ko. Mabilis kong naimulat ang mga mata ko at bumungad sa akin ang dalawang mga anak kong nakadungaw sa akin. Pabalikwas akong bumangon at dali-dali sila
Mistakes, Regrets Chapter 78
"Kumusta naman kayo dyan anak? Ang mga bata kumusta? Maayos ba silang nag-aaral? Iyong kapehan mo?" sunod-sunod na tanong ni nanay.Natawa ako rito. Ito namang si nanay, masyadong halatang namimiss kami e. Palihim naman akong napabuntong-hininga sa konklusyong nabuo sa isip ko. Oo nga, matagal-tagal na rin simula noong huli kaming nakabisita sa probinsya dahil sa pagkabusy naming pareho ni Leo kaya siguro ganoon na lang ang pagkamiss ni nanay nang tumawag ako."Ayos naman po, 'nay. Namiss ka po ng mga bata kaya panay kwento ito at request na tawagan kayo, e kaso si Feli lang ang kasama ko po ngayon, 'nay. Marami na rin pong mga kaibigan itong dalawa, kahit pa noong huling pumasok si Feli sa paaralan." nakangiting sagot ko rito.Mas lalo lamang napangiti si nanay, "Ganoon ba? Magandang balita iyan!" sagot niya at mayamaya'y saglit itong inilagay ang cellphone dahil may bumili sa tindahan.Kaya habang hinihintay si nanay ay sandali kong sinilip si Feli kasa
Mistakes, Regrets Chapter 77
Time flies fast and we became more close, I became more contented with my family. Ganoon lamang ang naging takbo ng buhay namin at madalas kaming namamasyal tuwing Weekends, I even started to enroll Feli to a homeschool dahil sooner ay babalik na kami sa doktor ni Feli for her operation on her Cochlear implant. I am excited yet nervous. I and Leo were even having a hard time deciding and so we ask for nanay and tatay's help and they immediately agreed as long as the doctor could assure the safety of my princess.Kaya simula noong nakaraang linggo ay si Matt na lamang ang pumapasok sa eskwelahan niya. Sinasama naman namin si Feli dahil hindi siya pwedeng iwan sa bahay lalo na't alas nwebe pa ang dating ng assigned homeschool teacher niya kaya isasama ko muna siya sa akin dito sa shop at uuwi rin kami mamaya."Take care, baby Matt ah? Be good in school." I said to my son and kissed him on his cheeks, I then faced Leo that looked preoccupied, kanina pa siya ganito.
Mistakes, Regrets Chapter 76
Naalimpungatan ako nang maramdaman ko ang paghalik-halik ni Leo sa aking noo habang magkayakap kami sa ilalim ng kumot. Mas lalo ko lang isiniksik ang sarili ko rito nang lumapat sa hubad kong balat ang malamig na hanging galing sa aircon."Nilalamig ba misis ko?" I heard his husky voice at the top of my head. I nodded my head with my eyes still closed."Oh, let me hug you even more.." And as what he said, he hugged me even tighter that I giggled.Sobra talaga akong napagod kagabi dahil dumalo kami ng selebrasyon sa Thanksgiving nina Sharon at ng asawa niya. Sinama ko na lang din ang mga anak ko pati si Leo kaya opisyal ko na itong napakilala bilang asawa ko.Pag uwi pa ay mas lalo lang yata akong napagod kasi nang-aakit na naman kasi itong damugo kong asawa dahil gusto niya akong sabayan sa pagligo. Sino ba naman ako para tumanggi kong mismong biyaya na ang nasa harap ko? Ugh! So much of that.Thankfully, kinabukasan matapos naging usapan namin no
Mistakes, Regrets Chapter 75
"Hi, lola! Hi, lolo! Hi, our beautiful titas and tito Marky!" Matthew loudly greeted as soon as he entered the gate.Napagpasyahan kasi naming bumisita rito dahil holiday naman ngayon at mukhang namimiss na nga nila ang kambal."Mga apo!" napangiti agad ako nang marinig ko ang masayang boses ni nanay.Sinalubong ka agad ito ng mga bata at nagmano bago tuluyang niyakap ang kanilang lola, "Namiss ko kayo mga apo!""Kami rin po lola!"Ah, a part of me felt was disappointed to myself. E, paano, nitong mga nagdaang linggo ay hindi ko na masyadong natatawagan sina nanay kahit na alam kong sobrang namimiss na nila ang kambal dahil simula pa noong ipinanganak ko sila ay hindi na ito malayo-layo sa kanila ni tatay.Ilang saglit pa ay nag-angat ng tingin si nanay sa amin ni Leo na ngayo'y kakalabas lang ng kotse habang bitbit ang mga pasalubong namin, "Hi, 'nay!" bati ni Leo."Mga anak! Halikayo! Naghihintay sila sa loob lalo na ang tatay ninyo
Mistakes, Regrets Chapter 74
And without warning, he kissed me on my lips.I was dumbstruck for seconds until I finally felt his lips moving, and that made my eyes closed as I followed every movement he does.Oh God, I can't deny the fact that I missed this.I was too destucted by our kisses that I didn't notice that my both hands are already travelling to his nape. The other one was busy caressing his smooth hair."Ah, I miss you so much, wife." he whispered between our kisses."I miss you too." I replied.He planted a soundful kiss on my lips before he swiftly took his eyesglasses off and threw it on the bedside table near us.Mayamaya pa ay hinarap ulit ako nito at sinunggaban ako ng isang mapusok na halik. Naramdaman ko ang marahang pagmasahe nito sa aking baywang at unti-unting paglakbay ng kaniyang kamay patungo sa aking pisngi.Hindi ko na alintana ang malapit nang matanggal na tuwalyang nakabalot sa aking katawan dahil sa sensyasyong binibigay nito
Mistakes, Regrets Chapter 73
Naalimpungatan ako nang makaramdam ako ng kamay sa bandang tiyan ko. Nang idilat ko ang mga mata ko ay ka agad akong napangiwi buhat ng pagkasilaw sa araw na nanggagaling sa bintana nitong kwarto. I again closed my eyes.Kumilos ako para humarap sa gilid, ngunit sa gulat ko ay mas lalo lamang pumulupot ang kamay sa aking baywang. Doon ko lamang napagtantong katabi ko pala si Leo at siya ang may ari nitong kamay na ito.Dinilat ko ang mga mata ko at bumungad sa akin ang tulog na tulog na si Leo habang nakaharap sa akin.It felt somehow like Deja Vu, but it actually wasn't. This is my morning routine back then. I am always the first one to wake up and then I get to spend the whole time staring at his sleeping face with his hand on my tummy. I always does that. Nothing really changed.I stared at his slightly opened mouth. Ang gwapo nga naman talaga nitong isang ito kahit na tulog. Ganoon pa rin talaga ito matulog. I silently laughed
