Three hours later..."Ako ang magiging look out ha, ibukas mo lang yung pinto at sesenyasan kita kapag okay na." tumango-tango ako sa sinasabi ni Roberto.Kinakabahan ako sa gagawin naming pagtakas, naka-set na lahat ng gagawin namin. Pagkatapos kumain ng agahan kanina ay dumiretso kami ni Roberto sa kwarto para pag-usapan ang gagawin namin at ito na nga umabot na kami dito, siya ang magiging look out kina mommy at daddy at kapag okay na ay si-senyasan niya ako para maunang lumabas. "Whoo!" huminga ako ng malalim at nakaisip ng kalokohan, nangingiti ako sa isip ko. Pinapanood ko si Roberto para maisagawa ko na yung plano ko at nung nasakto na tumingin sa'kin si Roberto ay umamba ako na tatalon ng mataas. "NO!" sigaw nito at kanda-dapa sa pagtakbo papunta sa'kin habang takot na takot pero ang takot nitong ekspresiyon ay napalitan ng inis ng makita akong nakatayo lang at tawa ng tawa. Pero hindi siya ang pinagtatawanan ko kundi yung tao na nakatayo sa likuran nito."Tatakas pa kayo ha
"What took you so long!?" Pagbaba palang namin sa kotse yan na ang binungad sa'min ni Mommy kaya naman todo sa paghingi ng pasensya si Roberto ."Sorry Mom, hindi namin napansin yung oras." "Seriously Roberto!?" Galit talaga si Mommy kaya puro singhal ang ginagawa nito ngayon at ang pinagbubuntunan nito ng galit ay ang sariling anak."Mommy sorry kung na-late kami sa napag-usapan na oras sobrang ganda po kase nung pinanuod namin kaya hindi na namin napansin yung oras." Sumingit na ako dahil baka humaba at lumala ang pagtatalunan ng mag-ina kaya naman mabuti ng mapigilan ang mga ito."Let's go, kayo nalang ang hinihintay namin." Nagkatinginan kami ni Roberto, kapwa magkaiba ang ekspresiyon namin, ito ay nakanganga at hindi makapaniwala sa pagbabago ng tono ng mommy nito at ako naman ay nakangiti habang nakatingin sa mukha nito.Nagsimula kaming maglakad sa kinaroroonan ng van dahil yun daw ang gagamitin namin para kasya kaming lahat at habang naglalakad kami ay biglang nagtanong s
Roberto point of viewThe moment Christelle left para gumamit ng banyo ay magtutulak na sa'kin na sundan ko ito. Kaya naman sinunod ko ang instinct ko pero kaagad akong kinwestiyon ng magulang ko."Where are you going Roberto?" Napahinto ako sa tangkang pag-alis ng marinig ko ang nagtatakang tanong ni Mommy."Kay Christelle" they immediately rolled their eyes as soon as they heard my answer."Jesus Roberto let her be, nag-cr lang naman siya." Paliwanag nila pero hindi nagbago ang pakiramdam ko."I'm worried Mom, please let me go see her. Kahit mauna na kayo sa sasakyan at ako nalang ang maghihintay sa kanya." Mukhang napansin naman ng mga ito na seryoso ako kaya naman tinanguan nalang nila ako.Nang makuha ko ang approval mula sa kanila ay tumalikod na ako para magtungo sa cr ng mga babae. Nasa malayo palang ako ay kakaiba na ang kabog ng dibdib ko na parang may nagsasabi sa'kin na may nangyaring masama sa mag-ina ko, isang bagay na ikinakatakot ko. Habang naglalakad ako palapit sa c
Christelle point of viewExact 15 minutes mula ng makaalis kami sa restaurant ay natagpuan ko ang sarili ko na nakasakay sa passenger seat ng isang kotse na hindi ko alam kung kanino. Iginala ko ang paningin ko at nakita ko si Amanda na tahimik na nagmamaneho."Why're you doing this Amanda?" tanong ko at nagkabit ng seatbelt.Tinapunan ako nito ng tingin at saka nakangising bumaling sa unahan. "Just shut up and sit still." sagot nito at nagsimulang magpatakbo ng mabilis. "You want me to shut up and sit still? Are you kidding me?" Singhal ko dito pero wrong moved dahil isang sampal ang pinakawalan nito."Shut up, or else kasabay mong mawawala ang anak mo!" banta nito Tinikom ko ang bibig ko at tahimik na hinintay na makarating kung saanman ako dadalhin ni Amanda.Pero ilang minuto pa lang akong nananahimik ay hindi na ako nakatiis."Why did you kill Lyndon?" I ask and wait for her reply patiently pero hindi iyon nangyari dahil nanatili itong tahimik.Lumipas ang minuto at tumuntong
Roberto point of viewNaalimpungatan ako ng maramdaman ko na may nakagadan sa'kin. Pasimple kong iminulat ang mga mata ko at kitang-kita ko ang likod ni Amanda sa ibabaw ko. Pasimple kung tinanaw so Christelle at halos madurog ang puso ko pagkakita sa mga luha nito. Iniwas ko ang tingin ko dito at pasimpleng tinanggal ang pagkakatali ng mga kamay ko. Nagpasalamat ako dahil hindi mahigpit ang pagkakatali dito kaya naman madali ko lang itong naalis, at nung maalis ko na ito ay sakto namang nawalan ng malay si Christelle kaya bago pa tuluyang mag-isa ang kaselanan namin ni Amanda ay mabilis ko itong itinulak para maialis sa ibabaw ko.Gulat na gulat itong napatingin sa'kin habang nakalupagi sa sahig. Sinamantala ko ang pagkakagulat nito para alisin ang tali sa mga paa ko at ayusin ang sarili ko, nung makita ko itong patayo na ay inilang hakbang ko ang pagitan namin at magkasunod na sampal ang ibinigay ko dito. Napabaling ang mukha nito at kitang-kita ko ang pamumula niyo."You dare to
Christelle point of view"Miss I appreciate it you stop hugging my husband like a vine!" Pinukol ako ng masamang tingin nung babaeng hindi ko kilala, mukhang hindi nito nagustuhan ang ginawa kong pang-aabala."Hon, who is she, and why is she claiming you her husband!?" Mataas ang boses nito.Tumaas ang kilay ko at napairap ako pagkarinig sa sinabi nito."Why don't you tell her Roberto?" Binalingan ko ng tingin si Roberto habang hinihintay ang magiging sagot nito pero nanatili itong tahimik kaya naman pinandilatan ko ito at mukha naman tinablan ito dahil kaagad itong nagpaliwanag."Y-Yes Glacier, she is my wife and s-she's carrying our child." Kumunot ang noo ko dahil sa pagkakautal nito."Why're you stuttering?" Magkakasunod itong umiling at kaagad na umalis sa pagkakayakap ni Glacier para lapitan ako at suyuin."What the heck are you talking about!?" Parang bata na nagpapadyak ang babae na tinawag ni Roberto na Glacier."I'm sorry but we don't accept childishness here, so if you do
One week after I got out from the hospital bumalik ako sa pagta-trabaho but I'm only allowed to do it from home dahil hindi na pumayag si Roberto na maglalabas pa ako ng bahay dahil malaki na ang tiyan ko. And in those days wala akong ibang inatupag kundi ayusin ang merger ng company namin ni Roberto, napilit ko na din ito sa gusto kong mangyari kahit na mukhang tutol ito, naalala ko pa nga yung sinabi niya nung nakaraang gabi lang habang nag-uusap kami tungkol sa finalizing."Baby, you know that we don't need to do the merger, kasi gusto ko na yung company na pinaghirapan mo ay nakakabit pa din sa pangalan mo." that his exact words.I was touched and amazed by his offer but I have decided and no one's gonna break my decision."I understand you baby, but I made up my mind and besides merger is a good thing for us, especially ngayon na manganganak na ako. I don't want to bother Monica nor Lucas to look up at my company, kapag nag-meege na ang company natin ikaw na ang bahala sa lahat.
The meeting is a chaos pag-bungad palang ng mukha ko sa screen nagkanya-kanya nang komento ang mga tao pero tanging sa komento lang ni Glacier ako hindi natuwa."Slut!"Tumaas ang kilay ko at ramdam ko ang pagkulo ng dugo ko kaya bago pa ako atakihin sa puso ay inilabas ko na ito."Are you referring to yourself?" Nagsinghapan ang mga ka-zoom meeting ko pero dalawang tao ang hindi masaya sa sinabi ko."What the fuck did you just said!?" Galit na tanong ni Glacier habang nakatingin sa'kin ng masama."Bakit? Totoo naman ang sinabi ko ah!" Giit ko at nginisihan ang mapangit nitong mukha."Ms. De Leon I know that my daughter is not a nice person you know, but you have no right to disrespect her, not in front of me!" Kung nakamamatay lang ang tingin ay malamang nakabulagta na ako ngayon dahil sa pamatay na tingin ni Gilomino Rustan."Mr. Rustan I appreciate what you're doing in my company, I really do but you need to teach your daughter a lesson on how to respect others." Seryoso ang ting