Habang binabagtas ang kahabaan ng edsa papunta sa sariling companya ay hindi mawala sa isipan ni Roberto ang nangyari kanina mula ng mahalikan niya ang labi ng kasambahay at mahaplos ang pinakatatagong kaselanan. Nabuhay ang katawang lupa niya lalo na ng lumapat ang makurba nitong katawan sa katawan niya."Ano kayang pakiramdam ng maangkin siya? SHIT!" napamura siya hindi dahil sa naisip kundi dahil sa naramdamang pagsikip ng pantalon.Mabilis na pinaharurot niya ang sasakyan ng maalala na malelate na siya sa meeting niya sa mga investor.Makalipas ang kalahating oras ay narating din niya ang parking lot ng pag-aaring companya. Papalabas palang siya ng sasakyan ay may natanaw na siyang hindi kaaya-aya. "Anong ginagawa nito dito?" tanong niya sa sarili bago ipinagpatuloy ang paglalakad Nang nasa tapat na niya ito ay plano na sana niyang lagpasan ito pero hindi niya iyon nagawa dahil mahigpit itong yumapos sa katawan niya. "Clarisse what are you doing here?" aniya at saka inalis ang
Kinabukasan.........."RAMONA! RAMONA! RAMONA!" tatlong malalakas na sigaw ang nagpabalikwas sa kanya mula sa masarap na pagkakahimbing. Pansamantala siyang umupo dahil nakaramdam ng pagkahilo dahil sa biglaang pagtayo pero kalaunan ay lumabas din siya ng silid para harapin ang kung sinuman na tumatawag sa kanya.Pupungas-pungas na binuksan niya ang pinto pero kaagad din siyang napatayo ng tuwid ng bumungad sa'kanya ang galit na mukha ni Amanda sa likudan nito ay si Roberto na nakatingin sa kanya na parang agila."Plano mo bang matulog buong maghapon?!" galit na sigaw nito sa'kanya"Amanda! Ang aga-aga, why don't you let her settle first before mo siya pagalitan!" singhal ni Roberto sa asawa. Pinanatili niyang kalmado ang sarili kahit na sa loob-loob niya ay gusto na niyang magpa'gulong-gulong sa kakatawa dahil sa ekspresiyon ng mukha nito."Sige na Ramona magbihis ka na at please lang maligo ka, suot mo pa din yan mula kahapon." napapahiyang nagyuko siya ng ulo sa sinabi ng among la
Isang oras nang pabalik-balik ang tingin niya sa kisame at sa katabi niyang lalaki na mahimbing na natutulog. "Anong ginawa mo Christelle Ramona?" tanong niya sa sarili habang nakatingin sa maamong mukha ng dating kasintahan. Habang nakatitig siya sa nahihimbing nitong mukha ay hindi niya napigilan ang sarili na haplusin ang makinis nitong mukha. Kasabay ng pagdampi ng kamay niya sa mukha nito ay binaha siya ng ala-ala nung una silang naging isa.Flashback...."I didn't know na ang class president namin ay umiinom pala." tinapunan niya ng tingin ang nagsalita. Kung normal na sitwasyon ito ay baka natatarantang tumakbo na siya pero hindi eh masyadong masakit ang nararamdaman niya kaya wala na siyang pakialam.Hindi niya ito pinansin at nagpatuloy lang siya sa pag-inom ng alak hoping na makaramdam ito na ayaw niya ng kausap at umalis ito, pero hindi yata ito marunong makaramdam dahil umupo pa ito sa katabing inuupuan niya at saka siya inakbayan."May problema ba pres?" everyone in her
Nang makarating siya sa mall na napag-usapan ay kaagad niyang hinanap ang starbucks kung saan gaganapin ang meeting nila ni Mr. Vosta. According to the text Monica sent her Mr. Vosta reserve a table for them kaya naman ng makarating siya sa starbucks ay kaagad niyang sinabi ito sa staff na bumungad sa'kanya."Table for how many ma'am?" the staff asked nicely"Reservation for Mr. Vosta." she smiles at the staff"This way please." the staff led her to the table near the window at doon ay nakita niya ang isang binata na nag-uumapaw sa kagwapuhan."Sir?" the staff calls his attention. Dahan-dahang tumingin sa gawi nila ang binata at ang tingin nito ay diretso ang bagsak sa'kanya."You must be Christelle Ramona Sandoval De Leon?" his baritone sexy voice and deep stare sent chills to her spine."And you must be Clarence Dela Vega Vosta?" ganting tanong niya na tinanguan nito without breaking eye contact."It's a pleasure to meet you Mr. Vosta." She express her gratitude while extending her
Kumalabog ng matindi ang puso niya at pakiramdam niya ay bumagal ang pag-galaw ng mga bagay habang nakatingin siya sa doorknob na unti-unti ng umiikot dahil sa taong nagtatangkang magbukas ng pinto ng kwarto niya."Roberto!" she hissed at him kase parang wala lang dito ang nangyayari. Kaya naman gumana kaagad ang isip niya out of impulse itinulak niya ang lalaki paalis sa ibabaw niya making him groan in pain. Mabilis siyang bumangon sa kama at saka inayos ang damit bago tinitigan ng masama ang lalaki. Mukha namang naintindihan ng lalaki ang gusto niyang iparating kaya isa-isa nitong pinagsisipa sa ilalim ng kama ang mga damit na hinubad nito kasama ang panty niyang tinanggal din nito kanina bago paika-ikang nagpunta sa banyo.Kasabay ng dahan-dahang pagsara ng pinto ng banyo ay ang pagbukas ng pinto ng kwarto niya. "Ano ang nangyari sayo at ano yung narinig kong kumalabog?" magkasunod na tanong ng among babae pagkapasok nito sa loob ng kwarto niya.Pinilit niyang pakalmahin ang sari
Kinabukasan....7 in the morning at Ravens MansionBinulabog ang mahimbing niyang pagtulog ng isang tawag ang kaniyang natanggap mula sa'kanyang sekretarya."Monica what is it?" Inaantok na tanong niya. She heard movements from the other line like the person she's talking to is pacing back and forth. "Monica?" Nagtatakang tanong niya pero ang tanging naririnig niya lang is maffled voice. Tinignan niya ang cellphone kung ang secretary ba niya ang tumatawag at hindi kung sino pero napakunot ang noo niya ng makitang ang secretary niya nga ang ito."MONICA!" sigaw niya na mukhang ikinagulat ng nasa kabilang linya dahil nakarinig siya ng bahagyang pagsigaw na kalaunan ay napalitan ng katahimikan. Napaikot ang bilog ng kanyang mga mata at balak na sanang patayin ang tawag ng matigagal siya sa narinig."We have a problem!" Kinakabahang sambit ng kausap niya sa kabilang linya."Am I compromised? Tanong niya habang iniisa-isa sa isip ang mga panahon na kausap niya ang mag-asawa pero wala siy
"Oh bakit ang tahimik niyo? Nakangising tanong niya."Kanina lang nagkakagulo kayo ah." hindi niya maitago ang galak habang pinapanuod ang mga investors niya na parang mga tuta na sobrang aamo."Before we proceed Monica can you ask Ms. Castillo to bring in a refreshment please, thank you." utos niya sa sekretarya at ng makita itong tumango ay pinasalamatan niya ito."Mukhang kalmado na ang lahat, pwede na ba tayong magsimula?" tanong niya ng makaupo siya and everyone in the room nodded in approval."As you can see, I am not here these past few days-" panimula niya sa mahabang sasabihin pero naputol iyon ng may isang tampalasan na nagsalita."Yeah we can see that, you are neglecting your work for nothing." tumalim ang tingin niya sa naging tugon ng pinakabatang investor niya."Mr. De Vera you are one of the youngest investor in my company and you're probably one of the dumbest for CUTTING ME OFF!" lahat ay nagulantang dahil sa biglaan niyang pagsigaw."Does everyone here has a family?"
7 in the morning Ravens Mansion"Where have you been last night?" His wife asked while cutting the meat in her plate gracefully."Ack! Ack!" nasamid siya dahil sa itinanong nito. Kinuha niya ang isang baso ng tubig sa harapan niya at magkakasunod na lumagok dito at saka pasimpleng pinunasan ang tumulong pawis."Are you alright?" nag-aalalang tanong ng asawa.Magkakasunod siyang tumango at balak na sanang isubo ang pagkain na nasa kutsara niya ng mapahinto siya sa muli na namang pagtatanong ng asawa. "So where have you been last night?" Nagbuntong hininga siya at ibinaba ang kutsara na puno ng pagkain bago tinitigan ng seryoso ang asawa. "I was at dominican heights!""What are you doing at dominican heights, you are not the type of person who stays at the most expensive hotel for a day?" napangisi siya sa itinanong ng asawa."Binisita ko lang si Casper!" simpleng sagot niya at saka ipinagpatuloy ang pagkain."Casper Gonzales?" tanong nito na tinanguan ko."So I assumed that Christell
Christelle Point of view"Roberto Christofer get back here!" sigaw ko nang makita kong palabas na ang anak ko sa front door.Abala ako sa paglilinis ng mga nakakalat nitong laruan ng makaisip ito ng kalokohan.Ngumisi sa'kin ang anak ko at tuluyan ng binuksan ang pintuan at lumabas ng bahay."ROBERTO!" sigaw ko sa asawa ko na hindi ko alam kung nasaan ng parte ng bahay.Ilang minuto na ang lumipas ay hindi pa din lumalabas si Roberto kaya naman sinundan ko na ang anak namin dahil baka kung mapano na ito. Though hindi ko inaalala kung makakalabas ito dahil hindi naman mangyayari yun kasi naka-lock ang gate ng bakuran namin."RC, where are you!?" sigaw ko habang ginagala ko ang paningin ko sa buong bakuran, pero hindi ko makita ang anak ko."Roberto!" I called out my husband and just like my son hindi ko din mahanap ang ama nito.Where did they go? Tanong ko sa sarili ko habang umiiling at nagdesisyon na umikot sa buong kabahayan.I was about to give up pero bigla kong naalala na may mi
Six months laterChristelle Point of View"Male-late na tayo sa church! Baka isipin ni Roberto na hindi na ako sisipot" Sigaw ko na naiinip dahil ang tagal kumilos ng mga kasama ko."Hayaan mo si Roberto, busy pa tayo dito oh." giit ni Roana at itinuro ang mga make up na nasa harapan ng salamin.I rolled my eyes at them kasi kanina pa kami nagme-make up hindi na kami matapos-tapos."We've been doing this for hours!" Sancia exclaimed na nagpairap kay Roana."You're so overreacting cousin kaya hindi ka inaalok ng kasal ni Lucas eh." imbes na mainis ay lumungkot ang mga mata ni Sancia pagkarinig sa pang-aasar ng pinsan nito."Okay lang ba kayo ni Lucas, Sanc?" nag-aalalang tanong ko. I hate seeing Sancia like this normally hindi siya naaapektuhan ng mga pang-aasar pero off ata ang topic na may kinalaman kay Lucas."Yeah, we're good." simpleng sagot nito at binalingan na si Roana. "Roana, tama na yan pagpapaganda mo at tara na!" sigaw nito kay Roana habang nakatingin sa mga make up.Nagbu
Roberto point of viewSabihin mo na namamalikmata lang ako? Sabihin mo na hindi totoo itong nakikita ko!? Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko, malalim ang paghinga ko at ramdam ko ang unti-unting pagdilim ng paningin ko habang nakatingin ako sa asawa ko na walang malay sa bisig ko."Lucas take her!" hindi ko na makilala ang boses ko nang tawagin ko si Lucas para kunin si Christelle sa'kin."You're gonna pay for this!" binalingan ko ng tingin ang lalaki na nanakit kay Christelle at tuluyan ko ng nakalimutan ang lahat ng makita ko itong nakangisi sa'kin. Tinakbo ko ang distansya namin at nung makalapit na ako dito ay inundayan ko ito ng suntok na hindi nito naiwasan or more like sinadya nitong hindi iwasan. Napalupagi ito sa sahig na ginamit kong pagkakataon para kubabawan ito at pagsusuntukin."You have no right to hurt my wife and put her life in danger!" sigaw ko habang galit na pinapaulanan ng suntok sa mukha ang lalaki. "Bro stop! You'll kill him." naramdaman ko ang mahigpi
Kinabukasan ay maaga akong nagising dahil sa sama ng pakiramdam ko."Christelle are you okay?" Ang nag-aalalang tanong ng mommy ni Roberto. I tried looking for her but it feels like my vision got blinded pero ang kaibahan lang ay nakikita ko ang kapaligiran tanging yung mommy lang ni Roberto ang hindi ko makita."Where are you Mom!?" I ask nervously at nagsimula na din akong i-angat ang kamay ko para kapain ito."I'm here!" Nakahinga ako ng maluwag ng marinig ko ang boses ni Mommy at ng mahawakan ko ang kamay nito. "What's wrong?" Para akong hinatak pabalik sa kasalukuyan at yung pansamantalang pagkawala ng paningin ko ay bigla nalang nagbalik.Pinakatitigan ko ang nag-aalalang mukha ni Mommy. "I've got blinded." Sambit ko at mas lalong lumala ang pag-aalala nito."Tatawagin ko lang ang doctor!" Tumango ako dito.Nang makalabas si Mommy ay pinikit-pikit ko ang mga mata ko para tignan kung mawawala ulit ang paningin ko pero walang nagbago, huminga ako ng malalim at pinakalma ang sarili
"Damn those idiot, anong alam nila sa nararamdaman ko!" Galit na usal ko habang nakatingin ako sa numero na dina-dial ko. Pagkatapos kong magtatakbo para layasan ang mga talipandas na iyon ay dinala ako ng mga paa ko sa katapat na park ng building ng CRDL. At habang bakatambay ako dito sa park ay naisip ko na tapusin na ang lahat kaya naman ito ako ngayon at hinihintay ang pagsagot ng tawag ng nasa kabilang linya."Damn Kristoff answer the damn phone!" Inis na wika ko habang mahigpit na nakahawak sa cellphone ko na sumasabay yata sa init ng ulo ko.Hindi ko alam kung may isang oras na ba ang lumipas basta ang alam ko lang ay naririnig ko na ang baritonong boses ng nasa kabilang linya na nagtatanong kung ano ang kailangan ko."I need your help." Sambit ko. Alam ko na napapairap na ito sa kawalan at iniisip na nitong napakatanga ko."Alam ko na kailangan mo ang tulong ko dahil hindi ka tatawag dito ng wala kang kailangan, ang tanong ko ay kung anong klase ng tulong ang kailangan mo." I
"Let's talk about the merger of the company!" sa sinabi ko ay pansamantalang natahimik ang mga tao sa loob ng conference room na kalaunan ay nagbago din dahil nagkanya-kanya na ng saloobin ang mga nasa loob. Mayroong mga sang-ayon sa sinabi ko kagaya nalang ni Kletz."That's a good idea, mas mag-eexpand ang company maging ang nasasakupan nito." sambit ni Kletz na sinang-ayunan nina De Vera at Vozta."Sang-ayon din ako kasi makakatulong ito na mapigilan ang pagbagsak ng mga company dahil sa issue na kinakaharap natin." Katulad ni Kletz ay sumang-ayon din si Soriano, isa sa mga matanda at matagal ng investor sa company ko.Pero kung mayroong sang-ayon meron din naman yung masyado ang ginagawang pagtutol na akala mo ba ay nakataya na ang mga buhay nila kagaya nalang si Bolivia na isa sa mga investor ko."Totoo naman na makakatulong ito para mapigilan ang pagbagsak ng company pero may downside pa din ang merger na gusto niyong mangyari dahil maguguluhan ang tao lalo na ang mga matagal na
"What did you say!?" ngumisi si Amanda sa sabay na tanong namin ni Roberto pero hindi ito nagsalita sa halip ay hinila nito ang isang upuan at saka prenteng naupo dun."Amanda!" mapanganib na tawag ni Roberto dito pero ngumisi lang ito."Chill Roberto!" mapaglarong ani nito at saka humalakhak."Kumusta, Amanda?" hindi ko alam kung bakit naluluha ako ngayon na nasa harapan ko ito at masaya."Okay na okay, staying at that place is somehow clear my mind." sagot nito habang matiim na nakatitig sa'kin."Good to hear that, by the way I never had the chance to apologize to you." mukhang naintindihan nito ang sinasabi ko dahil umiling ito at matamis na ngumiti."You don't need to apologize because you done nothing wrong, ako yung dapat na humingi ng tawad sa'yo dahil nasaktan kita at ng dahil sa'kin nawala yung unang anak mo." tumulo ang luha ko pagkatapos magsalita ni Amanda."Sobrang tagal na nun, siguro dapat na nating kalimutan ang nakaraan at magsimula na tayo ng panibagong buhay." ani k
Premiere Medical Center Christelle point of viewIsang oras ng hindi matigil ang cellphone namin sa pagtunog. Maya't-mayang may tumatawag kagaya nalang ngayon kakatapos ko lang kausapin si Kikay na nangungumusta at nagtatanong tungkol sa issue, may tumatawag na naman sa phone ko.Tinignan ko muna ang screen ng phone ko at ng makitang si Monica ang tumatawag ay hindi na ako nagdalawang isip na sagutin ito. "Hello, Monica?" Nakarinig ako ng maraming ingay sa kabilang linya, ingay na nagkakagulo. Kumunot ang noo ko, "Monica?" "Where is our ceo? Dapat siya ang nag-aayos ng mga ganitong problema, hindi ikaw dahil wala kang alam sa bagay na ito dahil secretary ka lang!" sigaw ni Gilomino Rustan.Pakiramdam ko ay umakyat lahat ng dugo sa ulo ko at bago ko pa mapigilan ang sarili ko ay sumigaw na ako. "Monica, give him that fucking phone!" "Sige" mahinang sagot ni Monica at dinig ko na sinabi nito kay Gilomino Rustan na kakausapin ko ito."May problema ka ba sa pagiging missing in action
Premiere Medical CenterRoberto point of viewFive hours laterNakatayo lang ako dito sa loob ng kwarto sa tabi ng pintuan habang tahimik na naghihintay na matapos ang ginagawa ng doctor. Kanina pa ito kapa ng kapa sa tiyan ni Christelle tapos iiling."What's wrong with my wife doc?" Nag-aalalang tanong ko habang nakatingin sa asawa ko."She's fine, tho any moment pwede na siyang manganak and we need to do it via C-Section." sambit ng doctor. "Pwede ko po ba malaman kung kailan po siya i-cs?" tanong ko sa doctor."One of these days pwede na siyang i-cs pero ngayon kailangan niya munang magpahinga, mas mabuti kung mag-stay na siya dito sa hospital, papaasikaso ko nalang sa mga nurse ang kwarto na lilipatan ng pasyente." paliwanag ng doctor bago tuluyang nagpaalam. Nagpasalamat muna ako dito bago ito tuluyang makaalis.Tinapunan ko muna ng tingin si Christelle bago ako tumalikod para kausapin si Mommy. Pagkalabas ko ay naabutan ko si Tito Spencer tatay ni Sancia, si Mommy, Roana at si