ISANG LINGGO na ang nakalipas at hindi ko maintindihan ang punto kung bakit ayaw na ayaw niya akong papuntahin sa headquarters. Nakakainis lang dahil kahit nasa bahay lamang ay ayaw niya akong paalisin dahil working hours daw.
As if totoo namang suswelduhan niya ako. Eh, for mission purposes ang ginagawa ko.Naiinis akong umupo sa kaniyang couch at tiningnan ang kaniyang ginagawa. As usual, naliligo sa kaniyang hot tub na ginto habang nagtitipa sa kaniyang laptop."Sir, permission to leave," nagbabakasakali kong tugon at tumayo na nang tuwid upang kumbinsihin siya lalo na at maganda ang mood niya ngayong araw dahil sa tub."Stay, Officer. Remember the rules. We'll leave after I get out from here.""But sir, kailangan ko pong mag-report—""—there's nothing good or bad to report about, officer. I'm really not in the mood right now to repeat what I did tell you," pagputol niya sa akin at hindi man lang ako tiningnan pabalik."BAKIT BASA ka, Officer Pacheco?"Agad akong nag-iwas ng tingin sa chief nang tanungin ako nito. Natatakot akong baka palitan nila ako dahil sa ginagawa sa akin ni Luke. Ayaw ko pa namang ma-disappoint siya sa akin dahil ang laki ng expectations niya sa kasong ito."Answer me, Officer. Why are you dripping wet?"Mariin akong napapikit at bumuntong-hininga. Agad ko siyang sinulyapan at bakas sa kaniyang itsura ang pagtataka sa kalagayan ko."May aksidente l-lang pong... nangyari," mahina kong sabi at muling nagbaba ng tingin."You aren't also answering my call kaya ang buong HQ ay nag-aalala sa iyo," pormal niyang sabi bago ako talikuran at umupo na sa kaniyang desk."Sorry po talaga, Chief." muli akong bumuntong-hininga at napag-isipang sabihin na lang sa kaniya ang totoo. "Hindi po kasi talaga ang connection namin ng CEO. I did my best po, I swear! Pero hindi po talaga kami maka-get akong sa isa't isa.""Kaya ka nabasa?
NANG MAKAUWI sa sa pamamahay ni Sir Luke, kaagad akong dumiretso sa aking kuwarto upang hagilapin ang sariling laptop at i-type ang mga pinaghihinalaan kanina. Ang mga intern.Gusto kong simulan ang imbestigasyon sa mga taong hindi naman masyadong napapansin ng iba; ang mga bagong employ o mga intern. Baka kasi may chance na para hindi mahalata ang embezzlement nila, they are using the people who aren't noticeable that much.Nagpadala rin ako kay Nathan ng email, humihingi ng tulong para i-research ang tungkol sa mga intern ng Dyson. Matapos noon, agad akong nagbihis na at humilata na sa sariling kama. Looking back at my impression to Daisy, ang mga tipo niya ang hindi napapasabak sa krimen. Maganda siya, matalino, pero hindi pasok sa banga.Napakamot ako sa ulo, curious pa rin sa room ng intern na pinasukan ko. Kailangan ko talagang malaman kung anong meron sa loob nito. Kaya lang, baka mabisto ako, maisumbong pa. Kaya't kailangan ko t
"WAIT!" AGAD akong mariin na napapikit at napakuyom ang kamao dahil sa muling pagbanggit ni Sir na hintayin ko siya. Still, nahihiya pa rin ako at hanggang ngayon, hindi ko siyang kayang tingnan sa kaniyang mga mata."HOW MANY TIME DO I HAVE TO SAY 'WAIT' JUST FOR YOU TO STOP?" panenermon niya sa akin, ilang hangbang ang pagitan namin. Still, hindi ko siyang nilingon. Bagkus, nanatili akong nakaharap sa kawalan at pinalalabas sa kabila ng tainga ang kaniyang sinasabi. What he did was unexpected. Kung hindi dahil sa kaniya, kanina pa ako naliligo sa puting pintura.Should I be thankful rather that feeling regretful?"Bakit kasi hindi ko napansin 'yon?" pagalit kong bulong at napipilitang bumuntong-hininga."Humarap ka nga!" aniya sabay hila muli ng kaliwa kong braso at hinigit ako upang humarap sa kaniya.Feeling an electricity flowing between our skin, kaagad ko itong inalis at itinago sa aking likod. Agad akong napati
MABILIS ANG takbo ng oras at namamalayan kong oras na pala upang ihatid si Sir Luke sa old building ng Dyson. Opportunity na rin ito para sa akin dahil maaaring magkaroon ng mga clue tungkol sa embezzlement na ito. After all, gagawa at gagawa ng daan ang mga iyon upang iligaw ang sangkapulisan."Don't roam around the place, officer," banta ni Sir Luke bago tuluyang buksan ang pinto ng kaniyang kotse. "I'm warning you."Nang tuluyan na siyang makalabas, hindi ko maiwasang mapairap sa hangin at hindi matanggap ang kaniyang sinabi. Hindi naman ako tanga para magpapansin sa mga empleyado niya. Siyempre bilang pulis, kaya ko rin namang mag-disguise, ano? Nang makarating sa aking post, dito ko lang nalaman na literal na magkaiba ang design ng lumang kompanya sa bago. Kung ang bagong building ay gawa sa glass, ito naman marble. Hindi gaya ng mga dingding na glass sa kabila, dito ay purong marmol.Napansin kong wala siyang gaanong tambak na papeles sa ka
NAHIHIRAPAN MANG bumangon, nilakasan ko pa ang loob at ibinuhos ang buong enerhiya upang makabangon. Pakiramdam ko ay kinukulang pa rin ako sa hininga kaya kailangan ko ng hangin."A-aw!" daing ko habang hinihimas ang sariling dibdib. Unti-unti akong nagmulat ng mata upang tingnan kung nasaan ako. Pakiramdam ko kasi ay nasa open space na ako.Laking gulat ko nang makitang nasa loob ako ng isang kuwarto. Mayroong mataas na kisame, matataas at mahahabang kurtina, silk na bedsheet, at caramel na fragrance ng paligid. Nang ilibot pa ang mga mata, bigla na lang akong napabangon nang makita ang portrait ni Sir Luke sa katapat ko.Aligaga kong pinagmasdan ang sarili at kinapa-kapa ang damit, nagbabakasakaling wala siyang ginawa sa akin, at agad namang nakampante nang hindi ako hubad. Naka-pambahay na rin ako at nakapagtataka lang na hindi ko naaalala ang nangyari kahapon."Dinala niya ba ako rito? Siya ba ang nagbukas ng pinto?" Tanong ko at kaagad na is
"IKAW BA ang may-ari nito?"Tanong ko sa bawat empleyadang dumaraan sa scanner na aming isinagawa ni Nathan. Sinusubukan kasi namin kung mayroon mang nagmamay-ari nitong taga-rito. Malaki kasi ang chance na empleyado ang may-ari ng hikaw. Bagama't wala sa akin ang hikaw, nais lang muna naming makahanap ng ideya kung sinuman ang nagmamay-ari upang idagdag sa mga iniimbestigahan namin.63 hours na ang nakalilipas mula nang pumayag ako sa sa deal ni Luke at sa loob ng oras na iyon ay tatlong oras lang palagi ang aking tulog. Minsan, kape na lang ang ginagawa kong hapunan dahil sa tambak ng information na nakakalap at kung ang ibig-sabihin ng pagtulong niya ay ang hindi ko pagtulog, willing ako."This is interesting," bulong ni Nathan sa akin bago umupo sa kaniyang upuan sa may entrances door, nagpapanggap na front guard upang tingnan ang mga bag ng bawat isa. Ganoon din ako pero hindi ko na kailangan pang mag-disguise. Ang trabaho ko sa loob ng kompanyang ito ay b
NILALAMIG KONG binuksan ang handle ng glass door ng opisina ng CEO. Dala ang mga file reports na kopya ng ibinigay sa chief, kaagad akong napalunok dahil sa pag-aalinlangan.What if kulang ito para sa kaniya?Tutulungan niya kaya kami sa kaso?Tumikhim muna ako bago marahang ilapag sa harapan niya ang mga report. "Good evening, sir. At this hour, five hours na lang ang natitira sa akin. Pero, the files in front of you are the reports and suspected allies of the embezzlement mastermind na nakatutulong sa amin. I hope patunay ito na karapatdapat kami para sa tulong mo."Bago dapuan ng mga tingin ang files, humigop siya sa kaniyang kape. At sandali itong tinitigan. "Right now, who are you suspecting na kasabwat ng operasyon?""Bukod sa dalawang intern na nasa files, ang may-ari ng private area somewhere the Bonifacio Avenue na si Mr Chua ang pinaghihinalaan namin, sir."Nang kunin niya ang pinakaunang file, bigla na lang lumagabong
"THANK YOU, Mr Dyson for allowing us to investigate inside your company. Thank you for helping us.""You shouldn't thank me but the girl laying here. She's the one who convinced me, not to mention her loud voice."Hindi ko man nagawang imulat pa ang mga mata sa sobrang liwanag sa nasa harapan ay nagagawa ko namang pakinggang ang mga tunog sa paligid. Kahit noong una'y malabo ito, nalaman kong si Chief at si Sir Luke ito.Unti-unti kong tinakpan ang mga mata bago bumangon. Nakasisilaw kasi ang ilaw at kailangan kong bumangon para hindi tuluyang mabulag."Hey! Hindi ka pa gaanong malakas!" agad akong natigilan nang bigla akong alalayan nang kung sino sa aking likod at inalalayan upang makasandal ng ayos sa head ng kama.Nang maramdamang tumahimik na ang buong paligid, saka ko lamang iminulat ang mga mata at laking gulat nang makita ang presensya ng girlfriend ni Nathan ang nasa harapan ko. Nginitian niya ako ng marahan at kinawayan pa.
Nang makarating kami sa pinakang bungad ng kaniyang main office, kagaad na nangunot ang aking noo nang makitang magulo sa loob. Mayroong crack din ang pintuan niyang glass at palagay ko'y mayroong nangyayaring kaguluhan.Doon nahagip ng aking isipan ang plano ni Chairman Alonzo, ang kunin ang kaniyang mahahalagang papeles sa vault ng main office. Kaagad akong sumingit sa paglalakad ng mag-ama at binunot na ang baril sa hita."What's going on?! Bakit mayroong baril?"Nanguna na rin si Nathan at nakalabas na rin ang kaniyang baril. Binuksan niya ang glass door ng entrance at sinenyasan akong sumunod. I creeped towards him and made sure na hindi masasaktan ang mag-ama.Nagkalat ang mga vase at puro dugo na ang painting niyang nangalaglag. Nilingon ko ang pwesto nila Sir Luke at sinenyasan silang manatili muna sa pwesto nila.The whole place is a mess. Even though there are bloodstains at the floor, dead bodies weren't present. Hanggang sa makarinig ako ng kalabog sa loob ng mismong opisi
MATAPOS ANG buong board meeting ay hindi muna kami umalis sa loob ng conference room. Pinanonood silang isa-isang nagsipaglabasan, hindi ko pa rin maalis sa isipan ang boses ni Chairman Alonzo.Kaunahan itong umalis kanina ay napapansin ko rin ang pagtitig niya sa akin. Kahit nakapokus sa plano, nakaramdam ako ng kaba kanina nang makita ko kung paano ang tingin niya sa akin. Sa pagtama ng aming mga ibsaw through his eyes how suspectable he is towards me.Hindi naman kasi ganoon kahalayang mayroong gap sa pagitan namin. Sir Luke is just blabbering and blabbering all over habang ang aking trabaho lamang ay ang obserbahan ang bawat chairman na nasa loob ng document.Wala namang ingay ang namutawi sa aming bibig nang kaming apat na lamang ang natira sa loob. Si Sir, ako, si Nathan, at ang kaniyang ama. Hindi ko inaasahang magiging ganito kalayo ang loob namin nang bitawan niya ang mga salitang ito. Hindi ko maisip kung bakit labis siyang naapektuhan sa halik na iyon.Alright, who am I to
"I told you not to investigate on the people who are rated to me. Then why do you want the background profile of the Chairmans?" taka niyang tanong at ipinatong na ang daliri sa ilalim ng labi. Tinitigan niya ako ilang beses pa bago bumuntong-hininga."Mayroon pong plano ang isa sa mga chairman na kunin ang nasa loob ng vault mo habang nasa board meeting ka. Narinig mismo ng dalawa kong tainga ang pagtawag ng kaniyang utusan niya ng 'chairman'. Sapat na ba iyon para makuha ko po ang mga profile ng mga shareholders mo, Sir?" Umiling siya kaya agad akong nag-iwas ng tingin at suminghap ng marahan. Napahawak ako sa tungki ng aking ilong at naiinis siyang sinulyapan."Ano po bang kailangan ko para pagbigyan n'yo ako?" hindi ko na napigilan pa ang magtaas ng boses dahil sa frustration. "L-Last time you've agreed, Sir, you'll follow my orders too."Bigla niya na lang ginulo ang kaniyang nakaayos na buhok at niluwagan ang necktie. Masama niya rin akong tiningnan pero hindi iyon sapat upang
Nang marinig ang kanilang usapan ay para akong binuhusan nang malamig na tubig. Sa sobrang lamig noon, hindi ko na maramdaman pa ang sariling paghinga. Nang maramdaman ang kanilang papalapit na yabang ay kaagad akong nagtago sa kabilang shelf, mismong pinaglagyan ko ng librong hiniram ni Nathan. Napapikit pa ako sa kaba, ipinagdarasal na sana ay hindi nila ako makita.Hindi pa sa ngayon, hindi niya ako pwedeng makita.He's one of the chairmans of Dyson Financial Corporation. Marami man pero paniguradong mabobosesan ko ito, once na marinig muli ang boses."Wala na ba?" bulong sa sarili at pinakiramdaman ang paligid.Parang mayroong pinagtataguan akong lumabas ng lungga at marahang naglakad. Iyong tipo bang wala kang maririnig at magugulat ka na lang. Nang makumpirmang wala na sila, parang walang nangyari akong lumabas at muling binati ang librarian."Mukhang natagalan ka pa sa paghahanap. Malaki kasi ang silid-aklatan na ito, hija."Nginitian ko siya at kumaway pa. "Hindi naman po ako
LUMIPAS ANG dalawang araw at ganoon din ang pagbalik ng mga nangyari sa dati. Hindi na 'ko masyadong sumasabit palagi kay Sir Luke at pormal nang muli ang pakikitungo ko sa kaniya. Alam ko namang matalino siya at naiintindihan niya kung bakit ganoon na lamang ang pagbabago ko.Bumalik na siya sa pagtatrabaho sa kompanya. Ganoon din naman ako bilang security niya.Ngunit ngayon, hindi ako pumasok bilang isang security guard. Pumasok ako bilang bagong intern na nakasuot pa ng ID'ng pinagawa ko pa para lang tuluyan silang mapaniwala.Suot ko ang ibinigay niyang coordinates na pink. Nakasalamin din ako at nagpalagay ng kaunting make-up upang hindi nila ako mamukhaan once bumalik ako para mag-inspeksyon.Normal na empleyado akong nagpa-scan sa entrance at naglakad patungo sa cubicle ko sa loob ng finance. Nang maihanda na lahat ng aking kagamitan, umalis akong muli upang magtungo sa opisina ng CEO para kunin ang pinapakuha niyang papeles sa akin.Sa bungad pa lamang ng mismo niyang floor a
MARIIN KONG pinagdikit ang mga palad na ngayo'y nakatago na sa aking likod nang ilang sandali pa ang nakalipas ay pinasunod ako ni Chairman sa garden.Hindi ko naman talaga inaasahan ang kanilang pagdating at nakakagulat lang, nakagugulat isiping baka ang nasa isip nila'y mayroong koneksyon sa pagitan namin ni Sir Luke nang hindi nila alam.Sa kaba, kinagat ko ang parehong labi at hinintay na magsalita ang nakatalikod sa aking si Chief na pinagmamasdan ang garden ng CEO."I thought you'd became strict when it comes to Luke's safety. Sabi sa akin ng isang pulis na under mo, pinagalitan mo pa nga raw ang ibang guwardiya nang malamang lumabas ng bahay itong si Luke," panimula ni chief at naglakad pa bandang dulo.Hindi ko na siya nagawa pang sundan dahil sa pagkabog ng dibdib ko. Parang sasabog ito anumang minuto lamang dahil sa kaba ko. Huminga ako ng malalim at napapikit. "H-Hindi ko po... itatanggi iyon, chief."Humarap siya sa akin ngunit ngayo'y nakataas na ang kilay. Nakapalikod n
"KAYA NIYA ba ako iniwan kasi hindi niya ako mabuntis-buntis?" naiiyak kong tanong at napatungo na.Naramdaman ko naman ang kamay ni sir sa aking ulo at his hand stroked it up and down. Couldn't help it, namamalayan ko na lang na humihikbi na ako."I should've left the headquarters when I got the chance to grant his favor. I should've let him do things to me instead of staying long in this headquarters.""Shh, it's okay. Iiyak mo lang 'yan. I'm here, to listen."Buong byahe'y umiiyak lang ako dahil sa sakit. Hindi ko namamalayang nakatigil na ang sasakyan at ako na lang ang kaniyang hinihintay para makababa. I rose my head go look out in the window and gasp as I saw that we're at the peek of a hill.Sa ibaba ay mayroon doong ilog na sobrang linis at mayroong bangka sa tabi. At doon sa ibaba, nakita ko siyang kinakawayan ako. Nakangiti at nakaalis na lahat ng butones sa longsleeve.Tahimik akong bumaba ng kotse at nagtungo sa kaniyang pwesto. Hindi naman kataasan ang hill pero tama lan
SUOT ANG kulay sky blue'ng floral dress na lampas hanggang tuhod at itim na stilleto, lumabas ako ng aking kuwarto at mahigpit na napakapit sa gold straps ng bag ko.Hindi niya ako pinayagang jeans ang isuot ko. Aniya, mamahalin daw ang restaurant na kaniyang ini-booked para magsuot ako ng damit na para bang pupunta lang akong sinehan. Kaya, wala akong choice kundi suotin ang isa sa ibinigay niyang damit.Nang tuluyang makalabas, ang nakatalikod niyang physique ang sa akin ay tumambad. Halatang naka-collared long sleeves ito at itim na pantalon. Nang humarap siya, ngumiti siya sa akin at parang tangang pumalakpak pa."I was right, after all. The dress fits you well."He looked manly in his long sleeves with two of his buttons are unbuttoned. Naka-tucked in din ang mga ito at naamoy ko ang tapang ng kaniyang pabango."Pasalamat ka't wala akong dalang damit na gan'to. Hindi ako sanay na magsuot ng gan'to pero ginawa ko pa rin para sundin mo ang magiging utos ko," pormal kong pahayag at
LUMIPAS ANG oras at tanghali na ako nagising. Dumiretso kaagad ako sa banyo at naligo. Matapos noon, lumabas na ako ng kuwarto at naabutang nag-aalis ng sapatos si Luke. Sa aking pagkawindang agad ko siyang sinugod at tinanong."SIR, LUMABAS KA BA?"hindi ko maiwasang hindi mainis dahil nakaporma pa siya at parang nakipag-date. Alam naman niyang delikado ang kalagayan niya tapos ang lakas ng loob niyang lumabas.Nag-angat siya ng tingin at nakakunot-noong tiningnan ako. "Why you mad? I just went to attorney Protacio to know what happened. What's wrong?""What's wrong?" Hindi ko maiwasang hindi mainis. "Ipinagbabawal po kayong lumabas. Paano na lang kung mangyari ulit 'yong kahapon? Sigurado ka bang kaya mo ang sarili mo?""I am with the guards. And I went home safely. It's not my fault na hindi mo ako sinamahan, okay?"Agad akong napasinghap sa inis dahil pinapalabas niyang parang ako pa ang mayroong kasalanan. Inirapan ko siya at napabuntong-hininga, hinahayaan ang sariling kumalma.