"Zen gusto ko ng umuwi " malungkot na tinitigan ni Zenny ang kaibigan nito na umiiyak. "naalala mona ba lahat Sab? " "gusto ko makita ang anak ko gusto kong tanungin si mama kung saan niya binigay ang anak namin ni Tyler " tumigil siya sa pagsasalita ng makita niyang pumasok si Tony . "hanggat h
"kung ganon ayos lang sa inyo na hindi ko panagutan ang anak niyo ?" agad nitong tanong . "ayos lang dahil ikaw ang dahilan kung bakit masisira ang buhay ng anak ko at hindi ko yon hahayaan .Kung tunay mo siyang mahal sana wag mong hayaan na ipakulong siya ni Samantha pero ano ang ginawa mo yung ka
( continue flash back) Pagkauwi niya sa kanilang bahay ay parang wala lang sa ama nito ang pagkawala niya ng ilang araw . "hey kamusta ?" tanong ng isa niyang kaibigan . "ayos lang naman ikaw " sagot naman nito sa tawag ni Kim . "bakit hindi kita nakita sa libing ni Tyler ?" "libing what do you
''Samantha?" mahina nitong salita .Napayuko si Sabrina dahil sa hiya .Nagtaka siya sa kanyang nararamdaman ang buong akala niya mahal niya si Andrei pero wala man lang itong makapa mula sa puso at kahit selos na magkasama sila ni Samantha . "ako ng Sab walang iba !!" malamig nitong sagot . "Samant
"oh my gosh !!! I hate my mom !! " parang nababaliw na siyang umupo at kung ano ano na naman pumapasok sa kanyang isip .Sineyasan ni Andrei si Zenny . "sorry Sab kailangan mo muna ipahinga ang isip mo magiging maayos ka rin !!" niyakap niya ito pagkaturok sa gamot na pampatulog .Hindi pwedeng matri
"Sabrina !'' mabilis yumakap si Crisanta sa kanyang kapatid . "mama ate? '' gusto niyang makita agad ang ina dahil marami siyang gustong tanungin . ''nasa kwarto ! " sagot nito sabay tingin sa papasok na tao sa kanilang bahay .Nakilala niya si Samantha at kasama si Andrei . "ikaw na muna bahala s
"what?" kung gaano nagulat si Samantha sa nalaman ay mas nagulat si Crisanta ng aminin ng ama niya ag dahilan kung bakit nagkaganon si Sabrina kanina . "kapatid ko siya ?'' tinuro niya si Samantha na seryosong nakatingi sa kanya . "oo at sana matanggap mo ." walang imik si Crisanta dahil hindi pa
"kamusta ka ?" tumabi si Crisanta sa nakahigang Sabriana . "ayos lang naman .Pasensya na hindi ko lang matanggap ang mga nalaman ko .Ang sakit para sa akin na mismong ina natin nilolo ako ate ." mabilis na niyakap ni Crisanta ang kapatid niyang umiiyak . " baka mas lalong mabigla ka Sab kung sabi