Chapter 6

"Leenox..." Bagot kong tawag sa pangalan niya.

Nandito kami sa library, vacant time namin kaya napagdesisyunan na naming magreview. Nakasubsob siya sa libro at nag-angat siya ng tingin sa'kin. Ang natural na mapungay niyang mga mata ay tumingin sa'kin.

"Bakit ba ako pumayag sa quiz bee na 'yan?" Puno ng pagsisisi kong tanong sa kanya.

Bumuntong-hininga siya at nagkibit-balikat sa'kin. "Malay ko sa'yo."

"Nagsisisi na ako! Sana pala humindi na lang ako." Maktol ko.

"Shhh.." tinapat niya ang hintuturo sa labi. "Nasa library tayo. Bawal ang maingay dito."

Pinagtaasan ko siya ng kilay. "Kasama naman kita ah? Hindi ako, I mean, hindi tayo mapapagalitan dahil Zamora ka." Sagot ko.

Humawak siya sa kanyang dibdib at umaktong nasasaktan. "Ouch! Ginagamit mo lang pala ako."

Hindi ko pinansin ang pagdadrama niya. "May nareview ka na ba?" Sa halip ay tanong ko sa kanya.

Nilabas niya ang kanyang cellphone. Umiling siya sa'kin bilang sagot. Ilang segundo akong nakatitig sa maamo niyang mukha. Bumilis ang tibok ng puso ko lalo na nang ngumisi siya. Bumaba ang tingin ko sa cellphone niya. May kausap na naman siguro itong babae.

"Kausap mo na naman ang babae mo?" Puna ko.

Nag-angat siya ng tingin sa'kin. Itinaob niya ang cellphone sa table. "Anong babae ko na naman?" Balik niyang tanong sa'kin.

"'Yung kasama mo kahapon?" Sagot ko at pinutol ang tingin. Nilipat-lipat ko ang ilang pahina ng librong hawak para may pagkaabalahan.

He cleared his throat. "Kahapon? Parang wala naman akong babae kahapon bukod sa'yo."

I sarcastically laughed at him. "Tinawagan kita kahapon para sana tanungin kung na-send na ba ni Ma'am Franco ang topics sa'yo. Tapos, may babae na sumagot sa phone mo."

Mukhang nakuha na niya ang sinabi ko. "Ahh, si Rose lang 'yon." Nakangisi niyang wika.

Hindi na lang ako umimik at pinilit ang sarili na magreview. Sino ba ang Rose na 'yon? I bet mukha siyang damo at hindi bulaklak.

 Halos walang pumapasok sa utak ko.

Hindi ko alam kung bakit lutang na lutang ako ngayon. Kulang yata ako sa tulog. Humikab ako at akmang isusubsob ang mukha sa libro nang biglang tumayo si Leenox dahilan para gumawa ng ingay ang silyang kinauupuan niya.

"Problema mo?" Iritang tanong ko sa kanya.

Tinago niya sa bulsa ang cellphone. Iniligpit niya ang libro. "Napaaway si Nicole. Papunta na sa guidance si Akeem." Naiiling na wika niya.

Iniligpit ko na rin ang gamit ko at sabay kaming lumabas sa library. "Bakit daw napaaway?" Tanong ko.

I mean, nagulat ako nang sabihin niyang si Nicole ang napaaway. Expected ko kasi si Sophie dahil mas maldita itong tingnan kaysa kay Nicole. Saka sa paraan ng pagsasalita ni Nicole, para lang siyang normal na babaeng mahinhin.

"Hindi ko alam. Kung sino man ang nakaaway no'n paniguradong iyon ang may kasalanan. Hindi basta-basta pumapatol si Nicole. Pareho lang sila ng kuya niyang si Akeem. Mabait pero h'wag mo lang gagalitin." Naiiling niyang sagot.

Dumiretso kami sa guidance office ng mga high school students. Nandoon na sila Desmond. Nakaupo sa sofa si Sophie katabi ni Nicole habang nakadikwatro pa at taas-noong nakatingin sa isang babaeng hindi ko kilala at wala akong oras para kilalanin siya. Nakahalukipkip si Desmond habang magkasalubong ang kilay.

Bakas ang pamumutla nang babae. Kaharap mo ba naman ang magpipinsang Zamora, hindi ka mamutla. I bet siya ang may kasalanan kasi hindi naman siya aakto ng ganyan kung siya ang biktima rito. Gumilid si Leenox nang dumating si Akeem.

Akeem with his man bun style. Halos mapatalon ako sa gulat nang bigla akong akbayan ni Leenox. Nilingon ko siya at pinagtaasan ng kilay. Bahagya siyang yumuko para pumantay sa'kin.

"Let's go." He whispered on my ear.

“Ha? Hindi mo man lang ba aalamin kung bakit mapaaway si Nicole? 'Di ba kaya nga tayo nandito?”

“Sasabihin naman sa’kin ni Akeem ang nangyari pagkatapos nito. Hayaan na lang muna natin sila. Baka mas lalo lang magkagulo kung lahat kaming magpipinsan ay nandito.”

Tumango ako at sabay kaming lumabas. Nang nasa labas na kami saka ko lang napagtanto na nakaakbay pa rin siya sa'kin. Inalis ko 'yung kamay niya sa balikat ko.

"Chansing ka na!" Sita ko sa kanya.

"Akbay lang naman. Damot." Reklamo niya.

"Boyfriend kita? Boyfriend?" Sarkastikong tanong ko sa kanya.

He stopped when he heard what I said. Huminto rin ako. My eyes darted on him. "Hindi mo ako boyfriend kasi asawa mo ako."

"Wala akong maalala na ikinasal ako sa'yo, Leenox." I answered.

Humalukipkip siya at umaktong nag-iisip. "Sa naaalala ko, ikaw pa ang nagsabing asawa kita." Ngumisi siya sa'kin.

Naiiling akong lumapit sa kanya at hinila siya. "Kailangan nating magreview. Sayang ang oras, gusto kong umuwi ng maaga." Sabi ko.

Nagpatianod naman siya. My lips stretched for a secret smile. Para akong may kasamang bata kapag kasama ko si Leenox. Batang kayang bumihag ng isang dosenang babae sa isang ngiti lang. Huminto siya nang tumapat kami sa cafeteria.

"Bili muna tayo ng pagkain." Aya niya.

"Bawal ang pagkain sa library." Paalala ko sa kanya.

Tinahak namin ang daan patungo sa cafeteria. "Akala ko ba wala kang pakialam do'n dahil kasama mo naman ako?"

Nagkibit-balikat ako. "Baka sabihin mo ginamit lang kita."

"Bakit? Hindi ba?" Pagbibiro niya.

"Ah gusto mo? Gusto mo ba?" Paghahamon ko sa kanya.

Umiling na lang siya at ngumisi sa'kin. As we entered the cafeteria, Leenox already catched everyone's attention. Some of them almost died seeing his handsome face. Gusto kong tumawa dahil kita ko rin sa mga mata nila ang inggit sa'kin lalo't kasama ko si Leenox.

Umupo muna ako sa isang couch na provided lang para sa magpipinsan. Naglagay pa sila ng table na para lang sa magpipinsan samantalang sa Amoraz naman kumakain ang mga ito. Nagvibrate ang cellphone ko. Nilabas ko ang phone ko mula sa bulsa at tiningnan kung sino ang nagmessage.

Unknown:

Zetha, are you free tonight?

My brows raised as I read the text message.

Ako:

Hi! Do I know you?

Unknown:

As I expected, you already deleted my number. Lucas Morioña.

Si Lucas pala. Well, wala naman akong gagawin mamaya. Why not 'di ba?

Ako:

Oh! Of course. I'm always free. See you tonight.

Unknown:

Alright! Amoraz?

Ako:

Amoraz.

Mabilis kong binalik sa bulsa ko ang phone ko nang matanaw kong naglalakad na papalapit sa'kin si Leenox. Umupo siya at inilapag sa table ang dala-dala niyang snacks.

"Banana milk?" Natatawang kong wika.

"Have a problem with that?" Seryoso niyang tanong sa'kin.

"Ba't ang seryoso mo?" Hindi ko pa rin mapigil ang paghagikhik ko.

"Kasi pinagtatawanan mo ang banana milk ko." He pouted like a kid.

Jusko day! Nabeberde ako sa banana milk na 'yan. Mahabaging Emre! Nawa'y tulungan mo akong mag-isip ng matino. Nakakaberde ang banana milk na 'yan!

"Para kang bata! May side ka palang ganyan." Komento ko.

"Bakit? Anong akala mo? Anong side ang nakikita mo?" Humigop siya sa kanyang 'banana milk'. Kinuha ko ang isang chichirya at binuksan iyon.

"Playboy side?" I answered, not even sure.

He moved a bit and pursed his lips. "Talaga?"

Napakaperpekto ng kanyang mukha. Siya 'yong tipong kapag nginitian ka, malalaglag na ang lahat ng suot mong damit. He can make you fall in love with him using his childish side. He can make you crazy like a fool using his playboy side. Unti-unti ko nang nakikita ang dahilan kung bakit maraming babae ang baliw na baliw sa kanya.

"Baka malusaw ako, Zetha." He commented.

"Bakit ka malulusaw? Yelo ka ba?" Pambabara ko. Tumayo siya at lumipat sa tabi ko. "Bakit tumabi ka sa'kin?"

"H'wag na tayong bumalik na library." His demanding voice sounds like a music to my ears. What the hell?! Anong nangyayari sa'kin?

Nanigas ako sa kinauupuan ko nang isinandal niya ang ulo niya sa balikat ko. Pumikit siya habang sumisimsim pa rin ng banana milk. Pinitik ko ang noo niya dahilan para dumilat siya.

"Umayos ka nga." Utos ko sa kanya.

Ngumisi siya. Hinamas niya ang noo at umiling. Muli siyang pumikit. Huminga ako ng malalim. He's kinda cute but literally annoying when he's acting like this! Mas gusto ko pa ang playboy side niya dahil kaya ko iyong sabayan pero itong childish side niya? I'm not ready for this, Leenox!

Wala sa sarili akong napatingin sa pinto ng cafeteria. Mabilis kong itinulak si Leenox nang matanaw ko si Alexa. Inilibot niya ang tingin at ngumiti siya nang makita kami.

"Aray!" Rinig kong daing ni Leenox.

Hindi ko siya pinansin. Naglakad papalapit sa'min si Alexa, kasunod niya si Patrice. Kusang gumilid ang isang grupo ng estudyante na makakasalubong nila. Umupo sila kasama namin.

"Nakakatampo ka na, Zetha. Mas madalas mo nang kasama si Leenox kaysa sa'min. Pinagpapalit mo na kami." Madramang wika ni Alexa.

"Ikaw lang ang nagtatampo." Sabat ni Patrice.

Nilingon siya ni Alexa at sinamaan ng tingin. "Hindi ka man lang sumakay."

"Bakit? Sasakyan ka ba?" Pambabara ni Patrice.

Kukunin sana ni Alexa ang isang banana milk nang tampalin ko ang kamay niya. "H'wag 'yan. Sa baby 'yan." Saway ko sa kanya.

"May anak ka na!?" Sabat ni Patrice.

"Sa'kin 'yan." Natigilan si Patrice nang magsalita si Leenox.

Binaba ni Leenox sa table ang walang laman na lalagyan ng banana milk at kinuha ang isang banana milk na sana'y kukunin ni Alexa.

"Sabi sa inyo, sa baby 'yan." Sabi ko.

"Baby mo ko?" Nakangising sabat na naman ni Leenox.

"Sabi ko 'sa baby' hindi 'sa baby ko'." Pagtatama ko sa kanya.

"Hoy! Baka magulat kami, kayo na pala!" Alexa hysterically said.

"At baka magulat kami, kayo na pala ni Akeem." Bawi ni Leenox.

Alexa scoffed. "That's not even possible. Masyadong mabait ang pinsan mo para sa'kin, Leenox."

Ngumisi si Leenox. "Walang Zamora'ng mabait. Lahat tayo ay may tinatagong demonyo."

"At kayong magpipinsang lalaki, pare-parehas na mga gago. At saka h'wag mo ngang binabanggit ang salitang demonyo dahil naiirita ako." Dagdag ni Patrice.

"Wala ring Zamora'ng gago puro gwapo lang." Pambabara ni Leenox.

"Nga pala, mare! Tinanong ni Lucas 'yung number mo kaya binigay ko. Pansin ko kasi wala kang boylet ngayon." Excited na wika ni Alexa.

"Gago! Nagtext nga sa'kin, dinner daw kami." Sabi ko. Ramdam ko ang paninitig ni Leenox sa'kin. Pilit ko iyong binalewala kahit na naghuhurumentado na ang loob ko.

"Pumayag ka naman?" Tanong ni Patrice.

"Syempre! Wala naman akong gagawin mamaya." Nakangiting sagot ko.

"Meron." Sabat ni Leenox gamit ang kanyang seryosong boses.

"Anong meron?" Nagtatakang tanong ko sa kanya. "Bakit hindi ako aware na hindi pala ako pwede mamaya?"

"Magrereview tayo." His voice become more serious. He sounds ike ordering me.

"Tapos na tayong magreview kanina sa library. Ikaw, kung gusto mong magreview, edi magreview ka." Sagot ko.

"Makikipagdate ka sa Lucas na 'yon?" And then, his voice suddenly change into a cold one.

How the hell he manage to change his aura in just a matter of second? He's really a Zamora. Damn.

I tried to maintain my smile even though my heart is now pounding so fast. "Wala namang masama 'di ba? Ikaw? Hindi ka ba makikipagdate sa Rose mo?"

"Rose is just nothing but a past time to me." He answered.

"And Lucas is also nothing but a past to me." Panggagaya ko sa kanya.

"Alam niyo? Para kayong magjowang nag-aaway dahil sa selos." Natatawang sabat ni Patrice.

Time passed like a blur. Isinukbit ko ang isang strap ng bag ko sa balikat. Natigil ako sa paglalakad nang maalalang hindi ko nga pala dala ang kotse ko ngayon. Inihatid lang kasi ako ni Daddy kanina. Tatawagan ko sana si Alexa nang matanaw ko si Leenox na naglalakad sa corridor.

"Leenox!" Hinabol ko siya. Mabuti na lang at narinig niya ang tawag ko kaya huminto siya sa paglalakad.

Napahawak ako sa braso niya nang maabutan ko siya. Hinawi niya ang kanyang buhok dahil natatakpan nito ang kanyang mga mata.

"Hatid mo nga ako sa'min. Hindi ko dala ang kotse ko." Sabi ko.

Tinapunan niya ako ng tingin. "Bakit hindi ka magpasundo sa Lucas mo?" Sarkastiko niyang tanong.

"Mamaya pa naman kami magkikita." Sagot ko. "Hatid mo na ako."

"Iba ang daan ko. Susunduin ko si Rose." Wika niya.

"Oh. Okay." Nginitian ko siya at umalis na.

Tinext ko si Alexa.

Ako:

Hoy! Babae! Ihatid mo ko sa'min. Di ko dala ang kotse ko.

Ilang minuto pa ang hinintay ko bago siya nagreply.

Alexa:

Gaga! Nakauwi na ako.

Ako:

Si Patrice?

Alexa:

Sabay lang kami. Dapat kasi sinabi mo agad!

Hindi na ako nagreply. Naririnig ko ang boses niya. Sa main gate na ako dumiretso dahil nandoon ang madalas dumadaan ang taxi. Pumunta ako sa waiting shed. Ilang minuto pa lang akong nakatayo nang matanaw ko ang pamilyar na kotse ni Leenox.

Binaba niya ang bintana ng sasakyan. 'Get in' he mouthed to me. Nakangisi akong sumakay sa kotse niya.

"Akala ko ba susunduin mo 'yung Rose mo?" Pang-aasar ko sa kanya.

Nakapangalumbaba siyang nagdrive. Halatang tamad na tamad sa buhay. He's freaking hot driving with only one hand. Huminga ako ng malalim. Nagsisimula na akong mairita dahil parang nakikipag-usap ako sa hangin.

"Siguro in-indian ka ni Rose?" Pang-aasar ko.

"Walang Rose dahil wala akong ganang makipagkita sa kanya."

"Oww. Bakit? Pinagsawaan mo na?" Natatawa kong tanong.

He cursed harshly as his jaw tightened. He stopped the car somewhere and turned his gaze to me. Leenox' dark expression shocked me. What's wrong with him? Below the belt na ba ako? Bakit? Mali ba?

"What do you mean 'pinagsawaan'? Iyon ba ang tingin mo sa'kin?" He chuckled with no humor.

"Nagbibiro lang naman ako..." I said trailing while I'm looking for some answer.

Umiling na lang siya at muling pinaandar ang kotse. Ang bilis ng tibok ng puso ko. Hindi ko kayang makitang galit si Leenox. There's something on him that I can't explain. That I don't know how to explain.

Huminto ang kotse niya sa tapat ng bahay namin. Kinalas ko ang seatbelt pero hindi muna agad ako bumaba. Humarap ako sa kanya.

"Galit ka ba talaga? Sorry na. Nagbibiro lang naman talaga ako kanina." Mahinahong wika ko.

Umiling siya at ngumiti. Nakahinga ako ng maluwag nang makita kong bumalik ang nakasanayang kong ngiti.

"Sorry sa inasal ko. I mean..."

"Ako nga dapat ang nagsosorry. Masyado akong insensitive." Sabi ko.

"Saan kayo magdidinner ni Lucas?" He suddenly asked.

"Sa Amoraz." Sagot ko.

Dahan-dahan siyang tumango. I smiled at him before I go. Hinintay ko munang makaalis ang kotse bago ako pumasok sa loob ng bahay.