Share
Chapter 28.1
[28.1]
“Sit down. That food is yours,” he stated and break the stare before returning his gaze to the book. I raised a brow in confusion and at the same time shock. O-kay?
Nagulat ako sinabi nito dahil hindi ko akalain na para pala iyon sa akin. Siya ang kumuha? Hindi ko alam na kukuhaan ako ng prinsepe ng pagkain dahil wala naman akong makitang dahilan para gawin niya iyon dahil bakit nga naman ako kukuhaan ng pagkain ng isang prinsee? Sa halip nga ay ako dapat ang kumuha ng pagkain niya dahil trabaho ko iyon. May ganitong side pala ang mahal na prinsepe. Lihim akong napangiti at nagpipigil dahil baka mahalata ako nito.
But I do what I was told. Gulat at naguguluhan man ay umupo ako gaya ng sabi niya.
“A-ayos lang mahal na prinsepe. A-ako na lang ang kukuha ng sarili kong pagkain, sa iyo na ito,” tukoy ko sa tray ng pagkain na nasa harapan ko.
His eyes where in the book darted again to me and I can’t even avoid from s
Related chapters
Mated Chapter 28.2
[28.2]“He made his move.” I knew that voice well and I know I am not mistaken whom it is belong to. Kahit na minsan lang kami nagkrus ang landas namin ay hindi ako maaring magkamali kung kaninong boses iyon. Hindi ko alam kung saan bandang shelf sila pero naririnig ko sila.“He couldn’t make it any longer. It’s been months since she got here at ngayon lang siya niya nakuha.”The second voice was quite familiar too, It’s just that, I couldn’t clearly hear him so I’m not sure. I bit my lip.Bahagya kong kinurot ang sarili ko dahil nakikichismis ako. Mabilis akong kumuha ng libro na nasa harapan ko kung saan nakahinto ang kamay ko at agad iyong kinuha nang hindi na inabalang tignan kung ano o tungkol saan iyon saka nagmamadaling umalis roon.Baka mahuli nila akong nakikinig sa usapan nila at baka mapahamak na naman ang sarili ko. As much as possible ay ayaw ko ng madawit sa kung ano man na ikapapa
Mated Chapter 29.1
[29.1]“Are all of the werewolves that bad?” I curiously asked him, still reading the book I am holding. The books said that werewolves are doing things just for their own good. They kill people for their own… good. But I asked these two guys to make sure. They knew werewolves then me after all.But a part of me believes that there may be werewolves that are bad but there are also werewolves that are good, like in vampires. Even us--humans, some are bad and some are good. But then, I don’t have the right to judge. Everything that was happening around us has its reasons why is it happening.After one minute, the two guys didn’t respond. I lift up my head from the book I was reading, forehead creased and felt that uncomfortable gaze from Mike who is just sitting beside me. Ang seryosong prinsepe sa harapan ko na kanina lang ay nasa libro ang buong atensyon ay naramdaman ko ring napaangat ng tingin sa akin. O-kay?&ldq
Mated Chapter 29.2
[29.2]Kahit wala na sa prinsepe ang paningin ko ay ramdam ko pa rin ang nakamamatay niyang titig sa akin kaya naman ay iniwasan kong dumako sa direksyon niya ang mata ko. Gusto kong tanungin kung galit ba siya dahil sa sinabi ko dahil hindi na ito nagsalita pa pero huwag na lang pala. Bahala siya. Hindi ko naman kasi kasalanan kung sarado ang isip niya.“I’m calm,” I defended myself.Then, silence envelope against the three of us. Ramdam ko ang matalim at nakamamatay na titig ng prinsepe ngunit wala na akong pake dahil wala naman akong ginagawang masama. Makalipas ang ilang minuto ay wala pa ring nagtangkang nagsalita kahit isa sa aming tatlo kaya naman ay ako na mismo ang tumayo at sinarado ang librong binasa kanina. Nawalan na ako ng gana. Epal naman kasi ng prinsepe. Sarado ang isisp!Total naman ay wala na rin namang klase para ngayong gabi ay nagpasya akong aalis na. Bahala sila sa buhay nila.“I’ll go first. I&r
Mated Chapter 30.1
[30.1]Speaking of the devil, the devil is here.“Am I a devil to you?” His cold voice brings shivers down my spine. Nanigas ako sa kinauupuan ko.He just appeared in front of us without us even noticing him!Did he… Did he just use his vampire skills?! Ganoon daw iyon ayon sa iilang librong nabasa ko. Sa bilis ng kilos ng mga bampira ay hindi man lang iyon maramdaman ng mga taong katulad ko. Hindi ko naramdaman ang presensya niya kaya malamang ay gumamit siya ng isa sa mga skill ng isang bampira. And I hate myself that I find it awesome despite of me now being in a serious situation. But yeah, I admit, vampires were incredibly awesome.Ramdam ko ang kawalan ng kulay ng katawan ko dahil sa gulat na bigla na lamang siyang nasa harapan namin at takot dahil baka kanina niya pa naririnig iyong pinag-uusapan namin at kung paano namin siya pinagkaisahan.Hindi ko kasalanan na sarado ang isip niya.
Mated Chapter 30.2
[30.2]Mas labis ang kabang nararamdaman ko ngayon kaysa noong nahuli niya akong pipitas ng mansanas niya. I move so I could sit ‘beside’ him. Nagpapanic na ako sa kaloob-looban ko. Kung kanina ang labis na ang kaba ko, hindi ko alam na may mas ikakakaba pa pala ako.God, is this my end? Nang mas lumapit ang puwesto ko sa kanya ay agad kong naamoy ang kanyang pabango. His manly scent filled my nose at kung kanina ay ayaw kong katabi siya, ngayon ay tila ayaw ko na lang umalis sa tabi niya para maamoy ko ang pabango niya. Ano kaya iyong pabango niya? Maitanong nga.Agad rin naman akong napatigil at nakatauhan nang tumingin sa akin ang malamig niyang mga mata.“Am I a devil to you?” he repeated his question earlier with his cold voice. I suddenly felt a lump in my throat making it hard to speak.Gamit ang nanginginig kong mga labi ay sinubukan kong magsalita. “M
Mated Chapter 31.1
[31.1]Dalawang gabi na ang nakalipas simula ang usapan namin ng prinsepe sa loob ng dorm niya. Lagi akong binabagabag ng usapan naming iyon hindi ko malamang dahilan. Hanggang ngayon ay hindi pa rin matanggal sa isip ko ang mga salitang pinakawalan niya.“I just couldn’t accept the fact that you sided the werewolves instead of me.”At hanggang ngayon ay hindi ko rin alam kung ano ba ang ibig sabihin ng sinabi niya. Hindi ko na naman makuha kung ano iyong nais niyang sabihin sa sinabi niyang iyon. Ano bang masama kung hindi ako sang-ayon sa kanya? Sabi niya ay hindi niya lang matanggap na hindi ko pinili ang side niya. Paano ko naman pipiliin ang side niya sa kabila ng mga sinabi niya noong isang gabi sa loob ng silid-aklatan?Kung iisipin kong muli ang mga sinabi niya sa loob ng library ay tila para sa kanya ay nakapasamang nilalang ng mga lobo. Batid kong hindi naman lahat. Yeah, we’re a
Mated Chapter 31.2
[31.2]Pinagmasdan ko ang bawat estudyanteng dumadaan. Nagkalat sa iba’t-ibang bahagi ng campus ang mga estudyante dahil tapos na ang klase. Ang iba ay nasa cafeteria para kumain.“Kamusta ka naman doon sa dorm ng prinsepe?” Biglang tanong ni Nykee.Nagkibit-balikat ako sa tanong niya, “Ayos lang naman. Para kaming hangin sa isa’t-isa.” Maliban na lang noong isang gabi na dinukot niya ako mula sa inyo.Buwesit talaga! Bakit ba naalala ko na naman ‘yon?“Hindi ka naman pinapahirapan?”Umiling ako sa kanya dahil iyon naman ang totoo. Ang boring nga e. Wala naman siya gaanong pinapagawa sa akin para mahirapan ako. Tamang sunod lang sa kanya kahit saan siya pumunta iyong ginagawa ko. Ewan ko ba. Noong hindi pa naman ako sa dorm niya tumutuloy ay hindi naman kami magkaklase tapos nung doon na ako tumuloy sa dorm niya ay pumapasok siya sa klase ko. Nagpalipat ba siya?Hinarap ko si Nykee
Mated Chapter 32.1
[32.1]“May itatanong ako sa iyo, Ash,” seryosong sabi ko sa kanya.Her forehead creased because of what I said. Tumikhim si Myra kaya nagtatakang tumingin si Ash sa kanya. Sana lang talaga ay bigyan niya ako ng matinong sagot sa mga itatanong ko sa kanya.Tumingin ako kay Myra at mukhang nakuha naman niya ang nais kong ipahiwatig.“A-alis lang ako…” Myra then excused herself and leave Ash and I in the living room.Hinabol ko ng tingin ang kaibigang paalis at nang sa wakas ay kaming dalawa na lamang ng pinsan ko ang naiwan ay hinarap ko siya.“I heard…” Now, I am hesitating but it’s now or never. This is for my own sake and curiosity is killing me right now about what I heard from her conversation with her boyfriend. Sa lahat ng lugar kung saan puwede silang mag-usap ay sa cr pa talaga? Kung ibang tao lang ang nakarinig sa kanila kanina ay iisiping may ginawa silang kababalaghan. Joke.
Latest chapter
