CHAPTER 43 Nahihiyang nginitian ni Joana si Amara Stephanie nang makapasok sila Castiel sa malaking bahay ng mga Almeradez. Anong kabaliwan ba naman kasi ang pumasok sa kukote niya na pagbintangan ang babae na ka-live in ni Castiel. Aba naman, ang saya-saya nga nito sa asawa’t anak tapos maghahanap pa ng iba? “Amara Stephanie,” the kind woman extends her hand towards her. “Hindi tayo pormal na nagkakilala sa rancho.” Gulat siya nang hilahin siya nito payakap at h inalikan siya sa pisngi. “H-Hi, I’m Joana.” “I’m sorry na hindi ko naipakilala ang sarili ko. Sa pagkakatanda ko rin noong isang araw sa rancho ang una nating pagkikita, well—not exactly kasi kilala naman na kita dahil kay Castiel.” “B-Binabanggit niya ako sa ‘yo?” “Ever since you two got married.” Isinukbit nito ang kamay sa braso niya bago iningusan si Castiel na hindi mabitaw-bitawan ang kanyang kamay. “Castiel, bitawan mo na ng
CHAPTER 44 Humihinga pa rin si Luis nang nakarating sila sa ospital. May sa pusa yata ang lalaki dahil kahit nakatamo ito ng walong s aksak ay buhay pa rin. Imporma sa kanila ng namumunong pulisya na nakatoka sa kulungan ay nagsimula raw ang gulo sa away ng dalawang malakas na gang sa loob. Nadamay lang si Luis at napuruhan. Subalit, para kay Joana, hindi simpleng nadamay lang ang lalaki. Dahil kung iyon nga ang nagyari ay dapat isa o dalawa lang ang tama nito. Hindi walo at bugbog-sarado. Pinuntirya talaga ito sa loob at iyon ang mas lalong nagpalakas ng hinala ni Joana. Alam niyang may gustong sabihin sa kanya si Luis nang dalawin niya ito. Naiintindihan niya naman ang lalaki dahil iniisip lang nito ang kapakanan ni Jonelyn at ni Kismo. Na kapag nagsalita ito ay maaring sila ang puntiryahin. “I don’t believe him,” palatak niya habang nagpapalakad-lakad sa harap ni Castiel na kalmadong nakaupo sa walang lamang cafeteria ng G
CHAPTER 45 Naghesterikal si Joana nang patakbong lumapit sa kaniya ang mga nakasunod na pulis at si Castiel. Nanigas siya at nagsisigaw na itinumba ang sarili sa tatlong pulis para hindi agad masundan ng mga ito si Luis na sinalo ng dumaang garbage truck. “Ma’am!” “Joana!” magkasabayan ang apat na lalaki sa pag-alalay sa kanya. Bumuhos ang luha niya. Sa halip na si Castiel ang kapitan ay sa uniporme ng mamang pulis siya ngumawa na parang bata. Tuloy, dalawa lang ang nakaalis para lumabas at tingnan kung nasaan na si Argones. “Castiel,” she cried and finally let go of the police’s clothes. “Oh my God! Akala ko mamatay na ako.” “I’m here.” Ipinaloob siya nito sa mga bisig at habang panay pa rin ang hikbi niya. Nagtawag ito ng nurse para alalayan siya. Pinasuri nito kung may tinamo ba siyang sugat o ano. Nang sabihin ng nurse na wala ay kumuha ito ng maligamgam na tubig. She sipped
CHAPTER 46 (PART 1) Napatawa si Joana nang makita si Nadia na nakaupo sa tiyan ni Castiel habang pinapahiran nito ng make-up ang mukha ng ama. “Daddy, don’t move,” reklamo nito na halos ipagduldulan na ang sarili sa labi ni Castiel. Nilalagyan ng bubuwit ng lipstick ang labi ng ama. “Kuya, tyali mo hair ni Daddy, beautiful ha?” Masunurin namang tumango si Kismo habang ang mga mata ay tutok na tutok sa ginagawa sa buhok ni Castiel na tadtad na ng iba’t ibang kulay ng hairclip. “Mommy,” tawag sa kanya ni Nadia nang makita siya nitong sa bukana ng hagdan. Kumaway sa kanya ang bata at pinaypay pa siyang lumapit. “Look, I am very good na. I made Daddy beautiful.” “Baby Kismo bakit mo naman pinagbuhol-buhol ‘yan?” natatawa niyang tanong sabay h alik sa bumbunan nito. Umupo siya sa likuran ng bata na mistulang pinagbubuhol-buhol ang bawat hibla ng buhok ni Castiel sa halip na talian lamang. “Mama, mali po ba? Ganito kasi
CHAPTER 46 (PART 2) “Ilipat na natin sa taas sina Kismo. Baka mahulog sila ni Nadia.” “I’ll handle it.” “Sige, isa-isahin mo lang,” aniya nang nilapitan nito ang mga bata. Akmang bubuhatin na nito ang nakatulog ng si Kismo nang may maalala siya. “Nasaan nga pala ang mga gamit ni Kismo.” “In his room.” Pilosopo talaga. “Hindi. Iyong mga dati niyang gamit na kinuha niyo raw sa dati nilang bahay.” “At storage room.” “Pwede ko bang makita?” Sinabi niya rito ang kagustuhan ng bata na tingnan niya kung pwede pa bang maayos ang Ipad nito. “Hindi ako sigurado kung nalagyan ko ba iyon ng SD card. Gusto lang namin na makuha ang kopya ng ibang picture namin.” “Ipapakuha ko.” “Ako na lang.” Nasa kanya-kanyang kwarto na kasi ang mga katulong para sa pagpapahinga ng mga ito sa tanghali. “Ituro mo na lang sa akin kung saan. Panhik mo na si Kismo, babantayan ko muna rito si Nadia habang nasa ta
CHAPTER 47 Pasulyap-sulyap si Castiel kay Joana habang papasok sila sa Almeradez Hotel—Bicol Branch para makipagkita kina Riguel at Pink. May confidential na impormasyon raw na sasabihin ito sa kanila. Ngayon niya rin nalaman na kilala pala ni Pink ang kaibigan ni Nexus. “You okay?” Umiling ito. That was stupid question to ask. Alam naman niyang hindi simula nang pinaalis sila ni Jonelyn sa rehab. Sa halip nakausapin ng babae ang kakambal ay nagtatakbo ito paalis. Humabol naman si Joana at syempre ay humabol rin siya nang masilip niya ang mga ito. Nagkulong si Jonelyn sa kwarto nito at nagsisigaw na umalis na sila. Kahit halos magkakalyo na ang kamay ni Joana kakakatok sa pinto ay talagang matigas ang babae. Nagsisigaw pa nga na ayaw nitong makita ang sariling kapatid kaya walang nagawa ang namamahala sa rehab center kundi makiusap sa kanila na umalis na lang muna. Naiintindihan naman nila iyon dahil n
CHAPTER 48 Sinamahan ulit ni Castiel ang mga bata sa rancho. Gusto na naman daw sumakay ni Nadia sa kabayo nitong si Giselle. Pati si Kismo ay niyaya nitong mag-horse back riding. Mabuti na nga lang at alalay naman talaga ang mga tauhan sa Rancho. Ayaw pa sana siyang iwan ni Castiel dahil matamlay pa rin siya. Ngunit pinilit niya itong samahan ang mga anak nila dahil baka kung mapano ang mga ito. Mataas niyang itinali ang kanyang buhok bago siya umalis sa kama. Hinawi niya ang kurtina para pumasok ang sariwang simoy ng hangin. Ilanga raw na siyang matamlay na pati mga anak niya ay hindi na niya nalalambing. Akala niya dati ay magiging handa na talaga siya na ipagtulakan siya ng kakambal. Mas masakit pala kapag pinagtulakan ka pa rin kahit nag-sorry naman na ito. Mas gugustuhin niya yatang galit ang isalubong nito sa kanya kaysa ganon. Umasa kasi siya na yayakapin siya nito at maghahagulhulan silang dalawa. Dumiretso siya
CHAPTER 49 Matalim agad ang tingin sa kanya nina Lucia at Marcos nang makasalubong nila ang mga ito sa hallway. Gustong rumolyo ng mga mata si Joana dahil hanggang ngayon ay hindi pa yata mais aksak sa kukote ng mga ito na hindi siya madadala sa mga banta. Nang makapasok sila, mabibilang lamang sa kanyang daliri ang naroroon. Tanging tatlong bodyguard at ang abogado ng mga ito ang kasama. Hindi niya pinansin ang tingin ng mga ito nang umupo siya sa pagitan nina Aunt Clara at Castiel. Nang dumating ang judge, nagsitayuan silang lahat. Kapagkuwan ay tuloy-tuloy na ang daloy ng paglilitis. Tumayo siya sa witness stand nang pahintulutan na ng hukom ang abogado. And just like any trial, she took the oath of telling the truth and only the truth. “Maari mo bang sabihin ang nangyari noong,” sinabi nito ang petsa kung kailan sila ikinasal ni Castiel. “Castiel Revamonte and I got married at Parish of St. John th
EPILOGUE 8 YEARS LATER “Happy Birthday, Baby!” “Thank you, Mom.” Masuyo niyang hinawakan ang pisngi ni Celine at mangiyak-ngiyak na nagsalita. “You’re so grown up now. Where did the years go? Eighteen ka na. Sa susunod, magkaka-boyfriend na. Mag-aasawa, magkaka-baby na rin.” “Mom,” reklamo ni Celine sa kanya. “You’re so advance naman mag-isip. Emosyonal na pinunasan niya ang mga luha at natawa. It’s Celine’s eighteenth birthday. Hinandaan ng engrandeng debut ang panganay na apo ng mga Revamonte sa mansyon. Ang ganda-ganda ng baby Celine niya sa yellow ball gown nito. Parang prinsesa. Datil ang ang liit-liit pa lang nito at iyak nang iyak. Sinasabayan niya pa dahil hindi siya marunong mag-alaga ng bata nang mga panahong iyon. Datil ang ang kulit-kulit nito, pilyang-pilya at nakikipagrambulan sa mga kaklase noong grades school. Pero ngayon, malaki na si Celine, Responsible, matalino, hindi siya bi
PERFECT MISTAKE 55 Killian smiled at Celine when the little girl saw him in front of her classroom. Nanunubig ang mga matang nagtatakbo ito papunta sa kanya. “Daddy!” hagulhol ni Celine nang literal na itinapon nito sa kanya ang sarili para yakapin siya ng mahigpit. “Hey,” puno ng lambing na hinaplos niya ang buhok ng kanyang anak. His baby. Celine is his. Totoong sa kanya at hindi lang dahil gusto nitong maging daddy siya. Bakit hindi niya agad na anak niya si Celine? Noon pa man naramdaman na niya ang lukso ng dugo rito nang unang beses nilang nagkita. Pero inisip niya na dahil lang kapatid niya rin ito sa ama. Hindi ito kay Castiel nagmana, sa kanya. Siya ang kamukha ng baby niya at hindi ang daddy niya o si Nadia. “Daddy, thank you po sa pagpunta. Sama ka na po sa akin sa house.” Maingat niyang iniluhod ang isang tuhod sa lupa at pinakatitigan ang anak. Mine-memorya niya ang mukha ni Celine
PERFECT MISTAKE 54 Nangingig pa ang mga kamay ni Rosey nang kunin niya ang inabot ni Thor na panyo upang punasan ang kanyang mga luha. “You okay?” mahinahon nitong tanong sa kanya at bahagya pang yumuko upang silipin siya. Sumigok-sigok pa siya bago tumango sabay punas ng luha. Kapagkuwan ay tiningala niya ang lalaki, humihingi ng pasenysa ang mga mata. Thor chuckled and pinched her cheek. “It’s fine.” Nag-init ang kanyang mga pisngi. Hinalikan niya na lang basta si Thor kanina. “S-Sorry, Thor. B-Baka magalit… ako na lang ang magpapaliwanag sa kanya.” “It’s fine, Rose. Sasabihin ko naman na sa kanya. If ever there is a problem and I need your help, tatawagan kita.” He blew a hard breath and laughed again. “At least, tapos na ako sa utos ni Kien Massimo. One down, more to go from others.” Naawa kay Thor na lumabi siya. “Okay lang ba sa ‘yong inuutus-utusan ka ng mga ‘yon?
PERFECT MISTAKE 53 Hindi mapakali—pabalik balik sa paglalakad si Killian habang hinihintay na magising si Rosemarie. Tuluyan itong hinimatay sa taas ng lagnat. He felt so guilty taking her multiple times despite he knew the woman was unbelievably tight. Obviously, his flower doesn’t have any sexual intercourse for years. Halos maulol siya nang madiskubre iyon. Hindi niya napigilan ang sarili na angkinin ito nang paulit-ulit. Adik na adik siya, kaunting galaw lang nito kagabi sa tabi niya, nabubuhay ulit ang init sa kanyang katawan. Gadamnit! He’s addicted and so in love with her. Papakasalan niya na ito, wala na talaga siyang pakialam kung may nakaraan ito at ang daddy niya. Babanggain niya ang lahat ng tututol. H umalik siya sa noo ni Rose bago napagdisisyunang kukuha lang saglit ng kape sa labas. Wala pa siyang kahit almusal man lang. Sinugod niya agad si Rosey sa hospital nang makitang nagdidiliryo
PERFECT MISTAKE 52ESPEGEE!!! Small moans were coming from Rosey’s mouth while Killian’s long fingers rubbed her femininity. Every move of his fingers creates an unexplainable sensation. “Wet. D-mn wet,” may gigil nitong bulalas habang nasa ibabaw niya. Katulad nang kung paano ito nanggigil kanina nang makitang magkasayaw sila ni Dwight sa dance floor. In front of the guest, he rudely stole her from Dwight’s arms and dragged her out of the hall. Natagpuan na lang niya ang sarili na nakikipagpalitan ng maiinit na h alik dito sa loob ng kotse—sa parking lot. Iniyakap niya ang mga braso sa leeg ni Killian. Dumilim ang mga mata nito sa pagnanasa nang kusa niyang iginalaw ang balakang upang ikiskis ang sarili sa daliri nito. “Uh…” Umuklo ito sa kanya hanggang sa lumapat ang mainit nitong labi sa kanyang leeg. She heard him sniff before s ucking the most sensitive part of her neck. “Ahh…” Inilipa
PERFECT MISTAKE 51.2 Kung hindi pa sumulpot ang staff sa bungad ng veranda, hindi pa makakalma si Nadia. Mahigpit siya nitong niyakap habang panay ang sabi ng ‘sorry’ sa kanya. “Our guest arrived, Ma’am Nady.” “Thank you, Gine. Handa na rin ba ang cake?” parang walang nangyaring balik sa pagiging sopistikada ang ekspresyon ng kapatid ni Killian. “Yes, Ma’am. Two different flavors just like what you instructed to us.” Nang tuluyan silang makapasok sa loob, narinig niya agad ang masaya ngunit umiiyak na boses ni Tita Joana. Napakurap-kurap siya nang makita niya ang dalawang babaeng magkamukhang-magkamukha. Pareho silang nakanganga ni Celine sa dalawang babae habang palipat-lipat ang tingin sa mga ito. “Mommy, bakit po dalawa ang Mama-Ganda? Panaginip ba ‘to?” “Kismo,” tawag ng babae—na sigurado siyang si Tita Joana dahil sa suot nito—matapos humiwalay sa mahigpit na yakap ng kakambal. “Thank you so much for bringing her to me.” Ma
PERFECT MISTAKE 51.1 It’s Joana Revamonte’s birthday. Sa Almeradez Hotel piniling mag-celebrate ng ginang. Tinawagan nito si Rosey nang nakaraan para sabihing na dumalo siya at isama si Celine. Ilang buwan na rin na hindi sila nag-uusap ng babae. Minsan, naiisip niya na galit din ito sa kanya dahil tinawag niya itong makasarili. Napagtanto niyang mali siya roon. Dahil kahit sinong ina ay magiging makasarili para sa kapakanan ng anak. “Wow, Mommy. I love the lights.” Mahina siyang natawa at hinaplos ang buhok ni Celine. “That’s chandelier, Baby. Di ba may ganyan din sina Papa-Uncle mo?” “Opo, pero hindi ko pa nakikitang may light.” Hinawakan niya ang kamay ni Celine nang pumasok sila sa entrada ng Almeradez Hotel. “Mama Ganda,” excited na sigaw ni Celine at sinalubong ng yakap ang birthday celebrant. “Hey, Celine. Ang ganda naman ng baby ko.” Yumuko ang ginan
PERFECT MISTAKE 50 “Where have you been?” tanong ng malamig na boses sa kanyang likuran. Kalmadong kinuha niya ang bag sa backseat ng kotse at hinarap si Killian na prenteng nakasandal sa poste ng teresa ng kanyang bahay. “Nag-overtime ako. Nasaan si Celine?” Humithit ito sa sigarilyong may sindi na nakaipit sa daliri nito. “You’ve been working overnight theses past few days. Don’t you think you’re being a good example to our daughter?” “Nag-usap na kami tungkol dito dati pa.” Dumaan siya sa gilid nito bago pa man makasagot sa kanya. “Celine understands you,” sunod nito hanggang kusina, “but how long? Pati umaga hindi ka na niya nakikita. You always leave early.” “Ang dami kong trabahong inaasikaso, Kil.” Nagtataka siya kung bakit katulad niya, nanatiling kalmado ang boses ni Killian. Parang pigil na pigil na maging galit ang tono. “Have you eaten?” Napapiki
PERFECT MISTAKE 49.2 “Daddy, bakit po tulala ikaw?” Umakyat si Celine sa kandungan niya habang nakahiga siya sa lounge chair kaharap ng malawak na dagat. “Kanina pa po ako salita nang salita, hindi ka naman nakikinig sa akin.” Bumangon si Killian at inayos si Celine sa pagkakaupo nito. “Sorry, Peanut. Where’s your mom?” “Hindi pa po nalabas sa villa.” Tumingala ito na parang nag-iisip. “May sakit po si Mommy ko, Daddy? Hindi po kasi siya nagi-smile. Tapos iyong lakad niya parang pilay siya. Masakit ba body niya?” Hindi agad nakapagsalita si Killian. Titig na titig siya kay Celine. May kung ano sa kanya na hinahanap sa mukha ng bata. Subalit, kahit anong titig niya rito ay hindi niya masabi kung ano. There’s something in him that wants to confirm about Rose’s reaction through Celine. “Daddy,” may tono na ang reklamo ni Celine. Kulang na lang ay pumadyak ito. “You and Mommy are so weird talaga po t