Chapter 2

(Tianna POV)

“Stop acting innocent, Tianna,” galit na ani ni Lev.

Kumunot ang noo ko. “Ano bang pinagsasabi mo? Hindi kita maintindihan. Una sa lahat never kitang niloko at lalong wala akong naging boyfriend pagkatapos mo….” inis kong wika, “teka…ano bang paki mo?”

Lumipat siya ng upuan na nasa tabi ko at inilapit ang mukha niya sa akin. Halos takasan ako ng hangin. “Tinapakan mo ang pride ko, pinagpalit mo na nga lang ako ay sa pangit pa.”

Shemay! Sobrang lakas ng tibok ng puso ko. Inilayo ko ang mukha ko sa kanya at tinulak ko siya. “Tumigil ka nga Lev Nimuel Gray! Hindi ko kasalanan kung bitter ka at isa pa ay wala nga akong naging boyfriend maliban sa'yo! Ang kulit…” inis na sabi ko.

Hindi nakatakas sa mata ko ang pag-angat ng sulok ng labi nito. Inirapan ko siya bago kinuha ang mga gamit ko at umalis na.

Alam ko sa sarili ko na may feelings pa rin ako sa kanya, hindi naman siguro agad mawawala iyon lalo na at siya ang first love ko. Lahat ata ng first ko ay sa kanya ko binigay pero hindi ko na siya kilala ngayon. Ang Lev na minahal ko ay hindi ako pag-iisipan ng mga ganoong bagay. Pilit ko na rin siyang binubura sa isipan ko. Naiinis ako sa kanya, sa kung paano siya magsalita tungkol sa akin.

Pumasok ako sa classroom na may ngiti sa labi ngunit nanlaki ang mga mata ko nang makita ang nag-aaway na mga estudyante ko.

Ang isang batang babae na may pigtail braids at isa naman ay batang lalaki. May black eye at kalmot na ang batang lalaki. Aba! Ang tapang ng batang ito.

Agad akong pumagitna sa pagitan nilang dalawa. “Stop kids! Bakit kayo nag-aaway?”

Ngunit imbes na huminto ang batang babae ay inaabot niya pa rin ang kaaway nito.

Hinawakan ko na siya at binuhat. Inilabas ko siya ng classroom at inutusan ang iba pang bata na tawagin si Teacher Heidi para dalhin ang batang lalaki sa clinic.

“Why are you hurting the other kids?” tanong ko sa bata.

Inirapan niya ako. “Tinawag niya po kasi akong putok sa buho at hindi ako love ng mama ko,” mataray na sagot nito.

“What?” I can't believe na kayang sabihin iyon ng ibang bata.

Tumango ito.

“What's your name?” Hinaplos ko ang pisngi niya.

“Sierra Leigh Gray.” Napukaw niyon ang aking atensyon. Sierra Leigh! Sh*t ito ang pangalan na gusto naming ipangalan ni Lev sa baby girl namin at bakit ka-surname niya si Lev?

Akmang tatanungin ko na ang bumabagabag nang dumating ang guidance counselor para dalhin si Sierra sa guidance office

Bumalik ako sa classroom para sabihan ang mga estudyante ko sa gagawin nilang activity sa araw na iyon at pinabantayan ko na lang muna sila sa practice teacher ko at tsaka ako sumunod sa guidance office.

Naabutan kong sinesermunan si Sierra ng principal. “Ano ka ba namang bata ka, Sierra? Inaway mo pa talaga ang anak ng isa sa mga investor ng school natin? Ke-bago-bago mo dito. Takaw gulo ka na agad.” Sigaw nito kay Sierra.

Lumapit ako sa kanila. “Sir, hindi naman po ata tama na sigaw-sigawan ninyo ang bata kahit may mali siya. Obligasyon ng magulang niya ang pagsabihan siya. Please lang po. Baka ma-trauma iyong bata.” Mahinahon kong sabi.

Sinamaan niya ako ng tingin. “At bakit ka nangingialam, Ms. David. Dapat nga ay sisihin din kita, eh. Dahil sa kapabayaan mo bilang guro ay mawawalan pa tayo ng investor,” galit na ani nito.

Kumunot ang noo ko. Kinukwestiyon niya ang paraan nang pagtuturo ko sa mga estudyante ko? I'm always doing my best.

“Hindi naman po sa—-”

“Stop arguing with me, Ms. David. Call the parents of this troublemaker kid…” Tumingin siya sa akin, “and we will talk after this.”

Pagkatapos nang pag-uusap ng nanay ng batang lalaki at ang yaya ni Sierra dahil hindi daw makakapunta ang ama nito sapagkat abala sa trabaho ay pinatawag ako ni principal sa opisina nito.

“Ms. David. Alam mo naman na siguro ang problema ng school natin?” bungad sa amin ni principal.

Tumango ako. “Opo.”

“Napansin ko na malapit kayo ni Mr. Gray at classmates din pala kayo noong high school.”

“Hindi po kami close,” pagtanggi ko. Shemay! Parang alam ko na tutumbukin ng usapang ito.

Tumawa si principal nang mahina. “You don't have to deny it… I saw it, the way he secretly looking at you,” malisosyong ani nito.

Kumunot ang noo ko. “Anong ibig niyo pong sabihin?” Huh! Bakit? Paano ba ako tignan ni Lev?

“He’s looking at you like he wants you at iyan ang magiging susi para makumbinsi mo siya na mag-invest sa school natin.”