CHAPTER 47HINDI pa rin makapaniwala si Charlaine dahil sa kaniyang nakita na para bang unang beses lamang siyang makakita nang ganoong klaseng katawanan. “Mali ‘to, Charlaine!” She could not be so sinner about this. Hindi siya dapat makakasala dahil ayaw niyang mangyari iyon. “Naiilang ka ba sa katawan ko?” Nanlaki ang kaniyang mga mata nang marinig ang tanong na iyon. Kung kailan pa siya nakaramdam na nahihiya siyang tingnan ito ay ganoon din naman parang intensiyonal ang pang-aakit nito sa kaniya. “H-Hindi naman,” pagsisinungaling ni Charlaine kahit ang totoo ay naiilang na siya. Tapos panay pa ang tingin ng mga trabahante sa kanilang direksyon. Ayaw din niyang isipin nang mga ito na may namamagitan sa kanilang dalawa. She knew that Jacob could not be like that. Sa puntong iyon napapansin niyang mas ginalingan pa ni Jacob ang pang-aakit sa kaniya. “Hindi ka ba naiinitan?” muling tanong nito na para bang no
CHAPTER 48SANDALI pa ay nanlaki ang mga mata ni Charlaine nang tuluyan na niyang makita ang tunay na daan. Napahinto siya at nagdalawang-isip na tumuloy. “Ano, hindi ka ba tutuloy?” natatawang tanong ni Jacob nang nilingo siya nito. Akala niya kasi ay hindi ganoong kadilikado ang daanan. “Huwag na lang kaya tayong tumuloy?” Nagdadalawang-isip siya. Gusto pa naman niyang makita ang gustong ipagmamalaki ng asyendang ito. “So, ayaw mong makita ang kagandahan ng ilog na mayroon ang asyenda na ito?” Alam niyang kinukumbinsi na lang siya ni Jacob. Hanggang sa mabilis na lamang siyang humawak sa braso ni Jacob. “Ayos na siguro itong nakahawak ako sa ‘yo,” pagdadahilan niya. Siyempre, para naman matago niya ang kaniyang takot kahit pa na naiilang lamang talaga siyang humawak kay Jacob. “Ako na ang bahala sa ‘yo,” saad ni Jacob. Humakbang na si Jacob. Mahigpit na ang kaniyang paghawak
CHAPTER 48.2 Napalingon na siya kay Jacob. Malay ba niya sa puntong iyon, parang ang hirap pa ring tanggapin na nasasaktan si Jacob dahil sa nangyari noong bata pa sila. “Kung may magagawa lang talaga ako noon ay talagang hindi ako sasama sa mama ko. Alam mo ba na isang buwan akong hindi makatulog ng maayos at hindi kumakain ng maayos? Dahil gusto kong bumalik agad, Jacob. Mas gusto ko ang dati kong nararanasan noon. Kahit simple lang ang kaibigan ko, wala na akong mahihiling pa kundi ang ganoon lamang.” Dahil sa kaniyang mahabang sinabi ay doon na bumuhos ang kaniyang luha. Agad siyang nagpunas. Kitang-kita niya ang titig ni Jacob sa kaniya. Sa mga mata nito, nandoon pa rin ang pangungulila ng kanilang samahan noon na grabe ang pagkaudlot. “Well, itutuloy na lamang natin ang naudlot na pagkakaibigan na iyon noon,” sambit nito kapagkuwan. Malay ba ni Charlaine. Parang iba ang gusto nitong mangyari. Parang iba yata ang gusto
CHAPTER 49ALAM na alam ni Charlaine ang kaniyang malaking kasalanan. Kahit sino pa man ang kaniyang tanungin ay talagang kasalanan ang kaniyang pagtataksil sa asawa. “I’m sorry, Charlaine,” paghingi ng kapatawaran ni Jacob sa kaniya nang matapos na nilang gawin ang makasalanang pagtatalik. She really could not believe. Ang rupok ni Charlaine sa mga halik nito. “Hindi ko lang talaga napigilan ang aking sarili,” paliwanag pa nito. She did not say anything. Hubo’t hubad pa rin naman siya ngunit nakatitig lamang siya sa falls. Naisip niya ang kaniyang asawa at ang kaniyang anak. Gayunpaman, napaisip siyang hindi niya magagawa ang bagay na ito kung hindi lamang nagnakaw ng malaking halaga si David sa kaniya. “Charlaine...” bulong ni Jacob. Nasa tabi lamang niya ito. “G-Galit ka ba sa ‘kin?” “H-Hindi ako galit sa ‘yo, Jacob,” mahinang sagot niya. Nahihirapan siyang sabihin iyon dahil talaga naman mas galit si Charla
CHAPTER 49.2 Tinapos na ni Charlaine ang kaniyang pagliligo na para bang wala siya sa kaniyang tamang wisyo. Sa kaniyang kama ay naroon ang kaniyang cell phone na tumunog eksakto matapos siyang magbihis. Tumawag sa kaniya si David. Nagdadalawang-isip siyang sagutin ito. Pero... kusa niyang kinuha ang cell phone habang nanginginig ang kaniyang kamay. “Hello,” matigas ang boses ni David sa kabilang linya. Naipikit ni Charlaine ng saglit ang kaniyang mga mata. Hindi niya alam kung bakit parang sadyang hindi siya makaayos ng tayo. Napaupo na rin siya dahil ma-out of balance siya. “D-David,” sagot niyang puno ng guilty. Wala. Dapat niyang maramdaman ang bagay na iyon dahil kaniya naman iyong ginawa. Nagpatuloy siya sa bugso ng kaniyang damdamin. At ngayon, para siyang hindi makapagpigil sa kaniyang sarili na sabihin kay David na mayroon siyang malaking kasalanan. “Sweetheart, kailangan ka ba uuwi dito? Ayaw
CHAPTER 50HABANG nasa labas ng mansyon si Charlaine ay talaga naman hindi niya pinansin si Jacob sa kaniyang likuran. “I’m sorry, Charlaine,” muling pagsasalita nito. Umupo na lamang si Charlaine sa carabao grass. “No. I should not act weird minutes ago,” paliwanag niyang hindi pa rin tinitingnan si Jacob. “Mahal kita, Charlaine. Iyon ang totoo. Matagal na,” pagsasalita ni Jacob. Para lamang iyong bulong ngunit sobrang naririnig niya. Bumalik na naman sa kaniyang alaala ang nangyari sa kanilang dalawa. Napabuntonghininga na lamang si Charlaine dahil hindi talaga siya makapaniwala na nangyari iyon. Hinayaan niya ang kaniyang sariling maakit. Siya ang may mali. Kaya niyang pigilan ang kaniyang naramdaman ngunit sadyang malakas ang hatak ni Jacob sa kaniya. Ngunit ang mga sinasabi ni Jacob ngayon. Charlaine pretended that it was just a joke. She could not accept his love. His confession could make the right things
CHAPTER 51 KUNG pagbibigyan si Charlaine ng maraming choice sa kaniyang buhay, gagawin niyang kunin si Yuhan at iwan si David. Ngunit alam niyang dapat niyang ipaglaban ang pagmamahalan nila ni David. Hindi pa man sana siya uuwi ay talagang pinilit na lamang ni Charlaine ang kaniyang sarili dahi ayaw niyang madagdagan pa niya ang kaniyang mga problema. Mas mabuti na rin na nasa malayo siya kay Jacob. And her experienced with him, kakalimutan niya iyon. “Ma’am, hinanahap po kayo parati ni David,” bungad ng kanilang yaya na si Mia. Wala siyang ibang iniisip sa puntong iyon kundi na naglalasing si David. Ngunit kung ganoon man, dapat din siyang intindihin nito. “Where is he?” tanong niya dito. “Nasa kuwarto po. Ilang araw na po siyang nilalagnat at talagang hindi po siya lumalabas ng bahay. Pero may private doctor na pong tumingin po sa kaniya,” paliwanag naman nito. Nagmadali siyang pumasok sa loob matapos na sinabi ang lahat nang iyon ni Mia. Sa kaniyang pagpasok ay naki
CHAPTER 52KAHIT PA anong pagkalimot ni Charlaine sadyang nangingibabaw pa rin talaga ang mga bagay na nangyari sa kanilang dalawa ni Jacob. Nasa labas na siya ng bahay nila ngayon. Nakatitig lamang sa mga sasakyan na patuloy na umaalingangaw sa daan. “Ang lalim yata ng iniisip mo.” Napalingon siya sa kaniyang tabi. Si Mia pala. “Madami lang akong iniisip tungkol sa mga bagay-bagay na nangyayari sa buhay ko ngayon,” paliwanag naman niya. “Ganiyan po talaga ang buhay. Ang daming dapat gawin.” Malungkot ang boses nito. “May problema ka ba ngayon?” tanong niya dito. Hindi nilingon ni Charlaine ang maid. “Mayroon pero makakaya ko naman. Kakayanin talaga para sa pamilya,” sagot nito. Napakagat ng labi si Charlaine. “Huwag mong mamasamain, ah. Kadalasan ba, may matindi ka rin tinatagong kasalanan na ayaw mo talagang sabihin kahit kanino?” Nakita niya sa peripheral vision na tumitig si Mia sa ka
CHAPTER 58.2 “Malalaki ang mga isda diyan. Ilan ba ang mauubos mo?” masayang tanong ni Jacob. Huminto na si Charlaine nang nasa harapan na sila ng kubo. “Lima po,” sagot ni Yuhan sa tanong ni Jacob. “Ikaw na lang ang kumuha ng mga gamit Jacob,” utos ni Charlaine. Tumango lamang ito sa kaniya. Agad itong pumasok ng kubo. Lumapit naman siya sa kaniyang anak. “Nag-enjoy ka ba dito?” tanong niya. Ngumiti si Yuhan at tumingin sa kaniya. Kitang-kita niya ang sensiro na kasiyahan sa mukha nito. “Yes, mommy. Sayang lamang po talaga na hindi po kasama si daddy dito,” paliwanag nito. Napahawak siya sa kaniyang noo. Hindi niya alam kung tama ba itong naiisip niyang sasabihin sa kaniyang anak. “Yuhan,” sambit niya. “Hindi alam ng daddy mo ang asyendang ito. And I don’t want him to know it. Can you keep it a secret between us?” Dahil sa kaniyang sinabi ay ti
CHAPTER 58 HAPON na nang magising si Charlaine. “Yuhan?” Nabulabog siya nang wala siyang makapa na katabi sa kama. Kaay mabilis siyang tumayo at lumabas ng kuwarto. Nadatnan niya si Aling Mercy. “Nakita niyo po ba si Yuhan?” nag-alala niyang tanong. Ngumiti si Aling Mercy na naging dahilan para kumalma si Charlaine. “Nasa labas. Sinama siya ni Jacob sa fish pond. Nagising kasi ang bata,” paliwanag nito. “Sige po. Pupuntahan ko po muna sila. Babalik din po kami dito,” paalam niya. Tumango lang si Aling Mercy. Siya naman ay agad na lumabas ng mansyon. Pinuntahan niya ang fish pond. Habang tinungo niya ang lugar na iyon ay bumalik sa kaniyang alaala ang ginawa nila ni Jacob sa fish pond. Nang makita na niya ang dalawa ay natigilan siya. “Mom!” tawag sa kaniya ni Yuhan nang makita siya nitong nakatayo sa may hindi kalayuan. Ngumiti siya at kumaway din. Natigilan naman si Charlaine nang kumaway na rin si Jacob. Sa kaniyang nakikita, mas nakikita pa niyang bag
CHAPTER 57INAKALA ni Charlaine na aabutin pa ng maraming taon bago siya muling makabalik sa kaniyang asyenda. Ngunit hindi na siya nagdalawang-isip pa na puntahan ang asyenda. At ngayon, nasa harapan na niya ito. “Mom, ano pong gagawin natin dito?” tanong ni Yuhan. Nakadungaw ito sa malaking pintuan ng gate. Magkahalo ang emosayong naramdaman ni Charlaine dahil sa dahilan ng kanilang pagpunta dito. “Dito muna tayo for the rest of the day,” paliwanag niyang hindi alam kung hanggang kailan ang sinabi niyang the rest of the day. “Maganda po ba dito?” tanong ulit nito. Isa sa kaya niyang ipagmalaki ay ang kagandahan talaga ng kaniyang asyenda. Lumingon siya sa kaniyang anak. “Sobrang ganda nito anak. Actually, pagmamay-ari ito ng mommy. And in the future, ikaw na rin ang magmamay-ari nito.” Masaya si Charlaine habang sinabi niya iyon. Humigpit ang paghawak ni Yuhan sa kaniyang kamay. “Talaga po?”
CHAPTER 56.2 “I wondered kung hanggang kailan ang ganitong sitwasyon naming dalawa. Isang linggo na ang lumipas at para bang hindi namin kalala ang isa’t isa.” Gusto man niyang sabihin ang lahat katulad ng gabi-gabi ay magkatabi sila ngunit sa kabilang direksyon nakabaling si David at ganoon din siya. Sa umaga naman ay maagang nagigising si David. At kung magkasalubong man silang dalawa ay nag-iiwasan. “Wala ka po bang balik makipag-usap na lamang po sa kaniya?” tanong nito na nagpupunas ng luha. “Hindi ko pa kasi kaya. David was making this thing so difficult. Akala ko ay magiging okay ang lahat pero mas lalo lamang naging malaking problema,” paliwanag niyang hindi maintindihan ang sariling naramdaman dahil talagang nagagali, tatakot, at naiinis na siya. “Baka po space lang po ang kailangan ninyong dalawa. O pag-uusap. Hindi naman po kasi bago ang ganiyang sitwasyon sa mag-asawa,” paliwanag nito. Tama naman si M
CHAPTER 56ISANG linggo na ang lumipas ng kaybilis. Sa loob ng isang linggo ay normal lamang na araw ngunit sadyang nakakapanibago lamang dahil maraming nagbago. Isa naroon kung bakit hanggang ngayon ay hindi pa rin maganda ang ugnayan nilang dalawa ni David. Walang usad sa mga problema ni Charlaine. Dahil nasa kusina naman siya habang maraming iniisip ay biglang dumating si Mia. “Ma’am, may tumawag po sa telepono.” Tumango lamang siya dito. Ini-expect na niya ang tawag na iyon. “Hello,” bungad niya nang nasa kamay na niya ang telepono. “Mrs. Jerkins. Wala na kaming hihintayin pa. We gonna cancel all our invests to your company,” diretsong sabi ni Mr. Chang. Naipikit ni Charlaine ang kaniyang mga mata. She really expeted that news. Ilang araw na rin kasi na sinabi niya sa mga ito na kailangan na niyang tapusin ang lahat. Bumagsak ang kaniyang kompanya. “I understand, Mr. Chang.” Iyon lamang ang kaniyang sagot.
CHAPTER 55AGAD na kumunot ang noo ni Charlaine nang marinig niya iyon. Wala sa isip niya na masasabi ni Yuhan ang tungkol doon. “Are you saying the truth, darling?” tanong naman niyang hindi makapaniwala. Ngunit hindi na sumagot si Yuhan. Napabuntonghiningan na lamang siya. Humalik si Charlaine sa ulo ng anak. “We will go with you, Yuhan. Don’t worry,” mahinhin niyang sabi. Muli siyang napabuntonghininga. Iniwan muna niya si Yuhan. Pumasok siya ulit sa kanilang kuwarto. Naiwan pala niya ang kaniyang cell phone. Ngunot nang nasa kuwarto na siya, nadatnan niya si David na hawak ang kaniyang cell phone. “May kailangan ka bang tingnan?” malambing niyang sabi. But David looked at her with suspection. Wala sa kaniyang isip kung ano man ang gusto nitong ipahiwatig. Pero... biglang kumabog ang kaniyang dibdib. “M-May hindi ka ba sinasabi sa akin?” tanong ni David na talagang halata na may gustong itanong s
CHAPTER 54WALANG IBANG ginawa si Charlaine kundi ang lasapin ang ibinigay na sarap ni David sa kaniya. “Hahayaan mo ba ako kung ano ang gusto kong gawin?” tanong ni David habang patuloy siya nitong kinadyot ng sobrang bilis. Saglit na napakagat ng labi si Charlaine. “You know me, David. I will follow your lead. I will enjoy this as if I am in a show.” Tumingin sa kaniya si David. His stare was so passionate. But Charlaine could feel something was missing. O sadyang nilalagnat lamang talaga si David. “Hindi ka ba napapagod?” tanong niya kapagkuwan. Para kasing pinipilit lamang ni David ang sarili. He was like hiding something just to make sure he can perform very well. She was worried actually. Ngunit walang ibang ginawa si David kundi ang mahinang tumawa habang panay pa rin ang paggalaw nito. “Don’t worry about me, sweetheart. Talagang ayos lamang ako,” sagot naman nito na punong-puno ng paninigurado.
CHAPTER 53HINDI na niya napigilan ang kaniyang sariling galawin. “Fuck me, David!” bulong niya. Ilang minuto pa ang lumipas ay naramdaman na niya ang kaniyang kiliti na bumabalot sa kaniyang buong katawan. Nang matapos din niyang parausan ang sarili ay umalis na siya. “Mia!” sigaw niyang malakas. Mula sa likuran ng kanilang bahay ay agad na lumapit sa kaniya si Mia. Mabuti na lang talaga ay wala itong ginawa. “Linisan mo ang pool ngayon,” utos niya dito. “Sige po, ma’am,” tanging sagot nito. Kumuha siya ng towel sa malapitan. Nag-towel siya. Pumunta rin siya sa banyo para hubarin ang kaniyang mga damit. Nang matapos ay dumiretso siya sa kaniyang kuwarto. “David?” tawag niya kahit nasa labas pa siya. Walang sumagot sa kaniya kaya pinihit na niya ang pintuan. Sa kaniyang pagbukas, bumungad sa kaniya si David na hubad na hubad. Nanlaki ang mga mata ni Charlaine sa kaniyang nakita.
CHAPTER 52KAHIT PA anong pagkalimot ni Charlaine sadyang nangingibabaw pa rin talaga ang mga bagay na nangyari sa kanilang dalawa ni Jacob. Nasa labas na siya ng bahay nila ngayon. Nakatitig lamang sa mga sasakyan na patuloy na umaalingangaw sa daan. “Ang lalim yata ng iniisip mo.” Napalingon siya sa kaniyang tabi. Si Mia pala. “Madami lang akong iniisip tungkol sa mga bagay-bagay na nangyayari sa buhay ko ngayon,” paliwanag naman niya. “Ganiyan po talaga ang buhay. Ang daming dapat gawin.” Malungkot ang boses nito. “May problema ka ba ngayon?” tanong niya dito. Hindi nilingon ni Charlaine ang maid. “Mayroon pero makakaya ko naman. Kakayanin talaga para sa pamilya,” sagot nito. Napakagat ng labi si Charlaine. “Huwag mong mamasamain, ah. Kadalasan ba, may matindi ka rin tinatagong kasalanan na ayaw mo talagang sabihin kahit kanino?” Nakita niya sa peripheral vision na tumitig si Mia sa ka