CHAPTER 38.2Noon lamang din napansin ni Charlaine ang kaniyang mga luha na nag-uunahan sa pagtulo. Ayaw niyang mangyari na ulit ang bagay noon kahit alam niyang parte lamang iyon sa plano ng pamilyang Jerkins. Ayaw niyang bumalik si Harris sa buhay niya. At ayaw niyang maalala pa ang lahat ngunit wala siyang magawa.“Ngunit bakit kailangan pa niyang magparamdam sa ‘kin?” tanong niya sa sarili. She knew there was something wrong with all those things that happened. Sa puntong iyon, para bang binago na naman ng tadhana ang kaniyang buhay. Kahit nanginginig ang kaniyang buong kalamnan ay pinilit niya ang kaniyang sarili na tumayo. Bumaba na agad siya. “Ma’am,” banggit ng isang maid.Agad siyang napalingon sa tumawag. “Yes?” nagtataka niyang tanong dito.“May isang tao kasi po na gustong pumasok dito sa bahay ninyo. Hindi ko po siya kilala pero para po siyang si sir David,” imporma nito.Nang dahil sa sinabi nito ay napaatras siya. Nanghina ang kaniyang mga tuhod.
CHAPTER 39NASA salas si Charlaine. Pabalik-balik lamang ang kaniyang paglalakad. Nahihilo na rin siya sa kaniyang sariling ginagawa pero hindi niya mapigilan ang kaniyang sarili dahil sobra na siyang natatakot. Kahit kanina pa man ay kumalma siya. “Bakit pa kasi nakalabas ang lalaking iyon?!” bulong niya na puno ng takot sa maaaring mangyari sa kaniya. Naka-krus din ang kaniyang braso. Sa puntong iyon ay naghihintay lamang siyang dumating na lamang si David para masabi niya ang lahat tungkol kay Harris. She was wondering if he already knew about his twin. “Ang dami ko na namang problema!” sambit niya ulit. Sandali pa ay natigilan siya nang lumapit sa ka niya si Mia. “Ma’am, baka mahilo kayo. Umupo na muna kayo.” Napatitig na lamang siya dito. Ang laki ng kaniyang problema. Hindi pa nga niya nalulutas ang problema niya sa kaniyang kompanya at ang nalaman niya tungkol kay David ay may dumating na naman. “Ayos lang
CHAPTER 40TULOG na tulog na si David. Si Charlaine naman ay akalain niyang hindi siya makatulog kahit pagod na pagod siya. Kanina pa niyang kinatitigan ang kadiliman. Panay ang kaniyang pagbuntonghininga. “Everything is so chaos!” saad niya sa kaniyang sarili. Binalingan niya ng tingin ang kaniyang asawa na sobrang himbing na. Napansin niyang naalis sa katawang hubad nito ang kumot kaya mabilis niya itong tinabunan ng kumot. Nang matapos din ay napagdesisyunan niyang magkape na lamang siya. “Magandang gabi po,” bati ni Mia sa kaniya. Ngumiti siya dito. “Hindi ka pa tapos? Ipagbukas mo na iyan.” “Malapit na po itong matapos. Para po bukas ay hindi ko na ito tatrabahuin,” imporma nito. Hindi na siya kumontra sa kanilang maid. Hanggang sa natunton na niya ang kusina ay agad siyang nagtimpla ng kape. Napaupo siya sa harapan ng lamesa. Kinatitigan ang mainit na kape. “Kailan mo
CHAPTER 41KINABUKASAN ay nagdalawang-isip siyang pupuntahan niya ba ang sinabi ni Harris sa kaniyang address. Ayaw niyang magkaroon siya ng iba pang problema. Isa ring problema kung pupuntahan niya si Harris. He was so dangerous. “Maaga ka yatang nagising?” tanong ni David sa kaniya. Dahil hindi pa siya nakapagbihis ng kaniyang attire para sa kaniyang meeting mamaya ay bumaling siya ng tingin kay David. She kissed him. “Hindi ko pa nalutas ang problema ko sa kompanya, David. Ayaw kong isipin na mawala lamang ang pinaghirapan ko ngayon.” Napabuntonghininga si David. Ngunit kahit alam ni Charlaine ang totoo ay pinilit na lamang niyang itago iyon. Nahihirapan siya sa kaniyang naging sitwasyon. Hindi niya alam kung paano niya sasabihin kay David ang problema. But first, bakit pa nagawa ni David ang ganoong bagay? “Tutulungan kita, sweetheart.” Siya naman itong napabuntonghininga. Yayakap na sana si David sa kaniy
CHAPTER 42WALANG ibang pumasok sa isip ni Charlaine kundi ang makipagkita na lamang siya kay Harris. Gusto rin niyang malaman kung ano ang sasabihin ni Harris sa kaniya. Gusto niyang malaman kung may pagbabago ba sa buhay nito dahil kung wala, dapat na siyang matakot dahil wala sa matinong pag-iisip si Harris. “Asan na ba ang putangina na iyon!” Panay ang kaniyang tingin sa oras at sa paligid. Panay na rin ang tingin ng mga waiter sa kaniya kahit nakapag-order naman na siya. Noon lang din niya naalala na pupunta pala dapat siya para sa meeting ng kaniyang mga investor pero hindi niya pumunta. ‘Kris, cancel all of my meetings today. Wala akong gana at may gagawin ako na importante.” Alam niya sa kaniyang sarili na mas lalo lamang niyang ipinahamak ang kaniyang sariling kompanya. Ngunit napaisip din siya na kung hindi lamang ginawa ni David ang pagnakaw ng malaking pera sa kaniyang kompanya ay wala siya dito. Napatampal na la
CHAPTER 43MATAPOS makapagbayad si Charlaine sa taxidriver ay agad na siyang lumabas ng taxi. Napatingala siya sa nakalagay na plaka sa harapan niya. “Hidalgo’s Hacienda,” basa niya dito. Ilang taon na rin ang nakalipas na ngayon lamang niya nabalikan ang kaniyang asyanda. No one knew about it. Siya lamang talaga dahil ayaw niyang maging open ito sa kaniyang pamilya. This is her hidden place. Ilang sandali pa ay agad na may sumalubong sa kaniya na guwardiya. Kilalang-kilala niya ang guwardiya na ito kaya ngumiti siya dito. “Mang Nestor!” bungad niya dito. Ngumiti naman ang guwardiya. “Good morning, ma’am! Long time now see!” Tumango siya dito. “Kumusta na pala ang asyenda ko na ito?” Pinagbuksan na siya nito ng malaking gate. “Ayos lang naman po. Malaki na po ang pinagbago nito simula noong huli ka pong pumunta dito. Inalagaan po ito ng husto nina Ben at Mercy.”
CHAPTER 44NAPATINGIN agad si Charlaine kay Mang Ben nang mabanggit nito ang pangalan ni Jacob. “Nandito rin po pala si Jacob?” masaya niyang tanong dito. Tumango sa kaniya ang matanda. “Hindi pa kasi siya nakapag-apply bilang criminology. Naghihintay lang siya kung kailan ang kaniyang tawag,” paliwanag nito. Si Jacob ay ang kaniyang kababatang kaibigan na kasamang tumanda noon sa probinsiya. Hindi niya akalain na magiging pulis na pala ito. “Nasaan po ba siya ngayon, Mang Ben?” tanong niya naman ulit. Ngumisi naman si Mang Ben. “May inaasikaso siya sa asyenda. Mamaya pa ang uwi noon. Pero kung gusto mo siyang makita agad ay puwede naman nating puntahan,” paliwanag nito. Napangiti na lang ulit siya. “Siguro makulit pa rin ang lalaking iyon. Kumusta na pala ang buhay pag-ibig niya?” “At bakit mo naman naitanong?” Nagulat siya sa biglang nagsalita na nasa malapit s
CHAPTER 45KINABUKASAN ay maagang nagising si Charlaine dahil sa kaniyang excitement na naramdaman. Ngunit bago pa man siya makatayo para maligo sana ay biglang tumunog ang kaniyang cell phone. Kinuha na muna ni Charlaine ang cell phone. “Kailan ka uuwi dito? Hindi ka man lang nagpaalam. Hininahanap ka na ni Yuhan.” It was a text from David. Napabuntonghininga na muna si Charlaine bago siya nagtipa sa kaniyang cell phone. “Uuwi ako sa Lunes pa. Please tell my son.” Ngunit matapos niyang i-send iyon ay tumulo ang kaniyang mgal uha. Agad siyang napabuntonghininga. She missed her son. Kaso lang, hindi naman niya kayang iharap ngayon ang kaniyang sarili kay David. “Sana lang din ay aakuin na niya ang kasalanan,” sabi pa niya sa kaniyang sarili. Pinunasan niya ang kaniyang mga luha. Agad siyang pumunta sa loob ng banyo para maligo. Tatlong minuto siyang natapos ang pagliligo. Nang nasa salas na siya ay agad niyang
CHAPTER 58.2 “Malalaki ang mga isda diyan. Ilan ba ang mauubos mo?” masayang tanong ni Jacob. Huminto na si Charlaine nang nasa harapan na sila ng kubo. “Lima po,” sagot ni Yuhan sa tanong ni Jacob. “Ikaw na lang ang kumuha ng mga gamit Jacob,” utos ni Charlaine. Tumango lamang ito sa kaniya. Agad itong pumasok ng kubo. Lumapit naman siya sa kaniyang anak. “Nag-enjoy ka ba dito?” tanong niya. Ngumiti si Yuhan at tumingin sa kaniya. Kitang-kita niya ang sensiro na kasiyahan sa mukha nito. “Yes, mommy. Sayang lamang po talaga na hindi po kasama si daddy dito,” paliwanag nito. Napahawak siya sa kaniyang noo. Hindi niya alam kung tama ba itong naiisip niyang sasabihin sa kaniyang anak. “Yuhan,” sambit niya. “Hindi alam ng daddy mo ang asyendang ito. And I don’t want him to know it. Can you keep it a secret between us?” Dahil sa kaniyang sinabi ay ti
CHAPTER 58 HAPON na nang magising si Charlaine. “Yuhan?” Nabulabog siya nang wala siyang makapa na katabi sa kama. Kaay mabilis siyang tumayo at lumabas ng kuwarto. Nadatnan niya si Aling Mercy. “Nakita niyo po ba si Yuhan?” nag-alala niyang tanong. Ngumiti si Aling Mercy na naging dahilan para kumalma si Charlaine. “Nasa labas. Sinama siya ni Jacob sa fish pond. Nagising kasi ang bata,” paliwanag nito. “Sige po. Pupuntahan ko po muna sila. Babalik din po kami dito,” paalam niya. Tumango lang si Aling Mercy. Siya naman ay agad na lumabas ng mansyon. Pinuntahan niya ang fish pond. Habang tinungo niya ang lugar na iyon ay bumalik sa kaniyang alaala ang ginawa nila ni Jacob sa fish pond. Nang makita na niya ang dalawa ay natigilan siya. “Mom!” tawag sa kaniya ni Yuhan nang makita siya nitong nakatayo sa may hindi kalayuan. Ngumiti siya at kumaway din. Natigilan naman si Charlaine nang kumaway na rin si Jacob. Sa kaniyang nakikita, mas nakikita pa niyang bag
CHAPTER 57INAKALA ni Charlaine na aabutin pa ng maraming taon bago siya muling makabalik sa kaniyang asyenda. Ngunit hindi na siya nagdalawang-isip pa na puntahan ang asyenda. At ngayon, nasa harapan na niya ito. “Mom, ano pong gagawin natin dito?” tanong ni Yuhan. Nakadungaw ito sa malaking pintuan ng gate. Magkahalo ang emosayong naramdaman ni Charlaine dahil sa dahilan ng kanilang pagpunta dito. “Dito muna tayo for the rest of the day,” paliwanag niyang hindi alam kung hanggang kailan ang sinabi niyang the rest of the day. “Maganda po ba dito?” tanong ulit nito. Isa sa kaya niyang ipagmalaki ay ang kagandahan talaga ng kaniyang asyenda. Lumingon siya sa kaniyang anak. “Sobrang ganda nito anak. Actually, pagmamay-ari ito ng mommy. And in the future, ikaw na rin ang magmamay-ari nito.” Masaya si Charlaine habang sinabi niya iyon. Humigpit ang paghawak ni Yuhan sa kaniyang kamay. “Talaga po?”
CHAPTER 56.2 “I wondered kung hanggang kailan ang ganitong sitwasyon naming dalawa. Isang linggo na ang lumipas at para bang hindi namin kalala ang isa’t isa.” Gusto man niyang sabihin ang lahat katulad ng gabi-gabi ay magkatabi sila ngunit sa kabilang direksyon nakabaling si David at ganoon din siya. Sa umaga naman ay maagang nagigising si David. At kung magkasalubong man silang dalawa ay nag-iiwasan. “Wala ka po bang balik makipag-usap na lamang po sa kaniya?” tanong nito na nagpupunas ng luha. “Hindi ko pa kasi kaya. David was making this thing so difficult. Akala ko ay magiging okay ang lahat pero mas lalo lamang naging malaking problema,” paliwanag niyang hindi maintindihan ang sariling naramdaman dahil talagang nagagali, tatakot, at naiinis na siya. “Baka po space lang po ang kailangan ninyong dalawa. O pag-uusap. Hindi naman po kasi bago ang ganiyang sitwasyon sa mag-asawa,” paliwanag nito. Tama naman si M
CHAPTER 56ISANG linggo na ang lumipas ng kaybilis. Sa loob ng isang linggo ay normal lamang na araw ngunit sadyang nakakapanibago lamang dahil maraming nagbago. Isa naroon kung bakit hanggang ngayon ay hindi pa rin maganda ang ugnayan nilang dalawa ni David. Walang usad sa mga problema ni Charlaine. Dahil nasa kusina naman siya habang maraming iniisip ay biglang dumating si Mia. “Ma’am, may tumawag po sa telepono.” Tumango lamang siya dito. Ini-expect na niya ang tawag na iyon. “Hello,” bungad niya nang nasa kamay na niya ang telepono. “Mrs. Jerkins. Wala na kaming hihintayin pa. We gonna cancel all our invests to your company,” diretsong sabi ni Mr. Chang. Naipikit ni Charlaine ang kaniyang mga mata. She really expeted that news. Ilang araw na rin kasi na sinabi niya sa mga ito na kailangan na niyang tapusin ang lahat. Bumagsak ang kaniyang kompanya. “I understand, Mr. Chang.” Iyon lamang ang kaniyang sagot.
CHAPTER 55AGAD na kumunot ang noo ni Charlaine nang marinig niya iyon. Wala sa isip niya na masasabi ni Yuhan ang tungkol doon. “Are you saying the truth, darling?” tanong naman niyang hindi makapaniwala. Ngunit hindi na sumagot si Yuhan. Napabuntonghiningan na lamang siya. Humalik si Charlaine sa ulo ng anak. “We will go with you, Yuhan. Don’t worry,” mahinhin niyang sabi. Muli siyang napabuntonghininga. Iniwan muna niya si Yuhan. Pumasok siya ulit sa kanilang kuwarto. Naiwan pala niya ang kaniyang cell phone. Ngunot nang nasa kuwarto na siya, nadatnan niya si David na hawak ang kaniyang cell phone. “May kailangan ka bang tingnan?” malambing niyang sabi. But David looked at her with suspection. Wala sa kaniyang isip kung ano man ang gusto nitong ipahiwatig. Pero... biglang kumabog ang kaniyang dibdib. “M-May hindi ka ba sinasabi sa akin?” tanong ni David na talagang halata na may gustong itanong s
CHAPTER 54WALANG IBANG ginawa si Charlaine kundi ang lasapin ang ibinigay na sarap ni David sa kaniya. “Hahayaan mo ba ako kung ano ang gusto kong gawin?” tanong ni David habang patuloy siya nitong kinadyot ng sobrang bilis. Saglit na napakagat ng labi si Charlaine. “You know me, David. I will follow your lead. I will enjoy this as if I am in a show.” Tumingin sa kaniya si David. His stare was so passionate. But Charlaine could feel something was missing. O sadyang nilalagnat lamang talaga si David. “Hindi ka ba napapagod?” tanong niya kapagkuwan. Para kasing pinipilit lamang ni David ang sarili. He was like hiding something just to make sure he can perform very well. She was worried actually. Ngunit walang ibang ginawa si David kundi ang mahinang tumawa habang panay pa rin ang paggalaw nito. “Don’t worry about me, sweetheart. Talagang ayos lamang ako,” sagot naman nito na punong-puno ng paninigurado.
CHAPTER 53HINDI na niya napigilan ang kaniyang sariling galawin. “Fuck me, David!” bulong niya. Ilang minuto pa ang lumipas ay naramdaman na niya ang kaniyang kiliti na bumabalot sa kaniyang buong katawan. Nang matapos din niyang parausan ang sarili ay umalis na siya. “Mia!” sigaw niyang malakas. Mula sa likuran ng kanilang bahay ay agad na lumapit sa kaniya si Mia. Mabuti na lang talaga ay wala itong ginawa. “Linisan mo ang pool ngayon,” utos niya dito. “Sige po, ma’am,” tanging sagot nito. Kumuha siya ng towel sa malapitan. Nag-towel siya. Pumunta rin siya sa banyo para hubarin ang kaniyang mga damit. Nang matapos ay dumiretso siya sa kaniyang kuwarto. “David?” tawag niya kahit nasa labas pa siya. Walang sumagot sa kaniya kaya pinihit na niya ang pintuan. Sa kaniyang pagbukas, bumungad sa kaniya si David na hubad na hubad. Nanlaki ang mga mata ni Charlaine sa kaniyang nakita.
CHAPTER 52KAHIT PA anong pagkalimot ni Charlaine sadyang nangingibabaw pa rin talaga ang mga bagay na nangyari sa kanilang dalawa ni Jacob. Nasa labas na siya ng bahay nila ngayon. Nakatitig lamang sa mga sasakyan na patuloy na umaalingangaw sa daan. “Ang lalim yata ng iniisip mo.” Napalingon siya sa kaniyang tabi. Si Mia pala. “Madami lang akong iniisip tungkol sa mga bagay-bagay na nangyayari sa buhay ko ngayon,” paliwanag naman niya. “Ganiyan po talaga ang buhay. Ang daming dapat gawin.” Malungkot ang boses nito. “May problema ka ba ngayon?” tanong niya dito. Hindi nilingon ni Charlaine ang maid. “Mayroon pero makakaya ko naman. Kakayanin talaga para sa pamilya,” sagot nito. Napakagat ng labi si Charlaine. “Huwag mong mamasamain, ah. Kadalasan ba, may matindi ka rin tinatagong kasalanan na ayaw mo talagang sabihin kahit kanino?” Nakita niya sa peripheral vision na tumitig si Mia sa ka