CHAPTER 23.2
Tumango na lamang siya bilang sagot. Tiningna niya ang likuran ni David nang nasa malapit sa pintuan na ito. Kahit ang likuran nito ay talagang napa-hot. Wala talagang maipipintas si Charlaine kay David. Pero kay Harris ay sobrang dami niyang gustong sabihin na flaws nito. Para na yatang perpektong lalaki si David. Pero iyon nga lang, kamukha ito ni Harris. Gayunpaman ay hindi naman iyon big deal sa kaniya. Mas nararamdaman niyang mas malayo ang agwat ng kambal. At si David ang para sa kaniya ang mas umangat. “Siya talaga ang pipiliin ko,” bulong ni Charlaine nang tuluyan nang nawala sa kaniyang paningin si David. Hinintay na lamang niya itong muling makabalik. Noon lang niya napansin na mayroon pa lang TV na naka-on. Kaya ang ginawa niya ay tumingin muna sa movie na hindi na niya masundan kung nasaan parte na ito. Ilang minuto pa ang lumipas ay nakabalik na si David. Dala naCHAPTER 24 HULING ARAW na ngayon na magkasama silang dalawa ni David. Talagang nakaramdam si Charlaine ng sobrang kalungkutan dahil sa ayaw niyang mangyari ito. Ngunit hindi naman hawak ni Charlaine ang oras para pigilan niya itong mangyari. Isa pa, natatakot siyang muling bumalik si Harris at malaman ang tungkol sa kanilang dalawa. Sinigurado ni Charlaine na hindi bukas ang mga CCTV. Sana nga lang ay hindi mangyayaring malaman nito iyon. But she made sure that the CCTVs are off. “Aalis ka na ba?” malungkot niyang tanong kay David. Lumingon ito sa kaniya na kitang-kita sa mga mata nito ang malungkot na emosyon. Alam niyang hindi rin nito ginusto ang umalis agad. Ngunit wala naman silang mapagpipilian. “Kailangan ko nang umalis, Charlaine. Delikado kung makikita ako dito ni Harris. Gayunpaman, hindi pa rin tayo nakasigurado na hindi niya alam ang tungkol sa atin. You know my phon
CHAPTER 24.2 “Magiging matatag ka dito, Charlaine,” muling bilin nito nang magkaroon ng agwat ang kanilang mga labi. Tumango si Charlaine bilang sagot. Kapagkuwan ay tiningnan niya ang ilang gamit ni David na nasa sahig pa dahil hindi pa nito nailagay sa bag. Hanggang sa lumipas ang ilang minuto ay namalayan na lamang niyang nasa labas siya ng gate. “Babalikan kita,” huling sinabi ni David bago nito pinaharurot ang kotse. Siya naman ay naiwang may lungkot. Naiwan siyang umaasa na sana ay magkatotoo ang mga sinasabi ni David sa kaniya. Naiwan siyang bumabalik na naman sa dati ang mga narasanag kasamaan kay Harris. Naiwan siyang walang kasiguraduhan kung ano na ang maghihintay sa kaniyang buhay. “Sana babalikan mo ako, David,” bulong niya sa hangin. Tumalikod na siya. May hapdi sa kaniyang dibdib na sinirado ang gate. Hanggang sa nasa l
CHAPTER 25 HINDI makapaniwala si Charlaine sa bagong mukhang ipinapakita ni Harris. Maganda ang gupit nito. At mas lalong hindi siya makapaniwala nang makita niya ang ngiti nitong parang masaya siyang makita. Kakaiba ang dating ni Harris ngayon. “Hi,” bungad nito sa kaniya. Sobrang laki ng ngiti nito. Ngunit hindi niya binalik ang ngiti. Kinatitigan lamang niya ito dahil talagang kakaibang Harris ang nakikita niya. “Hindi mo man lang ba babatiin ang asawa mo?” tanong nitong parang nagtatampo. Nanlaki ang mga mata ni Charlaine dahil sa inasal nito. She could not pretend her reaction. Dumapo sa isipan ni Charlaine na baka nagpapanggap lang si Harris. Kahit na nagdalawang-isip si Charlaine ay ibinuka niya ang kaniyang mga labi. “W-Welcome back, Harris.” Kung si David lang si Harris ay eh di sana hinalikan na niya ito o baka naman dinamba a
CHAPTER 25.2 Nang nasa loob na siya ng kaniyang kuwarto ay magkahalong emosyon ang bumalot sa kaniyang buong katawan. Dahil iyon sa relasyon na mayroon silang dalawa ni David, sa kaniyang pagbubuntis, sa pagbabago ni Harris na sobrang hindi kapani-paniwala, at ang mga problema niya dating hindi niya alam kung masusulusyunan pa. “Ang dami ko na talagang problema sa buhay!” giit niya. Kumuha siya ng isang libro. Natapos na kasi niyang sabihin ang nabasa noon. Uupo na sana si Charlaine ay naipikit na lamang niya ang kaniyang mga mata nang kumatok si Harris. Napahawak siya sa kaniyang tiyan. Nagdalawang-isip din siyang pagbuksan ba ito. “Wait,” sambit niya. Napansin ni Charlaine na hindi sumigaw si Harris. Kung nagbago ito, kailangan niyang hintayin muna kung ano ang magiging reaksyon nito. Nang nasa tapat na siya ng pintuan ay hindi siya agad nagbukas ng pintuan. Muling kumatok si Harris. Hindi pa rin siya nagbukas. “Charlaine, may ibibigay lang ako sa ‘yo.” Mahinahon ang
CHAPTER 26 DALAWANG araw na ang nakalipas simula noong nagbago si Harris. Sobrang bilis at hanggang ngayon hindi pa rin makapaniwala si Charlaine. Pero talaga namang hindi siya maniniwala. Simula rin noong sinabi niyang buntis siya ay mas lalo lang naging caring si Harris sa kaniya. Hindi alam ni Charlaine kung tama bang nandito pa siya sa bahay nila. Nakakamoy kasi siyang nagpapanggap lang talaga ito. “Charlaine,” tawag nito sa kaniyang mula sa labas ng kuwarto. Agad naman siyang tumayo. Binuksan niya ang pintuan at sinalubong si Harris. Nakangiti ito. “Good morning,” bati nito. Ngunit kahit dalawang araw na itong sweet sa kaniya ay hindi siya sanay. Nandidiri si Charlaine. “Anong sadya mo?” tanong ni Charlaine agad. Namimiss niya tuloy si David. Mabuti pa sana kung si David ang nasa kaniyang harapan ngayon. She wondered if Harris knows their affair. Kasi kung alam naman nito ay magagalit agad ito sa ka
CHAPTER 26.2 Nakaupo na siya sa loob ay kinuha niya ang kaniyang cell phone. Naglaro siya ng candy crush at nagbi-busy-han. Kung si David lang ang kaniyang kasamang pumunta sa restaurant ay baka nakipagkuwentuhan na siya. “Alam mo bang maganda ang restaurant na pupuntahan natin ngayon?” pagsasalita ni Harris habang pinaandar na nito ang kotse. Bumaling pala ang tingin nito sa kaniya. Kaya tiningnan din niya ito. Peke lamang siyang ngumiti. Hindi pa man sila nakapunta sa restaurant ay gusto na lamang niyang hindi na sila tumuloy. Namalayan na lamang ni Charlaine na bumiyahe na sila. Gusto niyang manahimik na lamang sa buong oras na papunta sila sa restaurant. “Kumusta pala si David?” tanong nito. Natigilan si Charlaine. Sa puntong iyon ay napatitig siya sa kaniyang nilalaro. Nag-isip agad siya ng kaniyang sasabihin pero kailangan niyang pakalmahin agad ang sarili. “Tatlong araw siyang bumisita s
CHAPTER 27 SA PUNTONG hindi makasagot si Harris sa kaniya ay tinitigan na lamang niya ito. Pero kahit anong pilit niyang pakiramdam sa mukha nito ay wala talaga siyang makita. Is he trying to prove himself? Ngunit kahit ano ring isiping maging masaya na lamang si Charlaine ay hindi naman niya magawa. Hindi si Harris kailanman maging isang David. “H-Hindi ako nagbibiro, Charlaine. Ano man ang sinasabi ko sa ‘yo ay totoo iyon. Hintayin mo ang mga kaya ko pang i-prove sa ‘yo,” paliwanag nito. Nailayo niya ang kaniyang mga mata. Gusto niyang umalis na lang sila. Ilang sandali pa ay biglang may dumating na dalawang waiter. May dala itong mga wine. Inilagay ng mga ito ang wine sa kanilang table. “Thanks,” pasasalamat ni Harris. Tinitigan lamang niya si Harris na para bang bawat galaw nito ay dapat niyang ma-measure. This
CHAPTER 27.2 Noon lang napansin ni Charlaine ang pag-iiba ng ekspresyon sa mukha ni Harris. Kakaibang-kakaiba. Para itong isang lalaking umiibig ng isang napakagandang babae. At sa puntong iyon, wala siyang isasagot. Nagdadalawang-isip siyang makipagsayaw dito. Ngunit naisip din niya, wala namang masama kung makipagsayaw siya dito. Ang lalaking dahilan ng kaniyang pag-iyak, ng kaniyang trauma, at ang lalaking hindi naman niya mahal ay makipagsayaw sa kaniya. Unang bess na nangyari sa kanila bilang mag-asawa. “P-Pero ayos lang din kung hindi. Kung hindi ka komportable ay ayos lang din. Makikinig lang tayo sa mga musika,” muling pagsasalita nito. Saglit na naipikit ni Charlaine ang mga mata. Napabuntonghininga na rin siya. “I am so sorry, Harris. Hindi ako sanay. Natatakot akong hawakan ang kamay mo o madikit man lang sa katawan mo.” Hindi magaspan
CHAPTER 58.2 “Malalaki ang mga isda diyan. Ilan ba ang mauubos mo?” masayang tanong ni Jacob. Huminto na si Charlaine nang nasa harapan na sila ng kubo. “Lima po,” sagot ni Yuhan sa tanong ni Jacob. “Ikaw na lang ang kumuha ng mga gamit Jacob,” utos ni Charlaine. Tumango lamang ito sa kaniya. Agad itong pumasok ng kubo. Lumapit naman siya sa kaniyang anak. “Nag-enjoy ka ba dito?” tanong niya. Ngumiti si Yuhan at tumingin sa kaniya. Kitang-kita niya ang sensiro na kasiyahan sa mukha nito. “Yes, mommy. Sayang lamang po talaga na hindi po kasama si daddy dito,” paliwanag nito. Napahawak siya sa kaniyang noo. Hindi niya alam kung tama ba itong naiisip niyang sasabihin sa kaniyang anak. “Yuhan,” sambit niya. “Hindi alam ng daddy mo ang asyendang ito. And I don’t want him to know it. Can you keep it a secret between us?” Dahil sa kaniyang sinabi ay ti
CHAPTER 58 HAPON na nang magising si Charlaine. “Yuhan?” Nabulabog siya nang wala siyang makapa na katabi sa kama. Kaay mabilis siyang tumayo at lumabas ng kuwarto. Nadatnan niya si Aling Mercy. “Nakita niyo po ba si Yuhan?” nag-alala niyang tanong. Ngumiti si Aling Mercy na naging dahilan para kumalma si Charlaine. “Nasa labas. Sinama siya ni Jacob sa fish pond. Nagising kasi ang bata,” paliwanag nito. “Sige po. Pupuntahan ko po muna sila. Babalik din po kami dito,” paalam niya. Tumango lang si Aling Mercy. Siya naman ay agad na lumabas ng mansyon. Pinuntahan niya ang fish pond. Habang tinungo niya ang lugar na iyon ay bumalik sa kaniyang alaala ang ginawa nila ni Jacob sa fish pond. Nang makita na niya ang dalawa ay natigilan siya. “Mom!” tawag sa kaniya ni Yuhan nang makita siya nitong nakatayo sa may hindi kalayuan. Ngumiti siya at kumaway din. Natigilan naman si Charlaine nang kumaway na rin si Jacob. Sa kaniyang nakikita, mas nakikita pa niyang bag
CHAPTER 57INAKALA ni Charlaine na aabutin pa ng maraming taon bago siya muling makabalik sa kaniyang asyenda. Ngunit hindi na siya nagdalawang-isip pa na puntahan ang asyenda. At ngayon, nasa harapan na niya ito. “Mom, ano pong gagawin natin dito?” tanong ni Yuhan. Nakadungaw ito sa malaking pintuan ng gate. Magkahalo ang emosayong naramdaman ni Charlaine dahil sa dahilan ng kanilang pagpunta dito. “Dito muna tayo for the rest of the day,” paliwanag niyang hindi alam kung hanggang kailan ang sinabi niyang the rest of the day. “Maganda po ba dito?” tanong ulit nito. Isa sa kaya niyang ipagmalaki ay ang kagandahan talaga ng kaniyang asyenda. Lumingon siya sa kaniyang anak. “Sobrang ganda nito anak. Actually, pagmamay-ari ito ng mommy. And in the future, ikaw na rin ang magmamay-ari nito.” Masaya si Charlaine habang sinabi niya iyon. Humigpit ang paghawak ni Yuhan sa kaniyang kamay. “Talaga po?”
CHAPTER 56.2 “I wondered kung hanggang kailan ang ganitong sitwasyon naming dalawa. Isang linggo na ang lumipas at para bang hindi namin kalala ang isa’t isa.” Gusto man niyang sabihin ang lahat katulad ng gabi-gabi ay magkatabi sila ngunit sa kabilang direksyon nakabaling si David at ganoon din siya. Sa umaga naman ay maagang nagigising si David. At kung magkasalubong man silang dalawa ay nag-iiwasan. “Wala ka po bang balik makipag-usap na lamang po sa kaniya?” tanong nito na nagpupunas ng luha. “Hindi ko pa kasi kaya. David was making this thing so difficult. Akala ko ay magiging okay ang lahat pero mas lalo lamang naging malaking problema,” paliwanag niyang hindi maintindihan ang sariling naramdaman dahil talagang nagagali, tatakot, at naiinis na siya. “Baka po space lang po ang kailangan ninyong dalawa. O pag-uusap. Hindi naman po kasi bago ang ganiyang sitwasyon sa mag-asawa,” paliwanag nito. Tama naman si M
CHAPTER 56ISANG linggo na ang lumipas ng kaybilis. Sa loob ng isang linggo ay normal lamang na araw ngunit sadyang nakakapanibago lamang dahil maraming nagbago. Isa naroon kung bakit hanggang ngayon ay hindi pa rin maganda ang ugnayan nilang dalawa ni David. Walang usad sa mga problema ni Charlaine. Dahil nasa kusina naman siya habang maraming iniisip ay biglang dumating si Mia. “Ma’am, may tumawag po sa telepono.” Tumango lamang siya dito. Ini-expect na niya ang tawag na iyon. “Hello,” bungad niya nang nasa kamay na niya ang telepono. “Mrs. Jerkins. Wala na kaming hihintayin pa. We gonna cancel all our invests to your company,” diretsong sabi ni Mr. Chang. Naipikit ni Charlaine ang kaniyang mga mata. She really expeted that news. Ilang araw na rin kasi na sinabi niya sa mga ito na kailangan na niyang tapusin ang lahat. Bumagsak ang kaniyang kompanya. “I understand, Mr. Chang.” Iyon lamang ang kaniyang sagot.
CHAPTER 55AGAD na kumunot ang noo ni Charlaine nang marinig niya iyon. Wala sa isip niya na masasabi ni Yuhan ang tungkol doon. “Are you saying the truth, darling?” tanong naman niyang hindi makapaniwala. Ngunit hindi na sumagot si Yuhan. Napabuntonghiningan na lamang siya. Humalik si Charlaine sa ulo ng anak. “We will go with you, Yuhan. Don’t worry,” mahinhin niyang sabi. Muli siyang napabuntonghininga. Iniwan muna niya si Yuhan. Pumasok siya ulit sa kanilang kuwarto. Naiwan pala niya ang kaniyang cell phone. Ngunot nang nasa kuwarto na siya, nadatnan niya si David na hawak ang kaniyang cell phone. “May kailangan ka bang tingnan?” malambing niyang sabi. But David looked at her with suspection. Wala sa kaniyang isip kung ano man ang gusto nitong ipahiwatig. Pero... biglang kumabog ang kaniyang dibdib. “M-May hindi ka ba sinasabi sa akin?” tanong ni David na talagang halata na may gustong itanong s
CHAPTER 54WALANG IBANG ginawa si Charlaine kundi ang lasapin ang ibinigay na sarap ni David sa kaniya. “Hahayaan mo ba ako kung ano ang gusto kong gawin?” tanong ni David habang patuloy siya nitong kinadyot ng sobrang bilis. Saglit na napakagat ng labi si Charlaine. “You know me, David. I will follow your lead. I will enjoy this as if I am in a show.” Tumingin sa kaniya si David. His stare was so passionate. But Charlaine could feel something was missing. O sadyang nilalagnat lamang talaga si David. “Hindi ka ba napapagod?” tanong niya kapagkuwan. Para kasing pinipilit lamang ni David ang sarili. He was like hiding something just to make sure he can perform very well. She was worried actually. Ngunit walang ibang ginawa si David kundi ang mahinang tumawa habang panay pa rin ang paggalaw nito. “Don’t worry about me, sweetheart. Talagang ayos lamang ako,” sagot naman nito na punong-puno ng paninigurado.
CHAPTER 53HINDI na niya napigilan ang kaniyang sariling galawin. “Fuck me, David!” bulong niya. Ilang minuto pa ang lumipas ay naramdaman na niya ang kaniyang kiliti na bumabalot sa kaniyang buong katawan. Nang matapos din niyang parausan ang sarili ay umalis na siya. “Mia!” sigaw niyang malakas. Mula sa likuran ng kanilang bahay ay agad na lumapit sa kaniya si Mia. Mabuti na lang talaga ay wala itong ginawa. “Linisan mo ang pool ngayon,” utos niya dito. “Sige po, ma’am,” tanging sagot nito. Kumuha siya ng towel sa malapitan. Nag-towel siya. Pumunta rin siya sa banyo para hubarin ang kaniyang mga damit. Nang matapos ay dumiretso siya sa kaniyang kuwarto. “David?” tawag niya kahit nasa labas pa siya. Walang sumagot sa kaniya kaya pinihit na niya ang pintuan. Sa kaniyang pagbukas, bumungad sa kaniya si David na hubad na hubad. Nanlaki ang mga mata ni Charlaine sa kaniyang nakita.
CHAPTER 52KAHIT PA anong pagkalimot ni Charlaine sadyang nangingibabaw pa rin talaga ang mga bagay na nangyari sa kanilang dalawa ni Jacob. Nasa labas na siya ng bahay nila ngayon. Nakatitig lamang sa mga sasakyan na patuloy na umaalingangaw sa daan. “Ang lalim yata ng iniisip mo.” Napalingon siya sa kaniyang tabi. Si Mia pala. “Madami lang akong iniisip tungkol sa mga bagay-bagay na nangyayari sa buhay ko ngayon,” paliwanag naman niya. “Ganiyan po talaga ang buhay. Ang daming dapat gawin.” Malungkot ang boses nito. “May problema ka ba ngayon?” tanong niya dito. Hindi nilingon ni Charlaine ang maid. “Mayroon pero makakaya ko naman. Kakayanin talaga para sa pamilya,” sagot nito. Napakagat ng labi si Charlaine. “Huwag mong mamasamain, ah. Kadalasan ba, may matindi ka rin tinatagong kasalanan na ayaw mo talagang sabihin kahit kanino?” Nakita niya sa peripheral vision na tumitig si Mia sa ka