PANIBAGONG ARAW na walang kasiguraduhan. May kaba at takot para sa lahat ng malapit sa kanya.Iyon ang nararamdaman ni Luna pagpasok sa kompanya. Dahil may iba ng humahawak sa kompanya ng pamilya ay mas lalo niyang ayaw pumasok ngunit pinilit siya ng Ina at ni Marcus.Na hindi dapat siya sumuko sa laban dahil wala pang nananalo.Sa katunayan ay pwede nilang idaan ang lahat sa batas dahil wala sa proseso ang ginawang pag-appoint kay Alberto. Pwede nilang kontrahin ito at idaan legally kung hindi lang sila nangangamba sa kahahantungan kung malalaman ni Fausto ang nangyari sa kompanya.Pagtapak sa loob ay tinginan agad ng ibang empleyado ang napansin niya. May mga nagbubulungan at natatawa.Sa isip ni Luna ay baka kumalat na sa lahat ang nangyari sa meeting… pero mali siya.Dahil nakita niya na lamang si Jenny na mabilis na lumapit sa kanya. Puno ng pag-aalala ang mukha at tila mangiyak-ngiyak pa.“What happen?” tanong niya agad nang mapagtanto na may hindi tama.“May announcement galing
ILANG BESES na ba niyang inisip ang tagpong ‘to? Hindi na niya bilang.Pero isa lang ang nasisiguro ni Andrew.Ito na ang katapusan ni Alberto Roces.Pero kung siya ang papipiliin? Mas gusto niya munang danasin nito ang nangyari sa kanya.Taste his own medicine.Ang tangkang pagpatay sa kanya na kung hindi lang nagawang iligtas ay baka naaagnas na ang katawan niya sa ilalim ng lupa.Gusto niyang lapitan si Alberto at suntukin sa mukha kahit isang beses, makaganti lang.At para magawa ‘yun ay kailangan niyang makalapit. Humakbang siya ng ilang beses.“Oy, sa'n ka pupunta?” Pigil ni Scarlette at hinarang pa ang kamay na sakto namang natamaan sa tiyan si Andrew na hindi pa gaanong magaling mula sa tinamo.Napaatras ito at matalim na tumingin kay Scarlette na walang kamalay-malay sa nagawa.Matapos na mapigilan ay binalik ni Scarlette ang atensiyon kay Alberto. “Okay na ba?” Saka ito pinusasan nang tuluyang hindi makasagot dahil sa labis na pagkabigla. Pagkatapos ay tinuro ang lawyer na k
SA PAGPUPULONG NA NANGYARI sa kompanya ay napagpasiyahan ng karamihan sa pamamagitan ng pagboto, na magiging bakante pansamantala ang posisyon ng CEO. Kahit pa ang iba ay nag-aagawan na maupo lang sa posisyon.Pagod na bumalik sa opisina si Luna at agad na naupo sa swivel chair. Hindi pa tapos ang araw pero pagod na pagod na siya dahil sa gulo nang naganap na meeting.Ang ingay at kanya-kanyang suggestion sa meeting kung sino ang dapat na pumalit kay Alberto Roces kahit hindi pa man din napapatunayan na may ginawa nga itong krimen. Puro pansariling hangarin ang nais ng iba kaya gusto na lamang niyang matapos ang lahat.Hindi pa rin tumatawag ang pulisya upang linawin ang lahat. Magmumukha lang tuloy katawa-tawa ang mga nagpakabibo kanina sa meeting kung bigla na lamang bumalik si Alberto.Isa pa'y kailangan niyang isipin ang mangyayari sa kanya at sa ibang katrabaho. Matutuloy ba ang paglipat nila o hindi, ngayong nagkaro’n ng pagbabago dahil sa biglaang pagdakip kay Alberto Roces?Ka
MATAAS NA ANG ARAW nang magising si Luna. Wala na sa kanyang tabi si Marcus ngunit nag-iwan naman ito ng maliit na note na nagsasabing nauna na itong umalis para sa trabaho.Ayon pa sa note, ay hindi na niya kailangan tawagan ang opisina na hindi siya makakapasok ngayong araw dahil nakausap na ni Marcus ang kanyang sekretarya. Sa pa'nong paraan nito nakuha ang contact number ni Jenny ay wala siyang ideya.Nilapag niya sa table ang note at pinagmasdan ang pagkaing iniwan nito para sa kanya.Breakfast in bed, o tamang sabihing bruch in bed dahil tanghali na.Isang simpleng pagkain na may garlic rice, sunny side-up egg at fries. May kape rin pero malamig na hindi na dapat pagtakhan.Magkago'n man ay ininom niya pa rin ito dahil pinagluto at pinagtimpla siya ng kape ni Marcus. Alam niyang ito ang naghanda ng pagkain niya dahil hindi naman mahilig mag-utos ang isang ‘yun sa cook. Bagay na ikinatuwa niya nang labis dahil bukod sa marunong sa gawaing bahay ay magaling pang magluto. Mawalan m
MATAPOS NA MAIHATID si Luna sa mansiyon ay ipinagkatiwala muna ni Marcus ang asawa sa pangangalaga ng Mayordomang si Myrna. Ibinilin niya pang huwang itong iiwan at palalabasin ng mansiyon habang wala siya't may aasikasuhing importante.Sa may daan habang nagmamaneho ay tinawagan niya si Scarlette, “Si Alberto?”“Ini-escort na sa van para mailipat na sa kulungan. May gusto ka bang ipasabi?”“Kumuha ka ng samples, hibla ng buhok, laway o kahit ano na pwedeng gamitin sa DNA test.” Pagkatapos ay napasulyap sa passenger seat kung sa'n niya hinagis ang envelope na kanina'y nilamukos.Walang maraming tanong ay um-oo si Scarlette. “Ako nang bahala,” aniya dahil maging siya ay hindi natutuwa sa ginawa ni Roces. Dapat mabigyan ng kalinawan ang lahat at matigil ang kalukuhang ginawa nito.“Salamat,” ani Marcus saka tinapos ang tawag. Patungo siya ngayon sa ospital para makausap si Liliane.Kung totoo man na si Alberto ang biological father ni Luna ay kailangan nitong managot sa nagawa nito kay
ISANG NAKAPANLULUMONG TAGPO ang nakikita ngayon ni Scarlette. Nakatanaw man siya sa malayo ay ramdam niya ang hinagpis at sakit na nakikita sa mga naulilang kaanak ng mga namatay na biktima ng aksidente.Ang hiyaw ng mga naiwan ay sadyang masakit at malungkot marinig. Hindi katanggap-tanggap at humihingi ng hustisya ang mga ito para sa nasawing mahal sa buhay.Hindi man siya ang nawalan ay ramdam niya ang sakit. Sadyang nakakagalit at puno ang kalooban niya ng pagsisisi.Dapat ay may nagawa man lang siya. Sana’y hindi niya hinayaan na may buhay ang tuluyang mawala. Kung sana'y hindi siya naduwag at natakot, ay may nailigtas sana siyang buhay.“Captain,” sambit ni Kurt sabay abot ng styro-cup na may lamang mainit-init na tubig. “Uminom ka muna.”Pero hindi kumibo si Scarlette. Masama ang loob niya para pansinin ito.Napabuntong-hininga naman si Kurt at kinuha ang kamay ni Scarlette para ibigay ang styro-cup, saka naupo sa tabi nito. “Hindi mo kasalanan ang nangyari, Captain. Isipin mon
MASAMA ANG LOOB ni Liliane. Pakiramdam niya'y hinusgahan siya ng lahat kahit hindi naman totoo ang ibinibintang sa kanya.Mga haka-hakang walang basehan!Biktima rin siya! Pero wala ng dapat makaalam no'n.Kahit pa nais siyang tulungan ni Scarlette na malinis ang sariling pangalan.“Maraming salamat na lang sa tulong, pero marami na ‘kong iniisip ngayon. Hindi pa magaling ang asawa ko't nagkakaproblema pa ang kompanya namin kaya hindi ko na ‘yan mahaharap, kaya ang lawyer ko na lamang ang kausapin mo,” pahayag niya at saka tuluyang umalis upang balikan si Fausto.Si Scarlette naman na naiwan ay tinanaw na lamang ang papalayo nitong pigura saka nagpasiyang tawagan si Marcus upang sabihin ang nangyari.“Hayaan mo na lamang siya, kung ‘yun ang nais niya,” tugon ni Marcus.“Maaari siyang mapasama sa listahan ng mga suspek sa oras na mapatunayan na sinadya ang aksidente.”“Hanggang do'n lang ‘yun. Walang makukuhang ebidensya laban sa kanya.”“Alam ko ‘yun dahil pareho nating alam kung sino
HINDI MALAMAN ni Luna kung ano ang mararamdaman, nang ipaalam ni Scarlette na posibleng malagay sa listahan ng mga suspek ang kanyang Ina'ng si Liliane sa oras na mapatunayan na sadya at hindi isang aksidente ang nangyari kay Alberto Roces, Andrew at iba pang nasawi sa insidente.Umawang ang kanyang bibig upang magsalita ngunit bigo namang isatinig ang talagang nasa isip. Napatingin na lang siya sa nanginginig na kamay. Natatakot siya.Takot na takot para sa maaaring sapitin ng kanyang Ina.Si Marcus na napansin ang takot mula sa asawa ay humawak sa kamay nito bilang pagsuporta. At matapos ay tumingin kay Scarlette. Kumurap ng isang beses bilang sinyales ng pasasalamat dahil hindi ito nagsalita tungkol sa DNA result.Sumenyas din si Scarlette. Tinatanong kung ano ang mangyayari ngayong hindi pa mahanap ang nawawalang katawan ni Roces. Pa'no sila makapagsasagawa ng DNA test kung wala silang samples na magagamit?Kailangan pang mapatunayan na hindi magkadugo si Luna at Alberto upang hin
KANINA PA PABALIK-BALIK ang lakad ni Marcus. Hindi siya mapakali sa labis na kabang nararamdaman. Hindi niya akalaing kakabahan siya nang ganito higit pa sa mga misyong natatanggap niya.“Mag-relax ka nga, Marcus,” saway ni Timoteo sa apo. “Hindi lang ikaw ang kinakabahan. Maupo ka't nahihilo ako sa ginagawa mo.”“Pero, ‘Lo—” aapela pa sana niya nang muling magsalita ang matanda.“Alam ko! Pinagdaanan ko na ‘yan pati na ni Maximo. Pero hindi makakatulong ‘yang ginagawa mo, pumirmi ka nga!”Sa huli ay naupo si Marcus tulad ng inutos ni Timoteo. Kasalukuyan silang nasa ospital ngayon dahil manganganak na si Luna.Nagkataon pa na lumuwas ng bayan sila Liliane upang dalawin si Estrella, ang ina ni Fausto. Si Timoteo ay nagkataon namang dumalaw para bisitahin ang mga apo.Samantalang si Lucas ay abala pa sa meeting nito kaya hindi nila kasama. Sina Maximo at Dahlia naman na agad tinawagan ay papunta na sakay ang private helicopter ng pamilya upang makaabot.“Magdadalawang-oras na si Luna s
PANAY ANG VIBRATE ng cellphone ni Marcus sa bulsa pero hindi niya ito kinuha dahil nakaalalay siya kay Luna habang naglalakad ito sila may garden.“Pwede mo na ‘kong bitawan, kaya ko namang maglakad. Sagutin mo muna ‘yang cellphone mo at kanina ko pa nararamdaman ang vibration,” ani Luna.Binitawan naman ni Marcus ang asawa at saka kinuha sa bulsa ang cellphone. Tadtad ng messages ang screen at may ilang missed call galing kay Scarlette.Nag-vibrate muli ang cellphone dahil tumatawag ito. “Hello?” sagot niya agad.“Mabuti naman at sinagot mo na,” halata ang iritasyon sa boses nito. “Nasa’n si Kurt?”Kumunot ang noo niya. May sinabi kaya si Lucas? Pero alam niyang hindi ito magsasalita hanggat hindi niya sinasabi. Marahil ay iba ang tinutukoy nito. “Anong kailangan mo?” Hindi siya nagpahalata at nanatiling kalmado.“Anong petsa na pero hindi ko pa rin siya nakakausap. Nasaan na ba siya?”“Kung may gusto kang sabihin ay sa’kin na lang at ako na ang bahalang magsabi sa kanya.”“Siya ang
MALAKAS NA KALAMPAG sa bakal na rehas ang nagpagising kay Ramon. Hindi niya akalain na makakatulog siya sa kabila ng kinasasadlakang sitwasyon. Na kahit panay ang reklamo sa tigas ng kinahihigaan ay naging komportable ang kanyang katawan sa matigas na kama.“Gumising ka diyan!” ang sigaw ng pulis na nagbabantay sa kanya. “Bilisan mong kumilos dahil ililipat ka na!”“Ano? At saan niyo naman ako dadalhin?!” Hindi makapaniwala si Ramon sa sinabi nito.“’Wag ka ng magtanong pa!” Pagbukas ng selda ay agad na hinaklit sa braso si Ramon na nagpupumiglas dahil na rin sa rahas nang pagkakahila rito.Dinala sa interrogation room si Ramon at pinaupo kaharap si Lieutenant General Navarro.“Sa'n niyo ‘ko ililipat?” muling tanong ni Ramon.Napangisi si Navarro at mapang-uyam na tumingin sa nakakaawang itsura nito. “Kung sa’n ka nanggaling.”Hindi agad naunawaan ni Ramon ang sinabi nito ngunit ilang segundo pa ay bigla na lamang siyang napatayo. Ang kinauupuan ay bigla na lang natumba sa biglaan niy
UNTI-UNTI NANG SUMISILIP ang haring araw nang dumating sa mansyon ng Fajardo si Marcus. Sa gate pa lang ay sumalubong na ang grupo ni Benjie upang magbigay galang sa pagbabalik ni Marcus.Nabalitaan nilang napagtagumpayan nito ang pagdakip kay Ramon kaya labis ang tuwa nila at inabangan ang pagbabalik nito sa Fajardo.Mahihinang tapik sa balikat ang sinagot ni Marcus sa mga ito. “Salamat sa pagbabantay niyo,” aniya sa grupo.“Tungkulin namin ito, Sir Marcus. Salamat sa pagtitiwala niyo sa’min,” sagot ni Benjie.Isa-isang tiningnan ni Marcus ang grupo. “Maraming salamat ulit, papasok na ‘ko sa loob. Naghihintay na ang mag-Ina ko,” anas niya.Nilakihan ng Guard ang bukas ng gate para kay Marcus. “Maligayang pagbabalik, Sir Marcus," masayang bati nito.Tipid na tango ang iginawad niya rito bago nagpatuloy patungo sa mansyon. Bubuksan pa lang sana niya ang pintuan nang bumukas na ito at bumungad sa kanya si Myrna, ang Mayordoma. “Marcus!” masaya nitong wika saka siya nilapitan. “Mabuti at
NANLALABO AT NAGDIDILIM na ang paningin ni Kurt. Nanghihina na rin siya at habol-habol ang sariling hininga. Sa lagay niyang ‘to ay tila ‘di na siya magtatagal.“H-Hindi man lang ako…nakapag…paalam kay…Captain,” nasambit niya ngunit wala ng tinig ang lumalabas mula sa kanyang bibig.Unti-unti na siyang pumipikit…mukhang ito na yata ang katapusan niya…Hanggang isang sampal sa pisngi ang nagpamulat sa kanya. Nang tingnan niya kung sino ang gumawa no'n ay napangiti na lamang siya. “Dumating ka,” aniya kahit wala namang boses na lumalabas sa kanya.“Gumising ka, ‘di ka pwedeng mamatáy dahil ikukulong pa kita,” wika ni Marcus. Tumulong na siya sa pagbuhat ng stretcher upang madala ito sa yate.Matapos maisakay si Kurt ay hinanap niya naman ang warden na pinag-iwanan niya kay Ramon. “Dito! kaladkarin niyo ‘yan dito!” utos niya nang makitang palapit na ang mga ito sa yate.“Bitawan niyo ko, mga walangh*ya!” sigaw ni Ramon. “Papatay*n ko kayong lahat!” Ngunit ilang sandali pa ay natigilan na
NAKAILANG TAWAG na si Ocampo kay Major General Perez ngunit hindi ito sumasagot. Malalim na rin kasi ang gabi kaya sa palagay niya ay natutulog na ito.“Ano, ayaw pa ring sumagot?” tanong ni Mr. O sa kapatid.“Ayaw pa rin.”“Tawagan mo lang nang tawagan. ‘Wag mong titigilan hanggat ‘di sumasagot,” utos naman ni Ramon na hindi na mapakali sa kinauupuan.Ginawa naman ni Ocampo ang utos ni Ramon ngunit bigo pa rin itong masagot ang tawag. Hanggang sa tuluyan na ngang hindi matawagan ang numero ni Major General Perez. Sa palagay niya ay sinadyang i-off ang cellphone.“Cannot be reach na, in-off ata ang cellphone,” pahayag ni Ocampo.Impit na sumigaw si Ramon sa sobrang inis. “P*tang*nang Perez 'yan! Matapos kong tulungan na makarating kung nasa’ng puwesto man siya ngayon ay ganito ang gagawin niya sa’kin?!” Halos magwala siya sa sobrang galit.Wala man lang kaide-ideya na hawak na ngayon ng kampo nila Maximo si Major General
DAHIL SA BIGLAANG KILOS ni Torres ay nadaplisan sa panga si Kurt nang umilag ito sa suntok. Nang makabawi ay nagpakawala rin ng suntok bilang ganti.Ngunit dahil sanay at bihasa sa pakikipaglaban dahil na rin sa ilang taong training na magkasama ay gamay na ng dalawa ang kakayahan ng isa’t isa. Madali lang kay Torres na iwasan ang suntok ni Kurt at gano’n din ito sa tuwing nagpapakawala ng suntok ang Warden.Dahil may alam sa mix martial arts ay nagawang malusutan ni Kurt ang depensa ni Torres sa pamamagitan ng sipa. Sa lakas ng sipa ay natumba ito pero nakabawi rin agad na mabilis gumulong patayo.“Madaya!” akusa ni Torres.“Kailangan kong manalo, e,” anas naman ni Kurt na nangingiti pa, tila nag-eenjoy sa nangyayari.Sumugod muli si Torres pero binigla agad ni Kurt. Umatras siya para linlangin ito at para na rin maghabol ito sabay bitaw niya ng suntok sa tiyan. Dumaing si Torres pero hindi pa rin tumigil sa pagpapakawala ng suntok hanggang sa bigla na lang dumating si warden Yulo ga
NANG MAUNAWAAN ni Scarlette ang sinabi ni Lucas ay mabilis siyang humabol sa kabila ng panghihina. Hinarangan pa siya ng ilang tauhan na nakabantay ngunit ayaw niyang magpapigil. Buong lakas niyang sinigaw ang pangalan nito, “Lucas! Sandali lang!”Kahit malayo ay huminto naman si Lucas upang lingunin si Scarlette. “Bakit? Na gets mo na ba? Ang bilis naman.”“Anong ginagawa ni Kurt sa lugar na ‘yun?! Napakadelikado ng pinagawa niyo sa kanya!”“Personal request niya ‘yun at pinagbigyan lang namin.”“Kahit na, dapat ibang tao ang pinadala niyo, hindi siya. Si Marcus? Ako! Dapat ginising niyo ako para gawin ang misyon." Nagpumiglas si Scarlette at nagawang makalapit sa binata. “Mapapahamak si Kurt do’n.”“Baka nakakalimutan mo kung sino siya? Tandaan mong hindi basta-basta si Kurt. At nasisiguro ko ring bago pa may mangyaring masama sa kanya sa lugar na ‘yun ay naubos na niya ang kalahati ng mga bilanggo.” Matapos ay pinasadahan ng tingin ang ulo at paa ni Scarlette. “Kahit gisingin ka pa
THREE DAYS AGOPINAGMASDAN ni Kurt ang orasan sa itaas ng pader. Isang minuto na ang nagdaan nang umalis si Marcus at naiwan ang Vietnam pulis para magbantay.Sa ganitong pagkakataon siya dapat kumilos. Kailangan na niyang tumakas at puntahan si Scarlette. Pero masiyadong alerto ang pulis na maya’t maya ang sulyap upang siguruhin na wala siyang ginagawang kakaiba.Nang magtama ang tingin nilang dalawa ay agad siyang umarteng nasasaktan. “C-Can you please help me?” aniya pa sa aktong nahihirapan sa pag-upo.Akma namang tutulong ang pulis nang matigilan. “No, you can’t fool me,” wika pa nito na muling naupo.Bakas ang iritasiyon sa mukha ni Kurt nang hindi niya nagawang linlangin ang pulis. Mukhang nasabihan na ito nang husto ni Marcus kaya hindi na u-obra ang pag-arte niya.Pero kung hindi um-obra ang plan A… may plan B pa naman. Magkukunwari siyang aalisin ang gapos sa kamay upang mapilitan na lumapit ang pulis. At kapag nangyari ‘yun ay patutumbahin niya ito gamit ang paa.“What are