ISANG LINGGONG pagpapahirap ang ginawa ni Sarry sa black swan. Kaliwat-kanang ka-demonyohan ang inutos nito sa mga aso niya. Killing, abduction, rape, at kung ano-ano pang katarantaduhan. Mautak ang bruha, dahil napagmumukha niyang black swan ang may gawa ng lahat ng iyon.
Yet black swan keep their silence, hanggang ngayon ay hindi pa rin sila naglalabas ng statement ukol dito. I know Raddix is up to something. Maybe preparing a large net to finally catch the eel lurking on the fish pond?
Napangisi na lamang ako. Then I might as well as prepare the grilling pan... ready to cook it alive.
"EHEM." Bumalik ang naglalakbay kung utak nang marinig ang malakas na pagtikhim ni Klyton. "Nakarating na siguro utak niyo sa neptune, Master. Kanina pa nagba-byahe e," natatawang usal nito.
Umayos naman ako ng upo at seryoso siyang tiningnan. "Ano nga ulit pag-uusapan natin?"
Bahagya itong napakamot sa ilong. "Sabi na, lutang talaga kayo. Kanina pa ako daldal nang
ILANG minuto rin kaming nag-usap ni Klyton hanggang sa lumapit sa table namin si Mayor Rionce."Glad to see the two of you here!" aniya. Binati naman kami nito at nagpasalamat sa presensya namin ni Klyton. Inanyayahan din kami nito na makisama sa table nila. Umayaw ako kaya napilitan tuloy si Klyton na pumunta doon ng mag-isa."Dito ka lang, uutuin ko lang ulit 'tong panot na 'to," bulong niya sa'kin bago tuluyang sumunod kay Mayor Rionce.Natawa na lang ako. Kahit papaano ang may silbi naman 'tong si Klyton. Maasahan at laging game sa mga ka-echosan ko sa buhay. Matalino rin at maparaan, lahat ng katangian ng isang side-kick ay nasa kaniya... iyon nga lang madalas umatake ang kapilyuhan.Iginala ko naman ang paningin. Hinanap ang table ng black swan. Nagtaka nga ako nang mapansing si Raddix lang ang wala roon."H-Hindi kaya siya dumalo?"Lungkot ka naman, Sol? Akala mo siguro magkikita na kayo 'no? Iyaaak. Nakultukan ko tuloy ang sari
IF SOMEONE would ask me to write all of the qualities I love about Raddix... one paper and pen is not enough. Nor I have a given a one-day span to have a speech with the same subject---still not enough.Words aren't enough to express how great that man is. Too many adjectives to describe him. He could be a perfect subject for a poem or a male-lead for a novel."I really hate the idea of you being that b*astard's wife, even it's just for disguise," anito at tinanggal din ang suot na maskara.Napako ang tingin ko sa isa pang maskarang hawak niya. Akin 'yon!"Give it back. Baka mahuli---""You don't have to wear this," pagputol niya sa sasabihin ko. Nilapag niya ang dalawang maskara sa mesang nasa gitna. Nakapamulsa siyang naglakad palapit sa'kin, huminto ng nasa harap ko na. "Nor have to disguise. You're Solly Arien Varzen now." Inabot niya ang kamay ko at marahan iyong hinalikan. "Raddix's gorgeous wife."Tanging pagtitig lang sa
"SASAMA ako sa'yo," matigas kong sabi dahilan ng pagsalubong ng kilay ni Raddix.Ano namang makukuha ko kapag nanatili ako rito? Ano? Pakikinggan ko lang ang putukan nila ng baril sa loob? At hantayin silang mamatay lahat?"No. You'll stay here. Masyadong delikado sa loob," aniya ngunit umiling lang ako."I'll go with you.""No.""Raddix.""Stay here---""I won't."Naglaban pa ang tingin namin. Sinikap ko talagang hindi kumurap at pinantayan ang seryoso niyang titig. Ang akala ko ay aabot ng isang oras ang staring contest namin, nagulat ako nang makita ang pagnguso niya."I don't want to argue with you. Ayokong magkagalit tayo---""Isama mo ako para 'di na kita kulitin."Umiling naman siya. "Still, no."Ayaw pala ah? Unti-unti kong nilapit ang mukha ko sa kaniya. Naglip-bite pa ako habang nakatitig sa maganda niyang mata."I told you stop biting your lips---"Hinawakan ko naman an
ISANG TUNOG ng takong ng sapatos ang muling maririnig sa paligid. Sabay na nabaling ang atensyon namin ni Raddix sa taong pinagmumulan ng ingay na 'yon. Napalunok na lamang ako ng laway nang makilala ko ang taong 'yon. Tss, bakit ba sabay-sabay na nagsusulputan ang mga taong ayaw na ayaw kong makita?"I've been waiting for you, baby. Sabi ko na nga ba at dadalo ka," anito. Deretso ang lakad nito papunta sa kinatatayuan ko. "You look fantastic with that kind of hairstyle hmm. Mas lalo kang gumanda sa paningin ko."Naging tuod ako sa kinatatayuan ng maramdaman ang presensya niya nang malapitan. Tuluyang nagwala ang puso ko sa kaba ng maramdaman ang paghaplos niya sa pisnge ko."L-Luke..."Ngumiti lang ito at pinagpatuloy ang malalim niyang titig sa'kin. "You never failed to intertain my g*ddamn eyes, Sol. Kahit siguro hibla ng buhok mo ang sarap halikan."Nagpumiglas naman ako sa mga lalaking nakahawak sa'kin. Gustong-gusto kong batukan si Luke dahil
HANGGANG sa mag-umaga ay nanatili ako sa loob ng kwarto ko. Wala akong ideya sa mga nangyayari ngayon sa black swan dahil confiscated lahat ng mga maaring gamitin kong devices para ma-access sila.Hindi ko na alam ang gagawin ko. Pilitin ko mang mag-isip ng paraan ay hindi nakikisama ang utak ko--nauuwi lang sa pag-overthink.Bumukas naman ang pinto at iniluwa roon si Sandy. Nanibago ako nang makitang wala ang mapilyo nitong awra."Nandito na pagkain mo. Tawagin mo na lang ako kapag may kailangan ka," aniya at nilapag ang tray sa may dulo ng kamang kinauupuan ko ngayon. Akma sanang aalis ng agad kong tinawag ang pangalan niya. "What? May problema ba?""N-Nasaan si papa? Kakausapin ko lang saglit."Napabuga na lamang ito ng hangin. "Kagabi pa siya hindi lumalabas ng kwarto. Maraming iniisip ang matandang 'yon, palamigin mo muna ang utak."Tumango-tango naman ako. "S-Salamat.""Sige, aalis na ako," aniya at dali-dali nitong isinara ang
IT WAS only a 2 minutes video but enough for me to lose my mind. Parang panandaliang nagvacation leave lahat ng brain cells ko. Hindi ko alam kung anong magiging reaksyon. Nakatulala lang ako sa screen. Walang imik.Hindi ako makapaniwala sa natuklasan! Lahat ng mga katanungan sa isipan ko sa wakas ay meron ng kasagutan. I was right. The information Luke gave to me last time was a hoax! Sarry created all those fake information just to confuse my mind!Ok, let's start with kuya Kevin's case.Yes, it was kuya Matt who killed kuya Kevin. Ngunit hindi selos at pagiging myembro ng alphanatom ni kuya Kevin ang dahilan ng pagpatay niya rito. Pilit lamang ang relasyon ni ate Stella at kuya Kev. Pinagbabantaan daw ni kuya Kev si ate Stella na kapag hindi siya sinagot ay sasaktan niya mga mahal nito sa buhay.Si kuya Matt ang totoong mahal ni ate Stella. Pero dahil sa takot na baka tutuhanin ni kuya Kev ang banta, pansamantala nitong kinalimutan ang
I WAS right. Raddix planned everything. Hindi sasabak sa gyera ang lalaking 'yon ng hindi handa. Kulkulado niya lahat, maski ang magiging kilos ng kalaban. Bakit nga ba hindi ako nasanay sa ganitong estilo niya?"Tara na, kailangan na nating magmadali," usal ni Klyton at muling hinawakan ang pulsuhan ko. Hinayaan ko lang itong hatakin ako.Nang makarating sa sasakyan niya'y nadatnan namin doon ang isang lalaki, nakasandal sa may kotse habang humihithit ng sigarilyo. Tila mas lalong sumakit ang ulo ko nang makilala kung sino 'yon."Anong ginagawa ng unggoy na 'yan dito?!" singhal ko dahilan para mabaling ang tingin niya sa'min ni Klyton. Umalis naman ito sa pagkakasandal at pailing-iling na itinapon ang sigarilyo."Alam mo bang ikaw lang ang taong kauna-unahang nanlait sa'kin?" aniya at tinapunan ako ng nakamamatay na tingin. "Tapos ihahalintulad mo pa ako sa unggoy?! Alam mo bang pinag-aagawan ang mukhang 'to?!"Napang
"SA COLD CITY ang karaniwang tirahan ng mga ex-conv*ct at mga taong sangkot sa iba't-ibang illegal na gawain. Madalas akong isama ni Rossel sa tuwing dadalawin niya ang asawang' nakatira roon. Delikado at tago ang lugar, mahirap i-locate. Kung makapasok ka man, hindi ka na makakabalik... lalo na kapag nalaman nilang hindi ka kaanib."Ilang beses akong napalunok ng laway nang marinig ang sinabi ni Dorry. Hindi naman siya nanakot, pero ramdam ko ang panginginig ng tuhod dahil sa sinabi niya.Naiisip ko pa lang na pupunta kami roon, parang hihimatayin na ako sa kaba.Pero hindi ngayon ang oras para magpakain sa takot. Kung ang pagpunta sa lugar na iyon ang tanging paraan para maligtas ang black swan at matigil na sa kahibangan ang scorpion at alphanatom...hindi ako aatras."Pero kung mapilit kayo at talagang gusto niyong pumunta roon... wala na akong magagawa," dugtong pa nito at isinara ang librong binabasa. Walang emosyon niya akong tiningnan. "B
More months after...SANDY POVOBSTACLES don’t have to stop you. If you run into a wall, don’t turn around and give up. Figure out how to climb it, go through it, or work around it. Being challenged in life is inevitable, being defeated is optional. Oh 'di ba? Ganda ng opening statement ko? Syempre pa-ending na e HAHAHA charot.Oh siya, back to reality. Ehem.Maingat kong nilagay ang dalang bulaklak sa dalawang puntod na nasa harap ko ngayon. Umupo ako sa damuhan at mapait ang ngiting tiningnan ang mga iyon."Magkasama na kayo, siguro naman hindi na kayo mababagot diyan," wika ko at pinaglandas ang kamay sa pangalan nilang nakasulat sa lapida. "Sana masaya na kayo kung saan man kayo naroroon. Huwag kayong mag-alala, ayos lang kami rito. Ito maganda pa rin anak niyo. Walang kupas," pagbibiro ko pa.Napatingin na lamang ako sa magandang kalangitan. Napakaganda ng hugis ng mga ulap, tumitingkad pa iyon sa tuwing nadidikit sa a
NA-BLANKO bigla ang utak ko. Maski ang paghinga ata ay panandalian kong nakalimutan. Nagpalipat-lipat ang tingin ko kay Raddix at sa labas ng kotse. Hindi ko alam ang gagawin ko!"Sh*t!" singhal ni Raddix. Ilang segundo ring nagpagewang-gewang ang kotseng sinasakyan namin hanggang sa sapilitan niya iyong ibinangga sa isang posteng nakasuporta sa tulay na kinalalagyan namin ngayon.Tagumpay na nahinto ang kotse. Buong pasasalamat ko na hindi ako nagtamo ng kahit anong sugat. Agad naman akong sinuri ni Raddix, tinanong nang paulit-ulit kung ayos lang ba ako. Sinuri ko rin ang kalagayan niya at gaya ko'y hindi rin ito nagtamo ng malalang sugat.Ang akala ko ay tuluyan ng nabunutan ng tinik ang lalamunan ko, ngunit tila mas dumami pa ang bumara doon nang marinig ang malalakas na sigaw sa labas.Mga aso ni Sarry. Na pilit kaming pinabababa. Ilang beses akong napalunok ng laway at nanginginig ang kamay na tiningnan si Raddix."W-What now? How can w
"MALUWAG kasi ang pagkakatali mo sa mga aso mo kaya nakatakas," patawa-tawang usal ni Flame. "I'm still the king of this mafia group, Honey. Sa akin pa rin sila susunod, kahit anong pag-aalaga at pagpapakain mo sa kanila.""D*mn you! Die already!""You first," asik nito at sinenyasan ang lahat ng mga kasamang nasa likod. Pumalibot naman ang mga iyon kay Sarry at sabay-sabay na itinutok ang baril. Maya't-maya pa'y tumingin sa dereksyon namin si Flame. "Umalis na kayo, ako na bahala rito."Bago pa man ako makapagtanong ay agad na hinawakan ni Raddix ang pulsuhan ko at hinila paalis doon."You owe me a lot love birds!" sigaw ni Flame. Nginitian kami nito sa huling pagkakataon.Pailing-iling na lamang si Raddix at ipinagpatuloy ang paghila sa'kin paalis doon. Rinig pa nga ang pahabol na sigaw at mura ni Sarry. Ngunit alam kong wala na dapat akong ipag-alala, dahil siguradong hindi na siya makakaalis doon!Mabilis ang bawat hakbang namin ka
TILA may bumara sa lalamunan ko dahilan para bumigat ang paghinga ko. Hindi ko maitago ang kabang unti-unting lumulukob sa sistema ko!Naramdaman ko naman ang paghawak ni Raddix sa kamay ko, kahit papaano'y nabawasan ang panginginig no'n."Don't worry, will be fine. I'll promise," bulong niya sa'kin. Ngunit alam kong gaya ko ay natatakot din siya sa maaaring mangyari. Knowing that witch? Hindi iyon magdadalawang isip na gumawa ng kabaliwan.Rinig naman ang mahihinang tawa at papalapit na yabag ni Sarry. Mas lalong nagharumentado ang puso ko nang makitang marami itong kasama--- mga aso niyang nakatutok ang mga baril sa'min."Bakit naman ganiyan ang mga mukha ninyo? Hindi niyo ba inaasahan na buhay pa rin ako? Hmm well, sorry for the surprise. But h*ll yeah, I'm here... breathing and alive," nakangising wika nito. Humakbang naman ito habang nanatili ang nakakairita niyang ngisi. "Natutuwa ako na malamang hindi pa rin kayo nakakalabas. Sayang naman kas
"AVIEL Katniss," mahinang sambit ni Raddix sa pangalan nito.Taimtim ko namang pinanood ang paglapit niya. Walang emosyon niyang binagtas ang ilang metrong pagitan niya sa'min ni Raddix.Avie looks the same. Her signature curly brown hair and her model-like height didn't change. Yet, I found it wierd seeing her wearing a blank-face. I am used to see her b*tchy awra."Don't do anything stup*d that you might regret after, Aviel. I won't think twice releasing all the bullets from my gun and shoot your head," malamig na saad ni Raddix at itinago pa ako sa likod.Nagpapalipat-lipat naman ang tingin ni Avie sa'min bago tuluyang magsalita, "I didn't wait here for almost an hour just to kill the both of you. Kung may balak man akong patayin kayo, kanina ko pa sana ginawa habang naglalandian kayo sa cell."Kinain agad ng hiya ang katawan ko dahil sa sinabi niya. Nakita niya ang nangyari kanina? Nandoon ba siya? Ba't hindi ko napansin?!Un
HINAWAKAN naman niya ang dalawa kong kamay habang patuloy sa pag-agos ang mga luha sa mata niya. "C-Can you s-say it again? Please, I-I want to hear it again, wife.""Raddix," I gulped. "We're having a baby."Mas lalo siyang naiyak. Sinubukan niyang pigilan ang pagtulo ng mga luha ngunit bigo siya. Parang sirang gripo iyong walang humpay sa pag-agos. Agad ko naman siyang nilapitan at niyakap nang mahigpit. Hinayaan ko siyang umiyak nang umiyak sa balikat ko."I thought you'll be mad if I tell you I'm pregnant," natatawa kong sabi kahit ang mga luha sa mata'y patuloy din ang pag-agos."W-Why would I-I?" wika nito sa kalagitnaan ng paghikbi. "H-Happiness and joy is understatement. Those w-word's aren't enough to describe what I-I feel right now. I want to jump, I-I want to shout, but my mind is filled with too much delight that the only thing I could is to cry."Napabuga na lamang ako ng hangin. Saka ang pagwika, "Dorry told me that we mi
NAUNANG maglakad ang isang armadong lalaki habang nakasunod naman sa'kin ang isa. Habang binabagtas ang mahabang hallway, palihim kong pinagmasdan ang baril na hawak nila.Klyton was right, Scorpion is not prepared for tonight's war. Halatang hindi pa dumadating ang mga bago nilang armas na galing pa sa ibang bansa. And for Alphanatom, hindi sila madaling makakapunta rito para tulungan ang scorpion. Si Hermes at Demeter na ang bahalang magpatahimik sa mga iyon. The roadway 36 was their secret passage.Nang mapansin kong nasa kalagitnaan na kami ng hallway... doon ko na sinimulan ang sunod na plano.Huminto ako sa paglalakad at umaktong masakit ang paa. "I-I can't walk."Dali-dali namang nahinto ang dalawa at nilapitan ako."Ano bang problema?""Ayos lang ba kayo?"Mas lalo kong pinag-igihan ang pag-arte."Ouch! It hurts, I can't walk!" pekeng daing ko. Natawa naman ako sa isip nang makita ang nag-aalalang mga
NAGTATAASANG mga puno at madilim na daan ang binabagtas ng sasakyan namin ngayon. Parang setting nga ito ng mga horror movies na napanood ko. Walang ibang dumaraan na mga sasakyan, wala ka ring makikitang mga bahay na nakatayo.Maging ang nagbabangayan na si Klyton at Krypton ay biglang natahimik. Hindi man aminin ng dalawa, alam kung gaya ko ay natatakot din sila.Ilang minuto rin naming tiniis ang gano'ng ambience hanggang sa marating namin ang isang tulay. Sa dulo no'n ay nakita namin ang maraming ilaw na sigurado akong nagmumula sa mga bahay at establishemento."Nandito na tayo," bulong ni Klyton habang nasa hawak na cellphone ang paningin.Hindi ko namalayang humigpit na pala ang kapit ko sa seat bealt na suot ko. Napuno nang malalalim na pagbuntong hininga ang loob ng sasakyan. Habang papalapit ang kotse'y ramdam ko ang mas lalong paglakas ng kabog ng dibdib ko. Pinigilan ko na nga ang utak na huwag mag-isip ng kung ano-anong masasama, m
"SA COLD CITY ang karaniwang tirahan ng mga ex-conv*ct at mga taong sangkot sa iba't-ibang illegal na gawain. Madalas akong isama ni Rossel sa tuwing dadalawin niya ang asawang' nakatira roon. Delikado at tago ang lugar, mahirap i-locate. Kung makapasok ka man, hindi ka na makakabalik... lalo na kapag nalaman nilang hindi ka kaanib."Ilang beses akong napalunok ng laway nang marinig ang sinabi ni Dorry. Hindi naman siya nanakot, pero ramdam ko ang panginginig ng tuhod dahil sa sinabi niya.Naiisip ko pa lang na pupunta kami roon, parang hihimatayin na ako sa kaba.Pero hindi ngayon ang oras para magpakain sa takot. Kung ang pagpunta sa lugar na iyon ang tanging paraan para maligtas ang black swan at matigil na sa kahibangan ang scorpion at alphanatom...hindi ako aatras."Pero kung mapilit kayo at talagang gusto niyong pumunta roon... wala na akong magagawa," dugtong pa nito at isinara ang librong binabasa. Walang emosyon niya akong tiningnan. "B