“Hipag, pwede mo ba akong turuan magbake sa susunod? Gusto kong magluto para kay mom!”Tumango si Cordelia habang nakangiti. Tila gumaling na ang little princess.Samantala, bagay sina Zennie at Seth habang nakatayo sila sa tabi ng isa’t isa. Sila ay parang mga main character na galing sa isang romance novel.Napansin ni Cordelia na namumula si Zennie habang kausap si Seth.Sumenyas siya kay Zephyr, at sumagot si Zephyr sa kanya gamit ang mga mata.Kumilos sila ng hiwalay. Gusto ni Cordelia na pumili si Zennie ng wedding dress niya sa kanyang iPad, kaya pumunta sila sa kwarto.Ginamit ni Zephyr ang dahilan na kailangan niya ang tulong ni Seth para pumunta sa courtyard.“Salamat.”Nahihiya si Seth mula sa seryosong pasasalamat na ito.“Magkaibigan tayo. Hindi mo kailangan maging mabait!”“Tapat ako sa pagpapasalamat sayo.” Tinapik ni Zephyr ang balikat ni Seth at sinabi niya ng may malalim na boses, “Walang ibang tumulong sa akin noong may problema ako. Ikaw ang nanatili sa wa
Napansin ni Seth na may kakaiba kay Zephyr habang sinusuri ang mukha nito. Gayunpaman, pagkatapos pag isipan ng matagal, hindi niya malaman kung ano ang problema.“Talaga bang trato mo lang sa kanya ay bilang isang kapatid lang?” Madilim ang ekspresyon ni Zephyr.Huminga ng malalim si Seth at huminto siya ng ilang sandali.“Ano pa ba?” Tumingin siya kay Zephyr. “A-Ano pa ba siya para sa akin?”“Waka ka na bang ibang naisip?”Ibang bagay…Hindi alam ni Seth.Nainis si Zephyr nang makita niya ang walang alam na mukha ni Seth.Hindi ka pwedeng umukit ng kahit ano mula sa isang bulok na kahoy. Kaya pala nabigo siya na ligawan si Linda!Maingat na tinanong ni Seth, “Zen, a-ano ba ang balak mong sabihin?”Tumingin ng masama si Zephyr kay Seth. “Wala! Magpatuloy ka lang pala sa pagtrato sa kanya bilang kapatid mo!”Tumalikod siya pagkatapos niya magsalita.Napahinto ng ilang sandali si Seth habang nakatayo sa kinatatayuan niya. Ngumiti siya na parang isang tanga at sumunod siya ka
Noong bumaba sila ng hagdan, biglang narinig nila ang kaguluhan sa labas.“Madam, pumunta po kayo sa main house!”“Anong nangyari?”“Nahimatay mo ang old master!”Dumilim ang ekspresyon ni Zephyr. Agad siyang bumaba ng hagdan.Sumunod din sina Cordelia at Znnie, habang sina Kate at Henry ay nakasunod sa likod nila.Maraming mga tao na dumating sa lugar ni Liam. Ang lahat ng tungkol sa kanya ay ang pinakamahalaga para sa mga Hamerton, lalo na at nahimatay siya ngayon.Dumating sina Henry at Kate. Binabantayan ni Clark ang pinto nang dumating si Zephyr, at mukhang nag aalala siya.“Kamusta si grandpa?”“Nandito na ang doctor!”May professional medical team sa manor na dumarating kapag may mga emergency.Gayunpaman, ang maraming tao sa team. Hindi pinagkakatiwalaan ni Zephyr ang lahat sa mga ito, kaya pinaalis niya ang team at pinapunta niya si Seth dito.May konklusyon si Seth pagkatapos magbigay ng preliminary check. “May embolism ang old master.”“Ibig bang sabihin nito ay
Walang nagawa si Charlie kundi ngumiti at kukuha na sana siya ng isang baso ng wine nang biglang hinawakan ni Rowan ang kamay niya.“Bawal uminom!” Tiningnan siya ng masama ni Rowan. "Hindi ka maaaring magmaneho pagkatapos mong uminom!"Naguluhan si Charlie. "Mr. Irwin, hindi ba sinabi mo na... maglalakad lang tayo pabalik mamaya?"“Sinong nagsabi nun!?”Nakatingin ng masama si Rowan kay Charlie ngunit napakamalumanay niya sa taong nasa kabilang linya.“Cordelia, huminahon ka… Oh, huwag kang mataranta!“Huwag kang mag-alala, huwag kang mag-alala. Nasa malapit lang ako!“Hindi naman ako nasa malayo! Hah, malapit na ako diyan. Ipinapangako kong pagagalingin ko si Elder Mr. Hamerton!“Ikaw talagang bata ka, ano bang sinasabi mo? Hindi mo kailangang maging magalang sa’kin!"Isinuot ni Rowan ang kanyang jacket at tumakbo palabas habang nagsasalita.Agad na natawa si Charlie. Tiningnan niya ang dalawang baso ng alak na hindi man lang nila nagalaw bago siya bumuntong-hininga at sinu
Natulala si Matthew. Hindi kinaya ng kanyang pride na mapahiya ng ganito sa harap ng maraming tao.Sa kabila nito, mabuti pa rin na hindi siya pinansin ng iba—nagkukunwari din si Yale na hindi niya siya nakikita! Tatawagin sana niya si Yale nang matuklasan niya na ang kanyang kahanga-hangang anak na lalaki ay palihim na tumakas sa gitna ng maraming tao!“Yale! Yale Hamerton!" Galit na galit si Matthew. “Bwisit kang bata ka!”"Clark, tulungan mo ako!"Tumingin sa kanya si Clark at sinabing, “Paumanhin, Mr. Matthew. Kailangan kong magmadali sa itaas. Kailangang may magbantay kay Elder Mr. Hamerton!”"Ikaw…"Bago pa makapagsalita si Matthew, inutusan ni Zephyr ang lahat ng may awtoridad ng gaya ng pinuno ng pamilya, “Hindi na kritikal ang lagay ni lolo. Umalis na kayo dito! Bumalik na kayo sa kung anumang dapat niyong gawin!"Sabay-sabay silang sumagot, "Yes, Mr. Zephyr!"Ngumiti si Zephyr at umalis, habang hawak ang kamay ni Cordelia.“Hoy, anong gagawin ko kapag umalis kayong l
Matagal siyang tinitigan ni Rowan ng may pagtataka sa kanyang mga mata.“Hindi ko maintindihan kung anong sinasabi mo, Zephyr.”Ngumiti si Zephyr. "Mr. Irwin, hindi mo kailangang magkunwari na wala kang alam. Wala akong alam sa medisina, pero kilala ko ang lolo ko.“Yung totoo, pinanood ko siya na inumin ang gamot na ito mula pa noong bata ako. Matagal na niyang iniinom ito. Paano magkakaroon ng problema ngayon?"Bukod dito, binanggit ni Clark na kamakailan lang nang magsimula siyang uminom ng mas marami ng gamot na ito. Dati isang beses lang siyang umiinom nito kada tatlong araw, pero mas gusto niya itong inumin ng tatlong beses sa loob ng isang araw ngayon. Gamot ito, hindi isang napakasarap na pagkain. Hindi lang ‘yun, ni hindi siya nakakatatlong subo kahit na may matikman siyang masarap na pagkain. Bakit nawalan siya ng kontrol pagdating sa gamot na ‘to?Naging malalim ang tingin ni Zephyr. "Mr. Irwin, hindi lang mga pampalakas ang nasa tonic na ‘to, tama ba?"Tahimik na tumi
Para sa kaligtasan ng buhay niya, hindi dapat hayaan ni Zephyr na matuto si Cordelia ng acupuncture mula kay Rowan, anuman ang mangyari!Sinimulan niyang ilihis ang usapan. “Honey, napakagaling mo kanina!”“Ano?”“Yung sinabi mo sa tito ko kanina. Napakasarap nun pakinggan!”Ngumiti si Cordelia. Dahil ito sa sumosobra na si Matthew at kung anu-ano ang ibinibintang niya sa iba! Pagkatapos niyang makasalamuha ng ilang beses si Henry, nalaman niya na hindi malaking problema si Henry maliban sa masyado siyang tapat at tahimik. Walang sinuman ang nagsabi na dapat apihin ang mga tapat na tao. Hindi niya ito kayang tiisin. Dagdag pa dito, nagsalita siya dahil pakiramdam niya ay mahina siya noong mag-isa silang dinepensahan ni Kate.“Karangalan ko ang makitang muli ang cool side ng asawa ko ngayon!”“At parang nakakain ka ng honey ngayong araw.” Nakangiting tumingin si Cordelia kay Zephyr. Isinandal ni Zephyr ang kanyang ulo sa balikat ni Cordelia at hinawakan niya ang braso niya g
”Hindi ko sinabi na payag ako!”Tumingin si Xyla sa kanyang anak at napangiti nang mahuli niya ang kaunting pagkadismaya sa kanyang ekspresyon.Kahit na hindi niya makitang muli si Rowan sa buhay na ito, ang makasama ang mga anak na mayroon siya ay ang pinakamahalagang regalo na ibinigay sa kanya ng lalaki.“Alam kong ginagawa mo ‘to para sa’kin,” ang malumanay na sinabi ni Xyla, “Pero ayoko talagang maghanap ng iba. Kung paano ako trinato ni William Jenner dati... Sariwa pa rin ito sa isip ko."Natahimik si Cordelia."Pero yung lalaking nabanggit mo, hindi siya kasing sama ni William Jenner, hindi ba?"“Huh?” Nagulat si Cordelia. “Hindi, siyempre hindi! Napakabait niya!”"Ang paggagamot sa may sakit at pagliligtas sa mga nangangailangan ay mabuting gawain." Ngumiti si Xyla. "Hindi ako sumasang-ayon sa muling pagpapakasal, pero walang masama sa pakikipagkita sa kanya at ang pagkakaroon ng isang bagong kakilala.""Talaga?" Nagningning ang mga mata ni Cordelia. Niyakap niya ang k
Natulala sandali sila Linda at Lina, sabay na bumaling ang atensyon nila sa pinto.Nakatayo doon si Nicholas, na may suot na hindi nakakapinsalang ngiti. Kanina pa siya tumatakbo sa labas ng kwarto ng kanyang anak, bago pa man dinala ni Linda ang tray sa itaas. Siya ay nag-aalala na ang kanyang anak na babae ay hindi kumain at nasa masamang kalooban. Ang takot na mawala ang anak na babae na pinaghirapan nilang hanapin ang sumasagi sa kanya.Gayunpaman, hindi niya alam kung paano siya lalapitan. Siya ay isang ama, isang lalaki, at may ilang mga bagay na maaaring hindi gustong pag-usapan ng mga babae sa isang lalaki.Habang nagdadalawang isip siya ay nakita niyang paakyat na si Linda kaya mabilis siyang nagtago sa gilid. Matapos kumatok si Linda sa pinto at pumasok, inilabas niya ang kalahati ng kanyang katawan at sumilip sa loob, pinipilit ang kanyang tenga sa pakikinig.Pero habang nakikinig siya, parang may kakaiba. Bakit umiiyak ang dalawang ito?Sa pagkabalisa, kumatok si Nicho
Ngumiti si Jacob, natuwa siya sa itsura ni Abigail, wala siyang kaalam-alam sa sakit na nararamdaman ni Abigail.“Hindi natin dapat balewalain ang sprain na ‘to. Kailangan nating pumunta sa ospital ngayon,” ang marahan niyang sinabi ngunit mayroong awtoridad ang kanyang tono. “Makinig ka sa’kin. Sasamahan kita!”Tumango si Abigail, ngumiti siya ng matamis habang nakasandal siya sa kanyang upuan. Pakiramdam niya ay nakalubog siya sa isang lalagyan na puno ng matamis na honey.-Kinagabihan, umuwi si Linda at agad na napansin ang problemadong ekspresyon ni Evelyn.“Anong nangyari?” Nadurog ang puso ni Linda. “Si Pammy ba?”Tumingin sa kanya si Evelyn at tumango. “Nalaman niya na may cancer si Mrs. Jenner, at…”Naalarma si Linda, tatakbo na sana siya paakyat ng hagdan, ngunit pinigilan siya ni Evelyn. “Madam, totoo ba ‘yun?”Nanatiling tahimik si Linda ng ilang sandali bago siya sumagot, “Oo.”“Sa tingin… medyo komplikado ‘to.” Kumunot ang noo ni Evelyn. “Pag-uwi niya, nagkulong
”Anong problema?” Napansin ni Jacob na may mali kay Abigail. Noong papaandarin na niya ang sasakyan, huminto siya at kabado siyang tumingin kay Abigail.‘Hindi ba komportable ang upuan? Masikip ba? Siguro hindi pasok sa standards niya ang kotse ko…”Maraming manliligaw si Abigail, lalo na ang mga mayayamang tagapagmana na hindi magdadalawang-isip na gumastos para sa kanya.Pinanghinaan ng loob si Jacob.Pagkatapos, noong sandaling iyon, napansin niya na hindi sinuot ni Abigail ang kanyang seatbelt. Nagkaroon siya ng ideya. Iyon kaya ang problema?Agad siyang lumapit at inabot niya si Abigail upang isuot ang kanyang seatbelt.Nabigla si Abigail, at kinabahan siya. Noong sandaling iyon, habang malapit sa kanya si Jacob, nalanghap niya ang preskong amoy ni Jacob na parang lavender at napansin niya ang kulay pulang bakas sa puting damit ni Jacob sa ilalim ng sikat ng araw.Noong inangat niya ang kanyang tingin at ngumiti siya pagkatapos niyang ayusin ang seatbelt ni Abigail, pakiram
Pagkatapos ay malinaw na narinig ni Lina na sabihin ng isang boses sa kabilang linya na, “Bed 35, Melissa Jones, oras na para sa gamot mo!”Agad na ibinaba ni Jesse ang tawag.Hawak ni Lina ang kanyang phone, tinititigan niya ang madilim na screen. Pakiramdam niya ay maiiyak siya, at tumulo ang mga luha pababa ng kanyang mukha.-Natapilok si Abigail sa set ngunit tiniis niya ang sakit hanggang sa huling eksena upang hindi maantala ang filming progress. Noong sumigaw ng “Cut” ang direktor, namamaga na ang kanyang paa, at hindi siya nangahas na humakbang.Naawa si Jackie kay Abigail at nakipagtalo siya sa crew, sinabi niya na hindi nila inalagaan ng mabuti ang pinakamamahal niyang artist.Hinila siya ni Abigail. “Ang sakit-sakit na ng paa ko, tapos gusto mo pang pasakitin ang ulo ko?”Agad na lumapit si Jackie upang alalayan siya at tinulungan niya siyang maglakad paalis ng set.Sa kasamaang palad, naka-schedule para sa maintenance ang kotse ngayong araw.Nauubos na ang pasensy
”Lina…” Ngumisi si Gia, nang mapansin niya ang galit sa mga mata ni Lina. Akala niya ay ang galit na ito ay nakatuon kay Linda. “Lina, nauunawaan ko na masama ang loob mo, pero isa itong seryosong bagay. Dapat mong hanapin si Mrs. Thompson para klaruhin ang bagay na ito! “Lina, sa tingin mo ba ay binalak ito ni Mrs. Thompson? Sinadya niyan itago sayo ang bagay na ito, para magdusa si Tita Melissa. At kapag nawala na ito, si Mrs. Thompson na lang ang maiiwan…”“Tapos ka na ba!?” Singhal ni Lina. Ang kape na dala ni Lina ay humulas sa kanyang mga kamay, na nalaglag at bumuhos ang mainit na kape sa likod ng paa ni Gia. Napasigaw si Gia, tumalon-talon na parang payaso. “Lina, ikaw…”“Nilinaw ko na ang sarili ko kanina.” Binitawan ni Lina ang kolyar ni Gia, na naging dahilan para matumba si Gia. “Tutulungan kitang isara yang mabaho mong bibig kung wala kang masasabing maganda!”Nanlaki ang mga mata ni Gia na may halong pagkabigla at takot sa kanyang mukha. Naniniwala siya na a
[Maraming salamat!]Sagot ni Toph: [Hindi mo kailangan maging pormal magkapatid tayo! Sana maging maganda ang iyong gabi~]Kung wala lang si Zuko sa opisina, tiyak na dinala na niya si Toph sa hardin para mag-sparring. -Makalipas ang dalawang araw, nung nasa ibaba si Lina para bumili ng. kape, ng bigla siya may nakitang pamilyar na imahe. “Lina, ang tagal nating hindi nagkita.”Nagulat si Lina, hindi maganda ang itsura ni Gia, hindi na siya kasing sigla nang gaya ng dati sa suot niyang damit at istilo. Tila mas mukha siyang pagod.Gayunpaman, may isang bagay na hindi nagbago—ang katusuhan sa kanyang mga mata.Ngumiti si Lina at sinabing, “Hindi pa naman gaanong matagal. Isang linggo pa lang ang nakakaraan mula nang matanggal ka.”“Pero hindi naging maganda ang buong linggo ko,” sabi ni Gia, at ibinaba niya ang tingin niya. Nagmukha siyang kaawa-awa dahil sa maputla niyang ekspresyon.Ngunit hindi na tinatablan ng ganito si Lina.“Gia, hindi kita pinapahirapan,” sabi ni Lina
Kumunot ang noo ni Zuko. “Ang balat mo? Yung hugis buwan?”“Oo.” Nahihiyang ngumiti si Lina. “Hindi ko kaagad sinabi sayo dahil medyo nag-aalala ako… Hindi ba karamihan ng mga lalaki ay ayaw sa mga babae na nagpapa-plastic surgery?”“Hindi naman lahat.” Marahan na hinaplos ni Zuko ang buhok ni Lina. “Ang mga lalaki ay kayang tanggapin ang lahat para sa babaeng mahal nila. Pero bakit mo nga pala pinatanggal ang balat mo?”Huminto sandali si Lina at marahan na nagsalita. “Si Gia ang kumumbinsi sa akin na ipatanggal ito. Sinabi niya sa akin na… yung balat sa bewang ko ay hindi maganda at naapektuhan nito ang itsura ko sa ilang mga damit.“Sa totoo lang, wala akong kamuwang-muwang noon.” Humagikgik siya. “Ibig kong sabihin, gaano ba ako kadalas magsusuot ng damit na kita ang tiyan at bewang ko? Mahalaga ba talaga kung hindi ito maganda sa paningin!? Pero nagpadala ako at nakinig sa kanya at pinatanggal ko ang balat ko.”Dumilim ang tingin ni Zuko. Matagal na nakausap ni Gia si Melvi
Inakala ni gia na si Jacob, dahil sa wala itong karanasan na makipag-date, ay walang alam at hindi siya tatratuhin ng maayos. Kaagad niyang napagtanto na ginamit niya ang pagiging mautak niyang abogado sa kanilang relasyon, ayaw nga rin siya bigyan ng tsokolate nito. Kung kaya nauwi siya kay Tobias. Yun nga lang…Huminga ng malalim is Gia. Lahat ng mga lalaki ay hindi maaasahan. Nagtataka siya kung bakit may maasahan na lalaki si Lina habang kahit si Renee, na maituturing na kahihiyan, ay may nag-aalaga sa kanya. Kinuyom ni Gia ang kanyang mga kamao sa galit na nagliliyab sa kanyang magata na parang apoy. -Pasado 10 na ng gabi, at hanggang ngayon ay nakasubsob pa rin si Lina sa pag-aaral sa isang disenyo sa kanyang opisina. Nag-unat siya at napansin niya na nakangiti sa kanya si Renee, at sinesenyasan siya gamit ng mga mata nito. At doon napansin ni Lina na nakapasok na pala si Zuko ng hindi niya napapansin. Napasinghap siya ng mahina at sinuntok ito ng mahina. “Paano mo nag
Napasinghap si Gia, bakas sa kanyang mga mata ang pinaghalong galit at takot habang nakatingin siya kay Linda. Saka naman lumapit ang driver ng mga Thompson at tumayo sa harapan nila. Tiningnan ni Linda si Gia ng nakangiti an puno ng panlilibak."Mm! Mmph!"Ng bigla, isang kakaibang tunog ang nanggaling sa kanilang likuran. Lumingon si Linda at nakita niya ag isang lalaki na may balot ang ulo, na pagewang gewang papunta sa kanila habang umaalog ang malaking katawan nito. Nagulat si Linda ngunit napansin niya na parang may kakaiba sa ekspresyon ni Gia. Ang lalaking balot na balot ang ulo ay nagawang ibuka ang ang bahagi ng kanyang bibig at magalang silang binati. Yumuko siya at sinabi, “Mrs. Thompson, ako nga pala si tobias Chambers. Isang karangalan para sa akin ang makita kayo dito!”“Ano naman ang maganda tungkol sa makita mo ako sa ospital?” Tanong ni Linda.“Kasi…” tumigil si Tobias. Binulong ng driver kay Linda, “Siya ang manager ng film studio project at ang punong abala