”Ms. Chapman, narinig ko ang buod ng sitwasyon sa pintuan ngayon lang,” inosenteng sabi ni Gia nang may mahinhing ngiti. Gayunpaman, may aninong lumitaw sa mga mata ni Lina. Tinitigan ang kakaiba ni Mollie si Gia, inayos ang salamin niya, at tinitigan siya nang istrikto na para bang nagsasabing, “Anong nangyayari? Kumakampi ka ba sa ibang tao?”Nagpanggap si Gia na hindi ito naintindihan at nagpatuloy na makiusap para sa dalawang intern. “Gusto lang nilang hanapin ang design sketches ni Mr. Sam para pag-aralan. Ang ganitong interes sa kaalaman ay dapat nating hangaang lahat! Ms. Chapman, hindi mo dapat sila pagalitan at tanggalan ng bonus!”Natulala si Mollie sa mga salita niya. Ito ang unang beses na may nakasalubong siyang kumampi sa ibang tao!Pagkatapos mag-isip sandali, napansin ni Mollie na bago pa si Gia at kailangan niyang makuha ang loob ng iba. Ang dalawang mahirap na estudyanteng ito ang naging pangunahing pakay niya. Kahit na hindi sila masyadong gusto ni Mollie
Nabigla si Lina nang nakita niya ang matangkad at makisig na lawyer na lumapit sa kanya nang may masiglang ngiti. Bumagsak ang puso niya sa eksenang ito. Sumandal si Gia sa balikat ni Jacob at nagpakita ng tamis at bakas ng kayabangan. Huminga nang malalim si Lina. Kailangan niya nang ilang sandali para masanay sa biglaang pagbabagong ito.“Hello,” binati siya ni Jacob. “Ako si Jacob Welsh. Nagkita na tayo noon sa Jangasas, at…”Huminto siya, sabay ngumiti nang malumanay. “Siguro nabanggit na niya ako sa'yo, tama?”Nag-alangan si Lina sabay pinilit na ngumiti. “Oo, naaalala ko.”“Nalinawan na ang lahat ng hindi pagkakaunawaan noon, tama?”“Huh?” Nabigla na naman si Lina. Napagtanto niyang noong hindi niya alam ang pagkatao ni Zuko, inisip niyang si Jacob, ang gwapong abogadong naghahanap sa kanya, ay sangkot sa isang espesyal na propesyon. Inisip pa niyang gustong i-recruit ni Jacob si Zuko. Hindi napigilang matawa ni Lina. “Ngayong wala na ang mga maskara, kilalanin natin
“Pinuntahan ni Jacob si Gia kanina. “Siya ang boyfriend ni Gia!“Niloloko niya ba siya? Siguro may ibang motibo si Gia sa pakikipagrelasyon niya sa kanya!“Kailangan mo siyang pakiusapan nang maayos, wag mo siyang hahayaang mahulog nang mas malalim at mawala sa sarili. Masasaktan siya nang sobra!"Zuko?"Nawala sa pagkakatulala si Zuko at tumingin kay Lina nang may bakas ng pagrereklamo sa mga mata niya. Kumaway si Lina sa harapan niya. “Anong problema?”Hinawakan niya ang kamay niya at hinaplos ito, habang nagsalita siya nang may malalim at malungkot na boses. “Buong gabi ka nang nagkukwento tungkol kay Jacob…”Nabigla si Lina. “Huh?”“Pwede ba wag na natin siyang banggitin?”“Zuko, ikaw—”“Hindi ako makapaniwalang nag-aalala ka pa ring baka masaktan siya. Habang patuloy kang nagkukwento tungkol sa ibang lalaki sa harapan ko, ako ang pinakanasasaktan!”Nanlaki ang mga mata ni Lina sa inis. “Zuko!” Sinuntok niya siya nang mahina. “Kung hindi mo lang siya best friend, hi
Biglang may dahan-dahang lumabas mula sa mga anino. Natulala si Zuko at nautal pagkatapos ng mahabang sandali, “Ah… Tito Nicholas?”Nasa likuran ni Nicholas ang mga kamay niya nang naglakad siya papunta sa kanila habang nakatitig ang mga mata niya kay Zuko. Nakayakap pa rin ang mga binti ni Lina sa baywang ni Zuko, ang mga braso niya sa leeg niya, at nakakapit sa kanya. Malinaw na naramdaman ni Zuko… ang intensyong pumatay mula sa mga mata ni Tito Nicholas! Napatalon siya at mabilis na binaba si Lina habang ngumiwi sa harapan ng matandang lalaki. “Um… Magandang gabi, Tito Nicholas. Gising ka pa pala? Inihatid ko si Lina pauwi… Heh…”Mukhang strikto si Nicholas at tumusok sa kanya ang masamang titig niya. Kahit na alam niyang ang anak niya at ang binatang ito ay ipinangako sa isa't-isa simula pagkabata—na itinadhanang magsama balang-araw—at magandang malapit sila sa isa't-isa, ang malamang nasa isang romantikong relasyon ang anak niya at ang makita ito sa sariling niyang mga m
Tumingin si Linda sa anak niya, pinigilan ang paghinga niya sa kaba, at halos bumulong, “Anong… Anong tinawag mo sa'min?”“Sinusubukan niyo ko, ha?” Pinigilan ni Lina ang mga luha niya dahil gusto niyang pagaanin ang nakakaiyak na ere. Ngumiti siya at nagsabing, “Syempre, mama at papa! Mama, di naman siguro isang taon pa rin ang tingin mo sa'kin, di ba?”Natulala si Linda bago biglang tumulo ang mga luha sa mukha niya. “P-Pwede mo ba kong tawagin niyan nang isa pang beses?”Humikbi si Lina nang tinawag niya siya, “Mama.”“Gusto ko ulit marinig…”“Mama!”Iniunat ni Linda ang mga braso niya at niyakap nang mahigpit ang anak niya habang humahagulgol ng iyak. Naiiyak din si Nicholas, pinigilan ang mga luha niya, at lumapit para yakapin ang asawa at anak niya. “Sige, wag ka nang umiyak.” Ngumiti siya kahit na naluluha. “Isa tong masayang sandali! Tatawagin na tayong mama at papa ni Lina mula ngayon… Maririnig natin to araw-araw!”Luhaang nagtanong si Linda, “Nicholas, masyadong
Naghanda si Cordelia ng rose jelly dessert para mismo kay Zephyr. Paanong magagawa ni Zephyr na ibahagi ito?Kumuha rin si Zuko ng isang mangkok ng dessert para sa nakababata niyang kapatid. Inilapag ni Toph ang phone niya, kinuha ang pagkain, at kinain ito kasama ng kuya niya nang may kuntentong mukha. Nagsalita si Cordelia habang nakatingin kay Zuko, “Gabing-gabi ka na nakauwi. Inihatid mo ba si Lina pauwi?”“Oo,” sagot ni Zuko, sabay huminto para pag-isipan ang ekspresyon ni Nicholas. Ginawa niya itong biro at ikinuwento sa mga magulang niya. Ngumiti si Cordelia at tumingin kay Zephyr. Biglang naalala ni Zephyr kung paano siya tignan ni Rowan noon. Para bang lahat ng father-in-law ay pareho ng pakiramdam…Mabuti na lang at wala siyang anak na babae. Kung mayroon, tiyak na magdurusa ang son-in-law niya. Mula sa pananaw ng anak niya, nagkaideya si Zephyr….Ngumisi si Zephyr, umupo sa tabi ni Zuko, at marahang hinawakan ang balikat niya. Bumulong siya, “Medyo maramot si Nic
“Talaga?” Ngumiti si Cordelia na sobrang natuwa. Umupo ulit ang pamilya sa sofa. Habang naglalaro ng video game, nagsalita si Toph, “Napakaepektibo talaga ng gamot ni Tita Dennis. Mas maganda na ang kondisyon ng nanay ni Renee ngayon kumpara noon. Basta't magpapatuloy siyang uminom ng gamot at magpahinga, hindi magiging problemang panatilihin ang kasalukuyang sitwasyon.”“Narinig kong isa nang positibong pagbabago sa kondisyon niya ang panatilihin ang kasalukuyang sitwasyon.” Tumawa si Zephyr. “Pwede na ba siyang lumabas sa ospital ngayon?”“Oo, pwede na!” Tinaas ni Toph ang isang kilay niya. “Naghanda ako ng lugar na tutuluyan niya at kumuha ng taong mag-aalaga sa kanya. Lilipat na si Renee Mila sa mga Thompson at titira kasama ng nanay niya. Pero ang bagong bahay ay malapit sa mga Thompson kaya magiging madali para sa kanyang bisitahin sina Tito Nicholas at Tita Linda.”“Mabuting bata si Renee.” Tumingin si Cordelia sa anak niya. “Dapat tratuhin mo siya nang mabuti. Napakarami
Ang media, na palaging gustong makakuha ng pagkakataon, ay natural na di pakakawalan ang headline na ito at kaagad na ilalagay sina Zuko at Abigail sa spotlight. Ang hindi alam ang mga media outlets ay hindi naman sa hotel na iyon tumuloy si Zuko! Naroon siya noong araw na iyon dahil dumalo si Jacob sa isangegak forum sa Southeast Aciatic, at nakipagkita si Zuko sa kanya roon para magbigay ng utos sa hotel staff tungkol sa pagsisilbi kay Jacob. Sinong mag-aakalang gagawin itong isang kwento ng kapusukan sa pagitan nina Zuko at Abigail sa hotel na ito!?Gayunpaman, tumagal lang nang ilang minuto ang trending topics bago sapilitan itong pinigilan ng PR team ng mga Hamerton at sinampahan ng kaso ang mga journalists. Matagal nang ayaw ni Zuko na magpakita sa publiko kaya nanatili siyang tahimik tungkol sa bagay na ito. Si Abigail naman? Hindi man lang siya nagbigay ng paliwanag at simpleng naglaho!Sa nagdaang dalawang taon, unti-unting naglaho ang insidente sa alaala ng masama. Ga
Natulala sandali sila Linda at Lina, sabay na bumaling ang atensyon nila sa pinto.Nakatayo doon si Nicholas, na may suot na hindi nakakapinsalang ngiti. Kanina pa siya tumatakbo sa labas ng kwarto ng kanyang anak, bago pa man dinala ni Linda ang tray sa itaas. Siya ay nag-aalala na ang kanyang anak na babae ay hindi kumain at nasa masamang kalooban. Ang takot na mawala ang anak na babae na pinaghirapan nilang hanapin ang sumasagi sa kanya.Gayunpaman, hindi niya alam kung paano siya lalapitan. Siya ay isang ama, isang lalaki, at may ilang mga bagay na maaaring hindi gustong pag-usapan ng mga babae sa isang lalaki.Habang nagdadalawang isip siya ay nakita niyang paakyat na si Linda kaya mabilis siyang nagtago sa gilid. Matapos kumatok si Linda sa pinto at pumasok, inilabas niya ang kalahati ng kanyang katawan at sumilip sa loob, pinipilit ang kanyang tenga sa pakikinig.Pero habang nakikinig siya, parang may kakaiba. Bakit umiiyak ang dalawang ito?Sa pagkabalisa, kumatok si Nicho
Ngumiti si Jacob, natuwa siya sa itsura ni Abigail, wala siyang kaalam-alam sa sakit na nararamdaman ni Abigail.“Hindi natin dapat balewalain ang sprain na ‘to. Kailangan nating pumunta sa ospital ngayon,” ang marahan niyang sinabi ngunit mayroong awtoridad ang kanyang tono. “Makinig ka sa’kin. Sasamahan kita!”Tumango si Abigail, ngumiti siya ng matamis habang nakasandal siya sa kanyang upuan. Pakiramdam niya ay nakalubog siya sa isang lalagyan na puno ng matamis na honey.-Kinagabihan, umuwi si Linda at agad na napansin ang problemadong ekspresyon ni Evelyn.“Anong nangyari?” Nadurog ang puso ni Linda. “Si Pammy ba?”Tumingin sa kanya si Evelyn at tumango. “Nalaman niya na may cancer si Mrs. Jenner, at…”Naalarma si Linda, tatakbo na sana siya paakyat ng hagdan, ngunit pinigilan siya ni Evelyn. “Madam, totoo ba ‘yun?”Nanatiling tahimik si Linda ng ilang sandali bago siya sumagot, “Oo.”“Sa tingin… medyo komplikado ‘to.” Kumunot ang noo ni Evelyn. “Pag-uwi niya, nagkulong
”Anong problema?” Napansin ni Jacob na may mali kay Abigail. Noong papaandarin na niya ang sasakyan, huminto siya at kabado siyang tumingin kay Abigail.‘Hindi ba komportable ang upuan? Masikip ba? Siguro hindi pasok sa standards niya ang kotse ko…”Maraming manliligaw si Abigail, lalo na ang mga mayayamang tagapagmana na hindi magdadalawang-isip na gumastos para sa kanya.Pinanghinaan ng loob si Jacob.Pagkatapos, noong sandaling iyon, napansin niya na hindi sinuot ni Abigail ang kanyang seatbelt. Nagkaroon siya ng ideya. Iyon kaya ang problema?Agad siyang lumapit at inabot niya si Abigail upang isuot ang kanyang seatbelt.Nabigla si Abigail, at kinabahan siya. Noong sandaling iyon, habang malapit sa kanya si Jacob, nalanghap niya ang preskong amoy ni Jacob na parang lavender at napansin niya ang kulay pulang bakas sa puting damit ni Jacob sa ilalim ng sikat ng araw.Noong inangat niya ang kanyang tingin at ngumiti siya pagkatapos niyang ayusin ang seatbelt ni Abigail, pakiram
Pagkatapos ay malinaw na narinig ni Lina na sabihin ng isang boses sa kabilang linya na, “Bed 35, Melissa Jones, oras na para sa gamot mo!”Agad na ibinaba ni Jesse ang tawag.Hawak ni Lina ang kanyang phone, tinititigan niya ang madilim na screen. Pakiramdam niya ay maiiyak siya, at tumulo ang mga luha pababa ng kanyang mukha.-Natapilok si Abigail sa set ngunit tiniis niya ang sakit hanggang sa huling eksena upang hindi maantala ang filming progress. Noong sumigaw ng “Cut” ang direktor, namamaga na ang kanyang paa, at hindi siya nangahas na humakbang.Naawa si Jackie kay Abigail at nakipagtalo siya sa crew, sinabi niya na hindi nila inalagaan ng mabuti ang pinakamamahal niyang artist.Hinila siya ni Abigail. “Ang sakit-sakit na ng paa ko, tapos gusto mo pang pasakitin ang ulo ko?”Agad na lumapit si Jackie upang alalayan siya at tinulungan niya siyang maglakad paalis ng set.Sa kasamaang palad, naka-schedule para sa maintenance ang kotse ngayong araw.Nauubos na ang pasensy
”Lina…” Ngumisi si Gia, nang mapansin niya ang galit sa mga mata ni Lina. Akala niya ay ang galit na ito ay nakatuon kay Linda. “Lina, nauunawaan ko na masama ang loob mo, pero isa itong seryosong bagay. Dapat mong hanapin si Mrs. Thompson para klaruhin ang bagay na ito! “Lina, sa tingin mo ba ay binalak ito ni Mrs. Thompson? Sinadya niyan itago sayo ang bagay na ito, para magdusa si Tita Melissa. At kapag nawala na ito, si Mrs. Thompson na lang ang maiiwan…”“Tapos ka na ba!?” Singhal ni Lina. Ang kape na dala ni Lina ay humulas sa kanyang mga kamay, na nalaglag at bumuhos ang mainit na kape sa likod ng paa ni Gia. Napasigaw si Gia, tumalon-talon na parang payaso. “Lina, ikaw…”“Nilinaw ko na ang sarili ko kanina.” Binitawan ni Lina ang kolyar ni Gia, na naging dahilan para matumba si Gia. “Tutulungan kitang isara yang mabaho mong bibig kung wala kang masasabing maganda!”Nanlaki ang mga mata ni Gia na may halong pagkabigla at takot sa kanyang mukha. Naniniwala siya na a
[Maraming salamat!]Sagot ni Toph: [Hindi mo kailangan maging pormal magkapatid tayo! Sana maging maganda ang iyong gabi~]Kung wala lang si Zuko sa opisina, tiyak na dinala na niya si Toph sa hardin para mag-sparring. -Makalipas ang dalawang araw, nung nasa ibaba si Lina para bumili ng. kape, ng bigla siya may nakitang pamilyar na imahe. “Lina, ang tagal nating hindi nagkita.”Nagulat si Lina, hindi maganda ang itsura ni Gia, hindi na siya kasing sigla nang gaya ng dati sa suot niyang damit at istilo. Tila mas mukha siyang pagod.Gayunpaman, may isang bagay na hindi nagbago—ang katusuhan sa kanyang mga mata.Ngumiti si Lina at sinabing, “Hindi pa naman gaanong matagal. Isang linggo pa lang ang nakakaraan mula nang matanggal ka.”“Pero hindi naging maganda ang buong linggo ko,” sabi ni Gia, at ibinaba niya ang tingin niya. Nagmukha siyang kaawa-awa dahil sa maputla niyang ekspresyon.Ngunit hindi na tinatablan ng ganito si Lina.“Gia, hindi kita pinapahirapan,” sabi ni Lina
Kumunot ang noo ni Zuko. “Ang balat mo? Yung hugis buwan?”“Oo.” Nahihiyang ngumiti si Lina. “Hindi ko kaagad sinabi sayo dahil medyo nag-aalala ako… Hindi ba karamihan ng mga lalaki ay ayaw sa mga babae na nagpapa-plastic surgery?”“Hindi naman lahat.” Marahan na hinaplos ni Zuko ang buhok ni Lina. “Ang mga lalaki ay kayang tanggapin ang lahat para sa babaeng mahal nila. Pero bakit mo nga pala pinatanggal ang balat mo?”Huminto sandali si Lina at marahan na nagsalita. “Si Gia ang kumumbinsi sa akin na ipatanggal ito. Sinabi niya sa akin na… yung balat sa bewang ko ay hindi maganda at naapektuhan nito ang itsura ko sa ilang mga damit.“Sa totoo lang, wala akong kamuwang-muwang noon.” Humagikgik siya. “Ibig kong sabihin, gaano ba ako kadalas magsusuot ng damit na kita ang tiyan at bewang ko? Mahalaga ba talaga kung hindi ito maganda sa paningin!? Pero nagpadala ako at nakinig sa kanya at pinatanggal ko ang balat ko.”Dumilim ang tingin ni Zuko. Matagal na nakausap ni Gia si Melvi
Inakala ni gia na si Jacob, dahil sa wala itong karanasan na makipag-date, ay walang alam at hindi siya tatratuhin ng maayos. Kaagad niyang napagtanto na ginamit niya ang pagiging mautak niyang abogado sa kanilang relasyon, ayaw nga rin siya bigyan ng tsokolate nito. Kung kaya nauwi siya kay Tobias. Yun nga lang…Huminga ng malalim is Gia. Lahat ng mga lalaki ay hindi maaasahan. Nagtataka siya kung bakit may maasahan na lalaki si Lina habang kahit si Renee, na maituturing na kahihiyan, ay may nag-aalaga sa kanya. Kinuyom ni Gia ang kanyang mga kamao sa galit na nagliliyab sa kanyang magata na parang apoy. -Pasado 10 na ng gabi, at hanggang ngayon ay nakasubsob pa rin si Lina sa pag-aaral sa isang disenyo sa kanyang opisina. Nag-unat siya at napansin niya na nakangiti sa kanya si Renee, at sinesenyasan siya gamit ng mga mata nito. At doon napansin ni Lina na nakapasok na pala si Zuko ng hindi niya napapansin. Napasinghap siya ng mahina at sinuntok ito ng mahina. “Paano mo nag
Napasinghap si Gia, bakas sa kanyang mga mata ang pinaghalong galit at takot habang nakatingin siya kay Linda. Saka naman lumapit ang driver ng mga Thompson at tumayo sa harapan nila. Tiningnan ni Linda si Gia ng nakangiti an puno ng panlilibak."Mm! Mmph!"Ng bigla, isang kakaibang tunog ang nanggaling sa kanilang likuran. Lumingon si Linda at nakita niya ag isang lalaki na may balot ang ulo, na pagewang gewang papunta sa kanila habang umaalog ang malaking katawan nito. Nagulat si Linda ngunit napansin niya na parang may kakaiba sa ekspresyon ni Gia. Ang lalaking balot na balot ang ulo ay nagawang ibuka ang ang bahagi ng kanyang bibig at magalang silang binati. Yumuko siya at sinabi, “Mrs. Thompson, ako nga pala si tobias Chambers. Isang karangalan para sa akin ang makita kayo dito!”“Ano naman ang maganda tungkol sa makita mo ako sa ospital?” Tanong ni Linda.“Kasi…” tumigil si Tobias. Binulong ng driver kay Linda, “Siya ang manager ng film studio project at ang punong abala