(Aby Sena POV)Sa aking pag-upo, inilabas ko sa aking backpack yung tatlong libro. Mabuti pang mag-aral na lang ako dahil alam ko yung professor namin mamaya, after discussion may pa-quiz na naman. Saka aim ko talaga mag-advance reading para makapag-join ako sa discussion. Tipong kapag nasa loob kami ng classroom, akala mo nasa court of justice kami at kailangan i-defense ang mga karunungan, opinion at sagot namin. Sa matatalino ang mga kaklase ko.Saka ayaw ko naman lumayo ang agwat ko sa hambog na nakikipag-kompetensya sa akin kahit di na nga niya gawin yun. Sayang naman ng discount. Nang malaglag ang mga libro ko.Hay naku naman Aby. Inis na? Di alam kung meron pang space o wala na?Pinulot ko.Oo, sampung isipan ang meron ang isip ko. Masyadong maraming ibinu-bulong sa sarili. Dominant nga lang yung demonyong side ko na palagi akong inaasar rin. Dumagdag pa kay Umag.Science, mathematics at yung huli… Ang photo album ng beloved Zendeo ko. Kahit puro mga stolen shot, yun parin an
(Aby Sena POV)“Para saan yang titig na yan Sena. Di ka pa kumain? Libre tayo ni Lost dahil sa ginawa mo. Diba Lost?”“Oo naman. Punta kayo sa bahay. Igagawa ko kayo ng masarap na sinabawang hipon.”Akto kong hahablutin pabalik sa akin ang album, ngunit inilayo ni Lost sa’kin.“Wag. Ahahaha. Di ka masarap magluto Lost.”Adnormal na Jing-er, kapag yan umiyak. Wala akong kasalanan! Kahit naging sacrifice lang yung photo collection na nakalaan para kay Zendeo my labs.“Anong sabi mo Jing-er?” Ayan na si Lost. Bobo lang yan, hindi bingi. Yan na ang sinasabi ko sayo Jing-er!“Treat mo na lang kasi kami sa canteen, Lost. Malapit lang dito oh.”“Wala akong masyadong baon dito.” Pa-pout na sabi ni Lost.“Gawan ko na lang kayo ng siomai sa bahay namin.”
(Aby Sena POV)“Sena, akin na lang to ha. Gagawin ko ang lahat mapaganda ko ito lalo. Alam ko naman pinaghirapan mo ito ng husto. Thank you Sena.”Si Lost. May kunting introduction na ako sa inyo kanina.“Magaling ka naman kumuha ng larawan. Haist. Ang gwapo talaga ng Prince Charming ko. Kahit napaka-snub. I-kamusta mo na lang ako sa kanya ha. Share ko sayo yung baon ko mamaya.”Ehhh? Ano sabi niya? Maganda yung sinabi niyang una… pero talagang inari niya ang Zendeo my labs ko. Di ba niya alam may gusto rin ako sa tao? Bakit kasi di ko masabi na gusto ko rin si Zendeo? Bakit nanahimik ako?Kasi nga Sena, study now, landi ka na lang later. Saka sa tingin mo Sena, papatulan ba ni Zendeo si Lost?Hindi. Mataas naman ata ang qualification ni Zendeo sa ideal mate niya. Kaya okey lang. Sinabi naman ni Lost magaling ako kumuha ng larawan. Ahahaha.Talaga! Lalo na kun
(Aby Sena POV)Paano nakapasok si Lost sa school na’to? At saang larangan ba siya pumapayagpag?Artista lang naman si Lost. May kagandahan din kasi at cutie naman talaga siya. May lalaki ding humahabol dito, pero hangang Zendeo lang talaga siya. Ayaw niyang lumingon sa iba. Ganoon siya ka-addict kay Zendeo. Tipong tagos na tagos sa puso nito ang pagpana ni kupido para kay Zendeo. Habang si Zendeo umilag sa pana ni Kupido. Halos nga pagod na si Cupid kay Zendeo. Sa ubod snub at wala naman siyang pinapatulang babae. Seryoso sa trabaho eh.Bakit puro Zendeo ang bibig ko? Si Lost ang ini-introduce ko dito.Balik tayo kay Lost.Kung tungkol sa pamilya ni Lost, isa lang din naman siyang commoner. Naging mahirap kasi nga napakama-awain ni Lost at madaling ma-scam. Nag-iisang anak at single parent lang ang Daddy niya. Iniwan sila ng kanilang nanay. Napakabait ng tatay ni Lost. Kapag pumupunta kami sa bahay nila, asikasong-asikaso kam
(Aby Sena POV)Si Even na broken hearted, di talaga siya nakaka-move on. Kahit anong gawin namin sa kanya. Matutulala na lang yan kapag naalala niya ang kanyang Jowa good for one month.Tsk. Tsk. Tsk. Yan kasi nainlove kaagad.Kaya payong kaibigan wag muna kayo mag-jojowa. Hintay na lang mag turn twenty-five at dyan maglalaway ang mga lalaki sa inyo. Mag-uunahan sila dahil nga isa lang naman ang gusto ng lalaki sa babae eh.Ahem.Yun nga makakapili ka pa ng maayos na jojowain. Wag kayong padala sa edad na bata pa, nanliligaw na. Gusto maging highschool sweetheart? Jusko po. Focus muna tayo sa pag-aaral.Mas kinakailangan natin ang pag-aaral in the future kaysa kalandian na ang dala broken hearted.Sa totoo lang, sarili lang naman kasi ang makakatulong sa luhaan nating puso.Ahem. Kala mo naman kung sinong broken hearted no?Sa nakikita ko ang sama ng loob ni Even sa Exs niya. Lo
(Aby Sena POV)Yun na nga, parang hinila ni Even ang ilang hibla ng babae.Huli kong narinig…“So? Kompirmado niyo na?! No need na kayong magpagod i-verify sa mga ka-chismisan niyo dito!” Alingawngaw ng boses niya.Bye Even. It’s time for me to exit the stage.Ba-bye.You know me, iwas gulo. Goodluck sa kanila. Pares-back ka na lang kay Jing-Er.Dahan-dahan nga akong nakalayas sa lugar. Bahala na kung sino man ang umawat kay Even. Basta ako ayoko ng gulo.Ayoko na pinagkukumpulan ako dahil sa kaguluhan. In short, di ako skandalosa.Di ako sanay. Hindi talaga ako mahilig makipag-away. Ako yung tipong mapagbigay.Except sa taong tumatawag sa akin ng Ms. Pikon at Ms. Runner up. Tss. Talagang napipikon ako sa kanya.Hindi ako papayag na tapak-tapakan ako at laging maisahan.Nakakaasar ang lalaking yun.“M
(Aby Sena POV)Infairness naka-akyat ako na di man lang kinabahan o binalot ng takot. Ang very good talaga ng mangang to. Halikan ko na nga. Mwah.Tsk. Di ka baliw Sena. Umayos ka.Dami ko po talagang personality. Pasensya na po. Mood swing attack me somehow.Nang okey na ako, napangiti ako.Yieeee! Ms. Manga 2018!Naka-sponsor po yung brand ng Mango. Kung ayaw nila, edi kay Pink Apple ako.Sayang walang pink apple dito.Nagsidatingan na nga ang mga sasakyan agad ikinatili ng lahat. Trip nila yung sasakyan? Kinilig na kaagad dahil sa sasakyan? Sasakyan ata ang iniirog nila. O totoo talaga na nakakapa-pogi points nga ang sasakyan.Sana all pogi, kapag may sasakyan.Sa mga babaeng gold digger basta meron kang Ferrari, automatic pogi ka na. Kung matanda ka na din, still looking young parin kayo. Walang uurungan ang mga Gold digger. Magkakandarapa silang habul
(Aby Sena POV)Venal Ablish.Ang personal doctor ni Kevin.Haist. Walang impossible sa mga mayayaman. Lalo na kung si Kevin ang pinag-uusapan natin. Magulang pa lang niya talagang pinaliguan ng ka-spoilan anak nila. Pero, mabait naman ang mag-asawang Zel Cantheliz, wala akong reklamo sa kanila. Di ko lang maintindihan kung bakit ako ang laging pinagtitripan ng anak nila. Sa may sanib ata yun pagdating sa akin.Balik tayo kay Venal.Wala pa siyang lesensya sa kanyang field ngunit sinasabi na nangaling ito sa pamilya ng mga doctor at scientist. Kaya bata pa lang sabak na siya sa tungkulin nito at sa pangakong gawin sa buhay niya na manilbihan sa may mga sakit.Tama. May malala ngang sakit talaga si Kevin.Sakit sa ulo na sobrang obsess sa paninira ng araw ko. Ultimate sira-ulo. Sa ginawa ni Venal, imbes na umalis ang mga babaeng pinag sprayhan niya. Ayun,
Sunod-sunod na kulay itim ng sasakyan ang pumarada di kalayuan sa napaka-abalang simbahan sa araw na yun.Sa unahang sasakyan. Abalang tinatawagan ng isang nakangising lalaki ang numerong alam niya na makakausap ng sasagot nito ang sasalubong na kamatayan mamaya lang.Lalo siyang natawa dahil ano man ang siyang ginawa niyang pagbabanta dito. Hindi siya sineseryoso. Napasenyas sa leader ng tauhan niya.“The hero needs a lot of villains. Di lang nagtatapos sa isang kalaban ang challenge na kailangan niyang kaharapin.” Saka mala-demonyong tumawa.Nagsilabasan ang mga lalaking may kanya-kanyang dala na mga baril. Pumwesto na di namamalayan ng mga tao.“Well, I am needing a lot of blood.”Sinundan nito ang kilos nang isang photographer na siyang puntirya nga nilang lahat.“How pity you are filthy rat.”***Napangiti ang isang photographer dahil sa nakuha niyang larawan. Di man siya kabilang sa official na kinuhang photographer, di parin ito napigilan na pumunta at kumuha ng mga larawan par
(Jing-ER POV)Di ko narinig na sumagot ang babae kundi buntong hininga lamang ni Prince Kean.Malungkot ang aura ng lugar. Dahil nga may nangyayaring tangihan.Ouch.“KC, kung yan ang desisyon mo, kapag na-engage kami sa darating na araw ng babaeng di ko naman kilala, isipin mo na lang na ginagawa ko yun para sa ating dalawa. Nirerespeto ko ang desisyon mong ito. Nirerespeto ko ang pangarap mo. Gagawin ko ito para sa future natin at mabigyan ka nga ng oras para magtagumpay sa minimithi mong pangarap.”WOW! Ang supportive naman ni Prince Kean. Sana lahat ng lalaki sa mundong to naiintindihan ang mga babae. Yung tipong lalaki ng ang may mas maraming paraan na maunawaan ang babae.Ahaha. May saltik pa naman kaming babae kung minsan, diba?Nawawala sa sarili.“Hihiwalayan ko na lang siya balang araw para sayo.”OY! UNFAIR KA NAMAN PRINCE KEAN!
(Jing-ER POV)Sino man silang may privilege dito, sila na talaga ang rich Kid.Be thankful na ipinanganak talaga kayo sa mga magulang ninyong may kakayanan na manipulahin ang pera.Huhu. Magulang ko, kaya lang mangako kung kailan babayaran ang inutang nila.Lumabas ako at baka ano pa ang magawa ko. Makabasag pa ako sa mga magaganda nilang kitchen set. Tsk. Tsk. Wag.Binuksan ko naman yung sa kanan pinto.Isang library. Tipong CEO o isang scientist ang nag-aaral dito.Gusto tahimik ang boung paligid. Ngunit malaki ito para nga sa isang tao lang.Siguro lahat ng VIP students ginagamit to.Okey.Aanihin ko naman ang mga gamit dito? Mahalaga lang sa akin lapis at paint brush. Mas gugustuhin kong nasa labas ako para kumuha ng inspiration.Saka ako lumabas ulit sa library.Wala talagang tao. At kung may tao man at mahuli ako na di ako kaagad nakapagtago, edi bah
(Jing-ER POV)Pwede po ba wag na mag-aral?Na-ju-judge lang ako ng dahil sa pag-aaral. Kapag ganito, nakakatamad na talagang pumasok ng school.Mabuti na lang bag ni Aby ang nadala ko. Pareho kami. Parehong imitation na kala mo naman branded. Sa sinuswerte ka naman, andito ang chippy niya.Thank you so much Aby. Napaka-thoughtful mo talaga sa tummy mo. Pati ako mabibigyan ng blessing. Ang galing.Kahit paano, hindi ako alone. Bleehhh.Andito lang naman ang chippy ni Sena. Kaya, sarap na sarap akong naglalakad sa hallway na thankful walang korona at sash bilang maingay na studyante ngayong araw.Sa totoo lang di ko alam kung saan pupunta sa spare time na meron ako.Pero good idea na din itong pumasok sa isipan ko. Since papalayasin na din naman ako sa school na ito, bakit di ko na libutin habang meron akong pagkakataon?Sayang naman ng tuition fee na ginugol namin dito. Kapag w
(Jing-ER POV)Lagi kaming nasa likuran ng bawat -isa.Sandalan sa tuwing napapa-disaster ang lahat.Ahahaha.Sinusuportahan at ginagabayan sa tamang landas ang friendship namin.I treasure them na parang sila ata ang pangalawa kong pamilya. Wala palang ata. Sila talaga. Mahal namin ang isat-isa. Walang iwanan sa oras ng pangangailangan.Sa kalokohan lang naman, pare-parehong magkasabwat.Pwera na lang kay Aby. Laging nasa tamang daan ang choice niya. Hehe.Di yan sumasali kapag alam niyang kalokohan ang gagawin namin. Tinatakasan kami niyan after namin magplano ng mga prank na gagawin namin. Tipong makaganti man lang sa ibang taong gumagawa ng kalokohan sa amin. Pero kapag nasa action na, wala na talaga yan si Aby.Si Even ang full support sa akin kung paghihiganti lang naman ang usapan.At si Lost pang-paguilty ang ginagawa niyan sa amin.“Seryoso kayo
(Jing-ER POV)Napaka-helpless ng school na ito. Wala dapat na special treatment!Paano na kaming mga bobo?Edi mag-aral kayo ng maayos at maigi Jing-ER. Kailangan pa talagang mag-effort? Sa kontento na ako sa mga ginagawa ko ngayon.Pagkatapos ng first subject namin, nabuhayan ako ng marinig ko ang bell.Susunod na schedule yung special subject na ikaw mismo ang pipili at kung saan naroroon ang mga kaibigan ko.Excited to!My special class is Fine Arts!Sa klaseng to lang naman ako nabubuhayan ng kaluluwa. Plus ito talaga ang hilig ko. Ayoko ng ibang subject.Pagpasok ko. Andito na yung mga friends ko.Binati kaagad ako ni Lost kahit may kasalanan ako sa kanya. Masaya ako makita ang mga kaibigan kong to. Mga praning kagaya ko na di mo maintindihan kung saang genes ba talaga kami nangaling.Si Lost, Even at ang pinaka-malditang kaibi
(Jing-ER POV)Pagdating ko sa school, syempre di ako late. Mas maaga akong dumarating, mas maagang nakakakuha ako ng bagay na ikaka-peace offering ko kay Lost.Hahaha.Di nga ako nagkamali, makakabawi na ako kay Lost ng makita ko ang hinahawakan ni Aby.Isang collection book ng mga larawan ni Zendeo.Masaya ko itong ibinigay kay Lost ngunit nakalimutan niya isa akong patay gutom na kailangan pakainin.Kaya at the end nag-agawan kaming dalawa sa collection book ni Aby. Di kasi sumang-ayon sa deal ko sa kanya.Kaya naman biglang naging maldita si Aby ng nasira namin ang Album. Puro kay Zendeo nga ang larawan.Kapag ganito si Aby, lumalabas na ang sungay, kailangan ko nang lumayas sa harapan niya. Tatakbo ako na alam kong walang oras si Aby na habulin ako.Ang nakakagawa lang kay Aby para habulin niya ito, ay si Kevin.Minsan kapag nakikita ko silang nagbabangayan, kapag n
(Jing-Er POV)Ganoon talaga ang pangalan ko may pa-dash pang nalalaman si Author.Jing-Er.Wow!Ang sarap ng umaga! Unat ko ng aking mga kamay.Oo, masarap kahit wala naman talagang lasa.Wala lang, napaka-energetic ko lang ngayon dahil nga namiss ko na naman ang mga bestie ko sa haba ng summer vacation. Kailangan pa talaga namin umuwi ng probinsya para taguan lang ng mga magulang ko yung naniningil sa kanila.Bumalik naman dito na marami ding iniwang utang sa probinsya. Ibang klase talaga ang mga magulang kong yan. Kaya naman di na ako magtataka kung magulang ko talaga sila.Lumapit ako sa bike na katabi lang din ng bike ng kapatid ko.Bago ako umalis papunta sa school, set up na muna ng prank para sa kapatid ko.Hahaha. Kala niya di ako marunong gumanti. Isumbong mo pa kasi ako kila Mama.Ayan. Bahala na kung ano man ang mabasag na paso sa m
(Aby Sena POV)Ang secondhand camera ko na pinaghirapan namin ni Dada bilhin. Sa kamay lang bumagsak ni Kevin at ganito na ang sinapit niya.Sumusobra na siya!Ano naman kung secondhand yun?! Camera ba niya para ikahiya niya at mabawasan ang pagkatao?Ano naman kung ang pangit ng mga kuha ko?Expert ba siya pagdating sa mga larawan?!Sa ginawa niya, naghahamon siya ng World War Three!“Sena, malalate ka na.”Gising niya sa akin ulit.Muli niya akong nilapitan. Hinawakan ang balikat ko na ikina-angat ko ng mukha ko sa kanya.Talagang galit ako.Galit ako…At ng makita nito ang mukha ko, na ikinangiti niya.“Sira ulo ka ba Kevin?”“I am not. Bakit anong problema ng mukhang yan?”Gusto kong tumawa na parang traydor. Yung tipong inis ka tapos tumatawa ka.Yung effect na parang